Postępowanie mediacyjne jako konsensualne zakończenie postępowania karnego

Autorka omawia instytucję postępowania mediacyjnego jako jedno z rozwiązań przewidziane w polskiej procedurze karnej mające na celu koncyliacyjne rozstrzygnięcie powstałego „sporu”. W pierwszej części artykułu autorka przedstawia definicję oraz opisuje rozwój mediacji od początku jej wprowadzenia do kodeksu postępowania karnego tj. od 1997 roku. Kolejno wskazuje przesłanki oraz podmioty posiadające uprawnienia kierowania spraw do postępowania mediacyjnego. Na końcu autorka zajmuje się kwestią sposobu zakończenia mediacji oraz wskazuje na znaczenie tegoż postępowania w relacji do innych instytucji konsensualnych, jak skazania bez przeprowadzenia rozprawy (art. 335 KPK), warunkowego umorzenia postępowania karnego (art. 336 KPK), czy dobrowolnego poddania się odpowiedzialności (art. 387 KPK)

The article discusses the mediation procedure as one of the solutions available in the Polish criminal procedure that is aimed at a conciliatory resolution of a dispute. In the first part of the article, the author presents the definition of mediation and describes its development from the moment it was introduced to the Criminal Procedure Code, i.e. 1997. Next, she presents the conditions and entities entitled to refer cases to mediation procedure. Finally, the author deals with the issue of the way of concluding mediation and highlights the importance of this proceeding compared to other consensual measures such as conviction without trial (Article 335 CPC), conditional discontinuance of the proceeding (Article 336 CPC) or a motion for a decision to be convicted submitted by the accused (Article 387 CPC).