Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ludowa pobożność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Teologiczne podstawy kultu relikwii
Origins of the relics cult
Autorzy:
Dziewulski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956200.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
relikwie
kult
pobożność ludowa
Opis:
In the first part of foregoing article there are presented origins of the relics cult and its evolution in history of Church. The second part of publication gets together causes and reasons that justify this type of cult and places it in the context of broader Christian cult. The cult of saints and of their relics as a consequence plays the secondary role in reference to the devotion to God Himself as well as to the Christ’s Revelation and his paschal mystery. Its legal validity is confirmed by the statements of Church’s authority as well as theological rationales and ascetic activities. But it requires the permanent pastoral supervision to be saved against aberrations which appeared in the history of Church.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2008, 17; 167-183
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AKTUALNOŚĆ POBOŻNOŚCI LUDOWEJ W ŚRODOWISKU ZRÓŻNICOWANYM KONFESYJNIE
Actualité de la religiosité populaire dans le milieu confessionnel de nature différente
Autorzy:
Rabiej, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595264.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
pobożność ludowa
ewangeliczność
Kościół
misyjność
Opis:
L’objective du texte est d’évaluer l’importance œcuménique de la religiosité populaire. Fondamentalement théologie catholique doit tenir compte des documents fondamentaux développés dans l’époque post-conciliaire: Directoire sur la piété populaire et la liturgie: Principes et orientations; Directoire œcuménique. Ceux-ci incluent: prendre soin de la nature trinitaire des textes applicables, les prières et les formes liturgiques formés; indiquer sur l’unité du mystère pascal du Christ; soucieux de diriger les gens vers la pleine participation à la vie sacramentelle de l’Eglise, spécialement l’Eucharistie-comme un centre de piété chrétienne; relation appropriée à l’Eglise dévolue vision des Eglises; une bonne compréhension de la relation entre professionnel et charisme; la nécessité d’inculturation de la foi. La piété populaire est une manière légitime de vivre la foi, une façon de se sentir partie prenante de l’Église et une forme d’être missionnaires où se recueillent les plus intimes vibrations de communauté profonde. Cela fait partie d’une originalité historique culturelle des pauvres de ce continent et c’est le fruit d’une synthèse entre les cultures et la foi chrétienne. Dans le climat de sécularisation où vivent nos peuples, la piété populaire continue à être une puissante confession du Dieu vivant qui agit dans l’histoire et un canal de transmission de la foi. Le fait de marcher ensemble vers les sanctuaires et de participer à d’autres manifestations de piété populaire, en invitant d’autres personnes, est en soi-même un geste évangélisateur par lequel le peuple chrétien s’évangélise lui-même et accomplit la vocation missionnaire de l’Église.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2013, 13; 101-112
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomen maryjnej pobożności ludowej
Autorzy:
Najder, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676741.pdf
Data publikacji:
2021-10-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
pobożność ludowa
maryjna pobożność ludowa
sanktuarium
pobożność ludowa a liturgia
różaniec
liturgia
Popular piety
Marian popular piety
sanctuary
popular piety and the liturgy
rosary
liturgy
Opis:
Popular piety is next to the liturgy a magnificent form of worshiping The God. It arises spontaneously from spiritual needs of the believers. Nevertheless, it’s important that it undergoes constant formations that do not allow to distortion and perverting. We can distinguish several branches of popular piety among which the Virgin Mary has primacy. Its great value is evidenced by numerous manifastations of veneration of the Mother of Christ. Presented Forms of Marian popular piety are only a small part of the enormous wealth of prayers, services and other Forms of worshiping her. The figure of the Bessed Virgin Mary is in some way inscribed in the Christian culture and the scenery of our Motherland. The developing sanctuaries and the pilgrimage movements testifiy about growing need to establish a relationship with Mary and fill the spiritual void resulting from laicisation and secularisation of the society.Numerous of Marian prayers, existing Rosary Roses as well as interest in services indicate the role of the Mother of Jesus and the Mother of all believers.It cannot be denied that Marian popular piety is a peculiar phenomenon and plays an important role in the development of the religiousness of a modern man.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2021, 30, 2; 83-94
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne formy pobożności ludowej na Kaszubach
Social forms of folk piety in Kashubia
Autorzy:
Stanicki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503021.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
pobożność ludowa
religijność ludowa
Kaszuby
Kalwaria Wejherowska
Opis:
This article aims at penetrating analysis of the folk piety of Kashubian population, on the ground of social practices. In this sphere we observe a very rich and specific religiousness of Kashubians. This research specifies group forms of folk piety in a wider range. A celebration of liturgical year in Kashubia, related rituals and habits. It presents pilgrimage movement on the land of Kashubia. Moreover, it describes Wejherowska Calvary, the second biggest in Poland, and other sanctuaries important to this region.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2009, 18; 255-272
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wniebowstąpienie Pańskie w praktyce liturgicznej Kościoła
Liturgical Celebrating of the Ascension
Autorzy:
Jaworski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516421.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
Wniebowstąpienie
celebracja liturgiczna
pobożność ludowa
Ascension
liturgical celebration
folk customs
Opis:
Artykuł przedstawia genezę uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego oraz prezentuje, w jaki sposób uroczystość ta kształtowała się na przestrzeni lat. Punktem wyjścia rozważań jest analiza lingwistyczna różnych nazw Wniebowstąpienia. Następnie omówione są najstarsze świadectwa obchodów tej uroczystości. Przedstawiono różne formy liturgicznej celebracji Wniebowstąpienia oraz zwyczaje pozaliturgiczne, które wywarły wpływ na kształt pobożności ludowej.
The paper focuses on presenting the liturgical origins of the Solemnity of the Ascension. Different names of the feast are pointed out and the testimonies of the oldest celebrations are recalled. The paper discusses also various forms of celebration and folk customs associated with Solemnity of the Ascension over years.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2013, 23; 89-103
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwyczaje, obrzędy i wierzenia w nauczaniu Jerzego Józefa Kopcia CP
Customs, Rituals and Beliefs as Researched by Jerzy Józef Kopeć CP
Autorzy:
Socha, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32071251.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zwyczaje
obrzędy
wierzenia
pobożność ludowa
customs
rituals
beliefs
popular piety
Opis:
Tak liturgia, jak też pobożność ludowa związane są nierozłącznie z wielością obrzędów, zwyczajów i wierzeń. Są one specyficznym wyrazem religijności i wiary, pielęgnowanym często przez całe lata. Obok wymiaru religijnego stanowią one ważny przejaw kultury danego narodu czy konkretnej społeczności. Obserwowany zanik zwyczajów i obrzędów religijnych wymusza niejako konieczność ich zbadania i utrwalenia. Ks. prof. Jerzy Kopeć CP jest przykładem naukowca, dla którego ta właśnie problematyka stała się jednym z wielu tematów badań naukowych. Badania te wymagały specyficznej metody naukowej oraz źródeł. W tym przypadku praca polegała na przeprowadzeniu badań ankietowych jak też dotarciu do oryginalnych tekstów związanych z daną obrzędowością. Oryginalną metodę opracowaną przez ks. Profesora Kopcia widzieć trzeba także w kontekście jego pracy promotorskiej przy powstawaniu kolejnych rozpraw naukowych. Przedstawienie osoby księdza Profesora Kopcia, jak też problemu badań nad obrzędowością winno przyczynić się do podjęcia na nowo badań zapoczątkowanych przez niego.
Both liturgy and popular piety are inseparably related with a variety of rituals, customs and beliefs. They constitute a specific manifestation of devotion and faith, often nurtured over many years. Apart from their religious character, they also make important part of national or community cultures. The gradual disappearance of customs and religious rituals evokes a necessity to research them and to preserve knowledge about them. Rev. Prof. Jerzy Kopeć CP is among the researchers who undertook studies in that domain, among his many scientific interests. His research tool was a questionnaire. He also consulted original texts related to particular types of customs and rituals. The original research methodology developed by Rev. Prof. Kopeć must also be looked at from the perspective of his being a supervisor of numerous research works of his students. The results of Rev. Prof. Kopeć’s research on customs and rituals can be inspirational to researchers wishing to continue the work he began.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 53-60
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogiczny wymiar polskiej ludowej teologii i pobożności według Edmunda Bojanowskiego. Szkic do badań pedagogiczno-etnologiczno-religijnych
The pedagogical dimension of Polish folk theology and piety according to Edmund Bojanowski. An outline of pedagogical, ethnological and religious studies
Autorzy:
Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046483.pdf
Data publikacji:
2020-10-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Edmund Bojanowski
Siostry Służebniczki
ochronki
ludowa teologia
ludowa pobożność
wychowanie
edukacja
Sisters Servants of Mary Immaculate
orphanages
folk theology
folk piety
upbringing
education
Opis:
Edmund Bojanowski wpisał się na trwałe nie tylko w dzieje XIX w. Kościoła katolickiego w Polsce, ale i w rzeczywistość współczesną. Pozostawił po sobie bogate materiały archiwalne, pozwalające poznać horyzonty i głębię jego myśli, odkryć oryginalność i aktualność (wtedy i dziś) jego planów i zamiarów, w których centrum zawsze usytuowany był drugi człowiek, najbardziej zaś dziecko. Opracował koncepcję pedagogiczną, kładąc nacisk na podstawy teoretyczne, praktyczne i organizacyjne tzw. ochron – przedszkoli, będących miejscami pracy nad wszechstronnym – integralnym rozwojem dzieci. To właśnie ze względu na tę instytucję założył Zgromadzenie Sióstr Służebniczek. Dorobek pisarski E. Bojanowskiego stanowią rękopisy, notatki z publikacji (książek, artykułów) innych autorów, zarówno jemu współczesnych oraz wcześniejszych. Wytrwały w poszukiwaniach, niestrudzony w sporządzaniu wypisów z lektur, gromadził materiały z wielu dziedzin nauki oraz kultury, w tym z zakresu folklorystyki i historii. W zbiorze archiwalnym znajdują się „dokumenty” mówiące o religijności ludowej, szkice żywotów świętych, formuły oraz teksty modlitw będące przykładem ludowej religijności. Rejestrował opowiadania, legendy, pieśni, piosnki. Zasób źródłowy E. Bojanowskiego ma wysoki walor poznawczy, rzec można – historyczny. Poprzez pracę dokumentalisty, pisarza służył on dziedzictwu kulturowemu Polski, będącej w jego czasach pod zaborami. Był heroldem suwerenności ojczyzny poprzez dzieło edukacji i wychowania dzieci. Ludowa teologia, którą E. Bojanowski znał bardzo dobrze oraz pobożność ludowa, którą praktykował była dlań nie tylko „miejscem teologicznym”, ale równocześnie swoistą przestrzenią wychowywania dzieci i w ogóle młodego pokolenia. Pedagogiczny wymiar polskiej ludowej teologii i pobożności uwyraźniał się w systemie wychowawczym opracowanym przez błogosławionego pedagoga. Oryginalność i specyfika ludowej teologii i pobożności była wyzwaniem dla E. Bojanowskiego i złożonego przez niego zgromadzenia zakonnego. Siostry Służebniczki wpajały dzieciom patriotyczny „ducha”, inspirowanego właśnie przez polską ludową teologię i pobożność. Wychowywały do polskości. Edukacja służyć miała zachowaniu języka i dziedzictwa kultury, a tym samym tożsamości narodowej. Ostatecznie zaś miała przyczynić się do odzyskaniu przez Polskę niepodległości,. Wierzenia, obrzędy i zwyczaje ludowe ujawniały szereg wychowawczych aspektów. Edmundowe ochronki pełniły ludoznawczą misję. Pozwalały odkryć, pielęgnować i utrwalać to, co było cenne właśnie w ludowej teologii i pobożności. E. Bojanowski akcentował w życiu ludu wiejskiego poczucie własnej wartości, posadowionej i ugruntowanej na bogactwie kultury religijnej i dawnych obyczajów. Ochronki miały być „strażnicami” rodzinnej tradycji i narodowych obyczajów. Teoria i pragmatyka pedagogiczna E. Bojanowskiego stanowi wyzwanie dla współczesnej pedagogiki. Prowadzenie badań pedagogiczno-etnologiczne-religijnych jest dziś nakazem chwili.
Edmund Bojanowski became an integral part not only of the nineteenth-century history of the Catholic Church in Poland but also of contemporary reality. He left behind a rich archive of work that reflects his broad horizons and the depth of his thought, the originality and relevance (also today) of his plans and intentions that were always focused on the human being, particularly the child. He developed his pedagogical ideas, placing emphasis on the theoretical, practical and organisational foundations of the orphanages–kindergartens serving the integral development of children. This is why he established the congregation of the Sisters Servants of Mary Immaculate. Bojanowski’s output consists of manuscripts, notes to publications (books and articles) by other authors both contemporary to him and earlier ones. Persistent in his search, tireless in preparing extracts of what he read, he collected materials pertaining to many different fields of science and culture, including folklore studies and history. The archival collections comprise “documents” about folk religious customs, draft hagiographies, formulas and texts of prayers exemplifying folk religiousness. He recorded accounts, legends, songs. Bojanowski’s own works and the materials he collected or documented are extremely valuable sources of knowledge and an important contribution to Poland’s cultural heritage in the times when Poland was not an independent country. He was the harbinger of national sovereignty to be attained through the education and upbringing of children. The folk theology that Bojanowski knew very well and the folk piety that he practiced were not only a “theological space” to him but also a special space for bringing up children and educating youth. The pedagogical dimension of Polish folk theology and piety was manifested in the educational system developed by Bojanowski. The originality and uniqueness of folk theology and piety were a challenge to Bojanowski and the congregation he established. The children under the care of the Sisters Servants were brought up in the “patriotic spirit” inspired by Polish folk theology and piety. The goal of education was to preserve the language, cultural heritage and, consequently, the national identity. Ultimately, education was to help in the regaining of independence for Poland. There was a number of educational aspects of folk beliefs, ritual and customs. Bojanowski’s orphanages also serve an ethnological purpose, uncovering, fostering and preserving everything that was precious in the folk theology and piety. Looking at the life of the common people, Bojanowski emphasised their self-confidence rooted in the richness of religious culture and ancient customs. The orphanages were designed to be guardians of family traditions and national customs. Bojanowski’s pedagogical theory and pragmatics are a challenge to modern pedagogy. Taking actions at the intersection of pedagogy, ethnology and religion is imperative today.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 4; 125-141
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katecheza Maryjna w spotkaniu z tradycjami polskiej pobożności ludowej
Marian catechesis in meeting with the traditions of Polish popular piety
Autorzy:
Potocki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032597.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Marian catechesis
popular piety
Poland tradition
katecheza maryjna
pobożność ludowa
Polska tradycja
Opis:
Pobożność ludowa sytuuje się na styku teologii i kultury ludowej. Pierwsza określa treść pobożności, druga jej formy. Pobożność ludowa okazuje się kulturową przestrzenią naszej wiary. W ramach teologii ważna jest mariologia – nauka teologiczna o Matce Pana, stąd też w centrum pobożności ludowej, co znamienne dla warunków polskich, staje pobożność maryjna. Wymaga ona starannego kształtowania, w czym uprzywilejowana rola przypada katechezie. Nie można jednak redukować tej ostatniej do zajęć typu szkolnego. Katechetyczny wymiar mają też związane ze czcią Maryi praktyki religijne, jak różaniec, cześć dla wizerunków Maryi, pielgrzymki do sanktuariów, a także odmawiane w ich trakcie modlitwy (jak np. litanie).
Popular piety is situated midway between theology and popular culture. The former determines the content of piety, the latter its forms. So popular piety turns out to be a cultural space of our faith. Mariology – as a theological doctrine about the Mother of the Lord – is important as part of theology. Hence, devotion to Mary is in the centre of popular piety, which is characteristic for the Polish conditions. It requires careful shaping in which catechesis has a privileged role. But the latter can not be reduced to the type of school activities. Religious practices associated with the veneration of Mary, such as rosaries, reference for the images of Mary, pilgrimages to Her sanctuaries, as well as the prayers recited in their course (like, for example, litanies), also have the catechetical dimension.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 2; 145-166
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kult archaniołów w późnej starożytności – wybrane zagadnienia
The Cult of the Archangels in Late Antiquity: Selected Issues
Autorzy:
Adamiak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43570670.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Archangels
popular piety
inscriptions
amulets
syncretism
Archaniołowie
pobożność ludowa
synkretyzm
inskrypcje
amulety
Opis:
Artykuł przedstawia wybrane świadectwa kultu archaniołów w późnej starożytności. Analiza dotyczy opisów męczeństwa oraz różnych inskrypcji, przede wszystkim z terenów Afryki Północnej, Azji Mniejszej, Egiptu i Nubii. Zostały zaczerpnięte przede wszystkim z bazy danych „Cult of Saints in Late Antiquity”. Pokazane zostały zarówno przykłady ortodoksyjnej, jak i synkretystycznej pobożności przyzywającej wstawiennictwa archaniołów. Podkreślone specjalną rolę Archanioła Michała. Przedstawiono też rozważania na temat dopuszczalności wyobrażeń aniołów w sztuce chrześcijańskiej późnej starożytności.
The article presents selected testimonies of the cult of archangels in Late Antiquity. The accounts of martyrdom and various inscriptions are analysed, primarily from North Africa, Asia Minor, Egypt and Nubia. They have been taken mainly from the “Cult of Saints in Late Antiquity” database. Examples of both orthodox and syncretistic piety invoking the intercession of archangels are shown. The special role of the Archangel Michael has been underlined. Considerations on the admissibility of depicting angels in the Christian art of Late Antiquity are also presented.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 88; 183-194
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Liturgical Feasts, Celebrations, Devotions, and Popular Piety of the Easter Season in the Roman Catholic Diocese of Drohiczyn, Poland
Uroczystości i święta obchodzone w okresie wielkanocnym w liturgii i pobożności ludowej w kościele łacińskim na terenie diecezji drohiczyńskiej
Autorzy:
Syczewski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950770.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
liturgia
pobożność ludowa
uroczystość
święta
Wielkanoc
liturgy
popular piety
devotions
celebrations
feasts
easter
Opis:
This work outlines in detail the annual rites, celebrations, and feasts that take place during the Easter season in the Roman Catholic Diocese of Drohiczyn, Poland. The entire Easter season is and continues to be observed as one great 50-day feast. The popular piety of this season is characterized primarily by the ardent faith of the Polish people, which is expressed in their rich folklore, customs, and devotions that help them live the liturgy of the Church more deeply.
Niniejsze opracowanie szczegółowo ukazuje doroczną obrzędowość okresu wielkanocnego w przypadających na ten okres uroczystościach i świętach. Cały ten okres był i jest obchodzony jako jedno wielkie święto, jako czas Pięćdziesiątnicy. Pobożność ludowa tego okresu charakteryzuje się przede wszystkim głęboką wiarą wyrażaną w bogatej oprawie folklorystyczno-zwyczajowej. Diecezja drohiczyńska jest bardzo bogata w pobożność ludową tego okresu. Nabożeństwa te cieszą się wśród wiernych szczególnym uznaniem. Wiele z tych zwyczajów zrodziło się z potrzeby serca wiernych i dopomaga w głębszym przeżywaniu liturgii Kościoła.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od kapliczki do mody. Obraz Maryi w kulturze współczesnej
Between Chapel and Fashion. Our Lady’s Image in Contemporary Culture
Autorzy:
Draguła, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591980.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
contemporary culture
Mary
Marian devotion pop culture
popular piety
kultura współczesna
Maryja
pobożność maryjna
popkultura
pobożność ludowa
Opis:
W katolicyzmie Maryja odrywa szczególną rolę pośród świętych – jest matką Jezusa, Syna Bożego. Jej wyjątkowość odbija się także w kulturze, która wyrasta z chrześcijaństwa. W kulturze tej jest ona prototypem kobiecości i macierzyństwa, łącząc w sobie nie tylko kult Maryi, ale także pozostałości przedchrześcijańskiego kultu pramatki. W pobożności ludowej, a zwłaszcza w jej wiejskiej wersji, postać Maryi ujawnia się w dwojaki sposób: jako Maryi z Nazaretu, znanej z kart Ewangelii, oraz jako przychodzącej z nieba Matki Bożej. W obu przypadkach Maryja jest tą, która przebywa z ludźmi, dzieląc ich troski życiowe. Wraz z urbanizacją, ten kulturowy model został przeniesiony do miasta, jak to ukazują w swoich powieściach Sylwia Chutnik i Salcia Hałas. Współczesny obraz kulturowy Maryi często wykracza poza teologiczną ortodoksję, co widać na przykład w „ewangelizacyjnych” działaniach Ady Karczmarczyk, a także wykorzystania wizerunku Maryi w sztuce, kulturze popularnej oraz w modzie. Opisane w artykule przykłady pokazują, że osoba Maryi odgrywa wciąż bardzo ważną rolę we współczesnej kulturze, choć funkcjonuje w niej często w sposób niezgodny z jej ewangelicznym i teologicznym obrazem.
In Catholicism, Our Lady’s role among the saints is special, as she is the mother of Jesus, Son of God. Her uniqueness is reflected also in the culture stemming from Christianity. Here she constitutes the prototype of womanhood, maternity and mother-figure combining the cult of Our Lady and the relics of the pre-Christian cult of mother goddess. In popular piety, and especially in its rural version, the figure of Our Lady appeares in two ways: as Mary of Nazareth, known from the pages of the Gospel, and as the coming from heaven Mother of God. In both cases she is the one who lives with people, sharing their life concerns. Along with urbanization, this cultural model was transferred to the city, as it is shown in the novels of Sylwia Chutnik and Salcia Hałas. The contemporary cultural image of Mary often goes beyond theological orthodoxy, as it can be seen in Ada Karczmarczyk’s “evangelization” attempts, as well as in the use of Mary’s image in art, pop-culture and fashion. The examples presented in the paper indicate that Mary as a character still plays an important part in the contemporary culture, although the way she functions in it is often inconsistent with her image in the Gospel and theology.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 2; 43-64
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza i obchody uroczystości Objawienia Pańskiego. Zarys problematyki
Origins and celebration of the Epiphany in Poland. Outline of the problem
Autorzy:
Kowalczyk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148028.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Objawienie Pańskie
polskie zwyczaje ludowe
pobożność ludowa
Epiphany
Polish folk customs
popular devoutness
Opis:
Objawienie Pańskie w Kościele rzymsko-katolickim obchodzone jest 6 stycznia i w liturgii nawiązuje do Ewangelii św. Mateusza (Mt 2,1 – 12), gdzie opisano pokłon Trzech Magów, przedstawiający w sposób symboliczny pokłon ludzi z wszystkich narodów przed Bogiem Wcielonym. W Kościele ewangelicko-augsburskim Objawienie Pańskie obchodzone jest 6 stycznia pod nazwą Epifanii. Pod tą samą nazwą – Epifanii – Objawienie Pańskie obchodzone jest w tradycji prawosławnej w dniach między 6 a 19 stycznia, co wynika z porządku kalendarza juliańskiego. Obchodom święta Trzech Króli w Polsce towarzyszy wiele tradycji i zwyczajów, które charakteryzują pobożność ludową tych ziem – święcenia kredy, którą na drzwiach wejściowych w domach wypisywane są inicjały Mędrców (K+M+B) lub Świętej Rodziny (J+M+J) oraz data bieżącego roku; chodzenie po domach kolędników z gwiazdą; krakowskie „wesele” i tzw. dialogi; okolicznościowe wypieki ciasta i chleba; barwne orszaki przechodzące ulicami miast. Zwyczaje te pokazują proces mieszania się tego dnia sacrum i profanum. Można powiedzieć, że pobożność ludowa przez radosne celebracje i zabawy zaadaptowała na swoje potrzeby jedno z wydarzeń biblijnych.
The Epiphany in the Roman Catholic Church is celebrated on 6 January, and in the liturgy refers to the Gospel of St. Matthew (Mt 2,1 – 12) where the adoration of the Magi is described and presents a symbolical bow of persons from all nations before the Incarnated God. In the Evangelical Church of the Augsburg Confession the Three Kings’ Day is celebrated on 6 January under the name of Epiphany. The same term – Epiphany – is used in the Orthodox Church but the celebration falls on 6 to 19 January, depending on the Julian calendar. The celebration of the Three Kings’ Day in Poland is accompanied by many traditions and customs which define the piety of people in these lands – blessing the chalk used to write the Magi’s initials on the entrance doors (K+M+B) or the Hole Family’s (J+M+J) and current year; carol singers visiting people; performances and role playing (the so-called dialogues); occasional bread and cake baking; colorful processions along city streets. These customsdemonstrate how the sacred and the profane intersperse on this day. We can say that piety adapted one of the biblical events for its purposes through cheerful celebrations and fun.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 325-337
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobożność ludowa jako miejsce urzeczywistniania się sensus fidei na przykładzie dogmatu o wniebowzięciu Maryi Dziewicy
Piety as a Place Where Sensus Fidei is Realized, Based on the Dogma of Virgin Marys Assumption
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601693.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Sensus fidei
wniebowzięcie
liturgia
pobożność ludowa
sensus fidei
Virgin Mary's Assumption
liturgy
piety
Opis:
Wniebowzięcie Maryi zostało zdogmatyzowane stosunkowo niedawno. Jednakże tym, co pozwalało modlącemu się Kościołowi wytrwale wierzyć w takie zakończenie Jej ziemskiej wędrówki, był zmysł wiary – sensus fidei. To dzięki temu zmysłowi wniebowzięta Maryja była czczona w liturgii oraz paraliturgicznych ceremoniach, które ukształtowały się na długo przed ogłoszeniem ostatniego maryjnego dogmatu.
The “Sensus fidei in the life of Church” document accents, that the sensus fidei concept does not appear in theology before the II Vatican Council. Yet practice has outstripped the process of clear defining sense of faith.The author shows piety as a place where sensus fidei is realized, in the context of Virgin Mary’s assumption dogma being announced. To illustrate the sense of faith, devotional practices developed in Kalwaria Zebrzydowska, Wambierzyce and Saint Ann’s Mountain were used. It has also been highlighted that sensus fidei realized in Marian devotion has been the main reason for Virgin Mary’s assumption becoming a dogma for cause of Piuse XII.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2016, 10, 2; 165-175
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Popular Piety: Living or “Dead” Tradition?
Pobożność ludowa: Żywa czy „martwa” tradycja?
Autorzy:
Platovnjak, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558909.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Popular Piety
Tradition
Pastoral
Discernment
Liturgy
Spirituality
pobożność ludowa
tradycja
duszpasterstwo
rozeznanie
liturgia
duchowość
Opis:
Slovenians fill the churches on Holy Saturday, when they bring Easter food to be blessed. Most faithful Slovenes cannot imagine an Easter feast without a blessed ham, but they do not have a problem with the fact that they do not attend the ceremonial Easter Mass. This is why all the parish churches and many chapels in Slovenia are fully occupied on Holy Saturday. The question arises: Is this a living or dead tradition of popular piety? At first glance, it could be said that it is very much alive, but if we search more deeply, we could say that it is dead, because it has become only a matter of custom for many, a habit which no longer has any real connection to the reality of the Easter holiday itself. In this discussion, the author tries to answer the question of when popular piety is a living tradition and when it is not. First, he briefly presents the relevant terminology. In the second section, he describes when popular piety is a living tradition, and in the third, when it is dead. In the final section, he points to the need for wise pastoral discernment and action so that popular piety will remain a living tradition that helps lead to the fullness of life in the spirit of the gospel.
Słoweńcy wypełniają kościoły w Wielką Sobotę. W tym dniu przynoszą świąteczne jedzenie, aby je pobłogosławić. Najwierniejsi Słoweńcy nie wyobrażają sobie wielkanocnego święta bez błogosławionej szynki, ale nie mają problemu z tym, że nie idą na świąteczną Mszę wielkanocną. Dlatego w Słowenii wszystkie parafialne kościoły i liczne kaplice są pełne w Wielką Sobotę. Powstaje pytanie: czy jest to żywa czy martwa tradycja pobożności ludowej? Kierując się pierwszym wrażeniem można powiedzieć, że jest to przejaw żywotności. Jeśli zgłębimy problem, możemy stwierdzić, że jest to coś martwego, ponieważ dla wielu stało się to tylko kwestią nawyku, który nie ma już prawdziwego związku z rzeczywistością samego święta wielkanocnego. W niniejszym artykule autor stara się odpowiedzieć na pytanie o to, kiedy popularna pobożność jest żywą tradycją, a kiedy nie? Najpierw krótko przedstawia terminologię, następnie opisuje, kiedy ludowa pobożność jest żywą tradycją, by na końcu zwrócić uwagę na potrzebę mądrego duszpasterskiego rozeznawania i działania, aby ludowa pobożność pozostała żywą tradycją, która pomaga osiągnąć pełnię życia w duchu Ewangelii.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 42; 105-118
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kaszubski homo religiosus - wiara religijna a wspólnota etniczna. Przykład pobożności ludowej w gminie Parchowo (powiat bytowski)
Autorzy:
Organek, Luiza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/461951.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pobożność ludowa
Kaszubi
etnocentryzm religijny
sakralizacja języka
przemiany religijności
wiejski typ religijności
etnicyzacja religii
Opis:
Artykuł porusza kwestie relacji między religijnością a wspólnotą etniczną z perspektywy lokalnej. Jego celem jest próba odpowiedzi na pytanie, jak elementy tradycyjnego typu pobożności wpływają na charakter i ogólne przemiany religijności w życiu społeczności, która charakteryzuje się silnym poczuciem przynależności etnicznej. Podstawę analizy stanowią jakościowe badania terenowe w kaszubskiej społeczności zamieszkującej gminę Parchowo (powiat bytowski). Bliskie sąsiedztwo ewangelików i konieczność redefiniowania tożsamości narodowej spajanej z deklaracją wyznaniową wpłynęły na obraz religijności kaszubskiej i traktowanie jej jako ostoi lokalnych wartości. Wytworzona w procesie inkulturacji religijność zawierała przejawy religijności ludowej połączone z elementami etnicyzującymi obrzędy religijne. Święta i zwyczaje stanowiły istotny element w procesie więziotwórczym i podtrzymującym odrębność etniczną. W dotychczasowych badaniach kaszuboznawczych stawia się tezy o kryzysie pobożności ludowej na terenie Kaszub. Choć rzeczywiście są zauważalne pokoleniowe przesunięcie akcentów w praktykach oraz selektywność i nowe oczekiwania wobec sfery sacrum, to trudno jednoznacznie utożsamić charakter tych zmian z ogólnokrajowymi. W artykule spróbuję zrekonstruować proces przemian i zweryfikować tezy, zgodne z którymi wartości chrześcijańskie są tak trwale zakorzenione w Kaszubach, że ulegają znacznie wolniejszym przemianom niż w innych rejonach kraju. Uzasadnieniem takich prognoz miała być integracyjno-tożsamościowa funkcja niektórych praktyk religijnych, wciąż żywa na Kaszubach.
Źródło:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne; 2016, 17; 67-84
2299-2367
Pojawia się w:
Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies