Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "koscioly" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 370
Tytuł:
Gab es „Hauskirchen“? Anmerkungen zu einem Phantom
Were there “house churches”? Notes on a phantom.
Czy istniały „Kościoły domowe“? Uwagi na temat pewnego fantomu
Autorzy:
Heid, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595603.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
kościoły
liturgia
eklezjologia
Eucharystia
Kościoły domowe
churches
liturgy
ecclesiology
Eucharist
Opis:
Nasz obraz rozwoju gmin chrześcijańskich w pierwszych trzech wiekach został aż do naszych czasów zdominowany przez wyobrażenie tzw. Kościołów domowych. Misja apostołów była realizowana przede wszystkim w miastach i miała powodzenie wśród bogatych mieszczan: przyjmowali oni nową wiarę, a swoje rezydencje miejskie oddawali do dyspozycji dla zgromadzeń chrześcijan. Pan domu (pater familias) był także za każdym razem przewodniczącym liturgii. Przez to w ramach miast doszło do pluralistycznej struktury wspólnoty i zdecentralizowanej aktywności organizacyjnej. Teoria Kościołów domowych zakłada zatem pluralistyczne chrześcijaństwo, które budowane jest na bazie prywatnych kręgów. Niniejszy artykuł ukazuje i uzasadnia, że ujęcie to jest fundamentalnie sporne. Nie ma ono żadnej podstawy w Nowym Testamencie. Cztery fragmenty, w których św. Paweł rzekomo pisze o Kościołach domowych (Rz 16,5; 1 Kor 16,19; Kol 4,15; Filom 2), nie mają z tym nic wspólnego, gdyż jest tam po prostu mowa o wspólnocie domowej. Także cała literatura patrystyczna pierwszych trzech wieków nie zna żadnych Kościołów domowych. Stąd nie dziwi fakt, że we wszystkich miastach starożytnych włączenie z Rzymem aż do IV w. można udowodnić tylko jedno jedyne miejsce sprawowania Eucharystii, abstrahując od problematyki chrześcijańskich grup specjalnych. Historycznie weryfikuje się zatem to, co stwierdził Ignacy z Antiochii już na początku II w.: eklezjologicznym pryncypium jest to, że w jednym mieście był zawsze tylko jeden biskup, jeden ołtarz i jedna celebra Eucharystii. Stąd nie było też żadnych prywatnych, autonomicznych liturgii domowych, lecz wyłącznie liturgia pod przewodnictwem biskupa całej gminy miejskiej.
Our picture of Christian community development in the first three centuries is still dominated by the idea of the so-called house churches. In this view, the mission of the apostles, especially in the cities, had been successful among wealthy citizens: they converted to the new faith and made their city residences available for Christian gatherings. The landlord (pater familias) also became the head of the liturgy. As a result, it had come within the cities to multiple Christian communities and a decentralized building activity. The house church theory thus presupposes a plural Christianity, which builds up from private circles. The article argues that this view is fundamentally vulnerable. It has no basis in the New Testament. The four passages on which Paul allegedly speaks of house churches (Rom 16:5, 1 Cor 16:19, Col 4:15, Phlm 2) have nothing to do with it, because they simply speak about the house community. The entire patristic literature of the first three centuries knows of no house churches. Therefore, it is not surprising that in all the cities of antiquity, including Rome, until well into the fourth century, only one place of the Eucharistic celebration can ever be detected (once one ignores the problem of Christian special groups). Historically, therefore, what Ignatius of Antioch establishes at the beginning of the second century is verified: the basic principle of ecclesiology is that in a city there is always only one bishop, one altar and one Eucharistic celebration. There is thus no private, autonomous liturgy of house churches, but only the episcopal liturgy of all the Christians who live in that city.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 13-48
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kościele po-kapucyńskim w Astrachaniu.
Autorzy:
Bohdziewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1969140.pdf
Data publikacji:
1949
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Astrachań
kapucyni
kościoły pokapucyńskie
Opis:
Początki niniejszej pracy sięgają czerwca 1930 r., gdy na jednym z posiedzeń ówczesnego Wydziału Naukowego T-wa Opieki nad zabytkami przeszłości w Warszawie przedstawiłem komunikat pt. „Kościół pojezuicki w Astrachaniu". Otrzymanie w r. 1937 wiadomości archiwalnych oraz bliższe zapoznanie się z literaturą naukową, dotyczącą kościoła i z materiałem porównawczym, pozwoliło mi na szersze opracowanie całości.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1949, 1; 277-288
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Informacja Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z 31 grudnia 1983 roku o stanie zabytków sakralnych i pracach konserwatorskich prowadzonych na terenie województwa bialskopodlaskiego
Information from the Regional Historic Preservation Officer of 31 December 1983 on the condition of sacral monuments and preservation works conducted on the territory of the Biała Podlaska Province
Autorzy:
Bobryk, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564026.pdf
Data publikacji:
2013-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
zabytki
konserwator
Biała Podlaska
kościoły
Opis:
Pismo Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o stanie zabytków sakralnych na terenie województwa bialskopodlaskiego zostało opracowane na potrzeby władz wyznaniowych. Politykę wyznaniową państwa realizowały nie tylko instytucje w tym celu powołane, ale również i inne jednostki administracyjne, pozornie niemające z tą problematyką nic wspólnego. Instytucje odpowiedzialne za ochronę dziedzictwa kulturowego politykę wyznaniową realizowały zarówno przez finansowanie remontów obiektów sakralnych ze środków budżetowych przeznaczonych na kulturę, jak i podejmowanie decyzji o wpisie lub skreśleniu z rejestru zabytków. Wydarzenia polityczne, które zaszły w Polsce na początku lat osiemdziesiątych XX wieku wpłynęły korzystnie na złagodzenie kursu politycznego wobec Kościoła rzymskokatolickiego. Pozwoliło to Wojewódzkim Konserwatorom Zabytków na rozszerzanie opieki nad kolejnymi zabytkami sakralnymi. Większość nieruchomych obiektów sakralnych na terenie województwa bialskopodlaskiego została wpisana do rejestru zabytków w tym czasie. Relacje zachodzące pomiędzy działalnością konserwatorską a polityką wyznaniową ukazane w tym artykule wskazują wyraźnie na potrzebę przeprowadzenia szerszych badań nad tą problematyką.
The document by the Regional Historic Preservation Officer on the condition of sacral monuments on the territory of the Biała Podlaska Province was prepared for the purposes of the religious authorities. The state's religious policy was implemented not only by institutions established for this purpose, but also by other administrative units, which seemed to have nothing in common with these issues. The institutions responsible for the protection of cultural heritage implemented religious policy through financing the renovation works of sacral objects from the budgetary funds designated for culture, and also through making decisions about entering or striking out particular items from the register of monuments. The political events which took place in Poland at the beginning of 1980s had influenced the weakening of the political relations between the state and the Roman Catholic Church. This enabled the Regional Historic Preservation Officers to take new sacral monuments into custody. The majority of the immovable sacral objects in the Biała Podlaska Province were entered into the register of monuments at that time. The relations between the preservation activities and the religious policy, depicted in this article, clearly indicate the need to conduct more in-depth research in this field.
Źródło:
Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2013, 11; 157-168
1643-4374
Pojawia się w:
Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z prac Instytutu Sztuki PAN nad dokumentacją drewnianej architektury sakralnej w Polsce 1962-2002
Select Documentation of Wooden Sacral Architecture in Poland in 1962-2002 at the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences
Autorzy:
Brykowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537666.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Instytut Sztuki PAN
Dokumentacja Drewnianej Architektury Sakralnej w Polsce
drewniane kościoły w Polsce
najstarsze kościoły katolickie
gotyckie kościoły drewniane
prof. Michał Walicki
Opis:
June 2002 marks the fortieth anniversary of the inauguration of work conducted on the Documentation of Wooden Sacral Architecture in Poland (further as: DDAS) commenced at the Institute of Art of the Polish Academy of Sciences upon the initiative of Prof. Michał Walicki. In the introduction the author recalls the premises of the specialist documentation which was to be composed of two basic files: inventory of particular monuments and iconography as well as numerous auxiliary catalogues relating to extant and n o n -ex tan t monuments, bibliography, as well as archival and bibliographic abstracts. The first stage of the research encompassed the oldest church buildings from the fifteenth and sixteenth century as well as Uniate objects. The results of the research were to be published in Inwentarz Drewnianej Architektury Sakralnej w Polsce (Inventory of Wooden Sacral Architecture in Poland). First on-the-spot investigations were carried out in 1962, and the first inventory entry concerning the church in Skrzyszów (1517), in which the original vault with stencilled painted decoration dating from the time of the erection of the building was discovered, was issued in 1969. The period under discussion encompasses 21 expeditions (lasting from two to seven days) in connection with more than 300 sacral monuments. The Institute collections grew thanks to the addition of over 5 000 photographs and 67 architectural measurements of C atholic and Uniate churches. Four Inwentarz fascicles containing 28 entries — monographic studies of assorted churches — were issued in 1983— 1993. The fifth fascicle, with five entries, is in print. The DDAS archive contains further 39 entries prepared in 1976-1989. In 1982 pertinent research was expanded so as to include wooden church architecture from the nineteenth and twentieth century; in the wake of the political changes of 1990 it encompassed lands within the former cultural range of the Commonwealth of Two Nations — the joint Polish-Lithuanian state from the end of the fourteenth century to 1795. The enclosed footnotes mention some of the publications which appeared thanks to the conducted investigations, with particular attention due to the following books: Drewniana architektura cerkiewna w Polsce, na Słowacji i Rusi Zakarpackiej (Wooden Orthodox and Uniate Church Architecture in Poland, Slovakia and Carpathian Ruthenia, 1986); Drewniana architektura cerkiewna na koronnych ziemiach Rzeczypospolitej (Wooden Uniate Church A rchitecture in the Crown Lands of the Commonwealth, by Ryszard Brykowski, 1995) and Drewniane kościoły w Polsce 1918-1939. Tradycja i nowoczesność (Wooden Churches in Poland 1918-1939. Tradition and Modern Times, by Grażyna Ruszczyk).
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2002, 2; 152-169
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobre chęci, złe skutki : efekty wejścia w życie unii brzeskiej
Efekty wejścia w życie unii brzeskiej
Autorzy:
Beczek, Hubert.
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 12, s. 38-41
Data publikacji:
2021
Tematy:
Reformacja
Kościoły katolickie wschodnie
Kościoły greckokatolickie
Kościoły prawosławne
Polityka wyznaniowa
Unia Brzeska (1596)
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Toczące się w Europie wojny religijne i reformacja miały swoje odbicie w Polsce, jednak do najbardziej dramatycznych zdarzeń w Polsce doszło na linii dużo starszego podziału na kościół wschodni i zachodni. Poszukując rozwiązania, postanowiono stworzyć most porozumienia z prawosławnymi. Miała nim być unia kościołów rzymskokatolickiego z prawosławnym, przy zachowaniu dotychczasowej hierarchii kościelnej prawosławnych oraz ich obrządku. Jedyną nowością miało być przejście spod zwierzchności patriarchy Konstantynopola pod władzę papieża. Wielkim zwolennikiem unii był biskup włodzimiersko-brzeski Hipacy Pociej, wojewoda kijowski Konstanty Wasyl Ostrogski czy papież Grzegorz XIII. Jedyną rzeczą dzielącą oba kościoły była niezgoda biskupów katolickich na zrównanie hierarchów i przyznanie biskupom prawosławnym godności senatorskich, jakie mieli biskupi katoliccy. Do zawarcia unii kościelnej nie doszło.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Katolickie Kościoły wschodnie nie mające własnej hierarchii (wybrane zagadnienia)
The Eastern Catholic Churches that do not Have Their Own Hierarchy (selected issues)
Autorzy:
Mikołajczuk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807281.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pozostałe Kos´cioły sui iuris
Kościoły wschodnie
Kościoły sui iuris
pozostałe Kościoły sui iuris
Eastern Churches
sui iuris Churches
remaining sui iuris Churches
Opis:
The article studies those Churches that do not possess a hierarchy. When looking at the Code norms, it cannot escape notice that practically only three Canons directly relate to the abovementioned issue, namely Canons 174, 175, and 176 (CCEO). Hence the author, being doubtful, asks the fundamental question: has the legislator not forgotten about the remaining sui iuris Churches? Is this scarcity of laws in any way justified? This author deals with four Byzantine communities only: Albanian, Georgian, Russian, and Byelorussian. On closer inspection, it seems that one can hardly provide an unequivocal answer to the question whether the four communities can be regarded as sui iuris church communities. Yet, all these Churches have a unique canon structure recognised by the Apostolic See, with the exception of the Georgian community. It seems obvious that for various reasons – be it historical, political, social, or legal ones – these communities did not fulfil necessary conditions to be regarded as sui iuris Churches. It must be noted that the recreation of those structures may necessitate the use of an exception to the rule. One thing remains certain though. The highest authority in Church, the Pope or the General Council, is the only authority that is empowered to delimit the lines along which the creation or recreation of a sui iuris Church may proceed.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 1; 177-192
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność fundacyjna właścicieli na terenie miast prywatnych Rzeczypospolitej w XVI–XVIII wieku
Autorzy:
Jusiak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949933.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
fundatorzy
inwestycje
kościoły
rezydencje
fortyfikacje
ratusze
Opis:
Artykuł omawia działalność fundacyjną właścicieli miast prywatnych realizowaną na ich terenie w okresie od XVI do XVIII w. w zakresie architektury, fundacje budowli publicznych: świątyń, klasztorów, ratuszy, często okazałych rezydencji. Stopniowo upowszechniał się model układu przestrzeni obejmującego zamek lub pałac, kościoły i samo miasto oraz fortyfikacje. Wiązała się ona z celami propagandowymi i miała manifestować prestiż zajmowanej przez fundatorów pozycji. Podlegała zmieniającym się wymogom modnych stylów architektonicznych. Ostateczny efekt zależał od gustów estetycznych fundatorów i architektów. Uwarunkowany bywał także możliwościami finansowanymi zleceniodawców.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2016, 77
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 370

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies