Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "logos" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 108
Tytuł:
Кореляція категорії sacrum у драматургії Григора Лужницького
Autorzy:
Хороб, Степан
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789211.pdf
Data publikacji:
2019-11-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
sacrum
religious and Christian drama
Hryhor Luzhnytskyi
Lviv literary grouping „Logos”
correlation
Opis:
Based on the material of a little-known Ukrainian playwright and cultural-ecclesiastical leader, a member of the literary grouping „Logos” Hryhor Luzhnytskyi (1903−1990) the paper discovers his artistic embodiment of the category sacrum in the external and internal structure of his religious and Christian plays. It proves the interdependence of this category as well as the content and the creative form coverage of such a type of dramas by Hryhor Luzhnytskyi. Simultaneously, it outlines the traditions of creating religious and Christian literature, particularly dramaturgy, in the Ukrainian spiritual-cultural context, as well as in the world writing.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2019, 7; 49-60
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
К диалогу поэзии и философии: религиозно-философский контекст формирования акмеистической концепции «Слова-Логоса»
To the dialogue of poetry and philosophy: religious and philosophical context of the formation of the “word – logos” acmeist concept
Autorzy:
Кихней, Любовь
Меркель, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22595521.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
philosophy
word-logos
poetical semantics
Opis:
The article considers the regularities of Osip Mandelshtam’s poetical semantics through philosophical and aesthetic ideas about the word of religious thinkers and the poet himself. The paper demonstrates the correspondence of principles of Mandelshtam’s poetic semantics with his linguistic and philosophical picture of the world. The regularities and fundamental principles of Mandelshtam’s poetic semantics have been revealed.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2012, 5; 65-79
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Магија речи у приповеци Момчила Настасијевића Запис о даровима моје рођаке Марије
Magic of Words in Momčilo Nastasijević’s Narrative An Account of the Gifts of My Cousin Marija
Autorzy:
Жижовић, Оливера
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635669.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Momčilo Nastasijević
magic of words
curse
depth psychology
Shadow
Christ the Savior
Logos
second coming
Opis:
Interpretation of Momčilo Nastasijević’s narrative „An Account of the Gifts of my Cousin Marija” indicated  the  significance  of  the  storyteller’s  belief  in  the  magic  of  words  and  in calamitous effect of words on destiny – not only his own destiny, but also that of his cousin Marija.  Except  the power  of  words  –  curse,  and  magic  belief  in  it,  important  part  in  the events is also played by disrespect for somebody else’s word (intensified by the fact that it is the last will of a dying person), as well as by breaking of one’s word (false oath), which also turns to be fatal. Destiny of Marija and that of her cousin is viewed from the perspective of depth  psychology,  as  well  as  her  confronting individual  and  collective  Shadow,  and  his temporary  state  of  being  overwhelmed,  and  later permanently  engulfed  by  unconscious contents and family Shadow. While Marija comprehends evil in herself and in the world, and through  agony  and  suffering  reveals  her  light  side, and experiences  enlightenment,  her cousin, having heard her story, begins to identify  himself with dead Marija, failing to face these  contents  or  fight  them  creatively.  Marija  has „light  in  her  life”  while expecting  the second coming of Christ – coming of the Word, Logos, that will set the world free, so she spends  her  life  doing  embroidery,  in  order  to  fulfill  the  Word  –  what  was  foretold  and announced (spoken and written). Unlike her, under the pressure of his cognition, her cousin falls silent, wishing only for death, which is the only one, he believes, that can untie the knot of his suffering. Still, in order to die peacefully, actually to be able to die at all, near the end of  his  life  he will  be  compelled  to  speak,  meaning  to  write  down  the  narrative  about  his cousin and himself, in order for the „knot of suffering” to be resolved by words, meaning, by the very concept that tied it in the first place. 
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2013, 4
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Божа велич і провидіння в богослов’ї Іринея Ліонського
Divine greatness and providence according to the theology of Irenaeus of Lyons
Autorzy:
Zhukovskyy, Viktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611974.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Irenaeus of Lyons
Divine greatness
divine philanthropy
divine hands
Logos
Sophia
divine energy
Opis:
The article discusses the problem of the ontological distinction between God’stranscendence and immanence in the theological thought of Irenaeus of Lyons,a Church Father of the II-III century. The author presents the main conceptualand terminological apparatus that Irenaeus used in his antinomic approach to the“reconciliation” of apophatic and kataphatic images of God. He analyzes the keycharacteristics of these two dimensions of the nature of God. Special attention ispaid to the analysis of the kataphatic approache in answering the question: howcan God, who is completely ontologicaly removed from created reality, be at thesame time actively present in the world and filling it. In this context the authoranalyzes the key notions, which express the “intradivine” remoteness and God’sactive nearness in relation to created being.
Artykuł omawia problem ontologicznego rozróżnienia między Boską transcendencją oraz immanencją w myśli teologicznej Ireneusza z Lyonu. Autor przedstawia podstawowy aparat pojęciowy oraz terminologiczny stosowany przez Ireneusza w jego antynomicznym podejściu do „pogodzenia” między apofatycznym i katafatycznym obrazem Boga. Analizuje on właściwości kluczowe tych dwóch wymiarów natury Boga. Szczególna uwaga została poświęcona analizie katafatycznego podejścia do odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób Bóg, całkowicie oddalony w aspekcie ontologicznym od rzeczywistości stworzonej, może jednocześnie być aktywnie obecny w świecie i napełniać go? W tym kontekście autor analizuje pojęcia kluczowe, które wyrażają „wewnątrzboskie” oddalenie oraz aktywną bliskość Boga w odniesieniu do bytu stworzonego.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 755-770
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koniec wieku poetów? O zszyciach literatury i filozofii
The End of the Age of Poets? Stitching Together Literature and Philosophy
Autorzy:
Zawadzki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32049694.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
logos and mythos
categories of philosophy
poetics
transcendentalism
dialectics
hermeneutics
deconstruction
Plato
Aristotle
Kant
Hegel,
Hegel
Dilthey
Nietzsche
de Unamuno
Heidegger
Adorno
Blanchot
Derrida
De Man
Ricoeur
Schegel
Novalis
Mallarmé
Opis:
The article presents an attempt to outline, from a mainly typological and partly historical perspective, what the author considers the most important varieties of the relationship between philosophy and literature (which is, of course, understood here in a working and broad sense, as poesis). In the first of these varieties, for which the fundamental significance is Plato’s gesture of excluding poets from the state, the philosophical logos defines itself in opposition to literature, or mythos. In the second, which appears to predominate from Aristotle to the 18th century, the relationship between philosophy and literature takes on a more neutral character: the former provides the latter with motifs, themes, topics, mainly related to moral philosophy in the broadest sense, while the latter provides the former with discursive modes, such as genre. Modern aesthetics and the philosophy and theory of literature (fundamentally different from the tradition of the great poets and rhetoricians of the 16th and 17th centuries), which emerged together with transcendental philosophy and its reception in German Romanticism, contributed both to the increased interest among philosophers in literature and to a clear embedding, or even closing, of literature in philosophical notions, which originated mainly in the tradition of transcendentalism and dialectical thought. Finally, the beginning of the twentieth century is distinguished, in most of the major continental philosophical traditions, by a tendency to seek, or to find, in literature the most important partner of philosophical thinking, and sometimes even the identity of philosophy.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2022, 37; 121-144
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy wszystko, co twierdzą autorzy natchnieni, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego? Konieczność pogłębionej interpretacji nr 11 Dei verbum
Should Everything that the Inspired Authors Affirm be Regarded as Affirmed by the Holy Spirit? The Need for a Deeper Interpretation of Dei verbum 11
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433642.pdf
Data publikacji:
2022-07-26
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
reinterpretacja Dei verbum
mowa Ducha Świętego
Logos Wcielony
słowo Boże
natchnienie
objawienie Boże
prawda biblijna
analogia inkarnacyjna
uniżenie słowa Bożego
wywyższenie słowa Bożego
historia objawienia
hermeneutyka biblijna
egzegeza kanoniczna
żywa Tradycja Kościoła
reinterpretation of Dei verbum
the Holy Spirit’s speech
the Word of God
the Logos incarnate
inspiration
divine revelation
biblical truth
incarnational analogy
humiliation of the word of God
exaltation of the word of God
history of revelation
biblical hermeneutics
canonical exegesis
living Tradition of the Church
Opis:
W numerze jedenastym Konstytucji o Objawieniu Bożym Dei verbum znalazło się sformułowanie: „wszystko to, co autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, twierdzą, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego”. W artykule ukazane zostały racje konieczności podjęcia pogłębionej interpretacji tego fragmentu. Spośród licznych przesłanek uzasadniających reinterpretację zostały wybrane te, które wynikają z odczytania cytowanego ustępu w kontekście całego numeru jedenastego i całego dokumentu soborowego. W pierwszej części artykułu wskazano najpierw na potrzebę uwzględnienia różnych możliwości rozumienia frazy, że Duch Święty „wszystko i tylko to, co sam chciał” przekazał przez ludzkich autorów. Następnie zaprezentowano różnicę między mową Boga w pojedynczym fragmencie oraz w całym kanonie. Znaczące wnioski wynikają również ze związku natchnienia z prawdą biblijną. W drugiej części tekstu za ojcami soboru odwołano się do analogii inkarnacyjnej, by na tej podstawie uzasadnić potrzebę przejścia od uniżonej formy słowa Bożego do jego wywyższenia, a także wzięto pod uwagę różnicę między Słowem Wcielonym i wypowiadanymi przez Niego słowami a pozostałymi słowami biblijnymi. Podane w DV 12 zasady interpretacji Biblii rzucają dodatkowe światło na poszukiwanie tego, co spodobało się Duchowi Świętemu wypowiedzieć przez hagiografów. W ostatniej partii materiału wyeksponowano fakt, że objawienie Boże dociera do Ludu Bożego w historii, co stanowi jeszcze jeden powód dla reinterpretacji DV 11.
Paragraph eleven of Dei verbum, the Dogmatic Constitution on Divine Revelation, contains a formulation: “everything asserted by the inspired authors or sacred writers must be held to be asserted by the Holy Spirit.” The article presents the reasons for the necessity of undertaking a deeper interpretation of this passage. From among the numerous reasons justifying the reinterpretation, those that result from reading the quoted passage in the context of the whole of paragraph eleven and the whole of the conciliar document have been selected. The first part of the article points out the need to consider the different ways of understanding the phrase that the Holy Spirit “consigned to writing everything and only those things which He wanted” through human authors. The difference between the speech of God in a single passage and in the whole canon is then presented. Significant conclusions are also drawn from the relationship between inspiration and biblical truth. In the second part of the text, the Council fathers follow the incarnational analogy to justify on this basis the need to move from the humble form of the word of God to its exaltation, and the difference between the incarnate Word and the words he speaks, and the rest of the biblical words is taken into account. The principles of biblical interpretation given in DV 12 shed additional light on the search for what it pleased the Holy Spirit to utter through the hagiographers. The last part of the material highlights the fact that God’s revelation reaches God's people in history, which is one more reason for the reinterpretation of DV 11.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 83-118
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conceptual and essentional content of adaptive management of educational systems
Pojęcie i znaczenie adaptacyjnego zarządzania systemami edukacyjnymi
Autorzy:
Yelnikova, Halyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564544.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
adaptive management
realistic objective
self-influence
self-organization
directed self-organization
creative and destructive forces
self-management
logos and chaos
integration of efforts
zarządzanie adaptacyjne
realistyczny cel
samokierowanie
samoorganizacja
kierowana samoorganizacja
siły twórcze i destrukcyjne
samozarządzanie
logos i chaos
połączenie wysiłków
Opis:
The article deals with the methodological foundations of the development of the adaptive management theory combining two aspects of being: logos and chaos. The general property is noted for all phenomena of being to appear a self-organization (the ordered structure emerges from chaos). It turns out, that two facing forces act in the process of self-organization and self-development particularly destructive and creative one. The continuous process of development causes the necessity of permanent control (monitoring) and current adjustment of the process to prevent the transformation of the creative force into a destructive one. It is noted that the described processes are explained by the theory of instability underlying the science of synergetics. The article covers four stages of directed self-organization as the adaptive actions underground of educational processes subjects, namely: destabilizing, orientational (includes dissipative and cooperative sub-stages), organizational and productive one. It is pointed out that the system development is optimal under the self-direction. Adaptive management is regarded as the interaction of a subject and object resulting in the interoperability of their behavior on a dialogical basis and efforts combination to self-directed actions towards a jointly defined actual result. It is argued that adaptive management syncretizes external management and self-management providing a natural way of its implementation. If rigid management is characterized by external influence, and self-management be instantiated by directed self-influence, then adaptive management is characterized by self-influence based on the cooperative actions of managers and performers. The algorithm-cycle of adaptive control, adaptation types of the actors and the mechanism combining actions of the head and executors are considered. The realistic objective of the activity and the process of making a managerial decision carrying out in four stages are separately distinguished. It is determined that the stated theoretical foundations of adaptive management will facilitate its introduction into the activity of the subjects of educational institutions management.
W artykule poruszono temat metodologicznych podstaw rozwoju teorii adaptacyjnego zarządzania, na który składają się dwa aspekty istnienia: logos i chaos. Ogół istnienia jest znany z procesu samoorganizacji (porządek powstaje z chaosu). Okazuje się, że dwie przeciwstawne siły biorą udział w procesie samoorganizacji i samorozwoju, łącząc destrukcję i tworzenie. Wciąż zachodzący proces Kultura – Przemiany – Edukacja, t. VI (2018) ISSN 2300-9888; ISSN online 2544-1205 http://kpe.ur.edu.pl DOI: 10.15584/kpe.2018.6.8 110 YelnYkova HalYna rozwoju powoduje potrzebę stałej kontroli (monitoringu) i dostosowywania się procesów, aby przeciwdziałać transformacji siły twórczej w destrukcyjną. Opisane procesy wyjaśnione zostały w teorii niestabilności podlegającej nauce synergii. W artykule zaprezentowano cztery stopnie samoorganizacji jako adaptacyjnego działania w procesie edukacyjnym: destabilizację, orientację (składającą się z fazy rozproszonej i kooperacyjnej), organizację i produktywność. Podkreślono, że system rozwoju jest optymalny w procesie samokierowania. Adaptacyjne zarządzanie jest postrzegane jako interakcja przedmiotu i podmiotu, skutkująca interoperacyjnością zachowania na bazie dialogu i połączeniem wysiłków z samodzielnymi działaniami w celu wspólnego zdefiniowania rezultatu. Postuluje się, że adaptacyjne zarządzanie łączy zarządzanie zewnętrzne i samozarządzanie, zapewniając naturalną drogę jego implementacji. Ścisłe zarządzanie można scharakteryzować jako wpływ zewnętrzny, a samozarządzanie opiera się na samokierowaniu. Wobec tego zarządzanie adaptacyjne stanowi samozarządzanie oparte na kooperatywnym działaniu nadzorujących i wykonawców. Wzięto pod uwagę cykl algorytmiczny kontroli adaptacyjnej, typy adaptacji oraz mechanizmy łączące działanie kierowników i wykonawców. Wyróżniono realistyczny cel działalności oraz czteroetapowy proces podejmowania decyzji zarządczej. Zdecydowanie można stwierdzić, że wyznaczone teoretyczne podstawy zarządzania adaptacyjnego ułatwią jego wprowadzenie w aktywność podmiotów zajmujących się zarządzaniem edukacyjnym.
Źródło:
Kultura – Przemiany – Edukacja; 2018, 6; 109-121
2300-9888
2544-1205
Pojawia się w:
Kultura – Przemiany – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Triada retoryczna (logos, etos, patos) a perswazyjność sylwetki prasowej
The Rhetorical Triad (Logos, Ethos, Pathos) and the Persuasiveness of Piece in the Press
Autorzy:
Worsowicz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968040.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
portrait
press
rhetoric
logos
ethos
pathos
Opis:
The article discusses the specificity of character pieces (the journalistic genre for the presentation and recommendation of a person) in the context of the rhetorical triad. Logos, ethos and pathos are three ways of shaping an argument which in a character piece have a persuasive impact on the reader by influencing his intellect, will and emotions. In journalistic practice, this means using facts and commanding direct or indirect inference in relation to the axiology of moral attitudes, as well as showing and engendering feelings, states of emotion and stimulating the imagination. The author discusses these actions based on selected journalistic texts from the magazines „Polityka”, „Gazeta Wyborcza”, „Press” and „Newsweek Polska”.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 31, 1
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica Jezusa - Mesjasza i Syna Bożego, który stał się Człowiekiem (J1, 1-14)
Mystery of Jesus - Messiah and Son of God who becam a Human Being (J1,1-14)
Autorzy:
Witczak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592005.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Son of God
Logos
Jesus Christ
Syn Boży
Jezus Chrystus
Opis:
Czwarta Ewangelia rozpoczyna się wielkim hymnem ku czci Jezusa Chrystusa – Syna Bożego, który stał się człowiekiem (J 1,1–14). Objawia on najważniejsze aspekty tajemnicy osoby odwiecznego Logosu – Jednorodzonego Boga, pełnego „daru Prawdy” (J 1,14.16). Ewangelista wprowadza w tajemnicę Logosu, który będąc stale zjednoczony z Ojcem (1,1–5), wkroczył w dzieje ludzi, gdy „stał się ciałem” (1,6–14). Św. Jan w swoim świadectwie, rozpoczynającym się w 1,19, a kończącym w 21,25, pozwala kolejnym generacjom ludzi wnikać w misterium Jezusa Chrystusa. On jest nową Świątynią, w której wierzący otrzymują pełnię objawienia („dar Prawdy”) i łaskę stawania się dziećmi Bożymi, czyli „synami w Synu”. Analiza trzech, głównych, części hymnu, pozwoliła autorowi artykułu w jakimś stopniu wniknąć w trójwymiarowe misterium „Słowa, które stało się ciałem i zamieszkało między nami” (J 1,14). Jest to najpierw wymiar egzystencji osoby Słowa u Boga (ww. 1–5), potem Jego wcielenie (ww. 6–14) i aktywność wewnątrz wspólnoty wierzących. (ww. 15–18). Następnie wykazuje, że tworząca się od momentu wcielenia Logosu wspólnota wierzących, Kościół, czyli wspólnota nowej Świątyni, powołana jest do dawania światu świadectwa o Bogu objawiającym swą Chwałę w Jezusie Chrystusie – Chwałę Jednorodzonego Syna. Każdy człowiek poprzez wiarę w „Słowo, które stało się ciałem”, i Kościół jako wspólnotę („my”) już teraz w niej uczestniczy
The Fourth Gospel begins with the great hymn praising Jesus Christ, the Son of God who became man (John 1,1–14). The hymn reveals the most important aspects of the mystery of the eternal Logos, the Firstborn of God, the full “gift of Truth” (John 1,14.16). The Gospel writer introduces his readers in the mystery of Logos, who, being constantly united with the Father (John 1,1–5), entered the history of men and “became flesh” (1,16–14). In his witness, which beings in 1,19 and finishes in 21,25, John allows next generations to penetrate the mystery of Jesus Christ. He is the New Temple in which the believers receive the fullness of revelation (the “gift of Truth”) and the grace to become children of God, that is, “sons in the Son”. The analysis of the three parts of the hymn allowed the author to illumine the three-dimensional mystery of the “Word that became flesh and dwelt among us” (John 1,14). The first dimension is the existence of the Word with God (vv. 1–5), the second one is His incarnation (vv. 6–14), and the third one is acting within the community of believers (vv. 15–18). Subsequently, the author shows that the community of believers, which is established from the moment of the incarnation of Logos, the Church, or the community of the New Temple, is called to give witness to the world on God who reveals his glory in Jesus Christ, namely, the glory of the Firstborn. The Church as a community (“we”) and every man already participates in this glory through faith in the “Word that became flesh”.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 59-106
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia mowy. Między słownikiem a ontologią teologiczną
Theology of Language. Between Vocabulary and Theological Ontology
Autorzy:
Wiończyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601523.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
język teologii
mowa
logos
słowo
wspólnota
language of theology
language
word
community
Opis:
Pytanie epistemologiczne, które stawia praktyka interpretacyjna, w teologii domaga się uzupełnienia w postaci przymierza, które skojarzone może być z projektem ontologizacji znanej z dziejów hermeneutyki. Uświadamia nam to, że język teologiczny, rozumiany jako system w znaczeniu technicznym tego słowa, nie stanowi odrębnej i samozabezpieczającej się mowy o Bogu. Język stanowi jedynie pewien układ znaczeń, który odnosi się sam do siebie. Jego odniesienie do rzeczywistości, a więc doświadczenia Boga, jest związane z autoryzacyjną rolą wspólnoty. Sam nawet natchniony tekst, a także tekstowe (w sensie wąskim) świadectwa Tradycji nie są elementami samowystarczalnymi, które można by pozbawić eklezjalnego i przez to doświadczeniowego kontekstu. W przeciwnym wypadku Objawienie musiałoby zostać ograniczone do informacji.
Epistemological question posed by interpretive practice in theology, requires a supplement in the form of a covenant, which can be associated with the project of ontologization known from the history of hermeneutics. This makes us realize that theological language, understood as a system, in the technical meaning of the word, does not constitute a separate and self-protective speech about God. Language is only a system of meanings that is referring to itself. Its reference to reality, and therefore to the experience of God, is associated with the authorizing role of the community. Even the sacred texts as well as textual (in a narrow sense) testimonies in the Tradition, are not self-sufficient elements which can be deprived of their ecclesial and, because of it, experiential context. Otherwise, the Revelation would have to be limited to information only.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 195-212
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Saint Thomas en plus simple by Jean-Pierre Torrell
Autorzy:
Welter, Brian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507514.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Jean-Pierre Torrell
Thomas Aquinas
Thomism
Bible
theology
God
Logos
anthropology
human being
Opis:
This paper is a review of the book: Jean-Pierre Torrell, Saint Thomas en plus simple (Paris: Les éditions du Cerf, 2019). According to the author, (1) Torrell’s book is a straightforward and accessible introduction to Thomas Aquinas in the form of a literary biography, and (2) it acquaints the reader with Thomas’s teachings on God, the human being, the Logos, and on how these fit into the structure of the Summa theologica.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2020, 9, 3; 521-525
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wcielenie jako Logos zapośredniczony. Refleksje na podstawie myśli Paula Tillicha
The Incarnation as the Logos Mediated. Reflections Based on the Thought of Paul Tillich
Autorzy:
Walczak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108744.pdf
Data publikacji:
2022-08-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Paul Tillich
pośrednictwo
wcielenie
Logos
bogoczłowieczeństwo
mediation
incarnation
godmanhood
Opis:
Pośrednictwo pozostaje do dziś jednym z ważnych tematów dialogu ekumenicznego. Punktem wyjścia dla refleksji nad teologicznym pośrednictwem zawsze pozostaje pośrednictwo Chrystusa. Niniejszy artykuł analizuje, jak funkcjonowało ono w myśli jednego z wielkich teologów protestanckich XX wieku, Paula Tillicha. Najpierw przedstawiona została jego koncepcja Logosu, właśnie jako pośrednika. Potem ukazana zostła Tillicha koncepcja Wcielenia, którą można przedstawić jako koncepcję kluczowego zapośredniczenia się Boga w świecie, a następnie Tillichowa ocena dogmatu chrystologicznego. Przeprowadzone analizy pozwolą spojrzeć z pewną świeżością na tak istotną ekumenicznie kwestię, jaką jest teologiczne pośrednictwo. Autentyczne pośrednictwo jest ostatecznie darem Boga, a nie produktem człowieka.
Mediation remains one of the important topics of ecumenical dialogue to this day. The mediation of Christ always remains the starting point for reflection on theological mediation. The present article shows how it functioned in the thought of one of the great Protestant theologians of the 20th century, Paul Tillich. First, his concept of the Logos will be presented as a medium. Then Tillich's concept of the Incarnation will be presented, which can be called the concept of the main mediated presence of God in the world, and then Tillich's assessment of Christological dogma. The following analyzes will allow us to take a fresh look at such an important ecumenical issue as theological mediation. Authentic mediation is ultimately a gift of God and not a product of man.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 7; 75-96
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańska symbolika instrumentów muzycznych
Christian symbolism of musical instruments
Autorzy:
Towarek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154345.pdf
Data publikacji:
2014-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
musical instruments
harp of the Cross
God the Ultimate Violin-Maker
Christ the Musician
Christ the Singing Logos
The Church Fathers
Opis:
The Christian symbolism of musical instruments presented in this article belongs to one of the most beautiful and the deepest layers of theology of church writers and it is based primarily on the so-called evolution of the divisions of music: musica mundana, musica humana and musica instrumentalis (Boecius; cf. Casiodoro). They directed their attention and allegorical theology primarily to the string instruments already known in the Bible (harp, lyre, zither, psalterium). And so, the harp was to signify the spiritual, whereas the zither – the corporal; sometimes also the two natures of Christ (harp – Divine nature; zither – the human nature). In many authors we encounter a comparison of zither to a suffering body of Christ and His passion, during which the tendons were strained to its limits, and the bones were numbered, and He himself sounded as a spiritual song of virtues due to his patience(Tertullian, Casiodoro, Venantius Fortunatus). Hence, there was born in the theology of the patristic period and the Middle Ages an allegory of the so-called „harp of the Cross” on which theSon of God hanged (Paulinus of Nola, Nicetas of Remesiana, Honorius of Autun, Bernard of Clairvaux, Bonaventura), who is a Logos Singing and playing a new song on this instrument. The Father God was compared to the Ultimate Violin-Maker who built Universum in a shape of a giant zither where the spirit and the matter, celestial choruses, heaven and hell, elements and all that the senses experience were the strings (Honorius of Autun, Clemens of Alexandria, Athanasius of Alexandria, Rupert of Deutz).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2014, 15; 221-232
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda – teologia – Bóg
The Truth, Theology, and God
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949109.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
God
Logos
Christianity
theology
philosophy
Christology
truth
freedom
sense
salvation
hope
modern times
post-modernity
relativism
forgiveness
consensus
tolerance
Bóg
chrześcijaństwo
teologia
filozofia
chrystologia
prawda
wolność
sens
zbawienie
nadzieja
nowożytność
ponowoczesność
relatywizm
przebaczenie
konsensus
tolerancja
Opis:
Having been distorted since modern times, the notions of truth and freedom have been radically juxtaposed in post-modern worldviews, consequently resulting in the loss of key values: the truth is questioned, while freedom is determined and limited by worldly purposes. J. Ratzinger (Pope Benedict XVI) shows that the terms are de facto, theologically important (Theological Hermeneutics); i.e., they can be fully and properly understood from the heart of Christian faith God is the right guarantor of the truth (involving the existence of the objective and judicious reality) and the Embodiment of God’s Son, Logos, is the ultimate argument for its attainability and cognizability. When Jesus said: “I am the truth” (John 14 : 6) He convinced that the truth is universal and belongs to God. Thereby, it remains universally binding; it is the appropriate basis of ethos. The truth constitutes the key to interpreting reality and is a superior (independent) criterion for its arrangement (also in the social and political sense). Thus, the task of Christianity and theology is to restore the proper, Christological understanding of truth and freedom for the world, as well as their inseparable, redemptive relationship: “the truth will set you free” (John 8 : 32).
Deformowane od czasów nowożytnych pojęcia prawdy i wolności zostały w światopoglądach ponowoczesnych radykalnie przeciwstawione, co w konsekwencji prowadzi do zatracania tych wartości: prawda zostaje zakwestionowana, a wolność zdeterminowana i ograniczona doczesnymi celami. Józef Ratzinger (Benedykt XVI) pokazuje, że pojęcia te mają w istocie znaczenie teologiczne (hermeneutyka teologiczna), tzn. mogą być w pełni i właściwe rozumiane z wnętrza chrześcijańskiej wiary. Bóg jest właściwym gwarantem prawdy (istnienia obiektywnej i rozumnej rzeczywistości), a wcielenie Bożego Syna, Logosu, ostatecznym argumentem za jej dosiężnością i poznawalnością. Wyznanie Jezusa: „Ja jestem prawdą” (J 14, 6) przekonuje, że ma ona charakter Boski i uniwersalny. W związku z tym pozostaje powszechnie wiążąca – jest właściwą podstawą etosu. Prawda stanowi klucz interpretacji rzeczywistości i nadrzędne (niepodlegle) kryterium jej porządkowania (także w sensie społecznym i politycznym). Zadaniem chrześcijaństwa i teologii jest zatem przywrócenie światu właściwego, chrystologicznego rozumienia prawdy i wolności oraz ich nierozerwalnej, zbawczej więzi: „prawda was wyzwoli” (J 8, 32).
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2017, 70, 2
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wcielony Logos i Duch Święty w dziele zbawienia. II rozdział Deklaracji Dominus Iesus - treść, kontekst, próba interpretacji
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553567.pdf
Data publikacji:
2001-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Wcielony Logos
Logos
Duch Święty
dzieło zbawienia
Dominus Iesus
Opis:
Wcielony Logos i Duch Święty w dziele zbawienia. II rozdział Deklaracji Dominus Iesus - treść, kontekst, próba interpretacji
Źródło:
Sympozjum; 2001, 1(8); 105-116
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 108

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies