Świętość w czasie: rok liturgiczny w ekonomii zbawienia

Rok liturgiczny jest celebracją misterium Chrystusa i Jego zbawczego dzieła rozłożoną w czasie. Naród Wybrany sakralizuje czas, ponieważ w nim poprzez różne wydarzenia objawia się i działa Bóg. Żydowski teolog Abraham Joshua Heschel naucza, że czas jest atrybutem Boga i świętości. Czas przenika i podporządkowuje przestrzeń, bo jest obecnością samego Jahwe. Misterium paschalne Jezusa Chrystusa jest wypełnieniem czasu, lecz nie jego dopełnieniem. Nie tylko człowiek i całe stworzenie zostają odnowione, ale także i czas zostaje oczyszczony, ponieważ zmartwychwstanie stanowi centrum tajemnicy czasu. Treścią roku liturgicznego jest Zbawiciel, a więc w liturgii również czas sprawowania antycypuje czas samego Boga, czyli wieczność. W ten sposób czas przeżywany w Kościele staje się narzędziem uświęcenia.

The liturgical year is the celebration of the mystery of Christ and of His salvific work over time. The Chosen People sanctify time because God reveals and acts through various events within it. The Jewish theologian Abraham Joshua Heschel teaches that time is an attribute of God and of holiness. Time permeates and subordinates space, because it is the very presence of Yahweh Himself. The paschal mystery of Jesus Christ is the fullness of time but not its completion. It is not only man and the whole of creation which are renewed, but time also is purified, because the resurrection becomes the center of the mystery of time. The content of the liturgical year is the Savior, so in the liturgy the time of the celebration anticipates as well the time of God himself, that is, eternity. In this way, time lived in the Church becomes an instrument of sanctification.