Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "mime" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Poza słowami – Marcela Marceau koncepcja milczenia
    Beyond Words – Marcel Marceau’s Concept of Silence
    Autorzy:
    Krzyżak, Anna
    Michalik, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038711.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    theater anthropology
    mime
    silence
    dialogue
    meeting
    Opis:
    The article deals with the concept of silence developed by Marcel Marceau, one of the founders of contemporary mime. An analysis of the concept of silence is proposed, starting from a broader research, linguistic and philosophical perspective, encompassing the ideas of Martin Heidegger, Maurice Merlau-Ponty, Józef Tischner and Martin Buber, which aims at an interpretation of Marceau’s theatrical concept, which is presented in his work and statements and contains many elements of philosophical anthropology. For Marceau, the human stands in the center, working in a world where words fail. Mime artist and spectator conduct a distinctive dialogue without using words, thus giving rise to reflections and leading to catharsis. Because the scope of the concept is wide, it has been included in the cognitive framework of the anthropology of silence, proving that Marceau’s concept enriches the debate on the anthropology of silence and opens the perspective for further research on his concept of theater.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2020, 33; 85-101
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elements of the Mime in Horace’s Epode “Quid tibi vis, mulier”
    Autorzy:
    Kopek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1798761.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Horace; Herondas; mime; epode; parody; iuvenis; mulier; (literary) context
    Opis:
    The Polish version of the article was published in Roczniki Humanistyczne vol. 61, issue 3 (2013). The aim of this article is to discover the literary context for Horace’s Epode 12 by juxtaposing it with Herondas’ mimes, particularly Mime 5, titled The Jealous Woman. The description of the relationship between these works is based on the ancient theory of rhetoric and on elements of Horace’s Ars poetica. It has been established that Epode 12 has numerous features of the literary mime: it is an apparent dialogue (sermocinatio, παρῳδή) recited by a single performer (mime), most probably in the scenery of an ancient feast. A participant in the feast becomes an actor, who first performs the role of a male lover (iuvenis) and then the role of a superannuated female lover (mulier). These character types are typical of both Old and New Comedy styles, but the whole dramatic setting seems to bear the greatest resemblance to Mime 5, in which the same literary protagonists are found in a scene analogous to a lovers’ quarrel. On the one hand, specific rhetorical figures (imitatio / μίμησις) indicate that the literary original was used in a creative manner. On the other, Mime 5 can also be used in the interpretation of Epode 12. This interpretation can be built on the processes of liberation and subjugation as part of the lovers’ relationship (actual subjugation in Mime 5 and metaphorical—financial—in Epode 12, where the iuvenis is the mulier’s “kept man”).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 3 Selected Papers in English; 45-61
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Exit from Silence. The Cultural, Educational, and Therapeutic Roles of the Olsztyn Mime Ensemble
    Wyjście z ciszy. Rola kulturalna, edukacyjna i terapeutyczna Olsztyńskiej Pantomimy Głuchych
    Autorzy:
    Sokołowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/923150.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    amateur theatre
    Olsztyn Mime Ensamble
    deaf
    silent actors
    Bohdan Głuszczak
    Opis:
    The article recalls the role played by the Olsztyn Mime Ensamble in the culture of the region of Warmia and Mazury and Poland. The Ensamble gained their artistic rank thanks to the theater director, professor Bohdan Głuszczak (1936-2016).
    Źródło:
    Studia Edukacyjne; 2018, 50; 229-239
    1233-6688
    Pojawia się w:
    Studia Edukacyjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komiczna funkcja ekfrazy w Pharmakeutriai Teokryta
    The Comic Function of Ekphrasis in Theocritus’ Pharmakeutriai
    Autorzy:
    Korus, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127713.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    mim
    Teokryt
    komizm ekfrazy Pharmakeutria
    mime
    Theocritus
    comic character of the ekphrasis Pharmakeutria
    Opis:
    According to the author, a proper interpretation should have a genological character. It means that one should accept the obvious truth that this work is a mime. Therefore it has its distinctive features. It is also harmoniously combined with the requirements of lyrical song. It is designed to arouse to laughter, or rather perhaps smile (γελωτοποιεῖν), and not to move with wistful song of a complaining girl, a fact that has up to know been assumed by modern scholars in all earnestness. The ekphrasis of magic examined by Fritz Graf (1995) confirms the presumptions of interpretation. This scene (l. 1-63) is comic in character, let it suffice to mention the comic tirades of the maid and four (I mention only the principal ones, not all of them) mode to arouse laughter, i.e. διαστρέφειν τὸ ἀληϑές, παράχρουν, ἑτερόσχημον, πλεονάζειν combined with αὔξησις (amplificatio or gradatio ad absurdum). Similarly, they have been used in the second part of the work in combinations between the first and the third, the second and the fourth. This in an unambiguous manner confirms from the genological point of view that Pharmakeutria belongs to mime as a literary genre.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 3; 77-91
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integrative Aspects of Non-verbal Cultural Communication in Europe. Case Study - Pantomime
    Autorzy:
    Kurkowska, Mirella
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811337.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
    Tematy:
    Non-verbal Communication
    Cultural Communication
    Pantomime
    Mime Festivals
    Street Art Festivals
    Intercultural Communication
    Europe
    Opis:
    This article touches on the integrative aspects of non-verbal cultural communication as exemplified by diverse pantomime genres in modern Europe. The starting point being the characteristic features of this form of art, as well as its genesis and functions in the Eastern and Western parts of the globe. Festivals, which have been rapidly developing in the world of pantomime and street art since the beginning of the 1970s, play an exceptional role in European cultural exchange. They are, however, generally ephemeral projects, often placed besides institutionalised mainstream culture, with no aspirations to become part of the EFA for example. Nonverbal cultural communication in Europe is still poorly integrated and yet maintains a remarkable diversity of genres and multi-colour forms. Such decentralisation is also the source of its strength manifested by its ease in reaching an incredibly diverse audience, the ability to obtain feedback from mass audiences, its expansiveness (taking up various spaces), its flexible approach in its quest for answers - but at the same time respecting the rudiments of the rich, native European tradition of popular culture. It seems that EU institutions nowadays notice the significant role of this type of intercultural communication, asevidencedby, for example, the Commissioner Gabriel's statement regarding a meeting with EFA representatives on 22nd June 2021. The European Union has no harmonisation competences in the area of culture, but rather solely complementary and supporting functions with regards to Member States' activities - one can count on EU sectoral support funds from the Creative Europe Programme. The subsidisation of festival, confrontation, and meeting movements related to non-verbal cultural exchange can take place (and does take place) through regions, local governments, or cultural institutions.
    Źródło:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2021, 25, 3; 137-155
    1428-149X
    2719-3780
    Pojawia się w:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedstawiciele zawodów scenicznych w świetle dokumentów wczesnochrześcijańskich synodów (IV-V w.)
    Autorzy:
    Piechocka-Kłos, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040952.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Schauspieler
    Mime
    Zirkuskutscher
    Synode
    frühes Christentum
    römisches Kaisertum
    Geschichte des Altertums
    actor
    mime
    circus driver
    synod
    early Christianity
    Roman Empire
    ancient history
    aktor
    mim
    woźnica cyrkowy
    wczesne chrześcijaństwo
    cesarstwo rzymskie
    historia starożytna
    Opis:
    Formy i środki teatralnego wyrazu w antycznej kulturze rzymskiej, obfitując różnorodnością form  artystycznych, miały doskonałe warunki do rozwoju. Kulturowa działalność człowieka w naturalny sposób stworzyła potrzebę uprawiania zawodów scenicznych. W niniejszej publikacji przedstawiono szczegółową analizę postanowień synodów zwoływanych i obradujących w I V i V wieku n.e. oraz dokładnie przywołano ich treści, względem aktorów, mimów i woźniców cyrkowych. Powodem takiego zarysu badań jest wspólna dlatych wszystkich zawodów klasyfikacja ogólnie ich określająca jako przedstawicieli sztuk scenicznych. Analizie w tej kwestii poddano m.in. kanony ogłoszone w E lwirze (306), Arles (314), Kartaginie (15 VI 401), Hipponie (427) oraz ponownie w Arles (442–506). W celu pełniejszego ukazania przywołanego w temacie zagadnienia omówiono również sytuację przedstawicieli sztuk scenicznych na przykładzie aktorów w rzymskim prawie publicznym. 
    Forms and means of theatrical expression in ancient Roman culture, abounding in the diversity of artistic forms, had perfect conditions for development. The cultural activity of man has naturally created the need for stage performances. This publication presents a detailed analysis of the provisions of the synods summoned and debating in the 4th and 5th centuries, A.D. T heir content was carefully referenced, in relation to actors, mimes and circus drivers. The reason for such an outline of research is the classification common to all these professions generally describing them as representatives of performing arts. The analysis on this matter was subjected, inter alia, to canons proclaimed in Elvira (306), Arles (314), Carthage (15 June 401), Hippo (427) and again in Arles (442–506). In order to more fully illustrate the issue cited in the subject, the situation of  representatives of performing arts was also discussed on the example of actors in Roman public law and a short description of the history of synods in the ancient Church was presented.
    Die mannigfaltigen Formen und Mittel des theatralen Ausdrucks konnten sich in der antiken römischen Kultur sehr gut entwickeln. Die kulturelle Aktivität des Menschen erzeugte natürlicherweise das Bedürfnis, Bühnenberufe auszuüben. Im folgenden Artikel wird die detaillierte Analyse der Synodenbeschlüsse aus dem 4. und 5 Jh. durchgeführt, indem Texte benannt werden, die Schauspieler, Mime und Zirkuskutscher betreffen. Das Auswahlkriterium ist die für all diese Personen gemeinsame Bezeichnung als Vertreter derBühnenberufe. Es wurden u.a. die entsprechenden Canones der Synode in Elvira (306), Arles (314), Karthago (15 VI 401), Hippone (427) und wiederum Arles (442–506) analysiert. Um das Titelproblem ausführlich zu skizieren wurde auch die Situation der Vertreter der Bühnenberufe am Beispiel der Akteure im römischen öffentlichen Recht besprochen. Es wurde auch kurz die Entwicklungsgeschichte der Synode in der alten Kirche skizziert.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 89-102
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elementy mimu w epodzie Horacego „Quid tibi vis, mulier”
    Elements of the Mime in Horace’s Epode “Quid tibi vis, mulier”
    Autorzy:
    Kopek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1892263.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Horacy
    Herondas
    mim
    epoda
    parodia
    iuvenis
    mulier
    kontekst (literacki)
    Horace
    mime
    epode
    parody
    (literary) context
    Opis:
    Artykuł ma na celu odkrycie literackiego kontekstu dla epody 12 Horacego poprzez zestawienie z mimami Herondasa, a szczególnie z mimem V zatytułowanym Zazdrosna. Opis relacji miedzy utworami oparto na antycznej teorii retoryki oraz elementach Ars poetica Horacego. Stwierdzono, że epoda 12 posiada wiele cech mimu literackiego: jest pozornym dialogiem (sermocinatio, παρῳδή) wykonywanym przez jednego aktora (mima), najprawdopodobniej w scenerii uczty antycznej. Uczestnik zabawy wciela się w aktora, który odgrywa najpierw postać kochanka (iuvenis) a następnie postać podstarzałej kochanki (mulier). Typy te można odnaleźć w komedii zarówno starej, jak i nowej, niemniej cała sytuacja dramatyczna wykazuje największe podobieństwo do mimu V, w którym odnajdujemy te same postaci literackie w analogicznej sytuacji kłótni kochanków. Specyficzne figury retoryczne (imitatio / μίμησις) wskazują z jednej strony na twórcze wykorzystanie literackiego pierwowzoru, który z drugiej może być wykorzystany do interpretacji epody 12. Interpretacja może opierać się o relację wyzwalania i zniewolenia w stosunkach między bohaterami utworów (niewola dosłowna w mimie V, metaforyczna – finansowa, iuvenis jest „utrzymankiem” mulier – w epodzie 12.).
    This article aims at discovering the literary context for Horace’s Epode 12 through juxtaposing it against Herondas’ mimes; in particular against Mime V, entitled Jealous. The description of the relationship that obtains between these works relies on the ancient theory of rhetoric and on elements of Ars poetica by Horace. The research helped determine that Epode 12 reveals numerous features that are characteristic of the mime: it is an apparent dialogue (sermocinatio) recited by a single performer (mime), most probably in a scenery of an ancient feast. A participant of the feast becomes an actor, who first performs the role of a male lover (iuvenis), and then he plays an elderly female lover (mulier). These protagonists are typical of old and new comedy styles. Nevertheless, the whole dramatic setting seems to bear the semblance of Mime V, in which the same literary protagonists can be found in the scene of a row between lovers. Specific rhetorical figures (imitatio) indicate, on the one hand, that the literary original was used in a creative manner. On the other, Mime V can also be used in the interpretation of Epode 12. This interpretation can be built on the processes of liberation and subjugation as part of the lovers’ relationship (actual subjugation in Mime V, and metaphorical - financial in Epode 12, where iuvenis is mulier’s “kept man”).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 3; 5-20
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Coś go spętało i zmroczyło… nie może grać…”. Repartycja mityczna w dramatach mimicznych Bolesława Leśmiana
    Mythical Repartition in Mime Dramas by Bolesław Leśmian
    Autorzy:
    Karwowska, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690250.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Bolesław Leśmian
    Skrzypek Opętany
    Pierrot i Kolombina
    dramat mimiczny
    mitokrytyka
    antropologia literatury
    Gilbert Durand
    mime drama
    mythocritique
    anthropology of literature
    Opis:
    In this article texts of Bolesław Leśmian dramas entitled: Pierrot i Kolombina and Skrzypek Opętany have been analysed. The main objects of this article are as follows: problem of writer’s block and his efforts in overcoming this crisis. Interpretation of Leśman’s dramas is methodologically refer to anthropological theory proposed in Gilbert Durand literary studies. Symbolic mining, hidden in mentioned texts, have been taken under mythocritical interpretation. Additionally the following aspects were discussed: artistic palingenesis of archaic myths, valorisation of setting typical for mysteries of regeneration and literary actualisation of ritual scenario.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2014, 69; 103-115
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Marcel Marceau jako rzecznik mimu współczesnego
    Marcel Marceau as the Contemporary Mime Spokesman
    Autorzy:
    Krzyżak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807064.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    aktor
    antropologia teatru
    filozofia
    gest
    identyfikacja
    teatr
    milczenie
    mim
    pantomima
    actor
    anthropology of theater
    gesture
    identification
    mime
    theater
    silence
    pantomime
    philosophy
    Opis:
    Artykuł jest szkicem na temat mimu, formy teatralnej znanej od starożytności, lecz dzisiaj istniejącej w nowej odsłonie. Mim współczesny, powstały na kanwie awangardowych poszukiwań praktyków i teoretyków teatru początków XX wieku, zawdzięcza swą obecną formę twórcom francuskim, takim jak Étienne Decroux, Marcel Marceau i Jean-Louis Barrault. Koncepcja mimu przedstawiona w niniejszej pracy oparta jest na teorii i praktyce Marcela Marceau, mającej szczególny rys filozoficzny. Marceau, poświęcając całe życie propagowaniu idei i techniki mimu współczesnego poprzez spektakle, wywiady i pracę pedagogiczną, stał się jego rzecznikiem na całym świecie. Współcześnie mim to rodzaj teatru, w którym kluczową rolę odgrywają milczenie, stanowiące nowy wymiar ludzkiego istnienia, gdy słowa zawodzą, oraz postać doskonale przygotowanego technicznie aktora-mima, czyniącego na scenie to, co niewidzialne, widzialnym. Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej zarysowano historyczny kontekst mimu. Podjęto również próbę uporządkowania terminologicznego. W drugiej przedstawiono materię mimu współczesnego w aspekcie filozoficznym oraz technicznym na podstawie dokonań Marcela Marceau.
    The article is a sketch of the subject of mime, a theatrical form known since the ancient times, but nowadays existing in a new version. A contemporary mime that came into being based on the research of avant-garde theoreticians and practitioners of the early 20th century theatre owes its current shape to the French artists such as Étienne Decroux, Marcel Marceau, and Jean-Louis Barrault. The presented concept of mime is based on Marceau’s theory and practice—both having a particular philosophical touch. Marceau who dedicated his life to promoting theory and methodology of contemporary mime by means of performances, interviews and teaching has become a mime expert whose work has a timeless quality worldwide. These days mime is becoming a kind of theatre where silence plays the key role and becomes a new dimension of a human being when words fail, and where an actor-mime with perfect technical skills makes the invisible visible on stage The article consists of two parts. The first part outlines a historical context of mime. It also tries to organize its terminology. The second one presents philosophical and technical aspects of contemporary mime on the basis of Marcel Marceau’s work.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 2; 55-75
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem estetyczny i moralny teatru w pismach św. Augustyna
    Aesthetic and Moral Issue of the Theatre in the Writings of St. Augustine
    Autorzy:
    Eckmann, Augustyn
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807467.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Augustyn
    teatr
    problem estetyczny
    problem moralny
    κάϑαρσις
    mim
    pantomima
    kult pogański
    Augustine
    theatre
    aesthetic issue
    moral problem
    mime
    pantomime
    pagan cult
    Opis:
    An analysis of texts indicates that in the mind of the author of the writings, the moral question the theatre poses is closely related to the issue of aesthetics. The evil the theater causes is explained by seducing pleasure, experienced as a result of touching scene, which disturbs the heart and weakens the will, leaving it defenseless against a sudden return of awakening instinct. The emotion comes from the desire of crying and human brotherhood. The Bishop of Hippo condemns the ancient theatre of his times for three main reasons: theological, moral and social. Theologically, the theatre seems to him to be a Devil’s playground and a morbid manifestation of an evil spirit. Morally, the theatre is a school of corruption. Socially, Augustine complains that the theater diverts the sight of people from the difficult real situation in the country, by a presentation of imaginary woes. We see in the Augustinian demonstration a great power of expression and an ability of psychological impact.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2010, 1; 135-146
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies