Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "metapoezja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Uwagi o języku i poezji w wierszach Mirosława Dzienia
    Remarks on language and poetry in the poems of Mirosław Dzień
    Autorzy:
    Bobryk, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520402.pdf
    Data publikacji:
    2023-07-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Bielsko-Bialski
    Tematy:
    metapoetry
    language motif
    metaphysical poetry
    Mirosław Dzień
    metapoezja
    język – motyw
    poezja metafizyczna
    Opis:
    Remarks on language and poetry in the poems of Mirosław Dzień Miroslaw Dzień is perceived as a metaphysical poet. The subject matter of his poems frequently oscillates around existential problems and touches on various religious issues (including eschatological ones). An ambivalent view of language emerges from Dzien’s poems. The language used there serves to capture different aspects of reality and preserve various phenomena. On the other hand, however, it does not allow the poet to address the most important issues and articulate his innermost thoughts. In this context, it is the poetry that is the higher form of communication, though it also has great limitations. This is because everything that matters most is contained in silence.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2023, 40, 1; 253-267
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „...dum Capitolium scandet cum tacita virgine pontifex”. Funkcja figury pochodu w pieśni III, 30 Exegi monumentum Horacego
    “...dum Capitolium scandet cum tacita virgine pontifex”: The Function of the Figure of “Procession” in the Ode III, 30 Exegi monumentum of Horace
    Autorzy:
    Kopek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1787918.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    metapoezja
    semiotyka
    rytuał przejścia
    pochód taneczny
    komos
    chorus
    figura pamięci
    Horace
    metapoetry
    semiotics
    rite of passage
    dancing procession
    Opis:
    Celem artykułu jest semiotyczna analiza motywu „pochodu tanecznego” w Carm. III, 30 Exegi monumentum (w. 7-14) w perspektywie toposu spotkania z bóstwem w liryce Horacjańskiej, rozumianego jako forma rytuału przejścia. Autor poszukuje również odpowiedzi na pytanie, jaką funkcję pełni przywołany motyw w kompozycji tekstu oraz w ukształtowaniu figury podmiotu odautorskiego, ukazanego w roli „poety” (vates). Postawiona problematyka wymagała odniesienia się do semiotycznej definicji tekstu oraz ujęcia toposu spotkania z bóstwem jako tekstu kultury. To z kolei wpłynęło na odniesienie się do badań antropologicznych (pojęcie rytuału) oraz kulturoznawczych (κῶμος, χορός), a także językoznawczych w zakresie semantyki i aspektu czasownika. Po przeprowadzonej analizie autor doszedł do wniosku, że motyw „pochodu tanecznego” w pieśni Exegi monumentum został ukazany dwufazowo jako cykliczny, rytualny χορός, który stał się znakiem jednorazowego κῶμος. W tym sensie motyw ten został ukazany jako figura pamięci, odnosząca się do faktu połączenia przez Horacego miar eolskich z literaturą rzymską. W odpowiedzi na pytanie o konstrukcję podmiotu autor wskazał, że na bazie powyższej figury pamięci nastąpiło ubóstwienie wieszcza, który w przeformułowanym toposie spotkania z bóstwem zajmuje miejsce samego bóstwa, aspirując do roli analogicznej do figury „Anakreonta” w poezji anakreontejskiej (Carm. Anacr. 1 W, 1-3, 11-17).
    This article contains a semiotic analysis of the “dancing procession” motif in Carm. III 30 Exegi monumentum (vv. 7–14) in the perspective of the topos of a meeting with a deity in the Horacian lyric, that was defined as a form of a rite of passage. The author also sought to answer the question of the function of the said motif in the composition of the text and in shaping the figure of the author’s subject, shown as a “poet” (vates). The posed research problem required the use of a semiotic definition of the text and forced an approach to the topos of a meeting with a deity as a cultural text. Which, in turn, bear in on reference to anthropology (the concept of ritual) and cultural studies (κῶμος, χορός), as well as linguistics in terms of semantics and the aspect of a verb. After the analysis the author concluded that the “dancing procession” motif in the ode Exegi monumentum is shown in two phases as a cyclical, ritual χορός, which became a sign of the one-time κῶμος. In this sense, the motif was shown as a figure of memory, referring to the fact that Horace combined Aeolian meters with Roman literature. In reply to the question regarding the figure of the subject, the author indicated that on the basis of the above figure of memory the vates was deified and as such he took the place of the deity in the literary transformation of the topos of the meeting with a deity, aspiring to a role analogous to the figure of “Anacreont” in Anacreontic poetry.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 3; 63-93
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mam jakiegoś ciebie, masz jakiegoś mnie”. Autotematyzm a podmiot wierszy Stanisława Barańczaka
    „I Have Some You, You Have Some Me”. Self-reference and the Subject of Poems by Stanisław Barańczak
    Autorzy:
    Dźwinel, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690221.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    autotematyzm
    język
    metapoezja
    nadawca liryczny
    pisanie o pisaniu
    podmiot
    tekst
    tożsamość
    self-reference
    language
    metapoetry
    the lyric sender
    writing about writing
    subject
    text
    identity
    Opis:
    The author of the article is focused on those of the places in Stanisław Barańczak’s poetry, in which the subject is revealed and the fact that the sender is the poet, who creates in statu nascendi and at the same time reflects on the essence of this process, is emphasize. These are obviously the self-reference procedures, directly related to perfecting his own poetic workshop. In the case of Barańczak those threads are also transferred on the self epistemology area, which means that they are involved with the identification of the subjects own identity, which is worth of interpreting precisely as an self-reference procedure. Self-reference at this point is being expanded only in a manner of pretense: it is absolutely important to remember that the “self-recognition” making subject is exactly the poet. The key figure to the topic taken in this way will be the doppelganger (and bond to this issue mirror theme). The exemplification material will be given by both early Korekta twarzy, and the subsequent volumes of Barańczak’s poetry.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2014, 69; 83-101
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies