Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "liturgy of the word" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Obecność eucharystyczna a uobecnienie Chrystusa w słowie Bożym. Studium inspirowane poglądami Roberta Sokolowskiego
Eucharistic Presence and the Re-presentation of Christ in the Word of God: A Study Inspired by the Views of Robert Sokolowski
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029716.pdf
Data publikacji:
2021-10-05
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
obecność eucharystyczna
uobecnienie słowa Bożego
liturgia słowa
sakramentalność słowa Bożego
Najświętszy Sakrament
Robert Sokolowski
Eucharistic presence
re-presentation of the Word of God
liturgy of the Word
sacramentality of the Word of God
Most Blessed Sacrament
Opis:
Robert Sokolowski pisał, że biblijne słowa uaktywniają obecność Boga. Czy można jednak mówić o sakramentalności słowa analogicznej do samego sakramentu? W artykule zebrano refleksje na temat „uobecnienia” słowa Bożego intra mysteriorum celebrationem. Kwestia ta wiąże się z tematem związku przeszłości z teraźniejszością w Eucharystii, którym zajmował się Sokolowski. W artykule zrekapitulowano poglądy filozofa dotyczące obecności eucharystycznej, w dialogu z którym dokonano następnie namysłu nad obecnością Chrystusa w słowie Bożym. Z „paschalnocentryczności” Pisma Świętego wynika jakiegoś rodzaju uobecnienie antycypacyjnego wydania się Boga w wydarzeniach zaświadczonych w natchnionych tekstach. Liturgia słowa musi prowadzić do kulminacyjnego wydarzenia Paschy i jego sakramentalnego uobecnienia. Nie może być mowy o „dwóch obecnościach” Pana w czasie Mszy Świętej. Słowa ustanowienia z Ostatniej Wieczerzy pełnią rolę w aktualizacji Paschy, zaś natchnione słowa nie są w taki sam sposób słowami „ustanawiającymi”. Dopiero w ich wewnętrznym ukierunkowaniu prowadzą do misterium Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Robert Sokolowski writes that biblical words activate God’s presence. However, is it appropriate to speak about the sacramentality of the Word of God analogous to the sacrament itself? The article presents reflections on the word of God “becoming present” intra mysteriorum celebrationem. This issue is related to the topic of the relationship between the past and the present in the Eucharist, which Sokolowski deals with. The article recapitulates the philosopher's views on the Eucharistic presence, then, in dialogue with him, it reflects on the presence of Christ in the word of God. The “Passover centeredness” of Scripture implies a kind of re-presentation of God's anticipatory self-giving in the events witnessed to in the inspired texts. The liturgy of the Word must lead to the climax of the Easter event and its sacramental re-presentation. There can be no question of “two presences” of the Lord during the Holy Mass. The words of institution uttered at the Last Supper play a role in the actualization of the Passover, while the inspired words are not in the same way “institutive”. Only in their interior orientation do they lead to the mystery of Christ present in the Blessed Sacrament.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 3; 95-123
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The “Just Once” and “Once for Ever” of the Word of God
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028962.pdf
Data publikacji:
2022-03-23
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Joseph Ratzinger
Pascha Chrystusa
natchnione pisma
hermeneutyka eucharystyczna
liturgia a historia zbawienia
aktualizacja słowa Bożego
liturgia słowa
Christ’s Passover
inspired writings
eucharistic hermeneutics
liturgy and salvation history
making present of the word of God
liturgy of the word
Opis:
The text asks the question about the role of the Word of God in connection with Pascha and its being made present in the liturgy. The article first refers to Joseph Ratzinger’s theology of liturgy. According to the Bavarian theologian, in Christian worship the historical event of the Passover (“just once”) corresponds to its continuous actuality (“once for ever”). The essence of Jesus’ words and actions – as the Son of the Father – at the Last Supper remains always present. It is then shown that the inspired writings can only be understood in connection with the words of institution at the Last Supper. The privileged time for listening to the word of God is the liturgy, during which Christ-the Lamb becomes the Exegete who opens up the deepest sense of Scripture (“Eucharistic hermeneutics”). An analogy is then presented between the entry of the past Passover into the present of the liturgy and the actualization of the events witnessed in the inspired books. This kind of “making present” is related to the sacramental transformation of the Jewish scriptures and feasts that Christ accomplished. The historical experience is not recreated, but recapitulated in the Eucharistic Passover. In the Blessed Sacrament Christ is also present in the spoken (and written under inspiration) word. In turn, the liturgy of the word is the verbal aspect of the sacramental action.
W tekście postawiono pytanie o rolę słowa Bożego w związku z Paschą oraz z jej liturgicznym uobecnieniem. W artykule odwołano się najpierw do teologii liturgii Josepha Ratzingera. Według bawarskiego teologa w kulcie chrześcijańskim wydarzeniu historycznemu Paschy („raz jeden”) odpowiada jej nieustanna aktualność („raz na zawsze”). Istota słów i działań Jezusa – jako Syna Ojca – w czasie Ostatniej Wieczerzy pozostaje zawsze teraźniejsza. Następnie ukazano, że natchnione pisma mogą być zrozumiane jedynie w powiązaniu ze słowami ustanowienia z Ostatniej Wieczerzy. Uprzywilejowanym czasem słuchania słowa Bożego jest liturgia, w czasie której Chrystus-Baranek staje się Egzegetą otwierającym najgłębszy sens Pisma („hermeneutyka eucharystyczna”). Kolejno zaprezentowano analogię pomiędzy wkroczeniem przeszłej Paschy w teraźniejszość liturgii a uaktualnieniem wydarzeń, o których świadczą księgi natchnione. Tego rodzaju „uobecnienie” jest związane z przeobrażeniem sakramentalnym pism oraz świąt żydowskich, którego dokonał Chrystus. Nie następuje ponowne odtworzenie historycznych doświadczeń, lecz ich zrekapitulowanie w eucharystycznej Passze. W Najświętszym Sakramencie Chrystus jest obecny również w wypowiadanym (i spisanym pod natchnieniem) słowie. Z kolei liturgia słowa jest werbalnym aspektem działania sakramentalnego.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 1; 89-112
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Eucharistic Presence and Making Christ Present in the Word of God: A Study Inspired by the Views of Robert Sokolowski
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029027.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
eucharistic presence
making the word of God present
liturgy of the word
sacramentality of the word of God
Blessed Sacrament
Robert Sokolowski
Opis:
Robert Sokolowski wrote that biblical words activate the presence of God. But can we speak of the “sacramentality of the word” analogous to the sacrament itself? This paper collects reflections on the “making present” of the word of God intra mysteriorum celebrationem. This issue is related to the theme of the relationship between past and present in the Eucharist, which was dealt with by Sokolowski. The article summarizes this philosopher’s views on the Eucharistic presence, in dialogue with which it then reflects on the presence of Christ in the word of God. From the “Passover-centricity” of the Holy Scriptures stems a kind of making present the anticipatory self-giving of God in the events to which the inspired texts testify. The liturgy of the word must lead to the climactic event of Passover and its sacramental making present. There can be no question of “two presences” of the Lord at Mass. The words of institution from the Last Supper have a role in the actualization of the Passover, while the inspired words are not in the same way “instituting” words. It is only in their inner orientation that they lead to the mystery of Christ present in the Blessed Sacrament.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 5; 117-145
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola liturgii w katechezie
Role of Liturgy in Catechesis
Autorzy:
Wrońska, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340361.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
sakramenty
Eucharystia
proklamacja słowa Bożego
wspólnota
katecheza
celebracja
jedność
rozwój wiary
modlitwa
dialog z Bogiem
postawa wiary
znaki
symbole
ryty
gesty
liturgy
sacraments
Eucharist
proclaiming the Word of God
community
catechesis
celebration
unity
growth of faith
prayer
dialogue with God
attitude of faith
signs
symbols
rites
gestures
Opis:
Catechesis and liturgy enable the Church to fulfill its saving mission awarded by the Christ. Preaching the word is to lead to the celebration of liturgy. The heart of the catechesis and faith of those who receive the message of salvation is the mystery of the Christ celebrated in liturgy. As catechesis is essential to gain understanding and ultimate experience of liturgy, a catechesis that supports and translates liturgical values into daily life is indispensable. Catechesis should relate to liturgical experience, consolidate its values, point to the richness of life renewed in Christ and propose ways of attaining sainthood in daily work. The characteristic element of liturgy is the language of celebration, which imparts significance to the celebration in the process of transmission of faith. Liturgy also uses symbolic language, which is an indispensable way of expressing and sharing religious experience. Symbols can help catechesis to resist the temptation of teaching only, because they bring teaching closer to daily life and add necessary dynamism to catechesis.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2010, 2; 121-132
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o języku współczesnych pieśni i piosenek religijnych
Some observations on language of contemporary religious songs and lyrics
Autorzy:
Woźniak, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007960.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the Word of God
liturgy of the Eucharist
language
the song of religion
religious song
Słowo Boże
liturgia eucharystyczna
język
piosenka religijna
pieśń religijna
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 1; 171-190
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowe zaangażowanie wiernego w przeżywanie Eucharystii
Spiritual involvement in experiencing the Eucharist
Autorzy:
Wejman, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233635.pdf
Data publikacji:
2022-10-15
Wydawca:
Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
Tematy:
Eucharist
liturgy of the word
sacrifice
communion
service to neighbours
Eucharystia
liturgia słowa
ofiara
komunia
służba bliźnim
Opis:
Głównym celem przedłożenia było ukazanie wartości duchowego zaangażowania się wiernego w przeżywanie Eucharystii. Określony w ten sposób cel zrealizowano w czterech etapach, które odpowiadają składowym elementom Liturgii Eucharystycznej, tj.: przygotowaniu, liturgii słowa i misterium ofiary, komunii oraz misji. Efektem analiz materiału źródłowego było stwierdzenie, że na każdym z etapów duchowe nastawienie wiernego w przeżycie Eucharystii owocuje w jego życiu głębokim doświadczeniem więzi z Chrystusem eucharystycznym i jego gotowością do ofiarnej służby Bogu i bliźnim.
The main purpose of the presentation was to show the value of the spiritual commitment of the faithful to the experience of the Eucharist. The goal defined in this way was achieved in four stages, which correspond to the constituent elements of the Eucharistic Liturgy, i.e. preparation, the Liturgy of the Word and the mystery of sacrifice, communion and mission. The result of the source material analysis was a statement that at each stage the faithful’s spiritual attitude to the experience of the Eucharist results in his life in a deep experience of the bond with Eucharistic Christ and his readiness to sacrificial service to God and neighbours.
Źródło:
Studia Włocławskie; 2022, 24; 213-234
1506-5316
2449-8777
Pojawia się w:
Studia Włocławskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelia J 19,25–27 w liturgii Mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej, Pani Skrzatuskiej
Gospel Jn. 19.25–27 in the liturgy of the Mass about the Holy Mary, painful Lady of Skrzatusz
Autorzy:
Tomaszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570828.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Jezus Chrystus
Matka Jezusa
Najświętsza Maryja Panna Bolesna
Skrzatusz
umiłowany uczeń
Kościół
krzyż
macierzyństwo
liturgia słowa
Ewangelia św
Jana
Jesus Christ
the Mother of Jesus
Virgin Mary Painful
the beloved disciple
the Church
cross
maternity
the Liturgy of the Word
the Gospel of St
John
Opis:
Perykopa J 19,25−27, nazywana często testamentem z krzyża, nie zawiera jedynie ostatniej dyspozycji Syna dotyczącej dalszych losów Jego Matki. W godzinie śmierci Jezusa Maryja zostaje ogłoszona Matką Kościoła, czyli Matką wszystkich wierzących, których pod krzyżem uobecnia umiłowany uczeń Jezusa. Taka interpretacja nie pozbawia tej sceny elementów cierpienia i boleści Maryi, lecz zwraca uwagę na jej jeszcze głębszy sens mesjański i eklezjalny.
The pericope J 19,25–27, often called the testament from the cross, does not contain only the last commandment of the Son on future life of his Mother. In the hour of Jesus’s death Mary has been pronounced the Mother of the Church, which means Mother of all believers, who under the cross are embodied by the believed disciple of Jesus. Such an interpretation does not deprive the scene of some elements of Mary’s pain and grief, but rather points at even deeper Messianic and ecclesiastical sense.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2019, 7; 13-25
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelia Łk 2,33–35 w liturgii Mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej, Pani Skrzatuskiej
Gospel Luke 2:33–35 in the liturgy of the Mass about the Holy Mary, painful Lady of Skrzatusz
Evangelium Lk 2: 33–35 in der Liturgie der Messe der Heiligen Jungfrau Maria der Leiden, Lady Skrzatuska
Autorzy:
Tomaszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570907.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Jezus Chrystus
Matka Jezusa
Najświętsza Maryja Panna Bolesna
święty Józef
Symeon
ofiarowanie w świątyni
cierpienie
liturgia słowa
Ewangelia św
Łukasza
Skrzatusz
Jesus Christ
Mother of Jesus
Blessed Virgin Mary
Saint Joseph
Simeon
sacrifice in the temple
suffering
liturgy of the word
Gospel of Saint Luke
Opis:
Perykopa Łk 2,33–35, która stanowi fragment ewangelicznej sceny ofiarowania Jezusa w świątyni jerozolimskiej, zawiera drugą część słów wypowiedzianych przez Symeona. Mają one charakter prorocki i zapowiadają los, który spotka Jezusa. Syn Boży doprowadzi wielu ludzi do upadku i do powstania oraz stanie się dla nich znakiem sprzeciwu. Bezpośrednim adresatem proroctwa Symeona jest Maryja, której życie jednoczy się ściśle ze zbawczym posłannictwem Jej Syna. Dlatego, jako Matka Bolesna, będzie doświadczała cierpienia, które jak miecz przeniknie Jej duszę.
Pericope Luke 2:33–35, which is a part of the Gospel scene of Jesus’ sacrifice in the Jerusalem temple, contains the second part of the words spoken by Simeon. They are prophetic and foretell the fate of Jesus. The Son of God will lead many people to fall or rise and become a sign of opposition to them. The direct addressee of Simeon’s prophecy is Mary, whose life connects closely with the salvific mission of her Son. Therefore, as a Sorrowful Mother, she will expe¬rience suffering that will penetrate her soul like a sword.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2020, 8; 37-51
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwsze czytanie (Hbr 5,7–9) w liturgii mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej
The first reading (Heb 5:7–9) in the liturgy of the Mass about the Blessed Virgin Mary
Autorzy:
Tomaszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570869.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Jezus Chrystus
arcykapłan
krzyż
cierpienie
ofiara
posłuszeństwo
Najświętsza Maryja Panna Bolesna
liturgia słowa
List do Hebrajczyków
pierwsze czytanie
Jesus Christ
high priest
cross
suffering
sacrifice
obedience
Blessed Virgin Mary
liturgy of the word
Letter to the Hebrews
first reading
Opis:
Pierwsze czytanie w liturgii Mszy o Najświętszej Maryi Pannie Bolesnej (Hbr 5,7–9) ukazuje, że Chrystus jako wiarygodny i miłosierny Arcykapłan nie tylko przyjął naturę człowieka, ale potrafił też skutecznie zaradzić ludzkiemu cierpieniu i śmierci. Dokonało się to dzięki złożonej przez Chrystusa ofierze, którą stanowiły Jego błagania i prośby zanoszone do Boga. Uległość i posłuszeństwo Syna Bożego sprawiły, że został On wysłuchany, a Ojciec przyjął Jego krzyżową ofiarę. W ten sposób Chrystus stał się sprawcą wiecznego zbawienia dla wszystkich, którzy Go słuchają.
The first reading in the liturgy of the Mass about the Blessed Virgin Mary (Heb 5:7–9) shows that Christ, as a credible and merciful High Priest, not only took on human nature, but was also able to effectively deal with human suffering and death. This was due to the sacrifice made by Christ, which was his plea and prayers to God. The submission and obedience of the Son of God made him heard and the Father received his cross offering. In this way, Christ became the author of eternal salvation for all who listen to him.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 13-26
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Connotazione giuridica e teologica del diaconato permanente alla luce del Nuovo Codice di Diritto Canonico, del Catechismo della Chiesa Cattolica e del Motu Proprio ‘Omnium in mentem’
Juridical and Theological implication of the Permanent Diaconate in the light of the New Code of Canon Law, the Catechism of the Catholic Church and the 292 Motu Proprio ‘Omnium in mentem’ .......
Autorzy:
Selejdak, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1006341.pdf
Data publikacji:
2020-11-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Code of Canon Law
Eucharist
Word of God, Sacrament of Holy Orders
Grades of the Sacrament of Holy Orders
Diaconate, Presbyterate, Episcopate
Common Priesthood
Acting in the person of Christ the Head
Permanent Diaconate
Diaconal Functions
Diaconal service of the Liturgy
Word and Charity, Diocesan Bishop
Extraordinary Minister
Catechism of the Catholic Church
Opis:
The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms thatthrough the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms that through the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican Council, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself toCouncil, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself to
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 122-151
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La figura e la missione del diacono permanente secondo ‘Direttorio per il ministero e la vita dei diaconi permanenti
The Figure and Mission of the Permanent Diaconate according to the ‘Directory for the Ministry and Life of Permanent Deacons
Autorzy:
Selejdak, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035597.pdf
Data publikacji:
2020-12-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
diakonat
diakoni stali
inkardynacja
obowiązki i prawa diakonów
diakonia Słowa
liturgii i miłosierdzia
misja kanoniczna
duchowość diakońska
formacja stała diakonów
Diaconate
Permanent Diaconate
Incardination
Obligations and Rights of Deacons
Service of the Word
the Liturgy and of Charity
Canonical Mission
Diaconal Spirituality
Ongoing Formation of Permanent Deacons
Opis:
On 22 February 1998, the Congregation for the Clergy published the Directory for the Ministry and Life of Permanent Deacons. The document, which is divided into four parts, presents the juridical status of the Deacon, together with his ministry, spirituality and ongoing formation. According to the Directory, the diaconate has its source in the consecration and mission of Christ, wherein the Deacon is called to participate. Through the imposition of hands and the prayer of consecration, he is constituted a sacred minister and a member of the hierarchy. This condition determines his theological and juridical status in the Church. At the moment of Admission to Candidacy, all prospective Deacons are obliged to clearly express, in writing, their intention to serve the Church for the rest of their lives in a given territorial or personal circumscription, or in an Institute of Consecrated Life, or a Society of Apostolic Life, who have the faculty to incardinate. Acceptance of this written request is reserved for the competent Ordinary of the candidate. Incardination is a juridical bond that has ecclesiological and spiritual value in that it expresses the ministerial commitment of the Deacon to the Church. By virtue of the Order received, Deacons are united together in sacramental fraternity. The status of Deacons also comprises specific obligations and rights, envisioned in cann. 273- 283 of the Code of Canon Law, where it speaks about the obligations and rights of clerics. The Directory recalls the tri-partite description of diaconal ministry given at the Second Vatican Council: service of the Liturgy, the Word and of Charity. Deacons can preside at the Liturgy of the Word, administer Baptisms, conserve and distribute the Eucharist, assist at and bless marriages in the name of the Church, bring Viaticum to the dying, read the Scared Scriptures to the faithful, instruct and exhort the People of God, preside at worship and prayer services, administer sacramentals, preside over funeral and burial rites, together with performing works of charity and support. The document by the Congregation for the Clergy underlines that diaconal spirituality has its foundation in the sacramental grace that is engraved in the Deacon’s soul, calling him to a complete gift of his person in the service of God in the Church. This spirituality is eminently Christological as it is intimately characterised by a spirit of service. With the diaconate, one seeks to imitate Christ who came to serve and not to be served. The Directory for the Ministry and Life of Permanent Deacons highlights the importance of ongoing formation for Deacons. Commitment is required here in continuity with the supernatural calling to a ministry of service in the Church, which together with initial formation, form part of a singular and organic Christian and diaconal journey. The document delineates four stages of formation: human, spiritual, intellectual and pastoral. The ecclesiastical norms recall that ongoing formation has the following characteristics: obligatory, universal, interdisciplinary, profound, scientific and propaedeutic of apostolic life. Deacons themselves are the primary agents of their ongoing formation, along their perennial journey of conversion. By their side stand the bishop and his Presbyterate, who have the task of helping them overcome any dualism or rupture between their secular lives and their diaconal spirituality, whilst also aiding them to respond generously to the demands and the responsibilities that the Lord has entrusted to them through the Sacrament of Holy Orders.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 46-69
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charytologia liturgiczna Ps 118 (117) w uroczystości, święta i wspomnienia świętych Pasterzy
Liturgical Charitology of Psalm 118 (117) on Solemnities, Feasts and Memorials of Saint Pastors
Autorzy:
Rutkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062663.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Pascha
rok liturgiczny
święci
łaska
charytologia
przymierze
pojednanie
kamień węgielny
psalmy
psalm responsoryjny
Liturgia słowa
liturgical year
saints
grace
charitology
covenant
reconciliation
corner stone
psalms
responsorial psalm
Liturgy of the Word
Opis:
Putting Psalm 118 (117) in the Liturgy of the Word on solemnities, feasts and memorials of saint Pastors contributes to transmitting the teaching about grace and to actualizing grace, experiencing it, accepting and implementing its fruit. The concept of liturgical charitology means here charitology in liturgical texts and in the way it is formed, especially in joining the Psalm with the passage 2 Cor 5,14-20 and its subject of service and conciliation thanks to the passion, death and resurrection of Jesus Christ. In this way charitology of Psalm 118 (117) is concerned with three memorials of saint Pastors and monks, and especially when the memorials are elevated to the rank of a solemnity (sollemnitas) or a feast (festum). The solemnities or feasts refer to Saint Clemens Maria Hofbauer — on 15th March, Saint Szymon of Lipnica — on 18th July, and Saint John of Capistrano — on 23rd October. In this form of Liturgy of the Word on these feasts or celebrations grace is revealed first of all in God’s dynamic action. In the service of grace of reconciliation especially the Saints’ activity is inscribed that aims at preaching God’s Word and at the work of salvation, teaching faith and involvement in the development of one’s own religious orders, but also in one’s own conversion or in harmony between towns or countries. In God’s grace of paschal kindness, His faithfulness and glory, the Saints’ experience of help and protection is inscribed, especially in their childhood years, and then the power of their effect on others that is owed to following God’s kindness in their lives. In the grace of joy, victory and light, the Saints’ way is inscribed of searching for their vocation, their fight with themselves, trust in God and service for the defense of faith. In the grace of rejection, building and perseverance, the Saints’ faithfulness is inscribed to the foundations of faith, to unity of the Church, despite adversities, as well as service to the poor, sick and suffering.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 101-116
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prayers of the Byzantine Liturgy of the Word as an Introduction to Meditation on the Holy Scriptures
Modlitwy bizantyjskiej liturgii słowa jako wprowadzenie do medytacji nad Pismem Świętym
Autorzy:
Rudeyko, Vasyl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430873.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgia bizantyjska
liturgia słowa
teologia liturgiczna
byzantine liturgy
liturgy of the word
liturgical theology
Opis:
Artykuł analizuje modlitwy liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej w odniesieniu do medytacji nad Pismem Świętym. Szczególną uwagę autor zwraca na potrzebę przygotowania udziału w liturgii poprzez głębszą znajomość modlitw i patrystycznej tradycji odczytywania Biblii. Na przykładzie poszczególnych modlitw ukazany jest kontekst czytania i komentowania Ewangelii w zgromadzeniu eucharystycznym. Autor zachęca, między innymi, do przemyślenia współczesnego obrzędu liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej, który w historycznym procesie formowania się uległ istotnym zmianom, w wyniku czego jego struktura częściowo utraciła swoją pierwotną prostotę.
The article analyzes the prayers of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition with regard to meditation on the Holy Scriptures. In particular, the author draws attention to the fact of the need to prepare for participation in the divine service through a deeper knowledge of the prayer and patristic tradition of reading the Bible. On the example of individual prayers, the context of reading and commenting on the Gospel in the Eucharistic assembly is indicated. Among other things, the author encourages rethinking the modern rite of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition, which underwent significant changes during its formation and partially lost its authentic structural simplicity.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 65-78
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z sympozjum naukowego Serce Jezusa szkołą świętości, Stadniki, 7 maja 2020 roku
Report from the scientific symposium Jesus’ Heart as a school of holiness, Stadniki, May 7th, 2020
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554005.pdf
Data publikacji:
2020-05-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Leon Dehon
kult Najświętszego Serca Pana Jezusa
kształcenie
Kościół
Bóg
człowiek
edukacja chrześcijańska
Friedrich Gogarten
historia
katecheza
liturgia
miłość
nowa ewangelizacja
pedagogika
pobożność ludowa
powołanie
słowo Boże
społeczeństwo
szafarz słowa Bożego
szkoła
świadectwo
świętość
teologia sekularyzacji
teologia świata
Trójca Przenajświętsza
uświęcenie
wiara
wychowanie
życie zakonne
catechesis
Church
cult of the Sacred Heart of Jesus
faith
history
holiness
Holy Trinity
liturgy
new evangelization
popular piety
religious life
sanctification
the minister of the Word of God
the Word of God
theology of secularization
theology of the world
vocation
witnessing
Opis:
Sprawozdanie z sympozjum naukowego Serce Jezusa szkołą świętości, Stadniki, 7 maja 2020 roku
Report from the scientific symposium Jesus’ Heart as a school of holiness, Stadniki, May 7th, 2020
Źródło:
Sympozjum; 2020, 1(38); 257-262
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Druga edycja Lekcjonarza Mszalnego
The second edition of the Mass Lectionary
Autorzy:
Pleskaczewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585159.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
liturgia słowa
psalm responsoryjny
aklamacja
Lekcjonarz mszalny
acclamation
Mass Lectionary
liturgy of the word
responsorial psalm
Opis:
Słowo Boże jest bardzo ważnym elementem w celebracji liturgii, dlatego Lekcjonarz mszalny uważa się za jedną z podstawowych ksiąg liturgicznych. Artykuł został podzielony na trzy części i stanowi próbę ukazania genezy lekcjonarzy. W pierwszej części została przedstawiona historia rozwoju lekcjonarzy. Początkowo słowo Boże, celebrowane w liturgii, odczytywano z Pisma Świętego. Z biegiem czasu tworzą się najpierw zestawy z perykopami ewangelicznymi, a potem i same lekcjonarze. Następuje również połączenie czytań i tekstów euchologijnych w jednej księdze. Druga część ukazuje prace prowadzone przez Radę ds. Wykonywania Reformy po Soborze Watykańskim II. Zadaniem tej Rady było podzielić Mszał na dwie księgi, czyli sakramentarz i lekcjonarz. Przedstawione zostały również prace tejże Rady nad doborem perykop, które miały wejść do łacińskiej wersji Lekcjonarza mszalnego oraz prace prowadzone nad powstaniem pierwszego polskiego wydania Lekcjonarza mszalnego na zlecenie Prymasa Wyszyńskiego.W ostatniej części ujęto prace Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski nad przygotowaniem drugiego wydania Lekcjonarza mszalnego. Oprócz nowego Wprowadzenia, bardziej rozbudowanego, zostało wprowadzono szereg zmian. Teksty w Lekcjonarzu mszalnym oparto na Biblii Tysiąclecia, wyd. V. Uwzględniono nową pisownię słownictwa religijnego oraz uwspółcześnienie języka czytań. Zmodyfikowano także niektóre psalmy responsoryjne oraz aklamacje. Dostosowano również Lekcjonarz mszalny do wytycznych podanych przez Ordo Lectionum Missae (z 1981 r.)
Since the proclamation of the word of God is an important element of the liturgical celebration, the Mass Lectionary is considered one of the chief liturgical books. The paper consists of three parts in which it attempts to show the genesis of lectionaries. The first part shows the history of the development of lectionaries. At first, the word of God celebrated during the liturgy was read from the Bible. With time, sets of Gospel periscopes, and later lectionaries, were created. Euchological readings and texts were also combined in one book. The second part of the paper describes the work of the Committee for the Implementation of the Second Vatican Council’s Reform. The Committee’s task was to divide a Missal into two books, namely a sacramentary and a lectionary. The article also presents the Committee’s work on the choice of pericopes which were to be included in the Roman version of the Mass Lectionary, as well as efforts to create the first Polish edition of the Mass Lectionary, the taskcommissioned by Primate Wyszyński. The final part of the paper shows the works on the second edition of the Mass Lectionary. In addition to a new, extended introduction, a series of alterations have been made in the lectionary. The passages in the Mass Lectionary come from Biblia Tysiąclecia (5th edition). The language of the readings has been revised and updated, and a new spelling of religious vocabulary words has been included. Some acclamations and responsorial psalms have also been changed. The second edition of the Mass Lectionary has been adopted to the Ordo Lectionum Missae guidelines of 1981.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 137-149
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies