Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "minister of the sacrament" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Prezbiter jako administrator diecezjalny a sakrament bierzmowania
A presbyter as diocesan administrator and the sacrament of confirmation
Пресвитер как епархиальный администратор и таинство Миропомазания
Пресвітер як адміністратор дієцезії та тайна миропомазання
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33527301.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sakrament
bierzmowanie
biskup
administrator diecezjalny
szafarz bierzmowania
sacrament
the sacrament of confirmation
bishop
diocesan administrator
minister of the sacrament of confirmation
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia administratora diecezjalnego jako szafarza sakramentu bierzmowania. W pierwszej części niniejszego studium przedstawiono prawo wiernych do otrzymania sakramentu bierzmowania. W części drugiej ukazano problematykę szafarza bierzmowania, natomiast część trzecia została poświęcona rozwiązaniu kwestii: czy administrator diecezjalny ex ipso iure ma obowiązek i prawo udzielania sakramentu bierzmowania? Konkluzje zawarto we wnioskach zamykających podjęte rozważania.
Метою статті є представити питання адміністратора дієцезії як служителя тайни миропомазання. Перша частина цього дослідження стосується права вірних отримати тайнy миропомазання. Друга частина представляє питання служителя миропомазання, а третя частина присвячена вирішенню питання: чи має адміністратор дієцезії ex ipso iure обов’язок і право уділяти миропомазання? Висновки містяться в заключних підсумках.
Цель данной статьи – представить вопрос о епархиальном администраторе как служителе таинства Миропомазания. В первой части данного исследования изложено право верующих на принятие таинства Миропомазания. Во второй части представлена к обсуждению проблематика служителя Миропомазания, а третья часть посвящена решению вопроса: имеет ли епархиальный администратор ex ipso iure обязанность и право совершать таинство Миропомазания? Выводы приводятся в заключении обсуждения.
The purpose of the article is to present the issue of a diocesan administrator as a minister of the sacrament of confirmation. The first section of the study outlines the right of a worshipper to receive the sacrament of confirmation. The second section presents the issue of the minister of the sacrament of confirmation, while the third section is devoted to answering the question: Is the diocesan administrator, ex ipso iure, obliged and entitled to administer the sacrament of confirmation? The conclusions are included in the summary at the end of the undertaken considerations.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 59-79
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament chrztu w świetle uchwał Synodu Diecezji Rzeszowskiej
The sacrament of baptism in the light of the resolutions of the Synod of the Diosece of Rzeszów
Autorzy:
Story, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043285.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
sakrament
chrzest
szafarz sakramentu
rodzice chrzestni
synod
biskup diecezjalny
sacrament
baptism
minister of the sacrament
godparents
bishop of the diocese
Opis:
A diocesan synod should be convened when deemed necessary by the diocesan bishop. In the Diocese of Rzeszów, which was set up in 1992 by Pope John Paul II, the synod was announced on November 21, 1998. The first session of the Synod of the Diocese of Rzeszów took place on March 24, 1999 and the solemn closure meeting on November 20, 2004. In a decree issued on that day, Kazimierz Górny, the Bishop of the Diocese of Rzeszów, approved the resolutions and announced them as the diocesan particular law. The resolutions of the synod became effective on January 19, 2005. The following article presents the rules of the particular law in regard to celebrating the sacrament of baptism, which is the “gate” to other sacraments, in the parishes of the Diocese of Rzeszów. The Church, which safeguards the deposit of sacraments, has the right to formulate the rules of their valid and respectful celebration. The author of this article discusses matters related to the baptism of children as well as adults. The article presents aspects related to the minister of the sacrament, parents and godparents, as well as the time and place of the celebration of baptism. It also refers to the “Instruction on celebrating the sacrament of baptism” which includes a lot of practical advice and pastoral suggestions for the ministers in order for the celebration of this sacrament to have influence on the formation of the religious life of the child’s parents, godparents and other related people. Following the common law norms, the Synod of the Diocese of Rzeszów highlights that priests should often remind their believers, both in the church and during the catechesis, about the meaning of this sacrament. It is necessary for salvation; through it the human being is freed from their sins and thus receives the dignity of the Child of God, becomes similar to Christ and gets included into the Catholic Church community. Priests should faithfully observe the liturgical regulations which set forth the way in which baptism should be celebrated, and respectfully treat other canonical norms. They are responsible for the correct documentation of this celebration by making a mandatory note in the parish book of the baptized.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2020, 27; 249-266
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament chrztu w świetle średniowiecznych ksiąg pokutnych
The Sacrament of Baptism in the light of the Medieval Penitential Books
Autorzy:
Story, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11333397.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sacrament
baptism
minister of the sacrament
penance
penitential book
godparents
sakrament
chrzest
szafarz sakramentu
pokuta
księga pokutna
rodzice chrzestni
Opis:
Księgi pokutne, które powstały w epoce późnej starożytności chrześcijańskiej i wczesnego średniowiecza, są świadectwem kształtowania się praktyki pokutnej w Kościele. Celem artykułu jest ukazanie w świetle tychże ksiąg różnych praktyk, także tych niewłaściwych, związanych z sakramentem chrztu, które powodowały obciążenie winnych dotkliwymi karami – pokutami wymagającymi odpowiedniego zadośćuczynienia, często trudnego do wykonania.W księgach pokutnych zwracano szczególną uwagę, że dziecko powinno zostać ochrzczone jak najszybciej, zwłaszcza w sytuacji, kiedy chorowało. Nakazywano ponadto spowiednikom, aby weryfikowali w ramach spowiedzi czas, w którym rodzice przynosili dziecko do chrztu. Penitencjały zwracają także uwagę na kwestię, kiedy sakrament chrztu, jest ważnie udzielony, a kiedy nie. Podkreślano, że chrzest ważnie udzielony nie może zostać ponowiony. W niektórych księgach pokutnych znajdujemy natomiast błędne rozumienie zależności życia moralnego szafarza i ważności udzielanego sakramentu. Pojawia się także zagadnienie, kto może pełnić rolę rodzica chrzestnego, jak i omówienie przeszkody pokrewieństwa duchowego mającego swe korzenie w analizowanym sakramencie.
The penitential books written during the Late Ancient Christianity and the Early Middle Ages are an evidence of the formation of the penitential practices in the Church. The aim of this article is to discuss – in the light of these books – a variety of practices, including those seen as inadequate, which were related to the sacrament of Baptism and which caused significant punishment to those deemed guilty. Such penitential practices required adequate atonement which was often difficult to fulfill.The penitential books pointed out that the child should be baptized as soon as possible, especially if they were ill. During the confession, the confessors were required to verify when the child was brought to be baptized by their parents. Penitentiaries also discussed when baptism can be seen as rightfully administered and when not. They highlighted that rightfully administered baptism cannot be administered again. Some of the penitential books contained, however, an incorrect understanding of the relation between the moral life of the priest who administered baptism and the rightfulness of the sacrament. The books also pointed out who can become a godparent and discussed the obstacle of priest’s kinship with regards to the sacrament of baptism.
Źródło:
Annales Canonici; 2020, 16, 2; 109-128
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament małżeństwa w dziewiętnastej księdze Dekretu biskupa Burcharda z Wormacji
The sacrament of marriage in Book XIX of the Decree of Bishop Burchard of Worms
Autorzy:
Story, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762043.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
sakrament
małżeństwo
szafarz sakramentu
pokuta
księga pokutna
stwierdzenie nieważności
sacrament
marriage
minister of the sacrament
penance
handbook of penance
declaration of invalidity
Opis:
Księgi pokutne, które powstały w epoce późnej starożytności chrześcijańskiej i wczesnego średniowiecza, są świadectwem kształtowania się praktyki pokutnej w Kościele. Celem artykułu jest ukazanie w świetle dziewiętnastej księgi Dekretu biskupa wormackiego Burcharda niewłaściwych zachowań godzących w sakrament małżeństwa, które powodowały obciążenie winnych dotkliwymi karami – pokutami wymagającymi odpowiedniego zadośćuczynienia, często trudnego do realizacji. Biskup z Wormacji, dostrzegając szerzący się upadek obyczajów w kwestii wierności małżeńskiej, zobowiązał spowiedników, aby w czasie spowiedzi zwracali uwagę na sprawę nierozerwalności małżeństwa – zdarzały się bowiem przypadki wielożeństwa, czy nawet małżonkobójstwa w celu zawarcia nowego związku. Duszpasterze mieli także dążyć do tego, by poprzez pokutę wyeliminować niewłaściwe zachowania seksualne penitentów z członkami rodzin (współżycie ze szwagierką lub macochą), czy też namawianie współmałżonka do zdrady. W czasie sprawowania sakramentu pokuty odnoszono się ponadto do zagadnień związanych z przeszkodami do zawarcia małżeństwa, do których zaliczano chociażby przeszkodę pokrewieństwa, powinowactwa, czy też uprowadzenia kobiety w celu zawarcia z nią związku małżeńskiego oraz podkreślano znaczenie zaręczyn jako ważnego etapu do zawarcia małżeństwa.
Handbooks of penance created in the late ancient Christianity period and early Medieval times are proofs of a forming penance practice in the Church. The aim of this article is to show inappropriate practices related to entering into and fulfilling the sacrament of marriage, in the light of the Decree of Bishop Burchard of Worms who was known for the codification of the canon law. These practices caused significant penalties for those who committed them – penances requiring appropriate atonement which were often difficult to fulfill.The bishop of Worms who noticed an increasing breakdown of morality in regards to marital fidelity, obliged confessors to be vigilant during the sacrament of confession and point out the indissolubility of marriage, which deteriorated at the time – there were cases of plural marriage or even murder of the spouse in order to enter into another marriage. Through penance, priests were also obliged to help eliminate inappropriate sexual practices with members of families (sexual intercourses with sister in law or stepmother) or such acts as encouraging the spouse to cheat.During the sacrament of confession, priests also referred to impediments to marriage which included consanguinity, affinity or abduction of the woman in order to enter into marriage with her. They also highlighted the importance of engagement as an important period leading to marriage.
Źródło:
Annales Canonici; 2023, 19, 2; 105-124
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo w świetle księgi pokutnej Discipulus Umbriensium
Marriage in the Light of the Discipulus Umbriensium Handbook of Penance
Autorzy:
Story, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446559.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
sakrament
małżeństwo
szafarz sakramentu
pokuta
księga pokutna
stwierdzenie nieważności
sacrament
marriage
minister of the sacrament
penance
handbook of penance
declaration of invalidity
Opis:
Celem artykułu, jest ukazanie w świetle księgi pokutnej Discipulus Umbriensium Biskupa Canterbury Kościoła brytyjsko-irlandzkiego i jego problemów prawnych, jak i moralnych, które ta wspólnota napotkała na swojej drodze. Duszpasterze mieli czuwać, aby poprze spowiedź, która polegała także na odpowiadaniu przez penitenta na zadawane pytania przez spowiednika, a zwłaszcza przez nakładanie drobiazgowych i długoczasowych pokut, wyeliminować niewłaściwe postawy wśród członków Kościoła. Zdarzały się bowiem wśród nich przypadki wielożeństwa, czy też rozwiązanie małżeństwa za obopólną zgodą. Spowiedź była także okazją do zweryfikowania, czy wierni mimo przeszkody impotencji lub przeszkody wieku zawarli małżeństwo, zawierając go w sposób nieważny. Księga pokutna podejmowała również bardzo aktualne wówczas zagadnienie przywileju Pawłowego, wskazując okoliczności, kiedy wolno go aplikować. Analizowany penitencjał porusza także temat przyjmowania komunii świętej przez małżonków, wskazując pewne ograniczenia, jak i sugestie, kiedy małżonkowie powinni jak najczęściej przystępować do Stołu Pańskiego.
The article aims to show the British-Irish Church and the legal and moral problems encountered by this congregation in the light of the Discipulus Umbriensium handbook of penance written by the Bishop of Canterbury. Priests were to ensure that inappropriate behaviors of the members of the Church were eliminated through the sacrament of confession, during which the penitent was also expected to answer the questions asked by the confessor, as well as through meticulous and long-term penance. Such inappropriate behaviors included cases of plural marriage or dissolution of marriage based on mutual consent. The sacrament of confession was also an opportunity to verify if the penitents entered into marriage despite the impediment of impotence or age, and therefore entered into it in an invalid way. The handbook of penance also referred to the then very popular Pauline privilege and the circumstances in which it could be applied. It also spoke about receiving the Communion by the spouses and specific limitations and suggestions when it should be received by them as often as possible.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2021, 16, 18 (2); 307-327
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijanin akatolik szafarzem sakramentu chrztu w świetle prawodawstwa Kościoła rzymskokatolickiego. Aspekt historyczno-ekumeniczny
An Acatholic Christian Administers the Sacrament of Baptism in the Light of the Legislation of the Roman Catholic Church. Historical-Ecumenical Aspect
Autorzy:
Klimkiewicz, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729561.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sakrament chrztu
szafarz chrztu
chrześcijanie akatolicy
prawodawstwo Kościoła rzymskokatolickiego
the Sacrament of Baptism
the Minister of Baptism
Acatholic Christians
the Legislation of the Roman Catholic Church
Opis:
„Bracia odłączeni” autorytatywnie zostali uznani za szafarzy chrztu już w trzecim wieku, przez papieża Stefana I (254-257). Pomimo to jednak możliwość pełnienia przez wymienione osoby funkcji szafarzy tego sakramentu była wielokrotnie podejmowana i komentowana przez prawodawcę kościelnego w ciągu kolejnych stuleci. Celem zatem niniejszego artykułu jest przedstawienie zagadnienia uznawania chrześcijan akatolików za szafarzy chrztu w prawodawstwie Kościoła rzymskokatolickiego w ujęciu historyczno- ekumenicznym. W tym celu został poddany analizie materiał prawny, dotyczący interesującej nas kwestii, od prawa przedkodeksowego do aktualnie obowiązujących norm zawartych w Kodeksie prawa kanonicznego z 1983 r., jak i w Dyrektorium ekumenicznym z 1993 r.
The "separated brethren" were authoritatively recognized as ministers of baptism as early as the third century, by Pope Stephen I (254-257). Nevertheless, the possibility of these persons performing the functions of ministers of this sacrament has been repeatedly taken up and commented on by the ecclesiastical legislator over the following centuries. Therefore, the purpose of this article is to present the issue of recognizing Catholic Christians as ministers of baptism in the legislation of the Roman Catholic Church in a historical and ecumenical perspective.  To this end, the legal material of interest to us has been analyzed, from pre-code law to the norms currently in force contained in the Code of Canon Law of 1983 and in the Ecumenical Directory of 1993.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2022, 22; 89-100
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szafarz sakramentu bierzmowania w świetle Pontyfikału i Rytuału rzymskiego oraz Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r.
Minister of the sacrament of confirmation in light of “The Pontifical”, “Roman Ritual” and “Code of Canon Law” of 1983
Autorzy:
Bartocha, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503201.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
sakrament bierzmowania
szafarz
biskup
prezbiter
Pontifikał Rzymski
Rytuał Rzymski
the sacrament of confirmation
minister
bishop
presbyter
Roman Pontifical
Ritual Roman
Opis:
The purpose of the article is to share the reflection about the minister of the sacrament of confirmation in light of two binding liturgical books: the Pontifical “Ordo Confirmationis”, the Ritual “Ordo initiationis christianae adultorum” and the Code of Canon Law of 1983. The sacrament of confirmation is usually administered by the bishop, however he isn’t the only minister of this sacrament, since a presbyter may be authorised by the bishop to administer this sacrament as well. Although the Constitution “Lumen gentium”, no 26 defines bishops as appropriate ministers of confirmation (ministri originarii confirmationis) by introducing this new term to terminology, the legislator of the Code calls the bishop an ordinary minister (minister ordinarius), applying the term used in the Church since the church council in Florence. Most canonists share the opinion that the term “ordinary minister”, which is traditionally and historically justified, seems to be more capacious and comprises the church council term “minister originarius”. Here in turn the meaning of the latter one is emphasized by theologians, according to whom the church council by using this new term brings out the truth that the intervention of the bishop in the sacrament of confirmation is the extension of the event of Paschal Pentecost. In this perspective the person of bishop who administers the sacrament of confirmation becomes a connection with Pentecostal Church, a guarantee of Church unity. Due to his presence and service confirmands have stronger feeling of connection with their own diocese and with the universal Church. According to the binding doctrine and the law of universal Church, the sacrament of confirmation is administered legally by presbyters. In Roman Pontifical and in the Code of Canon Law of 1983 an extension of presbyters’ rights can be noticed in terms of administering the sacrament of confirmation in light of the rules which were previously binding.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 1; 189-208
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Connotazione giuridica e teologica del diaconato permanente alla luce del Nuovo Codice di Diritto Canonico, del Catechismo della Chiesa Cattolica e del Motu Proprio ‘Omnium in mentem’
Juridical and Theological implication of the Permanent Diaconate in the light of the New Code of Canon Law, the Catechism of the Catholic Church and the 292 Motu Proprio ‘Omnium in mentem’ .......
Autorzy:
Selejdak, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1006341.pdf
Data publikacji:
2020-11-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Code of Canon Law
Eucharist
Word of God, Sacrament of Holy Orders
Grades of the Sacrament of Holy Orders
Diaconate, Presbyterate, Episcopate
Common Priesthood
Acting in the person of Christ the Head
Permanent Diaconate
Diaconal Functions
Diaconal service of the Liturgy
Word and Charity, Diocesan Bishop
Extraordinary Minister
Catechism of the Catholic Church
Opis:
The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms thatthrough the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms that through the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican Council, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself toCouncil, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself to
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 122-151
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The term “minister” under the Polish Code of Criminal Procedure as applicable to the Roman Catholic Church
Termin „duchowny” z polskiego Kodeksu postępowania karnego dla Kościoła rzymskokatolickiego
Autorzy:
Jakubiak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098376.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
artykuł 178 pkt 2 k.p.k
zakaz dowodowy
duchowny
spowiedź
Kościół rzymskokatolicki
article 178 point 2 CCP
the clergy – penitent privilege
minister of religion
the Sacrament of Confession
the Roman Catholic Church
Opis:
W art. 178 pkt 2 k.p.k ustawodawca zapisał: „Nie wolno przesłuchiwaćjako świadków: (…) duchownego co do faktów, o których dowiedziałsię przy spowiedzi”. Ponieważ norma w nim zawarta odwołuje się doogólnych terminów (bo wspólnych dla wielu Kościołów i wspólnot religijnych), ale i za razem niezdefiniowanych w k.p.k., jak chociażby termin„duchowny”, stosowanie przedmiotowego zakazu dowodowego okazujesię napotykać na trudności interpretacyjne. Biorąc pod uwagę powyższe problemy, głównym celem, jaki przyświecał autorowi przy powstaniu tego artykułu, było określenie desygnatów terminu „duchowny” z art. 178 pkt 2 k.p.k dla Kościoła rzymskokatolickiego. Dla jego realizacji autor określił kryteria wewnętrzne i zewnętrzne omawianego pojęcia, co z kolei okazuje się nieodzowne w opisaniu zakresu podmiotowego przywołanej normy.
In Article 178 point 2 of the Polish Code of Criminal Procedure, the legislator recognises the clergy – penitent privilege and has provided that “a minister of religion may not be examined in the capacity of witness on information communicated to him during the a penitent’s confession.” Since this provision employs general terms (i.e. such as are common to many Churches and religious associations) which have not been defned in the Code of Criminal Procedure, including, for instance, the term “minister,” interpretative difficulties often occur with the implementation of the clergy – penitent privilege. Hence my main aim in this paper was to identify the referents of the term “minister” in Article 178 Section 2 of the Code as applicable to the Roman Catholic Church. To do this, I offer a discussion both of the internal and external criteria for the term “minister,” which turns out to be an indispensable step allowing me to go on to the description of the personal scope of these provisions.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 3; 337-359
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le lettere dimissorie nel Codice dei Canoni delle Chiese Orientali
Dimissorial letters in the Code of Canons of the Eastern Churches
Autorzy:
TANASIYCHUK, ANDRIY
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/660315.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Vescovo competente
Gerarca del luogo
sacramento degli ordini sacri
l’ordinazione
il ministro competente dell’ordinazione
lettere dimissorie
lettere di dimissione
the competent bishop
the hierarch of the place
the sacrament of Holy Orders
the ordination
the competent minister of ordination
dimissorial letters
dismissal letters
Opis:
The present study is dedicated to the administrative act of the competent person, who has the right to release dimissorial letters by exercising the proper governance in the Church.  This document is necessary for the licit administration of the sacrament of Holy Orders. The eastern legislation that regulates the life of the Eastern Catholic Churches contains a vast number of such ecclesiastical subjects that are provided by the Supreme Legislator with the right to issue such a document. In addition, the Eastern canon law in its rules concerning the sacraments also show the liturgical nature of their celebration. Therefore it can be said that there is a strong and mutual relationship between the canonical norms and the liturgical rubrics among the Eastern Churches.
Il diritto canonico dall’inizio del cristianesimo ha occupato un posto importante nella vita della Chiesa. I Concili ecumenici e sinodi locali, sopratutto nel primo millennio, hanno dedicato l’attenzione non solo alle questioni teologiche che sorgevano nelle comunità cristiane, ma anche ai problemi amministrativi e disciplinari. Basta solo analizzare le norme del concilio di Trullo che sottolineano l’obbligo della severa osservanza della disciplina canonica tra i cristiani. Anche oggi la Chiesa svolgendo la missione della proclamazione del Vangelo nel mondo ha bisogno degli atti amministrativi che possano aiutarLa a svolgere la sua missione in modo più efficace. Il tema delle litterae dimissoriae che sono oggetto di questo studio è una delle questioni che regolano i rapporti tra i Vescovi e tra i Vescovi e i presbiteri e i diaconi. L’esistenza di tale litterae nell’attività amministrativa della Chiesa permette di risolvere alcune delle situazioni relative a coloro che non hanno i requisiti per conferire l’ordine sacro. Inoltre tali litterae, in modo particolare, sottolineano il fatto che ogni presbitero e diacono dopo la propria ordinazione non può avere una certa autonomia nella sua attività pastorale perché è parte costitutiva del presbiterio eparchiale, che sotto la direzione del proprio Vescovo eparchiale, realizza il fine pastorale della Chiesa. 
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 4; 125-136
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy teologiczne i pastoralne podczas prac nad „Ordo Confirmationis” 1971
Theological and pastoral problemsin the works on ordo confirmationis 1971
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496032.pdf
Data publikacji:
2014-08-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
bierzmowanie
Ordo Confirmationis
chrzest
Eucharystia
Msza św
mate-ria i forma
znak sakramentalny
szafarz
przyjmujący bierzmowanie
świadek bierzmowania
rodzice chrzestni
Consilium
Confirmation
Baptism
The Eucharist
the Holy Mass
substance and formula
a Sacramental Sign
minister
recipient of Confirmation sacrament
witness of confirmation
godparents
Opis:
The main theological issues faced in the works on Ordo Confirmationis included: definition of the sacramental sign of Confirmation, i.e. its substance and sacramental formula, the main effect of Confirmation, which is the Gift of the Holy Spirit as well as the relation of the sacrament to baptism and the Eucharist. Confirmation was unequivocally recognized as the second sacrament of Christian initiation. Pastoral problems referred to ministers, recipients and witnesses of Confirmation. Presbyters were granted wider rights to administer Confirmation, while godparents were allowed to become witnesses and the Conferences of Bishops could define the age of recipients as other than that of 7 years.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 3; 57-73
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies