Temat: language reality - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Obszary rozbieżności między dyskursem podręcznikowym a dziecięcym (na przykładzie mikrosystemu „dom”)
The Areas of Discrepancies between the Discourse of the Textbook and the Discourse of Children (Based on the Example of the Home Microsystem)
Autorzy:: Wiśniewska-Kin, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2142433.pdf
Data publikacji:: 2014-09-30
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:: dyskurs podręcznikowy
dyskurs dziecięcy
kognitywizm
językowy obraz świata
tekstowy obraz świata
punkt widzenia i perspektywa
typ racjonalności
sposób kategoryzowania
stereotypowy i aksjologiczny ogląd rzeczywistości
discourse of a textbook
discourse of children
cognitive science
language image of the world
text image of the world
point of view and perspective
type of rationality
method of categorizing
stereotypical and axiological overview of the reality
Opis:: Aby szczegółowo opisać różnice w dyskursie podręcznikowym i dziecięcym, posłużyłam się, stosowanymi na gruncie dociekań kognitywistycznych kategoriami językowego obrazu świata i tekstowego obrazu świata oraz wybranymi podkategoriami: punktu widzenia i perspektywy, typu racjonalności, sposobu kategoryzowania, stereotypowego i aksjologicznego oglądu rzeczywistości. Założyłam, że wybór kategorii i podkategorii nie tylko umożliwi zbadanie narzuconych znaczeń dyskursu podręcznikowego, ale przede wszystkim pozwoli dostrzec sam proces powstawania, wyłaniania się obrazu świata z perspektywy dzieci. Przyjęty model analizy uruchamia refleksję o koniecznych zmianach, demaskuje opresywność języka podręcznikowego, a także zachęca do poszukiwania warunków do inicjowania wypowiedzi dzieci.
In order to describe in detail the differences between the discourse of a textbook and the discourse of children I used categories – applied in the area of cognitive considerations – concerning the language image of the world and the text image of the world, as well as selected sub-categories: the point of view and perspective, type of rationality, method of categorizing, stereotypical and axiological overview of the reality. I assumed that the choice of categories and subcategories will not only allow to investigate the imposed meanings of the textbook discourse, but – above all – will make it possible to notice the very process of formation, the emergence of the image of the world from the perspective of children. The adopted analysis model launches reflection on the necessary changes, exposes the oppressiveness of the language of the textbook and encourages exploring the conditions to initiate the language of children.
Źródło:: Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2014, 17, 3(67); 89-100
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:: Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wandlungen der Textsorten und außersprachliche Wirklichkeit
Changes within text genres and beyond-language reality
Autorzy:: Wiktorowicz, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2053317.pdf
Data publikacji:: 2021-11-08
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: Textsorte
Kochrezept
Gebet
Wandlungen der Textsorten
außersprachliche Wirklichkeit
text genre
culinary recipe
prayer
changes within text genres
beyond-language reality
Opis:: Im Beitrag werden Wandlungen der Textsorten unter dem Einfluss der außersprachlichen Wirklichkeit behandelt. Unter einer Textsorte werden Texte verstanden, die zur Realisierung einer bestimmten textexternen Funktion dienen und die ein bestimmtes gemeinsames Bündel von innersprachlichen Merkmalen aufweisen. Die Wandlungen der Textsorten unter dem Einfluss der außersprachlichen Wirklichkeit wird an Hand der Textsorten ‚Kochrezept‘ und ‚Gebet‘ exemplifiziert.
Changes in text genre taking place under the influence of beyond-language reality have been discussed in the article. The notion of text genre is understood as a text used for the purpose of realisation of a given function beyond text and having a common set of intra-lingual features. Changes within text genres taking place under the influence of the reality beyond language have been presented on the example of text genres such as ‘culinary recipe’ and ‘prayer’.
Źródło:: Studia Germanica Gedanensia; 2021, 45; 21-30
1230-6045
Pojawia się w:: Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: ON JEST. Metafizyka a język. Parmenides - Wittgenstein - Barańczak
HE IS. Metaphysics and Language. Parmenides - Wittgenstein - Barańczak
Autorzy:: Wiertlewska, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/607442.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: metaphysics
language
reality
experience
sense
Opis:: The aim o f this article is to look from an existential point of view at the metaphysical argument from language to reality. The main questions are as follows: does language reflect the structure of reality? or is it rather a tool that enables us to perform certain actions, like the action of proving a thesis? and can we, by investigating the nature of language arrive at truths about extralinguistic reality? Those issues are taken up with respect to insights gained by Parmenides, Wittengenstein and Barańczak, a contemporary Polish poet and translator. For Parmenides language is not an autonomous domain but is conjugated with external reality, so by discovering the rules that govern the attribution of meaning to linguistic utterances we can reach beyond phenomena towards the nature of the world as such. Contradictory statements are then seen to result from the aspectuality of particular accounts, whereas in being conceived in its entirety there is no self-contradiction but only degrees of properties. Parmenidean metaphysics is of interest to us here in connection with his concept of the relationship between a word and its referent, whereby it is possible to infer the essence of the thing picked out by a word from the established rules of its correct usage. Ludwig Wittgenstein is a philosopher whose impact on thinking about the metaphysical consequences of language is not to be overlooked. His position concerning the very possibility of metaphysical claims splits into two standpoints, expressed in his two basic works: Tractatus logico- philosophicus and Philosophical Investigations. Tractatus is Parmenidean in its presupposed isomorphism between the structure of language and the world, as well as in assuming that the substance of the world determines the logical space of all possibilities and that it is eternal and unchangeable. On the other hand, however, we do not have an access to the comprehensive state of things denoted as «the world» in its material mode, and therefore we have no basis for deciding which metaphysical statements are its true formal representations. That is why on the level of logic people can arrive at mutually exclusive metaphysical claims, as shown by Plato in the ending of his Parmenides. In Philosophical Investigations Wittgenstein considers, among others, the role of prototypes in the process o f transmitting/learning the meaning of words whereby the objects of experience can be categorized. He also reflects on language as an act governed by autonomous rules which are accepted by users, a theory which he called language games. What underlies both these issues is the question of an element o f identity between language and extralingustic reality. The answer that this element consists in the logical form of an utterance whereby reality is supposed to be mapped by a sentence becomes problematic in the light o f the discovery o f the ambiguity of an image when it is placed in two different contexts that contain different prototypes of reference for the sign under consideration. In reading a particular notation as a mapping of a specific state of things, one’s knowledge of the rules of notation plays an important role as it enables one to recognize the content that one already knows. The rules that impose interpretation on reality constitute a broadly understood grammar. They are autonomous relative to reality so when we utter a sentence the words obtain their meaning depending on how they are used. This does not translate into a referentially understood meaning, because what turns out to be important is the sense of the word, i.e. the way in which it is used by the speaker. Self-aware poetry seeks sense in links between the word and the world, not just within the domain of language itself. Conscious of grammatical rules, it employs them as a tool in overcoming the autonomy of language. This approach is analyzed on the example of an essay on the essence of poetry titled Tablica z Macondo [The Macondo License Plate] by Stanisław Barańczak. He talks in it about a personalized license plate he would devise for himself in order not to forget the most vital truth that enables him to navigate his life. Such a plate would read in Polish ON JEST [HE IS], where - owing to the specificity of the Polish grammar - the third person masculine singular pronoun can stand for the reader (or more generally “the other”), the world, and God (or transcendence). The intended ambiguity of this pronoun makes us realize that although pronouns are substitutes for the noun phrase in a sentence, they are in fact a sort of mental abbreviations that encapsulate more abundant content than a mere 1:1 correspondence with a single noun. Of the two basic functions of pronouns in interpersonal communication: anaphoric and deictic, the latter proves to be more basic as it introduces new objects into the universe of discourse shared by the participants of a conversation. One cannot speak about the meaning o f the pronoun «he», but about the sense in which it is used, and this sense pertains to extralinguistic reality indicated directly by the speaker. The sentence HE IS does not tell us anything about reality unless reality itself is included into the utterance as one of its constituent elements. The triple encounter (the other, the world, transcendence) spelled out by Barańczak in terms of an inclusive unity of experience represented by a single sentence is a manifestation of the metaphysical.
Źródło:: Poznańskie Studia Teologiczne; 2008, 22; 235-251
0209-3472
Pojawia się w:: Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Gæst hos virkeligheden. Sprogets landflygtighed i "Løgneren" af Martin A. Hansen og "Det svundne er en drøm" af Aksel Sandemose
Reality’s guest. The exile of language in 'Løgneren' by Martin A. Hansen and 'Det svundne er en drøm' by Aksel Sandemose
Autorzy:: Veisland, Jørgen
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/970336.pdf
Data publikacji:: 2018-12-28
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:: the diary form
home and exile
language and image
reality and drea
dagbogsformen
hjem og eksil
sprog og billede
virkelighed og drøm
Opis:: Central motifs and episodes form interesting and significant links between Aksel Sandemose’s novel Det svundne er en drøm, published in 1946, and Martin A. Hansen’s novel from 1950, Løgneren. The motifs of truth versus lie, and the intermingling of the two, and of the split subject, manifest themselves in the protagonists who share a common first name, Johannes. The texts are an attempt to write diaries that transcend the borderline between past and present, fiction and reality, truth and lying. The diary form, composed in the first person as an alternative to the novel form proper, is viewed by both protagonists as an experiment that questions the ability of language to portray reality accurately and truthfully. Furthermore, the diaries break with chronology in order to come to terms with a darkness within, an essentially unknown, demonic territory that prevents knowledge and truth from emerging. Central episodes in the two diaries are practically identical, e.g. the drowning accident that takes place in both texts, the absence of the ‘I’ of the diary from home, and the sense of alienation from home. Additionally, significant symbols recur in both texts, e.g. a necklace and migratory birds. The protagonists’ relationships to women are all but identical and involve an examination of the past and of guilt that becomes a potential key to resolving what constitutes guilt, conscience, home and exile. The two texts form an intertext and there is compelling evidence pointing to Sandemose’s diary having profoundly influenced Hansen’s narrative.
Źródło:: Studia Scandinavica; 2018, 2, 22; 116-131
2657-6740
Pojawia się w:: Studia Scandinavica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: O roli kodu kulturowego i jego komponentów w procesie konstytuowania znaczenia w języku obcym
On the role of the cultural code and its components in the process of constituting meaning in a foreign language
Autorzy:: Szeluga, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1963483.pdf
Data publikacji:: 2020-12-31
Wydawca:: Ateneum - Akademia Nauk Stosowanych w Gdańsku
Tematy:: kod kulturowy
rozumienie
sens
język obcy
semantyka
system językowy
akwizycja języka
socjalizacja we wspólnocie językowej
rzeczywistość pozajęzykowa
kognitywne i emocjonalne aspekty języka
kontekst socjokulturowy
cultural code
meaning
understanding
foreign language
semantics
language system
language acquisition
socialization in the language community
extra-linguistic reality
sociocultural context
cognitive and emotional aspects of language
Opis:: W artykule podjęto analizę pojęcia tzw. kodu kulturowego, rozumianego jako splot kulturowych i społecznie uwarunkowanych elementów, przez pryzmat których nadajemy (najczęściej nieświadomie) rzeczom i zjawiskom określone znaczenia. Użytkownik języka ojczystego nabywa tenże kod w procesie wychowania i socjalizacji w społeczeństwie, a także naturalnej akwizycji języka pierwszego. Proces opanowania języka obcego podlega jednak dalece większym ograniczeniom, stąd też centralnym problemem tekstu jest zagadnienie ‘wyuczalności’ kodu kulturowego w języku obcym. Mimo, że elementy obcojęzycznego kodu kulturowego wpływają negatywnie na procesy rozumienia i tworzenia znaczeń w języku obcym, mogą zarazem pozytywnie kształtować świadomość kultury ojczystej oraz relacje bikulturowe pomiędzy nią a kulturą obcą.
The article analyses the notion of the so-called cultural code, understood as a complex interweaving of culturally and socially conditioned elements, through the prism of which we give (most often unconsciously) things and phenomena their particular meanings. The native language user acquires this code in the process of upbringing and socialisation in the society and during acquisition of the first language. However, the process of mastering a foreign language is subject to far greater constraints. Hence, the main problem addressed in the text is the issue of ‘learnability’ of the cultural code, which is specific for each language. Although the foreign-language specific elements have a negative impact on the processes of understanding and expressing the intended meanings in the foreign language, they can at the same time positively shape the awareness of native culture as well as the bi-cultural relations between the native and the foreign culture.
Źródło:: Forum Filologiczne Ateneum; 2020, 8, 2; 57-71
2353-2912
2719-8537
Pojawia się w:: Forum Filologiczne Ateneum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Traversing the Metaverse: the new frontiers for computer-mediated communication and natural language processing
Przemierzając metawersum: nowe granice w komunikacji zapośredniczonej przez komputer i w przetwarzaniu języka naturalnego
Autorzy:: Solska, Dagmara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2195900.pdf
Data publikacji:: 2022-12-31
Wydawca:: Ateneum - Akademia Nauk Stosowanych w Gdańsku
Tematy:: metaverse
virtual reality
computer mediated communication
natural language processing
cyberspace
computational linguistics
metawersum
rzeczywistość wirtualna
przetwarzanie języka naturalnego
cyberprzestrzeń
lingwistyka komputerowa
komunikacja zapośredniczona przez komputer
Opis:: The primary objective of the following paper is to explore the concept of the Metaverse encompassing the Internet revolution, the information revolution, and the artificial intelligence technology revolution, which further incorporates virtual reality (VR), augmented reality (AR), and mixed reality (MR) technologies. Due to the fact that the current, fourth wave of computing innovation can be regarded as driven by immersive, spatial technologies, the Metaverse as the socalled post-reality universe and multi-user virtual environment has a considerable potential to become the future of the digital discourse. With Natural Language Processing (NLP) conceptualized as a subfield of artificial intelligence and linguistics, the following paper argues for the inclusion of NLP-based methods in the developing discourse revolving around the transformative idea of the Metaverse. At the same time, computer-mediated communication (CMC), can potentially be extended to the new context of the extensive online world of the Metaverse.
Głównym celem niniejszego artykułu jest przyjrzenie się koncepcji metawersum obejmującej rewolucję internetową, rewolucję informacyjną i rewolucję technologii sztucznej inteligencji, która obejmuje rzeczywistość wirtualną (VR), rzeczywistość rozszerzoną (AR) i rzeczywistość mieszaną (MR). W związku z tym, że obecną, czwartą falę innowacji komputerowych można uznać za napędzaną przez immersyjne, przestrzenne technologie, metawersum postrzegane jako uniwersum postrzeczywistości i wieloużytkownikowe środowisko wirtualne ma znaczący potencjał, by stać się przyszłością dyskursu cyfrowego. Poprzez umiejscowienie przetwarzania języka naturalnego (NLP) jako poddziedziny sztucznej inteligencji i językoznawstwa, niniejszy artykuł opowiada się za włączeniem metod NLP do rozwijającego się dyskursu dotyczącego transformacyjnej metawersum. Jednocześnie komunikacja zapośredniczona przez komputer (CMC), może potencjalnie zostać rozszerzona do nowego kontekstu rozbudowanego internetowego świata metawersum.
Źródło:: Forum Filologiczne Ateneum; 2022, 10, 1; 27-38
2353-2912
2719-8537
Pojawia się w:: Forum Filologiczne Ateneum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Pirandello, czyli jak nie dowierzać swojej rzeczywistości
Pirandello, or how not to trust your reality
Pirandello, dunque come diffidare della propria realtà
Autorzy:: Sławek, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16729576.pdf
Data publikacji:: 2022-03-22
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: letteratura
dramma
lingua
realtà
razionalismo
literature
drama
language
reality
rationalism
literatura
dramat
język
rzeczywistość
racjonalizm
Opis:: Szkic pragnie przedstawić estetykę Pirandella jako finezyjne dziedzictwo estetyki ruin, której świetnym przedstawicielem we włoskiej tradycji był Giovanni Battista Piranesi. Pisze o tejże estetyce Umberto Eco, że to, co dostrzegamy w pisarstwie włoskiego dramaturga: „zmienia ona radykalnie koncepcję doskonałości formalnej i całkowitości dzieła sztuki”, co więcej – „dopuszcza znajdowanie przyjemności w dziele sztuki mimo tego (a może dzięki temu), że przedstawia ono zniszczenie”. A wszystko sumuje na tej samej stronie cytat z Diderota: „dlaczego piękny szkic urzeka nas bardziej od skończonego obrazu? Bo więcej w nim życia, a mniej formy. Kiedy pojawiają się formy, zanika życie”. Ten sąd francuskiego filozofa mógłby posłużyć jako ważny szlak interpretacyjny dzieła Pirandella. Instytucja literatury sprawuje władzę nad formą, a więc i nad językiem. Ale jak wynika z rozważań Pirandella, literatura jest instytucją zimną. Litera nie jest w stanie utrzymać ciepła życia, racjonalność nie radzi sobie z „mętami” życia. A ponieważ historia powierza się literze, przechowuje się i przekazuje za jej pośrednictwem, przeto życie zawsze wymknie się z jej jurysdykcji. Dzieło Pirandella to ważny epizod w wielkiej historii zachodniego racjonalizmu, akcentujący to, iż historia to dzieje wysiłków, na ogół niezbyt udanych, do skonstruowania świata wedle zaleceń rozumności.
Il testo è un tentativo di presentazione dell'estetica di Pirandello come sofisticata eredità dell'estetica delle rovine nella tradizione italiana, di cui Giovanni Battista Piranesi ne fu un grande rappresentante. Così, come afferma Umberto Eco, attraverso l’estetica è possibile osservare il cambiamento radicale del concetto di perfezione formale e completezza di un’opera d’arte nella scrittura del drammaturgo italiano. Inoltre, l’estetica permette di far provare piacere pur rappresentando la distruzione. La citazione di Diderot, in cui il filosofo francese sostiene che una bozza possa essere più bella di un dipinto già completato, poiché in esso vi è più vita e meno forma, potrebbe fungere da importante via interpretativa per l’opera di Pirandello. Così, una bozza diventa più interessante di un’opera finita. La letteratura ha il controllo sulla forma, e dunque sul linguaggio, ma come dimostra Pirandello, la letteratura è una fredda istituzione incapace di contenere il calore e il palpito della vita che sempre sfugge alla giurisdizione letteraria. L’opera di Pirandello è dunque un episodio importante nella storia del razionalismo occidentale, che critica i tentativi falliti della storia di costruire un mondo secondo i principi del funzionamento della razionalità e del buon senso.
The essay attempts to present Pirandello’s esthetics as an heir of Piranesi’s esthetics of the ruin. As Umberto Eco claims, a turn towards fragments allows for abandoning the idea of the work of art as an accomplished whole, what is more, it locates the esthetic pleasure in a contemplation of a whole destroyed and fragmented. Thus, a draft becomes more interesting than a finished work. Literature holds control over form, that is over language, but – as Pirandello demonstrates – literature is a cold institution unable to contain the warmth and pulsation of life which always slips out of literature’s jurisdiction. Hence Pirandello’s work is an important episode in the history of Western rationalism and aims its critical edge against the failed attempts to construct a world according to the working principles of rationality and common sense.
Źródło:: Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2022, 4; 1-32
2658-185X
Pojawia się w:: Fabrica Litterarum Polono-Italica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Strategie przekładu Adama Pomorskiego na przykładzie tłumaczenia wiersza Метель Borysa Pasternaka
Adam Pomorski’s Strategies of Translation based on a poem Метель by Boris Pasternak
Autorzy:: Sitarski, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/481504.pdf
Data publikacji:: 2018-09-30
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:: language of emotions
ego-document
cognitive verbalisation of reality
concept
Opis:: On the basis of the analysis of the letters of Vladimir Naklajev to his wife, Vola, the author con- cludes that the linguistic forms used in the letters serve the function of conceptualisation of the emo- tions of their author. In fact, they are an example of ego-documents that represent the self-perception and interpretation of a particular political event in Minsk in 2010, through which the Belarussian poet, Vladimir Naklajev, verbalises his personal accounts of himself, events and other people linked with these events in the Belarussian capital. It is worth pinpointing that the language of the letters has a specific emotional climate that changes in accordance with events, situations and people, to which their author refers. The properties of the linguistic code of the letters allow to understand them as texts that symbolise the personal senses of their author.
Źródło:: Acta Polono-Ruthenica; 2018, 3, XXIII; 119-124
1427-549X
Pojawia się w:: Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Andere Sprache – anderes Denken: Eine Reflexion über die Beziehung von ‚sprachlich determinierter Weltansicht‘, ‚sprachlichem Relativitätsprinzip‘ und ‚Konstruktivismus‘
Other language – other thinking: A reflection on the relationship of ‘language deterministic world view’, ‘linguistic relativity principle’ and ‘constructivism’
Autorzy:: Ros, Gisela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1596913.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Wirklichkeit
Denken
Sprache
Weltansicht
worldview
language
thinking
reality
rzeczywistość
myślenie
język
postrzeganie świata
Opis:: Ausgehend vom sprachlichen Determinismus, nach dessen Auffassung Denken und Weltansicht von der Sprache bestimmt werden, führt die Entwicklung zum Prinzip des sprachlichen Relativismus, das besagt, dass verschiedene Sprachen zu unterschiedlichen Arten des Denkens bzw. verschiedenen Weltansichten führen. Konstruktivistische Theorien hingegen vertreten die Meinung, der Mensch habe gar keinen unmittelbaren Zugriff auf die Wirklichkeit, sondern das Individuum konstruiere sich diese selbst. Allen Ansätzen sind aber die Fragen gemeinsam, ob und wie Sprache und Denken interagieren, ob und welche Weltansichten Sprache ermöglicht. Zudem besteht Einigkeit in der Ablehnung universaler Prinzipien.
Starting from the linguistic determinism, be determined which considers thinking and worldview of the language, leading the development of the principle of linguistic relativism, which states that different languages lead to different ways of thinking and different world views. Constructivist theories however are of the opinion that man has no direct access to reality, but the individual is construct them yourself. All approaches but the issues are common to interact whether and how language and thought, whether and what kind of world views allows language. In addition, there is agreement in the rejection of universal principles.
Punktem wyjścia jest determinizm językowy, zgodnie z którym myślenie i postrzeganie świata są determinowane przez język, następnie dyskutowany jest model relatywizmu językowego, według którego różne języki prowadzą do odmiennych rodzajów myślenia czy odmiennych sposobów postrzegania świata. Teorie konstruktywistyczne natomiast głoszą, że człowiek nie ma bezpośredniego dostępu do rzeczywistości, lecz sam ją konstruuje. Dla wszystkich tych ujęć wspólne są pytania, czy i w jaki sposób język i myślenie oddziałują na siebie, czy język ma wpływ na postrzeganie świata oraz jaki jest to wpływ. Modele te łączy ponadto odrzucenie pryncypiów uniwersalistycznych.
Źródło:: Colloquia Germanica Stetinensia; 2016, 25; 121-149
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:: Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Travel Blog as an ESL Teaching Tool
Blog podróżniczy jako narzędzie dydaktyczne podczas lekcji języka angielskiego jako drugiego (nieojczystego)
Autorzy:: Romaniukha, Maryna
Shelomovska, Oksana
Sorokina, Liudmyla
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1365975.pdf
Data publikacji:: 2020-06-29
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: blog podróżniczy
nauczanie języka angielskiego
bogata semantyka
kreatywność werbalna
realia kulturowe
travel blog
English language teaching
rich semantics
verbal creativity
cultural reality
Opis:: Current stage of ICT development necessitates the improvement of teaching tools, skills, and learning outcomes. The article discusses bright educational prospects of travel blogging for students of English as a second language (ESL). The authors suggest a short theoretical overview of research into travel blogosphere’s educational opportunities, while discussing a classification of travel blogs according to the type of sender vs receiver communication. On a wide and modern textual material the article considers such prominent features of travel storytelling as polysemantic vocabulary, compact meaning representation, strategies to present cultural information and verbal creativity which can be of true interest for students of B2 level and above. The readers can also learn about a few forms of activity with travel stories which are individual special sampling with some specific focus (pun, irony, creative instances of word building), presentation of foreign culture by means of English, project work for a small group of enthusiasts, sampling stories by country, by area or by activity, and presenting one concise story to the classroom, as their own post or a paper brochure.
Obecny etap rozwoju technologii informacyjno-komunikacyjnych stwarza możliwość doskonalenia narzędzi dydaktycznych, umiejętności i badania efektów uczenia się. Artykuł omawia szerokie perspektywy edukacyjne, jakie daje wykorzystanie blogów podróżniczych podczas lekcji języka angielskiego jako drugiego (nieojczystego) (ESL). Autorki dokonują krótkiego przeglądu teoretycznego badań nad blogosferą podróżniczą i przedstawiają klasyfikację blogów podróżniczych według rodzaju komunikacji między nadawcą a odbiorcą. Na tym materiale tekstowym artykuł rozważa tak znaczące cechy blogów podróżniczych, jak: słownictwo tematyczne, strategie prezentacji informacji kulturowych i językowa kreatywność, które mogą być interesujące dla uczniów realizujących poziom B2 lub wyższy. Autorki przedstawiają również kilka propozycji pracy indywidualnej uczniów z opowieściami podróżniczymi podczas lekcji. Proponowane formy pracy obejmują: ćwiczenia lingwistyczne (gry słowne, ironia, tworzenie słów), prezentację innej kultury za pomocą języka angielskiego, pracę projektową (dla zainteresowanych), napisanie własnego tekstu blogowego lub stworzenie broszury papierowej zawierającej relację podróżniczą z danego kraju.
Źródło:: International Journal of Research in E-learning IJREL; 2020, 6, 1; 1-15
2451-2583
2543-6155
Pojawia się w:: International Journal of Research in E-learning IJREL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: THE NATURE OF COMMON SENSE AND HOW WE CAN USE COMMON SENSE TO RENEW THE WEST
Autorzy:: Redpath, Peter A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/507346.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: International Étienne Gilson Society
Tematy:: aim
analogy
anarchy
art
body of knowledge
cause
common sense
communication
comprehensive understanding
concept
contemporary
contrary
contrariety
culture
demonstration
demonstrative
disorder
education
equality
emotion
end
enlightened
enlightenment
excellence
existence
explanation
fear
fundamentalistic
genus
God
habit
happiness
harmony
hierarchically ordered
history
hope
human
humanist
inequality
inspiration
inspired
judgment
justice
knowledge
language
leadership
logic
mathematics
memory
metaphysics
modern
multitude
nature
Nietzschean
operational
opposite
order
part
person
philosophy
physical
poetry
power
principle
provocative thought
quality
reality
reason
receptivity
relationship
renaissance
resistance
rhetoric
science
scientism
skeptic
sophist
soul
species
strength
success
system
truth
utopian
West
Western civilization
unity
universe
values
virtue
whole
will
wisdom
wonder
World War
Opis:: Since most pressing today on a global scale is to be able to unite religion, philosophy, and science into parts of a coherent civilizational whole, and since the ability to unite a multitude into parts of a coherent whole essentially requires understanding the natures of the things and the way they can or cannot be essentially related, this paper chiefly considers precisely why the modern world has been unable to effect this union. In so doing, it argues that the chief cause of this inability to unite these cultural natures has been because the contemporary world, and the West especially, has lost its understanding of philosophy and science and has intentionally divorced from essential connection to wisdom. Finally, it proposes a common sense way properly to understand these natures, reunite them to wisdom, and revive Western and global civilization.
Źródło:: Studia Gilsoniana; 2014, 3: supplement; 455-484
2300-0066
Pojawia się w:: Studia Gilsoniana
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: On the Pragmatics and Problematics of Defining Beauty and Character: The Greek Poet Lucian (120-200) Engages Exacting Portraitures and Difficult Subjects
Autorzy:: Prus, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2138554.pdf
Data publikacji:: 2008-04-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: Lucian
Beauty
Character
Art
Reality
Definition
Language
Resistance
Symbolic interaction
Opis:: Although best known as a satirist of the classical Roman era, Lucian's (c120-200CE) Essays in Portraiture and Essays in Portraiture Defended provide considerable insight into the problematics of people knowing and defining objects (along with the consequential and related matter of people sharing their definitions of reality with others). Engaging notions of admiration, beauty, and character in these two statements, Lucian not only faces the task of establishing viable frames of reference for linguistically defining the essence of a woman deemed to be particularly beautiful and gracious but also assumes the challenge of defending one’s preferred definitions of particular subject matters from others who do not share these views. Whereas Lucian uses the works of prominent sculptors, painters, poets, and philosophers as reference points in articulating beauty and grace, this paper also acknowledges the perils of people who sincerely express their viewpoints on others even when these descriptions of others are cast in clearly positive terms. Lucian may be a lesser-known classical Greek (Syrian) author, but he is an astute observer of human endeavor. Lucian’s work on portraiture also has a striking cross-cultural and transhistorical relevance for a more enduring pragmatist emphasis on human knowing and acting. Not only is Lucian (a) explicitly attentive to the necessity of people establishing frames of reference for describing objects to others in meaningful terms, but he also overtly recognizes (b) the multiple viewpoints that people may invoke with respect to describing particular objects, (c) the resistances that people may encounter from others, and (d) the importance of speakers articulating the foundations for their claims amidst contested notions of reality. Approached from an interactionist perspective (Mead 1934; Blumer 1969; Strauss 1993; Prus 1996, 1997, 1999), wherein attention is given to the more general matters of people acquiring perspectives, defining objects, and sustaining particular notions of reality, this paper uses Lucian’s materials on portraiture as a cross-cultural and transhistorical resource both for assessing (and qualifying) existing interactionist conceptualizations of human group life and for suggesting some more particular areas of inquiry to which contemporary scholars may attend.
Źródło:: Qualitative Sociology Review; 2008, 4, 1; 3-20
1733-8077
Pojawia się w:: Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: L’identità digitale nella società contemporanea – l’analisi sociolinguistica dei nickname usati sulle chat line italiane
Autorzy:: Paliczuk, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/638456.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: language, Internet, virtual reality, society, chat, nicknames
Opis:: This paper is an attempt to examine what the language function is in the modern society, the society of virtual relations, with a focus on nicknames used on Italian chat lines. There are some studies on the Internet phenomenon and its peculiarity, however in human science they mostly refer to the social and psychological aspects. Still there are little papers in the field of linguistics, especially on the Italian language used in Internet. It is undeniable that the contemporary science is associated with many different fields, so taking into consideration their interdisciplinary character the present study is to investigate the social and linguistic aspects of how the virtual reality influences language, perception and social relations. We will concentrate on the users’ identities and their lexical representation in Italian.
Źródło:: Romanica Cracoviensia; 2014, 14, 3
2084-3917
Pojawia się w:: Romanica Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Rysunkowa wizja rzeczywistości w wypowiedziach niewidomego dziecka
Reality as It Is Expressed Through the Drawings of a Blind Child
Autorzy:: Niestorowicz, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/892673.pdf
Data publikacji:: 2020-08-27
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:: osoby niewidome
rysunek
język
obraz rzeczywistości w umyśle
etapy rozwoju plastycznego
model wytworu plastycznego
blind people
drawing
language
the picture of reality in the mind
stages of artistic development
model of artistic creation
Opis:: Artykuł niniejszy podejmuje problem projekcji wiedzy o zjawiskach rzeczywistości w rysunkach dziecka całkowicie niewidomego od urodzenia. Aby dokonać analizy rysunku osoby niewidomej, usiłuję dotrzeć do tego wycinka wiedzy tkwiącej w umyśle autora, który generuje kreowane w rysunku zjawisko. Staram się zatem ustalić zakres wiedzy o zjawisku za pomocą rozmowy na temat doświadczeń dziecka: – doświadczeń sensorycznych zdobytych drogą percepcji dotykowej, a także z udziałem pozostałych zmysłów, – wiedzy o zjawisku zawartej w umyśle (model kognitywny). Przedmiotem analizy staną się wypukłe rysunki na folii mikrorowkowanej, a narzędziem analizy model ukazujący: treść i formę rysunku, kreatywność i emocjonalność rysownika. Analizy te zostaną porównane i zweryfikowane zgodnie z etapami możliwości rysunkowych dzieci widzących. Ustalam je, korzystając z badań Szumana (1990), Lowenfelda i Brittaina (1977) oraz Luqueta 2001/1927). Narzędzie to uwzględnia aktualną wiedzę o sztuce, o etapach rozwoju plastycznego dziecka oraz o możliwościach osób niewidomych.
The following article focuses on the problem of knowledge projection of reality shown in the drawings of a child completely blind since birth. To analyse a drawing of a blind person, I try to reach this fragment of knowledge in the mind of the author that generates the phenomenon created in the drawing. Therefore, I try to determine the scope of knowledge about the phenomenon by having a conversation with the child about his experiences: – sensory experiences acquired through tactile perception, as well as other senses, – knowledge about the phenomenon contained in the mind (cognitive model). The subject of the analysis will be convex drawings on the micro-grooved film. The analysis tool will comprise of the model showing the content and form of the drawing, the creativity and the emotionality of the illustrator. These analyses will be compared and verified in accordance with the stages of the drawing skills of sighted children. I determine them using the studies of Szuman (1990), Lowenfeld and Brittain (1977) and Luquet (2001/1927). This tool takes into account current knowledge about art, stages of child’s plastic development and the abilities of blind people.
Źródło:: Logopedia; 2018, 47, 2; 467-481
0459-6935
Pojawia się w:: Logopedia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Rorty on Language and Social Practices
Autorzy:: Marsonet, Michele
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1036401.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:: language
social practices
metaphysics
linguistic turn
reality
holism
Opis:: Richard Rorty wrote on many occasions that called the linguistic turn was an attempt to keep philosophy an armchair discipline. “The idea - he said - was to mark off a space for a priori knowledge into which neither sociology nor history nor art nor natural science could intrude”. Linguistic analysis, in short, has become with the passing of time a sort of first philosophy, aimed at replacing metaphysics (which the founding fathers of logical positivism gave up for dead). Two opposite conceptions of language are at stake here. The first says that language is something self-explanatory which, in turn, explains everything else. This means postulating type A objects, i.e. unexplained explainers in terms of which type B objects - the explananda - can be accounted. The second conception claims, instead, that there is no actual distinction between type A and type B objects. All objects are on a par, but in a particular sense. Rorty resorts in fact to the Quinean-flavored simile of the net and its nodes. Rorty’s is an intelligent move. Since there is no longer ineffability and unavailability, all problems seem to be solved. Is this true? We have good motives to be suspicious because, after all, Immanuel Kant must have adopted that kind of model for some reason, and Ludwig Wittgenstein himself struggled with the old problem of the gap between reality itself and our representations of it. Rorty proclaims his faith in holism. In contrast to the assumption that there can be entities which are what they are totally independent of all relations between them, a Davidsonian (and also Quinean) holism claims that “all entities are merely nodes in a net of relations”, which gives us a picture of the following kind: “No intrinsically simple objects, no pictures, and no language. For if analysis could not end with such objects, then whether a sentence has sense would depend upon whether another sentence were true - the sentence which specifies that two simpler objects making up a composite stand in the relevant compositional relationship”. The great issue at stake here is the relation between ontology and epistemology. Most interpreters would answer that such a distinction is untenable in Wittgenstein’s thought, and in particular if we take into account the second phase of his philosophical parabola. But, notwithstanding this common opinion, we are confronted with a great problem, namely, that of determining what really is the reference framework about which Wittgenstein so often talks, and which is supposed to be shared by all human beings as such. He frequently says in his works that skepticism raises doubts when no questions can be asked, while Monk correctly describes his endeavor in On Certainty as one aimed at showing “The point at which doubt becomes senseless”. The question to be asked is, obviously, the following: What does this mean? Wittgenstein is right when he says that some questions cannot be asked because they do not even make sense, but in my view we may interpret him in a way different from the traditional ones that have been thus far put forward. We may accept Wittgenstein’s statement that the existence of the world, for instance, cannot meaningfully be questioned. But this means, in turn, that the linguistic games cannot go on forever. Sooner or later we run into a “hard rock” which is ultimately non-linguistic and whose existence is the original fact from which everything else stems, including language, linguistic games, conceptual schemes, social practices, etc. Everything, in sum, can be questioned, but nature. And when someone does question it, like the pupil mentioned in On Certainty, who will not let anything be explained to him by his teacher, for he continuously interrupts him with doubts concerning the existence of things, we are somehow forced to answer his questions as Wittgenstein’s teacher does: “Stop interrupting me and do as I tell you. So far your doubts don’t make sense at all”.
Źródło:: Academicus International Scientific Journal; 2014, 10; 30-38
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:: Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "language reality" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język