Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "liturgia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 527
Tytuł:
Ks. Bogusław Migut, Liturgia jako teologia żywa, Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 2019, ss. 249.
Autorzy:
Akonom, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676732.pdf
Data publikacji:
2021-10-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
liturgia
Opis:
W obliczu niezrozumienia istoty i roli liturgii w życiu i nauczaniu Kościoła katolickiego należy stale podkreślać jej znaczenie i podejmować próby przybliżania jej wiernym. W tym zakresie konieczna jest także reedukacja celebransów i wszystkich podejmujących posługi w zgromadzeniu liturgicznym. Aby to osiągnąć Kult Boży, dokonywany w czasie sprawowania świętych obrzędów, musi znajdować swoje odzwierciedlenie także w przestrzeni naukowej. Teologia, jako nauka o Bogu, jest odpowiedzialna za zapewnienie liturgii właściwego miejsca w przestrzeni swojej dziedziny, tak aby ta specyficzna dyscyplina nie była marginalizowana, a jej ciągła obecność w świecie nauki umożliwiła syntezę bogactwa wiedzy teologicznej właśnie na płaszczyźnie liturgicznej. Czasy współczesne, tak silnie związane z tzw. kulturą obrazkową, dają nową szansę, aby język znaków oraz gestów znajdujący od wieków swoje miejsce w liturgii podjąć na nowo, czyniąc tym samym żywy i świadomy udział w źródle i szczycie chrześcijańskiego życia. Recenzowana praca Liturgia jako teologia żywa ma charakter teoretyczno-badawczy i wyróżnia się spośród współczesnej literatury przedmiotu stosunkowo dużym obszarem badań. Omawiana monografia została opracowana w sposób homogeniczny, choć praca skupia się na wąskiej gałęzi teologii, dokonana analiza prezentuje jednak szerokie i wielowątkowe podejście do tematu. Zastosowaną przez Autora metodę badawczą należy uznać za właściwą w stosunku do specyfiki podjętego zagadnienia, jej użycie umożliwia ukazanie obszernego uniwersum teologii wraz z całym bogactwem jej dorobku w kontekście podejmowanej problematyki.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2021, 30, 2; 105-107
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia jako miejsce budowania wspólnoty
Liturgy and community of the Church
Autorzy:
Mieszczak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553783.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
liturgia
wspólnota
Opis:
The community of the Church has feature of every community therefore it can be describe by the aid of social instruments. However few essential components are not subjects to these criteria. Its foundation determine the Paschal sacrifice of Jesus Christ, which is present continually in the liturgical celebration and define the way of life of the members of the church. Also the criteria of time and space apply in different way to the Church. The members of the Church are not only people who are alive but also saints of all times and our brothers and sisters who are awaiting the cleansing in purgatory. The whole Church reveals therefore fully in liturgical celebration. There He renews and strengthens. The power for His activity in connection with salvation of men draws from liturgy where Christ in sacramental signs can achieve the change of man and assure the unity of the whole community: saints in heaven - Christian living on the earth - brothers in purgatory. Liturgy is the place for building christian community of the Church.
Źródło:
Sympozjum; 2015, 2(29); 51-64
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem rytu mszalnego arcybiskupa Metodego
Проблема чина литургии метрополита Мефодия
Autorzy:
Moszyński, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954414.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
arcybiskup Metody
rok liturgiczny (kościelny)
liturgia
tzw. liturgia świętego Piotra
Opis:
В поисках ответа на вопрос, каким был чин литургии метрополита Мефодия, автор поднимает несколько вопросов, а именно: 1. Отношение Солунских братьев к каноническому праву. Как Константин-Кирилл, так и Мефодий строго соблюдали правила канонического права. Неприемлемо предположение, что Мефодий, прежде чем стать метрополитом, мог перевести чин не по закону места. Несомненно, в Солуни славянские апостолы перевели Литургию св. Василия и св. Иоанна Златоуста, на территории Моравии и Паннонии - григорианскую литургию. 2. Вопрос организации церковного круга. Метрополит Мефодий сохранил порядок византийского круга. В Хорватии славянская литургия была связана с римским кругом. Проникновение некоторых элементов римского церковного круга в круг византийский произошло в Македонии уже после смерти Мефодия. 3. Сосуществование терминологии византийско-славянской (sluzbba, jereje) и западной (тьш, роръ). Возможность их замены свидетельствует о том, что они не были связаны ни с каким определенным чином. О типе чина не сообщал также отрицаемый западными священниками дохристианский термин treba, который был признан Мефодием для обозначения христианской жертвы.Часто используемый в работах по славистике термин месса св. Петра употребляется в нескольких значениях: а) как догригорианский чин, автором которого был сам апостол Петр, б) как греческий перевод григорианской литургии, в) как смешанный римско-византийский чин, лишенный определенного объема византийских элементов в чине римском. По этому поводу, использование столь многозначного термина в научных работах, по мнению автора, противопоказано. В связи с этим автор предлагает термин литургия метрополита Мефодия.4) Тексты. Сохранились фрагменты возникшего, несомненно, еще в Солуни перевода чина св. Василия и св. Иоанна Златоуста т.н. Синайский евхологий и григорианского чина по рукописи из Падуи (главным образом, это возникший на территории Моравии или Паннонии т.н. Киевский миссал). Исследования ждет найденная в 1975 г. в Синайском монастыре рукопись другого церковнославянского миссала. Как отметил Тарнанидис в своем списке новонайденных текстов, этот миссал написан диалектом южных славян, но термионология в нем западная. Тарнанидис не предпринимает попытки установить его отношение к Киевскому миссалу. Может быть, эта большая, насчитывающая 80 листов, рукопись поможет найти ответ на основной вопрос: каким был чин литургии метрополита Мефодия.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 7; 5-20
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
P. Wiśniewski, ks.: Śpiewy Mandatum w polskich drukach muzyczno-liturgicznych XVII wieku. Warszawa 2008, ss. 134
Autorzy:
Rozen, Fryderyk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039413.pdf
Data publikacji:
2010-12-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
liturgia
muzyka sakralna
dokument
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2010, 94; 381-384
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od ceremoniału papieskiego do ceremoniału biskupiego. Wpływ renesansowej Cappella Papale na liturgiczny rytm życia stolic biskupich
Autorzy:
Krzych, Bartłomiej Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912637.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Caeremoniale Episcoporum
Caeremoniale Romanum
liturgia papieska
liturgia pontyfikalna
papal liturgy
pontifical liturgy
Opis:
Głównym źródłem i podstawą liturgii pontyfikalnych jest Pontyfikał (Pontificale Romanum) i Ceremoniał Biskupi (Caeremoniale Episcoporum). O ile pierwszy z nich jest pełnoprawną księgą liturgiczną, o tyle drugi jest księgą opisującą jedynie ceremonie (dla liturgii całego roku liturgicznego) oraz elementy etykiety obowiązującej na dawnych dworach biskupich, katedrach i kolegiatach, opisując niejako ich życie codzienne (od wyboru biskupa, przez obchody roku kościelnego, po szczegółowe funkcje ministrów). Ceremoniał Biskupi, wydany po raz pierwszy w 1600 roku (na polecenie ojców Soboru Trydenckiego), jest w istocie – jak podkreślają badacze i znawcy liturgii – ceremoniałem papieskim (Caeremoniale Romanum lub Caeremoniale Apostolicum) dostosowanym do realiów katedry biskupiej. Ceremoniał ten był dziełem tzw. wielkich mistrzów ceremonii papieskich (Agostino Piccolomini, Joannes Burchard, Paride Grassi). Okazuje się, że liturgia rzymska (zwłaszcza w jej formie pontyfikalnej, ale także w wymiarze parafialnym), przynajmniej w jej kształcie do początku drugiej połowy XX wieku, została skodyfikowana w ceremoniale papieskim, rozprzestrzeniając się na cały świat katolicki.
The main source and basis of the pontifical liturgies is the Pontifical (Pontificale Romanum) and the Ceremonial of Bishops (Caeremoniale Episcoporum). While the former is a fully-fledged liturgical book, the latter is a book describing only the ceremonies (for the liturgy of the whole liturgical year) and the elements of the etiquette observed at former bishops’ courts, cathedrals and collegiates, describing in a way their daily life (from the election of the bishop, through the celebrations of the church year, to the detailed functions of ministers). The Ceremonial of Bishops, published for the first time in 1600 (by order of the Fathers of the Council of Trent), is in fact, as researchers and experts in liturgy point out, a Papal Ceremonial (Caeremoniale Romanum or Caeremoniale Apostolicum) adapted to the realities of the cathedral. This ceremony was the work of the so-called great masters of papal ceremonies (Agostino Piccolomini, Joannes Burchard, Paride Grassi). It turns out that the Roman liturgy (especially in its pontifical form, but also in its parish dimension), at least in its form until the beginning of the second half of the 20th century, was codified in the papal ceremonial, spreading throughout the Catholic world.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2020, 73, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstęp Alexandra Lesleya do Missale mixtum secundum regulam beati Isidori, dictum mozarabes
El prefacio de Alexander Lesley al Missale Mixtum secundum regulam beati Isidori, dictum mozarabes
Autorzy:
Arocena, Félix María
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558924.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
liturgia mozarabska
Mszał hiszpańsko-mozarabski
Alexander Lesley
liturgia mozárabe
Misal Hispano-Mozárabe
Opis:
Pierwsze nowożytne wydanie Mszału hiszpańsko-mozarabskiego zostało dokonane przez kard. Cisnerosa w Toledo w 1500 roku. Dwa wieki później, szkocki jezuita Alexander Lesley dokonał pierwszej reedycji tej księgi liturgicznej, która polegała na transkrypcji euchologii, do której dołączył liczne przypisy oraz obszerny Wstęp. Oba teksty są uznawane przez badaczy za cieszące się szczególną wartością ze względu na kompetencje naukowe szkockiego liturgisty. W niniejszym artykule zostały przedstawione zasadnicze idee wyrażone przez niego we Wstępie oraz w jego ostatnim receptio. Uwypuklono m.in. aspekty liturgiczne, historyczne, teologiczne i filozoficzne owego Wstępu, który wskazuje na blaski i cienie skomplikowanej genezy i rozwoju czcigodnego rytu hiszpańsko -mozarabskiego.
La primera edición moderna del Misal Hispano-Mozárabe la realizó el cardenal Cisneros en Toledo en el año 1500. Dos siglos después, el jesuíta escocés Alexander Lesley hizo la primera re-edición de este mismo libro litúrgico. Esta re-edición consistió en la transcripción de la eucología a la que añadió abundantes notas a pie de páginas así como un largo Prólogo. Ambas aportaciones son consideradas por los hispanistas como textos dotados de una especial autoridad debido a los conocimientos del liturgista escocés. En estas páginas se expone un extracto de las ideas más destacables contenidas en el Prólogo de Lesley y su ulterior receptio. Se abordan algunos aspectos históricos, litúrgicos, teológicos, filológicos... de ese prólogo, cuyo conocimiento muestra nuevas luces y sombras en torno a los complejos orígenes y evolución del venerable rito de la Hispania.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 34; 39-49
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział laikatu w „sprawowaniu” boskiej liturgii oraz sakramentu kapłaństwa
The Role of the Laity in „Celebrating” the Divine Liturgy and the Sacrament of Priesthood
Autorzy:
Magruk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168706.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
laikat
liturgia
sakrament kapłaństwa
modlitwa
Opis:
The article discusses the role of the laity in „celebrating” two essential sacraments in the Orthodox Church. It is also an attempt to confirm a cardinal place which lay people occupy in the Church. On the one hand, liturgical prayer is a creative act to which the fullness of the Church is called: both clergy and laity. But on the other hand a bishop who imposes his hands on a priesthood candidate never acts in isolation from the pleromy of the Body of Christ, of which he is representative, and all together with „one heart and one mouth” glorify the name of the Holy Trinity.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 30-37
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La porta della chiesa. Luogo liturgico trascurato
The Church Door
Główne drzwi do kościoła
Autorzy:
Jura, Piotr Pawel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037998.pdf
Data publikacji:
2020-12-17
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
świątynia
drzwi kościoła
liturgia
sacrum
Opis:
The main door of a church does not only have the sole function as a point of entry or exit but it must perform the iconic function of primary importance in a complex path as a cultural and cultic symbol. Sacred architecture must firstly correspond to liturgical requirements. It does not stand on it’s own but must shape what is sacred in order to be truly functional, therefore becoming a synthesis of form, content and purpose. The door, being part of the architecture, is not simply an opening on the wall, but it is a liturgical and symbolic point which must be strongly characterized.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 56, 2; 93-112
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prayers of the Byzantine Liturgy of the Word as an Introduction to Meditation on the Holy Scriptures
Modlitwy bizantyjskiej liturgii słowa jako wprowadzenie do medytacji nad Pismem Świętym
Autorzy:
Rudeyko, Vasyl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430873.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgia bizantyjska
liturgia słowa
teologia liturgiczna
byzantine liturgy
liturgy of the word
liturgical theology
Opis:
Artykuł analizuje modlitwy liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej w odniesieniu do medytacji nad Pismem Świętym. Szczególną uwagę autor zwraca na potrzebę przygotowania udziału w liturgii poprzez głębszą znajomość modlitw i patrystycznej tradycji odczytywania Biblii. Na przykładzie poszczególnych modlitw ukazany jest kontekst czytania i komentowania Ewangelii w zgromadzeniu eucharystycznym. Autor zachęca, między innymi, do przemyślenia współczesnego obrzędu liturgii słowa w tradycji bizantyjskiej, który w historycznym procesie formowania się uległ istotnym zmianom, w wyniku czego jego struktura częściowo utraciła swoją pierwotną prostotę.
The article analyzes the prayers of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition with regard to meditation on the Holy Scriptures. In particular, the author draws attention to the fact of the need to prepare for participation in the divine service through a deeper knowledge of the prayer and patristic tradition of reading the Bible. On the example of individual prayers, the context of reading and commenting on the Gospel in the Eucharistic assembly is indicated. Among other things, the author encourages rethinking the modern rite of the Liturgy of the Word in the Byzantine tradition, which underwent significant changes during its formation and partially lost its authentic structural simplicity.
Źródło:
Polonia Sacra; 2023, 27, 3; 65-78
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Archetyp liturgii słowa w liturgii synagogalnej
The Archetype of the Liturgy of the Word in the Synagogal Liturgy
Autorzy:
Nowak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949485.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
aklamacja
ambona
liturgia słowa
liturgia synagogalna
acclamation
ambo
liturgy of the word
synagogal liturgy
Opis:
One should look for the roots of the Christian liturgy of the word in the Bible, as this is where the synagogal liturgy comes from. This paper consists of three parts: (1) The Liturgy of the Word, (2) Acclamations, and (3) The Ambo.  It shows sets of readings for different holidays as well as the gestures and responses of lectors and the faithful. In the liturgy of the word, the Torah was the most important book; the prophets’ texts were of a lesser importance. The homily and the singing of psalms were also crucial elements of the liturgy. The gathered assembly ended with a blessing. Acclamations: Amen and Alleluia have also been adopted into the Christian liturgy. In a synagogue there is an ambo, whose Biblical roots can be found in Neh 8 : 4. These synagogal elements have been adopted into Christianity. Taking into consideration 2 Cor 13–18, some differences between the synagogal liturgy and the Christian liturgy can be noticed. The archetype of the liturgy of the word refers only to the external characteristics of the liturgy. In times of the Old Testament, people addressed only God, whereas in the liturgy of the Church, Christ is also present during the proclamation of the word of God (cf. Vatican Council II, Sacrosanctum Concilium, 7, 33). Therefore, in the Christian liturgy of the Word, man finds the Spirit and life (cf. J 6 : 63).
Genezy chrześcijańskiej liturgii słowa należy upatrywać w Biblii, ponieważ z niej wywodzi się liturgia synagogalna. Artykuł jest podzielony na trzy części: (1) Liturgia słowa, (2) Aklamacje, (3) Ambona. Pokazane są zestawy czytań w zależności od święta, a także zachowania lektorów i wiernych. Największe znaczenia miała Tora. Mniejsze znaczenie miało czytanie proroków. Do istotnych momentów liturgii słowa należy w synagodze także homilia i śpiew psalmów. Zgromadzenie kończyło się udzieleniem błogosławieństwa. Liturgia chrześcijańska przyjęła również aklamacje: Amen i Alleluja. W synagodze znajduje się także ambona, która bierze swoją podstawę biblijną z Ne 8, 4. Te synagogalne elementy przechodzą do chrześcijaństwa. Biorąc pod uwagę 2 Kor 13–18, widać różnicę pomiędzy liturgią synagogalną a liturgią chrześcijańską. O archetypie można mówić tylko w zewnętrznej formie. W czasach Starego Testamentu zwracano się tylko do Boga. W liturgii Kościoła podczas proklamacji słowa Bożego jest obecny Chrystus (por. Sobór Watykański II, konst. Sacrosanctum Concilium, 7, 33). Tak więc w chrześcijańskiej liturgii słowa człowiek odnajduje ducha i życie (por. J 6, 63).
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2018, 71, 1
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowe konsekwencje Motu Proprio Summorum Pontificum
Linguistic Consequences of Motu Proprio Summorum Pontificum
Autorzy:
Pskit, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503383.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
zapożyczenie
latynizm
liturgia rzymskokatolicka
forum internetowe
Opis:
This paper is concerned with language change in Polish resulting from the ‘restoration’ of the Tridentine Mass in the Roman Catholic Church on the basis of Motu proprio Summorum Pontificum issued by Benedict XVI. The change in question has to do with the appearance of new Latin lexical borrowings in Polish as well as the ‘reactivation’ of those earlier, but somewhat forgotten, Latinate items. Although the process is limited in scope and might have a temporary character, it is an interesting instance of the influence of extra linguistic events on language.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2011, 20; 271-280
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 527

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies