Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "miejsce pamięci" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Pamięci ofiar w Palmirach
Autorzy:
Lewandowski, Przemysław.
PL.
Powiązania:
Kombatant 2009, nr 9, s. 27
Data publikacji:
2009
Tematy:
Muzeum – Miejsce Pamięci Palmiry (Palmiry, woj. mazowieckie) wystawy
Zbrodnia wojenna
Trzecia Rzesza (1933-1945)
Kampania wrześniowa (1939)
Obchody
Opis:
W tekście fragm. homilii bp. gen. dyw. Tadeusza Płoskiego oraz przemówienia prezydent Warszawy, Hanny Gronkiewicz-Waltz.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Patroni Nadbużańskiego Oddziału Straży Granicznej i podległych placówek SG
Saint Patrons of the Bug Division of Border Guard and the Subjected Stations
Autorzy:
Dubaj, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38993240.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
patron
opiekun
bohater
patronat
miejsce pamięci narodowej
sztandar
patriotyzm
honor
tradycje
Straż Graniczna
Nadbużański Oddział Straży Granicznej
placówka Straży Granicznej
guardian
hero
patronage
the place of national resemblance
flag
patriotism
honour
traditions
Border Guard
the Bug Division of Border Guard
station of Border Guard
Opis:
Jednym z największych zaszczytów, nobilitującym wyróżnieniem dla każdej instytucji jest uzyskanie sztandaru i patronatu. Jest to także wzajemne ogromne wyzwanie i zobowiązanie wobec standardów wykreowanych przez patrona – opiekuna. Jednostki organizacyjne Straży Granicznej ubiegające się o nadanie patronatu muszą spełniać określone kryteria. Nadbużański Oddział Straży Granicznej niemalże od początku swego istnienia w 1991 r. otrzymał sztandar, a za patrona – 27 Wołyńską Dywizję Armii Krajowej. Także podległe oddziałowi graniczne jednostki organizacyjne – placówki Straży Granicznej, podkreślając potrzebę propagowania wiedzy i pozostawiania śladów pamięci o dawniejszych formacjach granicznych, noszą imiona bohaterskich poprzedników. Podczas 20 lat funkcjonowania oddziału patronaty do roku 2011 zostały nadane – chronologicznie – następującym granicznym jednostkom organizacyjnym: Placówce SG we Włodawie z dniem 1 grudnia 1995 r. nadano imię „Generała Nikodema Sulika”; Placówce SG w Skryhiczynie z dniem 18 września 1998 r. nadano imię „gen. Jana Wojciecha Kiwerskiego”; Strażnicy SG w Lubyczy Królewskiej z dniem 25 maja 2001 r. nadano imię „mjr. Tadeusza Kuncewicza” (graniczna jednostka organizacyjna rozwiązana z dniem 2 stycznia 2003 r.); Placówce SG w Dołhobrodach z dniem 25 września 2004 r. nadano imię „ppor. Jana Bołbotta”; Placówce SG w Horodle z dniem 20 listopada 2006 r. nadano imię „mjr. Tadeusza Persza”. Inne graniczne jednostki organizacyjne Nadbużańskiego Oddziału SG, rzetelnie realizujące zobowiązania wobec ojczyzny, również zasługują na swoich patronów. Pełniący tam służbę funkcjonariusze podejmują starania o otrzymanie patronatów, których nadanie jest  więc tylko kwestią czasu.
Obtaining a flag and a patronage is one of the biggest honours and awards for every institution. It is also an enormous mutual challenge and commitment to the flags created by the patron saint. the Border Guard’s organizational Units applying for a patronage have to fulfill certain criteria. the Bug Division of Border Guard almost from the very beginning of its existence have been given the flag and patronage of the 27th Division of the Home Army in 1991. the subjected stations of the Border Guard have been named after some heroic precursors in order to highlight the need of popularizing the knowledge and resemblance after the former Border Guards Units. During the 20 years of its functioning some patronages have been given to the following organizational border units since 2011: the station in Włodawa was named after “General Nikodem Sulik” on 1st December 1995; the station in Stryhiczyn was named after: “gen. Jan Wojciech Kiwerski” on 18th September 1998; the station in Lubycza Królewska was named after “major Tadeusz Kuncewicz” on 25th May 2001 (the border organizational units was disbanded on 2nd January 2003); the station in Dołhobrody was named after “pilot oficer Jan Bołbott on 25th September 2004”; the station in Horodło was named after “major Tadeusz Persz” on 20th November 2006. Other border organizational units of the Bug Division of Border Guards, solidly realizing their commitments towards their mother country, also deserve to have their own Patron Saint. the officers being on duty there have been attempting to have their own patron saints, so that is only a matter of time.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2012-2013, 8-9, 1; 315-343
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobibór : przeszłość i pamięć
Autorzy:
Zawadka, Artur Paweł.
Powiązania:
Przeszłość i Pamięć. Biuletyn Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 2013, nr 42, s. 150-169
Data publikacji:
2013
Tematy:
Sobibor (niemiecki obóz zagłady)
Muzeum i Miejsce Pamięci w Sobiborze (Państwowe Muzeum na Majdanku)
Niemieckie nazistowskie obozy koncentracyjne
Muzea historyczne
Zbiory muzealne
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Tadeusza Różewicza wycieczka do muzeum (i biblioteki)
Tadeusz Różewiczs visit to the museum (and the library)
Autorzy:
Morawiec, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942783.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tadeusz Różewicz
Rudolf Reder
Zofia Nałkowska
Tadeusz Borowski
inspiracje
poetyka „ściśniętego gardła”
intertekstualność
Wycieczka do muzeum
Holokaust
obóz koncentracyjny
miejsce pamięci
Opis:
Artykuł dotyczy opowiadania Tadeusza Różewicza Wycieczka do muzeum. Rozpatrywane jest ono w kontekście literatury Zagłady, literatury lagrowej oraz utworów aktualizujących temat odwiedzin muzeum byłego obozu koncentracyjnego, w tym tekstów samego Różewicza. Okazuje się, że istotną, dotąd niedostrzeżoną (kamuflowaną przez pisarza) inspiracją, podejmujących motyw wycieczki do muzeum, wierszy Rzeź chłopców i Warkoczyk, a także opowiadania W najpiękniejszym mieście świata oraz dramatu Pułapka, jest relacja Rudolfa Redera z obozu zagłady w Bełżcu. Można przypuszczać, że zarówno ten tekst, jak i inne utwory o charakterze wspomnieniowym, paraliterackim i literackim, traktujące o okrucieństwach drugiej wojny światowej w jakimś stopniu ukształtowały Różewiczowską poetykę „ściśniętego gardła”, przyczyniły się do „prozaizacji żywiołu lirycznego”, ale też uformowały światoobraz pisarza. Medaliony Nałkowskiej oraz proza obozowa Borowskiego stanowią istotny kontekst interpretacyjny Wycieczki do muzeum. Dostrzeżone w twórczości Różewicza ślady wymienionych tekstów (Redera, Nałkowskiej, Borowskiego), a więc także ich lektur, przekonują, że Różewicz wcale nie rozpoczynał, jak się mniema, jako pisarz odwracający się od tego, co tekstualne.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie pamięcią o artyście na przykładzie szlaku kulturowego
Memory management on an artist. The case of a cultural route
Autorzy:
Kędziora, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526105.pdf
Data publikacji:
2013-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
artysta
zarządzanie
miejsce pamięci
biograficzny szlak kulturowy
memory
artist
management
memory place
biographical cultural route
Opis:
Pamięć wymaga nośników (miejsc) pamięci, elementów służących przypominaniu, ulokowanych poza ludzkim umysłem, w przestrzeni, w której dana zbiorowość funkcjonuje. Takie formy upamiętniania mogą zostać zgrupowane w system – szlak kulturowy, który racjonalnie skonstruowany stanowiłby modelowy przykład kompleksowego i efektywnego zarządzania pamięcią o artyście. Szlaki dedykowane postaciom ze świata kultury nadal należą do rzadkości, choć ze względu na zasięg oddziaływania i różnorodność obiektów wchodzących w ich skład stanowią najlepszy kanał kreowania wizerunku i promocji artysty, obejmujący zarówno miejsca autentyczne, które są upamiętniane, jak i przestrzeń, której dopiero zostaną instytucjonalnie nadane formy pamiętania.
Memory requires carriers (places) of memory, elements aimed at reminding, located outside the human mind, in space, where a given community operates. Such forms of commemoration can be grouped into a system – a cultural route, which, rationally constructed, would be a model of a comprehensive and efficient management of the memory of an artist. Routes dedicated to the figures from the world of culture are still rare, although, due to the extent of the impact and variety of the objects belonging to them, they are the best way to create the images of an artist and to promote them, including both authentic places that are commemorated and space which will be institutionally given forms of remembering.
Źródło:
Problemy Zarządzania; 2013, 4/2013 (44); 101 - 112
1644-9584
Pojawia się w:
Problemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KATEGORIA CZASU W OSADZONYM W BADANIACH W DZIAŁANIU PROCESIE EDUKACYJNYM ZORIENTOWANYM NA MIEJSCA (ŻYWEJ) PAMIĘCI
The category of time in the educational process oriented at the places of (living) memory embedded in action research
Autorzy:
Kinga, Majchrzak
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/464454.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
miejsce pamięci
badania w działaniu
czas
kompetencje
place of memory
action research
time
competences
Opis:
W artykule pochylono się nad problematyką wielowymiarowości kategorii czasu w procesie edukacyjnym. Ukazano jej znaczenie dla uczenia (się) miejsc żywej pamięci, które umożliwiają odniesienie się do przeszłości w teraźniejszości dla przyszłości. W tekście zaprezentowano immanentne własności miejsc (żywej) pamięci, ich równoczesnego funkcjonowania na poziomie czasu przeszłego, teraźniejszego i przyszłego, które utwierdzone zostało dzięki zaistniałej na gruncie nauk historycznych zmianie paradygmatycznej (nadejściu w historii „czasu pamięci”). W jego końcowej części zaprezentowano fazy procesu dydaktycznego zbudowanego wokół miejsc żywej pamięci, sformułowano tezę, że osadzenie go w ramach badań w działaniu podnosi jego efektywność.
The article analyzes the issue of multidimensionality of the category of time in the educational process. Its meaning for learning places of living memory, which enables to relate to the past in the present for the future, was discussed. The paper presents the immanent properties of places of (living) memory, their simultaneous functioning at the level of the past, present and future time, which is consolidated by the paradigm change in historical studies (emergence of “time of remembrance” in history). The final part shows the stage of didactical process built around the places of living memory and formulates the thesis that embedding it within action research enhances its effectiveness.
Źródło:
Edukacja Dorosłych; 2014, 2(71)
1230-929X
Pojawia się w:
Edukacja Dorosłych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie) zapomniana stacja kolejowa – Gleis 17 jako przykład upamiętnienia ofiar deportacji z Berlina
(Not) forgotten railway station – Gleis 17 as an example of commemoration of deportations victims
Autorzy:
Ciechomska, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116950.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
deportation
Holocaust
German Jews
Third Reich
Nazis
Berlin
Gleis 17
German Railways
Berlin Grunewald
concentration camp
ghetto
memorial site
deportacja
holokaust
niemieccy Żydzi
Trzecia Rzesza
naziści
Koleje Niemieckie
obóz koncentracyjny
getto
miejsce pamięci
Opis:
Artykuł jest opisem miejsca pamięci „Gleis 17” w Berlinie. Miejsce to jest formą upamiętnienia żydowskich ofiar deportacji ze stolicy Niemiec. Pomnik Gleis 17 powstał z inicjatywy Kolei Niemieckich (Deutsche Bahn) w 1991 r. na historycznym miejscu – stacji Berlin Grunewald, skąd żydowscy mieszkańcy miasta byli deportowani do gett i obozów zagłady. Artykuł zawiera szczegółowe informacje o tym, jak powstała i została zrealizowana idea miejsca pamięci. Opisano wygląd i znaczenie poszczególnych części całego kompleksu memorialnego. Ponadto wspomniano rolę tego miejsca w filmie "Der letzte Zug" (Ostatni pociąg).
The article is a description of the memorial place „Gleis 17” in Berlin. This place is a form of commemoration of the Jewish victims of deportations from the capital of Germany. The monument Gleis 17 is an initiative of the German Railway (Deutsche Bahn) and was established in 1991 on the historical place – station Berlin Grunewald where the Jewish inhabitants of the city where deported from to the ghettos and death camps. The article contains the details how the idea of the memorial place has been created and fulfilled. The appearance and meaning of single parts of the whole memorial complex are described as well. Furthermore there is a role of this place in the movie “Der letzte Zug” (The last train) mentioned.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 145-153
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies