Temat: liturgiczny - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: REPERTUAR LITURGICZNY W DRODZE DO NIEBA I SKARBCU MODLITW I PIEŚNI NA PRZYKŁADZIE PIEŚNI BOŻONARODZENIOWYCH
CHRISTMAS SONGS AS A CASE STUDY OF VARIABILITY OF LITURGICAL REPERTOIRE IN „DROGA DO NIEBA” AND „SKARBIEC MODLITW I PIEŚNI”
Autorzy:: Borowiak, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/946887.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:: śpiewy bożonarodzeniowe
Śląsk
śpiewnik liturgiczny
repertuar
liturgiczny
Christmas Carols
Silesia Region
liturgical songbook
liturgical repertoire
Opis:: Singing Church songs is an important part of Silesian citizens’ religious life. Spiritual leaders wanting to help people in practicing this form of piety have started publishing songbooks containing songs performed in the area discussed. In the beginnings of 20th century, father Ludwik Skowronek, priest of the parish Bogucice made a prayer book called „Droga do nieba”. With time, this collection has become the most popular prayer book of Upper Silesia. Nowadays it is used in Dioceses of Opole and Gliwice. Some time later, „Skarbiec” is being created by priests of Upper Silesia. It is still used in Archdiocese of Kraków. Both prayer books since their beginnings have had many forms and have been published many times. In contemporary collections we can see many similarities in repertoire and versions of songs, but also some number of differences. The songbooks differ in position of sections, sometimes in songs and versions of a particular song as well. In „Droga do nieba” more songs and verses of them have been included. We have focused on Christmas songs in this article. Examining them it has been stated that 39 songs are identical, whereas 14 differ more or less. 22 songs connected with Christmas can be found only in „Droga do nieba”, while 6 only in „Skarbiec”. The melodic and rhythmic anylisis has shown that 39 songs are the same in both songbooks. In 12 of them melodic differences have been found, while in 10 of them - rhythmic ones. By analisying Silesian songbooks we can see thier role and importance in practicing Silesian tradition of carolling as well as the whole Church repertoire.
Źródło:: Musica Ecclesiastica; 2016, 11; 127-138
2353-6985
Pojawia się w:: Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Problematyka adaptacji i recepcji monodii liturgicznej w dobie dominacji polifonii na przykładzie Polskiej Cerkwi Prawosławnej
Issues of Adaptation and Reception of the Liturgical Monody in the Period of Domination of Polyphonia in relation to Polish Orthodox Church
Autorzy:: Abijski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2171294.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Akademia Supraska
Tematy:: monodia bizantyńska
śpiew liturgiczny
cerkiewny śpiew
Polska
Opis:: The liturgical monody, and especially the Greek-Byzantine singing, is a traditional form of singing of the Orthodox Church over the centuries. It was developing along with the liturgy, responding to the needs and requirements of particular epochs. In the middle of the second millennium, by dint of the contacts with Western culture, polyphony started to appear in East Slavic services. It then became the dominant stream of liturgical singing, coexisting with monody for a long period of time. Over time, monodic forms of liturgical singing begin to be marginal, which causes problems in their reception by the faithful. There has been a clear shift towards ancient, monodic music. It causes an increase of the interest in monody. The perception of monody requires an understanding of its character, history, function and context of performing during the services. There is also noticeable interest in liturgical single-voice singing in the Polish Orthodox Church, located on the borderline of influencing of East and West. The vernacular manuscripts clearly indicate the rich monodic legacy of our lands. Attempts to revive this kind of singing are a long and difficult process. However, it is worth supporting the liturgical monody due to its high spiritual values.
Źródło:: Latopisy Akademii Supraskiej; 2017, Cerkiew a asymilacja- swój i obcy, 8; 115-122
2082-9299
Pojawia się w:: Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Kalendarze używane w życiu liturgicznym Kościoła prawosławnego
Calendars used in the liturgical life of the Orthodox Church
Autorzy:: Kostiuczuk, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2171313.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Akademia Supraska
Tematy:: kalendarz liturgiczny
Pascha
Kościół prawosławny
reforma
gregoriańska
Opis:: The calendar in a crucial element of the liturgical sphere of the Orthodox Church. All the attempts to change any detail in the calendar had significant consequences. At the very beginning the Christians celebrated Passover together with the Jews. The persecution of the Christian Church resulted in a great differentiation between Christian and Old Testament tradition. With the passage of time, the Christian Passover was celebrated at different time, on a fixed date, and the rules which were supposed to help to compute the exact date of Passover established at that time, are still being used in the Orthodox Church. The reform of a calendar raised by Pope George was introduced in 1582. According to its reformers, the spring equinox was to be always dated on 21st of March, and the 21st day of March did not mean only the earliest celebration of Jewish Passover but the spring equinox as well. The reintroduction of a new calendar style into the liturgical practice of the Orthodox Church (sometimes called a new Julian calendar), which also occurred in particular local churches is, in fact, illogical. The admission of the reforms and leaving the date of Passover computed with the Julian calendar resulted in the introduction of two calendars into the Orthodox Church. Additionally, a constant date change of nonshifting celebrations towards the shifting ones imputed on the basis of a standing rule of Passover boards, will introduce further changes in so called typik, which will cause an inevitable confusion in liturgical practice of mass serving.
Źródło:: Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 59-68
2082-9299
Pojawia się w:: Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Język liturgiczny jako narzędzie transcendentnego wymiaru człowieka
Liturgical language as a tool of the transcendent dimension of man
Autorzy:: Warwarko, Bartosz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14734412.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:: liturgia
teologia
język liturgiczny
liturgy
theology
liturgical language
Opis:: The article treats about the liturgical language, understood both as verbal and non-verbal language, which is a tool of the Catholic Church in celebrating of it’s faith. The article contains an analysis of individual elements of liturgical communication, pointing to their significance and possibilities in experiencing divine-human communication, which results in deepening the spirituality of a man.
Artykuł dotyczy języka liturgicznego, rozumianego zarówno jako mowa werbalna, jak i niewerbalna, który stanowi narzędzie Kościoła katolickiego w sprawowaniu kultu. Artykuł zawiera analizę poszczególnych elementów komunikacji liturgicznej, wskazując na ich znaczenie i możliwości w przeżywaniu komunikacji bosko-ludzkiej, która skutkuje pogłębieniem duchowości człowieka. W ten sposób ukazano język liturgiczny w wymiarze transcendencji człowieka.
Źródło:: Język. Religia. Tożsamość; 2022, 2 B (26); 37-53
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:: Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Kalendarzowa struktura homiliarzy ewangelicznych
The calendar structure of Homilary Gospel
Autorzy:: Kuczyńska, Marzanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2171307.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Akademia Supraska
Tematy:: Kościół prawosławny
rękopisy cyrylickie
homiliarz ewangeliczny
kalendarz liturgiczny
Opis:: The calendar is only an ancillary element in creating Homilary Gospel. In Cyrillic manuscripts of Didactic Gospels calendar system is very diverse, and was not stabilized even by printed edition of the collection. From the mid-sixteenth century calendar’s chronology is increasingly losing the importance. In the Baroque period the calendar was slightly noticed. By its composition the Homilary Gospel imitated a prologue or a menaion. Didactic Gospels were also filled with literature which does not belong to any religious holiday. Homilary Gospels authors’ free approach to the calendar was caused by the antagonism between the calendar’s function – stabilizing and sacralizing – and didactic gospel as a book that should respond to the most current needs of the faithful.
Źródło:: Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 135-145
2082-9299
Pojawia się w:: Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Misterium czasu w myśli patrystycznej Kościoła prawosławnego a kalendarz liturgiczny
The mystery of time Eastern Patristic Thought and Orthodox Theology and the liturgical calendar problem
Autorzy:: Kucy, Aleksy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2171312.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Akademia Supraska
Tematy:: czas
misterium
czas linearny
czas eoniczny
kalendarz liturgiczny
Opis:: Time as a subject of philosophico-theological investigations has always been a quasi mystery, difficult to be explained in an exhaustive way because of its relativity to the other creation, and submitting only to the will of its Creator. Linear time can seemingly easily be described in terms of movement and events in the material world occurring as a result of a continually changing reality, but eonic time – or using the terminology applied by St Maxim the Believer – angelic time, apart from the scarce theological statements remains an unknown value, a reality that will only be revealed in the new existential dimension. In this context the sanctification of the mystery of time by the Incarnation of God the Word acquires a concrete sense and simultaneously substantiates the appearance of the liturgical calendar as a living thread weaved from the sanctified links by the Holy Spirit, systematically formed in a cyclically occurring order of dates and sacred events attached to them. The significance of the calendar for the mystic life of the Church that comes from the fact described above shows its importance and at the same time a need to eliminate any dissonance in the ecclesiastical body that occurs due to the functioning of two different systems of counting in the Orthodox Church, namely the Julian system and the New-Julian system.
Źródło:: Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 69-75
2082-9299
Pojawia się w:: Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wokół teologicznego sensu liturgii: przełamywanie stereotypów
On the theological sense of liturgy: Breaking stereotypes
Autorzy:: Brzeziński, Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2056685.pdf
Data publikacji:: 2015-12-07
Wydawca:: Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:: liturgia
anamneza
ruch liturgiczny
liturgy
anamnesis
the liturgical movement
Opis:: Przywołany wkład pionierów ruchu liturgicznego, w tym Piusa XII i Odona Casela, wniesiony we właściwe rozumienie liturgii chrześcijańskiej oraz w przezwyciężenie trudności w przyjęciu nowej teologicznej perspektywy liturgii, to jeden z przykładów, choć nie jedyny, ewolucyjnego przełamywania stereotypowego pojmowania istoty świętej liturgii Kościoła. Ta odnowiona świadomość liturgiczna winna na stałe zadomowić się zarówno u duchownych, jak i wiernych świeckich Chrystusowego Kościoła. Wychodzi ona poza pojmowanie i umieszczanie liturgii wyłącznie w ramach duchowo-psychologicznych, ceremonialno-estetycznych, czy kultyczno-laudatywnych. Dotyka najgłębszego sensu liturgii, którym od kilku dziesięcioleci z niemałym powodzeniem, także w ośrodkach teologicznych w Polsce, zajmują się teologia liturgii i teologia liturgiczna. Wskazana w opracowaniu, choć tylko fragmentarycznie, teologia misteryjna Casela spowodowała zdecydowany przełom w pojmowaniu sakramentów, ale i w pojmowaniu całej liturgii chrześcijańskiej. Casel na trwałe przełamał pewien liturgiczno-teologiczny stereotyp, zrozumiały w kontekście historycznym, na pewnym etapie rozwoju myśli teologicznej Ko-ścioła, prowokując ożywioną dyskusję, która wycisnęła trwałe znamię na teologii katolickiej już przed Soborem Watykańskim II. Znalazła swoje implikacje w soborowym i posoborowym nauczaniu Kościoła. Teoria zaproponowana przez Casela stała się centralnym problemem teologii liturgii . Zwrot ku misteriom był udanym poszukiwaniem odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące nie tylko istoty liturgii z całym jej dynamizmem zbawczym, lecz także pytania dotyczące chrześcijaństwa w kontekście historiozbawczym. Teologia Casela to poszukiwanie istoty chrześcijaństwa; to próba odnalezienia samego centrum egzystencji chrześcijańskiej. Osoba Chrystusa jako Boga-Człowieka oraz Jego zbawcze dzieło zajmują w tych poszukiwaniach czołowe miejsce . Dlatego już w roku 1966 przyszły papież Benedykt XVI określił Mysterientheologie jako najbardziej owocną w myśli teologicznej całego ubiegłego stulecia, a może nawet i od czasów patrystycznych .
A reduced or even wrong perception and understanding of the sacred liturgy of the Mystical Body of Christ belongs to the most frequent stereotypes referring to the reality of the Church. A stereotypical perception of liturgy – almost exclusively in spiritual and psychological, ceremonial and aesthetic or at most cultural and laudative categories has numerous reasons. One of them, in case of the lay faithful, is undoubtedly a lack of deeper teaching and appropriate homiletic and catechetic presentation by theologians and priests. Unfortunately, some theologians who are not liturgists yield to the reduced understanding of liturgy. It appears that they do not see the fact that the aim and essence of Christian liturgy, apart from its cult dimension, is the real presence hic et nunc of the Mystery of Christ and the whole history of salvation in mysterio. The article demonstrates the contribution of the pioneers of the liturgical movement, such as Pius XII and Odo Casel, to the proper understanding of Christian liturgy and the process of evolutionary overcoming this stereotypical understanding of the essence of the Church’s liturgy.
Źródło:: Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 267-280
1733-7496
Pojawia się w:: Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Problem rytu mszalnego arcybiskupa Metodego
Проблема чина литургии метрополита Мефодия
Autorzy:: Moszyński, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1954414.pdf
Data publikacji:: 2002
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: arcybiskup Metody
rok liturgiczny (kościelny)
liturgia
tzw. liturgia świętego Piotra
Opis:: В поисках ответа на вопрос, каким был чин литургии метрополита Мефодия, автор поднимает несколько вопросов, а именно: 1. Отношение Солунских братьев к каноническому праву. Как Константин-Кирилл, так и Мефодий строго соблюдали правила канонического права. Неприемлемо предположение, что Мефодий, прежде чем стать метрополитом, мог перевести чин не по закону места. Несомненно, в Солуни славянские апостолы перевели Литургию св. Василия и св. Иоанна Златоуста, на территории Моравии и Паннонии - григорианскую литургию. 2. Вопрос организации церковного круга. Метрополит Мефодий сохранил порядок византийского круга. В Хорватии славянская литургия была связана с римским кругом. Проникновение некоторых элементов римского церковного круга в круг византийский произошло в Македонии уже после смерти Мефодия. 3. Сосуществование терминологии византийско-славянской (sluzbba, jereje) и западной (тьш, роръ). Возможность их замены свидетельствует о том, что они не были связаны ни с каким определенным чином. О типе чина не сообщал также отрицаемый западными священниками дохристианский термин treba, который был признан Мефодием для обозначения христианской жертвы.Часто используемый в работах по славистике термин месса св. Петра употребляется в нескольких значениях: а) как догригорианский чин, автором которого был сам апостол Петр, б) как греческий перевод григорианской литургии, в) как смешанный римско-византийский чин, лишенный определенного объема византийских элементов в чине римском. По этому поводу, использование столь многозначного термина в научных работах, по мнению автора, противопоказано. В связи с этим автор предлагает термин литургия метрополита Мефодия.4) Тексты. Сохранились фрагменты возникшего, несомненно, еще в Солуни перевода чина св. Василия и св. Иоанна Златоуста т.н. Синайский евхологий и григорианского чина по рукописи из Падуи (главным образом, это возникший на территории Моравии или Паннонии т.н. Киевский миссал). Исследования ждет найденная в 1975 г. в Синайском монастыре рукопись другого церковнославянского миссала. Как отметил Тарнанидис в своем списке новонайденных текстов, этот миссал написан диалектом южных славян, но термионология в нем западная. Тарнанидис не предпринимает попытки установить его отношение к Киевскому миссалу. Может быть, эта большая, насчитывающая 80 листов, рукопись поможет найти ответ на основной вопрос: каким был чин литургии метрополита Мефодия.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 7; 5-20
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Służba Boża Kościoła. Josefa Andreasa Jungmanna szerokie pojmowanie liturgii i jego krytyka
Autorzy:: Worbs, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/585070.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: J.A. Jungmann, definicja liturgii, Kościół, teologia misteryjna, ruch liturgiczny
Źródło:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 52, 2; 359-373
1234-4214
Pojawia się w:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Język liturgiczny Ordynariatów Personalnych dla byłych anglikanów. Zarys ogólny
An Outline of the Liturgical Language of the Personal Ordinariates for Former Anglicans
Autorzy:: Pskit, Wiktor
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1791159.pdf
Data publikacji:: 2020-09-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: język liturgiczny
Ordynariaty Personalne
Divine Worship
Anglicanorum coetibus
dziedzictwo anglikańskie
Opis:: Artykuł przedstawia podstawowe cechy językowe mszału Divine Worship (2015) stanowiącego księgę liturgiczną niedawno powołanych Ordynariatów dla byłych anglikanów. Omawia on źródła historyczne tej księgi mszalnej. Charakterystyka językowa Divine Worship jest ukazana za pomocą porównania wybranych tekstów tej księgi z odpowiadającymi im fragmentami z angielskiego przekładu współczesnego Mszału Rzymskiego. Porównanie tych tekstów pozwala zauważyć, iż angielszczyzna liturgii Ordynariatów cechuje się wysokim stopniem hieratyczności (sakralności) w rozumieniu Mohrmann (1959, 1968), Crystala (1964, 1990) oraz watykańskiej instrukcji Liturgiam authenticam (2001). Ten hieratyczny styl stanowi bezpośredni wkład dziedzictwa anglikańskiego (Anglican Patrimony) do współczesnej liturgii rzymskiej.
The paper presents some basic features of the language of Divine Worship: The Missal (2015), the liturgical book of the recently established Ordinariates for former Anglicans. It discusses the historical sources of the text of the Ordinariate missal. The linguistic characteristics of Divine Worship is shown on the basis of a comparison with corresponding texts in the current English translation of the Roman Missal. The comparison makes it possible to demonstrate that the language of the Ordinariate liturgy is a highly hieratic (sacral) variety of English in the sense of Mohrmann (1959, 1968), Crystal (1964, 1990) and the Vatican instruction Liturgiam authenticam (2001). The relevant hieratic style is a direct contribution of the Anglican Patrimony to the contemporary Roman liturgy.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 6; 155-167
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Błogosławiony abp Antoni Julian Nowowiejski — pionier ruchu liturgicznego w Polsce. W 75. rocznicę męczeńskiej śmierci
Blessed Archbishop Antoni Julian Nowowiejski — the Pioneer of the Liturgical Movement in Poland. In Commemoration of the 75th Anniversary of his Martyrdom
Autorzy:: Brzeziński, Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/585102.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: arcybiskup Antoni Julian Nowowiejski
liturgia
ruch liturgiczny
ruch liturgiczny w Polsce
Archbishop Antoni Julian Nowowiejski
liturgy
the liturgical movement
the liturgical movement in Poland
Opis:: Przed 75 laty, w maju lub w czerwcu 1941 r., w obozie koncentracyjnym Soldau umierał śmiercią męczeńską senior Episkopatu Polski, pasterz prastarej diecezji płockiej, arcybiskup Antoni Julian Nowowiejski. 13 czerwca 1999 r. Antoni Julian Nowowiejski został w Warszawie ogłoszony błogosławionym przez św. Jana Pawła II, otwierając poczet 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej. Śmierć w Działdowie poprzedziło niezwykle cenne życie arcybiskupa jako kapłana, uczonego, profesora, wychowawcy, mecenasa kultury i sztuki, działacza na polu oświatowym, społecznym i misyjnym, i — wreszcie — biskupa Kościoła katolickiego. W liczącej ponad 940 lat historii diecezji płockiej 33-letni okres rządów pasterskich Antoniego Juliana Nowowiejskiego (1908–1941) stanowi niewątpliwie osobną epokę. Jego osoba wpisała się również na trwałe w dzieje Kościoła, państwa i narodu polskiego. W artykule przedstawiono bł. Antoniego Juliana Nowowiejskiego jako wybitnego liturgistę swojej epoki i pioniera ruchu liturgicznego na ziemiach polskich przełomu XIX i XX stulecia, ale także uczonego, którego dzieła — pomimo upływu lat — przeżywają w naszych czasach swoisty renesans.
Seventy-five years ago, in May or June 1941, Archbishop Antoni Julian Nowowiejski, a senior of Polish Episcopal Conference, a bishop of an ancient Diocese of Płock was dying as a martyr in the Soldau concentration camp. On June 13, 1999, in Warsaw, St. John Paul II beatified him along with the 108 Martyrs of World War II. The death of the Archbishop in Działdowo was preceded by an exceptionally valuable life as a clergyman, scholar, professor, educator, great patron of art and culture, activist in the field of education, social and missionary life and, last but not least, a bishop of the Catholic Church. In 940 years of the history of the Diocese of Płock, 33 years of his service (1908– 1941) constitute a separate epoch. The life of Antoni Julian Nowowiejski is firmly inscribed in the history of the Church, state and the Polish nation. The article presents Blessed Antoni Julian Nowowiejski as an eminent liturgist of his times, the pioneer of the liturgical movement in Poland at the turn of the 19th and 20th centuries and as a scholar whose works, despite the passage of time, are currently enjoying a renaissance.
Źródło:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 455-473
1234-4214
Pojawia się w:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Proces zmian języka liturgicznego w Serbskiej Cerkwi Prawosławnej na przykładzie oficjów ku czci świętych Serbek
Autorzy:: Gapska, Dominika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2167816.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Akademia Supraska
Tematy:: język liturgiczny
Serbia
Kościół prawosławny
hymnografia
Liturgical Language
Orthodox Church
Hymnography
Opis:: Srbljak is a collection of hymns and services dedicated to Serbian saints of the Orthodox Church. In particular regard to the texts of the services of the Serbian saint women: Angelina (30 VII), Anastasia Nemanic (22 VI), Eughenia – Euphrosinia (tsarina Militsa; 19 VII) and Zlata of Meghlen (13 X) one can observe the changes of the norms applied to the liturgical language in Serbia. The service of St Angelina, written around 1520 or 1530, was included in the Rakovatch manuscript of Srbljak (1714) edited in the Serbian version of Church Slavonic. The same book printed in 1761 in Rimnik contained already the texts in the Russian version of Church Slavonic as did also the Belgrade edition of the Srbljak edited in 1861. It was only in 1986 that the Holy Synod of the Serbian Orthodox Church printed Srbljak in Serbian Slavonic, allowing the introduction of seven services in modern Serbian (including four services translated from Romanian). The last edition of Srbljak shows general tendencies in contemporary Serbia to use more and more often the modern Serbian as the liturgical language.
Źródło:: Latopisy Akademii Supraskiej; 2012, Język naszej modlitwy- dawniej i dziś, 3; 149-157
2082-9299
Pojawia się w:: Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Pierwsze próby reform śpiewu cerkiewnego na Rusi. Działalność I i II Komisji (1652-1670)
The first attempts of the Orthodox church music reforms in Ruthenia. The activity of the I and II Commission (1652-1670)
Autorzy:: Sawicki, Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/420195.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: śpiew liturgiczny
znamienny śpiew
Kościół prawosławny
liturgical chant
Znamenny Chant
Orthodox Church
Opis:: The article raises the issues of the first attempts of the Orthodox church music reforms in Ruthenia, which were undertaken between 1652-1670 on the orders of tsar Alexei Mikhailovich. The author starts with the detailed description of key liturgical problems of the Orthodox Church in Moscovia at that time. The second part of this article constitutes the analysisof the I and II Commission’s activities as well as evaluation of Alexander Miezieniec ‘work – one of the Commission coordinators. There are also described problems which reformers came across, e.g. the absence of uniform comparative material such as liturgical books with musical notation.
Źródło:: ELPIS; 2013, 15; 139-146
1508-7719
Pojawia się w:: ELPIS
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Rola komentatora liturgicznego w ramach posługi słowa i jego formacja biblijna
Autorzy:: Stypułkowska, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1912636.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:: liturgical commentator
ministry of word
biblical formation
komentator liturgiczny
posługa słowa
formacja biblijna
Opis:: W niniejszym artykule została przeprowadzona refleksja nad rolą komentatora liturgicznego w ramach posługi słowa, na którą składały się kwestie związane z udziałem osób świeckich w posłudze słowa i pomocniczą rolą świeckich w liturgii słowa (1), homilią i komentarzem liturgicznym przed czytaniami (2) oraz formacją biblijną komentatorów (3). Została ukazana pomocnicza rola komentatora liturgicznego przygotowującego komentarz przed czytaniami wobec kaznodziei głoszącego podczas liturgii homilię, która jest przepowiadaniem misterium Chrystusa. Zwrócono uwagę na kerygmat, który powinien być zasygnalizowany przez komentarz i obwieszczony przez homilię. W formacji biblijnej komentatorów zaproponowano lectio divina jako metodę przygotowującą do interpretacji słowa Bożego w liturgii. Została ukazana pomocnicza rola komentatora liturgicznego przygotowującego komentarz przed czytaniami wobec homilisty, głoszącego podczas liturgii homilię, która jest przepowiadaniem misterium Chrystusa. Zwrócono uwagę na kerygmat, który powinien być zasygnalizowany przez komentarz i obwieszczony przez homilię. W formacji biblijnej komentatorów zaproponowano lectio divina jako metodę przygotowującą do interpretacji słowa Bożego w liturgii. Słowa kluczowe: komentator liturgiczny, posługa słowa, formacja biblijna
The paper presents a reflection on the role of the liturgical commentator in the ministry of word, comprising the issues related to the participation of lay persons in the ministry of the word and their auxiliary role in the ministry of word (1), to the homily and the introductory comment before the readings (2), and to the biblical formation of commentators (3). An auxiliary role of liturgical commentator who prepares the commentary to be read before the biblical readings in contrast to the homilist who delivers a homily which is a proclamation of the mystery of Christ was shown. The attention was paid to the kerygma, which should be signalled in the commentary and proclaimed during the homily. Lectio divina was proposed as the method of biblical formation which would prepare the commentators to the interpretation of the word of God for the liturgical purposes. An auxiliary role of liturgical commentator who prepares the commentary to be read before the biblical readings in contrast to the homilist who delivers a homily which is a proclamation of the mystery of Christ was shown. The attention was paid to the kerygma, which should be signalled in the commentary and proclaimed during the homily. Lectio divina was proposed as the method of biblical formation which would prepare the commentators to the interpretation of the word of God for the liturgical purposes. Keywords: liturgical commentator, ministry of word, biblical formation
Źródło:: Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2020, 73, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:: Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Świętość w czasie: rok liturgiczny w ekonomii zbawienia
Holiness in Time: the Liturgical Year in the Economy of Salvation
Autorzy:: Megger, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2131693.pdf
Data publikacji:: 2022-09-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: rok liturgiczny
liturgia
ekonomia zbawienia
czas
liturgical year
liturgy
Economy of Salvation
time
Opis:: Rok liturgiczny jest celebracją misterium Chrystusa i Jego zbawczego dzieła rozłożoną w czasie. Naród Wybrany sakralizuje czas, ponieważ w nim poprzez różne wydarzenia objawia się i działa Bóg. Żydowski teolog Abraham Joshua Heschel naucza, że czas jest atrybutem Boga i świętości. Czas przenika i podporządkowuje przestrzeń, bo jest obecnością samego Jahwe. Misterium paschalne Jezusa Chrystusa jest wypełnieniem czasu, lecz nie jego dopełnieniem. Nie tylko człowiek i całe stworzenie zostają odnowione, ale także i czas zostaje oczyszczony, ponieważ zmartwychwstanie stanowi centrum tajemnicy czasu. Treścią roku liturgicznego jest Zbawiciel, a więc w liturgii również czas sprawowania antycypuje czas samego Boga, czyli wieczność. W ten sposób czas przeżywany w Kościele staje się narzędziem uświęcenia.
The liturgical year is the celebration of the mystery of Christ and of His salvific work over time. The Chosen People sanctify time because God reveals and acts through various events within it. The Jewish theologian Abraham Joshua Heschel teaches that time is an attribute of God and of holiness. Time permeates and subordinates space, because it is the very presence of Yahweh Himself. The paschal mystery of Jesus Christ is the fullness of time but not its completion. It is not only man and the whole of creation which are renewed, but time also is purified, because the resurrection becomes the center of the mystery of time. The content of the liturgical year is the Savior, so in the liturgy the time of the celebration anticipates as well the time of God himself, that is, eternity. In this way, time lived in the Church becomes an instrument of sanctification.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 69-82
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "liturgiczny" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język