Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "litania" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Letania more solito dicantur. Przyczynek do badań nad pobożnością maryjną wśród średniowiecznych dominikanów
    Letania more solito dicantur. A contribution to the study of the Marian devotion among medieval Dominicans
    Autorzy:
    Oleś, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560464.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    litania dominikańska
    pobożność maryjna
    Dominican litany
    Marian devotion
    Opis:
    Głównym przedmiotem studium jest prezentacja okoliczności powstania oraz miejsca w pobożności średniowiecznych dominikanów modlitwy zwanej potocznie litanią dominikańską, dominikanów (Litaniae Ordinis Praedicatorum quae dicuntur in omnibus tribulationibus). Dokładny czas powstania tej litanii nie jest znany. Po raz pierwszy wzmianka na jej temat pojawia się w związku z pewnym niezwykle dla zakonu groźnym incydentem, który miał miejsce w latach pięćdziesiątych XIII wieku. 21 listopada 1254 roku papież Innocenty IV ogłosił bullę Etsi Animarum, która w dramatyczny sposób ograniczała przywileje zakonów mendykanckich dotyczące głoszenia kazań, spowiedzi, jałmużny jak i wielu innych. Legenda związana z litanią przekazuje, że wówczas bracia rozpoczęli gorliwe jej odmawianie, w następstwie którego papież Innocenty IV zmarł. Bez względu na zasadność tej opowieści, jest faktem że w 1256 roku kapituła Generalna w Paryżu nakazała całemu zakonowi odmawianie tej litanii. Pierwotny kształt Litanii do Najświętszej Panny, pozostaje nieznany. Poszukiwania najstarszej, zachowanej w całości wersji litanii wiodą do jednego przekazu rękopiśmiennego, pochodzącego dopiero z roku 1500.
    The main object of the study is to present the origins of the prayer commonly known as Dominican litany (Litaniae Ordinis Praedicatorum quae dicuntur in omnibus tribulationibus) and its place in the piety of medieval Dominicans. The exact time of the creation of the litany is not known. The first mention of the litany appears in connection with an extremely dangerous incident for the Order, which took place in the 1250s. On 21 November 1254 pope Innocent IV issued a bull Etsi Animarum which considerably limited the privileges of Mendicant orders concerning, inter alia, preaching, confession and alms. The legend associated with the litany has it that the brothers began to recite it passionately. As a consequence pope Innocent IV died. Regardless of whether the litany worked a miracle here or not, the fact is that the General Chapter of Paris, ordered the entire Order to say the litany. The original text of the Litany to the Blessed Virgin remains unknown. The search for the oldest surviving version of the whole prayer leads to a hand-written message, coming only from the year 1500.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2013, 19; 43-57
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cysterska i jezuicka wersja śląskich Litanii o św. Barbarze
    The Cistercian and the Jesuit versions of Silesian Litanies to St Barbara
    Autorzy:
    Kossakowska-Jarosz, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1203021.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-18
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    St Barbara
    prayer book
    religious culture
    Silesia Litania rudzka
    Opis:
    St Barbara is a patroness saint deeply ingrained in the culture of Upper Silesia. It was chiefly the 19th century that was deciding in this respect, since the process of linking the martyr-woman to the miners’ occupational group was concluded then. The miners’ community played a significant role in the socioeconomic and identity related character of the region. Consequently, the cult of St Barbara started to be grafted onto this land towards the end of the 17th century, mainly as a result of founding religious fraternities under the Saint’s vocation by monastic orders already based here. The process of accretion of fraternities aiming at religiousness and piety was connected with the plan of including them in the mission of recatholicization of Europe, which followed the Council’s of Trident decision. Monks wrote into the systemic motifs of the epoch, since as regards the action which was being run, it was the Jesuits in particular who drew on the spirit of the Baroque to a large extent. The spirit itself propagated the idea of paltriness of the earthly world, which – in consequence – led to the fact that the necessity of man’s appropriate preparation for departing to the eternity came to acquire a great significance. St Barbara, who was one of the patron saints of a good death (beside St Joseph and St Anna) at that time, by patronizing fraternities inclined towards unceasing prayers for a good death, could naturally link those all-European trends with the Christian current of the right preparation of human beings for their death. Until the mid-18th century it was only single praying congregations dedicated to St Barbara that were established here. Still, even that proved sufficient to considerably strengthen the collective dimension of the Saint’s cult. The two editions of the Silesian Litanies to St Barbara date just from that time. The slightly older one comes from the prayer book Książeczka braterska sławnego i chwalebnego […] Bractwa Świętej Panienki i chwalebnej Krystusowej Męczennice Barborki […] [The fraternal book of the famous and respectable […] Fraternity of Saint Virgin and respectable Christ’s Martyr Borborka] published in Opava in 1740 for the religious congregation which was affiliated at the Cistercian abbey in Rudy near Racibórz, whereas the other one – from the booklet entitled Przeświętne Bractwo Barbary św., Panny i Męczenniczki Krystusowej, Patronki szczęśliwej śmierci […] [The glorious Fraternity of St Barbara Holly Virgin and Christ’s Martyr, the Patroness of a happy death], published by the Jesuits in Wrocław in 1747 for the Confraternity of Tarnowskie Góry. The prayer-books and the confraternities held the canonical status, since they were approved by the Holy See. They made the basis of sources to the local prayer books and song books in the 19th century. The litanies recorded in Polish old prints differ from one another, which resulted from the spirituality of the Orders that were patrons to the individual prayer books. The distribution of invocations is different and they raise different aspects of St Barbara’s cult, too. The text of the Litany inserted in the prayer book of Tarnowskie Góry accentuates the connection of the Patroness Saint with the worship for the Holy Sacrament. Hence the names given to her such as, among others, “Glory of the Holy Wood”, “the Ministress of the Heaven’s food”, “the Preventer of eternal hunger”, the Saint “treating out of the Goblet of Salvation”, “Patroness assisting on the frightful Doomsday”. On the other hand, in the monument of Ruda, St Barbara was associated with propagation of faith. Thus, she was addressed as, for instance, “Multiplier of God’s glory”, “a giver of praise to the Holiest Trinity”, “the Lover of faith in God”, “Destroyer of idolatry”, “the Mistress of Christ’s teachings invariably sticking with God”.
    Źródło:
    Stylistyka; 2020, 29; 111-129
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prosodic Memory: Claudel − Eliot – Liebert
    Pamięć prozodyjna: Claudel − Eliot − Liebert
    Autorzy:
    Sadowski, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2012253.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    wiersz
    prozodia
    pamięć
    litania
    torowanie
    verse
    prosody
    memory
    litany
    priming
    Opis:
    In this paper prosodic memory is considered to be a collection of all past experiences of speech, sound and rhythm that are activated during the reception of a linguistic text. Although the resources of prosodic memory are accumulated in every person individually, its organisation is influenced by culture, which provides us with repetitive patterns when hearing and seeing words. Prosodic memory is one of the factors that determines the choice of the form of a poem, and transforms the sequence of verses into a melody. From a neuropsychological point of view, it is a priming effect. From a cultural point of view, the connection between a given poem and prosodic memory is created, among others, by the poem’s genre. In the article this phenomenon is discussed using the genre of litany as an example, and subsequently examined in three texts that were published in the interwar period: Claudel’s “Les Litanies de Bernadette,” Eliot’s “Ash-Wednesday” and Liebert’s “Litania do Marii Panny.”
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.1; 11-30
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    LITANIA DO WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH. SPECIMEN CAMINENSE
    THE LITANY TO ALL THE SAINTS. SPECIMEN CAMINENSE
    Autorzy:
    Nockowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592140.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    West Pomerania District
    St. Otto from Bamberg
    Missale caminense
    litany
    The Litany to all the saints
    Pomorze Zachodnie
    św. Otton z Bambergu
    litania
    Litania do wszystkich świętych
    Opis:
    Istnieją różne opracowania litanii, a niniejsze dotyczy jej miejsca w nowożytnej pobożności liturgicznej. Źródłem informacji, analizy i formułowania wniosków stał się pochodzący z 1506 roku Missale caminense.Ta niewielka suplikacja mieści w sobie nie tylko inwokacje do świętych, ale także streszcza wiarę w miłosiernego Boga, świętych obcowanie i ich wstawiennictwo. Modlący ma możliwość swoistego dialogu z Bogiem i świętymi. Przez ich zasługi i świątobliwe życie zanoszone są do nieba modlitwy błagalne. Litania do wszystkich świętych jest ściśle związana z liturgią oraz z prywatną pobożnością chrześcijan.Niniejszy artykuł prezentuje przede wszystkim Litanię do wszystkich świętych zamieszczoną w Missale caminense – specimen caminense. Na jej podstawie opracowany został aspekt formalno-kompozycyjny i kwestie teologiczno-liturgiczne. W zestawieniu z innymi litanijnymi suplikacjami nosi ona znamiona oryginalności. Należałoby uszanować działania redaktorów Mszału kamieńskiego, gdyż litania, jak i sama księga, daje świadectwo wiary naszych przodków oraz jest cennym zabytkiem piśmienniczym.
    Although there are different studies of Litany, that this applies to its place in the liturgical piety. The source of information, analysis and formulation of proposals have become the chosen dating from 1506 y. Missale caminense. This small supplication accommodates not only the invocations to the saints, but also summarizes the belief in a merciful God, the communion of the saints and their intercession. A praying person has got a possibility of specific dialogue with God and the saints. Through their merits and saintly life there are lifted up to heaven supplication prayers. The Litany to all the saints is precisely connected with the liturgy and private godliness of the Christians.This article presents mainly The Litany to all the saints placed in the Missale caminense – specimen caminense. On its basis was developed formal and compositional aspect and theological and liturgical issues. In comparison with other litanian supplications bears the features of originality. It is necessary to respect meticulously the actions of the editors of Kamieński Missal because The Litany, and the book itself constitute the faith of our ancestors and precious letter monument
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 1; 73-90
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Akathist Hymn to the Blessed Virgin Mary and Polish Marian Songs in Context of Performative Practices in Litany Tradition
    Autorzy:
    Jakóbczyk-Gola, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1802277.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Akatyst; pieśń maryjna; litania; ikona; pamięć
    Akhatist; Marian song; litany; icon; memory
    Opis:
    Akatyst ku czci Bogurodzicy i polskie pieśni maryjne w kontekście praktyk performatywnych w tradycji litanijnej Przedmiotem artykułu jest Akatyst ku czci Bogurodzicy, który, wraz z towarzyszącą mu ikoną, stanowił jeden z istotnych składników maryjnego kultu prawosławnego, oddziałując również poza granice prawosławia, między innymi na ziemie polskie. Celem tekstu nie jest opracowanie monografii tego zjawiska, a, koncentrując się na rozpoznaniu jego złożonej charakterystyki medialnej, badanie różnych form wykonań i zwrócenie szczególnej uwagi na aspekt performatywności. Charakterystyka ta ma za zadanie wydobycie złożonych funkcji, jakie pełnił Akatyst, służąc celom pamięci – również mającej charakter niejednorodny, różnie się realizującej i pełniącej odmienne role. Analiza włącza w zakres zainteresowań wybrane pola badawcze – historię literatury, religii, kultury ujętej w perspektywie przemian mediów słowa a także historię sztuki. Druga część artykułu pokazuje analogiczne zjawiska w polskiej pieśni maryjnej i tropi jej związki z Akatystem ku czci Bogurodzicy. W sposób szczegółowy poddana została opracowaniu pieśń O przenasławniejsza panno czysta… Struktura ikony akatystowej znalazła zaś odzwierciedlenie w gotyckich małopolskich nastawach ołtarzowych, w których umieszczone centralnie wyobrażenie Matki Boskiej w typie Madonny Piekarskiej otoczone było innymi przedstawieniami. Kluczowym pojęciem dla artykułu staje się tradycja litanijna rozumiana tu szeroko – od określonych formuł językowych, przez strategię komunikacji, kwestie uobecniania, formuły mnemoniczne, aż po idee relacji przestrzennych, ruch i wykonanie – performance. Konkluzją tekstu jest próba zdefiniowania wieloaspektowości tego zjawiska, ze szczególnym zwróceniem uwagi na dynamikę tej tradycji, potrzebę działania i przywoływania za pomocą pamięci.
    The article analyses Akatyst ku czci Bogurodzicy [Akathist to the Mother of God], which, together with the accompanying icon, was one of the important components of the Marian Orthodox cult, whose influence went beyond the Orthodox Church, affecting among others also Polish lands. The aim of the article is not to develop a monograph on this phenomenon, but, focusing on the recognition of its complex media characteristics, to study various forms of its performance and to pay special attention to the performativity aspect. The purpose of this characterization is to bring out the complex functions that the Akathist performed, serving the purposes of memory – having also a heterogeneous character, realised in various ways and playing different roles. The analysis encompasses selected research fields – history of literature, religion and culture from the perspective of changes in the media of words, as well as art history. The second part of the article shows analogous phenomena in the Polish Marian song and traces its relations to the Akhatist to the Mother of God. In particular, the analysis focuses on the song O przenasławniejsza panno czysta... The structure of the akhatist icon was reflected in the Gothic altar stands in Lesser Poland, in which the image of the Virgin Mary of the type of Madonna Piekarska was centrally placed, surrounded by other representations. The key concept for the article is the litany tradition, which is understood here broadly, i.e. including specific language formulas, the communication strategy, issues of presence, mnemonic formulas, the ideas of spatial relations, movement and performance. In conclusion, the article attempts to define the multi-aspectual character of this phenomenon, with particular focus on the dynamics of this tradition, the need to act and recall using memory.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 1; 145-162
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Potencjał tekstotwórczy wzorca gatunkowego na przykładzie litanii
    Text-formative potential of the genre pattern on the basis of litany
    Das textbildende Potenzial des Textmusters/Gattungsmusters am Beispiel der Litanei
    Autorzy:
    Wojtak, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/473992.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski i Uniwersytet Rzeszowski
    Tematy:
    genre pattern
    litany
    text analysis
    text linguistics
    wzorzec gatunkowy
    litania
    analiza tekstu
    lingwistyka tekstu
    Opis:
    The article offers a linguistic analysis of the text of The Litany to the Blessed John Paul II, one of the most recent realizations of the litany prayer convention (created in 2011). As the background, the article also includes The Litany to the Blesseds Francis and Hyacinth of 2012. The genre pattern of the litany includes a compositional scheme of a litany prayer, fixed through tradition. In the author’s interpretation this prayer is a genre taking the form of a collection since it consists of the litany proper (a set of calls to a person from the sacred realm and repeated supplication formulas) and associated texts. The analyzed litany has a composition which is typical for the genre as it contains all components of the pattern, including clichéd ones. In several calls in the litany proper, it reinforces the image of the blessed John Paul II as a man of heroic virtues, perfectly fulfilling his priestly and apostolic mission. The litany has a form of a supplicating and worshipping prayer and contains all stylistic determinants of a litany. It is conventional, dialogic, formulic and solemn, specific in wording style and not very decorative. The author argues that the genre pattern, despite its ossification, constitutes a set of rules enabling the generation of new texts.
    Artykuł jest lingwistyczną analizą tekstu Litanii do błogosławionego Jana Pawła II, jednej z najnowszych realizacji konwencji modlitwy litanijnej (powstała bowiem w roku 2011). Uwzględnia też w tle Litanię do błogosławionych Franciszka i Hiacynty z roku 2012. Wzorzec gatunkowy litanii zawiera utrwalony przez tradycję schemat kompozycyjny modlitwy litanijnej. Modlitwa ta jest w interpretacji autorki gatunkiem w formie kolekcji, ponieważ składa się z litanii właściwej (zbioru wezwań do osoby ze sfery sakralnej i powtarzanych formuł błagalnych) oraz tekstów stowarzyszonych. Analizowana litania ma typową dla gatunku kompozycję, gdyż zawiera wszystkie (także kliszowane) składniki wzorca. Utrwala w kilku wezwaniach, umieszczonych w litanii właściwej, obraz błogosławionego Jana Pawła II jako człowieka o heroicznych cnotach, wypełniającego swą kapłańską i apostolską misję w sposób doskonały. Jest formą modlitwy błagalnej i wielbiącej. Zawiera wszystkie wyznaczniki stylistyczne litanii. Jest szablonowa, dialogowa, formuliczna i podniosła, konkretna w stylu wysłowienia i mało ozdobna. Autorka dowodzi, że wzorzec gatunkowy litanii mimo skostnienia służy jako zbiór reguł pozwalających redagować nowe teksty.
    Der Beitrag stellt die linguistische Textanalyse der Litanei zum seligen Diener Gottes Johannes Paul II dar, die als die neuste Realisierungsform der Konvention der Litanei (entstanden im Jahre 2011) gilt. In der Arbeit wird auch auf die Litanei zu den seligen Dienern Gottes Jacinta und Francesco (2012) Bezug genommen. Das Textmuster der Litanei umfasst das tradierte Kompositionsschema eines Litaneigebets. Dieses Gebet ist - so die These der Autorin – eine Textsorte, die die Form einer Kollektion annimmt, weil sie aus der eigentlichen Litanei (also aus einer Sammlung an Anrufungen einer Person aus dem sakralen Bereich und der wiederholbaren Bittformeln) sowie aus sekundären Textteilen besteht. Die analysierte Litanei hat eine für die Gattung/Textsorte typische Komposition, weil sie alle (auch klischeehafte) Elemente eines Musters enthält. Die Litanei fixiert in den Anrufungen, die in der eigentlichen Litanei enthalten sind, das Bild des seligen Johannes Paul II als Menschen, der heroisch war und der auch seinen priesterlichen und göttlichen Auftrag vorzüglich erfüllte. Die Litanei ist eine Form der Fürbitte und des Lobpreisgebets; sie enthält alle stilistischen Merkmale einer Litanei und ist schablonenhaft, dialogisch, gehoben und konkret im Äußerungsstil, auch arm an Schmuck. Die Autorin beweist, dass das Textmuster/Gattungsmuster der Litanei trotz der Erstarrung als eine Menge von Regeln fungiert, die neue Texte entstehen lässt.
    Źródło:
    tekst i dyskurs - text und diskurs; 2013, 6; 319-336
    1899-0983
    Pojawia się w:
    tekst i dyskurs - text und diskurs
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Musical Works of Father Eustachius Wagner (1714–1782) from Krzeszów in the Light of The Litany in Honour of St. Joseph
    Twórczość muzyczna O. Eustachiusa Wagnera (1714–1782) z Krzeszowa w świetle jego Litanii ku czci św. Józefa
    Autorzy:
    Kutrowski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040363.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    o. Eustachius Wagner
    Krzeszów
    litania
    św. Józef
    cystersi
    wielogłosowość
    klasycyzm
    Fr. Eustachius Wagner
    litany
    St. Joseph
    Cistercians
    polyphony
    classicism
    Opis:
    Działalność muzyczna o. Eustachiusa Wagnera, w którą wpisuje się także jego twórczość kompozytorska, ściśle jest związana z ośrodkiem muzyczno-liturgicznym opactwa cystersów w Krzeszowie. Stanowi poprzez to odzwierciedlenie rodzimych trendów w muzyce. Ponadto pod względem stylistycznym nawiązuje do ówczesnej muzyki okresu tzw. wczesnego klasycyzmu, zwanego też okresem przedklasycznym. O. Eustachius Wagner żył w latach 1714–1782. Urodził się w miejscowości Nowy Waliszów niedaleko Bystrzycy Kłodzkiej. Wstąpił do zakonu cystersów w klasztorze krzeszowskim, gdzie spędził większość swojego życia. Zasłynął jako znakomity organista, kantor, dyrygent i kompozytor. Współpracował z wieloma innymi ośrodkami muzycznymi Śląska i Europy. Opracował wielogłosowo – z przeznaczeniem na kapelę muzyczną w Krzeszowie – antyfony Maryjne, litanię do św. Józefa, mszę Requiem i ofertorium na święto Maryjne. Lytaniae ex D de Santco Josepho, napisana między 1730 a 1782 rokiem, została przeznaczona dla kapeli krzeszowskiej na chór czterogłosowy jednorodny, dwoje skrzypiec, dwie trąbki i organy. Litania składa się z pięciu części. Zróżnicowane są one między sobą głównie pod względem tonacji, tempa i obsady. W celu uwypuklenia pewnych elementów tekstu kompozy- tor zastosował różne zabiegi kompozytorskie, z których na szczególne uznanie zasługują figury retoryczne.
    Fr. Eustachius Wagner’s musical activities with his work as a composer is closely related to the musical and liturgical centre of the Cistercian abbey in Krzeszów. Accordingly, the music is inspired by the native trends. Furthermore, in terms of the music style, it refers to the period of the so-called Early Classicism, also called the pre-Classicism period. Fr. Eustachius Wagner lived between 1714–1782. He was born in Nowy Waliszów near Bystrzyca Kłodzka. He joined the Cistercian order in the monastery of Krzeszów, where he spent most of his life. He became famous as an excellent organist, cantor, conductor and composer. He used to collaborate with many other music centres in Silesia and in Europe. He composed polyphonically—for the purpose of the music band in Krzeszów—Marian antiphons, the Litany of Saint Joseph, Requiem Mass, and the offertory for the feast of Our Lady. Lytaniae ex D de Santco Jospeho was written between 1730 and 1782. It was earmarked for the band of Krzeszów on a four-voice choir, two violins, two trumpets and the organ. The litany consists of five parts, which differ among one another, primarily in terms of tone, tempo and arrangements. In order to highlight certain elements of the text, the composer applied various composition techniques, among which rhetorical figures deserve special recognition.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 13; 89-112
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The origin and theological content of the Litany of the Most Holy Name of Jesus
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375677.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Name
    Jesus
    Holy Scripture
    litanies
    prayer
    worship
    creation
    love
    salvation
    Imię
    Jezus
    Pismo Święte
    litania
    modlitwa
    kult
    stworzenie
    miłość
    zbawienie
    Opis:
    The article presents the sources, origin and theology of the Litany to the Holy Name of Jesus. The rst part shows the mystery of names. It is the symbolism of man and the process of mutual communication that is the core. Names are the living souls of every being. Thanks to names, human beings are not anonymous. In ancient times, names would never be overlooked as insigni cant conventional terms as they had a meaningful part in the role that a given being took on in the uni- verse. The name has a meaning and is treated as a kind of a spiritual substance, as something real, something that truly exists. The sources of Jesus’ titles present in the Litany to the Name of Jesus are the Holy Scriptures, the writings of the Fathers of the Church and popular piety. The Litany to the Holy Name of Jesus shows the richness of the content in the Name of Jesus, which contains the truth about His deity and His in nite love for the whole of creation and especially for every human being. The Litany is a summary of the entire history of salvation, in which the name of Jesus became “a name above all names” (see Flp 2: 8-11).
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2018, 32; 165-179
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Litania do Marii Panny” Jerzego Lieberta w kantacie Karola Szymanowskiego
    Autorzy:
    Szczurko, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669067.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Jerzy Liebert
    Karol Szymanowski
    cantata
    poetic litany
    prayer
    Polish poetry
    Polish religious music
    transcendence
    kantata
    litania poetycka
    modlitwa
    poezja polska
    polska muzyka religijna
    transcendencja
    Opis:
    The subject of the article is Litany to Virgin Mary op. 59 by Karol Szymanowski, written to excerpts of a poem by Jerzy Liebert. The author starts by concentrating on the characteristics of the works of Liebert, who was a leading representative of religious‑philosophical poetry during the period between the two world wars. She also discusses the evolution of the poet’s religious‑philosophical views and the way in which they influenced his literary activity. The analysis begins with Liebert’s lyrical poem Litany to the Virgin Mary, a poem of great simplicity yet symbolically charged, constituting an example of the kind of poetry where the subject “becomes locus transcendentiae”. The context for the poem is provided both by liturgical litany and poetic litany, with examples of poems written by Liebert prior to the Litany. In the later part of the article the author focuses on the attributes of Szymanowski’s cantata, which the composer himself regarded as “perhaps the best work he had ever written”. Having indicated the reasons why Liebert’s poem was the source of inspiration, and having described the circumstances under which the work was composed, the author moves on to characterise the constitutive features of the cantata, identifying them at the level of style and aesthetics, in the relation between words and music, and the symbolism of the imagery and expressive figures. In the interpretation of the work she refers to analyses by other authors, including Mieczysław Tomaszewski’s conception which depicts the Litany as an embodiment of the “Franciscan” idiom.
    Przedmiotem artykułu jest Litania do Marii Panny op. 59 Karola Szymanowskiego, napisana do fragmentów wiersza Jerzego Lieberta. Autorka koncentruje się najpierw na cechach twórczości Lieberta, jako czołowego przedstawiciela poezji religijno‑filozoficznej dwudziestolecia międzywojennego, wskazując także na ewolucję poglądów filozoficzno‑religijnych poety, determinujących jego aktywność literacką. Analizie poddany jest najpierw pełen prostoty, nacechowany symbolicznie liryk Lieberta Litania do Marii Panny, stanowiący przykład poezji, w której podmiot „staje się locus transcendentiae”. Kontekst dla wiersza stanowi zarówno litania liturgiczna, jak i litania poetycka, z przykładami wierszy napisanych przed Litanią Lieberta. W dalszej części artykułu autorka skupia się na walorach kantaty Karola Szymanowskiego, uznanej przez samego kompozytora za „może najlepszy utwór, jaki napisał”. Wskazując najpierw na przyczyny inspiracji wierszem Lieberta oraz okoliczności powstania dzieła, autorka przechodzi do charakterystyki cech konstytutywnych kantaty, odnajdując je na poziomie stylu i estetyki, w relacji słowa i muzyki oraz symbolice figur obrazowych i wyrazowych. W interpretacji dzieła pojawiają się odniesienia do analiz innych autorów, m.in. koncepcji Mieczysława Tomaszewskiego, przedstawiającego Litanię jako wcielenie idiomu „franciszkańskiego”.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2017, 15
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akatyst i litania loretańska w duchowości maryjnej
    Akathist and Litany of the Blessed Virgin Mary in the cult of Mary
    Autorzy:
    Pomirska, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/626592.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Akatyst
    litania loretańska
    duchowość maryjna
    związek
    Bizantyński hymn dziękczynny
    Litania Loretańska
    skierowane do Dziewicy Maryi
    trzy wątki
    poetycka forma komunikacji
    fundamentalne
    Akathist
    Litany of the Blessed Virgin Mary
    the cult of Mary
    the relationship
    the Byzantine liturgical hymn
    Litany of Loreto
    addressed to the Virgin Mary
    three topics
    a poetic form of communication
    fundamental
    Opis:
    The article broaches the relationship of the Byzantine liturgical hymn called the Akathist with Litany of Loreto. Both prayers are addressed to the Virgin Mary, the two also combine three topics: dogmatic, liistoriosopliic, and eschatological. Theological thought links them closely together in a poetic form of communication. Therefore, they are fundamental to the development of Marian spirituality.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2013, 8, 1; 147-155
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczno-liturgiczne aspekty nowych wezwań Litanii loretańskiej do Najświętszej Maryi Panny
    Autorzy:
    Najder, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676765.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Litania loretańska
    Matka miłosierdzia
    Matka nadziei
    Pociecha migrantów
    Mater misericordiae
    Mater spei
    Solacium Migrantium
    Litany of Loreto
    Mother of Mercy
    Mother of Hope
    Consolation of migrants
    Opis:
    The presented analysis of the Litany of the Blessed Virgin Mary in Loreto shows theological thoughts resulting from this prayer. The history of its creation indicates that it is a work of adding new invocations that define Mary. Pope Francis, analyzing the signs of the times, added three new apostrophes to the group of terms: Mother of Mercy, Mother of Hope and Consolation of migrants. All new exhortations have their thoroughly open, in which it is possible to justify, not only in the official teaching of the Church, but also in the theological plan of the People of God. The Mother of God is always open to the voice of her earthly children, she always listens to them with love, although time is relentlessly moving forward and the world is changing from year to year. Therefore, it seems right to say that in the light of the constant changes and the signs of the times, prayer to Our Lady may also evolve, depending on the needs. Thus, the addition of new apostrophes and indications of the Mother of God in the Litany of Loreto seems fully justified. And maybe even especially nice to her.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2021, 30, 1; 85-95
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mała litania uroczysta Karola Szymanowskiego
    Karol Szymanowski’s Little Solemn Litany
    Autorzy:
    Boniecki, Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2179081.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-21
    Wydawca:
    Związek Kompozytorów Polskich
    Tematy:
    Karol Szymanowski
    muzyka religijna
    Jerzy Liebert
    poezja religijna
    franciszkanizm
    Litania do Marii Panny op. 59
    sacred music
    religious poetry
    Franciscanism
    Litany to the Virgin Mary Op. 59
    Opis:
    „Litania do Marii Panny. Dwa fragmenty” op. 59 (1930–1933) była ostatnim utworem wokalnym w twórczości Karola Szymanowskiego. Na niej zakończył trwającą przez wszystkie lata jego działalności kompozytorskiej przygodę ze słowem poetyckim. Skomponowana do fragmentów wiersza Jerzego Lieberta pod tym samym tytułem, z tomu „Gusła ”(1930), była zarazem hołdem złożonym przedwcześnie zmarłemu na gruźlicę w 1931 roku młodemu poecie przez przejętego jego losem Szymanowskiego. Dla kompozytora spotkanie z Liebertem stało się jednym z najważniejszych duchowych wydarzeń w ostatnim okresie życia. Na płaszczyźnie twórczej zbliżył ich do siebie franciszkanizm, jako dążenie do prostoty w sztuce oraz stosunek do rzemiosła artystycznego, do „métier”. Przeżywający żarliwie nawrócenie religijne Liebert, który do polskiej poezji religijnej wprowadził nowy ton, potrącił religijną strunę duszy Szymanowskiego i pomógł mu wydobyć jeszcze muzykę z wyczerpanych już zdaniem autora „Stabat Mater” pokładów jego religijności. Tym samym przyczynił się do ożywienia życia duchowego kompozytora i sprowokował go do swego rodzaju „rachunku sumienia”, którego owocem była właśnie „Litania”. Małe arcydzieło liryki wokalnej ukazujące nowe perspektywy w twórczości Szymanowskiego, a jednocześnie modlitwa kompozytora, jak „Mała msza uroczysta” Gioacchina Rossiniego.
    “Litany to the Virgin Mary. Two fragments” op. 59 (1930–33) was the last vocal work in Karol Szymanowski’s oeuvre. Its writing marked the end of Szymanowski’s adventure with poetry, which had lasted throughout his activity as a composer. Composed to fragments of Jerzy Liebert’s poem with the same title, from the collection “Gusła” (1930), it was also a tribute to the young poet–who died prematurely of tuberculosis in 1931–paid by Szymanowski, who was moved by Liebert’s fate. Meeting Liebert became one of the most important spiritual experiences for the composer in the last few years of his life. What brought the two men close on the creative level was Franciscanism as striving for simplicity in art and their attitude to artistic craftsmanship, to the “métier”. Liebert, who experienced a fervent religious conversion and who introduced a new tone into Polish religious poetry, touched a religious chord in Szymanowski’s soul and helped him to extract more music from the reserves of his religiosity, apparently already exhausted in the opinion of the author of “Stabat Mater”. In doing so, he contributed to a revitalisation of the composer’s spiritual life and provoked him into carrying out an “examination of conscience”, as it were, which ultimately led to the writing of the “Litany”. A small masterpiece of vocal lyricism showing new perspectives in Szymanowski’s oeuvre and at the same time a prayer, like Gioacchino Rossini’s “Petite messe solennelle”.
    Źródło:
    Polski Rocznik Muzykologiczny; 2022, 20; 262-298
    1733-9871
    2719-7891
    Pojawia się w:
    Polski Rocznik Muzykologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O antyfonie "Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum" bł. Władysława z Gielniowa
    On the Antiphon 'Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum' by Blessed Ladislas of Gielniów
    Autorzy:
    Kubieniec, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850472.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Władysław z Gielniowa
    antyfona Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum
    średniowiecze
    chorał gregoriański
    litania
    muzyka średniowiecza
    Ladislas of Gielniów
    antiphon Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum
    Middle Ages
    Gregorian chant
    litany
    medieval music
    Opis:
    Według wiarygodnego świadectwa z początku XVI wieku antyfona Iesus Nazarenus Rex Iudeorum jest dziełem bł. Władysława z Gielniowa, jednego z najwybitniejszych polskich poetów późnego średniowiecza. Jest to ponadto jeden z trzech zaledwie utworów bernardyńskiego zakonnika, które zachowały się z melodią i jedyną kompozycją nie będącą kontrafakturą. Mimo to utwór nie doczekał się ani krytycznej muzyczno-tekstowej edycji, ani szczegółowej liturgicznej, czy muzykologicznej analizy. W literaturze przedmiotu wyrażano także wątpliwość, czy Gielniowczyk był twórcą muzycznego opracowania antyfony. W artykule scharakteryzowano liturgiczną funkcję śpiewu, który w źródłach pojawia się w grupie suffragiów i najprawdopodobniej wykonywany był także podczas procesji pokutnych (Litania Maior, Litania Minor). Wskazano także na dziewięć nowych przekazów utworu świadczących o tym, że śpiewano go również poza Polską, m.in. w opactwie św. Ulryka i Afry w Augsburgu, w katedrze w Hawelbergu, Zagrzebiu i węgierskich klasztorach paulińskich. Nieco zaskakującą międzynarodową popularność antyfony wiązać należy zapewne z rosnącym zagrożeniem ze strony Imperium Osmańskiego. Obce przekazy, z których najstarsze pochodzą z połowy XVI wieku zawierają tę samą melodię, co źródła polskie. Może to wskazywać, że jest to melodia oryginalna, pochodząca z czasów Władysława z Gielniowa. Jej twórca wykazał się znajomością zasad retoryki oraz chorałowej stylistyki i jest bardzo prawdopodobne, że był nim świątobliwy zakonnik, który komponowanie pieśni traktował jako ważny element bernardyńskiego posłannictwa.
    According to reliable early sixteenth-century testimony, the antiphon Iesus Nazarenus Rex Iudeorum was written by one of the most eminent late mediaeval Polish poets, Blessed Ladislas of Gielniów. It is one of just three works by this Observant friar that have been preserved with melody, and the only one that is not a contrafactum. Despite this, the composition has received no music-textual critical edition thus far, nor has it been submitted to detailed liturgical or musicological analysis. Some scholars even question whether Ladislas actually wrote the antiphon’s musical setting. This article defines the liturgical function of the antiphon, found in sources among the ‘suffrages’, and probably also performed during penitential processions (Litania Maior, Litania Minor). Nine newly described sources for this composition prove that it was also sung outside Poland, for instance at the Abbey of SS Ulrich and Afra in Augsburg, at Havelberg Cathedral, in Zagreb, and at Pauline monasteries in Hungary. The rather surprising international popularity of this antiphon was probably related to the growing threat from the Ottoman Empire. The foreign sources, the oldest of which date from the mid-sixteenth century, contain the same melody as the Polish sources, which might suggest that it is the original melody from the times of Ladislas of Gielniów. Its composer demonstrated a knowledge of musical rhetoric and plainchant style. He was probably a pious monk who treated song composition as a key element in the mission of the Observant friars.
    Źródło:
    Muzyka; 2021, 66, 1; 3-25
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    På spaning efter en halv glömd genre: Litania minnen i ”Bön till solen” av Karin Boye
    Autorzy:
    Żmuda-Trzebiatowska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1161330.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    modernism i svensk litteratur
    Karin Boye
    Bön till solen
    litania
    litaniadikt
    den ekteniska genen
    den polyonimiska genen
    den chairetismiska genen
    litany
    litanic verse
    the ektenial gene
    modernistic swedish literature
    prayer to the sun
    Opis:
    The article is a presentation of partial research on litanic verse in Swedish literature carried out within the project “Litanic Verse in the Culture of European Regions”. Starting from the origins of the litanic genre, described by Witold Sadowski, the author analyses Karin Boye’s poem ”Bön till solen” („Prayer to the Sun”), paying special attention to the presence of the three litanic genes: the ektenial, the polyonymic and the chairetismic. As the typical stylistic figures and structural solutions occur in the poem, a conclusion can be drawn that ”Bön till solen” is an example of preservation of litanic patterns in the Swedish literary tradition.
    Źródło:
    Folia Scandinavica Posnaniensia; 2016, 19; 279-290
    1230-4786
    2299-6885
    Pojawia się w:
    Folia Scandinavica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nabożeństwa maryjne w życiu Kościoła partykularnego
    The devotion to Mary in the local Church
    Autorzy:
    Rutkowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469565.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Matka Chrystusa
    Najświętsza Maryja Panna
    pobożność ludowa
    pobożność maryjna
    sanktuarium maryjne
    teocentryzm pobożności maryjnej
    chrystocentryzm
    tydzień maryjny
    nabożeństwo majowe
    nabożeństwo różańcowe
    Litania loretańska
    modlitwa „Anioł Pański”
    Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny
    Apel jasnogórski
    Jasnogórskie śluby narodu
    oddanie się Najświętszej Maryi Pannie
    Najświętsza Maryja Panna Matka Miłosierdzia
    nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca
    Sobota Królowej Polski
    Nowenna do Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy
    Mother of God
    The Blessed Virgin Mary
    Popular piety
    Devotion to Mary
    Marian shrine
    Marian devotion theocentrism
    Marian devotion Christocentricism
    Opis:
    Synody w życiu Kościołów partykularnych diecezji i parafii świadczą, że dany Kościół partykularny, zwłaszcza po II Soborze Watykańskim, dokonuje oceny swojej działalności oraz wyznacza sobie zadania na przyszłość. W latach 1967-1994 synody odbyły się kolejno w Kościołach partykularnych diecezji: Włocławek, Poznań, Gdańsk, Warszawa, Katowice, Kraków, Gniezno, Tarnów, Częstochowa, Lublin, Koszalin-Kołobrzeg, Lubaczów, Płock, Kielce, Wrocław. Poprzez dzieło synodów nabożeństwa do Najświętszej Maryi Panny, Matki Chrystusa, otrzymują w Kościele partykularnym uznanie swojego znaczenia oraz bogactwa w perspektywie życia Kościoła powszechnego i w Polsce. Zauważa się w Kościołach partykularnych znaczenie nabożeństw zarówno tradycyjnych, jak i nowych, nabożeństw dla określonych grup i w sanktuariach oraz inspiracji poprzez nabożeństwa do pobożności indywidualnej. Uwydatnia się w Kościołach partykularnych teocentryzm i chrystocentryzm w pobożności maryjnej, ubogacenie biblijne, przekazywanie prawd wiary, refleksję nad życiem, inspirację do apostolstwa oraz równowagę pomiędzy takimi sferami, jak wiara i rozum, umysł i serce. Odnośnie do rodzajów nabożeństw maryjnych w życiu Kościoła partykularnego, podkreśla się ich ubogacenie poprzez homilie, rozważania, śpiewy, przygotowanie poprzez katechezę oraz odpowiednie połączenie z kultem i adoracją eucharystyczną. Dotyczy to zwłaszcza nabożeństwa majowego oraz nabożeństw do Maryi Matki Miłosierdzia, do Niepokalanego Serca Maryi w pierwszą sobotę miesiąca, do Maryi w soboty Królowej Polski i do Maryi Nieustającej Pomocy podczas nowenny. Dodatkowo w nabożeństwie różańcowym, zwłaszcza w październiku, akcentuje się ducha kontemplacji i formę procesji różańcowej oraz obecność tegoż nabożeństwa podczas rekolekcji i dni skupienia. Przy śpiewie Litanii loretańskiej do Najświętszej Maryi Panny i Godzinek o Jej Niepokalanym Poczęciu, uwrażliwia się na wyjaśnianie symboliki biblijnej i korzystanie z nowego przekładu. Wskazuje się na odpowiedni czas i dni na celebrację nabożeństw. W modlitwie „Anioł Pański” uwydatnia się uświęcanie czasu i pracy. W nabożeństwach „Apel jasnogórski” akcentuje się znaczenie intencji modlitwy za Ojczyznę i Kościół w Polsce oraz owoce tejże modlitwy poprzez apostolstwo w życiu. W nabożeństwie „Jasnogórskie śluby narodu” podkreśla się oddanie się Maryi także przy okazji przyjmowania sakramentów oraz przy okazji nawiedzenia rodzin parafii przez Maryję w znaku specjalnego obrazu. W pozostałych nabożeństwach maryjnych, wskazuje się na odpowiednie włączenie procesji, śpiewów i inscenizacji.
    On the local Synods the Church reflect on its activities and sets goals for the future. Polish Local Synods in Poland (1967-1994) always take the cult of Mary. The Synods confirmed devotions to The Blessed Virgin Mary. It is noted that in the particular Churches the importance of worship both traditional and new, for specific groups, in the sanctuaries and in the individual piety. In the Synod’s documents the devotion to Mary is presented as theocentric and Christocentric devotion, based on the Bible and the teaching of the Church, associated with life's problems and directed to the apostolate. The documents draw attention to the balance between faith and reason, mind and heart. During the devotion should be homilies, reflections, songs and proper relationship with the adoration of the Eucharist. It’s very important in the service in May, devotion to Mary Mother of Mercy, Immaculate Heart of Mary, Our Lady Queen of Polish and Novena to Our Lady of Perpetual Help. An important role plays Rosary learning the spirit of contemplation. It should explain the symbolism of the Bible in devotion to Mary. Specific for Poland there are Appeal of Jasna Gora and peregrination of the image of Our Lady of Czestochowa. The peregrination takes place in dioceses, parishes and homes of the faithful.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 219-237
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies