Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "music history" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 63
Tytuł:
„Don Giovanni”, sex’n’roll i echa kontrkultury: Krótka historia pożądania czytana wstecz“
“Don Giovanni,” Sex’n’Roll, and Echoes of the Counterculture: A Brief History of Desire Read Backwards
Autorzy:
Żywiołek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26917855.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
opera
muzyka
pożadanie
mit
historia
"Don Giovanni"
music
desire
myth
history
Opis:
Artykuł stanowi próbę odczytania wstecz historii pożądania uosobionej w micie Don Juana, a więc wyznaczenia takiej perspektywy, która umożliwia interpretację dwudziestowiecznej rewolucji seksualnej poprzez ukazanie jej historycznych i archetypicznych wzorów. Autor przedstawia hybrydyczne związki łączące operową aktualizację tego mitu z jego interpretacjami filmowymi, filozoficznymi i muzycznymi, starając się dowieść, że zjawisko powszechnej współcześnie estetyzacji życia opiera się na iluzji, jaką jest możliwość osiągnięcia absolutnego spełnienia w przemijającym świecie. Mit Don Juana urzeczywistnia właśnie ten wymiar współczesności, która temu, co estetyczne (zmysłowe), nadaje rangę absolutu, a liczne artystyczne aktualizacje tego mitu potwierdzają, że zachodnioeuropejskie imaginarium ma swój afektywny substrat w postaci pożądania, które jest niemożliwe do zaspokojenia.
This article is an attempt to read the history of courtly love backwards, thus setting a perspective that enables the interpretation of the contemporary sexual revolution by revealing its historical and archetypal patterns. It presents the hybrid relationships linking operatic “archaicness” with film, philosophy, and music in their contemporary artistic forms. The central argument is that the widespread phenomenon of aestheticization of life is based on the illusion that one is able to achieve absolute fulfillment in a transient world. The myth of Don Juan embodies this very dimension of modernity, which gives the aesthetic (sensual) the rank of the absolute, while numerous artistic actualizations of this myth confirm that the Western European imaginarium has its affective substrate in the form of desire, which is impossible to satisfy.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 63-84
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O możliwościach czytania dzieła operowego
Autorzy:
Wypych-Gawrońska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391830.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Opera
libretto
music
theatre
history of culture
muzyka
teatr
historia kultury
Opis:
Elżbieta Nowicka’s book Zapisane w operze. Studia z historii i estetyki opery (Wydawnictwo Poznańskie 2012) [Written in opera. The studies from history and aesthetics of opera] is an attempt to read the ideas, myths and idioms of culture enshrined in works of opera from the 17th to the 20th century. This process of registering takes place on several levels of operatic works: in the librettos, the music and in their staging. It is thanks to these that operas often prove to be the most interesting expression of the presence of myths and ideas in culture, and Elżbieta Nowicka’s book encourages the reader to return to such works.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2015, 24; 377-389
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomen sakralny twórczości wokalnej Aleksego Turenkowa
Sacral phenomenon of Aleksy Turenkows vocal works
Autorzy:
Wołosiuk, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494582.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
prawosławie
muzyka
historia
kompozycja
chóralistyka
Orthodoxy
music
history
composition
choir art
Opis:
Artykuł realizuje trzy zasadnicze cele publikacji poświęconych praktycznym problemom wykonawstwa i przygotowania chóralnego: 1. Prezentację stylistyki danego kompozytora; 2. ogólną charakterystykę jego dorobku kompozytorskiego; 3. problemy wykonawcze związane z realizacją tego dorobku. Aleksy Turenkow (1886-1945) to jeden z najpopularniejszych kompozytorów białoruskich, którego dzieła należą do tzw. „żelaznego repertuaru” chórów cerkiewnych, pojawiając się zresztą także na estradach koncertowych. Tworzył on nie tylko muzykę par excellence cerkiewną – w jego dorobku nie brak dzieł o charakterze koncertowym, lirycznych pieśni solowych czy większych form wokalno-instrumentalnych. W artykule nie tylko szczegółowo omawiono życiorys kompozytora, lecz także dokonano analizy jego twórczości oraz przekazano doświadczenia wykonawcze autora, udzielając szeregu rad przydatnych w pracy z chórem. Artykuł dzieli się więc na dwie części: biografi czną (teoretyczną) i praktyczną.
This article presents three principal tasks, connected with the practical problems of the performing and preparing choir pieces: 1. Th e stylistic presentation of the composer’s output; 2. Th e general characteristic of the composer’s style; 3. Th e perform problems connected with the realisation of his. Alex Turenkov (1886-1945) is one of the most popular composers from Belorussia, whose works belong to the “ever green” items in the world choir repertoire, presented not only in the Orthodox churches but also in the concert halls. Th is composer wrote non only pieces performed in the Church – his achievement includes also concert pieces, lyrical songs and vocal-instrumental music forms. Th e article describes with details composer’s curriculum vitae adding also very profound analysis of his works and pieces with some useful perform comments, basing on the own experience of the author. This article is divided in two parts: a biographical and a practical ones.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 03; 469-508
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TRZY POLONIJNE KOBIETY SUKCESU Z CHICAGO W ŚWIETLE ICH RELACJI
THREE POLISH AMERICAN WOMEN OF SUCCESS AND THEIR STORIES
Autorzy:
Wojdon, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579659.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
POLONIA AMERYKAŃSKA, DZIECI POLONIJNE, KOBIETY-IMIGRANTKI
SUKCES
IMIGRANTÓW
MUZYKA POLONIJNA
ORGANIZACJE POLONIJNE
POLONIA AMERYKAŃSKA I PARTIA
DEMOKRATYCZNA
WYBORY W POLSCE W 1989 ROKU
HISTORIA MÓWIONA POLONII AMERYKAŃSKIEJ
POLISH AMERICANS, POLISH AMERICAN CHILDREN, POST-WWII ETHNIC HISTORY, ETHNIC WOMEN
ETHNIC SUCCESS
POLISH AMERICAN MUSIC
POLISH AMERICAN ORGANIZATIONS
POLISH AMERICANS AND DEMOCRATIC PARTY
POLISH ELECTIONS 1989
POLISH AMERICAN ORAL HISTORY
Opis:
Artykuł oparty jest o wywiady, przeprowadzone w 2014 r. w Chicago z trzema Amerykankami polskiego pochodzenia: Christine Long, Marią Cieślą i Lucyną Migałą. Wszystkie one wychowały się po II wojnie światowej w rodzinach polskich imigrantów. Każda z nich odniosła sukces zawodowy, choć pojęcie to może mieć różne znaczenie przypadku każdej z nich. Ch. Long organizowała kampanie wyborcze demokratycznych kandydatów na burmistrza Chicago i pomagała przy organizacji kampanii Komitetu Obywatelskiego w Polsce w 1989 r. Następnie pracowała dla Tadeusza Mazowieckiego w czasie jego kampanii prezydenckiej w 1991 r. M. Cieśla aktywnie działała w Legionie Młodych Polek w Chicago, a następnie została prezeską Muzeum Polskiego w Ameryce. L. Migała założyła i przez wiele lat prowadzi zawodowy polonijny zespół śpiewaczy „Lira Ensemble”. W wywiadach przedstawiają swoje dzieciństwo, kształtowanie tożsamości: polskiej, amerykańskiej lub polonijnej, swoje relacje z rodzicami, rodzeństwem, kolegami ze szkoły, a także z działaczami polonijnymi, w tym z „niezłomnymi” z pokolenia emigracji wojennej i powojennej, a wreszcie z własnymi dziećmi (obserwując proces ich amerykanizacji). Komentują życie polonijne w Chicago, stosunki wewnątrz Polonii i między Polonią a Polską, często z perspektywy bardzo osobistej, odnoszą się do przyczyn rozmaitych problemów, z którymi przyszło im się zmierzyć w życiu prywatnym i zawodowym. Artykuł konfrontuje opowieści bohaterek z bardziej ogólnymi kwestiami powojennych dziejów Polonii amerykańskiej, a także odnosi się do koncepcji polonijnego sukcesu.
The article is based on the interviews conducted in 2014 in Chicago with three Polish American women: Christine Long, Maria Cieśla and Lucyna Migała. Each of them was raised in a family of the Polish immigrants after the Second World War. Each of them succeeded in her professional career though the word success may have a different meaning in each case. Long organized election campaigns for the Democratic candidates in Chicago and helped organizing the 1989 campaign of the Citizens’ Committee (Komitet Obywatelski) in Poland. Then she worked for Tadeusz Mazowiecki during his presidential campaign of 1991. Cieśla was active in the Legion of Young Polish Women in Chicago and later became a president of the Polish Museum of America. Migała has founded The Lira Ensemble, a professional Polish American signing ensemble. In their oral histories they presented their childhoods, their striving for identity: Polish or American, or Polish-American, and their relations with parents, siblings, schoolmates, with the Polish American activists, including the “steadfast” of the World War II and post-war immigration, and eventually with their own children (observing the process of Americanization). They comment on the Polish American life in Chicago, on the relations within the Polish group and with the country of their ancestors, often from their personal perspective, and reflect on the reasons of various problems they had to face in their private lives and professional careers. The article confronts their stories with some larger issues of the post-World War II Polish American history and discusses the idea of the Polish American success.
Źródło:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2017, 43, 1 (163); 95-110
2081-4488
2544-4972
Pojawia się w:
Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie uhistoryczniania filmowego świata przedstawionego i narracji filmowej w kinie historycznym. Analiza zjawiska na wybranych przykładach
Autorzy:
Witek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041207.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
visual history
historical film
film narrative
depicted world
staging
historicizing
set design
costumes
language
music
events
characters
makeup
mise-en-scène
historia wizualna
film historyczny
narracja filmowa
świat przedstawiony
inscenizacja
uhistorycznianie
scenografia
kostiumy
język
muzyka
wydarzenia
postacie
charakteryzacja
Opis:
The article deals with the issue of strategy of historicizing film narrative and the world presented on a screen in historical cinema. It shows with what elements the film narrative and the world presented on a screen are historicized. In the introduction of the article, the most important analytical categories such as historical film and strategies of historicizing film narrative and the world presented on a screen are conceptualized. Historical film is defined as an operational category requiring conceptualization relativized to a cultural context of its use. A historical film is described as a screening work covering various genological structures, the subject of which relates to the past. The strategies of historicizing the film narrative and the film world presented on a screen are understood as numerous ways of equipping the film with various signs of historicity that allow the viewer/researcher to get an impression of the screen effect of a time shift towards the past. In the following parts of the article, the signs of historicity that have the function of historicizing the film narrative and the world presented on a screen are analyzed on the examples of various films covering a wide spectrum of history from ancient times to the present day. The Signs of historicity include the following elements: (1) scenery, stage design, costumes; (2) language; (3) music; (4) characterization; (5) events and characters. Strategies of historicizing the world presented on a screen and film narrative, which have been analyzed in the article, play a particularly important role in the so-called classic films made in the aesthetics of zero style cinema.
Różnorodne sposoby wyposażania filmu w różnego rodzaju oznaki historyczności w artykule są nazywane strategiami uhistoryczniania filmowej narracji oraz filmowego świata przedstawionego. W związku z faktem, że w ramach respektowanej w tekście koncepcji film historyczny jest opowieścią przedstawiającą bliższą lub dalszą przeszłość, jedną z najistotniejszych oznak historyczności filmowej opowieści jest w tym przypadku efekt ekranowego przesunięcia w czasie ku przeszłości. Polega on na tym, że oglądając film, widz ma świadomość odmienności świata prezentowanego na ekranie od tego, który znamy z codziennego współczesnego doświadczenia. Artykuł skupia się na ukazaniu roli Mise-en-scène w uhistorycznianiu filmowej narracji i świata przedstawionego.
Źródło:
Res Historica; 2020, 50; 573-604
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Professional career and family life of Viennese Primadonnas. The case of Catarina Cavalieri and Aloysia Weber (Lange)
Autorzy:
Winiszewska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780101.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
singer
opera
18th century
Vienna
history of 18th century music
Mozart
Aloysia Lange
Catarina Cavalieri
Opis:
The aim of this article is to present the issue of female singers and their role in the society of eighteenth-century Vienna on the example of two women: Mozart’s sister-in-law Aloysia, née Weber, later Lange, and Catarina Cavalieri, the first Constance. These singers were rivals on the opera stage in late 18th century Vienna, as evidenced by the parts written for them by Mozart in his Der Schauspieldirektor. From the social point of view, the biographies of these two outstanding singers are very different.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2019, 19; 31-40
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towards “The Nature and Secrets of Music”: W. C. Printz and the natural history tradition
Autorzy:
Wessel, Jan Andreas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2122190.pdf
Data publikacji:
2021-11-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
W. C. Printz
music historiography
natural history
17th century
Opis:
The present article provides arecontextualization of Wolfgang Caspar Printz’s (1641–1717) landmark music history published in 1690 (Historische Beschreibung der edelen Sing- und Kling-Kunst). later commentators have read it as a primitive, naïve and even failed attempt at writing the history of music. Still, they seem to agree that the text, in virtue of its subject matter, forms part of a canon of music historiography. The present article will seek the interpretative key in the wider intellectual context, outside of the narrow confines of texts about the musical past. It will advance the thesis that Printz built his music historiography from elements of the natural history tradition. Two arguments support this thesis. First, it will be argued that the organization of the material in chapters XIv, Xv and XvI betrays the influence of a classical version of taxonomy closely associated with the natural history tradition. Secondly, that Printz’s inquiry into the purpose of music reveals his reliance on a concept of nature similarly rooted in natural history.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2021, 21; 93-105
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partimento po polsku? Nauka realizacji basso continuo i improwizacji organowej w przemyskim klasztorze benedyktynek
Polish partimento? The teaching of basso continuo realization and organ improvisation in Benedictine monastery in Przemyśl
Autorzy:
Walter-Mazur, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521912.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
partimento
organ manuscripts
sources to the polish music history of 18th century
the musical culture of Benedictine nuns
Przemyśl
Opis:
The article is devoted to the fragment of manuscript ms 10 stored in the Archive of the Benedictine Sisters in Przemyśl. The manuscript consists of 70 cards and comes probably from the mid-eighteenth century. The book, intended for the organist, consists of liturgical chants written in the soprano key with an accompanying bass line, exercises based on the bass line and 77 organ works. In addition, on the cards 64V-69V of this manuscript some observations about organ teaching are written. Those observations are subject for this very considerations and the text in the original grammatical and spelling form is attached to this article. The teaching notes from ms 10 are titled Understanding of good and bad consonances and consist of 29 unnumbered points illustrated with musical examples. They provide guidance on the implementation of basso continuo, organ accompaniment for plainchant and polyphonic singing and composing or organ improvisation. It is so far the only known text of this kind in the Polish language dating the eighteenth century. Author and copyist of this text remain unknown, but we can assume that it has been prescribed from another source by a nun-organist, and only in a small part reformulated. Its relationship to a female religious community is indicated by, apart from place of preservation, the endings of verbs appearing in the teaching notes. From the course of argument it can be concluded that the method of teaching included in the Understanding of good and bad consonances refers to the partimento tradition that began in the late seventeenth century in the Italian conservatories, and later, in the eighteenth century and early nineteenth, has been popularized in many parts of Europe through published books. The term partimento determined bassline, with or without numbering, which is the basis for improvising or creating self-composition. While dealing with the bass lines, a student learned at the beginning about the construction of intervals and chords and the way of conducting voices. When it was no longer a problem, he could expand the bass to the accompaniment or to the solo piece.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2012, 2; 99-118
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publications and publicity materials of the PolishJazz Association
Działalność prasowo-wydawnicza Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego
Autorzy:
Trudzik, Artur Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074998.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
history of the Polish press in the 20th and 21st century
Polish Jazz Association
music journalism and publications
historia prasy polskiej w XX w. i XXI w.
Polskie Stowarzyszenie Jazzowe
dziennikarstwo i media muzyczne
Opis:
In 2019 the Polish Jazz Association will celebrate its 50th anniversary. Its activities over that period were accompanied by countless publications in the following categories: 1) regular periodicals; 2) mimeographed typescripts and bulletins; 3) festival programmes and graphics; 4) others (flyers, ephemera, posters). The aim of this article is to examine the mechanisms of PJA publicizing its activities and using media to reach out to the jazz fan community.
W bieżącym, 2019 roku przypada jubileusz pięćdziesięciolecia Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego. Wieloletnia aktywność organizacji oraz różnorodność podejmowanych przedsięwzięć, nawet w ujęciu ogólnym pobudza do refleksji: 1) regularne periodyki; 2) powielane maszynopisy, biuletyny; 3) programy festiwali (broszury festiwalowe); 4) inne (druki, publikacje akcydentalne, plakaty). Celem artykułu jest ukazanie mechanizmów promocji PSJ oraz jego inicjatyw i ewolucji medialnych (tu: prasowo-wydawniczych) sposobów dotarcia do fanów jazzu.
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2019, 22, 3; 75-94
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Place and Purpose of Vocal Ensembles in Liturgy
Autorzy:
Szlachetka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146651.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Place of singing ensembles
tasks of singing ensembles
history of singing en sembles
liturgy
music
choir
schola cantorum
Opis:
Over the centuries, singing ensembles have occupied assorted liturgical locations in church space. Nowadays – pursuant to music-related church laws – they ought to occupy a place duly highlighting their special participation and purpose in liturgy. Singing group place[1]ment shall take account of its composition as well. The placement and purpose of signing ensembles alike have to be viewed in the context of Church traditions and laws. In terms of the nature and tasks assigned to specific singing groups in liturgy, they may be classified as the choir and schola cantorum, respectively. A synthetic presentation of the topic will be particularly helpful to persons responsible for preparing solemn liturgical celebrations
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2023, 21; 83-93
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literacko-teologiczno-retoryczny kontekst solowych kompozycji wokalnych w wymiarze edukacyjnym
Autorzy:
Stępniak, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606851.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
literature, poetry, theology, rhetoric, vocal music, music history, patriotism
Literatura
poezja
teologia
retoryka
muzyka wokalna
historia muzyki
patriotyzm.
Opis:
In this research, the author as a musicologist performs a theological and rhetorical analysis of baroque vocal compositions written for low bass and studies the literary context of the songs that he performs. The author is a performing artist (bass, basso profondo) and his repertoire includes songs (both religious and secular), opera arias, oratorios and cantatas by composers of the periods ranging from early baroque to contemporary. As a catholic priest he often personally organises his vocal recitals, prepares introductory speeches taking the opportunity to make reference to the conducted research. These concerts, often due to strictly specified target audience (schoolchildren, university students, adults, including students of the university of the Third age), form of presentation and specified repertoire, have a sensu stricto educative form. The research material hereof consists of programs of the selected concerts performed by the author, the musical scores of the performed pieces with their texts, results of the author’s own research (publications) on the oeuvre of the selected composers (nowowiejski and Moniuszko), theological and rhetorical dissertations of the author on baroque compositions for low bass performed by him. The research method of the article may be described as exploration of the author’s own concert activity, concert programs, the way of holding concerts and literary and historical analysis of the selected compositions in broadly understood educational dimension taking into account various age groups of the audience.  Music, including in particular vocal music, is aimed at teaching, educating, raising awareness, by both the values that it holds as such and by its religious, literary, historical and patriotic context. This is what the author tries to prove, indicating the forms of education with other disciplines (theology, literature, history, patriotic education), with his own concert activity.
Autor, jako muzykolog, w swoim badaniach zajmuje się teologiczno-retoryczną analizą barokowych kompozycji wokalnych, pisanych na niski bas, oraz literackim kontekstem pieśni, które wykonuje. Jako wykonawca (bas, basso-profondo) w swoim repertuarze ma pieśni religijne i świeckie, arie operowe oraz dzieła oratoryjno-kantatowe obejmujące okres od wczesnego baroku do współczesności. Jako ksiądz katolicki często sam organizuje swoje recitale wokalne, przygotowuje słowo wprowadzające, nawiązując przy okazji do prowadzonej pracy badawczej. Koncerty te ze względu na ściśle określone grupy odbiorców (dzieci szkolne, młodzież akademicka, osoby dorosłe, w tym słuchacze uniwersytetu Trzeciego Wieku), formę prowadzenia oraz określony repertuar, przybierają formę edukacyjną. Materiał badawczy do niniejszego artykułu stanowią programy wybranych koncertów autora, zapis nutowy wykonywanych utworów wraz z tekstami, wyniki badań własnych (publikacje) nad twórczością wybranych kompozytorów (Nowowiejskiego i Moniuszki), teologiczno-retoryczne rozprawy autora na temat niektórych wykonywanych przez niego kompozycji barokowych na niski bas. Metodę badawczą artykułu określić można jako eksplorację własnej działalności koncertowej, programów koncertów oraz sposobów ich prowadzenia, a także analizę literacką i historyczną wybranych kompozycji w szeroko pojętym wymiarze edukacyjnym uwzględniającym różne grupy wiekowe słuchaczy. Muzyka, w szczególności muzyka wokalna, ma uczyć, wychowywać, uwrażliwiać, zarówno poprzez wartości, które posiada sama w sobie, jak też poprzez kontekst religijny, literacki, historyczny czy patriotyczny. Tego chce dowieść autor, wskazując na formy edukacji w zakresie innych dziedzin (teologia, literatura, historia, wychowanie patriotyczne) poprzez własną działalność koncertową.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2019, 38, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Topoi umuzycznione. Przegląd koncepcji toposu w muzyce
Musical topoi. The chosen perspectives of topos in music
Autorzy:
Sołtysik, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1358073.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
filozofia muzyki
historia muzyki
retoryka muzyczna
topos w muzyce
topos transkulturowy
philosophy of music
history of music
musical rhetoric
topos in music
transcultural topos
Opis:
This article studies topos as a concept and its influence in Western Music. For this end, the history of how the understanding of topos developed, as well as how it manifested itself, shall be presented. This term, one which originates from the Ancient Greek’s study of Rhetoric, quickly gained acceptance in many cultural contexts. It is thanks to this growth that it was promptly incorporated into ars musica. During the Middleages, this concept from the Antique era was revived, notably influencing the illustrative nature of this era’s music. The concept continued throughout the Common era proceeding, especially in reinforcing the role of affects in music. The 20th century witnessed the progression of many unique understandings of topos coindependently. The contemporary thought of this era has presented numerous propositions of one is to understand the term that oscillates between the fields of musicology, literature studies, and philosophy. It can be said, that defining topos in the field of music will be closely tied with the emerging „transcultural” phenomenon; an appropriate paradigm with which to observe the variables shaping European culture, such as globalization and orientalism.
Treść artykułu ma ukazać różne ujęcia topoi w sztuce muzycznej. W tym celu zostaje przedstawiona historia pojęcia toposu. Ten termin z antycznej retoryki dość szybko stał się pojęciem używanym w szerszym kontekście kulturowym, dzięki czemu połączono go również z ars musica. W okresie średniowiecza dokonała się adaptacja starożytnych koncepcji oraz rozwinięcie ich w stronę ilustracyjności, w epokach nowożytnych nastąpiło zaś wzmocnienie roli afektów. W XX stuleciu wiele ujęć umuzycznionego topoi zaczęło funkcjonować równolegle. Współczesna myśl w omawianym zakresie dostarcza licznych propozycji oscylujących między muzykologią, literaturoznawstwem a filozofią. Można przypuszczać, że pojmowanie toposu w muzyce będzie się w przyszłości wiązało z perspektywą transkulturową, która wydaje się odpowiednim paradygma- tem badawczym wobec zachodzących w kulturze europejskiej procesów, takich jak globalizacja i orientalizacja.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 199-228
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kondycja socjologii muzyki w Polsce. Przeszłość, teraźniejszość i perspektywy
The Condition of the Sociology of Music in Poland. Past, Present and Perspectives
Autorzy:
Socha, Ziemowit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413666.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
socjologia muzyki
socjologia w Polsce
historia socjologii
socjologia wiedzy
metasocjologia
sociology of music
sociology in Poland
actor-network theory (ANT)
sociology of knowledge
new history of sociology
anthropology of science
Opis:
Podstawowym celem tekstu jest prezentacja i próba klasyfikacji dorobku socjologii muzyki w Polsce na tle socjologii. Ponadto tekst ma na celu przyjrzenie się prawidłowościom jej rozwoju oraz podjęcie próby wyjaśnienia przyczyn aktualnego stanu rzeczy. Omówione zostały zastane w literaturze diagnozy kondycji socjologii muzyki, kontakty i obecność międzynarodowa badaczy, ich więzi i platformy dyskusji oraz prowadzenie dydaktyki. Informacje zawarte w niniejszym tekście są efektem ponad dwuletnich badań, na które złożyły się pogłębione kwerendy biblioteczne, analizy zebranych tekstów oraz seria wywiadów z badaczami. Do podsumowania sytuacji socjologii muzyki w Polsce wykorzystano krążeniowy model B. Latoura.
First aim of a text is to present the state of sociology of music in Poland in the context of development of sociology in Poland. Second, is to interpret it in sociological terms and attempt to explain mentioned underdevelopment’s reasons. The text is summary of library queries, publication analysis and conducted by the author interviews with 25 researchers. There has been applied a model of idea circulation in science from Bruno Latour’s work to review and explain the situation of sociology of music in Poland.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2015, 64, 3; 85-111
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyczna ilustracja tekstu w XVIII-wiecznych cyklach nieszpornych kompozytorów jasnogórskich
Autorzy:
Ślusarczyk, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668915.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jasna Góra
Vespers
music rhetoric
Liturgy
history of Polish music
nieszpory
retoryka muzyczna
liturgika
historia muzyki polskiej
Opis:
The Vespers attracted the interest of many church composers and were – apart from the Mass – the second most frequently chosen service text. The musical setting of this part of officium divinum became richer in the course of time, especially in the monastic rite. The Vespers of Jasna Góra were of special nature since the prayer of the monks was accompanied by the Pauline monastery music ensemble. Its repertoire included works by composers connected with Częstochowa, who were instrumentalists or kapellmeisters in the monastery.The article presents seven composers connected with Jasna Góra in the 1700’s. The material was analyzed in terms of the relationship between the liturgical text and the musical setting, which was the very core of the 18th century art of composition. The musical works studied show features characteristic for the music of early Classical period, at the same time retaining some elements typical of the Baroque rhetoric. The Vespers of Jasna Góra are valuable evidence of Polish cultural heritage – one of the few preserved works of this kind.
Opracowania tekstów nieszpornych stanowiły drugą, obok mszy, grupę utworów chętnie podejmowanych przez kompozytorów tworzących na potrzeby Kościoła. Celebrowanie tej części officium divinum zyskało w ciągu wieków bogatą oprawę muzyczną, zwłaszcza w rycie monastycznym. Szczególny charakter miały vesperae na Jasnej Górze, gdzie codziennej modlitwie zakonników towarzyszyła paulińska kapela. Repertuar tego zespołu obejmował m.in. kompozycje twórców związanych z Częstochową, pełniących w klasztorze funkcje kapelmistrzów lub instrumentalistów.Artykuł prezentuje dzieła siedmiu kompozytorów związanych z Jasną Górą w XVIII wieku. Materiał przeanalizowano pod względem związków tekstu liturgicznego z oprawą dźwiękową, będącego kluczowym zagadnieniem ówczesnej sztuki kompozycji. Analizowane utwory wykazują cechy znamionujące twórców doby wczesnego klasycyzmu, chociaż nadal obecne są w nich środki charakterystyczne dla barokowych retorów. Jasnogórskie nieszpory są cennym świadectwem kultury dawnej Polski – jednym z nielicznych zabytków, które przetrwały do naszych czasów.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2018, 16
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczynek do historii przyjaźni Stefana Jarocińskiego i Witolda Lutosławskiego. Listy kompozytora przechowywane w Dziale Zbiorów Specjalnych Instytutu Sztuki PAN (1947–1961)
Toward a Historical Study of the Friendship between Stefan Jarociński and Witold Lutosławski. The Composer’s Letters kept in the Special Collections of the Institute of Art, Polish Academy of Sciences (1947–1961)
Autorzy:
Sieradz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328344.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
polska muzyka współczesna
historia muzykologii polskiej
życie kulturalne w latach pięćdziesiątych XX w.
Witold Lutosławski
Stefan Jarociński
Polish contemporary music
history of Polish musicology
cultural life in the 1950s
Opis:
Komunikat przedstawia materiały związane z postacią i twórczością Witolda Lutosławskiego zachowane w archiwum Stefana Jarocińskiego (od jesieni 2017 r. wchodzącego w skład Zbiorów Specjalnych Instytutu Sztuki PAN). Wśród archiwaliów znajduje się m.in. trzynaście listów będących dowodem wieloletniej przyjaźni między tymi dwoma wybitnymi osobowościami oraz materiały zebrane przez Jarocińskiego przy okazji prac nad publikacjami na temat dzieł i samego twórcy Mi-parti. Przyjaźń między Stefanem Jarocińskim, jednym z głównych przedstawicieli drugiego pokolenia muzykologów polskich, i Witoldem Lutosławskim, artystą wliczonym do panteonu najwybitniejszych kompozytorów stulecia, jest wzruszającym przykładem relacji między tymi dwiema wybitnymi postaciami polskiej kultury II poł. XX wieku. Znajomość, która sięgała czasów nauki w warszawskim Gimnazjum im. Stefana Batorego, a która po latach przerodziła się w przyjaźń, przerwana została wojenną zawieruchą. Po wojnie spotkali się po raz pierwszy w roku 1946 w Paryżu, gdzie Jarociński dotarł po wyzwoleniu z oflagu w Murnau, a Lutosławski przyjechał na zorganizowany przez UNESCO koncert, w programie którego znalazły się m.in. jego Wariacje symfoniczne. W ciągu trzech miesięcy na przełomie roku 1946/47 spędzali ze sobą wiele czasu, a miejsce z tym czasem związane – paryskie Battignoles – kompozytor obdarzył szczególnym sentymentem. Krótko po powrocie do Polski, 10 III 1947 r., wysłał do Jarocińskiego list, w którym zachęcał go do powrotu do kraju i przedstawił perspektywę objęcia wakującego stanowiska redaktora w Teatrze Radiowym. W kolejnych pismach dzielił się wrażeniami z wydarzeń artystycznych, ale pisał też o sprawach osobistych, wspominając m.in. osobę zaprzyjaźnionego także z Jarocińskim Michała Spisaka. Dzieła Lutosławskiego zainspirowały Jarocińskiego na tyle, że dość szybko stały się obiektem jego analiz i studiów; sylwetkę kompozytora przygotował na inaugurację prowadzonej przez siebie w tygodniku Przegląd Kulturalny rubryki „Sylwetki twórców”. W tym samym czasie rozpoczął pracę w Państwowym Instytucie Sztuki (późniejszym Instytucie Sztuki PAN), gdzie obok badań nad historią polskiej krytyki muzycznej i rozważań na temat muzyki przełomu XIX i XX w., kilkakrotnie powracał do twórczości bliskiego sobie kompozytora (artykuły i recenzje na łamach wydawanych przez Instytut czasopism: Muzyka (miesięcznik i kwartalnik), Studia Muzykologiczne oraz Materiały do Studiów i Dyskusji z Zakresu Teorii i Historii Sztuki, Krytyki Artystycznej oraz Metodologii Badań nad Sztuką. Planował też przygotować monografię o kompozytorze. Na te wielokrotne dowody przyjaźni muzyk odpowiedział, poświęcając Jarocińskiemu skomponowane jego pamięci Grave, utwór, który rozpoczyna „motyw lasu” z Peleasa i Melizandy – symboliczny hołd oddany naukowej pasji Jarocińskiego. Do komunikatu dołączono edycję trzynastu nieznanych wcześniej, niepublikowanych listów Witolda Lutosławskiego do Stefana Jarocińskiego z l. 1947–1961. Lektura pism, skonfrontowana ze znaną autorce opracowania wojenną i powojenną korespondencją między Stefanem Jarocińskim a polskim muzykologiem-chopinologiem, Ludwikiem Bronarskim (zachowana w Polskiej Misji Katolickiej w Marly), pozwoliła na dodanie bądź wyjaśnienie kilku epizodów z życia Jarocińskiego i Lutosławskiego.
This is a brief paper presenting materials related to the person and work of Witold Lutosławski, preserved in the archive of Stefan Jarociński (which has been part of the Polish Academy of Sciences, Institute of Art’s Special Collections since the autumn of 2017). The archive includes, among others, 13 letters which testify to the long-standing friendship between these two eminent personalities, as well as materials collected by Jarociński during his work on publications concerning the person and oeuvre of the composer of Mi-parti. The friendship between Jarociński, one of the main representatives of the 2nd generation of Polish musicologists, and Lutosławski, who is included in the pantheon of the century’s most outstanding composers, is a moving example of relations between great personalities in Polish culture in the 2nd half of the 20th century. They had met as students at Warsaw’s Stefan Batory Grammar School. Years later the ex-schoolmates became close friends. Their contact was interrupted during WWII. Following the war they first met in Paris (1946), where Jarociński settled after the liberation of Murnau POW camp (Oflag), and where Lutosławski came to attend a UNESCO concert featuring, among others, his Symphonic Variations. Over the period of three months in late 1946 and early 1947 they spent much time together, largely in the Paris neighbourhood of Battignoles, of which the composer grew particularly fond. Shortly after coming back to Poland, on 10th March 1947 Lutosławski sent his friend a letter, in which he encouraged Jarociński to return and tempted him with the prospect of taking up the then vacant post of journalist in the Polish Radio Theatre. In later letters, the composer shared his impressions of artistic events, but also wrote about his personal life, mentioning, among others, Michał Spisak, who was likewise Jarociński’s friend. Lutosławski’s works inspired Jarociński so much that they quite soon became the object of his analyses and studies. He presented the composer’s portrait in the inaugural issue of his column ‘Artist Profiles’ printed in Przegląd Kulturalny [Culture Review]. In the same period, Jarociński took up a post at the State Institute of Art (the later Institute of Art of the Polish Academy of Sciences), where, apart from studying the history of Polish music criticism and late 19th- / early 20th-century music, he returned several times to Lutosławski’s output (in articles and reviews printed in the Institute’s periodicals: Muzyka (monthly and quarterly) as well as Studia Muzykologiczne [Musicological Studies] and Materiały do Studiów i Dyskusji z Zakresu Teorii i Historii Sztuki, Krytyki Artystycznej oraz Metodologii Badań nad Sztuką [Materials for the Study and Discussion of Art Theory and History, Art Criticism, and Methodology of Research on Art]. He also planned to write a monograph dedicated to that composer. Lutosławski responded to these frequent manifestations of friendship by dedicating to Jarociński’s memory his Grave, which opens with the ‘forest motif’ from Pelléas et Mélisande, quoted there as a symbolic homage to Jarociński’s scholarly passion. My paper is accompanied by an edition of the 13 previously unknown and unpublished letters written by Witold Lutosławski to Stefan Jarociński in 1947–1961. The study of these documents, in correlation with that of the correspondence between Jarociński and Polish Chopin scholar, musicologist Ludwik Bronarski (preserved at the Polish Catholic Mission in Marly), with which I have been able to become acquainted, has made it possible for me to describe for the first time or shed light on several episodes from the lives of both Jarociński and Lutosławski.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 139-170
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 63

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies