Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "misterium zbawienia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Homilia w osmozie z teologią liturgiczną
    A Homily in Osmosis with Liturgical Theology
    Autorzy:
    Dyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571488.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    misterium zbawienia
    homilia
    teologia liturgiczna
    liturgia
    mistagogia
    synteza teologiczna
    the mystery of salvation
    homily
    liturgical theology
    liturgy
    mystagogy
    theological synthesis
    Opis:
    Nowe Dyrektorium homiletyczne przedstawia homilię jako syntezę słowa Bożego, celebracji liturgicznej i chrześcijańskiego życia (por. DH12–14).Homilia jawisię tutaj jako przykład syntezy teologicznej bądź też jako przykład syntezy w teologii. W takim ujęciu może być ona uważana za najlepszy przykład zrodzonej w okresie reformy liturgicznej teologii liturgicznej. Osmoza pomiędzy teologią liturgiczną a homilią polega na tym, że obydwie pozostają w funkcji liturgii i jawią się jako teologia z liturgii. W takim ujęciu homilia, podobnie jak teologia liturgiczna, ma cztery podstawowe cele: pozostajew służbie zbawczemumisterium,tak abywłączyćw nieuczestnikówcelebracji liturgicznej; jest teologiczną syntezą prowadzącą do pełnego poznania misterium Chrystusa; jest syntezą wszystkich dyscyplin teologicznych; jest teologią ortodoksji dla ortopraksji w perspektywie doksologii – żywą teologią zbawczego misterium.
    The new Homiletic directory presents a synthesis of the homily as the Word of God, the celebration of the liturgy and Christian life (cf. DH 12–14). According to it, a homily is an example of theological synthesis or an example of the synthesis of theology. We believe that the best examples of such homilies were born during the period of the liturgical reform of liturgical theology. The osmosis between theology and a liturgical homily lies in the fact that both function in the liturgy and emerged from liturgical theology. From this perspective, the homily, as well as liturgical theology, has four main objectives: to remain in the service of the saving mystery so as to include participants in the liturgical celebration; it is a theological synthesis that leads to knowledge of the mystery of Christ; it is the synthesis of all theological disciplines; and it is the theology of orthodoxy for orthopraxy from the perspective of doxology – a living theology of the saving mystery.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 27-43
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ikona jako komunikator treści zbawczych
    Icon as a communicator of salvific content
    Autorzy:
    Matwiejuk, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056796.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    alegoria
    historia zbawienia
    ikona
    komunikacja
    liturgia
    misterium
    obecność
    symbol
    allegory
    history of salvation
    icon
    communication
    liturgy
    mystery
    presence
    Opis:
    A graphic form of communication exists among people. There is also an iconic form of communicating salvific content. This form is mainly applicable in Christianity. Symbol is a crucial element of communication among people. In liturgy it is a graphic presentation of the content of God revelation and His salvific interference in history. An icon is a symbol. It transfers in a visible way content which is invisible for people. It enables contemplation of face of God. Its presence in liturgy results from embodiment of Son of God. Icons are carriers of the most important content of God revelation. They transfer Trinitarian, Chrystological, Salvation History and Marian content.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2013, X/10; 81-103
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rok liturgiczny aktualizacją misterium Chrystusa
    The Liturgical Year Actualises the Mystery of Christ
    Autorzy:
    Migut, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062599.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rok liturgiczny
    misterium Chrystusa
    misteria Chrystusa
    misterium paschalne
    Eucharystia
    Triduum sacrum
    niedziela
    przepowiadanie zbawienia
    aktualizacja sakramentalna zbawienia
    the liturgical year
    mystery (mysterium) of Christ
    mysteria of Christ
    paschal mysterium
    the Eucharist
    Sunday
    salvific preaching
    sacramental actualization of salvation
    Opis:
    Rok liturgiczny jest aktualizacją misterium Chrystusa. Wynika to z bosko-ludzkiej natury Jezusa Chrystusa, a tym samym z Jego misteryjnego bytu. Jezus Chrystus jest bowiem misterium Boga. W Nim, począwszy od misterium wcielenia poprzez poszczególne misteria jego ziemskiego życia aż po misterium paschalne, Bóg dokonał zbawienia rodzaju ludzkiego i objawił swą jedność w Trójcy. Misterium zbawiania, które włącza w wewnętrzne życie Trójcy Świętej, jest kontynuowane w Kościele i dla Kościoła. Kontynuacja ta odbywa się na dwa sposoby: głoszenie – przepowiadanie misterium Chrystusa oraz jego sakramentalna aktualizacja. Rok liturgiczny jest kontekstem konkretnej celebracji, ale też sam jest celebracją całości misterium Chrystusa (sakrament czy też sakramentale roku liturgicznego) w odniesieniu do dłuższego okresu życia człowieka. Jego centrum stanowi obchód misterium paschalnego Chrystusa. Ważnym spoiwem roku liturgicznego jest Eucharystia, która nie tylko stanowi centrum każdego obchodu w roku liturgicznym, ale też jej teologiczne treści są niejako powielane w całym roku liturgicznym. Rok liturgiczny łączy w sobie przepowiadanie misterium Chrystusa (Ewangelii) i jego sakramentalną aktualizację. Nadaje on przy tym przepowiadaniu słowa Bożego głębszy wymiar sakramentalny – aktualizację wydarzeń zbawczych.
    The Liturgical year actualises the mystery of Christ. This follows from the divine and human nature of Jesus Christ, and at the same time from His mysterious being. Jesus Christ is the mysterium of God. In His, starting from the mysterium of incarnation, through particular mysteria of his life on earth up to the paschal mysterium, God saved humankind and revealed His unity in the Trinity. The mysterium of salvation that is combined with the internal life of the Holy Trinity. It is continued in the Church and for the Church. This continuation takes place in two ways: preaching – preaching the mysterium of Christ and its sacramental actualisation. The Liturgical year is a concrete context of celebration, and it is itself a celebration of the whole of the mysterium of Christ (the sacrament or else the sacramentale of the liturgical year) in reference to the longer period of man’s life. Its centre is the paschal mysterium of Christ. The Eucharist is an important tie of the liturgical year. It constitutes not only the centre of celebrations in the liturgical year, but its theological contents are, so to say, repeated all over the liturgical year. The liturgical year combines in itself preaching the mysterium of Christ (the Gospel) and its sacramental actualisation. It confers on the preaching of the word of God a more profound sacramental dimension – the actualisation of salvific events.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 271-296
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie terminu „misterium” w refleksji teologiczno-liturgicznej
    The Meaning of the Term Mysterium in the Theological-Liturgical Reflection
    Autorzy:
    Dyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062600.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Chrystus
    misterium
    liturgia
    historia zbawienia
    homilia
    teologia liturgii
    Christ
    mystery
    the Liturgy
    history of salvation
    homily
    theology of the Liturgy
    Opis:
    Tradycja i liturgia chrześcijańska wiązała termin „misterium” z wydarzeniem Jezusa Chrystusa. Samo pojęcie „misterium” tłumaczone jest dosyć często na język polski jako „tajemnica”, przez co może być odbierane jedynie jako jakaś tajemna wiedza, co w odniesieniu do Jezusa mogłoby oznaczać jedynie Jego naukę nie dla wszystkich dostępną i zrozumiałą. Przy takim rozumieniu terminu „misterium” chrześcijaństwo łatwo może być sprowadzone do światopoglądu czy systemu moralnego. Ważne jest zatem dokładne zrozumienie samego pojęcia „misterium” oraz ewolucji, jaką słowo to przechodziło w refleksji teologiczno-liturgicznej. Wywodzący się z kultury greckiej termin „misterium” został przyjęty przez chrześcijaństwo i już w Nowym Testamencie służył do wyjaśnienia zamysłów Bożej woli oraz zbawczych dzieł Boga dokonanych w Jezusie Chrystusie. W teologii Ojców Kościoła termin ten staje się dosyć szybko centralnym pojęciem, za którego pomocą określali cały fenomen realizacji Bożego zbawienia w Chrystusie i w Kościele, szczególnie w jego aktach kultu, i równocześnie dla oznaczenia wielkości tych zbawczych dzieł Boga i ich nieprzeniknioności (por. Ef 3,8). Teologowie współcześni i magisterium Kościoła przyjęli to pojęcie dla zilustrowania zbawczego dzieła Chrystusa oraz Jego proklamacji i aktualizacji w kulcie Kościoła, w całej działalności Kościoła i w codziennym życiu chrześcijan. Misterium i misteria Chrystusa zatem to nie Jego tajemnicza nauka, lecz wydarzenia zbawcze, które domagają się przyjęcia w wierze. Uwagi te są szczególnie ważne dla kaznodziei, którego zadaniem jest doprowadzić wiernych do udziału w zbawczych misteriach Chrystusa aktualizujących się w liturgii oraz do mistycznego i egzystencjalnego zjednoczenia się z Nim.
    The Christian tradition and Liturgy have combined the term mysterium with the event of Jesus Christ. The very concept of mysterium is fairly often translated into Polish as “tajemnica” (“secret,”) therefore it may be taken to mean as some mysterious knowledge, a fact that in relation to Jesus could denote only His teaching not accessible and understandable to all. With this understanding of the term mysterium in mind, Christianity may easily be reduced to a worldview or moral system. It is therefore important to accurately understand the very concept of mysterium and evolution the word has gone through in the theological and liturgical reflection. The term mysterium, derived from Greek culture, was first borrowed by Christianity in as early as the New Testament it served to explain the plans of God’s will and the salvific works of God made in Jesus Christ. In the theology of Church Fathers this term fairly quickly becomes central, be means of which the Fathers defined the whole phenomenon of God’s salvation in Christ and the Church, especially in its acts of worship. They used it also to mark the greatness of God’s works of salvation and their inscrutable character (cf. Eph 3:8). Contemporary theologians and the magisterium of the Church have assumed this concept to illustrate the salvific work of Christ, His proclamation and actualization in the worship of the Church, in the whole activity of the Church, and in Christians’ daily life. Christ’s mysterium and mysteria are not therefore His mysterious teaching, but a salvific work that call for being accepted in faith. Such remarks are especially important for the preacher whose task is to lead the faithful to participation in the salvific mysteria of Christ actualized in the Liturgy, and in the mystic and existential unity with Him.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 69-85
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Misterium Objawienia Pańskiego jako treść homilii
    The Mystery of the Epiphany as the Contents of a Homily
    Autorzy:
    Dyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035207.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    misterium Objawienia Pańskiego
    homilia
    celebracja liturgiczna
    uniwersalizm zbawienia
    szukanie Boga
    nowość chrześcijańskiego życia
    mystery of the Epiphany
    homily
    liturgical celebration
    universal salvation
    seeking God
    new Christian life
    Opis:
    Niniejsze opracowanie, na podstawie analizy źródeł przepowiadania, ukazuje zarys treści homilii na uroczystość Objawienia Pańskiego. Głównym tematem tej celebracji jest Chrystus, który w wydarzeniu pokłonu Mędrców objawia chwałę Boga wszystkim narodom. Wyraźnie podkreślony jest uniwersalizm zbawienia. Chrystus jawi się jako osobowe „miejsce”, w którym każdy człowiek znaleźć może spełnienie swych duchowych dążeń. W celebracji mamy także objawienie Kościoła, który ukazany jest jako wspólnota nosząca w sobie pokój Boga, zgromadzenie ludzi pojednanych ze sobą oraz otwartych na tych, którzy szczerze szukają zbawienia. W treści homilii należy wskazać na uobecnienie tego zbawczego wydarzenia w celebracji liturgicznej. Znakami, które pomogą wiernym w rozpoznaniu tego misterium w liturgii, są chleb i wino, które przemienione w Ciało i Krew Chrystusa stają się źródłem jedności wszystkich narodów; postawa klęcząca jako wyraz adoracji Zbawiciela; światło jako objawienie Bożej miłości i chwały. Uczestnicy tej celebracji winni mieć także właściwą duchową dyspozycję, która odzwierciedli drogę Mędrców odbytą w poszukiwaniu Mesjasza. Duchowa wędrówka wiernych w czasie celebracji liturgicznej znajduje swoją kontynuację w życiu wierzących poprzez postawę ciągłego poszukiwania i kontemplowania Boga w „ubóstwie” codziennego życia, w ludziach ubogich, w pięknie natury, na drogach rozumu, w Kościele, który jest stróżem Bożego Objawienia. Wierni wezwani są także do duchowego nawrócenia, aby przez nowość swojego życia stali się „światłem”, które pociągnie do Boga innych ludzi.
    This study, based on the analysis of the sources of preaching, shows the contents of a homily for celebrating the Epiphany. The main theme of this celebration is Christ, who in the event of the homage paid him by the Magi reveals the glory of God to all nations. Universal salvation is clearly emphasized. Christ appears as a personal “place” where every human being can find fulfillment of his spiritual aspirations. In the celebration, we also have the revelation of the Church, which is shown as a community bearing the peace of God, gathering people who are reconciled with each other and open to those who sincerely seek salvation. The contents of a homily should indicate the presence of this salvific event in the liturgical celebration. The signs that will help the faithful in recognizing this mystery in the liturgy are: the bread and wine, which, transformed into the Body and Blood of Christ, become the source of unity among all nations; a kneeling attitude as an expression of adoring the Savior; and light as a revelation of God's love and glory. The participants of this celebration should also have a proper spiritual disposition that will reflect the path the Magi took in search of the Messiah. The spiritual journey of the faithful during the liturgical celebration finds its continuation in the life of believers through the constant search and contemplation of God in the “poverty” of everyday life, in the poor, in the beauty of nature, along the paths of reason, in the Church who is the guardian of God's revelation. The faithful are also called to spiritual conversion, so that through the newness of their lives, they become a “light” that will draw other people to God.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 12; 19-37
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies