Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "konsensualizm" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Postępowanie mediacyjne jako konsensualne zakończenie postępowania karnego
Autorzy:
Pączek, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391224.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
mediacja
konsensualizm
porozumienie
mediation
consensualism
plea agreement
Opis:
Autorka omawia instytucję postępowania mediacyjnego jako jedno z rozwiązań przewidziane w polskiej procedurze karnej mające na celu koncyliacyjne rozstrzygnięcie powstałego „sporu”. W pierwszej części artykułu autorka przedstawia definicję oraz opisuje rozwój mediacji od początku jej wprowadzenia do kodeksu postępowania karnego tj. od 1997 roku. Kolejno wskazuje przesłanki oraz podmioty posiadające uprawnienia kierowania spraw do postępowania mediacyjnego. Na końcu autorka zajmuje się kwestią sposobu zakończenia mediacji oraz wskazuje na znaczenie tegoż postępowania w relacji do innych instytucji konsensualnych, jak skazania bez przeprowadzenia rozprawy (art. 335 KPK), warunkowego umorzenia postępowania karnego (art. 336 KPK), czy dobrowolnego poddania się odpowiedzialności (art. 387 KPK)
The article discusses the mediation procedure as one of the solutions available in the Polish criminal procedure that is aimed at a conciliatory resolution of a dispute. In the first part of the article, the author presents the definition of mediation and describes its development from the moment it was introduced to the Criminal Procedure Code, i.e. 1997. Next, she presents the conditions and entities entitled to refer cases to mediation procedure. Finally, the author deals with the issue of the way of concluding mediation and highlights the importance of this proceeding compared to other consensual measures such as conviction without trial (Article 335 CPC), conditional discontinuance of the proceeding (Article 336 CPC) or a motion for a decision to be convicted submitted by the accused (Article 387 CPC).
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 4; 102-119
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do obrony w świetle ostatnich nowelizacji Kodeksu postępowania karnego – zagadnienia wybrane
Autorzy:
Gil, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391241.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
mediacja
konsensualizm
porozumienie
mediation
consensualism
plea agreement
Opis:
Autorka omawia instytucję postępowania mediacyjnego jako jedno z rozwiązań przewidziane w polskiej procedurze karnej mające na celu koncyliacyjne rozstrzygnięcie powstałego „sporu”. W pierwszej części artykułu autorka przedstawia definicję oraz opisuje rozwój mediacji od początku jej wprowadzenia do kodeksu postępowania karnego tj. od 1997 roku. Kolejno wskazuje przesłanki oraz podmioty posiadające uprawnienia kierowania spraw do postępowania mediacyjnego. Na końcu autorka zajmuje się kwestią sposobu zakończenia mediacji oraz wskazuje na znaczenie tegoż postępowania w relacji do innych instytucji konsensualnych, jak skazania bez przeprowadzenia rozprawy (art. 335 KPK), warunkowego umorzenia postępowania karnego (art. 336 KPK), czy dobrowolnego poddania się odpowiedzialności (art. 387 KPK).
The article discusses the mediation procedure as one of the solutions available in the Polish criminal procedure that is aimed at a conciliatory resolution of a dispute. In the first part of the article, the author presents the definition of mediation and describes its development from the moment it was introduced to the Criminal Procedure Code, i.e. 1997. Next, she presents the conditions and entities entitled to refer cases to mediation procedure. Finally, the author deals with the issue of the way of concluding mediation and highlights the importance of this proceeding compared to other consensual measures such as conviction without trial (Article 335 CPC), conditional discontinuance of the proceeding (Article 336 CPC) or a motion for a decision to be convicted submitted by the accused (Article 387 CPC).
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 4; 120-132
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skazanie bez rozprawy w znowelizowanym kodeksie postępowania karnego
Autorzy:
Kresiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1921478.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
skazanie bez rozprawy
postępowanie skrócone
konsensualizm
porozumienia karnoprocesowe
postępowanie karne
Opis:
Celem pracy jest omówienie instytucji skazania bez rozprawy, nazywanej często przez praktyków postępowaniem skróconym, w brzmieniu określonym ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy — Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw. Skazanie bez rozprawy należy do grona porozumień karnoprocesowych przyjętych w polskim kodeksie postępowania karnego, definiowanych w doktrynie jako umowa między oskarżonym a oskarżycielem publicznym, pokrzywdzonym, a nawet organem procesowym, przedmiotem której jest zachowanie oskarżonego w zamian za określoną decyzję bardziej dla niego korzystną w porównaniu z tą, jakiej mógłby się spodziewać bez takiego zachowania. Uregulowane ono zostało w art. 335 i art. 343 k.p.k. Artykuł 335 k.p.k. określa dwa rodzaje wniosku o skazanie bez rozprawy, tj. wniosek samoistny, kierowany do sądu przez prokuratora zamiast aktu oskarżenia (art. 335 § 1 k.p.k.), oraz wniosek niesamoistny, dołączany przez niego do wnoszonego do sądu aktu oskarżenia (art. 335 § 2 k.p.k.). Na gruncie omawianej instytucji istnieje wiele zagadnień budzących wątpliwość zarówno teoretyków, jak i praktyków prawa. Należy do nich zaliczyć w szczególności kwestię zasadności formułowania przez ustawodawcę wymogu przyznania się do winy jako przesłanki determinującej zastosowanie skazania bez rozprawy, znaczenie braku zgody pokrzywdzonego na wystąpienie z wnioskiem o skazanie bez rozprawy dla zaistnienia przesłanki pozytywnej prognozy, możliwość skorzystania przez recydywistę z omawianego postępowania oraz określenie terminu wycofania się przez oskarżonego z zawartego porozumienia. W pracy podkreślono także konieczność stosowania postępowania skróconego w sposób zgodny z rzetelnie rozumianym wymogiem koncentracji procesowej.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2016, 3(123); 197-207
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy konsensualizmu procesowego w świetle ostatnich nowelizacji Kodeksu postępowania karnego
Forms of the consensus agreement in the latest amendments of the Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Urbanowicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499631.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
konsensualizm
rozprawa skrócona
skazanie bez rozprawy
process agreement
shortened trial
conviction without trial
Opis:
W artykule przedstawiono istniejące w polskiej procedurze karnej formy konsensualizmu procesowego. Opisane zostały przesłanki wystąpienia z wnioskami o skazanie bez rozprawy (art. 335 § 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego), warunki dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej oraz instytucji przewidzianej w art. 338a Kodeksu postępowania karnego. Przedstawiona została również ewolucja uprawnień osoby pokrzywdzonej przestępstwem w kontekście rozwiązań konsensualnych oraz realizacja celów postępowania karnego w odniesieniu do wspomnianych trybów. Uwzględniając zmiany wprowadzone przez ostatnie nowelizacje podkreślono rolę porozumień, wskazując ich liczne zalety, zastosowanie w praktyce oraz konsekwencje, jakie wywołują w kolejnych etapach procesu. Zwrócono także uwagę na postępowanie mediacyjne, jak również na przejawy porozumień procesowych w innych aktach prawnych, do których należy zaliczyć między innymi umorzenie restytucyjne.
The article presents the existing forms of the consensus agreement in the Polish criminal procedure. The paper covers the description of premises of the motion to be convicted without a trial (art. 335 § 1 and 2 of the Code of Criminal Procedure), conditions of voluntary submission to criminal liability and the institution provided for in art. 338a of the Code of Criminal Procedure. The evolution of the rights of the aggrieved within the consensus agreements and the execution of the aims of the criminal procedure with respect to abovementioned types have been also presented. Considering the changes introduced by recent amendments, the role of the consensus agreements has been emphasized, including their multiple advantages, their practice and the consequences which arise in further stages of the proceedings. One shall also pay attention to the mediation procedure, as well as the indications of consensus agreements, including among others the compensatory (restitution) discontinuation, in other legal acts.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2016, 6
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conviction without a Trial in the Perspective of Changes Adopted and Planned in the Criminal Procedure
Autorzy:
Gil, Damian Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618683.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
conviction without a trial
consensus decision-making
defendant
aggrieved party
criminal procedure
amendments
skazanie bez rozprawy
konsensualizm
oskarżony
pokrzywdzony
proces karny
nowelizacje
Opis:
The subject of the following study is to show the institution of conviction without a trial in time perspective and the impact of the regulations of other countries on the current nature of this institution. Similarity of conviction without a trial to Italian pattegiamento has been presented. The original regulation of Art. 335 of the Code of the Criminal Procedure differs significantly from the current wording and subject scope of conviction without a trial. In view of the adopted and planned changes, the attention has been paid to the protection of aggrieved party’s rights which should also be respected in modified proceedings. Changes introduced by means of the amendment of September 2013 and February 2015 have been evaluated. Changes which are currently the subject of a legislative process have been positively evaluated.
Przedmiotem artykułu jest ukazanie instytucji skazania bez rozprawy w perspektywie czasowej oraz wpływu regulacji innych państw na obecny charakter tej instytucji. Przedstawiono podobieństwo skazania bez rozprawy do włoskiego pattegiamento. Pierwotna regulacja art. 335 k.p.k. znacząco odbiega od obecnego brzmienia i zakresu przedmiotowego skazania bez rozprawy. W perspektywie zmian uchwalonych i projektowanych zwrócono uwagę na ochronę praw pokrzywdzonego, które powinny być respektowane również w postępowaniach zmodyfikowanych. Oceniono zmiany wprowadzone nowelą z września 2013 r. i lutego 2015 r. Pozytywnie oceniono zmiany projektowane, które obecnie są przedmiotem procesu legislacyjnego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coitus w rzymskim prawie małżeńskim
Coitus in Roman marriage law
Autorzy:
Sacher, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151068.pdf
Data publikacji:
2023-06-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
małżeństwo w prawie rzymskim
definicja małżeństwa
konsensualizm
akt
marriage in Roman law
definition of marriage
consensualism
marriage act (coitus)
aims of Roman marriage
ancient Roman legislation
Opis:
Artykuł zatytułowany „Coitus w rzymskim prawie małżeńskim” poświęcony jest wartości prawnej, jaką prawo rzymskie przypisywało obcowaniu płciowemu między małżonkami – obywatelami rzymskimi. Analizie poddano źródła prawa rzymskiego w zakresie przyczyny sprawczej zawarcia małżeństwa, wymogi prawne zawarcia małżeństwa rzymskiego ze szczególnym uwzględnieniem wymogu osiągnięcia przez nupturientów określonego wieku. Następnie analizowane jest ustawodawstwo rzymskie, które nakładało na obywateli obowiązek zawierania małżeństw i posiadania potomstwa, między innymi w celu realizacji planów demograficznych państwa rzymskiego. Wreszcie wnioski i konkluzja podsumowują ustalenia poczynione w tej kwestii.
The article entitled “Coitus in Roman marriage law” is devoted to the legal value that Roman law attributed to sexual intercourse between spouses – Roman citizens. The sources of Roman law with regard to the causal cause of marriage, the legal requirements for a Roman marriage with particular reference to the requirement for the nupturients to reach a certain age, are analysed. The Roman legislation that imposed an obligation on citizens to marry and produce offspring, inter alia for the implementation of the demographic plans of the Roman state, is then analysed. Finally, the conclusions and conclusion summarise the findings made on the issue.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2023, 34, 1; 63-82
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porozumienia procesowe – alternatywa czy dominanta w postępowaniu karnym?
Consensual finalization – alternative or dominant in criminal proceedings
Autorzy:
Kowalewska-Łukuć,, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596433.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
consensual finalization of criminal proceedings
conviction without a trial
voluntary submission to criminal responsibility
amendment of the Code of Criminal Procedure
konsensualizm
skazanie bez rozprawy
dobrowolne poddanie się karze
nowelizacja kodeksu postępowania karnego
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia rozwój porozumień procesowych w polskim postępowaniu karnym. Ukazuje kolejne liczne nowelizacje przepisów regulujących instytucje skazania bez rozprawy i dobrowolnego poddania się karze. Artykuł stanowi też próbę oceny obecnego znaczenia porozumień procesowych w polskim wymiarze sprawiedliwości. W artykule zaakcentowane więc zostały zalety konsensualizmu, ale naświetlono w nim także możliwe koszty i zagrożenia z nim związane.
This paper examines the evolution of different forms of consensual finalization of polish criminal proceedings. It shows numerous amendments of regulations in conviction without a trial and voluntary submission to criminal responsibility. The paper also attempts to access the current importance of consensual finalization of criminal proceedings for polish justice. Therefore the paper stresses the advantages of conviction without a trial and voluntary submission to criminal responsibility, but also highlight sits possible costs and threats.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2016, 16, 4; 81-92
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprzeciw od wyroku nakazowego a zakres obowiązywania zakazu reformationis in peius
Autorzy:
Łukowiak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788155.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
objection to an injunction verdict
injunction verdict
injunction verdict proceedings
simplified procedure
special procedure
measures of appeal
prohibition of reformatio in peius
settlements
consensus agreement
criminal proceedings
sprzeciw od wyroku nakazowego
wyrok nakazowy
postępowanie nakazowe
postępowanie uproszczone
postępowanie szczególne
środki zaskarżenia
zakaz reformationis in peius
porozumienia procesowe
konsensualizm
proces karny
Opis:
W doktrynie prawa karnego procesowego od przeszło 30 lat toczy się dyskusja na temat zakresu obowiązywania zakazu reformationis in peius w postępowaniu zainicjowanym wniesieniem sprzeciwu od wyroku nakazowego. Sprowadza się ona nie tylko do kwestii interpretacji przepisów wyrażających stosunek ustawodawcy do tego zagadnienia, ale dotyka również oceny zgodności poszczególnych uregulowań ustawowych z normami wyższego rzędu. Dyskusja ta odnosi się także do obszaru celowości uregulowania tej problematyki w taki czy inny sposób, wiążąc się z wyrażaniem przez poszczególnych przedstawicieli piśmiennictwa przeróżnych wniosków de lege ferenda. W niniejszej pracy zajęto się obecnym stanem nauki i orzecznictwa w odniesieniu do omawianego zagadnienia, a także zaprezentowano w tym względzie własne stanowisko.
For over 30 years there has been a discussion in criminal proceedings doctrine about the scope of the prohibition on reformatio in peius in proceedings pending as a result of bringing an objection to an injunction verdict. It boils down not only to the interpretation of regulations expressing the attitude of the legislator on this issue, but also affects the assessment of the compliance of individual regulations with constitutional and convention norms, or whether it refers to the purposefulness of regulating this issue in one way or another, entailing the expression by individual authors of various applications de lege ferenda. In this work, the author deals with the current state of science and jurisprudence in relation to this problem, and also presents his own position in this regard.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2020, 1(221); 143-162
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies