Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "mercury exposure" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Health Effects Associated With Long-Term Occupational Exposure of Employees of a Chlor-Alkali Plant to Mercury
    Autorzy:
    Neghab, M.
    Norouzi, M. A.
    Choobineh, A.
    Kardaniyan, M.R.
    Zadeh, J. H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/90219.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    chlor-alkali plant
    mercury exposure
    neurological symptoms
    psychological symptoms
    Opis:
    This study aimed to evaluate possible health effects associated with long-term occupational exposure to low levels of mercury vapors. Forty-six subjects exposed to mercury and 65 healthy unexposed employees were studied. The subjects were administered a questionnaire on experienced symptoms and underwent clinical examinations as well as routine biochemical tests. Atmospheric and urinary concentrations of mercury were measured, too. Environmental concentrations of mercury were estimated to be 3.97 ± 6.28 μg/m3 and urinary concentrations of mercury in exposed and referent groups were 34.30 ± 26.77 and 10.15 ± 3.82 μg/dm3, respectively. Additionally, symptoms such as somatic fatigue, anorexia, loss of memory, erethism, blurred vision and teeth problems were significantly more common among exposed individuals. These observations indicate that occupational exposure to mercury vapors, even at low levels, is likely to be associated with neurological and psychological symptoms.
    Źródło:
    International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 2012, 18, 1; 97-106
    1080-3548
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of polyunsaturated fatty acids on cardiovascular risk factors and urinary mercury in workers employed at electrolytic production of chlorine
    Autorzy:
    Skoczyńska, Anna
    Cyran, Maciej
    Turczyn, Barbara
    Wojakowska, Anna
    Smyk, Beata
    Skoczyńska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2086436.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-05
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    blood pressure
    heart rate
    HDL-C
    PUFA
    mercury exposure
    urinary Hg
    Opis:
    ObjectivesWhile inorganic mercury is being gradually withdrawn from industry, environmental exposure to mercury is recognized as one of the greatest present toxicological problems. The aim of this study was to evaluate the effect of polyunsaturated fatty acids (PUFAs) supplementation on selected cardiovascular risk factors and the urinary mercury (Hg-U) concentration in workers occupationally exposed to mercury vapor.Material and MethodsOverall, 38 workers of an electrolyzer hall (Hg-U: 46.6±35.7 μg/g creatinine) and a control group of 60 employees not exposed to Hg (Hg-U: 4.3±15.5 μg/g creatinine) were included in a clinical cross-over study. Clinical and laboratory tests were carried out 4 times: before and after a 3-month period of PUFAs supplementation (1000 mg daily), then after a 3-month break, and then after another 3-month period of PUFAs supplementation.ResultsThe baseline heart rate (HR) and serum triglyceride levels were higher in the Hg-exposed workers than in the controls, whereas systolic blood pressure (SBP) and cholesterol (C) levels exceeded normal values in both groups. There was a positive correlation between high-density lipoprotein 3 cholesterol (HDL3-C) and Hg-U levels. The PUFAs use was associated with a decrease in both HR and SBP. After the first stage of supplementation, a decrease in the Hg-U concentration was observed. In a multivariate logistic regression model, decreases in Hg-U were associated only with exposure to mercury; ORΔHg = 0.562 (95% CI: 0.323–0.979), p < 0.042. After the second 3-month period of PUFAs supplementation, a significant association between HDL3-C and a Hg-U decrease was shown: OR HDL3 = 1.222 (95% CI: 1.01–1.46), p < 0.033.ConclusionsIn the workers exposed to mercury vapor, PUFAs supplementation led to some beneficial effects on HR and SBP. The first stage of supplementation was associated with a decrease in Hg-U in which HDL3 metabolism probably plays an important role.
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2021, 34, 4; 551-564
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    HSP70 (HSPA1) polymorphisms in former workers with chronic mercury vapor exposure
    Autorzy:
    Chernyak, Yury I.
    Merinova, Alla P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2161928.pdf
    Data publikacji:
    2017-02-21
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    chronic mercury vapor exposure
    chronic mercury intoxication
    heat shock protein 70
    HSPA1 polymorphisms
    genetics in occupational health
    association with chronic mercury intoxication
    Opis:
    Objectives To investigate 4 loci of 3 HSP70 genes in caustic soda production plant former workers, who have been exposed to metallic mercury vapors for a long time, and including numerous cases of chronic mercury intoxication (CMI). Material and Methods Polymorphisms in HSP70 gene family members (HSP1A1 (+190G/C, rs1043618), HSPA1B (+1267A/G and +2074G/C, rs1061581) and HSP1AL (+2437T/C, rs2227956)) genes were studied among 120 male workers involved in caustic soda production by mercury electrolysis at 2 plants in Eastern Siberia. These subjects had been chronically exposed to metallic mercury vapors for > 5 years and divided into 3 groups based on the occurrence and time of the CMI diagnosis, or absence of this disease. The Group 1 consisted of individuals (N = 46), who had had contact with mercury but were not diagnosed with the CMI. The Group 2 included workers (N = 56), who were diagnosed with the CMI longer than 14 years ago. The Group 3 consisted of the subjects (N = 18), who had been diagnosed with the CMI 3–5 years ago. The logistic regression analysis was used for 3 genetic models with and without adjustment for age and duration of mercury vapor exposure. Results We found that genotypes СС-HSPA1A (+190G/C) and GG-HSPA1B (+1267A/G) had a high predictive risk of the CMI development (adjusted odds ratio ($\text{OR}_\text{adj}$) = 5.58, p = 0.026 and $\text{OR}_\text{adj}$ = 14.7, p = 0.0015, respectively). Twelve individuals with the CMI had a specific combination of СС-HSPA1A (+190G/C) and GG-HSPA1B (+1267A/G) genotypes, which strongly associated with the diagnosis ($\text{OR}_\text{adj}$ = 12.3, p = 0.0285). Moreover, significant association with the CMI was also obtained for the haplotype G-C of 1267A/G and 190G/C polymorphisms (OR = 2.1, p = 0.018). Conclusions The association of СС-HSPA1A (+190G/C) and GG-HSPA1B (+1267A/G) genotypes and their combination for the CMI individuals suggests the role for HSPA1 genes in mercury-dependent mechanisms of the CMI development and progression. Int J Occup Med Environ Health 2017;30(1):77–85
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2017, 30, 1; 77-85
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The impact of the use of amalgam in dental treatment on the prevalence of restless legs syndrome in older people
    Autorzy:
    Szklarek, Magdalena
    Kostka, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162593.pdf
    Data publikacji:
    2019-02-28
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    Elderly
    amalgam
    restless legs syndrome
    questionnaires
    lesions to brain cells
    exposure to mercury
    Opis:
    Background The link between restless legs syndrome (RLS) and the number of amalgam fillings in older people was investigated. Restless legs syndrome decreases the quality of life and impairs normal functioning. Mercury (in amalgam) may be toxic to nerve cells and may account for the incidence of RLS. Material and Methods The relationship between RLS and the presence of amalgam in the teeth of 104 people aged 60–97 years old was determined. By using 4 questions, together with the diagnostic criteria from the internationally used questionnaire produced by the International Restless Legs Syndrome Study Group (IRLSSG), authors assessed the extent of the symptoms and occurrence of RLS. Careful medical history and medical examination were used for ascertaining each subject’s type of restorative materials (i.e., amalgam or other metal) and the number of such fillings. Results Subjects who answered “yes” (indicating presence of RLS) to the 4 subsequent questions had a significantly higher number of amalgam dental fillings as compared to the subjects without RLS symptoms. Presence of other metal dental restorative materials and the number of amalgam dental fillings reported in the past had no significant influence on RLS symptomatology. Conclusions Authors conclude that while examining the correlates of the appearance of restless legs syndrome the use of amalgam in the dentition should be taken into account. Med Pr. 2019;70(1):9–16
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2019, 70, 1; 9-16
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The content of lead, cadmium, arsenic, mercury and tin in fruit and their products based on monitoring studies – exposure assessment
    Autorzy:
    Mania, M.
    Rebeniak, M.
    Chabros, E.
    Orshulyak, O.
    Postupolski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082840.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    food
    fruit
    monitoring
    lead
    cadmium
    mercury
    arsenic
    tin
    exposure assessment
    Opis:
    Background. Fruit and fruit products are important part of our daily diet. In addition to the ingredients necessary for the proper functioning of the body, these products can also be a source of intake elements harmful to human health. Objective. Analysis of the results of monitoring studies conducted in Poland in 2015 concerning contamination of lead (Pb), cadmium (Cd), arsenic (As), mercury (Hg) and tin (Sn) in fruit and fruit products and exposure assessment. Material and methods. Approximately 600 samples of fresh, frozen, dried fruits, fruit preserves and canned fruits were tested. The laboratories of State Sanitary Inspection were involved in testing. Accredited and validated analytical methods were used. The test samples were prepared in accordance with the standard PN-EN 13804:2013. The contents of lead, cadmium and tin were determined by using flame atomic absorption spectrometry (FAAS) or flameless with electrothermal atomization spectrometry (GFAAS); arsenic by using hydride generation atomic absorption spectrometry method (HGAAS) and mercury the "cold vapor" atomic absorption spectrometry (CVAAS) method. Results. Contamination of investigated samples with elements harmful to human health (Pb, Ca, As, Hg and Sn does not rise concern to human health and was in most cases comparable with contamination reported in other European Union countries. The estimated average exposure of adults and children to lead intake with fruit and fruit products ranged from 0.5% to 14.6% of the respective Benchmark Dose Lower Confidence Limit (BMDL) established by the European Food Safety Authority (EFSA). The mean intake of cadmium with these groups of foodstuffs was in the range 0.3 - 8.5% of the TWI value (Tolerable Weekly Intake) established by EFSA for adults and children (0.1 - 3.6% of the PTMI (Provisional Tolerable Monthly Intake) established by JECFA. In case of arsenic mean intake was in the range 0.5 - 1.6% BMDL whilst for mercury (inorganic form) intake represented 0.5 - 1.4% of TWI value established by JECFA and then confirmed by EFSA. Conclusions. Based on the obtained results, it was found that content of Pb, Cd, As, Hg and Sn in the tested samples of fruit and their products does not pose a risk to consumer health. Estimated exposure of consumers does not exceed tolerable doses established by EFSA and JECFA for these elements.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2021, 72, 4; 353-360
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pary rtęci i jej związki nieorganiczne
    Mercury
    Autorzy:
    Sapota, A.
    Skrzypińska-Gawrysiak, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138010.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    rtęć
    toksyczność
    narażenie zawodowe
    NDS
    mercury
    toxicity
    occupational exposure
    MAC
    Opis:
    Rtęć jest metalem, który w temperaturze pokojowej występuje w stanie ciekłym. W przyrodzie występuje głównie w postaci cynobru (siarczek rtęciowy, HgS) oraz jako rtęć rodzima w postaci kropel lub krystalicznego amalgamatu srebra. Światowa produkcja rtęci w połowie lat 70. XX w. osiągnęła poziom około 10 000 t rocznie. Z uwagi na problem zanieczyszczenia środowiska w końcu lat 80. zużycie rtęci gwałtownie zmniejszyło się. Niektóre państwa (USA) wstrzymały całkowicie wydobycie rtęci. W ostatnich latach światowa produkcja ustabilizowała się na poziomie około 2500 t rocznie. Rtęć jest stosowana przy produkcji baterii alkalicznych, lamp fluorescencyjnych, lamp rtęciowych w przemyśle chloroalkalicznym (elektrolityczne otrzymywanie chloru i wodorotlenku sodowego) oraz chemicznym (produkcja farb, katalizator w procesach chemicznych). Rtęć jest stosowana także w urządzeniach kontrolno-pomiarowych (termometry, zawory ciśnieniowe, przepływomierze), w preparatach dentystycznych (amalgamaty) oraz w niewielkich ilościach w laboratoriach. Narażenie zawodowe na pary rtęci ma miejsce głównie przy wydobywaniu i przerobie rudy cynobrowej, a także przy otrzymywaniu chloru i ługu metodami elektrolitycznymi, przy produkcji stopów metali, barwników, fungicydów oraz przy produkcji i obsłudze takich przyrządów wypełnionych rtęcią, jak np.: przepływomierze, różnego rodzaju aparatura pomiarowa, termometry, barometry, prostowniki. Narażeni na rtęć są również pracownicy laboratoriów, pracowni naukowych, gabinetów dentystycznych i zakładów fotograficznych. W zakładach przemysłu chloroalkalicznego w różnych państwach stężenie rtęci w powietrzu wynosiło < 10 ÷ 430 mg/m3. Obserwowane stężenia rtęci w moczu u pracowników tych zakładów wynosiły od 0 do około 750 mg/l. W warunkach przemysłowych narażenie dotyczy wyłącznie narażenia drogą inhalacyjną na pary rtęci. Inne nieorganiczne związki rtęci praktycznie nie stwarzają ryzyka przy narażeniu inhalacyjnym. Według danych stacji sanitarno-epidemiologicznych w 2007 r. na pary rtęci powyżej wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS), tj. 0,025 mg/m3 było narażonych 48 pracowników przy produkcji wyrobów chemicznych. Dla nieorganicznych związków rtęci przekroczeń wartości NDS (0,05 mg/m3) nie zanotowano. Narządem krytycznym u ludzi w zatruciach ostrych parami rtęci są płuca. W przypadku narażenia zawodowego postać ostra występuje rzadko. Po narażeniu na pary rtęci o dużym stężeniu obserwowano wiele skutków ze strony układu nerwowego, m.in.: drżenia, chwiejność emocjonalną, bezsenność, zaburzenia pamięci, polineuropatie, zaburzenia w funkcjach poznawczych i motorycznych oraz zaburzenia widzenia. W przewlekłym narażeniu ludzi na rtęć i jej związki nieorganiczne obserwowano głównie skutki neurotoksyczne i nefrotoksyczne. Po narażeniu szczurów na pary rtęci o stężeniu 27 mg/m3 przez 2 h padło 20 z 30 zwierząt. Wartość DL50 dla szczurów po dożołądkowym podaniu chlorku rtęci(II) wynosi 25,9 mg Hg/kg. Na tej podstawie, zgodnie z klasyfikacją UE, rtęć i jej związki nieorganiczne można zaliczyć do związków toksycznych. W eksperymentach podprzewlekłych i przewlekłych nieorganiczne związki rtęci wykazywały głównie działanie nefrotoksyczne, zależnie od wielkości dawki. W ocenie działania rakotwórczego IARC zaklasyfikowała rtęć metaliczną i jej związki nieorganiczne do grupy 3., czyli związków nieklasyfikowanych pod względem działania rakotwórczego dla ludzi. W licznych doniesieniach wykazano, że chlorek rtęci(II) działał mutagennie, natomiast pary rtęci nie wykazywały takiego działania. Mimo że w przypadku narażenia ludzi dane na temat wpływu rtęci metalicznej i jej nieorganicznych związków na rozrodczość są niejednoznaczne, to jej wpływ na zwierzęta jest udowodniony. Ponadto, z uwagi na fakt, że rtęć przechodzi przez barierę łożyska, istnieją zalecenia, aby u kobiet w wieku rozrodczym maksymalnie ograniczyć narażenie na rtęć i jej związki. O ile większość danych uzyskanych na podstawie wyników badań przeprowadzonych na zwierzętach dotyczy badań nieorganicznych związków rtęci, zwłaszcza chlorku rtęci(II), to dane z badań epidemiologicznych dotyczą głównie narażenia zawodowego na pary rtęci. Nadmierne narażenie zawodowe na rtęć metaliczną (pary) i jej związki powoduje wystąpienie objawów psychiatrycznych, behawioralnych i neurologicznych i wiąże się również z uszkodzeniem nerek. Tak więc, krytycznymi narządami w przypadku chronicznego narażenia na rtęć i jej związki nieorganiczne są ośrodkowy układ nerwowy i nerki. Ustalenie zatem wartości NDS powinno dotyczyć takiej wartości stężeń, poniżej której nie pojawią się subkliniczne zmiany. Najwcześniejszymi obserwowanymi zmianami są zaburzenia neurobehawioralne pojawiające się w wyniku narażenia na pary rtęci, dlatego proponowana wartość NDS wyprowadzona będzie dla par rtęci, a otrzymany normatyw powinien zabezpieczyć pracowników przed szkodliwymi skutkami działania zarówno par rtęci, jak i jej związków nieorganicznych. Za podstawę ustalenia wartości NDS dla par rtęci i jej związków nieorganicznych przyjęto wyniki badań epidemiologicznych dotyczących wczesnych neurotoksycznych skutków wywieranych przez rtęć. Większość wyników tych badań wykazała większą korelację stanu zdrowia badanych osób z wynikami monitoringu biologicznego (stężenia Hg w moczu i we krwi) niż monitoringu powietrza, dlatego proponowane normatywy higieniczne są wyprowadzane na podstawie wielkości stężenia rtęci w moczu. Większość autorów badań epidemiologicznych przyjmuje wartość 35 μg/g kreatyniny w moczu za stężenie progowe, powyżej którego zaczynają się ujawniać szkodliwe skutki ze strony ośrodkowego układu nerwowego i nerek. Dane z metaanaliz wskazują jednak na możliwość toksycznego działania rtęci na zachowania człowieka już po narażeniu na stężenia rtęci w moczu w zakresie 20 ÷ 30 μg/g kreatyniny. W ocenie autorów jednej z metaanaliz ludzie narażeni na rtęć uzyskują gorsze wyniki z niektórych testów neurobehawioralnych, porównywalne z wynikami osiąganymi przez ludzi o 5 ÷ 20 lat starszych. Na podstawie argumentacji uzasadnienia normatywów Unii Europejskiej oraz wyników meta analiz uważamy, że należy przyjąć poziom 30 μg Hg/g kreatyniny za poziom zabezpieczający przed wystąpieniem zaburzeń behawioralnych. Wartość ta jest proponowaną wartością dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB). Ekstrapolując wyniki monitoringu biologicznego na stężenie rtęci w powietrzu, zalecanemu stężeniu rtęci w moczu (30 μg/g kreatyniny) będzie odpowiadało stężenie rtęci w powietrzu wynoszące 0,02 mg/m3. Wartość tę proponujemy przyjąć za wartość NDS. Zaproponowane wartości normatywne (NDS – 0,020 mg/m3 i DSB – 30 μg/g kreatyniny) są zgodne z normatywami przyjętymi w Unii Europejskiej. Tak zaproponowane normatywy higieniczne powinny zabezpieczyć pracowników przed szkodliwymi skutkami działania zarówno par rtęci, jak i jej związków nieorganicznych. Nie ma podstaw do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) rtęci i jej związków.
    Mercury (Hg) is the only common metal which is liquid at conventional room temperature. It is found in nature mostly as cinnabar (mercuric sulfide, Hg5) and also as native mercury in the form of drops or silver crystalline amalgam. In the mid 1970s world production of mercury was around 10 000 tonnes per year. By the end of the 1980s the use of mercury had rapidly decreased because of its adverse environmental effects. In recent years its annual world production has stabilized at the level of about 2500 tonnes. Mercury is used in the production of alkaline batteries and fluorescent lamps, mercuric lamps in the chlor-alkali (electrolytic production of chloride and sodium hydroxide) and chemical (paint manufacturing, catalysts in chemical processes) industries. It is also used in control and measurement devices (thermometers, manometers, pressure valves), in dental preparations (amalgam) and in laboratories. Mercury concentrations in chlor-alkali plants have recently ranged, depending on the country, from < 10 to 430 μg/m3, and concentrations in the urine of the employees of those plants ranged from 0 to 750 μg/l. In industrial plants, inhalation is the only way of workers’ exposure to Hg vapors. Inhalation exposure to other Hg inorganic compounds does not practically entail any risk. In the cases of acute Hg intoxication, the lungs are the most critical organ. In occupational exposure the acute form of contamination with this metal is rather rare. Nevertheless, it has been found that high concentrations of Hg vapors induce various harmful effects on the nervous system, e.g., tremor, emotional liability, insomnia, memory disturbances, polyneuropathies, disturbances of cognitive and motor functions and vision disorders, whereas chronic exposure to mercury and its inorganic compounds exerts neurotoxic and nephrotoxic effects. On the basis of the DL50 value for rats (25.7 mg/kg) and in accordance with the European Union (EU) classification, mercury and its inorganic compounds can be categorized as toxic compounds. On the basis of the available evidence, the International Agency for Research on Cancer categorized metallic mercury and its inorganic compounds as group 3, not classifiable as to its carcinogenity to humans. Numerous reports have indicated mutagenic effects of mercuric chloride (II), but not of Hg vapors. Although data on the effects of metallic mercury and its inorganic compounds on fertility in persons exposed to metallic mercury are contradictory, their adverse effects have been evidenced in animal studies. Bearing in mind that mercury penetrates the placental barrier it has been recommended to reduce exposure to mercury and its compounds to a minimum among women of child-bearing age. Most data based on animal studies apply to inorganic mercury compounds, especially to mercuric chloride, whereas data obtained from epidemiological studies mostly apply to occupational exposure to Hg vapors. Excessive occupational exposure to metallic mercury (vapors) and its compounds leads to psychiatric, behavioral and neurological symptoms and also to kidney damage. Thus, the neurological system and kidneys are major targets in chronic exposure to mercury and its inorganic compounds. Therefore, when setting MAC values, researchers should consider concentrations beyond which subclinical changes are not observed. Behavioral disturbances are the earliest consequences of exposure to Hg vapors, therefore the proposed MAC value should be set for Hg vapors and the obtained standard value should protect workers against harmful effects of both vapors of mercury and its inorganic compounds. The results of epidemiological studies on early mercury-induced neurotoxic effects have been taken as the basis for setting MAC values for Hg vapors and inorganic compounds. Most of those results showed that the health condition of the persons under study were more correlated with the results of biologic monitoring (urine and blood Hg concentrations) than with those of air monitoring. That is why the proposed hygiene standards have been deduced from Hg concentrations in urine. Most authors of epidemiological studies adopt the value of 35 μg/g creatinine in urine as the threshold concentration; at higher concentrations adverse effects on the peripheral nervous system and on the kidneys have been observed. Meta analyses of epidemiological studies reveal potential toxic effects of mercury on human behavior already after exposure to urinal Hg concentration within the range of 20 ÷ 30 μg/g creatinine. In our opinion, on the basis of the arguments used to justify the adoption of EU standards and the results of meta analyses, the level of 30 μg Hg/g creatinine in urine should be set as the level protecting against the development of behavioral disturbances. This value is proposed to be adopted as a biological limit value (BLV). Extrapolation from biological monitoring values to airborne exposure to mercury show that Hg concentration in the air at the level of 0.02 mg/m3 would correspond with the recommended Hg concentration in urine (30 μg/g creatinine). We propose to adopt this level as the MAC value. The proposed standard values (MAC, 0.020 mg/m3 and BLV 30 μg/g creatinine) are in agreement with norms adopted by the European Union. The proposed hygienic standards should protect workers against adverse effects of both mercury vapors and inorganic compounds. Setting the STEL concentration of mercury and its compounds is not warranted.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2010, 3 (65); 85-149
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie badań okulistycznych u pracowników zatrudnionych przy produkcji chloru metodą rtęciową
    The significance of ocular examinations in workers involved in the production of chlorine using the mercury method
    Autorzy:
    Kobierzycka-Bala, A.
    Misiuk-Hojło, M.
    Hill-Bator, A.
    Affelska-Jercha, A.
    Lewczuk, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/180875.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    rtęć
    chlor
    produkcja chloru metodą rtęciową
    narażenie zawodowe
    narząd wzroku
    toksyczność rtęci
    wyniki badań
    mercury
    chlorine
    production of chlorine using mercury method
    occupational exposure
    ocular
    results of research
    Opis:
    Rtęć i chlor mogą wpływać toksycznie na narząd wzroku. Celem przedstawionej w artykule pracy była ocena wpływu rtęci na narząd wzroku u osób zatrudnionych przy produkcji chloru metodą rtęciową. Przebadano 20 pacjentów (39 oczu). Oceniano stan przedniego odcinka i dno oka, ciśnienie wewnątrzgałkowe, pole widzenia podstawowe oraz na barwę czerwoną i zieloną. U większości pacjentów stwierdzono zmiany w przednim odcinku oka. Zaburzenia pola widzenia stwierdzono w 7 oczach, a zaburzenia pola widzenia na barwy w 14. Uzyskane wyniki wskazują na konieczność okresowych badań okulistycznych u pracowników narażonych na działanie rtęci i chloru.
    Mercury and chlorine may be toxic for eyes. The aim of this study was to assess the influence of mercury on the eyes of workers involved in the production of chlorine using the mercury method. We evaluated 39 eyes. We examined the state of anterior and posterior segments of eyes, intraocular pressure, the basic visual field and the visual fields for red and green. Most patients had abnormalities in the anterior segment. Impairments in the visual field was found in 7 eyes and loss of colour vision in 14. The results prove regular ophthalmological examinations in workers exposed to mercury and chlorine are necessary.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2007, 11; 7-9
    0137-7043
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies