Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "librettos" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    “Corpo di cento mille / molini a vento!”. Il percorso testuale del Don Chisciotte nei libretti d’opera italiani
    Autorzy:
    Ruta, Maria Caterina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2120397.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Don Quijote
    librettos
    opera
    text
    rewriting
    Don Kiszot
    libretta
    tekst
    przepisanie
    Opis:
    A very particular form of reception of the Don Quijote de la Mancha is musical reception. In transcoding from narrative prose to the language of the Opera, the librettist shows his personal knowledge of the work of Miguel de Cervantes, read in the original text or in translation. Since the eighteenth century, in some librettos written in Italian, adherence to the hypotext, albeit interpreted in a new light, leads in some passages to an authentic rewriting of the play. The aim of this article is to show the processes of transcoding de Cervantes’ novels based on significant Italian librettists.
    Szczególną formą odbioru Don Kiszota z la Manchy jest recepcja muzykalna. W transkodowaniu z narracyjnej prozy na język operowy, librecista wykazuje się własną znajomością dzieła Miguela de Cervantesa, czytanego w oryginale lub w przekładzie. Od XVIII wieku, w niektórych librettach napisanych po włosku, przestrzeganie hipotekstu, aczkolwiek interpretowanego w nowym świetle, prowadzi w niektórych fragmentach do autentycznego przepisania sztuki. Celem artykułu jest pokazanie procesów transkodowania powieści de Cervantesa na podstawie znaczących włoskich librecistów.
    Źródło:
    Kwartalnik Neofilologiczny; 2022, 2; 243-256
    0023-5911
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Neofilologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Donne “compositrici” di balli pantomimi in Italia fra Sette e Ottocento
    Women “Composers” of Pantomime Ballets in Italy Between the 18 th and 19 th Centuries
    Autorzy:
    Corea, Annamaria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/446370.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Maria De Caro
    Anna Binetti
    Giovanna Campilli
    ballo pantomimo italiano del XVIII–XIX secolo
    programmi/libretti di ballo
    18 th - and 19 th -century Italian ballet
    ballet programmes/librettos
    Opis:
    This paper describes some aspects of the lives and artistic activities of Anna Binetti, Maria De Caro, and Giovanna Campilli, “prima ballerinas” who lived between the second half of the 18 th century and the beginning of the 19 th century. This research aims to highlight how these personalities practised as choreographers at a time when this profession was principally a male prerogative. Through the analysis of ballet programmes and contemporary sources, this paper investigates an area that has been little explored in the studies of the history of dance that is, the female presence as an “artistic subject” in the theatre of Italian dance. Thus, this phenomenon is contextualised in the broader cultural landscape of the time and focuses on three case studies of women choreographers who, whilst isolated in their extraordinariness, often converged significantly in their performance venues, in particular in Venice and Naples, and in personalities such as Jean-Georges Noverre and Maria Carolina of Austria. What is most interesting is that this approach highlights possible relationship networks and, thus, may open new avenues of research.
    Il saggio descrive alcuni aspetti della vita e dell’attività artistica di Anna Binetti, Maria De Caro e Giovanna Campilli, “prime ballerine” vissute fra la seconda metà del Settecento e l’inizio dell’Ottocento, con il fine di mettere in luce la loro pratica di coreografe in un’epoca che vedeva questo mestiere riservato per lo più agli uomini. Attraverso i programmi dei balli e altre fonti coeve, il saggio documenta un ambito poco esplorato dagli studi di danza – ovvero la presenza femminile come “soggetto artistico” nel teatro di danza italiano – contestualizzando tale fenomeno nel più ampio panorama culturale dell’epoca e focalizzando l’attenzione su tre casi di donne-coreografe che, se pur isolati e straordinari, possono trovare delle convergenze significative nei luoghi della rappresentazione, Venezia e Napoli in particolare, e in alcune figure, come Jean-Georges Noverre e Maria Carolina d’Asburgo, interessanti a evidenziare possibili reti di rapporti verso cui aprire nuove prospettive di ricerca.
    Źródło:
    Italica Wratislaviensia; 2019, 10.2; 175-192
    2084-4514
    Pojawia się w:
    Italica Wratislaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies