Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "mobilizacja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 309
Tytuł:
W kierunku przedsiębiorstwa zrównoważonego: od komercjalizacji do waloryzacji wiedzy
Towards a sustainable enterprise: from knowledge commercialization to knowledge valorization
Autorzy:
Zakrzewska-Bielawska, Agnieszka
Flaszewska, Sylwia
Sowa, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31804174.pdf
Data publikacji:
2024-06-03
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Zarządzania i Finansów
Tematy:
sustainable development
knowledge commercialization
knowledge valorization
knowledge mobilization
zrównoważony rozwój
komercjalizacja wiedzy
waloryzacja wiedzy
mobilizacja wiedzy
Opis:
Idea zrównoważonego rozwoju jest istotna dla zachowania równowagi pomiędzy ekonomicznymi, społecznymi i środowiskowymi aspektami rozwoju przedsiębiorstw i innych organizacji. Jednym z jej fundamentów jest współpraca przynosząca nie tylko wartość ekonomiczną, ale przede wszystkim wartość społeczną. W artykule poszukiwano odpowiedzi, w jakim stopniu współpraca uczelni z biznesem koncentruje się na czystej komercjalizacji, przynoszącej zyski finansowe, a w jakim uwzględnia wpływ społeczny. Wyniki badań przeprowadzone metodą wywiadu w 13 jednostkach naukowo-badawczych ze świata wskazują, że uczelnie europejskie podejmują przede wszystkim działania waloryzacyjne, podobnie jak uczelnie kanadyjskie, dla których ważnym działaniem w tym procesie jest mobilizacja wiedzy. Z kolei w uczelni amerykańskiej pierwszoplanową rolę nadal odgrywa komercjalizacja wiedzy.
The idea of sustainable development is crucial for maintaining a balance between the economic, social, and environmental aspects of business and other organizations’ development. One of its foundations is cooperation that brings not only economic value but primarily social value. In the paper, the focus was on examining the extent to which university-business cooperation is centred on pure commercialization, yielding financial profits, versus considering social impact. Research conducted through interviews in 13 research units worldwide indicates that European universities engage primarily in valorization activities, similar to Canadian universities, where an important aspect of this process is knowledge mobilization. However, in American universities, commercialization of knowledge still plays a primary role.
Źródło:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów; 2024, 197; 55-69
1234-8872
2657-5620
Pojawia się w:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mobilizacja społeczna w sytuacji powodzi w Polsce i pomocy uchodźcom wojennym z Ukrainy. Studium porównawcze
Social mobilization in the event of floods in Poland and assistance to war refugees from Ukraine. Comparative analysis of the provided support
Autorzy:
Wilk, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411664.pdf
Data publikacji:
2023-04-28
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
pracownicy socjalni
metodyka pracy
powódź
wojna na Ukrainie
mobilizacja społeczna
uchodźcy wojenni z Ukrainy
social workers
work methodology
flood
war in Ukraine
refugees from Ukraine
social mobilization
Opis:
W sytuacji zagrożeń spowodowanych klęskami żywiołowymi (powodziami, trąbami powietrznymi, gradobiciem) czy też tymi wynikającymi z działań człowieka (wybuch gazu, wojna) dla społeczności lokalnej następuje czas mobilizacji społecznej związanej z ochroną zasobów zarówno ludzkich, jak i instytucjonalnych. Jest to sytuacja, w której w społecznościach lokalnych uruchamiane są pokłady sił tkwiące nie tylko w relacjach nieformalnych (np. wolontariusze, grupy samopomocowe), lecz także w strukturach zinstytucjonalizowanych (np. organizacjach pozarządowych, ośrodkach pomocy społecznej). W artykule porównano działania prowadzone w sytuacji powodzi występujących w Polsce oraz pomocy uchodźcom wojennym z Ukrainy. Wykorzystane zostały dane empiryczne z trzech badań: dwóch z powodzianami i pracownikami ośrodków pomocy społecznej oraz jedno z pracownikami socjalnymi i wolontariuszami pomagającymi uchodźcom wojennym z Ukrainy. Należy wskazać na kilka aspektów związanych z udzielaniem wsparcia osobom w sytuacji kryzysowej. Po pierwsze zarówno powodzianie, jak i uchodźcy nie są zbiorowościami jednorodnymi i różnią się pod względem planów na przyszłość, kapitału społecznego i finansowego, sytuacji gospodarstwa domowego czy zaufania do instytucji udzielających pomocy. Po drugie następująca mobilizacja społeczna prowadzona jest zarówno przez instytucje państwowe/samorządowe (m.in. ośrodki pomocy społecznej), jak i sektor pozarządowy oraz spontanicznych wolontariuszy. Po trzecie wsparcie udzielane jest w trzech obszarach: informacyjnym, dotyczącym tego, jak wykonywać pewne zadania lub jak realizować sprawy związane z radzeniem sobie po powodzi/opuszczeniu Ukrainy, materialnym (finansowym i rzeczowym) oraz emocjonalnym. Po czwarte ważni są odpowiednio przygotowani i kompetentni przedstawiciele instytucji sektora rządowego i pozarządowego, a także czytelny podział zadań pomiędzy poszczególnymi osobami czy też podmiotami udzielającymi wsparcia osobom potrzebującym – koordynacja działań. W sytuacji uchodźców wojennych z Ukrainy w ośrodkach pomocy społecznej powinna być realizowana kompleksowa praca socjalna – od przyjęcia do usamodzielnienia. Praca socjalna z uchodźcami powinna koncentrować się na zapoznawaniu z ofertą instytucji publicznych i pozarządowych wspierających uchodźców w procesie integracji, ale także na pomocy w sprawnym komunikowaniu się i orientacji w środowisku zamieszkania.
For a community dangers caused by natural disasters (floods, whirlwinds, gales) or resulting from human’s activities (gas output, war) mean the time of social mobilization related to protection of both social and institutional resources. This is a situation when in local communities forces present in informal relations (volunteers, self-helpgroup) as well as institutionalized structures (non-governmental organisations, social welfare centre) are mobilised. In this article, actions carried in case of a flood in Poland and the help provided for Ukraininan refugees are compared. Empirical data from three studies has been used – two with flood victims and the social workers and one with social workers and volunteers helping the refugees from Ukraine. Some aspects related to giving support for victims of a crisis situation should be indicated. Firstly, both flood victims and refugees are not unitary collectivities and differ in terms of future plans, social and financial capital, situation in the household or trust given to helping institutions. Secondly, social mobilization is carried out by both state institutions (e.g. social welfare centre) as well as non-governmental sector and volunteers. Thirdly, the suport is provided in three speheres: informative connected with how to conduct some tasks or how to exist after a flood or leaving Ukraine, material (financial) and emotional. Fourthly, well-prepared and competent representatives of governmental and non-governmental sector are important and a clear division of tasks between particular people or entities giving suport for those in need – coordination of activities. In case of Ukrainian refugees in walfare social centres complex social work should be implemented – from welcoming to becoming independent. Social work should be focused on familarizing with an offer of public and non-governmental institutions supporting refugees in the proces of integration but also on enhancing successful communication and orientation in the place of living.
Źródło:
Praca Socjalna; 2023, 38(1); 59-83
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Solidarity Mobilisation Capital and Its Conversions. From the Solidarity Movement of 1980–1981 to the Movement to Help War Refugees from Ukraine in 2022–2023
Solidarnościowy kapitał mobilizacyjny i jego konwersje. Od ruchu Solidarności w latach 1980–1981 do ruchu pomocy uchodźcom wojennym z Ukrainy w latach 2022–2023
Autorzy:
Rymsza, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33732742.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ruch Solidarności
akcja pomocy uchodźcom
samoorganizacja społeczna
mobilizacja społeczna
kapitał społeczny
kapitał solidarności
kapitał moralny
kapitał instytucjonalny
Solidarity movement
refugee support campaign
social self-organisation
social mobilisation
social capital
solidarity capital
moral capital
institutional capital,
Opis:
Akcja pomocy uchodźcom wojennym z Ukrainy prowadzona w Polsce po napaści Federacji Rosyjskiej na Ukrainę w lutym 2022 roku jest przykładem nadzwyczajnej mobilizacji społecznej. Fenomen tej akcji pomocowej jest analizowany w artykule z odwołaniem do autorskiej koncepcji solidarnościowego kapitału mobilizacyjnego. Podstawą kompetencji mobilizacyjnych Polaków są doświadczenia samoorganizacji społecznej związane z działalnością ruchu Solidarności w latach 1980–1981. Doświadczenia te utrwaliły wzory samoorganizacji społecznej w postaci umiejętności uruchamiania ad hoc masowych akcji społecznych. Przerwanie rozwoju ruchu przez jego delegalizację po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 r. sprawiło, że nie zdążyły się wówczas wytworzyć mechanizmy konwersji kapitału nadzwyczajnej mobilizacji w kapitał solidarności jako zbiorową dyspozycję do zorganizowanego działania na rzecz dobra wspólnego w stanie normalizacji. Niemniej jednak doświadczenie zbiorowego zaangażowania w ruch Solidarności pozostawiło trwały ślad w pamięci zbiorowej w formie przekazywanej międzypokoleniowo dyspozycji do nadzwyczajnej mobilizacji społecznej w sytuacjach szczególnych. Taką sytuację wywołał w 2022 roku kryzys migracyjny związany z napływem uchodźców wojennych z Ukrainy, a aktywowany solidarnościowy kapitał mobilizacyjny pozwolił na społeczną absorpcję uchodźców bez konieczności tworzenia obozów dla uchodźców. Potrzeba udzielania pomocy uchodźcom w dłuższej perspektywie czasowej stwarza okazję do przekształcania aktywowanego kapitału nadzwyczajnej mobilizacji w społeczno-instytucjonalno-moralny kapitał solidarności. Jeśli tak się stanie, ruch pomocy uchodźcom będzie niezwykle ważnym ogólnospołecznym doświadczeniem o charakterze uobywatelniającym.
The initiative to help war refugees from Ukraine undertaken in Poland after the Russian Federation’s attack on Ukraine in February 2022 is explained in the paper a social phenomenon with reference to the author’s concept of solidarity-mobilisation capital. In this respect, at the foundation of the mobilisation competence of Poles lies the experience of social self-organisation related to the activity of the Solidarity movement of 1980–1981. This experience consolidated patterns of social self-organisation understood as the ability to launch mass social actions on an ad hoc basis. The development of the movement was interrupted by its delegitimisation by the imposition of martial law in December 1981. This meant that the mechanisms for converting the capital of extraordinary mobilisation into solidarity capital as a collective disposition for organised action for the common good – as a normalised state of affairs – did not have time to develop. This intense collective experience, however, left a lasting mark as an intergenerationally transformed disposition for extraordinary mobilisation in specific situations requiring society-wide solidarity, recorded in collective memory. Such a situation was created in 2022 in connection with the influx of war refugees from Ukraine into Poland, and the solidarity mobilisation capital activated at that time made it possible to launch a grass-rooted social aid campaign, thanks to which there was no need to set up refugee camps. At the same time, due to the need to continue providing assistance to war refugees in connection with Ukraine’s protracted defence war, the war-refugee aid movement provides an opportunity to convert the activated capital of extraordinary mobilisation into a social, institutional and moral capital of solidarity. If this happens, the refugee-aid movement will be an immensely important general social experience of citizen empowerment.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2023, 66, 4; 5-30
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anti-pluralist arguments in the Tea Party online discourse: A mixed method analysis of populist rhetoric
Antypluralistyczne argumenty w dyskursie internetowym ruchu politycznego Tea Party: analiza retoryki populistycznej metodą mieszaną
Autorzy:
Radziej, Robert
Molek-Kozakowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232083.pdf
Data publikacji:
2022-10-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
populizm
retoryka
argumentacja
sprzężenia wyrazowe
mobilizacja
antypluralizm
kanał informacyjny
Tea Party
populism
rhetoric
argumentation
linguistic coupling
mobilization
anti-pluralism
newsfeed
Opis:
Populism can be treated as an ideological attribute of political parties, but in this study, it is operationalized as a feature of argumentation that allows populists to claim to be the only ones to represent the interests of the nation. Such anti-pluralist arguments could be observed during US midterm elections in 2018 in online discourses of the right-wing political movement Tea Party. This article reports on a mixed-method study of the Tea Party’s official website obtained through scraping the All News feed. The quantitative linguistic analysis of keywords, concordances and couplings in the newsfeed sample is complemented with a qualitative rhetorical analysis of some topoi and argumentative fallacies. The analyses reveal such strategies as: (1) homogenizing the representation of true patriots, (2) polarizing between “good us” and “evil them,” (3) discrediting opponents through analogies, “worst” examples and ad hominem attacks (4) conspiracy theorizing, and (5) mobilizing modes of pathos and ethos in relation to mediatized and historicized cultural imaginaries. The study showcases the advantages of a mixed-method approach to the so-called populist rhetoric.
Populizm może być definiowany jako ideologiczny atrybut partii politycznych, jednak w niniejszym badaniu został on zoperacjonalizowany jako cecha argumentacji, pozwalająca populistom twierdzić, że są oni jedynymi wybrańcami uprawnionymi do reprezentowania interesu narodu. Antypluralistyczne argumenty tego typu wystąpiły w prawicowym dyskursie amerykańskiego ruchu politycznego Tea Party podczas wyborów do amerykańskiego Kongresu w 2018 r. Niniejsze studium przedstawia wyniki analizy oficjalnej strony internetowej Tea Party (treści z zakładki “All News”) przeprowadzonej metodą mieszaną. Wspomagana komputerowo analiza językowa słów kluczowych, konkordancji i sprzężeń (ang. couplings) na próbie pozyskanej z ww. kanału informacyjnego została uzupełniona jakościową analizą retoryczną wybranych toposów i błędów argumentacyjnych. Analiza ukazuje dominację takich strategii, jak: (1) homogenizacja pojęcia „prawdziwych patriotów”, (2) polaryzacja reprezentacji „dobrzy my” i „źli oni”, (3) dyskredytowanie przeciwników poprzez analogie, „najgorsze” przykłady i ataki ad hominem, (4) odwołania do teorii spiskowych, a także (5) środki perswazji oparte na patosie i etosie, związane ze zmediatyzowanym i uhistorycznionym imaginarium kulturowym. Studium potwierdza zalety metody mieszanej w podejściu do analizy tzw. retoryki populistycznej.
Źródło:
Res Rhetorica; 2022, 9, 3; 98-119
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Armia Ochotnicza jako przykład mobilizacji polskiego społeczeństwa w obliczu bolszewickiej inwazji 1920 roku
Volunteer Army as an exemple of the mobilization of Polish society in the face of the Bolshevick invasion of 1920
Autorzy:
Milewska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46176376.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Armia Ochotnicza
rekrutacja
mobilizacja
gen. Józef Haller
Volunteer Army
recruitment
mobilization
General Józef Haller
Opis:
W obliczu zagrożenia ze strony najazdu bolszewickiego władze II Rzeczypospolitej zdecydowały, że – poza poborem przymusowym – będą też prowadzone działania w celu powiększenia szeregów Wojska Polskiego poprzez stworzenie Armii Ochotniczej. Jej utworzenie powierzono gen. broni Józefowi Hallerowi. Artykuł zawiera informacje dotyczące etapów tworzenia tej armii. Głównym celem niniejszej pracy jest przedstawienie procesu mobilizacji polskiego społeczeństwa. Zwrócono uwagę na poszczególne grupy społeczne wstępujące do Armii Ochotniczej oraz dokonano analizy liczebności rekrutów w poszczególnych okręgach. Analiza ta pozwoliła ocenić liczbę ochotników zgłaszających się w szeregi Armii Ochotniczej, z uwzględnieniem faktu, że mobilizacja ta była prowadzona równolegle z poborem rekrutów do Wojska Polskiego.
In the face of the threat from the Bolshevik invasion, the authorities of the second Republic of Poland decided that apart from compulsory conscription, actions would also be carried out to increase the ranks of the Polish Army by creating a Volunteer Army. Its creation was entrusted to Gen. Józef Haller. The article provides information on the stages of creating this army. The main purpose of the article is to present the process of mobilizing Polish society. The article focuses on individual social groups joining the Volunteer Army and analyzes the number of recruits in individual districts. This analysis made it possible to assess the number of volunteers joining the ranks of the Volunteer Army, taking into account the fact that this mobilization was carried out in parallel with the recruitment of recruits to the Polish Army.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 111; 161-178
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mobilizacja 25 Dywizji Piechoty w sierpniu 1939 roku
Mobilization of the 25th Infantry Division in August 1939
Autorzy:
Jarno, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46178593.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
25 Dywizja Piechoty
mobilizacja Wojska Polskiego
garnizon kaliski
plan mobilizacyjny „W”
zasady mobilizacji dywizji piechoty
Armia „Poznań”
wojna we wrześniu 1939 r.
25th Infantry Division
mobilization of the Polish Army
Kalisz garrison
mobilization plan “W”
rules for mobilizing infantry divisions
“Poznan” Army
war in September 1939
Opis:
Artykuł opisuje mobilizację 25 Dywizji Piechoty w sierpniu 1939 r. Dywizja ta stacjonowała na obszarze Okręgu Korpusu nr VII „Poznań” w trzech garnizonach: Kaliszu, Krotoszynie i Ostrowie Wielkopolskim. Proces mobilizacji dywizji był trudny i złożony, gdyż musiał zostać zakończony w ciągu zaledwie trzech dni. W tym też czasie trzeba było sformować nowe oddziały nieistniejące w czasie pokoju. Obok mobilizacji personalnej niezmiernie ważna była także mobilizacja materiałowa, obejmująca uzbrojenie przewidziane etatem wojennym oraz wszelkie niezbędne wyposażenie. Wszystkie jednostki 25 Dywizji Piechoty mobilizowały się w sposób niejawny w trakcie tak zwanej mobilizacji alarmowej. Jej podstawą był plan mobilizacyjny „W” i tabele mobilizacyjne wspomnianej dywizji. W ramach procesu mobilizacji dokonano także wielu zmian w obsadzie dowództwa dywizji oraz w podległych jej pułkach (29, 56 i 60 Pułk Piechoty oraz 25 Pułk Artylerii Lekkiej). Pomimo licznych trudności mobilizacja oddziałów 25 Dywizji Piechoty odbyła się zasadniczo sprawnie i w wyznaczonym terminie. Po zakończeniu mobilizacji dywizja obsadziła pozycje obronne w rejonie Kalisza, walcząc następnie w składzie Armii „Poznań”.
The article describes the mobilization of the 25th Infantry Division in August 1939. This division was stationed in the District of Corps No. VII Poznan in three garrisons: Kalisz, Krotoszyn and Ostrów Wielkopolski. The process of mobilization an infantry division was difficult and complex, because it had to be completed in just three days. At that time, it was also necessary to form new troops that did not exist in peacetime. In addition to personnel mobilization, material mobilization was also important, including weapons provided for the time of the war and all the necessary equipment. All units of the 25th Infantry Division were mobilized covertly during the so-called emergency mobilization. The basis was the mobilization plan “W” and the mobilization tables of the aforementioned division. During the mobilization process, there were also many changes in the staffing of the division’s command and in its subordinate regiments (29th, 56th and 60th Infantry Regiment and the 25th Light Artillery Regiment). Despite many difficulties, the mobilization of the troops of the 25th Infantry Division took place efficiently and on time. After the mobilization, the division took up the defensive positions in the Kalisz region. After the outbreak of the war, it fought in the composition of the “Poznan” Army.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 111; 255-290
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mobilization Activities in the Voivodeships of the Lesser Poland Province in the Summer of 1675
Działania mobilizacyjne województw prowincji małopolskiej w lecie 1675 r.
Autorzy:
Wierzbicki, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33756371.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
mobilization
call to arms
mass mobilization
general levy
Lesser Poland province
John III Sobieski
mobilizacja
wici
pospolite ruszenie
prowincja małopolska
Jan III Sobieski
Opis:
At the beginning of July 1675, John III Sobieski issued a proclamation regarding the second call to arms for a mass mobilization, which ordered the nobility in the Crown to start preparations for a military campaign. The voivodeships from the western and northern Crown were obliged to take measures only for a prospective military expedition of the commoners (pospolitacy), which was to take place after the announcement about the third call to arms (wici). In turn, men from the south-eastern voivodeships were to gather in the local camps and fight off the attacks of the marauding Tartars or strengthen the garrisons of the local cities. The noblemen from the areas most endangered by the invasion of the Turkish and Tartar forces took measures of mobilising nature. Initially, they were gathering at the expedition councils (sejmiki ekspedycyjne) and then they were making inspections during the enlistments. Toward the end of July, these activities were continued by the nobility from the Land of Przemyśl, Sanok, Drohiczyn, and from the Voivodeship of Lublin. At the beginning of August, mobilization was announced for the Land of Chełm, County of Biecz, and Voivodeship of Sandomierz. John III managed to stop the invaders near Lviv and gave up on sending the last call to arms. Due to this decision, the commoners from the voivodeships situated in the province of the Lesser Poland did not take part in the military operations.
Na początku lipca 1675 r. Jan III Sobieski wydał uniwersały zawierające drugie wici na pospolite ruszenie, które nakazywały szlachcie koronnej rozpoczęcie przygotowań do wyprawy. Województwa z zachodniej i północnej Korony zostały zobligowane do podjęcia jedynie przygotowań do ewentualnej ekspedycji pospolitaków, która miała nastąpić po ogłoszeniu trzecich wici. Natomiast województwa południowo-wschodnie miały zgromadzić się w lokalnych obozach i odpierać ataki grasujących Tatarów lub wzmocnić załogi tamtejszych miast. Szlachta z tych terenów, które były najbardziej zagrożone najazdem wojsk tureckich i tatarskich, podejmowała działania o charakterze mobilizacyjnym. Zbierała się najpierw na sejmikach ekspedycyjnych, a następnie dokonywała przeglądów podczas popisów. Pod koniec lipca takie czynności podjęła szlachta z ziem: przemyskiej, sanockiej i drohiczyńskiej oraz z województwa lubelskiego. Na początku sierpnia mobilizację ogłosiła ziemia chełmska, powiat biecki i województwo bełskie, a w połowie tego miesiąca ziemia bielska i województwo sandomierskie. Jan III zdołał jednak zatrzymać najeźdźców pod Lwowem i zrezygnował z wydania ostatnich wici. Dzięki temu pospolitacy z województw należących do prowincji małopolskiej nie brali udziału w działaniach wojennych.
Źródło:
Res Historica; 2022, 53; 79-93
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Impact of Morally Injurious Events on the Dynamics of Mobilization for Women’s Rights in Poland
Zdarzenia krzywdzące moralnie jako determinanty dynamiki mobilizacji na rzecz praw kobiet w Polsce
Autorzy:
Rak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32304209.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
civil disorder
protests during the pandemic
contentious politics
social mobilization
moral injury
obywatelskie niepodporządkowanie
protesty podczas pandemii
kontestacja polityczna
mobilizacja społeczna
krzywda moralna
Opis:
Why did the registration of the Gals for Gals name as a trademark and the publication of the Constitutional Tribunal’s ruling stop the largest protest movements for women’s rights in democratic Poland despite unaccomplished goals? What was the source of the 2018 and 2021 demobilization acts and subsequent waves of non-mobilization? Drawing on the theory of moral injury and narrative research methodology, this article aims to account for the determinants of the Gals for Gals’ and the All-Poland Women’s Strike’s demobilization and the lack of mobilization. The main argument is that during the fight for women’s rights, a part of Polish society involved in civic activity experienced two severe traumas. Each of the two waves of mobilization ended in a moral injury development. In both cases, a moral injury involved the loss of trust in self and others. Moreover, in both cases, the moral injuries were so severe that they turned out long-lasting. At the stage of the cognitive dissonance, there were no attempts to resolve it. In other words, activists did nothing to prevent cognitive dissonance from turning into a moral injury. In the first case, it may indicate the organizational and emotional immaturity of activists. In turn, the second case may indicate the weakening of civil society, building Poland’s political culture of withdrawal and submission.
Dlaczego rejestracja nazwy Dziewuchy Dziewuchom jako znaku towarowego i publikacja orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego spowodowały zakończenie aktywności przez największe ruchy protestu na rzecz praw kobiet w demokratycznej Polsce i to pomimo nieosiągnięcia celów? Jakie były źródła demobilizacji z 2018 r. i 2021 r. i kolejnych fal braku mobilizacji? Opierając się na teorii krzywdy moralnej i metodologii badań narracyjnych, artykuł ten ma na celu wyjaśnienie determinant demobilizacji i braku mobilizacji Dziewuch i Ogólnopolskiego Strajku Kobiet. Głównym argumentem jest to, że podczas walki o prawa kobiet część polskiego społeczeństwa zaangażowana w działalność obywatelską doznała dwóch poważnych traum. Każda z dwóch fal mobilizacji zakończyła się masowym poczuciem krzywdy moralnej. W obu przypadkach pojawienie się krzywdy moralnej wiązało się z utratą wiary w siebie i innych. Co więcej, w obu przypadkach była ona tak poważna, że okazała się długotrwała. Na etapie pojawienia się dysonansu poznawczego nie podejmowano prób jego rozwiązania. Innymi słowy, aktywiści nie zrobili nic, aby zapobiec przekształceniu dysonansu poznawczego w trwałe poczucie moralnej krzywdy. W pierwszym przypadku może to wskazywać na niedojrzałość organizacyjną i emocjonalną działaczy. Z kolei drugi przypadek może być oznaką słabnięcia społeczeństwa obywatelskiego, tworzenia się coraz większego obszaru kultury politycznej wycofania i uległości w Polsce.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2022, 3; 35-45
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstęp. Fotografia w służbie wspólnoty
Introduction. Photography in service to the community
Autorzy:
Ferenc, Tomasz
Olechnicki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194908.pdf
Data publikacji:
2022-07-31
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
fotografia
grupa artystyczna
mobilizacja społeczna
pandemia
fotografia społeczna
praktyki i interwencje fotograficzne
tożsamość zbiorowa
wspólnota
photography
art group
social mobilization
pandemic
social photography
photographic practices and interventions
collective identity
community
Opis:
Fotografia rozumiana jako praktyka społeczno-kulturowa od dawna stanowi przedmiot analiz i studiów prowadzonych z wielu perspektyw badawczych. Często podnoszonym w refleksji nad fotografią wątkiem jest jej walor dospołeczny, związany z odpowiedzialnością za budowę/odbudowę/obronę tożsamości wspólnoty czy grupy. Zasadniczo każdy rodzaj fotografii może przejawiać tę własność. Fotografia, używając terminu Brunona Latoura, jest aktantem działającym na innych aktorów tej wielowarstwowej sieci, jaka jest rzeczywistość. Fotografia łączy nie tylko fotografów. Powstają przecież wspólnoty pasjonatów fotografii, organizatorów festiwali fotograficznych, przeglądów, konferencji, a nawet zespoły redakcyjne i grupy badawcze skupione wyłącznie na fenomenie tego medium. Współcześnie miłośnicy fotografii realizują swoją pasję w przestrzeni Internetu. W Sieci organizują wirtualne wystawy swoich prac, komentują je i oceniają. Zawodowi fotograficy powołują popularne kolektywy, tworzące wspólnoty podejmujące najrozmaitsze tematy. Interesuje nas, w jaki sposób zmieniają się społeczne mechanizmy grupowania się wokół fotografii, jakim celom służą i jakie przynoszą rezultaty. Chcielibyśmy zwrócić uwagę na znaczenie i rolę fotografii jako narzędzia mobilizacji społecznej i kreatora wspólnot wiedzy. Pragnęlibyśmy przyjrzeć się fenomenowi obrazu fotograficznego i jego twórcom zarówno przez pryzmat przeszłości, jak i najnowszych doświadczeń, związanych na przykład z epidemią COVID-19.
Photography as a socio-cultural practice has long been the subject of analyses and studies conducted from many research perspectives. One of the frequently discussed aspects is its sociopetal – taking responsibility for the construction, reconstruction and defence of a group or community identity. In principle, any type of photography can carry this value. To use Bruno Latour’s term, photography is an actant acting on other actors in the multi-layer network of what constitutes reality. Connecting not only photographers, it inspires the formation of communities of photography enthusiasts, organisers of photo festivals, reviews, conferences, as well as editorial teams and research groups dedicated specifically to this medium. Contemporary photography lovers are pursuing their passions online, organising virtual exhibitions, commenting, and evaluating their works. Professional photographers are establishing popular collectives that give rise to various communities. How are the social mechanisms of associating through the medium of photography changing? What purposes do they serve, and what are their results? How important is photography and what is its role as a tool of social mobilisation and creator of knowledge communities? Let us take a closer look at photographs and their authors, both through the prism of the past and the most recent experiences related, for example, to the COVID-19 pandemic.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2022, 118, 2; 10-15
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mobilizacja alarmowa 1 Dywizji Piechoty Legionów w sierpniu 1939 roku
Alert mobilisation of the 1st Infantry Division (Legion) in August 1939
Autorzy:
Targoński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109023.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
1 Dywizja Piechoty Legionów
Wojsko Polskie
kampania polska 1939 r.
mobilizacja alarmowa
plan mobilizacyjny „W”
garnizon Wilno
1st Infantry Division (Legion)
Polish Army
Polish Campaign 1939
alert mobilization
mobilization plan “W”
the garrison in Vilnius
Opis:
1 Dywizję Piechoty Legionów (1 DP Leg.) Józefa Piłsudskiego, jedyną w Wojsku Polskim, powszechnie uważano za jednostkę elitarną. Jej pułki, łącznie z pułkiem artylerii lekkiej, odznaczono Orderem Wojennym Virtuti Militari za udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W planie mobilizacji „W” 1 DP Leg. wchodziła w skład tzw. jednostek kolorowych, przewidzianych do mobilizacji alarmowej w systemie kartkowym. Początek mobilizacji w garnizonie wileńskim, podobnie jak we wszystkich pozostałych objętych mobilizacją alarmową, nastąpił o świcie 24 sierpnia 1939 r. Uzupełnienie stanów osobowych jednostek do etatów wojennych odbyło się sprawnie i bez większych trudności. W relacjach podkreśla się wzorowe stawiennictwo rezerwistów. Ogromnym problemem okazało się zdobycie odpowiedniej liczby koni, a przede wszystkim dobrej jakości wozów taborowych oraz należyte wyposażenie wszystkich żołnierzy. Mobilizacja dywizji, pomimo pewnych trudności, przebiegała jednak na ogół zgodnie z harmonogramem. Jej symbolicznym zakończeniem była defilada, która odbyła się wieczorem 27 sierpnia 1939 r. przed mauzoleum Piłsudskiego na Rossie w Wilnie – było to symboliczne pożegnanie z Marszałkiem, patronem dywizji. Następnego dnia wieczorem rozpoczął się transport jednostki do rejonu planowanej koncentracji.
The 1st Infantry Division (Legion) of Józef Piłsudski was generally acknowledged as an elite unit. It was also the only division in the Polish Army whose all regiments, including the light artillery regiment, were decorated with the Virtuti Militari Cross for their engagement in the Polish-Soviet War. In the mobilisation plan “W”, the division was included in the so called coloured units, intended for alert mobilisation in the card system. The beginning of mobilization in the Vilnius garrison, like in all other units subject to alert mobilization, took place at dawn on August 24, 1939. The supplementation of the garrison’s personnel to the war etatings took place smoothly and without any major difficulties. The relations emphasise the excellent attendance of the reservists. The mobilisation of a sufficient number, and above all quality, of horses and horse-drawn vehicles and the appropriate equipping of all soldiers proved to be a huge problem. The division’s mobilisation, despite some difficulties, generally proceeded as scheduled. Its symbolic end was the parade that took place on the evening of 27 August in front of the mausoleum on Rossa – it was a symbolic farewell to the Marshal, whose name the division bore. The next day, in the evening, the transport of the unit to the area of the planned concentration began.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2021, 109; 129-159
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mobilizacja polskich jednostek pływających w latach 50. XX w.
Autorzy:
Rochowicz, Robert.
Powiązania:
Morze Statki i Okręty 2021, nr 3/4, s. 42-54 ; 2021, nr 5/6, s. 45-58
Data publikacji:
2021
Tematy:
Marynarka wojenna
Mobilizacja (wojsk.)
Przygotowania obronne państwa
Obronność państwa
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Cz. 1-2.
Artykuły przedstawiają sytuację polskiej marynarki wojennej po 1945 roku. Autor przybliża mobilizacyjne plany, począwszy od pierwszego powojennego z 1951 roku, który zakładał sięgnięcie po tabor pomocniczy, jednostki rybackie oraz statki handlowe. Kolejne plany mobilizacyjne dla marynarki wojennej uwzględniały także wykorzystanie taboru cywilnego. Systematycznie zwiększano liczbę statków, które miały być wykorzystane na potrzeby wojska po wydaniu rozkazu mobilizacji.
Fotografie, tabele.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Plany mobilizacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza okresu zimnej wojny : zadania na rzecz jednostek MON (szczególnie Marynarki Wojennej)
Autorzy:
Goryński, Grzegorz (1957- )
Powiązania:
Biuletyn Historyczny / Muzeum Marynarki Wojennej 2021, nr 36, s. 161-198
Współwytwórcy:
Powszechna Wyższa Szkoła Humanistyczna "Pomerania" (Chojnice).
Data publikacji:
2021
Tematy:
Marynarka Wojenna (Polska ; 1945- )
Wojska Ochrony Pogranicza
Marynarka wojenna
Mobilizacja (wojsk.)
Straż graniczna
Zimna wojna
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
W artykule przedstawiono plany mobilizacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza opracowane przez oficerów w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Omówiono strukturę, zadania oraz charakter tej organizacji z uwzględnieniem Marynarki Wojennej.
Bibliografia na stronach 197-198.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Preludium wojny
Autorzy:
Nowak-Kreyer, Maciej (1976- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna 2021, nr 9, s. 120-125
Data publikacji:
2021
Tematy:
Wojsko Polskie (1918-1939)
II wojna światowa (1939-1945)
Wojsko
Żołnierze
Nastroje w wojsku
Sojusze polityczno-wojskowe
Polityka obronna
Przygotowania obronne
Mobilizacja
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Tematem artykułu są nastroje panujące w Wojsku Polskim przed wybuchem II wojny światowej. Pomimo zajmowania przez niemieckie wojska kolejnych terytoriów europejskich, powszechnie wierzono, że atak na Polskę jest mało prawdopodobny. Plan obrony zaczęto przygotowywać po żądaniach kanclerza Adolfa Hitlera dotyczących Gdańska i korytarza do Prus. Niemiecka armia już od czerwca 1939 roku gromadziła się na swej granicy wschodniej. Polacy do zdecydowanych przygotowań do wojny przystąpili dopiero pod koniec lipca 1939 roku. Atak na Polskę miał nastąpić 25 sierpnia, został jednak przesunięty na wieść o porozumieniu wojskowym między Polską a Wielką Brytanią.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wykreśleni z historii
Autorzy:
Sendek, Robert (1974- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna 2021, nr 1, s. 107-109
Data publikacji:
2021
Tematy:
Głowala, Stanisław (1917-1944)
Wojsko Polskie (1944- )
2 Armia (Wojsko Polskie na Wschodzie ; 1943-1945)
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego
Armia Krajowa (AK)
PRL
Żołnierze
Mobilizacja (wojsk.)
Dezercja
Areszt wojskowy
Służba bezpieczeństwa
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Artykuł opisuje największą dezercję w dziejach Ludowego Wojska Polskiego, która miała miejsce w nocy z 12 na 13 października 1944 roku w Białce pod Krasnymstawem, gdzie stacjonował formujący się 31 Pułk Piechoty z 7 Dywizji Piechoty 2 Armii Wojska Polskiego. Mobilizacja ludności do służby wojskowej odbywała się na podstawie decyzji z 15 sierpnia 1944 roku Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Kiepskie warunki bytowe i fatalne dowodzenie osłabiło morale żołnierzy, tym bardziej że część z nich znalazła się w jednostkach nie z własnej woli. Z 31 Pułku Piechoty uciekło ponad 600 żołnierzy, część zbiegów schwytano, część wróciła do jednostki sama, a niektórzy przeszli do podziemia. Sześciu oficerów osądzono i skazano na karę śmierci, wyrok potem zamieniono na pobyt w kolonii karnej. Karę śmierci poniósł przedwojenny oficer WP i żołnierz AK Stanisław Lipiński, naprawdę Stanisław Głowala „Romb”.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 309

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies