Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "law of evidence" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Pojęcie dowodu jako otwarta rana prawa: niezmiennie błędna aporia?
Evidence (or proof?) as law’s gaping wound: a persistent false aporia?
Autorzy:
Linhares, José Manuel Aroso
Wojciechowski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/929276.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
prawo dowodowe
Piyel Haldar
sądowe rozumowanie dowodowe
orzeczenie jako realizacja prawa
law of evidence
judicial reasoning
realisation of Law
Opis:
In the paper I would like to allude to the possibilities that at last seem recognisable (and can be explored) when, expressly refuting the scission postulate (either in its luminous positive version or in its deconstructive aporetic reproduction), an internally relevant thesis for methodological unity between evidentiary adjudication and adjudication tout court (between judicial reasoning with proof and adjudicative reasoning as the realisation of Law) is advocated – with the certainty that the defence of this claim does not deny (or dilute) the specificity of the evidence problem, but instead provides this specificity with new opportunities for being understood and experienced in direct connection with the (increasing!) need to identify law’s specific project and its autonomous practical world as an unmistakable cultural acquisition. To condense the argument, I would say that methodological unity has to do with the priority of controversy – as a specific practical structure demanding judgment and the constitutive entrance of the comparing Third – whereas the specificity of evidential judgment corresponds to the irradiance of the referential claim and the narrative intelligibility that identifies it.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2013, 1(6); 5-20
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrońca wobec opinii biegłego w procesie karnym
Defender vs expert witness opinion in a criminal procedure
Autorzy:
Widacki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476573.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
expert witness
expert evidence
evidence and attorney of law
Opis:
In accordance with the binding criminal procedure, the defender may request that an expert witness is called to court by addressing an appropriate motion to a judicial body (the prosecutor or the court). The body may consider the motion but is not obliged to do so. Once the witness has been called to court, he or she can be questioned, and his or her expertise and/or impartiality can be examined. Demanding the appointment of a different expert witness is also an option once circumstances that allow or require the exclusion of the previous one have occurred. A motion to appoint another expert witness before the court can be made, yet only if it has been proved that the current expert opinion has been incomplete or unclear, internally contradictory, or contradictory to other opinions issued in the same case. An expert witness may be called to court only by a judicial body. The defender has no right to the appointment of his or her own expert witness. The most recent revision of the Code of Criminal Procedure (KPK), whose goal was to increase the degree of fairness of trials, still does not envisage the option to have expert witnesses called to court by the defence. The court and prosecutor will continue to have a monopoly on the appointment of expert witnesses. The defence can only provide ‘a private opinion’ issued at its behest. This cannot, however, have the status of an expert opinion (with all the due consequences) but only the status of a private statement that may be read out at the trail but cannot be confronted with an expert witness opinion.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2015, 1(16); 6-20
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Private Enforcement of Competition Law – the Case of Estonia
Autorzy:
Sein, Karin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530240.pdf
Data publikacji:
2013-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
antitrust damage claim
collective redress
Estonia
evidence
private enforcement of competition law
public enforcement of competition law
Opis:
Jurisprudence on private enforcement of competition law has so far been almost non-existent in Estonia. Most cases where competition law issues are raised within the context of damage claims are solved by out-of-court settlements. One of the main reasons for this scarcity is the fact that this is a fairly unfamiliar field for Estonian lawyers, attorneys and judges. The first reason for the low number of private enforcement of competition law cases in Estonia is therefore lacking awareness and legal uncertainty. The other key barrier lies in burden of proof issues associated with damage claims. It has proven very difficult in practice for an injured person to prove that he/she sustained damages as a result of a competition law infringement; even more so to prove the actual extent of such damages. There is no juridical practice yet on how to calculate business losses and judges face considerable difficulties when confronted with this task. Another problem lies in the availability of evidence. As discovery is not possible in Estonia, its civil procedure rules make it difficult for claimants to obtain evidence necessary to prove the facts underlying their claims. Estonian law does not provide for a special procedure for antitrust damage claims – there are no collective claims, no class actions, nor actions by representative bodies or other forms of public interest litigation (no collective redress). It is thus only possible to file damage claims arising from competition law infringements either in normal civil proceedings or as a civil claim within the framework of criminal proceedings on a competition law crime. The need for collective redress has not yet been subject to a legal debate at the national level, and there has not been a single private enforcement case opened by a consumer in Estonia so far. The only Supreme Court case in existence in this field, which was decided in 2011, has cleared the basis and availability of damage claims for competition law infringement. It has shown, at the same time, the many problems connected to calculating damages in this context.
La jurisprudence relative à l’application privée du droit de la concurrence a été jusqu’à présent presque absente en Estonie. La plupart des cas où les questions de droit de la concurence sont soulevées dans le cadre de demandes d’indemnisation, sont résolus par des règlements à l’amiable. L’une des raisons principales de cette pénurie est le fait que c’est un domaine assez inconnu pour les avocats, les procureurs et les juges estoniens. La première raison pour le faible nombre de cas de l’application privée du droit de la concurrence en Estonie est donc la manque de conscience et l’incertitude juridique. L’autre obstacle majeur réside dans des questions relatives à la charge de preuve liées à des demandes d ‘indemnisation. Il s’est avéré très difficile en pratique pour une personne blessée à prouver qu’il/elle a subi des dommages à la suite d’une infraction au droit de la concurrence ; plus encore à prouver l’étendue exacte de tels dommages. Il n’existe pas encore de pratique juridique sur la façon de calculer les pertes commerciales. Alors les juges font face à des difficultés considérables lorsqu’ils sont confrontés à cette tâche. Un autre problème réside dans la disponibilité de la preuve. A cause du fait que la découverte n’est pas possible en Estonie, ses règles de procédure civile rendent l’obtention des preuves nécessaires pour soutenir les faits qui prouvent des revendications soumis par des demandeurs difficile. La législation estonienne ne prévoit pas de procédure spéciale pour les demandes de dommages antitrust – il n’y a pas de revendications collectives, aucune action de classe, ni des measures prises par les organes représentatifs ou d’autres formes de litiges d’intérêt public (pas de resours collectif). Il n’est donc possible que de déposer des demandes d’indemnsation en cas d’infraction au droit de la concurrence soit dans les procédures civiles normales, soit comme une action civile dans le cadre d’une procédure pénale sur un crime de droit de la concurrence. La nécessité de recours collectif n’a pas encore fait l’objet d’un débat juridique au niveau national, et il n’a pas eu en Estonie un seul cas de l’application privée ouverte par un consommateur jusqu’à présent. Le seul cas qui a été présenté à la Cour suprême en ce domaine (le jugement a été prononcé en 2011), a autorisé la base et la disponibilité des demandes d’indemnisation pour violation du droit de la concurrence. Il a présenté en même temps les problèmes nombreux reliés à la calculation des dommages dans ce contexte-là.
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2013, 6(8); 129-139
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Private Enforcement of Competition Law in Slovenia: A New Field to Be Developed by Slovenian Courts
Autorzy:
Brkan, Maja
Bratina, Tanja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529970.pdf
Data publikacji:
2013-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
antitrust damage
collective redress
evidence
nullity
private enforcement of competition law
public enforcement of competition law
Slovenia
Opis:
This contribution aims to demonstrate the legal framework that can shape and influence private enforcement in Slovenia. This includes, in particular, conditions for damage claims, collective redress mechanisms, legal costs and fees as well as discovery and burden of proof. It is shown which legislative changes may be needed in order to improve the effectiveness of private enforcement and the practical obstacles that will have to be overcome in the future. Furthermore, the article analyses the jurisprudence of Slovenian courts concerning private enforcement. Although there was practically no jurisprudence in this area only a few years ago, Slovenian courts have now ruled on a few such cases already. The number of private enforcement proceedings will most likely increase in the future. Therefore, it can be stated that private enforcement of competition law is an area that is slowly, but steadily, gaining importance in the Slovenian legal system.
La présente contribution vise à démontrer le cadre juridique susceptible de former et d’influencer la mise en œuvre des règles de concurrence de l'UE à l'initiative de la sphère privée (« private enforcement ») en Slovénie. Les conditions pour des recours en dommages et intérêts, des mécanismes des recours collectifs, des règles sur des dépens ainsi que la divulgation des preuves et la charge de la preuve y sont analysés. La contribution démontre quelles modifications législatives seraient nécessaires et quelles obstacles pratiques devront être surmontés à l’avenir afin d’améliorer l’effectivité de ce type de mise en œuvre du droit de la concurrence. La jurisprudence des juridictions Slovènes dans ce domaine y est également analysée. Même si cette jurisprudence a été pratiquement inexistante il y a quelques années, les juridictions Slovènes ont, jusqu’à présent, rendu déjà quelques arrêts dans ce domaine et il est à attendre que le nombre de ce type d’affaires accroîtra dans le futur. Ainsi, il est possible de constater que l’importance de ce type de mise en œuvre du droit de la concurrence augmentera lentement mais sûrement dans l’ordre juridique slovène.
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2013, 6(8); 75-106
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Private Enforcement of Competition Law in Polish Courts: The Story of an (Almost) Lost Hope for Development
Autorzy:
Jurkowska-Gomułka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530095.pdf
Data publikacji:
2013-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
antitrust damage
collective redress
evidence
nullity
private enforcement of competition law
Polska
public enforcement of competition law
Opis:
The article reviews judgments of Polish courts on private enforcement of competition law between 1993 and 2012. A quantitative analysis of this jurisprudence shows that very few cases of that type exist at all. Their qualitative characteristics illustrate that: none of them referred to consumers; none of the claims was a 'pure' damage claim; all of these cases focused on partial or general nullity of contracts concluded as a result of an anticompetitive practice; almost all of them concerned an abuse of a dominant position; only one referred to competition-restricting agreements. The relevant jurisprudence largely focused on the binding force of a prior decision of the Polish competition body upon civil courts. Even if the fact that some cases of this type were at all record might suggest that there is a potential for developing private enforcement of antitrust in Poland, nothing like this actually happened. Unfortunately, the Act on Collective Redress (in force since July 2010) has not contributed to a growth in the number of consumers (or any other entities) engaging in court disputes with undertakings restricting competition.
L’article passe en revue les jugements des tribunaux polonais sur l’application privée du droit de la concurrence entre 1993 et 2012. Une analyse quantitative de cette jurisprudence montre que très peu de cas de ce type existent. Leurs caractéristiques qualitatives montrent que : aucun d’entre eux ne concernait les consommateurs ; aucune des revendications ne constituait une demande d’indemnisation dans le sense exacte ; tous ces cas axaient sur la nullité partielle ou générale des contrats conclus à la suite d‘une pratique anticoncurrentielle ; la quasi-totalité d’entre eux concernaient un abus de position dominante ; une seule visait aux accords restreignant la concurrence. La jurisprudence se concentrait surtout sur la force contraignante d’une décision préalable de l’organe polonais de la concurrence prise par des tribunaux civils. Même si le fait que certains cas de ce type-là étaient notés, il pourrait suggérer qu’il existe un potentiel de développement de l’application privée de la concurrence en Pologne – rien que cela ne s’est réellement passé. Malheureusement, la Loi sur les recours collectif (en vigueur depuis juillet 2010) n’a pas contribué à une augmentation du nombre de consommateurs (ou d’autres entités) s’engageant dans des litiges judiciaires avec les entreprises qui restreignent la concurrence.
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2013, 6(8); 107-128
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Стандарти доказування як складова процесуальної справедливості
Standards of Proof as a Component of Procedural Fairness
Autorzy:
Стоян, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2163423.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
universal value
principle of law
rule of law
evaluation of evidence
загальнолюдські цінності
принципи права
верховенство
права
оцінка доказів
Opis:
The question of the searching for fairness in the different areas of our life is still being important in modern world. Fairness may have different manifestations, which complicates it’s one unambiguous interpretation. Such situation are needed the endless seek of the practical fairness in the every individual administrative cases for the harmonious development of the entire judicial system, which determines the relevance of the study. The aim of the article to create the knowledge about the role of the standards of proof in it’s ability to get closer to the fairness during the evaluation of the evidence as the last stage of administrative procedural proving . During the research general scientific methods were used, including analysis, synthesis, induction, deduction, abstraction, concretization, analogy, systemstructural method. A number of special methods were also used: the hermeneutic method for understanding and interpreting legal norms ; terminological and systematic methods to characterize the principle of justice; the axiological method helped to analyze justice as a universal value; the functional method helped to identify the function and role of the standards of proof in the way of establishing fairness in the evaluation of evidence in the administrative process. The logic of the presentation of the studied material. The ability of the fairness to correlate with the the principle of pluralism of truth were established. The fact that historical origins of universal values are not important for their consolidation at the level of fundamental principles of law were proved. The importance to adherence of the principle of justice not only in lawmaking but also in law enforcement were researched. The place of the standards of proof to be an important component of procedural (procedural) justice were detected Conclusions. Standards of proof contribute to the achievement of the justice’s ideals as they serve as a guide for the judge in the distribution and execution of the burden of proof. The higher the value of a certain value for society, the higher the standard of proof used and vice versa.
сучасному світі питання пошуку справедливості у найрізноманітніших сферах суспільного життя не втрачає актуальності й сьогодні. Справедливість багатозначна, що ускладнює її перманентне трактування, а тому потребує постійних пошуків принагідно конкретно визначених адміністративних кейсів задля гармонійного розвитку усієї судової системи, що зумовлює актуальність дослідження. Метою статті є формування знання про роль стандартів доказування у прагненні наблизитися до ідеалу справедливості під час останнього етапу адміністративно-процесуального доказування – оцінки доказів. Під час дослідження були використані загальнонаукові методи, серед яких аналіз, синтез, індукція, дедукція, абстрагування, конкретизація, аналогія, метод побудови гіпотез, системно-структурний метод. Також застосовувався ряд спеціальних методів: герменевтичний метод задля розуміння і тлумачення нормативно-правових актів; термінологічний та системний методи задля характеристики принципу справедливості; аксіологічний метод допоміг проаналізувати справедливість як загальнолюдську цінність; функціональний метод сприяв виявленню функції та ролі стандартів доказування на шляху утвердження справедливості під час оцінки доказів в адміністративному процесі. Логіка уявлення дослідженого матеріалу. Встановлено, що справедливість корелює з принципом плюралізму істини. Доведено, що історичні витоки загальнолюдських цінностей не мають значення для їх закріплення на рівні основоположних принципів права. Дотримання принципу справедливості носить архіважливе значення не лише у правотворчій, а й у правозастосовній діяльності. Стандарти доказування є важливою складовою процесуальної (процедурної) справедливості. Висновки. Стандарти доказування сприяють досягненню ідеалів справедливості, адже виконують роль орієнтира для судді при розподіленні та виконанні тягаря доказування. Чим вище значення має певна цінність для соціуму, тим вищий стандарт використовується та навпаки.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2022, 4(36); 185-200
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
International and Municipal Law before the World Court: One or Two Legal Orders?
Autorzy:
Tomka, Peter
Howley, Jessica
Proulx, Vincent-Joël
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706919.pdf
Data publikacji:
2016-07-26
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
International Court of Justice
Permanent Court of International Justice
international courts
international tribunals
international law
domestic law
monism
dualism
judicial interpretation
sources
evidence
Opis:
This article provides an overview of the approach taken by the International Court of Justice and its predecessor, the Permanent Court of International Justice, to questions of municipal law. Beginning with an outline of the theoretical framework, it discusses the conventional position that domestic law is a factual issue for the Court, before considering the ways in which the two Courts have utilised municipal law. It also considers to what extent the Court employs domestic law in ascertaining international legal rules.
Źródło:
Polish Yearbook of International Law; 2015, 35; 11-46
0554-498X
Pojawia się w:
Polish Yearbook of International Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sędziowskie kierownictwo postępowaniem dowodowym przed sądem pierwszej instancji: system polski – system belgijski
Autorzy:
Manowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1337680.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
sędziowskie kierownictwo
postępowanie dowodowe
zasada dyspozycyjności
zasada kontradyktoryjności
zasada koncentracji materiału dowodowego
nadużycie prawa procesowego
judicial management
evidence hearing
principle of free exercise of rights
principle of adversariness
principle of evidence concentration
misuse of procedural law
Opis:
Artykuł stanowi porównanie wybranych aspektów sędziowskiego kierownictwa postępowaniem dowodowym przed sądem pierwszej instancji w polskim i belgijskim systemie prawa procesowego. Opracowanie porusza problematykę zapewnienia przez sędziego sprawnego kierowania postępowaniem dowodowym, które należy do jednej z naczelnych zasad postępowania cywilnego w obu omawianych systemach. Wiodąca rola sądu w prowadzeniu postępowania dowodowego przejawia się w nadzorowaniu prawidłowości zgłaszanych przez strony dowodów, weryfikacji ich pod kątem dopuszczalności i przydatności, w interpretacji i ocenie przedstawionych dowodów, a wreszcie – w możliwości podejmowania w tym zakresie działań z urzędu. Zarówno w polskiej, jak i belgijskiej procedurze cywilnej obowiązek prezentowania materiału dowodowego spoczywa na stronach, jednak to sąd, będąc zarządcą postępowania dowodowego, czuwa jednocześnie nad przestrzeganiem w procesie cywilnym zasad dyspozycyjności, kontradyktoryjności oraz koncentracji materiału dowodowego. Przewidziana w obu systemach prawnych możliwość dopuszczania dowodów z urzędu, w systemie belgijskim doznaje pewnych, wyrażonych wprost w przepisach, ograniczeń. W systemie polskim natomiast bardziej sformalizowany charakter nadano aktywności stron w przedstawianiu dowodów. Zasadnicze różnice występują także w zakresie nadużycia prawa procesowego. Choć instytucja ta w obu krajach doczekała się definicji ustawowej, obwarowana jest sankcją grzywny oraz nakłada na sąd zbliżone obowiązki względem stron postępowania, to w Polsce – w przeciwieństwie do systemu belgijskiego – nie przewidziano możliwości dochodzenia w tym samym postępowaniu odszkodowania z tytułu nadużycia prawa procesowego przez przeciwnika.
The article presents a comparison of selected aspects of the judicial management of evidence hearing before a court of first instance in the Polish and Belgian systems of procedural law. It discusses the issue of ensuring the efficient management of evidence hearing, which is one of the major principles of civil proceedings in both discussed legal systems. The main role of the court in evidence hearing consists in supervising whether evidence reported by the parties is appropriate, verifying its admissibility and usefulness, interpreting and evaluating this evidence, and finally, in the possibility of taking steps ex officio in this respect. In both the Polish and Belgian civil procedure, the burden of proof is on the parties; however, it is the court that, being the manager of evidence hearing, also safeguards adherence to the principles of free exercise of rights, adversariness, and evidence concentration in a lawsuit. The possibility of admitting evidence ex officio, which is laid down in both legal systems, is to some extent limited in the Belgian one, which is directly expressed in the provisions. On the other hand, parties’ activity in the field of evidence presentation is more formalised in the Polish system. There are also major differences with respect to the misuse of procedural law. Although it has been statutorily defined in both countries, carries the penalty of a fine and imposes similar obligations on the court towards the parties to a lawsuit, in Poland, unlike in the Belgian system, there is no possibility of claiming compensation for the procedural law misuse by an opponent within the same proceedings.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 4; 17-46
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development of Private Enforcement of Competition Law in Lithuania
Autorzy:
Moisejevas, Raimundas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529902.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
antitrust damage
antitrust damage claims
Directive on antitrust damages actions
evidence
follow-on action
Lithuania
nullity
private enforcement of competition law
public enforcement of competition law
Opis:
The article reviews the jurisprudence of Lithuanian courts on private enforcement of competition law and identifies the main obstacles for the development of this practice. The analysis of the jurisprudence makes it possible to summarise that: most rulings of the Lithuanian courts relate to cases on the abuse of dominance; usually, dominant undertakings were allegedly applying discriminatory conditions towards the injured party and; most of the claims were presented as follow-on actions after a decision of the Competition Council. The courts held that damages caused by a breach of competition law have to be recovered in accordance with Lithuania’s main principles of civil responsibility. At the same time, the courts made it clear that their jurisprudence is based on the rulings of European Courts and the main principles of EU competition law. The main obstacles for the successful development of antitrust damages claims in Lithuania are, inter alia: complexity of competition cases; difficulty in obtaining substantive evidence; proving a consequential relationship and; high legal costs. The article also analyses substantial and procedural provisions of Lithuanian legislation that regulate the submission of antitrust damage claims.
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2015, 8(11); 35-52
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczyny nieważności małżeństwa w prawie kanonicznym i przyczyny rozwodów w polskim prawie rodzinnym w świetle badań aktowych
Autorzy:
Domańska, Aleksandra
Sawczuk-Skibińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391312.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
marriage
divorce
annulment of marriage
breakdown of marriage
canon law
family law
hearing of evidence
małżeństwo
rozwód
stwierdzenie nieważności małżeństwa
rozkład pożycia
przyczyny rozwodu
prawo kanoniczne
prawo rodzinne
postępowanie dowodowe
Opis:
The article presents issues pertaining to the grounds for a declaration of nullity under canon law in connection with grounds for granting a divorce under Family Law. A short theoretical description of this issue is supplemented with a list of grounds for a declaration of nullity determined by an ecclesiastical court along with reasons behind the breakdown of marriage determined by a common court if one were competent to rule in such a case. The aforementioned list has been prepared by the authors based on the research into Church proceedings files related to determining grounds for an annulment of marriage under canon law. In the last part of the article, the authors share a number of conclusions summing up the results of the research, which indicate, among other things, that the hearing of evidence in a church court is more thorough than the one conducted in a common court. The research reveals that in practice there are more types of grounds for declaring a breakdown of marriage than those listed in the catalogue of the Central Statistical Office. Common courts do not add any items do the catalogue and thus they do not extend the framework for the hearing of evidence in order to establish any other potential reasons or grounds.
Prezentowany artykuł dotyczy zagadnienia przyczyn stwierdzenia nieważności małżeństwa w prawie kanonicznym w powiązaniu z przyczynami rozwodów w prawie rodzinnym. Krótkie omówienie teoretyczne tej problematyki zostało uzupełnione o zestawienie przyczyn stwierdzenia nieważności małżeństwa, które ustalił sąd kościelny, z przyczynami rozkładu pożycia, które ustaliłby sąd rozwodowy, gdyby w danej sprawie orzekał. Omawiane zestawienie autorki sporządziły na podstawie przeprowadzonego badania akt spraw kościelnych dotyczących stwierdzenia nieważności małżeństwa w prawie kanonicznym. W końcowej części artykułu zawarto kilka refleksji podsumowujących rezultaty badania, z których m. in. wynika, że postępowanie dowodowe prowadzone w sądzie kościelnym jest bardziej wnikliwe niż w sądzie powszechnym. Badanie wykazało również, iż w praktyce występuje więcej przyczyn rozkładu pożycia niż tylko te wymienione w katalogu Głównego Urzędu Statystycznego. Sądy rozwodowe nie rozszerzają tego katalogu, a przez to nie poszerzają postępowania dowodowego celem ustalenia innych możliwych przyczyn.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 4; 144-156
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Seal of Confession in Polish Criminal Law – Substantive and Procedural Aspects. De lege ferenda Postulates
Tajemnica spowiedzi w polskim prawie karnym – aspekt materialny i proceduralny. Postulaty de lege ferenda
Autorzy:
Dudziec-Rzeszowska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1797924.pdf
Data publikacji:
2020-09-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
minister
criminal liability
absolute inadmissibility of an evidence
criminal law
osoba duchowna
odpowiedzialność karna
prawo karne
bezwzględny zakaz dowodowy
Opis:
Artykuł analizuje pozycję duchownego w kontekście aspektu materialnego i proceduralnego polskiego prawa karnego. Pierwszy z nich odnosi się do odpowiedzialności karnej duchownego za ujawnienie informacji objętych tajemnicą spowiedzi oraz obowiązku zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Z kolei drugi przedstawia bezwzględny zakaz dowodowy. W uwagach końcowych poczyniono odniesienie do zawartych w poszczególnych aspektach artykułu treści oraz postawiono postulaty de lege ferenda.
This study explores the position of a minister in the context of substantive and procedural aspects of the sacramental seal in the Polish criminal law. The first issue refers to the criminal liability of the minister for disclosing of information covered by the sacramental seal of confession and the obligation of a crime notification. The second one regards an absolute inadmissibility of an evidence. In conclusion, it can be found the reference to individual aspects of the sacramental seal in the Polish criminal law and postulates de lege ferenda.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2020, 9, 1; 133-141
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dowód z opinii instytutu naukowego (art. 290 K.P.C.) w świetle orzecznictwa sądowego – wybrane zagadnienia
Evidence of the opinion of the scientific institute (article 290 of the code of civil procedure) in the light of judicial case-law – selected issues
Autorzy:
Partyk, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395662.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
opinia instytutu naukowego
biegli sądowi
ocena dowodów
ekspertyza
orzecznictwo
opinion of scientific institute
court experts
evaluation of evidence
expert opinion
case-law
Opis:
Dowód opinii instytutu naukowego lub badawczego przeprowadza się w postępowaniu cywilnym, gdy zachodzi potrzeba uzyskania specjalistycznej wiedzy na najwyższym poziomie. Orzecznictwo sądowe wskazuje, że zlecenie instytutowi wydania opinii jest uzasadnione wówczas, jeżeli ekspertyzy biegłych sporządzone w tej sprawie są niewystarczające lub sprzeczne. Zgodnie z wyborem orzecznictwa powołanego w artykule opinia instytutu jest wydawana przez co najmniej dwóch pracowników instytutu, a wnioski zawarte w ekspertyzie powinny odzwierciedlać stanowisko dominujące w tym instytucie. W tym kontekście w praktyce sądowej szczególną uwagę zwraca się na potrzebę uzasadnienia opinii przez instytut naukowy w sposób przystępny i zrozumiały, tak aby mogła ona zostać oceniona przez osoby nieposiadające specjalistycznej wiedzy. W opracowaniu przedstawiono również poglądy orzecznictwa związane z mocą dowodową opinii instytutu.
Evidence of the scientific or research institute’s opinion shall be provided in civil proceedings when there is a need to obtain special knowledge of the highest standard. Judicial case-law indicates that it may be useful to instruct the institute to give an opinion if the expert opinions drawn up on the matter are inadequate or contradictory. According to the choice of the jurisprudence cited in the article, the opinion of the institute is issued by at least two staff members of this research institute, and the conclusions expressed in the report should reflect the dominant position of the institute. In this context, particular attention is paid in judicial practice to the need for the scientific institute to justify its opinion in an accessible and comprehensible manner so that it can be assessed by persons who do not have special knowledge. The study also presents the jurisprudence views related to the evidentiary force of the institute’s opinion.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2019, specjalny, XIX; 139-154
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changing Evidentiary Rules to the Detriment of the Accused? The Ruto and Sang Decision of the ICC Appeals Chamber
Autorzy:
Kuczyńska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706792.pdf
Data publikacji:
2018-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
ICC
ICC Rules of Procedure and Evidence
International Criminal Court
intertemporal rules
lex retro non agit
retroactive application of criminal law
retroactive application of procedural criminal law
Rome Statute
Ruto and Sang case
Opis:
The main topic of this article is retroactive application of procedural criminal law. In this text the question will be posed – and answered – whether the application of a new procedural provision that entered into force in the course of an ongoing proceeding should in that proceeding be considered as retroactive and in what scope or/and under what conditions can such retroactivity be allowed for. As will be shown the solutions in national jurisdictions differ according to the common law – continental law states divide. This problem will be discussed in the light of a decision in the ICC Ruto and Sang case. In this case the ICC Appeals Chamber had to answer several questions pertaining to the temporal application of new procedural provisions. Firstly, the Chamber had to decide whether a general ban on the retroactive application of substantive law should also apply to procedural criminal law. Secondly, the ICC Appeals Chamber had to analyze the criteria according to which it would evaluate whether the change of rules of criminal procedure in the course of an ongoing trial was to be considered as having a retroactive effect, and whether the change in the rules of admission of evidence could be considered detrimental to the accused. Thirdly, it will be shown that the ICC Appeals Chamber has chosen the common law concept of “due process rights” rather than the idea of “intertemporal rules” known from the continental doctrine, and why it chose to do so.
Źródło:
Polish Yearbook of International Law; 2017, 37; 101-123
0554-498X
Pojawia się w:
Polish Yearbook of International Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica spowiedzi w procesie karnym a odwołanie upoważnienia do sprawowania sakramentu pokuty w prawie kanonicznym
The seal of confession in a criminal trial vs revocation of the authority to administer the sacrament of penance in canon law
Autorzy:
Gil, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16728941.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
spowiedź
tajemnica spowiedzi
zakaz dowodowy
prawo kanoniczne
proces karny
spowiednik
penitent
confession
seal of confession
inadmissibility of evidence
canon law
criminal trial
confessor
Opis:
The article addresses the hitherto under-researched issue of the seal of confession in the criminal trial in the context of revoking the authority to administer the sacrament of penance in canon law. It turns out that the regulations of canon law and criminal trial are consistent in guaranteeing the inviolability of the seal of confession, known as the ‘sacramental seal’. Secrecy does not apply if the confessor is not a priest since only a priest can validly administer this sacrament. The article’s considerations also deal with other subjective and objective issues that have impact on seal of confession in canon law and criminal trial.
Artykuł porusza dotąd niedopracowaną naukowo problematykę tajemnicy spowiedzi w procesie karny w kontekście odwołania upoważnienia do sprawowanie sakramentu pokuty w prawie kanonicznym. Okazuje się, że regulacje prawa kanonicznego i procesu karnego są spójne w zakresie gwarancji nienaruszalności tajemnicy spowiedzi, zwanej „pieczęcią sakramentalną”. Tajemnica nie obowiązuje, jeżeli spowiednik nie jest kapłanem, ponieważ tylko kapłan może ważnie sprawować ten sakrament. Rozważania artykułu dotykają również innych kwestii podmiotowych i przedmiotowych, które mają wpływ na tajemnicę spowiedzi w prawie kanonicznym i w procesie karnym.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2023, 3(39); 185-206
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ustalanie wysokości odszkodowania za utratę lub ubytek przesyłki powstałe w przewozie
Determining the amount of compensation for the loss of shipments or damage in shipment in carriage
Autorzy:
Bogłowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186877.pdf
Data publikacji:
2019-03-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
prawo przewozowe
odszkodowanie w prawie przewozowym
dowody niezbędne do wykazania wysokości szkody.
carriage law
compensation in carriage law
evidence necessary to prove the amount of damage
Opis:
Umowę Przewozu reguluje w ogólnym zakresie kodeks cywilny, a także przepisy szczególne — Ustawa prawo przewozowe. W zakresie ustalania wysokości odszkodowania za utratę lub ubytek przesyłki powstałe w transporcie kluczowe znaczenie ma art. 80 prawa przewozowego. Wysokość odszkodowania nie może przewyższać wartości, którą ustala się na podstawie i w podanej kolejności (1) ceny wskazanej w rachunku dostawcy lub sprzedawcy, albo (2) ceny wynikającej z cennika obowiązującego w dniu nadania przesyłki do przewozu, albo (3) wartości rzeczy tego samego rodzaju i gatunku w miejscu i czasie ich nadania. W razie niemożności ustalenia wysokości odszkodowania w powyższy sposób wysokość tą ustala rzeczoznawca. Zgodnie z najnowszym orzeczeniem Sądu Najwyższego odszkodowanie za utracony przez przewoźnika ładunek może być ustalone nie tylko na podstawie dowodów przedstawionych w art. 80 prawa przewozowego, ale również na podstawie dokumentów prywatnych, np. przedstawionych przez poszkodowanego faktur zakupowych i zestawień wartości utraconych towarów.
The Carriage Agreement is governed in general by the Civil Code, as well as special provisions - Carriage Law. In the subject of determining the amount of compensation for the loss of shipments or damage in shipment in carriage, the key role has the art. 80 of Carriage Law. The amount of compensation may not exceed the value which is determined on the basis and in the order of (1) the price indicated in the supplier's or seller's account, or (2) the price resulting from the price list applicable on the day of sending the shipment for carriage, or (3) the value of the thing of the same type and species in the place and time of their dispatch. In the event of inability to determine the amount of compensation in the above indicated way, the amount is determined by the appraiser. According to the latest sentence of the Supreme Court, compensation for the loss of shipments or damage in shipment may be determined not only on the basis of the evidence provided due to art. 80 of carriage law, but also on the basis of private documents, eg presented by the claimant's purchase invoices and lists of value of lost goods.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 3; 11-14
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies