Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "medium cyfrowe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Space and form of information architecture
Przestrzeń i forma architektury informacyjnej
Autorzy:
Słyk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370498.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
digital medium
information revolution
koncept przestrzeni
simulation
virtual space
medium cyfrowe
rewolucja informacyjna
symulacja
przestrzeń wirtualna
Opis:
Space and form are the most important concepts of architectural discourse. The way a person perceives the environment depends on the innate sensitivity and cultural codes. The forms used by architects refer to individual taste and to technical conditions of the design. The civilization revolution we are currently experiencing affects the foundations of architecture. Digitization of the environment changes human contact with the environment and extends the catalog of forms used. Today, thanks to the digital medium, we create automatic and variational messages. They affect the weakening of the material interpretation of space. The architectural environment becomes discontinuous, interactive and individualized by programmable components.
Przestrzeń i forma to najistotniejsze pojęcia dyskursu architektonicznego. Sposób w jaki człowiek odbiera otoczenie zależy od wrodzonej wrażliwości i od kodów kulturowych. Używane przez architektów formy są konsekwencją upodobań oraz od technicznych uwarunkowań projektu i realizacji. Rewolucja cywilizacyjna, której obecnie doświadczamy wpływa na fundamenty architektury. Cyfryzacja środowiska zmienia kontakt człowieka z otoczeniem oraz poszerza katalog wykorzystywanych form. Dzięki cyfrowemu medium tworzymy dziś automatyczne i wariacyjne komunikaty. Wpływają one na osłabienie materialnej interpretacji przestrzeni. Otoczenie architektoniczne staje się nieciągłe, interaktywne oraz indywidualizowane przez programowalne komponenty.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2019, 40; 9-24
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Neomodernist Digital Painting
Neomodernistyczny charakter malarstwa cyfrowego
Autorzy:
Łukaszewicz Alcaraz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593810.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
digital painting
geometric abstraction
modernism
postmodernism
neomodernism
aesthetic values
medium
technologies
malarstwo cyfrowe
abstrakcja geometryczna
modernizm
postmodernizm
neomodernizm
wartości estetyczne
technologie
Opis:
Since the beginning of the 21st century we can observe a kind of revival of specifically modernist features, characteristics, and aims in the art practice which focuses on creating images. I presume that digital painting is neomodernist in its essence, and in the present article I will try to demonstrate that it can be understood within the characteristics of modernism, as Clement Greenberg has defined them. Digital painting continues to question the medium used by the critical investigation, by focusing on the flatness and on the aesthetic features devoid of any representational sense, and by its drive to touch the untouchable and present the unpresentable – that is the absolute. As a case study, I present the works of the Polish artist Zbigniew Romanczuk and the Turkish artist Yaman Kayihan, who represent two different ways of creating digital paintings.
Od początku XXI wieku obserwujemy odrodzenie specyficznych cech modernizmu w praktyce artystycznej zorientowanej na tworzenie obrazów. Twierdzę, że cyfrowe malarstwo jest w swojej istocie neomodernistyczne i w poniższym artykule postaram się wykazać, że można je rozumieć w kontekście charakterystyki modernizmu przedstawionej przez Clementa Greenberga. Cyfrowe malarstwo nadal podchodzi w sposób krytyczny do swojego medium, koncentrując się na płaskości i cechach estetycznych pozbawonych znaczenia przedstawieniowego, starając się dotknąć niedotykalne i przedstawić nieprzedstawialne – czyli Absolut. Jako studium przypadku posłużę się pracami polskiego artysty Zbigniewa Romańczuka oraz tureckiej artystki Yaman Kayihan, którzy prezentują dwa różne podjeścia do tworzenia cyfrowych obrazów malarskich.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2016, 18; 177-197
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies