Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "memories" wg kryterium: Temat


Tytuł:
„Am liebsten wäre ich raus aus Berlin…“. Zum Berlin der Jahre 1939-1945 im Werk Die Berlinreise. Roman eines Nachgeborenen von Hanns-Josef Ortheil
Autorzy:
Grzywka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076672.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Hanns-Josef Ortheil
Berlin
family
past
memories
war
Opis:
The aim of the article is to reconstruct the image of Berlin of 1939-1945, as presented in Hanns- Josef Ortheil’s autobiographical work Die Berlinreise. Roman eines Nachgeborenen and to attempt to answer the question of reasons behind the writer’s ambivalent attitude toward this city. The book was first published in 2014 and it developed out of travel diary from a journey to Berlin, which the twelve-year-old Hanns-Josef Ortheil made with his father in 1964. During the visit, the boy creates his own image of the metropolis, as a result of both wandering across the city with his father and a careful study of his mother’s old records. These notes represent a unique testimony of her emotional states, and also constitute a document of the daily chores of a young woman, lonely and marked by the trauma of war experiences. The presentation of Berlin in the years 1939-1954 which emerges from Ortheil’s narrative is inextricably bound with the fortunes of his family, which are here unveiled against the background of momentous historical events whereby the historical perspective intertwines with detailed descriptions of the personal aspects of the setting. This form of narration brings the narrative in close contact with the classical epic tradition.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2016, 3; 388-399
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Gdzie diabły szepcą dobranoc” – powojenne osadnictwo w Bieszczadach
„Where the devils whisper goodnight” – post-war settlement in the Bieszczady Mountains
Autorzy:
Knapczyk, Sonia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634934.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
osadnictwo
Bieszczady
akcja
wspomnienia
historia mówiona
settlement
memories
oral history
Opis:
The text is devoted to a group of settlers who after the Second World War chose the Bieszczady for their place of residence. The aim was to show the roots of the history of the Bieszczady settlement. As sources showed, not always moving to the Bieszczady Mountains was synonymous with an improvement of wellbeing. However, this was always a turning point in the individual’s life. The research used a variety of source materials, the most important including interviews with Bieszczady inhabitants and the unpublished competition diaries "My participation in the development of the Bieszczady Mountains" (1972). As the research showed, state propaganda was not without significance in the case of settlement in the Bieszczady. The text analyzes travel motivations and peripheral everyday life of the settlers.
Tekst poświęcony jest grupie osadników, którzy po II wojnie światowej wybrali Bieszczady na miejsce zamieszkania. Celem było ukazanie oddolnej historii bieszczadzkiego osadnictwa. Jak pokazały źródła, nie zawsze przeprowadzka w Bieszczady była równoznaczna z polepszeniem bytu. Zawsze jednak była punktem przełomowym w życiu jednostki. W badaniach wykorzystane zostały różnego typu materiały źródłowe, do najważniejszych zaliczają się wywiady z mieszkańcami Bieszczadów i niepublikowane pamiętniki konkursowe „Mój udział w rozwoju Bieszczadów” (1972 r.). Jak pokazały badania, nie bez znaczenia w przypadku osadnictwa w Bieszczadach była propaganda państwowa. Tekst analizuje motywacje wyjazdowe oraz codzienność peryferyjną osadników.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2017, 7; 119-148
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ist es ein Gott der Rache, ist es ein Gott der Liebe?“ Überlegungen zur Prosa von Maria Waser, Paula Grogger, Ruth Hoffmann und Paula von Preradović
Is this a God of Revenge or a God of Love?“ Reflections on German fiction by female authors in the first half of the 20th century
Autorzy:
Mańczyk-Krygiel, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364965.pdf
Data publikacji:
2016-04-19
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
home country – gender – shaping individual identity – family memories – spiritual therapy
: Heimat – Gender – Identitätsfindung – Familiengedächtnis – Seelentherapie
Opis:
Der vorliegende Beitrag setzt sich zum Ziel, die literarische Darstellung der individuellen religiösen Erfahrung in den Romanen von Maria Waser (Die Geschichte der Anna Waser, 1913), Paula Grogger (Das Grimmingtor, 1926), Ruth Hoffmann (Pauline aus Kreuzburg, 1935) und Paula von Preradović (Pave und Pero, 1940) zu analysieren und im Hinblick auf den Nexus Religion, Heimat und Gender zu erläutern. All diese Familiengeschichten über Vergangenheit und Vorfahren umfassen ein breites Spektrum relevanter Aspekte – wie etwa den Weg zur Identitätsfindung, Seelentherapie, die Relation zum regionalen Volksaberglauben sowie zum (Familien)Gedächtnis, zur Geschichte und zur Nation – und regen zu aufschlussreichen, konfessionsbezogenen Vergleichen und Erörterungen an.
The subject matter discussed in this article is an analysis of literary views of an individual religious experience in the works of Maria Wasser (Die Geschichte der Anna Waser, 1913), Paula Grogger (Das Grimmingtor, 1926), Ruth Hoffmann (Pauline aus Kreuzburg, 1935) and Paula von Preradović (Pave und Pero, 1940), and their description in terms of three discourses: religion, home country and gender. Those four family narrations about the past and their ancestors (17the-20th century) include a wide range of interesting aspects and religious contexts (shaping individual identity, spiritual therapy, a connection with folk religion, the category of collective memory, and the idea of body politic et.al.), and they are an inspiration for manifold interdenominational comparisons.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2016, 34; 159-168
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Izbica, Izbica – żydowska stolica”. Historia i dzisiejsza pamięć o żydowskim miasteczku
„Izbica, Izbica – the Jewish capital”. The history and today’s memory of a shtetl
Autorzy:
Martyn, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116880.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Izbica
the Jewish community
memories
the Holocaust
the ghetto
społeczność żydowska
wspomnienia
Holokaust
getto
Opis:
Artykuł przedstawia historię Izbicy przez pryzmat jej żydowskiej przeszłości. Zwrócono uwagę na powstanie miasta jako miejsca zamieszkania Żydów wygnanych z pobliskiej chrześcijańskiej Tarnogóry. Autor starał się ukazać rozwój miasta do II wojny światowej, biorąc pod uwagę rolę miejscowych Żydów. Szczególną uwagę zwrócono na tragiczną rolę Izbicy podczas Holokaustu. Dla mieszkańców żydowskich i Żydów z innych regionów Polski, zwłaszcza tzw. „getta tranzytowego” dla Żydów z krajów Europy Środkowej i Zachodniej. W odniesieniu do współczesności autor dokonał oceny stanu miejscowych judaików, zwracając szczególną uwagę na historię i rolę miejscowego cmentarza, a także historycznej kuczki (tradycyjnego żydowskiego namiotu na Sukot). Wspomnienia dwóch ocalałych z Holokaustu z ich spotkań z miejscową ludnością uznane są za relikty kultury. Z żalem stwierdzono, że ważnymi miejscami dla historii miejscowych Żydów są dziś znaczące zabytki ufundowane przez osoby prywatne i instytucje poza miastem. W uroczystości poświęconej pamięci izbickich Żydów wzięła udział głównie miejscowa młodzież. Odnotowano obojętny stosunek dorosłej społeczności miasta do historii żydowskiej. Jednocześnie miejscowi nie wykorzystali możliwości nawiązania międzynarodowej współpracy z Żydami w imię żydowskiej historii miasta. Nawet nagroda i dyplom Ambasady Niemiec w Warszawie, przyznawane burmistrzowi za próbę zmiany nastawienia miejscowej ludności do Żydów i docenienie ich wkładu w historię miasta, nie skłoniły do takich działań.
The paper presents the history of Izbica from an angle of its Jewish past. Attention was paid to the origination of the town, as the place to live for Jews expelled from the nearby Christian Tarnogóra. Author tried to show the development of the town until World War II, taking into consideration role of the local Jews. A special attention is paid to tragic role of Izbica during the Holocaust. For the Jewish inhabitants, and Jews from other Polish regions, especially the so-called “Transit ghetto” for Jews from the countries of Central and Western Europe. With regard to the present, author evaluated the condition of local Judaica paying special attention to the history and role of the local cemetery, as well as historical kuczka (traditonal Jewish tent for Sukkot). The memories of two survivors of the Holocaust are treated as cultural relics as well as their memories of meeting with the local population. With regret, it was found that the important places for the history of local Jews, today are significant monuments funded by individuals and institutions outside the town. In the ceremony dedicated to the memory of Izbica Jews, participated mainly local youth. Indifferent relationship of the adult community of the town, to the Jewish history was recorded. At the same time locals not seized the possibility of establishing international cooperation with the Jews in the name of the Jewish history of the town. Even prize and diploma of the German Embassy in Warsaw, awarded to the mayor for trying to change the attitude of the local population towards the Jews, and the appreciation of their contribution to the history of the town, not inclined to such activities.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2016, 6, 6; 123-140
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Katastrofa materialna” we wspomnieniach przedstawicielek polskiej arystokracji i ziemiaństwa z Kresów
Autorzy:
Okupnik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678209.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
memories
women − members of Polish aristocracy and landed gentry
Polish Eastern Borderlands
Matylda Sapieżyna
Helena Rothowa
Maria Sapieżyna
the esthetics of loss
Opis:
“Material catastrophe” in the memories of three women – members of the Polish aristocracy and landed gentry from the Polish Eastern BorderlandsHistory has treated cruelly the families of landed gentry and aristocracy who lived in the Polish Eastern Borderland – the eastern provinces of the Second Polish Republic (Kresy). This essay focuses on memories of women, members of the Polish aristocracy and landed gentry from the kresy, published in the following books: “We and Our Homes” (My i nasze Siedliska) by Matylda née Windisch-Graetz Sapieżyna, “Times, Places, People. Memories from the Eastern Borderlands, 1893-1946” (Czasy, miejsca, ludzie. Wspomnienia z Kresów Wschodnich 1893-1946) by Helena née Jaczynowska Rothowa, and ”My Life, My Times” (Moje życie, mój czas) by Maria née Zdziechowska Sapieżyna. Their memories are not a full historical picture including the complex political and historic context, instead they concentrate on the precise fates of their families in the kresy (though their presence there was called, not without a reason, a kind of ‘colonization’). The three authoresses present themselves as victims of great politics and changes happening beyond their control. Thus, these three (auto)biographical narrations enter the canon of literature about the eastern frontier and correspond with the canon of ‘the esthetics of loss.’ the analysis demonstrates that in all the books under consideration particular attention has been devoted to the material sphere of everyday life because the female biographers wanted to describe their world in the Kresy in detail and at the same time show how much they had lost.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2013, 42
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Każda historia zaczyna się od mitu”. Proza Milady Součkovej w kontekście teorii nowego mitu Vàclava Navràtila
‘Every Story Starts with a Myth’: Milada Součkovà’s Prose in the Context of Vàclav Navràtil’s New Myth Theory
Autorzy:
Woźniak, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407689.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Vàclav Navràtil
Milada Součkovà
nowa mitologia
czas
archeologia wspomnień
nostalgia
pamięć
new mythology
time
the archeology of memories
memory
Opis:
Niniejszy artykuł odnosi się do teorii nowego mitu opisanego przez czeskiego filozofa Vàclava Navràtila. Porusza kwestie jego odzwierciedlenia w twórczości przedstawicielki czeskiej awangardy literackiej Milady Součkovej. Nowa mitologia w ujęciu Navràtila była reakcją na kryzys lat trzydziestych i czterdziestych XX w. Filozof wielokrotnie podkreślał, że nowe czasy wymagają stworzenia nowej mitologii rozumianej w kontekście mitu dnia powszedniego. Według Navràtila współczesny mit rodzi się z codziennych, zwykłych wydarzeń. Navràtil połączył to z archeologią wspomnień i zapisywaniem nieskończenie małych chwil własnej egzystencji, które składają się na prywatną mitologię. Filozof wprowadził pojęcie czasu statycznego będącego rodzajem trwania. Czas statyczny i archeologię wspomnień łączy zaś nostalgia. Refleksje te są zbieżne z tekstami Součkovej, które zawierają zapisy prywatnych wspomnień nakładających się na pamięć kolektywną.
This article refers to the theory of the new myth described by the Czech philosopher Vàclav Navràtil. It addresses issues of its reflection in the works of the representative of the Czech literary avant-garde Milada Součkovà. The new mythology, as seen by Navràtil, was a reaction to the crisis of the 1930s and 1940s. The philosopher repeatedly stressed the idea that the new times required the creation of a new mythology understood in the context of the myth of everyday life. According to Navràtil, modern myth is born out of everyday, ordinary events. Pursuing this theory, Navràtil linked this concept to the notion of an archaeology of memories and the recording of the infinitesimally small moments of one’s own existence that make up a private mythology. The philosopher introduced the concept of static time being a type of duration. In turn, static time and the archaeology of memories are linked by nostalgia. These reflections coincide with the texts of Součkovà, whose works contain records of private memories superimposed on collective memory.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 431-446
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Like being trapped in a drum”: The Poetics of Resonance in Frances Itani’s Deafening
Autorzy:
Šlapkauskaitė, Rūta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888638.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
post-memory
deafness
body memory
resonance
sensual recollection of the past
prosthetic memories
the Great War
Opis:
This paper considers how Frances Itani’s Deafening imaginatively rethinks our understanding of the Great War in the age of postmemory. Seeing as the novel is set in Canada and Europe during the First World War and takes as its protagonist a deaf woman, the poetic attention given to the senses as a horizon of phenomenological experience magnifies the moral bonds that the characters establish in defi ance of both deafness and death. Guided by the theoretical reasoning of Marianne Hirsch, Elaine Scarry, and Alison Landsberg as well as contemporary phenomenological thinking, most significantly that of Edward S. Casey, Steven Connor, Michel Serres, and Jean-Luc Nancy, this paper examines how the novel’s attentiveness to the materiality of the body in regard to the ethical collisions of sound and silence as well as life and death contributes to a poetics of resonance that generates prosthetic memories, turning the anonymous record of war into a private experience of moral endurance inscribed on the ear of historical legacy.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2018, 27/3; 201-232
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Odchodzę bez lęku”. Dziennik i inne dokumenty ostatnich lat życia Emila Zegadłowicza
Autorzy:
Wójcik, Wiesława Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053038.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:
Emil Zegadłowicz
writer
memories
Odchodzę bez lęku
wspomnienia
dzienniki
Opis:
W 2019 r. na rynku wydawniczym ukazała się praca dr Wiesławy Teresy Wójcik pt. „Odchodzę bez lęku”. Dziennik i inne dokumenty ostatnich lat życia Emila Zegadłowicza. Publikacja ta, jak pisze we Wstępie Autorka, ma charakter badawczy i edytorski. Zostały w niej opracowane nieznane dotychczas różnorodne dokumenty archiwalne, dotyczące ostatniego okresu życia Zegadłowicza. Zawarte są one w ramach wyznaczonych datami wybuchu II wojny światowej i śmierci pisarza (24 II 1941). Należą do nich teksty diarystyczne, myśli autora Zmór, a także korespondencja. Materiały te, przechowywane m.in. w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, Pracowni Rękopisów Biblioteki Narodowej w Warszawie, Bibliotece Uniwersyteckiej w Kielcach, Muzeum Emila Zegadłowicza w Gorzeniu Górnym, Książnicy Beskidzkiej w Bielsku-Białej oraz archiwach prywatnych, są bardzo zróżnicowane zarówno w formie, jak i w treści. Dzięki uprzejmości Autorki na łamach „Wadovianów” publikujemy Wstęp do pracy, w którym omawia ona zaprezentowany w książce materiał źródłowy.
In 2019, a work by Dr. Wiesława Teresa Wójcik, entitled "I'm leaving without fear." Diary and other documents of the last years of Emil Zegadłowicz's life. This publication, as the author writes in the Introduction, is of a research and editorial character. It contains various hitherto unknown archival documents concerning the last period of Zegadłowicz's life. They are included in the framework of the dates of the outbreak of World War II and the writer's death (February 24, 1941). These include diaristic texts, the thoughts of the author of "Zmory", as well as correspondence. These materials, stored, among others at the Museum of Literature Adam Mickiewicz in Warsaw, the National Library in Warsaw, the University Library in Kielce, the Emil Zegadłowicz Museum in Gorzeń Górny, the Beskidzka Library in Bielsko-Biała and private archives, they are very varied both in form and content. Courtesy of the author, in the pages of "Wadovianów" we publish the Introduction to the work, in which she discusses the source material presented in the book.
Źródło:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2021, 24; 187-223
1505-0181
Pojawia się w:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pożegnanie z Polską”. Wspomnienia Artura Schneidera z lat 1967-1972
"Farewell to Poland". Memories of Artur Schneider from 1967-1972
Autorzy:
Szajda, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116717.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
memories
Radio Free Europe
source
Israel
Golan Heights
Jerusalem
Hermon
wspomnienia
Radio Wolna Europa
źródło
Izrael
wzgórza Golan
Jerozolima
Opis:
"Od miesiąca maja 1967 r. rozpocząłem systematycznie słuchać audycji Radia Wolna Europa, a nieraz i BBC. Audycje te były zagłuszane w Polsce, tym niemniej przy odpowiednim manipulowaniu gałką aparatu można było wysłuchać większości wiadomościpodawanych przez te radiostacje. Do celu słuchania radia wyznaczyłem w mieszkaniu pokój środkowy, niegraniczący ze ścianami sąsiedniego mieszkania. Wprawdzie nasi sąsiedzi również słuchali audycji tych radiostacji, ale nie musieli wiedzieć, że i ja to robię.Aparat radiowy stał na podłodze na materacu. Nad nim stał stół. Również dwa boki stołu były obłożone materacami, by głos z radia nie przedostał się w niepożądane uszy. Normalnie nie miałem co wieczór możliwości wysłuchania zagranicznych radiostacji [...]".
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2020, 10, 9-10; 149-170
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Słyszałam jak pisało pióro po papierze”. Wspomnienia z domu Henryka Sienkiewicza
“I have heard the pen writing on the paper”. Memories from Sienkiewicz’s home
Autorzy:
Kuniczuk-Trzcinowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400672.pdf
Data publikacji:
2017-12-19
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
Sienkiewicz
Oblęgorek
memories
daily existence
wspomnienia osobiste
codzienność
Opis:
W artykule wykorzystano fragmenty wspomnień ochmistrzyni i służącej zatrudnianych przez Henryka Sienkiewicza. Relacja – zachowana w archiwach Polskiego Radia – pokazuje codzienną egzystencję polskiego pisarza. Poznajemy więc autora Quo vadis dzięki wspomnieniom osób, które miały z nim bezpośredni, często wieloletni kontakt. Poszerza to kontekst do poznawania jego poglądów i interpretacji twórczości. W artykule wykorzystano także korespondencję pisarza i inne źródła pisane, poszerzające wiedzę o Sienkiewiczu – osobie publicznej i prywatnej.
In the article there were used fragments of housekeeper’s and maid’s memories employed by Henryk Sienkiewicz. The story – preserved in the archives of Polish Radio – shows daily routine of a Polish writer. So we get to know the author of Quo Vadis through the memories of people who had direct and often long-term contact with him. It extends the context for exploring the notions and interpretation of the Sienkiewicz’s works. The article also uses the writer’s correspondence and other written sources, broadening the circumstances of knowledge about Sienkiewicz – as an individual and public figure.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2017, 3; 301-310
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Twarze nieistniejącego miasta” – pamięć obrazu z Lublinem w tle
"Faces of the non-existent town" – memories of images with Lublin in the background
„Лица города, которого нет” – память картины на фоне Люблина
Autorzy:
Kurczuk, Kaja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462844.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
„Twarze nieistniejącego miasta”
szklane negatywy
fotografia tradycyjna
fotografia dokumentalna
ikonografia
film dokumentalny
film ikonograficzny
Lublin
społeczność żydowska
okres międzywojenny
pamięć obrazu
flâneur
wielokulturowość
Władysław Panas
Marianne Hirsch
Stefan Kiełsznia
Edward Hartwig
Walter Benjamin
Natasza Ziółkowska-Kurczuk
Brama Grodzka-Teatr NN
"Faces of the non-existent town"
glass-plate negatives
traditional photography
documentary photography
iconography
documentary film
iconographic film
Jewish community
interwar period
memories of the images
multiculturalism
Grodzka Gate-NN Theatre Centre
„Лица города, которого нет”
стеклянные негативы
традиционная фотография
документальная фотография
иконография
документальный фильм
иконографический фильм
Люблин
еврейская среда
межвоенное время
память картины
фланер
многокультурность
Владыслав Панас
Марянне Хирш
Стефан Келшня
Эдвард Хартвиг
Вальтер Беньямин
Наташа Зюлковска-Курчук
Брама Гродска-Театр NN
Opis:
Niniejszy tekst wpisuje się w zagadnienie wielokulturowej tożsamości Lublina. Przedmiotem artykułu jest problematyka dotycząca pamięci obrazu, przywracanego za pomocą medium, jakim jest fotografia. Poruszony obszar badawczy dotyczy charakterystyki kolekcji szklanych negatywów, zatytułowanej później „Twarze nieistniejącego miasta”, odnalezionej po 70 latach na strychu kamienicy Rynek 4 w Lublinie. Zbiór, liczący ponad 2700 negatywów, jest zapisem codzienności społeczności żydowskiej w latach 1914–1939. Istotne znaczenie ma tutaj koncepcja miasta-księgi profesora Władysława Panasa, który wędrował po Lublinie niczym „benjaminowski” flâneur, odkrywając nieoficjalne przestrzenie miasta, „czytając” je jak księgę. Problem poruszany w artykule dotyczy możliwości przywracania pamięci kulturowej (obyczajowości i tradycji), zarówno za pomocą odnalezionej kolekcji, jak i krótkometrażowego filmu ikonograficznego według pomysłu i w reżyserii Nataszy Ziółkowskiej-Kurczuk o tym samym tytule.
This text is consistent with the issue of the multicultural identity of Lublin. The subject matter of the article is matters related to the memories of the images restored by means of media such as photography. The research area referred to concerns the characteristics of a collection of glass-plate negatives, later given the title "Faces of the non-existent town", found after 70 years in the attic of a tenement house at Rynek 4 in Lublin. The collection consists of more than 2700 negatives and is a record of the daily life of the Jewish community in the years 1914–1939. The important concept here is that of a town-book by Professor Władysław Panas, who wandered around Lublin as "Benjamin's" flaneur, discovering the "unofficial" spaces of the town, "reading" it like a book. The issue addressed in the article concerns the possibility of the restoration of cultural memories (customs and traditions), with the aid of both the discovered collection and a short iconographic film based on the concept and directed by Natasza Ziółkowska-Kurczuk under the very same title.
Статья вписывается в проблему многокультурности Люблина. Главный вопрос касается образа прошлого, которое возвращается благодаря фотографии. Исследования сосредоточены на коллекции стеклянных негативов, которую назвали „Лица города, которого нет”. Коллекция была найдена после 70 лет на крыше здания на улице Рынек 4 в Люблине. Она включает 2700 негативов и является записью будничной жизни еврейской среды в 1914-1939 гг. Важную роль играет здесь концепция города-книги профессора Владыслава Панаса, который ходил по Люблину как „беняминовский” фланер, вскрывая неофициальные пространства города и „читал” их как книгу. В статье затрагивается вопрос о возможности возвратить культурную память (образ жизни и традиции), так при помощи найденной коллекции, как и короткометражного фильма, автором и режиссером которого является Наташа Зюлковска-Курчук.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2015-2016, 58/59; 171-193
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Uma história difícil de ser contada”: A experiência do deslocamento forçado e os dilemas da memória e do esquecimento
A history hard to be told”: The experience of forced displacement and the dilemmas of memory and forgetting
Autorzy:
Boschilia, Roseli Terezinha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1491700.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Second World War
Polish immigrants
forced displacements
traumatic memories
remembering and forgetting
Opis:
Este texto tem como objetivo refletir sobre os dilemas da memória e esquecimento presentes em relatos de sujeitos históricos que vivenciaram a experiência do deslocamento forçado. Para tanto, recorremos às narrativas de uma imigrante de origem polonesa, cuja trajetória pessoal foi marcada, de modo irreversível, pela experiência do recrutamento compulsório, no contexto da Segunda Guerra mundial. O registro de sua história de vida resultou de uma longa entrevista realizada a partir da metodologia da história oral, na qual ela fornece importantes elementos para refletir sobre a potencialidade das narrativas autobiográficas no exercício de reconstrução do passado, cujas imagens e representações emergem, sempre mediados pela relação interativa e inseparável com o tempo presente, no movimento dialético entre a história e a memória, a lembrança e o esquecimento, o silêncio e a narratividade, o dito e o sentido.
This text aims to reflect on the dilemmas of memory and forgetfulness present in reports by historical subjects who experienced the experience of forced displacement. For that, we resort to the narratives of an immigrant of Polish origin, whose personal trajectory was irreversibly marked by the experience of compulsory recruitment, in the context of the Second World War.The recording of her life story resulted from a long interview conducted from the methodology of oral history, in which she provides important elements to reflect on the potential of autobiographical narratives in the exercise of reconstructing the past, whose images and representations emerge, always mediated for the interactive and inseparable relationship with the present time, in the dialectical movement between history and memory, remembrance and forgetfulness, silence and narrativity, saying and meaning.
Źródło:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2021, 27; 7-29
1641-4713
Pojawia się w:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Арион эмиграции” Владислав Ходасевич в воспоминаниях Нины Берберовой Куpсив мой
„Arion of the emigration " Władysław Chodasiewicz in the memories of Nina Bierbierowa’s „My Itałics"
Autorzy:
Mianowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480844.pdf
Data publikacji:
2008-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Wladyslaw Chodasiewicz
Nina Bierbierowa
poetry
memories
Opis:
The paper is based on memories of Wladyslaw Chodasiewicz’s wife - Nina Bierbierowa, which are good source for researching of the poetry and the personality of the poet. This source seems to be very different from the professional expressions and opinions of the critics and writers in the emigration (M. Wiszniak, W. Wejdle, G. Struve, M. Ałdanow, W. Nabokow, J. Terapiano and others) Chodasiewicz in the Bierbierowa’s memories is mainly a noble man although with many faults and doubts. In my opinion Bierbieriowa doesn’t understand fully Chodasiewicz’s poetry, his excellence and perfection, beeing concentrated mainly on understanding and knowing herself.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2008, 1, XIII; 99-110
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Пишите, покуда жив, моя жизнь минутная» О жизни и смерти на войне. (по страницам писем и дневников евреев – бойцов и командиров Красной Армии 1941-1945 гг.)
„Write, while I’m alive; my life is transient” About life and death in war. (On pages from letters and diaries of Jewish soldiers and officers in the Red Army, 1941-1945)
Autorzy:
Смиловицкий, Леонид
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116825.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Diaspora Research Center at Tel Aviv University
World War II
Red Army
Soviet Jews
correspondence
diary
memories
Centrum Badań Diaspory na Uniwersytecie w Tel Awiwie
II wojna światowa
Armia Czerwona
Żydzi sowieccy
korespondencja
pamiętnik
wspomnienia
Opis:
The article is devoted to perceptions of life and death by men at war. This study is based on correspondence, letters and diaries of Soviet Jews, as soldiers of the Red Army during WWII, which were recently collected in the archives of the Diaspora Research Centre at Tel Aviv University (2012-2017) and now, for the first time, are being used for academic purposes. Analysing this correspondence, the author seeks an answer to the question, why did Jews seek conscription in the army? Was this a manifestation of Soviet patriotism or a desire to protect their families, parents, wives, and girlfriends? How did Jews feel in the Red Army among comrades-in-arms of other nationalities? The article describes how they fought, and what helped soldiers to survive – the belief not to be killed; combat experience; skillful handling of weapons and the art of war; accident, or fate. It concludes that the health of a whole generation of people who survived the war was undermined not only by hunger, overwork, lack of sleep, exhaustion, and disease but also by mental suffering. However, those who survived to victory learned to value life in a way that could not be done by those who did not go to war and were not familiar with death.
Artykuł poświęcony jest postrzeganiu życia i śmierci przez mężczyzn na wojnie. Niniejsze opracowanie opiera się na korespondencji, listach i pamiętnikach sowieckich Żydów, jako żołnierzy Armii Czerwonej w czasie II wojny światowej, które zostały niedawno zebrane w archiwach Centrum Badań Diaspory na Uniwersytecie w Tel Awiwie (2012-2017), a teraz, po raz pierwszy, są wykorzystywane do celów akademickich. Analizując te korespondencje, autor szuka odpowiedzi na pytanie, dlaczego Żydzi ubiegali się o pobór do wojska? Czy był to przejaw sowieckiego patriotyzmu, czy chęć ochrony swoich rodzin, rodziców, żon i partnerek? Jak Żydzi czuli się w Armii Czerwonej wśród towarzyszy broni innych narodowości? Artykuł opisuje, jak walczyli i co pomogło żołnierzom przetrwać – wiara, by nie zostać zabitym; doświadczenie bojowe; umiejętne posługiwanie się bronią i sztuką wojenną; wypadek lub los. Wynika z niej, że zdrowie całego pokolenia ludzi, którzy przeżyli wojnę, było nadszarpnięte nie tylko głodem, przepracowaniem, brakiem snu, wyczerpaniem i chorobami, ale także cierpieniem psychicznym. Jednak ci, którzy dożyli zwycięstwa, nauczyli się cenić życie w sposób, którego nie mogli zrobić ci, którzy nie poszli na
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2018, 8, 7-8; 87-110
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A challenge to collective memory: Yitskhok Rudashevski’s "Diary of the Vilna Ghetto"
Autorzy:
Kvietkauskas, Mindaugas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676500.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Holocaust
child’s diary
memory culture
site of memory
conflict of memories
Vilnius ghetto
Yitskhok Rudashevski
Opis:
A challenge to collective memory: Yitskhok Rudashevski’s Diary of the Vilna GhettoThis article aims to analyse the diary of Yitskhok Rudashevski (1927–1943), the story of its writing and publication and the existing biographical material about the author. It attempts to answer the question of what is or could be the significance of this lieu de mémoire for the current developments in Holocaust memory culture in Lithuania. The adopted definitions of cultural and collective memory and sites of memory are based on the concepts proposed by Jan and Aleida Assmann and Pierre Nora. On the one hand, the diary written by a child in the Vilnius ghetto is of major documentary, moral and aesthetic significance and stimulates individual empathy. On the other hand, the text raises acute issues reflecting a conflict between different memory narratives and interpretations of history. Pro-Soviet sympathies of the author, negative imagery of Lithuanians and certain deheroisation of the ghetto community make the text a “problematic” memory site. These challenges of the diary are interpreted as indicators showing whether contemporary Holocaust narrative in Lithuania is already mature enough to accept the dialogical forms of cultural memory. Wyzwanie dla pamięci zbiorowej: Pamiętnik z wileńskiego getta Icchaka RudaszewskiegoTematem niniejszego artykułu jest analiza dziennika napisanego w getcie przez czternastoletniego Icchaka Rudaszewskiego (1927–1943), historia jego powstania, publikacji i zachowania dla przyszłych pokoleń, a także materiał biograficzny dotyczący postaci autora. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jakie jest i jakie mogłoby być znaczenie tego miejsca pamięci (lieu de mémoire) w kształtującej się obecnie na Litwie kulturze pamięci Holocaustu. Badania pamięci kulturowej i zbiorowej, a także miejsc pamięci, zostały oparte na koncepcjach badawczych Jana i Aleidy Assmanów oraz Pierre’a Nory. Z jednej strony, napisany przez dziecko w getcie wileńskim pamiętnik ma dla pamięci kulturowej Litwy ogromne znaczenie symboliczne, etyczne i estetyczne, wzmocnione przez silne uczucie empatii wobec autora. Z drugiej strony, tekst pamiętnika stawia wysokie wymagania badawcze wynikające z konfliktu różnych interpretacji historii II wojny światowej i narracji pamięci. Socjalistyczne i proradzieckie poglądy autora, negatywny obraz Litwinów i swoista deheroizacja społeczności getta przekształca ten tekst w „problematyczne” miejce pamięci. Powyższe wyzwania badawcze są interpretowane w artykule jako znaki, które mogą opisać stan współczesnej litewskiej narracji Holocaustu i odpowiedzieć na pytanie, czy jest ona na tyle dojrzała, by w drodze dialogu zintegrować różne warianty pamięci kulturowej.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2018, 42
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies