Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kidney injury" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Atorvastatin improves tubular status in non-diabetic patients with chronic kidney disease - placebo controlled, randomized, cross-over study
Autorzy:
Renke, Marcin
Tylicki, Leszek
Rutkowski, Przemysław
Neuwelt, Alexander
Larczyński, Wojciech
Ziętkiewicz, Marcin
Aleksandrowicz, Ewa
Łysiak-Szydłowska, Wiesława
Rutkowski, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040322.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
proteinuria
kidney
tubular injury
chronic kidney disease
Atorvastatin
Opis:
Background. There is evidence that dyslipidemia is associated with chronic kidney disease (CKD) and it has been implicated in the progression of renal damage. Optimal management of dyslipidemia should therefore lead to renal benefits. A number of experimental models demonstrate a beneficial effect of statins in ameliorating renal damage. However, the exact mechanism by which statins protect against renal damage remains unclear. Methods. In a placebo-controlled, randomized, cross-over study we evaluated the influence of atorvastatin (ATO) 40 mg/day added to the renin-angiotensin-aldosterone systeme (RAAS) blockade on proteinuria and surrogate biomarkers of tubular damage or injury in 14 non-diabetic patients with proteinuria (0.4-1.8 g per 24 h) with normal or declined kidney function (eGFR 55-153 ml/min). In the eight-week run-in period, therapy using angiotensin converting enzyme inhibitors (ACEI) and/or angiotensin II subtype 1 receptor antagonists (ARB) was adjusted to achieve a blood pressure below 130/80 mm Hg. Next, patients were randomly assigned to one of two treatment sequences: ATO/washout/placebo or placebo/washout/ATO. Clinical evaluation and laboratory tests were performed at the randomization point and after each period of the study. The primary end point of this study was a change in proteinuria measured as 24-h urine protein excretion (DPE). Secondary end points included urine N-acetyl-β-d-glucosaminidase (NAG) and α1-microglobulin (α1m) excretion. Results. The ATO therapy significantly reduced urine excretion of α1m (p=0.033) and NAG (p=0.038) as compared to placebo. There were no differences in proteinuria, blood pressure, eGFR and serum creatinine between the ATO and placebo groups. Conclusion. Atorvastatin treatment is safe and improves biomarkers of tubular damage or injury in non-diabetic patients with CKD.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2010, 57, 4; 547-552
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biomarkery uszkodzenia miąższu nerek
Biomarkers of kidney injury
Autorzy:
Jung, Anna
Jobs, Katarzyna
Żuber, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030961.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
NGAL
acute kidney injury
chronic kidney disease
diagnostic test
urinary biomarkers
biomarkery
ostre uszkodzenie nerek
przewlekła choroba nerek
diagnostyka
ngal
Opis:
Acute kidney injury (AKI) is a syndrome defined by acute increase of serum creatinine or decrease in glomerular filtration rate (GFR). AKI is common in patients undergoing cardiac surgery, imaging modalities and endovascular procedures with using iodinated contrast, those who suffer from sepsis and other critically ill patients. Serum creatinine, the current main diagnostic test for AKI, rises late in AKI pathophysiology and is not precise marker of acute changes in glomerular filtration rate. The serum creatinine measurements are confounded by a large number of variables, including age, gender, race, muscle mass, muscle metabolism, hydration status and medications. New studies presented laboratory markers of AKI detected in serum and urine. These include cystatin C, NGAL, KIM-1, L- FABP, IL-18 and others. These new biomarkers offer promise for early AKI diagnosis and for the depiction of severity of renal injury occurring with AKI. They can reflect the progression of AKI to chronic kidney disease (CKD). The aim of this article is to review specific biomarkers for early detection of AKI and progression to CKD.
Ostre uszkodzenie nerek (acute kidney injury, AKI) jest rozpoznawane w oparciu o stężenie kreatyniny w surowicy i upośledzenie filtracji kłębuszkowej (glomerular filtration rate, GFR). AKI, które zastąpiło w ostatnich latach termin ostra niewydolność nerek, jest rozpoznawane między innymi u pacjentów po operacjach kardiochirurgicznych, w wyniku nefrotoksycznego uszkodzenia radiokontrastem podczas zabiegów naczyniowych i badań obrazowych, u pacjentów oddziałów intensywnej terapii, we wstrząsie septycznym. Stężenie surowiczej kreatyniny jest ciągle głównym testem diagnostycznym, chociaż zmienia się w przebiegu AKI później niż GFR, który stanowi dokładniejszy wskaźnik czynności nerek. Użyteczność stężenia kreatyniny jako obiektywnego parametru jest jednak ograniczona, ponieważ zależy ono od wielu czynników, w tym od stopnia nawodnienia, diety, masy ciała, masy mięśniowej, wieku, płci, stosowanych leków. Nowe badania zaprezentowały inne, bardziej użyteczne laboratoryjne markery AKI, możliwe do oznaczenia w surowicy i/lub w moczu. Należą do nich m.in. cystatyna C, NGAL, KIM-1, L-FABP i IL-18. Nowe biomarkery stwarzają większe możliwości we wczesnym wykrywaniu AKI, a także mogą określać stopień uszkodzenia nerek w przebiegu AKI. Mogą być również przydatne w prognozowaniu zagrożenia przewlekłą chorobą nerek (PChN) w wyniku AKI lub z innych przyczyn. Celem opracowania jest przedstawienie przeglądu aktualnych doniesień dotyczących zastosowania nowych biomarkerów we wczesnym wykrywaniu AKI oraz progresji do PChN.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 319-325
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba Zalewu Wiślanego – czy grozi nam kolejna epidemia?
Haff disease – are we threatened with another epidemic?
Autorzy:
Paul, Przemysław
Kanclerz, Katarzyna
Kubanek, Alicja
Bałasz, Andrzej
Renke, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087489.pdf
Data publikacji:
2021-11-19
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
ostre uszkodzenie nerek
rabdomioliza
toksyna
ryba
rybacy
choroba Zalewu Wiślanego
acute kidney injury
rhabdomyolysis
toxin
fish
fishermen
Haff disease
Opis:
Choroba Zalewu Wiślanego (Haff disease) jest zespołem objawów spowodowanych rabdomiolizą rozwiniętą po spożyciu niektórych gatunków ryb i skorupiaków. Patofizjologia choroby pozostaje nieznana. Jej ogniska epidemiczne były do tej pory odnotowywane w wielu regionach świata. W niniejszym artykule przedstawiono przypadek 38-letniego pacjenta, zawodowego rybaka, u którego wysunięto podejrzenie choroby Zalewu Wiślanego. Jako objawy chory podawał rozlane bóle mięśniowe, ból głowy, uczucie ucisku w klatce piersiowej, ciemne zabarwienie moczu oraz podwyższone wartości ciśnienia tętniczego. Dominującymi nieprawidłowościami w badaniach laboratoryjnych były podwyższone stężenia kinazy kreatynowej oraz kreatyniny w surowicy krwi. W trakcie hospitalizacji pacjent wymagał leczenia nerkozastępczego. W wyniku zastosowanego postępowania uzyskano poprawę kliniczną oraz laboratoryjną. Pacjenta wypisano do domu w stanie ogólnym dobrym. Choroba Zalewu Wiślanego powinna być uwzględniana w diagnostyce różnicowej rabdomiolizy. Kluczowe w postawieniu prawidłowej diagnozy jest szczegółowe badanie podmiotowe, a przede wszystkim istotne są pytania o ostatnio spożywane pokarmy oraz narażenie zawodowe. Med. Pr. 2021;72(5):605–610
Haff disease is a group of symptoms caused by rhabdomyolysis following ingestion of some species of fish and crayfish. Pathophysiology remains unknown. Outbreaks of the Haff disease have been reported in many regions of the world. In this article we present the case of a 38-years-old patient, professional fisherman, suspected of suffering from Haff disease. He developed symptoms of diffuse myalgia, headache, chest pressure, brown-colored urine and elevated blood pressure. Predominant laboratory abnormalities were elevated serum creatine kinase and creatinine concentrations. During hospitalization the patient required the renal replacement therapy. As a result of applied procedures, clinical and laboratory improvement was achieved. The patient was discharged home in good general condition. The Haff disease should be included in the differential diagnosis of rhabdomyolysis. Detailed medical interview, especially questions about recently consumed food and occupational exposure, is crucial in making a proper diagnosis. Med Pr. 2021;72(5):605–10
Źródło:
Medycyna Pracy; 2021, 72, 5; 605-610
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciężka postać rabdomiolizy wtórna do ostrego zatrucia alkoholem
Severe case of rhabdomyolysis after acute alcohol intoxication
Autorzy:
Jagodziński, Leszek
Mańka, Ewa
Pasek, Jarosław
Gmyrek, Joanna
Cieślar, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035327.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
ostre uszkodzenie nerek
rabdomioliza
ostre zatrucie alkoholem
fosfokinaza kreatynowa
mioglobina
acute kidney injury
rhabdomyolysis
acute alcohol intoxication
creatine phosphokinase
myoglobin
Opis:
The article presents the case of a 66-year-old man with rhabdomyolysis due to acute alcohol intoxication, manifested clinically by acute kidney injury and a sharp increase in creatine phosphokinase. During hospitalization, the patient suffered from cardiac and respiratory arrest with subsequent death. The post-mortem histopathological examination showed pathologies of numerous organs: putrefactive necrosis, pulmonary edema, pulmonary emphysema, megalocardia, acute myocardial infarction, hemorrhagic erosions of the gastric mucous membrane, atrophy of renal glomerules, colliquative necrosis of the liver, Balser necrosis of the pancreas, ascites, hydrothorax, lacunae in the occipitotemporal region and hydrocephalus. The described case presents a range of clinical problems appearing in the management of patients with severe form of alcohol-induced rhabdomyolysis.
W pracy zaprezentowano przypadek 66-letniego mężczyzny, u którego w wyniku ostrego zatrucia alkoholem doszło do rabdomiolizy manifestującej się klinicznie ostrym uszkodzeniem nerek oraz gwałtownym wzrostem aktywności fosfokinazy kreatynowej. W trakcie hospitalizacji u pacjenta doszło do zatrzymania akcji serca i oddechu, a następnie do zgonu. Posekcyjne badanie histopatologiczne wykazało patologię licznych narządów: proces gnilny, obrzęk płuc, rozedmę płuc, powiększenie serca, świeży zawał serca, nadżerki krwotoczne błony śluzowej żołądka, zanik kłębuszków nerkowych, martwicę rozpływną wątroby, martwicę Balserowską trzustki, wodobrzusze, obecność płynu w jamie opłucnowej, jamy poudarowe okolicy skroniowo-potylicznej oraz wodogłowie. Opisany przypadek prezentuje zakres problemów klinicznych występujących w postępowaniu z pacjentem z ciężką postacią rabdomiolizy indukowanej spożyciem alkoholu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 130-133
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contrast induced acute kidney injury – is it a real problem these days?
Autorzy:
Musiałowski, P.
Musiałowska, D.
Gościk, E.
Małyszko, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917818.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
contrast media
contrast induced nephropathy
acute kidney injury
Opis:
Acute kidney injury (AKI) is proven risk factor associated with higher mortality and morbidity among hospitalized patients. The widespread use contrast media opens the discussion about the acute kidney injury as a result of used contrast - contrast induced nephropathy (CIN). CIN is defined as an acute, generally reversible decline in renal function that occurs 48-72 hours after intravascular injection of contrast medium. Pre-existing renal insufficiency is characterised independent risk factor for occurrence of CI-AKI, other factors,such as diabetes mellitus, hypertension, advanced age or hemodynamic instability increase the risk of AKI, but are not characterized as independent risk factors. Published new large retrospective single-center studies presented equal risk of AKI among patients receiving contrast enhanced computer tomography if compared to unenhanced computer tomography, based on serum creatinine levels. In our review we would like to present a persisting the problem of CIN after intravenous (iv) as well intra-arterial contrast media administration
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2016, 6(1); 177-182
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cystatin C as potential marker of Acute Kidney Injury in patients after Abdominal Aortic Aneurysms Surgery – preliminary study
Cystatyna C jako marker ostrego uszkodzenia nerek u pacjentów po operacji tętniaków aorty brzusznej – badanie wstępne
Autorzy:
Bekier-Żelawska, Anna
Kokot, Michał
Biolik, Grzegorz
Ziaja, Damian
Ziaja, Krzysztof
Janowska, Mirosława
Starzewska, Małgorzata
Duława, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035089.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
acute kidney injury
cystatin c
abdominal aortic aneurysm surgery
ostre uszkodzenie nerek
cystatyna c
operacja tętniaków aorty brzusznej
Opis:
INTRODUCTION The management of asymptomatic abdominal aortic aneurysms (AAA) includes elective surgery. Among perioperative complications, postoperative acute kidney injury (AKI) appears to be one of the most severe. A rise in serum creatinine (sCr) may not be noticed in the early stage of AKI. According to some reports, a higher level of AKI novel biomarker- cystatin C (CysC) can be detected in serum 24–48 hours earlier than an increase in the sCr level. The purpose of this study was to compare CysC and sCr as indicators of the early phase of AKI in patients after AAA surgery. METHOD The study protocol included patients classified for elective AAA surgery. The ultimate number of patients who fulfilled the inclusion criteria and did not meet the criteria for exclusion from the study was 14. CysC and sCr were measured one day before surgery (day-1) and 12, 24, 48 and 72 hours after surgery. The operative time and aortic clamping time were also recorded. RESULTS There was a tendency for both sCr and CysC to rise, though not significantly. No statistically significant connection was shown between the aortic clamping time release and sCr and CysC. The correlation between sCr and serum CysC re-vealed a statistical significance (p < 0.05). No correlation was shown between sCr and CRP nor CysC and CRP. CONCLUSIONS The CysC serum level is not superior to the sCr level in the diagnosis of AKI after AAA surgery.
WSTĘP Planowe operacje chirurgiczne są jedną z metod postępowania w leczeniu bezobjawowych tętniaków aorty brzusznej. Jednym z najpoważniejszych powikłań okołooperacyjnych jest ostre uszkodzenie nerek. Zwiększenie stężenia kreatyniny nie zawsze koreluje z czasem powstania ostrego uszkodzenia nerek. Według niektórych doniesień, zwiększenie stężenia cystatyny C w surowicy może wyprzedzać o 24–48 godzin zwiększenie stężenia kreatyniny. Celem pracy było porównanie stężeń Cystatyny C i kreatyniny w surowicy jako wskaźników wczesnego uszkodzenia nerek u pacjentów po operacjach tętniaków aorty. METODA Protokół badania obejmował pacjentów zakwalifikowanych do operacji tętniaka aorty brzusznej. Wyselekcjonowano 14 pacjentów spełniających kryteria włączenia do badania i niespełniających kryteriów wyłączenia z badania. Cystatynę C oznaczano w surowicy w dniu przed planowaną operacją tętniaka oraz w 12, 24, 48 i 72 godzinie po operacji. Stężenie kreatyniny w surowicy oznaczano w pierwszym oraz w kolejnych pięciu dniach po zabiegu. Zanotowano również czas zabiegu operacyjnego oraz czas zacisku aorty. WYNIKI Obserwowano tendencję do wzrostu stężenia Cystatyny C i kreatyniny w surowicy nieistotną statystycznie. Nie odnotowano istotności statystycznej między czasem zwolnienia zacisku aorty a stężeniem kreatyniny oraz Cystatyny C. Korelacja między stężeniem Cystatyny C a stężeniem kreatyniny w surowicy była istotna statystycznie (p < 0,05). Nie uwidoczniono korelacji między stężeniami kreatyniny i Cystatyny C a stężeniem CRP. WNIOSKI Nie stwierdzono wyższości oznaczenia stężenia Cystatyny C nad oznaczeniem stężenia kreatyniny w rozpoznaniu ostergo uszkodzenia nerek (AKI) u chorych operowanych z powodu tętniaków aorty.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 1; 9-15
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of pentoxifylline on proteinuria, markers of tubular injury and oxidative stress in non-diabetic patients with chronic kidney disease - placebo controlled, randomized, cross-over study
Autorzy:
Renke, Marcin
Tylicki, Leszek
Rutkowski, Przemysław
Knap, Narcyz
Ziętkiewicz, Marcin
Neuwelt, Alexander
Aleksandrowicz, Ewa
Łysiak-Szydłowska, Wiesława
Woźniak, Michał
Rutkowski, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040438.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
pentoxifylline
oxidative stress
kidney
chronic kidney disease
proteinuria
tubular injury
Opis:
Background: Inhibition of the renin-angiotensin-aldosterone system (RAAS) with angiotensin converting enzyme inhibitors (ACEI) and/or angiotensin II subtype 1 receptor antagonists (ARB) is a common strategy used in the management of patients with chronic kidney disease (CKD). However, there is no universal therapy that can stop progression of CKD. Pentoxifylline (PTE) is a non-specific phosphodiesterase inhibitor with anti-inflammatory properties. It has been reported to have promising effects in CKD treatment. Methods: In a placebo-controlled, randomized, cross-over study we evaluated the influence of PTE (1200 mg/day) added to RAAS blockade on proteinuria, surrogate markers of tubular injury and oxidative stress-dependent products in 22 non-diabetic patients with proteinuria (0.4-4.3 g per 24h) with normal or declined kidney function [eGFR 37-178 mL/min]. In an eight-week run-in period, therapy using ACEI and/or ARB was adjusted to achieve a blood pressure below 130/80 mm Hg. Next, patients were randomly assigned to one of two treatment sequences: PTE/washout/placebo or placebo/washout/PTE. Clinical evaluation and laboratory tests were performed at the randomization point and after each period of the study. Results: The PTE therapy reduced proteinuria (by 26%) as compared to placebo. There were no differences in α1-microglobulin, urine excretion of N-acetyl-β-d-glucosaminidase (NAG), hsCRP, the urinary excretion of 15-F2t-isoprostane, blood pressure (BP), eGFR and serum creatinine between the PTE and placebo groups. Conclusion: Pentoxifylline may decrease proteinuria in non-diabetic patients with CKD.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2010, 57, 1; 119-123
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effectiveness of novel iron regulators in the treatment of diabetic nephropathy
Autorzy:
Banerjee, Dekai
Kaur, Ginpreet
Chatterjee, Bappaditya
Joshi, Hemant
Ramniwas, Seema
Singh Tuli, Hardeep
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519511.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
acute kidney injury
chronic kidney disease
end-stage renal disease
iron chelators
renal iron handling
Opis:
Introduction and aim. The novel advancements of upcoming iron regulators used to treat diabetic nephropathy have implicated a common manifestation of combination chelation therapy used to eliminate end-stage renal disease associated with inflammation and iron imbalance that is altered by renal iron absorption. However, iron accumulation in the clustered kidneys that filter blood may cause problems that affect diabetic blood sugar regulation. Material and methods. A well-designed method was employed to discover relevant research publications on iron chelators and their potential to treat diabetic nephropathy. “Iron chelators”, “diabetic nephropathy”, “end-stage renal disease”, and “chelation therapy” were searched in Google Scholar, Web of Science, PubMed, and EMBASE. Analysis of literature. Although the specific etiology and development have not been fully explored, emerging evidence on iron pathophysiology helps comprehend the pathogenesis of acute kidney damage and chronic kidney disease, which crucially provides novel iron chelation therapy techniques. Ferroptosis and hepcidin marker proteins increase oxidative/nitrifying stress and kidney injury. Iron chelator medicines including deferoxamine, deferasirox, and deferiprone were tested as prophylactic strategies. Conclusion. This article covers both preclinical and clinical aspects of iron chelators to avoid diabetic nephropathy, including novel iron therapies that must be reviewed when selecting dosing regimens.
Źródło:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2023, 3; 639-647
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effects of pre-treatment with inulin on the kidney in lipopolysaccharide-induced endotoxemia in rats
Autorzy:
Kandil, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16539091.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
acute kidney injury
endotoxemia
inulin
oxidative stress
Opis:
This study was aimed to evaluate the effects of inulin used as prebiotic on the kidney in lipopolysaccharide (LPS)-induced endotoxemia model. Wistar Albino rats were divided into four groups: Control group, LPS (endotoxemia) group, Inulin + LPS group in which LPS (1.5 mg/kg, E. coli, Serotype 0111: B4) was treated after inulin (500 mg/kg) given by gavage for 21 days and Inulin group. The animals were sacrificed 24 h after the last LPS injection. Kidney samples were taken for biochemical and immunohistochemical analyses. Total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS), oxidative stress index (OSI), malondialdehyde (MDA) and myeloperoxidase (MPO) values were determined. In addition, kidney sections were stained for inducible nitric oxide synthase (iNOS), tumor necrosis factor (TNF)-α and interleukine-6 (IL-6) expression, and leukocyte infiltration. LPS caused oxidative stress and inflammation. Inulin administration could prevent oxidative stress and lipid peroxidation. Moreover, inulin decreased iNOS, TNF-α and IL-6 expression. However, it did not change the distribution of leukocytes in kidney tissues. These results suggest to promising benefits of inulin as prebiotic in reducing the effects of endotoxemia. Further studies should be conducted to evaluate the capacity of prebiotics in endotoxemia.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2022, 25, 1; 103-108
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emergent CT angiography and risk of contrast-induced acute kidney injury in acute ischaemic stroke
Angiografia TK wykonywana w trybie pilnym a ryzyko ostrego uszkodzenia nerek wywołanego podaniem środka kontrastującego u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu
Autorzy:
Yeo, Leonard Leong-Litt
Teo, Boon-Wee
Teoh, Hock-Luen
Paliwal, Prakash
Ting, Eric
Gopinathan, Anil
Koo, Ischelle Jing-Yuan
Lim, Sabrina Jia-Hui
Rathakrishnan, Rahul
Sharma, Vijay Kumar
Chua, Horng-Ruey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acute kidney injury
cerebral infarction
computed tomography
contrast media
leki trombolityczne
ostra niewydolność nerek
stroke
thrombolytic therapy
tomografia komputerowa
udar niedokrwienny mózgu
środki kontrastujące
Opis:
Objectives: Emergent computed tomography angiography with contrast is commonly performed for acute ischaemic stroke, but potentially delayed pending admission renal function assessment due to purported risk of contrast-induced acute kidney injury. Such clinical dilemma warrants further evaluation. Methods: We retrospectively examined the incidence of contrastinduced acute kidney injury in acute ischaemic stroke patients who underwent a single initial contrasted computed tomography angiography or two serial contrasted computed tomography angiographies, versus acute kidney injury in patients with no contrast exposure. Acute kidney injury and extended renal dysfunction were defined as increase by >50% in serum creatinine from admission, within 5 days and after 30 days respectively. Results: Of 465 patients with acute ischaemic stroke, 372 underwent computed tomography angiography (203 with single initial contrasted computed tomography angiography, 169 with two serial contrasted computed tomography angiographies), and 93 patients had no contrast exposure. 33% of entire cohort had diabetes mellitus and 9.4% had chronic kidney disease, both comparable between subgroups. Acute kidney injury occurred in 2.5%, 2.4%, and 9.7% with single initial contrasted computed tomography angiography, two serial contrasted computed tomography angiographies, and no contrast exposure, respectively (p = 0.004). Corresponding rates of extended renal dysfunction were 1.5%, 0.6%, and 6.5% (p = 0.185). On multivariate analysis, diabetes mellitus and lower baseline estimated glomerular filtration rate were independently associated with acute kidney injury, while lower estimated glomerular filtration rate was associated with extended renal dysfunction (p < 0.05). Contrast-exposed patients did not have higher risk for acute kidney injury (odds ratio, OR = 0.25, 95% CI 0.096–0.647, p = 0.004) or extended renal dysfunction (OR = 0.083, 95% CI 0.008–0.810, p = 0.032) versus non-contrasted patients. Receiving two computed tomography angiographies within 24 hours did not confer added risk for contrast-induced acute kidney injury. Conclusions: Emergent or serial computed tomography angiographies in acute ischaemic stroke were associated with very low risk of acute kidney injury and extended renal dysfunction, and these risks were not significantly higher than in acute ischaemic stroke patients with no early contrast exposure.
Cel pracy: Angiografię metodą tomografii komputerowej z podaniem kontrastu (angio-TK) powszechnie stosuje się w przypadku ostrego niedokrwiennego udaru mózgu, jednakże często wykonanie badania jest opóźniane w celu dokonania uprzedniej oceny funkcji nerek w związku z domniemanym ryzkiem wystąpienia ostrego uszkodzenia nerek indukowanego kontrastem radiologicznym. Ten istniejący w praktyce klinicznej dylemat zasługuje na bliższe zbadanie w celu rozwiania wątpliwości dotyczących należytego sposobu postępowania. Metoda: Przeprowadziliśmy retrospektywną analizę częstości występowania ostrego uszkodzenia nerek spowodowanego podaniem kontrastu wśród pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu, u których wykonano pojedyncze wstępne badanie angio-TK lub dwa następujące po sobie badania angio-TK, w porównaniu z częstością występowania ostrego uszkodzenia nerek u pacjentów bez ekspozycji na kontrast. Ostre uszkodzenie nerek i przedłużająca się niewydolność nerek zostały zdefiniowane jako wzrost stężenia kreatyniny w surowicy o ponad 50% w stosunku do stężenia obecnego w momencie przyjęcia pacjenta odpowiednio w okresie 5 i 30 dni od daty przyjęcia. Wyniki: Spośród 465 pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu u 372 wykonano angio-TK (u 203 pacjentów pojedyncze wstępne badanie angio-TK, a u 169 dwa następujące po sobie badania angio-TK), natomiast 93 pacjentom nie podawano kontrastu. U 33% pacjentów z całej kohorty występowała cukrzyca, a u 9,4% przewlekła choroba nerek, przy czym odsetki te kształtowały się podobnie w obu podgrupach. Ostre uszkodzenie nerek wystąpiło u 2,5% pacjentów, u których przeprowadzono pojedyncze badanie angio-TK, u 2,4% pacjentów, którzy przeszli dwa następujące po sobie badania angio-TK, oraz u 9,7% pacjentów bez ekspozycji na kontrast (p = 0,004). Odsetek pacjentów z przedłużającą się niewydolnością nerek wyniósł w tych samych grupach odpowiednio 1,5% (pojedyncze badanie angio-TK), 0,6% (dwa następujące po sobie badania angio-TK) oraz 6,5% (brak badania angio-TK) (p = 0,185). Analiza wielowariantowa wykazała, iż cukrzyca oraz niższy wyjściowy szacunkowy współczynnik przesączania kłębuszkowego były w sposób niezależny związane z przedłużającą się niewydolnością nerek (p < 0,05), natomiast niższy współczynnik przesączania kłębuszkowego wiązał się z przedłużającą się niewydolnością nerek. U pacjentów, którym podano środek kontrastujący, nie występowało zwiększone ryzyko ostrego uszkodzenia nerek (OR = 0,25, 95% CI 0,096–0,647, p = 0,004) ani też przedłużającej się niewydolności nerek (OR = 0,083, 95% CI 0,008–0,810, p = 0,032) w porównaniu z pacjentami, którym nie podawano środka kontrastującego. Przeprowadzenie u pacjenta dwóch następujących po sobie badań angio-TK w 24-godzinnym przedziale czasowym nie zwiększało ryzyka ostrego uszkodzenia nerek wywołanego ekspozycją na środek kontrastujący. Wnioski: Zarówno pojedyncze, jak i powtarzane badania angio-TK wykonywane u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu związane były z bardzo niskim ryzykiem ostrego uszkodzenia nerek i przedłużającej się niewydolności nerek, a ryzyko to nie było istotnie statystycznie wyższe niż u pacjentów z ostrym udarem mózgu, u których nie przeprowadzano wczesnego badania z podaniem środka kontrastującego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 2; 65-70
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of renal function in primary care
Autorzy:
Musiałowska, B.
Rudzińska, M.
Koc-Żórawska, E.
Żórawski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918735.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
chronic kidney disease
acute kidney injury
Primary Care
Opis:
Evaluation of renal function is one of the primary tools used in treatment and monitoring kidney injury such as acute kidney injury (AKI) or chronic kidney disease (CKD) in Primary Care patients. Accompanying chronic diseases also have an impact on the assessment of renal function, treatment monitoring and adjustment of drug doses.
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2018, 8(2); 202-205
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fabry disease related nephropathy – case family report and literature review
Autorzy:
Król, Nikola
Trąd, Szymon
Milian-Ciesielska, Katarzyna
Gala-Błądzińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216794.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
. Fabry disease
kidney injury
membranoproliferative glomerulonephritis
rare disease
Opis:
Introduction and aim. Fabry disease (FD) is a ultrarare storage disorder which causes irreversible damage to the brain, heart, and kidneys in young patients. The aim of our study was to draw clinician’s attention to the need of considering FD in the differential diagnosis of kidney disorders. Description of the case. We present the case of a 45-year-old man who has been misdiagnosed for several years with arterial hypertension with organ complications. He was referred to the nephrological ward due to chronic advanced kidney disease of unclear etiology. After 2 months of thorough differential diagnostics, based on the clinical course (past stroke, membranoproliferative glomerulonephritis (MPGN), left ventricular hypertrophy, paroxysmal limb pain) and conducted genetic examination, FD was confirmed. Then, screening tests were performed among the patient’s family members, confirming the presence of the same mutation as in our patient in 4 women of which in 3 were diagnosed cardio-renal syndrome. The authors of other studies report glycolipid deposits in the kidney cells on a needle biopsy, usefulness assess podocyturia, globotriaosylceramide protein in the urine and renal parapelvic cysts in an ultrasound examination in diagnostic FD nephropathy. Conclusions. This is the first case report to describe membranoproliferative glomerulonephritis in a patient suffering from FD. In patients with FD and the same genotype, kidney damage has a different phenotype.
Źródło:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2022, 4; 482-487
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fucoidan improves the renal blood flow in the early stage of renal ischemia-reperfusion injury in the rat
Autorzy:
Bojakowski, K.
Abramczyk, P.
Bojakowska, M.
Zwolinska, A.
Przybylski, J.
Gaciong, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/70984.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Fizjologiczne
Tematy:
kidney
ischaemia
renal blood flow
injury
reperfusion
fucoidan
rat
blood pressure
Źródło:
Journal of Physiology and Pharmacology; 2001, 52, 1
0867-5910
Pojawia się w:
Journal of Physiology and Pharmacology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Graficzna interpretacja wyników regresji logistycznej w badaniu klinicznym dla dwustanowej zmiennej zależnej
Graphical interpretation of logistic regression results for clinical investigation with binomial output variable
Autorzy:
Korohoda, P.
Miklaszewska, M.
Pietrzyk, J. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/154895.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
regresja logistyczna
logit
szansa
nomogram
interleukina 6 w surowicy
ostre uszkodzenie nerek
logistic regression
odds
urine interleukin 6 concentration
acute kidney injury
Opis:
W artykule zaproponowano graficzną formę prezentacji wyników regresji logistycznej, zastosowanej dla dwustanowej zmiennej zależnej i dwóch numerycznych zmiennych pomiarowych. Przed wyznaczeniem współczynników regresji jedna z tych zmiennych została poddana transformacji z wykorzystaniem logarytmu o podstawie 2. Opisano sposób przeprowadzenia odpowiednich obliczeń i zaprezentowano przykładowe wyniki, bazując na wynikach badania klinicznego (dla N=47 pacjentów) stężeń interleukiny 6 w surowicy dzieci poddawanych zabiegom kardiochirurgicznym w krążeniu pozaustrojowym, narażonych na ryzyko wystąpienia ostrego uszkodzenia nerek (OUSzN). Metoda pozwala na szybką identyfikację ryzyka i podjęcie właściwych działań terapeutycznych, w tym - terapii nerkozastępczej.
In the paper there are proposed nomograms being graphical presentation of logistic regression results. Such graphs depict the probability and odds functions of the considered feature in a readable form. The investigated particular case is suited for the binomial output variable and two numerical input variables. The suggested presentation form has been selected with focus on clinical personnel accustomed to such form of data presentation. After introductory explanation of the logistic regression essentials with emphasis on the Gaussian-based distribution, there are presented assumption and resulting - alternative model formulation supported by the simulation experiment results, basing on the clinically collected data from 47 patients suspected to experience acute kidney injury (AKI) diagnosed accordingly to interleukin 6 serum concentration. The interpretation of unit selection for each input variable is shortly discussed along with the consequences of possible logarithmic transformation. The presented method allows for either quick, graphical, bedside risk identification and mapping of lifethreating condition or early introduction of renal replacement therapy.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2012, R. 58, nr 4, 4; 316-318
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Increased AST/ALT ratio in azotaemic dogs infected with Babesia canis
Autorzy:
Zygner, W.
Gojska-Zygner, O.
Norbury, L.J.
Wedrychowicz, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31893.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
dog
animal disease
infection
Babesia canis
azotemia
canine babesiosis
babesiosis
kidney injury
protozoan parasite
Opis:
The AST/ALT ratio was estimated in 182 dogs infected with Babesia canis. Among these dogs 65 had anaemia and 68 were azotaemic. Student’s t test was used to compare means of the AST/ALT ratio in anaemic and non-anaemic dogs, and in azotaemic and non-azotaemic dogs (p < 0.05). The differences in AST/ALT ratio between anaemic (1.52 ± 1.15) and non-anaemic (1.76 ± 1.34) dogs were statistically insignificant (p = 0.23), however, the comparison of AST/ALT ratio between azotaemic (2.68 ± 1.52) and non-azotaemic (1.08 ± 0.53) dogs revealed a significantly higher value of this index in azotaemic dogs (p = 0.00). The present results suggest that kidney injury contributed to increased AST activity in these dogs.
Źródło:
Polish Journal of Veterinary Sciences; 2012, 15, 3
1505-1773
Pojawia się w:
Polish Journal of Veterinary Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies