Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ludowa tradycja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 26
Tytuł:
Przeobrażenia ogrodów wiejskich ziemi przemyskiej jako wyraz zmian w tradycji ludowej
Transformations of rural gardens in Przemyśl region as an expression of changes in a folk tradition
Autorzy:
Bach, A.
Wajda, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186436.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
ogród wiejski
przeobrażenie
tradycja ludowa
Przemyśl
rural garden
transformation
folk tradition
Opis:
The Przemyśl region belongs to the most magnificent places in the south-east of Poland, its attractions being varied landscape, clean natural environment, fertile soils as well as many monuments, as witnesses to such rich history of this region. It was possible to keep these values of a natural-landscape because the fundamental source of maintenance are here family - run country farms. Taking into consideration the above statements, we decided to carry out studies in the Przemyśl region in view of changes in the composition of traditional rural gardens. Observations were made in selected rural gardens of two localities - in Kniażyce (an area situated near Przemyśl) and in Grzęska (an area near Przeworsk). The group under investigation consisted of 22 objects. Studies involved: estimation of the farm-house condition and sociological questionnaire with garden owners. On the grounds of these studies and observations made in Przemyśl region, we can conclude that there are many traditional rural gardens kept. The reason for this is that in the last decades changes in the composition of gardens arrived gradually, therefore they are still composed according to the local tradition of cultivated plants. Rural gardens can be divided into three types: ornamental garden, flower-fruit-vegetables garden and decorative-recreation garden. In these gardens many traditional plant species are still grown, which for centuries have created the Polish country landscape in Przemyśl area. The neighbour exchange is, as it was before, a predominant form of getting plants. Today, like in former times women take care of rural gardens. They also spend a lot of their free time looking after their gardens, because they love flowers and treat this time as an active recreation.
Źródło:
Architektura Krajobrazu; 2005, 3-4; 85-90
1641-5159
Pojawia się w:
Architektura Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święcenie zwierząt w Mikstacie. Tradycja i współczesność
The Ritual of the Blessing of Animals in Mikstat: Past and Present
Autorzy:
Zacharek, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047543.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
święcenie zwierząt
Mikstat
praktyki ochronno-magiczne
tradycja ludowa
blessing of animals
magical-protection practices
folk tradition
Opis:
This text focuses on comparing two images of the rite of the blessing of animals in Mikstat, based on 19th and 20th century literature, as well as on research from August 16, 2018. The analysis of old symbols, magical activities, and longforgotten celebrations is juxtaposed with contemporary changes in tradition which have created new symbolism for, and interest in, the older elements that comprise the cultural heritage of Mikstat. For at least 300 years, the purpose of the traditional rite of the blessing of animals on the Day of St. Roch (August 16) has been to preserve the health, happiness, and fertility of farm and livestock.
Źródło:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2020, 20
1506-5790
2353-9860
Pojawia się w:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwotna Matka i Bogurodzica. Ziemia w utworze Iwana Szmielowa Rok Pański
Первоначальная Мать и Богородица. Земля в произведении И. С. Шмелева Лето Господне
Autorzy:
Sidor, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945248.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kult
Bogurodzica
Matka-Wilgotna ziemia
tradycja cerkiewna
tradycja ludowa
cult
Mother of God
Mother-wet earth
Orthodox church tradition
folk tradition
Opis:
В предлaгаемой статье анализируются разные мотивы в произведении И. С. Шмелева, связанные с землей. Шмелев, представляя с этнографической точностью много русских народных и церковных традиций, показал в своем произведении инесколько аспектов понимания земли русским народом. На первый план выдвигается писателем образ земли как первоначальной Матери, понимающей и кормящей  человека. Земля подразумевается здесь как живое существо, первичная материа и элемент, гарантирующий космическую гармонию. Шмелев подчеркивает также тесную связь земли и Богоматери в сознании русского народа. Следует однако заметить, что эмигрантский писатель не представил многих, широко известных народных преданий на тему земли, ограничиваясь лишь теми ее аспектами, которые признаются наукoй церкви.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 7; 27-34
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O zasadach opisu zwierząt w słowiańskiej kulturze ludowej
ON THE PRINCIPLES OF DESCRIBING ANIMALS IN SLAVONIC FOLK CULTURE
Autorzy:
Góra, Aleksandr W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611793.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the cultural image of animals
Slavonic folk tradition
mythological sphere
kulturowy obraz zwierząt
tradycja ludowa Słowian
sfera mitologiczna
Opis:
Autor wydanej w roku 1997 w Moskwie książki Simvolika životnych v slavjanskoj narodnoj tradicii przedstawia zasady opisu kulturowych obrazów zwierząt w tradycji ludowej Słowian. Zasady te oparte są na koncepcji semiotycznej, która zakłada istnienie wspólnego schematu, leżącego u podstaw charakterystyki poszczególnych zwierząt (ściślej – ich językowo-kulturowych wyobrażeń). W obrazach zwierząt autor uwzględnia te cechy, które wiążą się ze sferą mitologiczną. Obejmują one 16 rubryk (m.in. nazwy, status społeczny, wygląd, atrybuty, pochodzenie, miejsce i czas przebywania, funkcje, obiekt itd.), z których szczegółowiej przedstawia dwie: pochodzenie oraz właściwości, zdolności i skłonności zwierząt.
The author of the article, whose book Simvolika zhivotnykh v slavyanskoy narodnoy traditsii was published in Moscow in 1997, presents the principles describing cultural images of animals in Slavonic folk tradition. The principles stem from a semiotic conception which assumes the existence of a common schema for the characterization of particular animals, or rather of their linguistic-cultural images. In the images, the author discerns sixteen categories of features of a mythological nature (i.e., among others, names, social status, appearance, attributes, origin, place and time of habitat, functions, the patient, etc.). Two of these, the origin of animals and their properties, abilities and inclinations, receive a more detailed treatment.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2000, 12; 251-263
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Congregational Hymns in Folk Memory
Hymny kongregacyjne w pamięci ludowej
Autorzy:
Watzatka, Ágnes
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341671.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
hymn kongregacyjny
księga hymnów
tradycja ludowa
zbieranie folkloru
hymnologia węgierska
congregational hymn
hymnal
folk tradition
collecting folklore
Hungarian hymnology
Opis:
Congregational hymns are usually composed by priests or cantors. Hymns are transmitted via congregational singing and they often become the anonymous common property of the whole congregation. In Hungarian villages many congregational hymns were adapted by the local people. These hymns were sung in the same “local” style as the folksongs (with free rhythm and rich ornamentation). Hungarian musicologists have collected hymns from the 16th and 17th centuries in rural areas. During the process of assimilation, the melodies were slightly, or sometimes significantly, modified. This occurred as a consequence of the tonal difference between the hymns, composed mostly in major-minor tonalities, and Hungarian folksongs, which predominantly use old modes. The results of this collection of folklorized hymns were used in the compilation of a new hymnal in which the editors published the contemporary folk versions of many old hymns.
Hymny kongregacyjne są zazwyczaj komponowane przez księży lub kantorów. Są one przekazywane w formie śpiewu zbiorowego i często stają się anonimowym dobrem wspólnym zgromadzenia. W węgierskich wioskach wiele hymnów kongregacyjnych zostało przyswojonych przez lud. Były one śpiewane w tym samym „lokalnym” stylu co pieśni ludowe (ze swobodnymi rytmami i bogatą ornamentyką). Muzykolodzy węgierscy zbierali na terenach wiejskich hymny z XVI i XVII wieku. Z przeprowadzonych badań wynika, że w procesie asymilacji melodie były nieco, a czasem znacząco modyfikowane. Wynikało to z różnicy tonalnej między hymnami, skomponowanymi w większości w tonacjach Dur-moll, a węgierskimi pieśniami ludowymi, w których przeważały dawne skale. Wyniki zbierania folkloryzowanych hymnów zostały wykorzystane przy opracowywaniu nowego śpiewnika, w którym opublikowano żywe wersje ludowe wielu dawnych hymnów.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 12; 35-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątki baśniowe w „słowiańskim uniwersum” Marty Krajewskiej
Fairy Tale Motifs in the Slavic Universe of Marta Krajewska
Autorzy:
Ługowska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343982.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
generic syncretism
fairy tale
Slavic universe
folk tradition
oral transmission
synkretyzm gatunkowy
baśń
uniwersum słowiańskie
tradycja ludowa
przekaz ustny
Opis:
Marta Krajewska’s series of novels forming the so-called Slavic universe (Idź i czekaj mrozów, 2016, Zaszyj oczy wilkom, 2017 Wezwijcie moje dzieci, 2021) is characterized by noticeable generic syncretism, with fairy tales playing an important role in the construction of the presented world. In her trilogy, the author draws on the most popular, universal fairy tale motifs recorded in international catalogues as well as in Polska bajka ludowa w układzie systematycznym (The Systematic Catalogue of the Polish Folk Tale) by Julian Krzyżanowski, using as the basis of her own story. Krajewska applies the plot patterns of these fairy tales (T. 400A “Urvasi”, T. 333 “Little Red Riding Hood”, T. 425 “The Quest for a Lost Husband”) in the construction of the fates of her protagonists; they also appear by way of folkloric quotes, present, for example, in dialogue replies of the characters. In the narratives of the novels, the writer also devotes a lot of space to the phenomenon of oral transmission of fairy tales, characteristic of folk tradition, and the function of this phenomenon in the life of the local community. However, the numerous references to folk tradition do not mean that Krajewska recreates the logic of selected motifs established in the folk tradition, with their characteristic intentionality and moral messages. The main novelty of the literary approach to traditional tales (especially the story of Little Red Riding Hood) lies in the author’s departure from the fairy tale’s warning role and in her focus on the ambivalence of fascination and horror evoked in the heroine by the figure of the wolf, which in the narrative structure initiates a complex love story with dramatic complications and frequent plot twists, leading, however, towards a happy ending.
Cykl powieściowy Marty Krajewskiej tworzący tzw. uniwersum słowiańskie (Idź i czekaj mrozów, 2016; Zaszyj oczy wilkom, 2017; Wezwijcie moje dzieci, 2021) charakteryzuje się zauważalnym synkretyzmem gatunkowym, z baśnią odgrywającą ważną rolę w konstruowaniu przedstawionego świata. Autorka w swojej trylogii czerpie z najpopularniejszych, uniwersalnych motywów baśniowych zapisanych w międzynarodowych katalogach oraz w Polskiej bajce ludowej w układzie systematycznym Juliana Krzyżanowskiego, opierając się na nich własną historię. Krajewska wykorzystuje schematy fabularne tych baśni (T 400A „Urvasi”, T 333 „Czerwony Kapturek”, T 425 „Poszukiwanie zaginionego męża”) w konstruowaniu losów swoich bohaterów; pojawiają się one także w formie cytatów folklorystycznych, obecnych np. w dialogowych replikach postaci. W powieściowej narracji pisarka poświęca również wiele miejsca charakterystycznemu dla tradycji ludowej zjawisku ustnego przekazywania baśni oraz funkcji tego zjawiska w życiu lokalnej społeczności. Liczne nawiązania do tradycji ludowej nie oznaczają jednak, że Krajewska odtwarza logikę motywów zaczerpniętych z tradycji folkloru, z charakterystyczną dla nich intencjonalnością i morałem. Główna nowość literackiego podejścia do baśni tradycyjnych (zwłaszcza opowieści o Czerwonym Kapturku) polega na odejściu autorki od ostrzegawczej roli baśni i skupieniu się na ambiwalencji fascynacji oraz grozy, jaką budzi w bohaterce postać wilka, który w strukturze narracji inicjuje złożoną historię miłosną z dramatycznymi komplikacjami i częstymi zwrotami akcji, prowadzącą jednak do szczęśliwego zakończenia
Źródło:
Literatura Ludowa; 2023, 67, 1-2; 65-76
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Абрадава-песенны комплекс «гукання вясны» ў фальклоры беларусаў: мiфасемантыка каляндарнага пераходу
Obrzędowo-pieśniowy zwyczaj „hukannia wiasny” w białoruskim folklorze: mityczna semantyka zmian kalendarzowych
Ritual-song set of “gukannya vyasny” in Belarusian folklore: the mythological semantics of the calendar transition
Autorzy:
Сiвiцкi, Уладзiмiр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944895.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
early spring calendar-ceremonial folklore
folk tradition
ritual-song set of “gukannya vyasny”
mythological semantics of the calendar transition
mythological poetics
wczesnowiosenny kalendarzowo-obrzędowy folklor
ludowa tradycja
zwyczaj „hukannia wiasny”
mitologiczna semantyka kalendarzowego „przechodzenia”
poetyka mityczna
Opis:
Mityczna semantyka kalendarzowego „przechodzenia” w ludowej tradycji o nazwie „hukannia wiasny” pokazuje przede wszystkim słoneczny kod misterium, mityczno-poetycką walkę ciemności ze światłem. Otwartość, wielopłaszczyznowość i precyzja realizacji mitycznej semantyki nakładają na uczestników obrzędu obowiązek wyjścia na spotkanie wiośnie. Mityczna semantyka „hukannia wiasny” jest związana z semantyką dziewczęcych rytuałów związanych z dorastaniem oraz wyobrażeniem o umieraniu i wskrzeszaniu przyrody.
Mythological semantics of the calendar transition in the folk tradition defined as “gukannya vyasny” reveals light code of mystery, poetic mythological story of the struggle of darkness and light. Multi-faceted, detailed representation of mythological semantics gives an imperative for participants of the ritual to welcome spring in another world. Mythological semantics in the acts of “gukannya vyasny” is connected with the semantics of girls’ rituals of growing-up, and with the concept of dying and resurrected nature.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016, 8; 349-371
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Абрадава-песенны комплекс «гукання вясны» ў фальклоры беларусаў: мiфасемантыка каляндарнага пераходу
Obrzędowo-pieśniowy zwyczaj „hukannia wiasny” w białoruskim folklorze: mityczna semantyka zmian kalendarzowych
Ritual-song set of “gukannya vyasny” in Belarusian folklore: the mythological semantics of the calendar transition
Autorzy:
Сiвiцкi, Уладзiмiр
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108262.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
wczesnowiosenny kalendarzowo-obrzędowy folklor
ludowa tradycja
zwyczaj „hukannia wiasny”
mitologiczna semantyka kalendarzowego „przechodzenia”
poetyka mityczna
early spring calendar-ceremonial folklore
folk tradition
ritual-song set of “gukannya vyasny”
mythological semantics of the calendar transition
mythological poetics
Opis:
Mityczna semantyka kalendarzowego „przechodzenia” w ludowej tradycji o nazwie „hukannia wiasny” pokazuje przede wszystkim słoneczny kod misterium, mityczno-poetycką walkę ciemności ze światłem. Otwartość, wielopłaszczyznowość i precyzja realizacji mitycznej semantyki nakładają na uczestników obrzędu obowiązek wyjścia na spotkanie wiośnie. Mityczna semantyka „hukannia wiasny” jest związana z semantyką dziewczęcych rytuałów związanych z dorastaniem oraz wyobrażeniem o umieraniu i wskrzeszaniu przyrody.
Mythological semantics of the calendar transition in the folk tradition defined as “gukannya vyasny” reveals light code of mystery, poetic mythological story of the struggle of darkness and light. Multi-faceted, detailed representation of mythological semantics gives an imperative for participants of the ritual to welcome spring in another world. Mythological semantics in the acts of “gukannya vyasny” is connected with the semantics of girls’ rituals of growing-up, and with the concept of dying and resurrected nature.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016; 349-371
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Prozodia starożytna”, „wiersze miarowe” i Norwidowskie recitativa
‘Ancient Prosody,’ ‘Measured Poems,’ and Norwid’s Recitatives
Autorzy:
Seweryn, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407688.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Józef Franciszek Królikowski
Stanisław Okraszewski
Cyprian Norwid
prozodia
sylabotonizm
melopoesis
recytatyw
retoryka
oda
tradycja antyczna
tradycja ludowa
oświecenie
romantyzm
prosody
syllabotonicism
rhetoric
ode
ancient tradition
folk tradition
recitative
Enlightenment
Romanticism
Opis:
Rozprawa poświęcona jest dawnej refleksji teoretycznoliterackiej na temat prozodii tekstu literackiego oraz – rozpatrywanej pod tym kątem – praktyce polskich pisarzy przełomu oświeceniowo-romantycznego (Józefa Franciszka Królikowskiego, Stanisława Okraszewskiego) i dojrzałego romantyzmu (Cypriana Norwida). Wychodząc od wczesnych sporów o sylabotonizm, łączonych wówczas z „muzycznością” poezji, autorka pokazuje dwa dominujące ujęcia tej problematyki: klasycystyczne, stawiające za wzór prozodię starożytną, nawiązujące do ideałów melopoesis, lokujące lirykę w kontekście muzyki i retoryki, oraz sentymentalno-romantyczne, nawiązujące do rodzimej tradycji ludowej i średniowiecznej, dystansujące się od „retoryczności” na rzecz nowego rozumienia „liryczności”. Echa tego sporu odzywają się w Norwidowskim dyskursie, a w warstwie prozodycznej jego poezji – prowokującej melorecytatywny sposób głosowej realizacji – można dostrzec kontynuację tradycji melopoesis, w której „retoryczność” nie była stawiana w opozycji do „liryczności” tekstu.
The study concerns historical theories on the prosody of a literary text, in particular theoretical and practical propositions submitted in the late Enlightenment and early Romanticism period by Polish writers – Józef Franciszek Królikowski and Stanisław Okraszewski, and the poet of mature Romanticism – Cyprian Norwid. Starting from the early disputes about syllabotonicism (accentual-syllabic versification), in the earlier formulations associated with the ‘musicality’ of poetry, the author shows two dominant approaches to this issue: the classicistic, and sentimental and romantic. The former puts ancient prosody forward as a model, refers to the ideals of melopoesis, and places lyric in the context of music and rhetoric; the latter, on the other hand, refers to the medieval tradition and native folklore which distance themselves from ‘the rhetorical’ in favour of a new concept of ‘the lyrical.’ The reverberation of this dispute echos in Norwid’s discourse, whereas in the prosodic layer of his poetry, provoking melodeclamation in a manner of voice realisation, one can see a continuation of the melopoesis tradition in which ‘the rhetorical’ of a poetical text does not contradict ‘the lyrical.’
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 145-166
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kult Świętej Barbary w polskiej religijności ludowej
The Cult of Saint Barbara in Polish Folk Religion
Autorzy:
Kupisiński, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143996.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
etnograficzne badania terenowe
religijność ludowa
tradycja ludowa
kult św. Barbary
przysłowia ludowe
patronka dobrej śmierci
ethnographic field investigations
the cult of St. Barbara
folk religiosity
folk tradition
proverbs
patroness of good death
Opis:
The purpose of this article is to show the importance of Saint Barbara in Polish traditions and folk religion. The study is based mainly on the author’s ethnographic field research conducted in the regions of Opoczno and Radom in 1990-1993, and in 1995-2005, as well as on research about St. Barbara’s cult featured in master’s theses and doctoral dissertations written at the Institute of Fundamental Theology of John Paul II Catholic University of Lublin. The article consists of three sections. First, the figure of St. Barbara is introduced with focus on her biography. In the second part, the role of this Saintly Woman in Polish folk religion is illuminated, and in the third section, the significance of the St. Barbara cult is presented through customs and folk proverbs. In Poland, the cult of St. Barbara has a very long and lively tradition, and can be traced to the Wawel Cathedral in Krakow. The first mention of this Saint in liturgy is found in the “Gertrude Psalter”, dating from 11th Century and belonging to a daughter of the early Polish King Mieszko II. St. Barbara is the patroness of a good death, virtuous brides and family life, and is the protectoress from fires, thunderstorms, and sickness of the plague, as well as cemetery chapels. She is venerated primarily by people who are exposed in their occupations to unexpected sudden death, such as miners, steel workers, sailors, fishermen, soldiers, masons, prisoners, bricklayers, gunners, carpenters, blacksmiths, and manufacturers of fireworks. Employees of these professions honor St. Barbara in their own specific ways. Placing the Feast of St. Barbara on December 4 has contributed to the fact that around her, as the Patroness of this day, there have arisen a lot of proverbs predicting the weather for Christmas. Some of these sayings have survived to modern times, and testify to the vitality of the cult of St. Barbara and her popularity in a folk religiosity in Poland.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 241-257
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies