Temat: kości - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Chodzik dla dziecka z wrodzoną łamliwością kości
Walker for a child with osteogenesis imperfecta
Autorzy:: Jagodyńska, Julia
Snarski, Kacper
Iwan, Dominika
Gryko, Anita
Prochor, Piotr
Weremczuk, Artur
Rodziewicz, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28407332.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:: chodzik
wrodzona łamliwość kości
walker
osteogenesis imperfecta
Opis:: Obecnie dostępne rozwiązania chodzików przeznaczone są głównie dla osób starszych oraz dzieci uczących się chodzić. Te charakteryzują się ograniczonymi możliwościami regulacji i brakiem podparcia tułowia. Proponowany projekt chodzika dla dziecka z wrodzoną łamliwością kości posiada regulację zarówno podparcia kończyn górnych, jak i tułowia, a także możliwość regulacji kąta nachylenia kół. Dodatkowe regulacje zapewniają dopasowanie do parametrów anatomicznych dziecka, a sam chodzik został wykonany tak, aby zapewnić jak najlepszą stabilność przy zachowaniu niskiej masy konstrukcji.
Currently available walker solutions are mainly designed for the elderly and children learning to walk. These are characterized by limited adjustability and lack of trunk support. The proposed design of a walker for a child with osteogenesis imperfecta has adjustment of both upper limb and trunk support, as well as the ability to adjust the angle of the wheels. Additional adjustments ensure that the walker fits the child's anatomical parameters, and the walker itself is made to provide the best possible stability while keeping the weight of the structure low.
Źródło:: Aktualne Problemy Biomechaniki; 2023, 23; 13--17
1898-763X
Pojawia się w:: Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Dawne odkrycie grobu szkieletowego z wczesnej epoki brązu w Drzeninie. Aspekt archeologiczno-antropologiczny
Old discovery of an Early Bronze Age inhumation grave in Drzenin. Archaeological and anthropological aspect
Autorzy:: Kozłowska, Dorota
Teul, Iwona
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31348187.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Muzeum Narodowe w Szczecinie
Tematy:: Drzenin
inhumation grave
pin with a conical pierced head
Early Bronze Age
anthropological analysis of bones
grób szkieletowy
szpila ze stożkowatą przekłutą główką
wczesna epoka brązu
badania antropologiczne kości
Opis:: At the end of the 19th century an inhumation was found in the town of Drzenin. Preserved archaeological data indicate the discovery should be associated with the Early Bronze Age. An anthropological analysis of the discovered bones was carried out in 2023.
Pod koniec XIX wieku w Drzeninie odkryto pochówek. Dane archeologiczne wskazują, że odkrycie należy wiązać z wczesną epoką brązu. Analizę antropologiczną kości odkrytych w grobie przeprowadzono w 2023 roku.
Źródło:: Materiały Zachodniopomorskie; 2023, 19; 185-199
0076-5236
2956-9893
Pojawia się w:: Materiały Zachodniopomorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Radiotherapy for bone metastases: indications, methods, and possibilities
Radioterapia przerzutów do kości: wskazania, metody, możliwości
Autorzy:: Spałek, Mateusz J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/12675868.pdf
Data publikacji:: 2023-09-20
Wydawca:: Wydawnictwo Exemplum
Tematy:: radiotherapy
bone metastases
stereotactic radiotherapy
pathological fracture
radiosurgery
radioterapia
przerzuty do kości
radioterapia stereotaktyczna
złamanie patologiczne
radiochirurgia
Opis:: Bone metastases (BM) are a significant challenge in the advanced stages of various cancers, leading to debilitating symptoms and decreased quality of life for patients. Radiotherapy (RT) plays a crucial role in managing BM by alleviating symptoms and improving local tumour control. RT for bone metastases has undergone substantial scientific and technological advancements, with external beam RT (EBRT) being the primary approach. Advanced modalities such as intensity modulated RT (IMRT) and stereotactic body RT (SBRT) have revolutionised treatment precision, resulting in improved outcomes and reduced toxicities. This narrative review aims to present the current state-of-the-art role of RT in the multidisciplinary management of patients with BM. Spinal metastases are often associated with neurological disorders, pain, and fractures. Palliative EBRT provides pain relief but – lacks sufficient local efficacy. SBRT, with its high local efficacy and tolerability, is recommended for selected cases, including previous radiation or adjuvant treatment after surgical treatment. Qualification for SBRT involves multidisciplinary collaboration and considerations of performance status, cancer progression, and available treatment options. Pathological fractures significantly impact patient performance and quality of life. Early identification of high-risk lesions using tools like the SINS scale for spinal stability and the Mirels scoring system for fracture risk assessment in long bones is crucial. Preventive surgical treatment, including prophylactic stabilisation, is recommended for impending fractures. A comprehensive multidisciplinary approach involving radiation oncologists, medical oncologists, and surgeons is crucial for developing optimal treatment plans for patients with BM. With the advancements in oncology, effective local therapy can improve patients’ chances of continuing systemic treatment and enhance their quality of life.
Przerzuty do kości stanowią poważne wyzwanie w leczeniu nowotworów. Często prowadzą do wystąpienia poważnych objawów i obniżonej jakości życia chorych. Radioterapia (RT) odgrywa kluczową rolę w leczeniu przerzutów do kości poprzez łagodzenie bólu oraz poprawę skuteczności miejscowej. RT doświadczyła znacznego postępu naukowego i technologicznego, przy czym główną metodą leczenia chorych z przerzutami do kości jest radioterapia z pól zewnętrznych (EBRT). Zaawansowane metody, takie jak radioterapia z modulacją intensywności dawki (IMRT) i radioterapia stereotaktyczna (SBRT), zrewolucjonizowały precyzję leczenia, skutkując poprawą skuteczności miejscowej i zmniejszeniem toksyczności. Niniejsza praca przeglądowa ma na celu przedstawienie aktualnej roli RT w leczeniu pacjentów z przerzutami do kości. Przerzuty do kości kręgosłupa często wiążą się z zaburzeniami neurologicznymi, bólem i złamaniami. Paliatywna EBRT to efektywna metoda leczenia przeciwbólowego, ale nie zapewnia wystarczającej skuteczności miejscowej. SBRT, charakteryzująca się wysoką skutecznością miejscową i dobrą tolerancją, jest zalecana w wybranych przypadkach, w tym w przypadku wcześniejszego napromieniania lub leczenia uzupełniającego po zabiegu operacyjnym. Kwalifikacja do SBRT wymaga oceny wielodyscyplinarnej i uwzględnienia stanu sprawności, zaawansowania nowotworu oraz dostępnych opcji leczenia. Złamania patologiczne znacząco wpływają na sprawność i jakość życia pacjentów. Wczesna identyfikacja zmian wysokiego ryzyka przy użyciu narzędzi takich jak skala SINS dla kości kręgosłupa i systemu Mirels dla oceny ryzyka złamań kości długich ma kluczowe znaczenie w praktyce klinicznej. Profilaktyczna stabilizacja jest zalecana w przypadku zagrożenia złamaniem patologicznym. Konsylia wielodyscyplinarne obejmujące onkologów-radioterapeutów, onkologów klinicznych oraz chirurgów mają kluczowe znaczenie dla ustalenia optymalnego planu leczenia chorego z przerzutami do kości. Dzięki postępowi w onkologii, skuteczna terapia miejscowa może zwiększyć szanse chorego na kontynuację leczenia systemowego i poprawić ich jakość życia.
Źródło:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 3; 109-114
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: The application of intramedullary nails and transmedullary support screws in surgical treatment of distal tibia fracture
Zastosowanie gwoździ śródszpikowych i śrub kierunkowych w leczeniu operacyjnym złamań końca dalszego kości podudzia
Autorzy:: Bęcki, Marcin
Falis, Mirosław
Synder, Marek
Lipiński, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2186039.pdf
Data publikacji:: 2023-03-31
Wydawca:: Wydawnictwo Exemplum
Tematy:: distal tibia fractures
Goldzak classification
intramedullary nail
TMS screw
złamanie dalszego końca kości podudzia
klasyfikacja Goldzaka
gwóźdź śródszpikowy
śruby TMS
Opis:: Introduction. Fractures of the distal tibia are a difficult treatment problem due to the specific anatomy of this area and the soft tissue injuries resulting from trauma. A distal fracture is short, has a wide marrow cavity, and the asymmetric muscle forces acting on it can cause secondary displacements despite the originally correct positioning. Against the background of the problems presented above, the fixation with an intramedullary nail (IMN) with the use of TMS (trans medullary support) screws directional screws seems to be the best alternative for treatment. Aim. The aim of this study was to evaluate the bone fracture repositioning after surgical treatment of tibia fracture, the time of bone healing and the function of the upper ankle joint. Materials and methods. Forty patients treated surgically due to a fracture of the distal tibia with the use of an intramedullary nail and TMS screws were included in this study. The mean follow-up time was 25.3 months. The function of the ankle joint of the injured limb was evaluated using the AOFAS, VAS and SF-36 questionnaires. Radiological documentation was assessed in terms of correct bone fragment repositioning, placement of directional screws and correct union of the fibula. Post-operative X-rays as well as X-rays taken at the end of treatment in AP and lateral projection were also assessed, evaluating LDTA (lateral distal tibial angle) and ADTA (anterior distal tibial angle). Results. The function of the ankle joint after surgical treatment of a distal tibia fracture using the IMN + TMS method is as follows: AOFAS score 91.5, VAS 2.2 / 10 points. The range of motion of the ankle joint: the angles of ankle movement were significantly greater in the case of the uninjured limb compared to the injured one. Bone union was obtained in all patients. In 80% of patients, it was achieved in less than 6 months. Assessment of repositioning after surgery – mean LDTA angle after surgery was 89 and mean ADTA angle after surgery was 86 (standard LDTA 90, ADTA 85). Conclusions. The function of the ankle joint after treatment of a distal tibial fracture with an intramedullary nail and TMS screws according to the AOFAS and VAS scale was very good and allowed for the anatomical bone fragment fixation. The bone healing after fixation of the distal tibial fracture with an intramedullary nail and TMS screws was shorter than 6 month in most cases.
Wstęp. Złamania dalszego końca kości podudzia stanowią trudny problem leczniczy ze względu na specyfikę anatomii tej okolicy. Z punktu widzenia biomechaniki odłam dystalny jest krótki, ma szeroką jamę szpikową, a działające na niego asymetryczne siły mięśniowe mogą spowodować wtórne przemieszczenia, pomimo pierwotnie prawidłowego nastawienia. Z tego powodu zespolenie gwoździem śródszpikowym z użyciem śrub kierunkowych TMS (trans medullary support screws) wydaje się być najlepszą alternatywą. Cel. Celem pracy jest ocena uzyskanej repozycji odłamów kostnych po leczeniu operacyjnym złamań końca dalszego kości podudzia przy użyciu gwoździa śródszpikowego oraz śrub TMS, a także ocena czasu uzyskania zrostu kostnego oraz funkcji stawu skokowego górnego po leczeniu operacyjnym. Materiał i metody. Ocenie poddano 40 chorych leczonych operacyjnie z powodu złamania końca dalszego kości podudzia przy użyciu gwoździa śródszpikowego oraz śrub TMS. Średni czas obserwacji wyniósł 25,3 miesiąca. Funkcję stawu skokowego uszkodzonej kończyny oceniano za pomocą kwestionariuszy AOFAS, VAS oraz SF-36. Oceniano także dokumentację radiologiczną pod kątem prawidłowości repozycji odłamów, umiejscowienia śrub kierunkowych oraz prawidłowości zespolenia kości strzałkowej. Ocenie poddano radiogramy pooperacyjne oraz kończące leczenie w projekcjach AP i bocznej, oceniając kąty LDTA (lateral distal tibial angle) i ADTA (anterior distal tibial angle). Wyniki. Funkcja stawu skokowego po leczeniu operacyjnym złamania końca dalszego kości piszczelowej metodą IMN + TMS przedstawia się następująco: wynik kwestionariusza AOFAS wynosił 91,5/100 punktów, VAS 2,2/10 punktów. Zakres ruchomości stawu skokowego były istotnie większy w przypadku kończyny nieuszkodzonej. Zrost kostny uzyskano u wszystkich chorych. U 80% pacjentów wystąpił on w okresie krótszym niż 6 miesięcy. Ocena repozycji po leczeniu operacyjnym – średni kąt LDTA po operacji wynosił 89°, a średni kąt ADTA 86° (normy LDTA 90°, ADTA 85°). Wnioski. Funkcja stawu skokowego po leczeniu operacyjnym złamania końca dalszego kości piszczelowej gwoździem śródszpikowym oraz śrubami TMS w skali AOFAS odpowiada ocenie bardzo dobrej, a w skali VAS odpowiada odczuwaniu łagodnego bólu. Zespolenie tą metodą pozwala na uzyskanie anatomicznej repozycji odłamów kostnych, a zrost kostny odłamów w większości przypadków uzyskano w czasie krótszym niż 6 miesięcy.
Źródło:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 1; 5-12
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Volar spanning plate fixation for a distal radius fracture
Użycie dłoniowej płyty dystrakcyjnej w leczeniu złamań dalszego końca kości promieniowej
Autorzy:: Piotrowski, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2223240.pdf
Data publikacji:: 2023-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Exemplum
Tematy:: articular comminution
distal radius fractures
distraction plates
dorsal spanning plate
bridge plate
wieloodłamowe złamanie śródstawowe
złamanie końca dalszego kości promieniowej
płyta dystrakcyjna
grzbietowa płyta dystrakcyjna
płyta mostująca
Opis:: A comminuted distal radial fracture is sometimes so fragmented that it is impossible to treat it with fixation using a plate and screws. In this case, we can perform a bridging fracture and joints with an external fixator or a dorsal spanning plate. Unfortunately, both methods completely immobilize the wrist until the implants are removed. In the article is presented an alternative method of bridge fixation. After fracture bridging with a volar spanning plate, the patient immediately has the possibility of dorsal and volar flexion of approximately 30 degrees in each direction. The study group consists of 6 patients treated surgically with a volar spanning plate after an unsuccessful attempt of stable fixation with a volar plate. 5 patients suffered from a distal radius fracture in the AO classification type C3, and one man with an inveterate dorsal dislocation of the wrist and fracture of the radial styloid process type B1. The volar spanning plate was fixed distally in the scaphoid and lunar, and proximally in the shaft of the radius. All patients achieved bone union. There was no destabilization or any damage of the implant. The average dorsal flexion was 48°, and the palmar flexion was 45°. All patients obtained a satisfactory result according to the Mayo scale, without pain. The volar spanning plate may be indicated when intraoperative fixation by a volar plate turns out to be too optimistic. Compared to the external fixator or the dorsal spanning plate, the volar spanning plate does not distract the midcarpal and carpometacarpal joints. What is more, immediately after the operation, the possibility of dorsal and palmar flexion are approximately 30 degrees in each direction, which improves the quality of life in the first weeks of treatment. After removing the implant, there is still a chance to improve the range of motion of the wrist.
Wieloodłamowe złamania dalszego końca kości promieniowej niekiedy są na tyle mocno rozfragmentowane, że zespolenie płytą staje się niemożliwe. W takim przypadku pozostaje nam zespolenie mostujące stabilizatorem zewnętrznym lub grzbietową płytą dystrakcyjną. Niestety, obie metody całkowicie unieruchamiają nadgarstek do czasu usunięcia implantu. W pracy przedstawiono alternatywną metodę zespolenia mostującego. Po zespoleniu dłoniową płytą dystrakcyjną pacjent od razu ma możliwość zgięcia grzbietowego i dłoniowego po około 30°. Badaną grupę stanowi 6 chorych leczonych operacyjnie płytą dystrakcyjną dłoniową po nieudanej próbie stabilnego zespolenia płytą dłoniową podpierającą. 5 pacjentów doznało wieloodłamowego złamania dalszego końca kości promieniowej w klasyfikacji AO typu C3. Natomiast jeden mężczyzna zgłosił się z nieleczonym 4-tygodniowym zwichnięciem grzbietowym nadgarstka i złamaniem wyrostka rylcowatego kości promieniowej typ B1. Dłoniowa płyta dystrakcyjna jest mocowana dystalnie w kości łódeczkowatej i księżycowatej, a proksymalnie w trzonie kości promieniowej. Wszyscy pacjenci osiągnęli zrost kości. Nie zaobserwowano destabilizacji czy uszkodzenia implantu. Średnie zgięcie grzbietowe wynosiło 48°, a zgięcie dłoniowe 45°. Wszyscy pacjenci uzyskali zadowalający wynik według skali Mayo, bez dolegliwości bólowych. Dłoniowa płyta dystrakcyjna może być brana pod uwagę, gdy zespolenie płytą dłoniową śródoperacyjnie okazuje się zbyt optymistycznym podejściem. W porównaniu do stabilizatora zewnętrznego czy grzbietowej płyty dystrakcyjnej nie rozciąga stawu śródnadgarstkowego i śródręcznonadgarstkowego oraz zaraz po zespoleniu pacjent ma możliwość zgięcia grzbietowego i dłoniowego po ok. 30°, co poprawia komfort życia w pierwszych tygodniach leczenia. Po usunięciu płyty jest jeszcze szansa na poprawę zakresu ruchomości nadgarstka.
Źródło:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 2; 76-82
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wielka moc w małej cząsteczce : właściwości i zastosowania bisfosfonianów
Autorzy:: Kozicka, Dominika
Socha, Karolina
Szarek, Jarosław
Kuźnik, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2200427.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:: bisfosfoniany
choroba kości
osteoporoza
obrazowanie kości
dostarczanie leków do kości
bisphosphonates
bone diseases
osteoporosis
bone imaging
bone drug delivery
Opis:: Great power in a small molecule : properties and applications of bisphosphonates
Źródło:: Wiadomości Chemiczne; 2023, 77, 1-2; 55--73
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:: Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Złamanie guzka większego kości ramiennej – problemy pielęgnacyjne i wskazania do terapii manualnej
Autorzy:: Kamińska, Veranika
Piaszczyk, Diana
Makowska-Warmijak, Anita
Kawka-Knap, Edyta
Filipek-Czerska, Aneta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/chapters/29520232.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Akademia Bialska im. Jana Pawła II
Tematy:: złamanie
guzek większy kości ramiennej
pielęgnowanie
rehabilitacja i terapia manualna
Opis:: Złamania kości ramiennej i guzka większego dotyczy pacjentów w różnym wieku, u starszych są powodowane upadkiem, zaburzeniami równowagi, nierównym podłożem, a u młodych są skutkiem choroby, przeciążenia, wypadku komunikacyjnego lub urazu sportowego. Ważnym aspektem umożliwiającym powrót pacjenta do prawidłowego funkcjonowania jest rehabilitacja, głównie kinezyterapia i terapia manualna. Celem badań było rozpoznanie i rozwiązanie problemów pielęgnacyjnych pacjenta ze złamaniem guzka większego kości ramiennej wraz z określeniem zaleceń dotyczących pielęgnacji i edukacji w zakresie rehabilitacji, szczególnie ćwiczeń i terapii manualnej. Materiał badań: 32 letni – pacjent ze złamaniem guzka większego kości ramiennej. Metody badań: studium przypadku, wywiad, pomiar, analiza dokumentacji, obserwacja, proces pielęgnowania. Wyniki badań: Pacjent ze złamaniem po upadku z hulajnogi elektrycznej. Leczony operacyjnie z powodu przemieszczenia złamania (śrubą kostkową z podkładką w ułożeniu typu leżaka słonecznego). Przebieg pooperacyjny prawidłowy, chory wypisany do domu w stanie zdrowia dobrym w pierwszej dobie po zabiegu. Wnioski: U pacjenta w czasie hospitalizacji obserwowano: niepokój, lęk, ból, brak samodzielności i obawy związane z dalszym funkcjonowaniem fizycznym. Zadaniem pielęgniarki są działania diagnostyczne (ocena stanu chorego na podstawie wywiadu, pomiar parametrów życiowych, analiza wyników badań laboratoryjnych), opiekuńczo-pielęgnacyjne związane z przygotowaniem do operacji (fizycznym i psychicznym), terapeutyczne (realizacja zleceń lekarskich), rehabilitacyjne (współudział w rehabilitacji przed i pozabiegowej), edukacyjne w zakresie samoopieki (wysiłek fizyczny, dieta, wizyty kontrolne), rehabilitacji wczesnej i późnej. Wskazaniem do kinezyterapii i terapii manualnej są ból, przykurcze mięśniowe oraz ograniczona ruchomość. W procesie restytucji, systematyczność ćwiczeń fizycznych (czynnych, samowspomaganych, izometrycznych, z oporem i/lub w odciążeniu) umożliwi powrót do zdrowia oraz poprawi jakość życia.
Źródło:: Dyscypliny komplementarne fizjoterapii; 155-179
9788364881985
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Biomimetic scaffolds based on chitosan in bone regeneration. A review
Autorzy:: Kołakowska, Anna
Gadomska-Gajadhur, Agnieszka
Ruśkowski, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2202873.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: chitosan
scaffolds
biocompatibility
bone regeneration
chitozan
rusztowania
biokompatybilność
regeneracja kości
Opis:: Chitosan (CS) is a polysaccharide readily used in tissue engineering due to its properties: similarity to the glycosaminoglycans present in the body, biocompatibility, non-toxicity, antibacterial character and owing to the fact that its degradation that may occur under the influence of human enzymes generates non-toxic products. Applications in tissue engineering include using CS to produce artificial scaffolds for bone regeneration that provide an attachment site for cells during regeneration processes. Chitosan can be used to prepare scaffolds exclusively from this polysaccharide, composites or polyelectrolyte complexes. A popular solution for improving the surface properties and, as a result enhancing cell-biomaterial interactions, is to coat the scaffold with layers of chitosan. The article focuses on a polysaccharide of natural origin – chitosan (CS) and its application in scaffolds in tissue engineering. The last part of the review focuses on bone tissue and interactions between cells and chitosan after implantation of a scaffold and how chitosan’s structure affects bone cell adhesion and life processes.
Źródło:: Chemical and Process Engineering; 2022, 43, 3; 305--330
0208-6425
2300-1925
Pojawia się w:: Chemical and Process Engineering
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Bone diaphysis metastases from the perspective of an orthopedic surgeon – review
Przerzuty nowotworowe do trzonów kości długich z perspektywy lekarza ortopedy – przegląd literatury
Autorzy:: Ciechanowicz, Dawid
Pawlik, Jakub
Ziętek, Paweł
Bohatyrewicz, Andrzej
Kotrych, Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2193861.pdf
Data publikacji:: 2022-03-31
Wydawca:: Wydawnictwo Exemplum
Tematy:: bone metastases
long bones
orthopedic treatment
qualification for treatment
przerzuty do kości
kości długie
leczenie ortopedyczne
kwalifikacja do leczenia
Opis:: Bone metastases are a great challenge in the practice of an orthopedic surgeon. Due to the development of oncological treatment, the approach to patients with bone metastases is changing. Previously, these patients were treated palliatively, mainly to decrease the pain intensity. However, with appropriate systemic, surgical and orthopedic treatment, patients with bone metastases often live for many years. Therefore, proper diagnosis and appropriate orthopedic treatment can significantly improve patients’ prognosis. On the other hand, poor qualification for surgery and selection of the wrong treatment method contribute to shortening the patients’ survival. Hence, knowledge of the diagnosis and qualification of patients for surgical treatment is essential in the practice of an orthopedist. In the presented review, the authors focused on summarizing the knowledge in the field of diagnostics, qualification for surgical treatment and orthopedic treatment methods for patients with bone diaphysis metastases.
Przerzuty nowotworowe do kości stanowią duże wyzwanie w praktyce lekarza ortopedy. Rozwój onkologii sprawił, że podejście do pacjentów z przerzutami do kości ulega zmianie. Wcześniej chorzy ci leczeni byli głównie paliatywnie i przeciwbólowo. Jednakże obecnie przy odpowiednim leczeniu systemowym, chirurgicznym i ortopedycznym chorzy z przerzutami do kości przeżywają niejednokrotnie wiele lat. Dlatego właściwa diagnoza oraz odpowiednie leczenie ortopedyczne może znacząco poprawić rokowania pacjentów. Z drugiej strony zła kwalifikacja do leczenia operacyjnego i dobór złej metody leczenia przyczynia się do skrócenia przeżycia pacjentów. Stąd wiedza z zakresu diagnostyki i kwalifikacji chorych do leczenia operacyjnego jest niezbędna w praktyce lekarza ortopedy. Autorzy pracy w przedstawionym przeglądzie skupili się na podsumowaniu wiedzy z zakresu diagnostyki, kwalifikacji do leczenia chirurgicznego oraz metod leczenia ortopedycznego pacjentów z przerzutami do kości długich.
Źródło:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 1; 20-24
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Medial tibial plateau fracture following unicompartmental knee arthroplasty – characteristics, risk factors, pathogenesis and treatment methods. Literature review and case report
Złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po jednoprzedziałowej endoprotezoplastyce stawu kolanowego – charakterystyka, czynniki ryzyka, patogeneza i metody leczenia. Przegląd literatury i opis przypadku
Autorzy:: Balabekyan, Arnak
Domżalski, Marcin Edward
Mostowy, Marcin
Lesman, Jędrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2191598.pdf
Data publikacji:: 2022-09-30
Wydawca:: Wydawnictwo Exemplum
Tematy:: tibial fractures
unicompartmental knee arthroplasty
fracture fixation
złamania kości piszczelowej
endoprotezoplastyka jednoprzedziałowa stawu kolanowego
stabilizacja złamania
Opis:: Introduction. Medial tibial plateau fracture (MTPF) after medial unicompartmental knee arthroplasty (UKA) is a rare but significant complication. Materials and methods. MEDLINE, ScienceDirect and Cochrane Library databases were searched using specific search terms. The inclusion criteria were articles in English, medial unicompartmental knee arthroplasty intraoperative or stress MTPF, reported patients’ demographics and fracture characteristics, the treatment process, any case with a follow-up for a minimum of 3 months and the reported outcome. The exclusion criteria were lateral tibial plateau fracture, traumatic injury, all cases with a follow-up shorter than 3 months and no reported outcome. Results. From 374 records initially found, 36 were included in the analysis highlighting the characteristics, causes and mechanisms of UKA-related MTPF. As to the treatment outcomes, only 10 studies with a total of 19 cases met our inclusion and exclusion criteria. What was also reported was a case report of a 52-year-old patient diagnosed with MTPF one week after UKA and treated using ORIF with support plate and bone augmentation. At the 8-month follow-up, the patient was complaint-free and received 88 points in the KOOS Score. Conclusions. Several measures were proposed in the literature to minimize the risk of UKA-related MTPF. One of them is appropriate patient selection (BMI, BMD). As to the operative technique, positioning tibial pins too close to the medial tibial cortex and tibial plateau, extending the sagittal and vertical cut, damaging the posterior cortex and using excessive force during hammering should be avoided. In addition, the proper tibial component size and placement (considering the gender, race and knee alignment) is also important. UKA-related MTPF was reported to be managed with either conservative treatment, ORIF or revision to total knee arthroplasty (TKA). While conservative treatment carries a high risk of failure, and the revision to TKA is a massive procedure associated with the removal of all UKA components, ORIF was reported to bring favorable outcomes, being less invasive than revision to TKA.
Wstęp. Złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego jest rzadkim, ale istotnym powikłaniem. Materiał i metody. Bazy danych MEDLINE, ScienceDirect i Cochrane Library zostały przeszukane przy użyciu określonych haseł wyszukiwania. Kryteriami włączenia były artykuły w języku angielskim, przyśrodkowa jednoprzedziałowa endoprotezoplastyka stawu kolanowego, śródoperacyjne lub przeciążeniowe złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po jednoprzedziałowej endoprotezoplastyce stawu kolanowego, zgłoszone dane demograficzne pacjentów wraz z charakterystyką złamań, proces leczenia, każdy przypadek z obserwacją trwającą co najmniej 3 miesiące i zgłoszonym wynikiem. Kryteriami wykluczenia były boczne złamania kości piszczelowej, uszkodzenia pourazowe, wszystkie przypadki z okresem obserwacji krótszym niż 3 miesiące, brak zgłoszonych wyników. Wyniki. Spośród 374 początkowo znalezionych wyników 36 zostało włączonych do analizy podkreślającej cechy, przyczyny i mechanizmy złamania przyśrodkowego plateau kości piszczelowej związanych z przyśrodkową jednoprzedziałową alloplastyką stawu kolanowego. Jeśli chodzi o wyniki leczenia, tylko 10 badań z łącznie 19 przypadkami spełniło nasze kryteria włączenia i wyłączenia. Opisano również przypadek 52-letniego pacjenta, u którego w tydzień po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego zdiagnozowano złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej, które leczono otwartym nastawieniem z wewnętrzną stabilizacją płytą podporową i augmentacją kości. Po 8 miesiącach obserwacji pacjentka nie zgłaszała dolegliwości i uzyskała 88 punktów w skali KOOS. Wnioski. W literaturze zaproponowano kilka środków w celu zminimalizowania ryzyka złamania przyśrodkowego plateau kości piszczelowej związanego z jednoprzedziałową alloplastyką stawu kolanowego. Jednym z nich jest odpowiedni dobór pacjenta (wskaźnik masy ciała, gęstość mineralna kości). Jeśli chodzi o technikę operacyjną, należy unikać umieszczania szpilek piszczelowych zbyt blisko przyśrodkowej kory piszczelowej i plateau piszczeli, wydłużania cięcia strzałkowego i pionowego, uszkadzania kory tylnej i używania nadmiernej siły podczas uderzania młotkiem. Ponadto, istotny jest również odpowiedni rozmiar i umiejscowienie komponentu piszczelowego (biorąc pod uwagę płeć, rasę i oś kolana). Zgłoszono, że złamanie przyśrodkowego plateau kości piszczelowej po przyśrodkowej jednoprzedziałowej alloplastyce stawu kolanowego było leczone nieoperacyjnie, otwartym nastawieniem i wewnętrzną stabilizacją lub rewizją do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego. Podczas gdy leczenie nieoperacyjne niesie ze sobą wysokie ryzyko niepowodzenia, a rewizja do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego jest masywną procedurą związaną z usunięciem wszystkich elementów przyśrodkowej jednoprzedziałowej protezy stawu kolanowego, doniesiono, że otwarte nastawienie i wewnętrzna stabilizacja przynosi korzystne wyniki, ponieważ jest mniej inwazyjna niż rewizja do całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego.
Źródło:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 3; 109-117
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Osteoid osteoma mimicking tuberculosis and juvenile idiopathic arthritis – a case report
Kostniak kostnawy w masce gruźlicy i młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów – opis przypadku
Autorzy:: Wałejko, Szymon
Napora, Justyna
Mazurek, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2193813.pdf
Data publikacji:: 2022-03-31
Wydawca:: Wydawnictwo Exemplum
Tematy:: osteoid osteoma
bone tumor
tuberculosis
juvenile idiopathic arthritis
computed tomography
radiofrequency ablation
kostniak kostnawy
guz kości
gruźlica
młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
tomografia komputerowa
ablacja prądem częstotliwości radiowej
Opis:: Osteoid osteoma is a common benign bone tumor. The classic presentation includes nocturnal pain that responds well to nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Osteoid osteoma can mimic many conditions, including juvenile idiopathic arthritis, infection, malignant neoplasm, and post-traumatic condition. We present the case of a 14-year-old girl with a months-long history of pain with limited mobility of the left hip joint. The patient was subject to several incorrect diagnoses followed by incorrect treatment pathways. Initially, a post-traumatic condition was diagnosed, then latent tuberculosis and juvenile idiopathic arthritis. Numerous hospitalizations, laboratory and imaging studies, and inappropriate treatment delayed the diagnosis and appropriate management by 2 years. Ultimately, a CT scan of the hip joints enabled the correct diagnosis to be made. Thermal ablation with intraoperative 3D navigation was utilized to successfully treat the lesion.
Kostniak kostnawy jest częstym łagodnym nowotworem kości. Klasyczna prezentacja objawów obejmuje ból nocny, dobrze reagujący na niesteroidowe leki przeciwzapalne. Kostniak kostnawy może naśladować wiele schorzeń, m.in. młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, infekcję, nowotwór złośliwy, stan pourazowy. Przedstawiamy przypadek 14-letniej dziewczynki z wielomiesięczną historią bólu z ograniczeniem ruchomości lewego stawu biodrowego. Pacjentka przeszła kilka nieprawidłowych ścieżek diagnostyczno-leczniczych. Początkowo rozpoznano stan pourazowy, następnie gruźlicę latentną oraz młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów. Liczne hospitalizacje, badania laboratoryjne, obrazowe oraz niedostosowane leczenie spowodowały opóźnienie rozpoznania i wdrożenie odpowiedniego postępowania o 2 lata. Ostatecznie wykonanie badania TK stawów biodrowych umożliwiło postawienie prawidłowego rozpoznania. Wyleczenie uzyskano za pomocą ablacji termicznej z śródoperacyjną nawigacją 3D.
Źródło:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 1; 32-35
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Postawy rodziców wobec dzieci z wrodzoną łamliwością kości
Parents’ attitudes towards children with osteogenesis imperfecta
Autorzy:: Albińska, Paulina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/18797243.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: parental attitudes
osteogenesis imperfecta
chronically ill children
disability
postawy rodzicielskie
wrodzona łamliwość kości
dzieci przewlekle chore
niepełnosprawność
Opis:: Wprowadzenie: Wrodzona łamliwość kości (osteogenesis imperfecta – OI) jest rzadką chorobą kości. Etiologia jej obejmuje defekt genów odpowiedzialnych za produkcję kolagenu typu I lub mutacji genów białek zaangażowanych w jego potranslacyjną obróbkę. Pacjenci doświadczają nawracających złamań kości długich i kręgów oraz trudności funkcjonalnych innych narządów. Cel: Ocena postaw rodziców wobec pacjentów pediatrycznych z rozpoznaniem OI. Materiał i metody: Przebadano 102 osoby (51 rodziców pacjentów z wrodzoną łamliwością kości oraz 51 opiekunów dzieci z rozpoznaniem nieprawidłowości gospodarki wapniowo-fosforanowej). Zastosowano Skalę Postaw Rodzicielskich M. Plopy oraz autorską ankietę socjometryczną. Wyniki: Wykazano brak istotnych statystycznie różnic w ocenie nasilenia postaw rodziców wobec dzieci z OI (wrodzoną łamliwością kości) oraz z NG Ca-P (nieprawidłowościami gospodarki wapniowo-fosforanowej). Opiekunów charakteryzuje wysoki poziom akceptacji, przeciętne nasilenie wymagań, autonomii i ochrony oraz mała niekonsekwencja wobec chorych dzieci. Wnioski: Rodzice dzieci z OI mają potencjał tworzenia dobrych warunków do rozwoju swoich chorych dzieci, a pozytywne postawy są korzystnym czynnikiem sprzyjającym prawidłowej adaptacji dzieci do życia.
Introduction: Osteogenesis imperfecta (OI) is a rare, disease of bone. Its etiology includes the occurrence a defect in the genes that produce type I collagen or mutations in the genes of proteins involved in its post-translational processing. Patients experience recurrent fractures in long bones and vertebrae as well as functional difficulties of other systems and organs. Aim: Assessment of parents’ attitudes towards pediatric patients diagnosed with OI. Material and methods: 102 people 51 parents of patients with OI and 51 caregivers of children with calcium-phosphate abnormalities were examined. The Parental Attitude Scale by M. Plopa and the proprietary sociometric survey were used. Results: There were no statistically significant differences in the assessment of the severity of parents’ attitudes towards children with OI (osteogenesis imperfecta) and Ca-P A (calcium-phosphate abnormalities). The guardians are characterized by a high level of acceptance, average level of requirements, autonomy and protection, and low inconsistency towards sick children. Conclusions: Parents of children with OI have the potential to create good conditions for the development of their sick children and positive attitudes are beneficial factors contributing proper adaptation of their children to life.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2022, 23; 51-71
2353-4842
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Prediction of brittle fracture propagation behaviour of hydroxyapatite (HAp) coating in artificial femoral stem component
Autorzy:: Sheng, C.H.
Nagentrau, M.
Ibrahim, N.H.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2201136.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Stowarzyszenie Komputerowej Nauki o Materiałach i Inżynierii Powierzchni w Gliwicach
Tematy:: hydroxyapatite (HAp)
fracture
stress intensity factor (SIF)
artificial femoral stem
hydroksyapatyt (HAp)
złamanie
współczynnik intensywności naprężeń
sztuczny trzon kości udowej
Opis:: Purpose: This study addresses the brittle fracture propagation behaviour modelling of hydroxyapatite (HAp) coating in artificial femoral stem component. Design/methodology/approach: A simple two dimensional flat-on-flat contact configuration finite element model consisting contact pad (bone), Ti-6Al-4V substrate and HAp coating is employed in static simulation. The HAp coating is modelled as elastic layer with pre-microcrack which assumed to be initiated due to stress singularity. Findings: The study revealed that reducing coating thickness, pre-microcrack length and artificial femoral stem elastic modulus along with increasing bone elastic modulus will result in significant stress intensity factor (SIF) to promote brittle fracture propagation behaviour. Research limitations/implications: The influence of coating thickness, pre-microcrack length, bone and artificial femoral stem elastic modulus on fracture behaviour is examined under different stress ratio using J-integral analysis approach. Practical implications: The proposed finite element model can be easily accommodating different Hap coating thickness, pre-microcrack length, bone and artificial femoral stem elastic modulus to perform detailed parametric studies with minimal costly experimental works. Originality/value: Limited research focussing on brittle fracture propagation behaviour of HAp coating in artificial femoral stem component. Thus, present study analysed the influence of coating thickness, pre-microcrack length, bone and artificial femoral stem elastic modulus on stress intensity factor (SIF) of HAp coating.
Źródło:: Archives of Materials Science and Engineering; 2022, 113, 3; 34--41
1897-2764
Pojawia się w:: Archives of Materials Science and Engineering
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Principles of orthopedic treatment for malignant bone tumors in children
Zasady postępowania ortopedycznego w złośliwych nowotworach kości w wieku rozwojowym
Autorzy:: Kowalczyk, Bartłomiej
Szafrański, Andrzej
Kuźnik-Buziewicz, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2193855.pdf
Data publikacji:: 2022-03-31
Wydawca:: Wydawnictwo Exemplum
Tematy:: malignant bone tumor
pediatric
surgery
biopsy
złośliwy nowotwór
kości
leczenie chirurgiczne
biopsja
Opis:: Primary bone sarcomas are not frequent entities, but constitute important issue especially in pediatric population. Advances in chemotherapy and diagnostic modalities allowed limb saving resections of malignant bone tumors became leading surgical option. To be successful the treatment of primary bone tumors should be conducted in dedicated centers by experienced team of specialists. Nevertheless, the rules of such treatment should be known widely to improve diagnosis, medical care over oncologic patient and communication between specialists. In this review paper the authors present current rules of surgical approach to bony malignancies in children and adolescents.
Złośliwe nowotwory układu ruchu są rzadkimi, lecz istotnymi klinicznie chorobami, szczególnie w populacji pediatrycznej. Postępy w skuteczności leczenia chemioterapeutycznego oraz poprawa możliwości diagnostycznych spowodowały zastąpienie amputacji operacjami oszczędzającymi kończyny w chirurgicznym leczeniu guzów kości. Choć leczenie tych chorób powinno być prowadzone w specjalistycznych centrach, wiedza o zasadach postępowania w złośliwych nowotworach kości powinna być szeroko znana, dla poprawy procesu diagnostycznego, opieki nad pacjentem onkologicznym i ułatwienia komunikacji między medycznymi profesjonalistami. W niniejszym przeglądzie autorzy przybliżają zasady chirurgicznego postępowania w złośliwych nowotworach układu ruchu u dzieci i młodzieży.
Źródło:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 1; 13-19
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Relationships between sacral, lumbar and thoracic spine position and trunk mobility in the sagittal plane in young adults
Zależności pomiędzy ustawieniem kości krzyżowej, kręgosłupa lędźwiowego i piersiowego a ruchomością tułowia w płaszczyźnie strzałkowej u młodych dorosłych
Autorzy:: Wódka, Katarzyna
Michalczyk, Alicja
Jankowicz-Szymańska, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/12697600.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Akademia Tarnowska
Tematy:: krzywizny kręgosłupa
płaszczyzna strzałkowa
ustawienie kości krzyżowej
ruchomość kręgosłupa
spinal curvatures
sagittal plane
sacral position
spinal mobility
Opis:: Aim of the study: The aim of the study was to assess the relationship between the position of the sacrum, lumbar and thoracic spine and the mobility of the trunk in the sagittal plane in young women and men. Material and methods: 64 students (33 women and 31 men) were studied. The mean age in the study group was 22.94 ± 1.51 years. The following tests were performed on each subject once: measurement of height and weight, assessment of spinal alignment and mobility in the sagittal plane using Zebris Pointer. Results: The results obtained were analyzed using appropriate statistical tools. Statistically significant correlations were obtained: in the alignment of the sacrum in relation to the lumbar spine (strong correlation), in the alignment of the lumbar spine in relation to the thoracic spine and, in the male group only, between the alignment of the thoracic spine and mobility in the direction of flexion in the thoracic segment (moderate correlation). Conclusions: In women, horizontal sacral alignment coexisting with deepened lordosis was most frequently observed. In addition, women were more likely to have a deepened thoracic kyphosis, less range of motion in the direction of thoracic flexion and extension, and greater mobility in the direction of lumbar flexion and extension than men. In men, the vertical alignment of the sacrum was accompanied by a shallowing of the physiological lordosis. In addition, in this group, a decrease in lordosis influenced an increase in movement to flexion in the thoracic spine. When planning a physiotherapy exercise program for a person in whom abnormalities in the alignment of the lumbopelvic complex have been noted, an individual exercise program should be selected. The study should take into account not only the evaluation of the alignment of the lumbosacral spine, but also the mobility of the segments above and below the examined area taking into account intergender differences.
Cel pracy: Celem badania była ocena zależności pomiędzy ustawieniem kości krzyżowej, kręgosłupa lędźwiowego i piersiowego a ruchomością tułowia w płaszczyźnie strzałkowej u młodych kobiet i mężczyzn. Materiał i metody: Zbadano 64 studentów (33 kobiety i 31 mężczyzn). Średni wiek w badanej grupie wynosił 22,94 ± 1,51 lat. U każdego z badanych jednorazowo zostały wykonane następujące badania: pomiar wysokości i masy ciała, ocena ustawienia i ruchomości kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej z wykorzystaniem Zebris Pointer. Wyniki: Uzyskane wyniki poddano analizie z użyciem odpowiednich narzędzi statystycznych. Uzyskano istotne statystycznie zależności: w ustawieniu kości krzyżowej w stosunku do kręgosłupa lędźwiowego (silna zależność), w ustawieniu kręgosłupa lędźwiowego w stosunku do kręgosłupa piersiowego oraz, tylko w grupie mężczyzn, pomiędzy ustawieniem kręgosłupa piersiowego a ruchomością w kierunku zgięcia w odcinku piersiowym (umiarkowana zależność). Wnioski: U kobiet najczęściej obserwowano poziome ustawienie kości krzyżowej współistniejące z pogłębioną lordozą. Dodatkowo w grupie kobiet częściej obserwowano pogłębioną kifozę piersiową, mniejszy zakres ruchu w kierunku zgięcia i wyprostu w odcinku piersiowym oraz większą ruchomość w kierunku zgięcia i wyprostu w odcinku lędźwiowym niż u mężczyzn. U mężczyzn pionowe ustawienie kości krzyżowej towarzyszyło wypłyceniu fizjologicznej lordozy. Dodatkowo w tej grupie zmniejszenie lordozy wpływało na zwiększenie ruchu do zgięcia w odcinku piersiowym kręgosłupa. Planując program ćwiczeń fizjoterapeutycznych u osoby, u której zanotowano nieprawidłowości w ustawieniu kompleksu lędźwiowo-miedniczego należy indywidualnie dobrać program ćwiczeń. W badaniu należy uwzględnić nie tylko ocenę ustawienia kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, ale również ruchomość segmentów powyżej i poniżej badanego miejsca uwzględniając różnice międzypłciowe.
Źródło:: Health Promotion & Physical Activity; 2022, 20, 3; 1-10
2544-9117
Pojawia się w:: Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "kości" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język