Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kina" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Narodowe kino autorów końca wieku
National Cinema of Authors at the End of the Century
Autorzy:
Włodek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340646.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
historia kina
film history
Opis:
Recenzja dotyczy podręcznika Historia kina. Tom 4. Kino końca wieku (2019) pod redakcją Iwony Sowińskiej, Tadeusza Lubelskiego i Rafała Syski, stanowiącego kontynuację serii podręczników historii kina zapoczątkowanej tomem o kinie niemym. Autorka koncentruje się zarówno na całościowej koncepcji tomu (obejmującego zakres czasowy lat 80. i 90. XX w.), sprofilowanego przede wszystkim na kino narodowe oraz autorskie, jak i na poszczególnych testach przygotowanych przez filmoznawców z kilku ośrodków polskich i zagranicznych. Szczególny nacisk został położony na realizację podstawowej funkcji wiązanej z formułą, jaką jest podręcznik, czyli poznawczej, oraz na strategie stosowane zarówno przez redakcję, jak i poszczególnych autorów mierzących się z obszarem światowych kinematografii końca wieku.
The review deals with the textbook Historia kina. Tom 4. Kino końca wieku [History of Cinema. Volume 4. Cinema of the End of the Century] (2019) edited by Tadeusz Lubelski, Iwona Sowińska and Rafał Syska, which is a continuation of a series of textbooks on the history of cinema initiated with the volume on silent cinema. The author focuses both on the overall concept of the volume (covering the time range of the 1980s and 1990s), profiled primarily on national and author cinema, as well as on individual texts prepared by film scholars from several Polish and foreign research centres. Particular emphasis was placed on the implementation of the basic function associated with the textbook formula, that is the cognitive function, and on further strategies used by both the editors and individual authors dealing with the area of global cinematography of the end of the century.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 242-248
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Film i nieubłagane tryby historii
Film and the Inexorable Wheels of History
Autorzy:
Rutkowska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51480337.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Władysław Jewsiewicki
prehistoria kina
historia kina
archeologia kina
Nowa Historia Kina
polskie kino przedwojenne
prehistory of cinema
history of cinema
archaeology of cinema
New Cinema History
Polish pre-war cinema
Opis:
Autorka opisuje sylwetkę i twórczość Władysława Jewsiewickiego, który jest uważany za pioniera prehistorii i historii polskiego kina przedwojennego. Po odzyskaniu przez Polskę państwowości w 1918 r. aż do wybuchu II wojny światowej nie powstała żadna syntetyczna historia filmu i kina, nie było też archiwum filmowego. Jewsiewicki na początku lat 50. sporządził pierwszy spis filmów fikcjonalnych, dokumentalnych, reklamowych, propagandowych, oświatowych i animowanych powstałych w latach 1896-1939 oraz tekstów o filmie, opisywał dzieje pierwszych wynalazków kinematograficznych, spisał też syntetyczne dzieje filmu niemego i dźwiękowego w Polsce przedwojennej. Kolejne pokolenia historyków filmu odwoływały się do jego prac dokumentacyjnych. Obecnie żywo rozwija się trend regionalnych historii kina przedwojennego w nurcie Nowej Historii Kina, a także w nawiązaniu do archeologii filmu i mediów z inspiracji Thomasa Elsaessera.
The author describes the figure and work of Władysław Jewsiewicki, who is considered a pioneer of the prehistory and history of Polish pre-war cinema. After Poland regained statehood in 1918, until the outbreak of the World War II, no synthetic history of film or cinema was created, nor was there a film archive. In the early 1950s, Jewsiewicki compiled the first list of fictional, documentary, advertising, propaganda, educational, and animated films created in 1896-1939, as well as texts about film; he described the history of the first cinematographic inventions and wrote a synthetic history of silent and sound film in pre-war Poland. Subsequent generations of film historians referred to his documentary works. Currently, the trend of regional histories of pre-war cinema is developing dynamically in the New Cinema History, as well as in reference to the archaeology of film and media inspired by Thomas Elsaesser.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 127; 249-256 (pol), 257-264 (eng)
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska nauka i technika a wynalazek kinematografu i ukształtowanie współczesnego filmu
Polish Science and Technology in Relation to the Invention of the Cinematograph and the Formation of Modern Film
Autorzy:
Jewsiewicki, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51480373.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
prehistoria kina
archeologia kina
latarnia magiczna
Kazimierz Prószyński
Jan Szczepanik
Władysław Starewicz
prehistory of cinema
archaeology of cinema
magic lantern
Opis:
Autor w swojej pracy badawczej interesował się relacjami techniki, nauki i sztuki. W tym tekście szuka korzeni wynalazków filmowych wyrosłych z odwiecznego ludzkiego dążenia do utrwalania życia w ruchomych obrazach. W swoich poszukiwaniach sięga do XIII w. i ówczesnych urządzeń optycznych. Szczególną uwagę kieruje na ślady wynalazków na terenach polskich. Przywołuje postać Witelona – śląskiego mnicha, fizyka, filozofa, badającego zjawiska optyczne i świetlne, w kontekście złudzeń wzrokowych i psychologii widzenia – a także Mikołaja Kopernika, związanego z Nysą astronoma Christophera Scheinera, konstruktora urządzeń astronomicznych Aleksego Sylwiusza, Jana Heweliusza i wielu innych. Pisze o latarniach magicznych i cieniach chińskich oraz aparatach do tworzenia ruchomych fotografii. Bohaterami jego artykułu są jednak przede wszystkim Kazimierz Prószyński, Jan Szczepanik i Władysław Starewicz, którzy jego zdaniem znacząco wpłynęli na techniczny rozwój kina.
In his research, Jewsiewicki was interested in the relations between technology, science, and art. In the following text, the author looks for the origins of film inventions that grew out of the eternal human desire to capture life in moving images. Jewsiewicki reaches back to the 13th century and focuses on the optical devices of that time paying particular attention to the traces of inventions in Poland. He recalls Vitello (a Silesian monk, physicist, philosopher, researching optical and light phenomena in the context of visual illusions and the psychology of vision) as well as Nicolaus Copernicus. Jewsiewicki also mentions, among others, Jan Heweliusz and Christopher Scheiner, the astronomer associated with the city of Nysa, as well as Aleksy Sylvius – a designer of astronomical devices. Jewsiewicki writes about magic lanterns and Chinese shadows, as well as cameras for creating moving photographs. However, the article chiefly focuses on Kazimierz Prószyński, Jan Szczepanik and Władysław Starewicz, who, in Jewsiewicki’s opinion, significantly influenced the technical development of cinema.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 127; 213-230 (pol), 231-248 (eng)
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie instytucjami kultury w czasie pandemii na przykładzie kina studyjnego „Łydynia” w Ciechanowie
Management of cultural institutions during a pandemic – a case study of the studio cinema "Łydynia" in Ciechanów
Autorzy:
Piątkowski, Adam
Szymańska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54816759.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych im. Ignacego Mościckiego w Ciechanowie
Tematy:
cinemas
pandemic
restrictions
Ciechanów
prospects
kina
pandemia
ograniczenia
perspektywy
Opis:
Celem tego opracowania jest pokazanie warunków i możliwości funkcjonowania kin w Polsce w czasie pandemii na przykładzie kina studyjnego „Łydynia” w Ciechanowie. Pandemia koronawirusa sprawiła, że zarówno kino „Łydynia”, jak i inne kina musiały wdrożyć nową organizację pracy. Zmagały się z dostosowaniem do wytycznych obowiązujących na rynku, obawami klientów, zmniejszeniem przychodów, szukaniem źródeł finansowania. Przestrzeganie reżimu sanitarnego wymagało dodatkowego nakładu pracy, dodatkowych nakładów finansowych, podnosiło koszty, utrudniało dostęp do kultury mieszkańcom powiatu ciechanowskiego. Szukano nowych możliwości docierania do klienta, zaczęto wykorzystywać do kontaktów z klientem również przestrzeń wirtualną, która może zapoczątkować trend powstawania kin on-line. Klienci mimo pandemii korzystali i korzystają z instytucji kulturalnych. To pokazuje, że te instytucje są dla nich ważne.
The aim of this study is to show the conditions and possibilities of operating cinemas in Poland during the pandemic, on the example of the studio cinema "Łydynia" in Ciechanów. The coronavirus pandemic meant that both the "Łydynia" cinema and other cinemas had to implement a new work organization. They struggled with adapting to market guidelines, customer concerns, reduced revenues, and looking for sources of financing. Compliance with the sanitary regime required additional workload, additional financial outlays, increased costs, and hindered access to culture for the inhabitants of the Ciechanów county. New possibilities of reaching the customer were sought, virtual space was also used for contacts with the customer, which may initiate the trend of creating online cinemas. Customers, despite the pandemic, have used and still use cultural institutions. This shows that these institutions are important to them.
Źródło:
Studia Mazowieckie; 2023, 18, 1; 159-172
1231-2797
2720-5991
Pojawia się w:
Studia Mazowieckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu genealogii kina – skiagrafie i proces skiagraficzny
In Search of Cinema Genealogy: Skiagraphia and the Skiagraphic Process
Autorzy:
Jarosz, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339903.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
genealogia kina
praktyki ekranowe
skiagrafia
archeologia mediów
Nowa Historia Kina
cinema genealogy
screen practice
skiagraphia
media archaeology
New Cinema History
Opis:
Artykuł jest próbą wytyczenia genealogii medialnej, do której należy kino oraz podobne do niego media czy zjawiska. Wykorzystując metodologię archeologii mediów, autor przywołuje problemy terminologiczne i logiczne, jakie wiążą się z próbami wpisania kina w nadrzędny porządek medialny. Przykładem jednostkowym może być popularne pojęcie „praktyk ekranowych” Charlesa Mussera, przypisywane Nowej Historii Kina jako jedno z jej osiągnięć. Następnie opierając się na kluczowych tu założeniach interdyscyplinarnych, autor wyprowadza własną propozycję terminu „skiagrafii”, czerpiąc nazwę ze starogreckiego typu malarstwa. Większą część artykułu zajmuje charakterystyka poszczególnych gałęzi takiej medialnej genealogii oraz opis mechanizmów jej rozwoju, co autor nazywa procesem skiagraficznym.
The article attempts to define medial genealogy, which includes cinema and similar media or phenomena. Using methodology of media archeology, the author discusses terminological and logical problems involved in the efforts of indexing cinema to superior medial order. The popular term of "screen practice", coined by Charles Musser and attributed to the achievements of New Cinema History, serves as an individual example. Subsequently, based on key interdisciplinary assumptions, the author proposes his own term: skiagraphia, derived from an ancient Greek painting form.  The main part of the article explores the characteristics of individual members of such media genealogy and describes the mechanisms of its development, i.e. what author calls the skiagraphic process.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2021, 113; 27-49
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesne kino jako spektakl. Przykład niemiecki
Early Cinema as a Spectacle: The German Example
Autorzy:
Dębski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408607.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino niemieckie
Wrocław
historia kina
German cinema
history of cinema
Opis:
Wychodząc z założenia, że wczesne kino to późna forma historycznej sztuki projekcji, zakorzeniona w kulturze latarni magicznych oraz teatrów variétés, autor wskazuje na cechy seansów kinematograficznych, które nadawały im charakter spektaklu: komentowanie wydarzeń dziejących się na ekranie, towarzyszenie muzyczne, interakcje z publicznością, jak też samych widzów między sobą oglądających krótkie filmy w strukturze numerowej. Model ten można odnaleźć w kinach jarmarkowych, salowych, jak też w pierwszych kinach stacjonarnych. Specyfika tych ostatnich została bliżej przedstawiona na przykładzie Wrocławia i uzupełniona o inne przykłady niemieckie. Dopiero przełom medialny, zapoczątkowany w Niemczech w latach 1910-1911, doprowadził do wykształcenia się indywidualnego widza śledzącego narrację filmów pełnometrażowych.
Taking the assumption that early films are a late form of the historical art of projection, rooted in the culture of magical lanterns and varietes theatres, as a starting point, the author points to the features of the cinematographic shows, that gave them the character of a spectacle: commenting the action on the screen, musical accompaniment, interactions with the audience, and the interac- tions between members of the audience themselves, while watching sets of short films forming a larger whole. This model can be found in country fair travelling cinemas (also in rented halls), as well as in first proper and purpose-built cinemas. The character of this last category is presented more closely using the example of cinemas from Wrocław, and is supplemented by a discussion of other German examples. It is only the media breakthrough, that began in Germany in the years of 1910-1911, that lead to the individual viewer following the narration of feature lenght films.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 73-86
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Los Angeles Ethnic Cinemas
Kina etniczne Los Angeles
Autorzy:
Neuman, Nichole
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31200251.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Los Angeles
historia kina
kino
kina etniczne
historia filmu niemieckiego
Amerykanie niemieckiego pochodzenia
cinema history
movie theaters
ethnic cinemas
German film history
German American
Opis:
The author investigates ethnic movie theatres in Los Angeles in the mid-20th century, situating them in the city’s cinema landscape. By tracing the history of the LA German-language theatre, the La Tosca Filmbühne, she highlights how the cinema attempted to create a community of Germanness through its exhibition practices. She positions the audiences’ draw to these movie theatres in the context of Alison Landsberg’s notion of prosthetic memory, regarding the films screened there as evoking images and reminiscences of the viewers’ home countries. Through extensive archival research, the author also highlights the other Angeleno ethnic cinemas – Spanish language cinemas in particular – to examine what role foreign language theatres played in the cinemagoing communities of immigrant populations.
Autorka bada kina etniczne w Los Angeles w połowie XX w., umiejscawiając je w szerszym krajobrazie kinowym miasta. Śledzi historię niemieckojęzycznego kina La Tosca Filmbühne, podkreślając, w jaki sposób próbowało ono stworzyć wspólnotę niemieckości poprzez praktyki repertuarowe. Autorka odczytuje duże zainteresowanie widowni kinami etnicznymi przez pryzmat koncepcji pamięci protetycznej autorstwa Alison Landsberg i wskazuje, że filmy wyświetlane w tych miejscach przywoływały obrazy i wspomnienia z krajów pochodzenia widzów. Szeroko zakrojone badania archiwalne pozwalają jej przyjrzeć się również innym kinom etniczne w Los Angeles – w szczególności hiszpańskojęzycznym – w celu zbadania roli, jaką kina obcojęzyczne odegrały dla widzów ze społeczności imigrantów.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 125; 113-130
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino i teatr – kulturowa kolizja mediów (1895-1914)
Cinema and Theatre – Cultural Collision of the Media (1895-1914)
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28625683.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
teatr
początki kina
XIX wiek
theatre
origins of cinema
19th century
Opis:
Autor skupia się na metodologicznych problemach badania zależności między teatrem i filmem na przełomie XIX i XX w. Tezą wyjściową jest twierdzenie, że w przypadku związków teatru i filmu w najwcześniejszym okresie rozwoju kinematografii mamy do czynienia nie z prostym stykiem dwu zbliżonych do siebie dziedzin, lecz z intrygującym i bardzo złożonym zjawiskiem kulturowym. Związki między teatrem a filmem na ogół były w przeszłości traktowane jako coś oczywistego, dając z jednej strony sposobność do wywyższania teatralnego Olimpu ponad pogardzaną plebejską rozrywkę, jaką stanowiły ruchome obrazy (nieprzypadkowo zwane pogardliwie flickers, czyli „migotkami”). Z drugiej strony długo pokutowało przekonanie wywyższające kino jako dziedzinę twórczości, która stała się sobą dopiero wówczas, gdy rzekomo zerwała więzy teatralnego uwikłania. Autor dowodzi, że teatralno-filmowym powinowactwom z przełomu XIX i XX w. daleko do jednoznacznej oczywistości. Wprost przeciwnie, okazują się one bardzo złożone. Aby je rozpoznać, należy uwzględnić kilka perspektyw badawczych: filmoznawczą, teatrologiczną, medioznawczą, kulturoznawczą oraz komparatystyczną. Kino „spotykało” się w tamtym czasie nie tylko z teatrem, lecz również z innymi dziedzinami kultury: literaturą, malarstwem czy muzyką. Jednak żadne z tych spotkań nie było tak dramatyczne, pełne napięcia i zarazem owocne dla przyszłości ruchomych obrazów, jak właśnie wczesna ewolucja ich relacji ze światem teatru.
The author focuses on the methodological problems of studying the relationship between theatre and film in the late 19th and early 20th century. His starting point is the claim that in the case of relations between theatre and film in the earliest stages of the development of the cinema, we are not dealing with a simple junction between domains similar to each other, but an intriguing and very complex cultural phenomenon. Relationships between theatre and film in general have in the past been treated as a matter of course, on the one hand giving one the opportunity to exalt the theatrical Olympus as opposed to the plebeian and despised entertainment of moving pictures (they were not contemptuously called flickers by mistake). On the other hand, a belief lingered exalting the cinema as a field of creativity, which only became itself when it allegedly broke all the bonds with the theatre. The author argues that the affinities between theatre and film of the late 19th and early 20th century are not obvious. On the contrary, they prove to be very complex. In order to recognise them, one needs to consider several research perspectives: film studies, theatre studies, media studies, cultural studies and the comparative perspective. The cinema of the time, touched on not only theatre, but other forms of culture such as literature, painting or music. However, none of these relationships was as dramatic, tense and fruitful for future moving images, as the early evolution of the relationship with the world of theatre.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 87-88; 24-31
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autorefleksyjność po polsku
Polish-Style Self-Reflexivity
Autorzy:
Birkholc, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850592.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
autotematyzm
autorefleksyjność
historia kina polskiego
metafikcja
reflexivity
history of Polish cinema
metafiction
Opis:
Artykuł jest recenzją książki Pawła Bilińskiego Kinematograf o sobie. Autotematyzm w polskim filmie fabularnym (2021). Autor zwraca uwagę na to, że Biliński skupia się na przypadkach, w których autorefleksyjność manifestuje się w sferze treści, a nie formy filmowej. Jego zdaniem Biliński koncentruje się na innych aspektach zagadnienia niż większość filmoznawców zajmujących się autorefleksyjnością. Kinematograf o sobie… nie jest pracą ani z zakresu teorii kina, ani narratologii, lecz publikacją stricte historycznofilmową. Biliński próbuje nakreślić historię autotematyzmu w kinie polskim i odpowiedzieć na pytanie, po co rodzimi twórcy – nie tylko eksperymentatorzy, ale też reżyserzy filmów rozrywkowych – sięgali po chwyty autorefleksyjne. Autor recenzji omawia konstrukcję książki, wskazując mocne i słabsze strony monografii. Jego zdaniem Kinematograf o sobie… to pozycja, która może usatysfakcjonować w większym stopniu odbiorców zainteresowanych historią kina polskiego niż czytelników zainteresowanych filozoficznymi i narratologicznymi aspektami autorefleksyjności.
The article is a review of Paweł Biliński’s book Kinematograf o sobie. Autotematyzm w polskim filmie fabularnym [Cinema on Itself: Reflexivity in Polish Feature Film] (2021). The reviewer points out that Biliński focuses on situations where reflexivity is manifested in the sphere of content, and not in the sphere of film form; he concentrates on other aspects of the issue than most film scholars interested in reflexivity. Kinematograf o sobie… is neither a dissertation in the field of cinema theory nor narratology; it is strictly a book in film history. Biliński tries to outline the history of Polish reflexivity and to answer the question why Polish filmmakers – not only experimenters, but also directors of entertainment movies – made reflexive films. The reviewer discusses the structure of the book and points out its strengths and weaknesses. In his view, Kinematograf o sobie… is a book that can satisfy readers interested in the history of Polish cinema more than readers fascinated by the philosophical or narrative aspects of reflexivity.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 182-188
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Historie kina” JLG. Historia XX wieku, metodologia sztuki i teoria kina
„Histoire(s) du Cinéma” by JLG: History of the 20th Century, Methodology of Art and Theory of Cinema
Autorzy:
Kita, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408606.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jean-Luc Godard
archeologia kina
esej filmowy
archaeology of cinema
film essay
Opis:
Tekst rozpoczyna konstatacja o kryzysie refleksji teoretycznej oraz historycznej odnoszącej się do kina, czy też w ogóle o kryzysie nauk humanistycznych (Roger Odin, Francesco Cassetti, Thomas Elsaesser). W tym kontekście jest interpretowane przedsięwzięcie artystyczne – esej wideo-telewizyjny autorstwa Jean-Luca Godarda Historie kina – potraktowane jako propozycja o charakterze teoretycznym oraz historycznym. Tu autorka podkreśla szczególnie praktykę archeologii kina (nakreśloną przez Ishagpoura) oraz historii XX w. jako wyraźny przejaw budowania refleksji metodologicznej, teoretycznej oraz historycznej. Wyjątkową rolę Kita upatruje w umiejętności reżysera do reorganizacji materiału archiwalnego w duchu pracy anamnezy (Alain Bergala). Godard realizuje bowiem projekt historii opowiadanej tak, by wyłonić z niej obszary refleksji teoretycznej. Jego „esej” to emanacja delikatnej siły sztuki (Céline Scemama) uwarunkowanej technikami montażowymi organizującymi materię obrazową tak, by rekonstruować z niej rys teorii sztuki i historii wieku widzianej obiektywem kinematografu.
The text begins with an observation on the crisis of theoretical and historical reflection related to the cinema, and on the crisis of the humanities in general (Roger Odin, Francesco Cassetti, Thomas Elsaesser). In this context the artistic undertaking of Jean-Luc Godard’s film essay Histoire(s) du cinema is interpreted in light of its historical and theoretical aspects. Here the author emphasises in particular the practice of archaeology of cinema (outlined by Ishagpour) and the history of the twentieth century as a clear manifestation of building a methodological, theoretical and historical reflection. Kita sees a unique role in the director’s ability to reorganise the archival material in the spirit of the work of anamnesis (Alain Bergala). Godard carries out the project of history told in a manner revealing areas of theoretical reflection. His “essay” is an emanation of the delicate power of art (Celine Scemama) conditioned by montage techniques organising pictorial matter so as to reconstruct an outline of art theory and history of the age as seen through the lens of a cinematograph.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 62-72
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z marginesów do centrum. Nieformalne i „niewłaściwe” praktyki widzów filmowych
From the Margins to the Centre: Informal and “Inappropriate” Practices of Film Audiences
Autorzy:
Filiciak, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408609.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
filmoznawstwo
socjologia kina
badania społeczne
film studies
sociology of cinema
social research
Opis:
Tekst jest poświęcony znaczeniu pozafilmowych kontekstów dla badań filmu. Autor dokonuje przeglądu relacji między polskim filmoznawstwem i badaniami społecznymi, postulując ich zacieśnienie – szczególnie istotne w kontekście przemian technologicznych wprowadzających film w nowe obiegi. W artykule zostaje też poddany refleksji udział badaczy w wytwarzaniu „wiedzy zinstytucjonalizowanej” i jego konsekwencje. Autor sugeruje również zmianę rozumienia samego filmu, włączając w jego zakres również inne elementy sieci, w których film funkcjonuje.
The article deals with the meaning of practices and contexts that are not part of films themselves, but are important in the area of film studies. The author analyses the relation between Polish film studies and social science research. He argues for closer ties between these two disciplines, especially in the context of technological changes that introduce film to new audiences. In the article the author also reflects on the participation of researchers in the production of “institutionalised knowledge” and its consequences. The author also suggests a change in the understanding of film itself. He argues that one needs to take into the account elements of social network within which the film is present.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 85; 88-99
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cinematic Pedagogy. Relacja terapeutyczna w ujęciu filmowym – implikacje dla edukacji akademickiej
Cinematic Pedagogy. The therapeutic relationship from a cinematic perspective – implications for tertiary education
Autorzy:
Krasoń, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131916.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
pedagogika kina
filmowe modele pracy terapeutycznej
cinema pedagogy
film models of therapeutic work
Opis:
Wprowadzenie. Artykuł przedstawia propozycję zastosowania fi lmu fabularnego jako uzupełnienia edukacji akademickiej przyszłych terapeutów w zakresie konstruowania relacji z pacjentem. W analizie odwołano się do idei pedagogiki kina, a także wskazano na dwie propozycje egzemplifi kacji jej funkcjonowania w postaci obrazów kinowych: Moja lewa stopa oraz Trzech Chrystusów. Cel. Celem artykułu jest wskazanie na możliwości omawiania typów relacji terapeutycznej ze studentami arteterapii w oparciu o specjalnie dobrany materiał filmowy. Materiały i metody. W tekście zastosowano analizę hermeneutyczną narracji filmowej. Wyniki. Artykuł ukazuje potencjalną strategię wykorzystania dzieł kinowych w kształceniu terapeutów.
Introduction. The article presents a proposal for introducing fi ction fi lms as complementary to future therapists’ tertiary education with respect to building a relationship with their patients. The analysis references the idea of cinema pedagogy and features exemplifi cation of its application based on two films: My Left Foot and Three Christs. Aim. The purpose of the article is to indicate the possibility of types of therapeutic relationships being discussed with art therapy students based on specially selected cinematic material. Materials and methods. The text applies hermeneutical analysis to a film narrative. Results. The article shows a potential strategy of using cinematic works in therapists’ education.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2022, XXVI, (1/2022); 203-215
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies