Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "love in truth" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Zasada prawdy w nauczaniu społecznym Benedykta XVI
    The Principle of Truth in the Social Teaching of Benedict XVI
    Autorzy:
    Szulist, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559098.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Benedykt XVI
    prawda
    wolność
    godność osobowa
    miłość w prawdzie
    pokój
    Benedict XVI
    truth
    freedom
    personal dignity
    love in truth
    peace
    Opis:
    Odniesienie do prawdy określa status człowieka w ramach doczesności, mając na uwadze porządek przewidziany przez Boga wobec stworzenia w wymiarze fizycznym i duchowym. Fundamentalne znaczenie prawdy dla społeczeństwa, jak sugeruje Benedykt XVI, związane jest z powołaniem człowieka, jak też z pragnieniem integralnego rozwoju wspólnot. Prawda społeczna funkcjonuje niejako w czterech obszarach. Po pierwsze, prawda wyraża ideę pokoju, a ponadto poznawanie prawdy dynamizuje ku pełni człowieczeństwa relacje wspólnotowe. Po drugie, prawda wskazuje na fundamentalne znaczenie wolności w świecie w zakresie upodmiotowienia jednostek, jak też w aspekcie suwerenności państw. Trzecim obszarem funkcjonowania prawdy jest kwestia wykonywania władzy. Rządzący realizują swój mandat na fundamencie zasad i wartości, które w obiektywny sposób warunkują osiąganie właściwych priorytetów w działalności politycznej. Ostatnim obszarem funkcjonowania prawdy jest dziedzina moralności laikatu. Politycy jako szczególna grupa osób – skoncentrowana wokół dobra wspólnego – są zobligowani do proklamowania w świecie „prawdy moralnej”. W artykule wykorzystano teksty z zakresu nauczania Benedykta XVI, przy zastosowaniu metody krytycznej analizy tekstu.
    A reference to truth describes human status in temporal life taking into consideration the order intended by God towards creation in the physical and spiritual dimension. The fundamental significance of truth for society, as Benedict XVI suggests, is linked with the human vocation and the desire for the integral development of communities. Thus social truth functions in four spheres. The first one is peace, as truth expresses the idea of peace and knowing truth stimulates communal relations towards the fullness of humanity. Secondly, truth indicates the fundamental meaning of freedom in the world in terms of subjectivity of individuals but also in terms of sovereignty of states. The third area is the execution of power. The people in power shall exercise their mandate relying on principles and values which objectively determine the right priorities of political activity. Finally, the fourth area is the morality of lay people. Politicians as a special group responsible for the common good are obliged to proclaim the “moral truth” in the world. The article offers a critical analysis of the texts of Pope Benedict XVI.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2018, 42; 133-144
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Piękno liturgii a miłość Chrystusa
    Beauty of the liturgy and love for Christ
    Autorzy:
    Mieszczak, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553553.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-25
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    natura piękna
    natura liturgii
    prawda znaku
    etyka czynności liturgicznej
    miłość do Chrystusa
    nature of the beauty
    nature of the liturgy
    truth of the liturgical sign
    ethic in the liturgical action
    love for Christ
    Opis:
    Piękno jest jednym z ważnych komponentów liturgii. Nie ogranicza się jednak do kryteriów związanych z estetyką. Należy brać pod uwagę, że celebracja liturgiczna jest wydarzeniem, w którym dokonuje się zbawienie człowieka i jego uświęcenie. Dlatego znając ogólne kryteria piękna, należy je uzupełnić o sens celebracji liturgicznej, odnieść je do kryterium prawdy i nawet etyki. Nie można zapomnieć także, że u podstawy prawdziwego piękna liturgii jest ofiara Jezusa Chrystusa i nie może jej braknąć także u tych, którzy w niej uczestniczą i troszczą się o nią. Właściwym motywem troski o jakość liturgii jest ostatecznie miłość do Chrystusa.
    Beauty is one of important components of the liturgy. However, it is not limited to the criteria related to aesthetics. It should be taken into account that liturgical celebration is an experience in which salvation and sanctification of a man take place. Therefore, knowing the general criteria of beauty, they should be supplemented with a sense of liturgical celebration and referred to the criterion of truth and even ethics. It cannot be forgotten that at the base of the true beauty of the liturgy is the sacrifice of Jesus Christ which cannot be missed by those who participate in it and care for it. The proper motive for caring for the quality of the liturgy is ultimately love for Christ.
    Źródło:
    Sympozjum; 2018, 2(35); 77-91
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Osoba – substancja – relacja. Antonio Rosmini jako prekursor personalizmu europejskiego
    ‘Person’—‘Substance’—‘Relation.’ Antonio Rosmini: A Forerunner of European Personalism
    Autorzy:
    SKRZYPCZAK, Ks. Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047052.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    osoba, inteligentny podmiot, relacja subsystentna, personalizm, system prawdy, miłość intelektualna, nowa osobowość w Chrystusie
    person, intelligent subject, subsistent relation, personalism, truth-system, intellectual love, new personality in Christ
    Opis:
    Wielkim projektem intelektualno-duchowym Antonia Rosminiego było zbudowanie zwartego i dojrzałego „systemu prawdy” obejmującego syntezę myślenia filozoficznego i teologicznego. W systemie myślowym Rosminiego rozpoznanie człowieka jako osoby jest możliwe jedynie w porządku bytowym. Rosmini uznawał kategorię osoby za najbardziej znaczące osiągnięcie w całej historii filozofii. Zamierzał przede wszystkim do tego, by dokładnie ją zdefiniować. Osoba stanowi według niego najwyższą zasadę ludzkich działań, której wszystko inne musi podlegać. Podejścia Rosminiego nie da się jednakże zrozumieć bez bezpośredniego odwołania się do chrześcijańskich koncepcji łączących osobę-człowieka z Trój-osobowym Bogiem. Im bardziej osoba żyje w relacji, tym mocniej potwierdza swoją tożsamość. Tomasz z Akwinu jedynie Osoby Boskie określał mianem relacji subsystentnych. Antonio Rosmini miał odwagę zastosować kategorię relacji subsystentnej do opisania statusu osobowego człowieka. Swą walką o osobę Rosmini zdołał położyć fundament pod rozwijający się w kolejnym pokoleniu personalizm. W personalistycznej koncepcji Rosminiego chodziło nie tylko o zbudowanie możliwie najpełniejszej definicji osoby, ale i o wykazanie, że cały wszechświat ontologicznie koncentruje się w osobie. Choć sam Rosmini nie posługiwał się tym określeniem, ani też nie uzurpował sobie prawa do podobnego tytułu, to jednak uwzględniając jego absolutnie pionierski wysiłek nadania pojęciu osoby centralnego miejsca w nowym systemie naukowym, należy Antonia Rosminiego uznać za ojca personalistycznej inspiracji w Europie.
    The great intellecutal and spiritual project undertaken by Antonio Rosmini was to build up a coherent and mature ‘truth-system’ which would embrace a synthesis of philosophical and theological thinking. According to Rosmini, the recognition of the human being as ‘person’ is feasible only within the ordo essendi (order of being). Rosmini considered the category of ‘person’ as the most significant accomplishment in the entire history of philosophy. Thus his own project focused on the precise definition of ‘person.’ He held that the person should constitute the highest principle regulating human actions. However, a fully grasp of Rosmini’s ideas involves a direct reference to the Christian conceptions relating the human person to the Three-Person God: The stronger the relation in which the person subsists, the stronger the person’s identity. Unlike Thomas Aquinas, who attributed the status of subsistent relations to the Divine Persons only, Rosmini proposed that the category of ‘subsistent relation’ should equally apply to the status of the human being as ‘person’. Rosmini’s continuous efforts to appreciate the value of the human person resulted in his laying the foundations of personalism, which was in time developed by the succeeding generation of philosophers. The personalist approach worked out by Rosmini contributed not only to the origin of a possibly fullest definition of ‘person,’ but also to the realization that—in the ontological sense—the entire universe is focused on the person. Despite the fact that Rosmini never considered himself a pioneer of personalism, his accomplishments—in particular his idea that the new approach to intellectual research must make the person its main focus—make him the father of the personalist inspiration throughout Europe. Translated by Dorota Chabrajska
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 4 (116); 23-41
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apologia wiary jako zadanie nauczania religii
    Apology for the faith as the task of catechesis
    Apologia della fede come compito dellinsegnamento della religione
    Autorzy:
    Tomasik, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/462083.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    apologia
    nauczanie religii w szkole
    świętość
    sekularyzm
    psychologizm
    prawda
    miłość
    nawrócenie
    apology
    the teaching of religion in schools
    sacrum
    secularism
    psychologism
    truth
    love
    conversion
    insegnamento della religione a scuola
    sacro
    secolarismo
    psicologismo
    verità
    amore
    conversione
    Opis:
    Back to determine apology faith in the post-conciliar theology, including practical theology, is a reference to the Fathers of the Church, the creators of the first apology, and to some concepts of the Bible, but also taking action in the spirit of the Council, which confirmed the achievements of grassroots movements in the Church, in order to the rediscovery of the Bible, the liturgy and the Fathers of the Church. Recognized in this way an apologia for faith means more than just protecting the faith, is the justification. The author first explains the meaning of the individual words contained in the title, then points to the contexts of apology for the faith, which is import_ant for its application in the teaching of religion, but also for the sake of teaching, when the disciples are to be witnesses to the faith. The headline of the article shows two faces apology, defense of faith and the reasons for it, referring to the contemporary problems faced by the teaching of the Catholic religion.
    Riassunto: Il ritorno alla definizione apologia della fede nella teologia postconciliare, fra cui la teologia pratica, costituisce un referimento ai Padri della Chiesa autori delle prime apologie così come di certi concetti biblici ma anche un’implementazione dello spirito del Concilio, il quale ha promosso le iniziative dei movimenti originati “dal basso” nella Chiesa aventi come scopo una riscoperta della Bibbia, della liturgia e dei Padri. Un’apologia della fede intesa in questo senso significa più che una semplice difesa della fede, significa anche un dare ragione di essa. L’autore dell’articolo spiega prima il senso delle singole parole incluse nel titolo per poi fare un richiamo ai contesti dell’apologia della fede, il che è significativo per la sua applicazione nell’ambito dell’insegnamento della religione anche per gli stessi insegnanti, dato che devono essere per gli alunni testimoni della fede. In buona parte l’articolo mostra due volti dell’apologia: la difesa della fede e un darne ragione, in riferimento ai problemi attuali con i quali ha a che fare l’insegnamento della religione cattolica.
    Źródło:
    Studia Katechetyczne; 2014, 10; 11-40
    0138-0672
    Pojawia się w:
    Studia Katechetyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies