Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kawiarnia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Dziedzictwo „ufortyfikowanej knajpy”. Działalność wybranych hoteli i lokali gastronomicznych Torunia w latach 1920–1939
    Autorzy:
    Zulewska, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1891428.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-15
    Wydawca:
    Towarzystwo Miłośników Torunia
    Tematy:
    Toruń
    hotel
    lokal gastronomiczny
    restauracja
    kawiarnia
    knajpa
    okres międzywojenny
    Opis:
    Hotele i lokale gastronomiczne były ważną częścią życia codziennego mieszkańców II Rzeczypospolitej. Zakłady gastronomiczne stanowiły niekiedy miejsca spotkań. Toruń będący w okresie międzywojennym ważnym ośrodkiem administracyjnym i kulturalnym północnej części państwa, w momencie przyłączenia do Polski posiadał bazę hotelową i restauracyjną. W eleganckich kawiarniach, modnych cukierniach, zadymionych i szemranych knajpach zacieśniano więzy międzyludzkie. Torunianie chętnie korzystali z oferty licznych lokali, jedząc, pijąc, słuchając koncertów, będąc niekiedy świadkami skandali obyczajowych i przestępstw. Artykuł ma na celu ukazanie działalności wybranych hoteli i lokali gastronomicznych międzywojennego Torunia zarówno z tej jasnej, jak i ciemnej strony. Na materiał źródłowy składają się m.in. prasa regionalna („Dzień Pomorski”, „Słowo Pomorskie”) i archiwalia (Akta miasta Torunia 1920–1939).
    Źródło:
    Rocznik Toruński; 2017, 44; 49-70
    0557-2177
    Pojawia się w:
    Rocznik Toruński
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „AVION”. Jeden dom, dwa języki
    “AVION”. One home, two languages
    Autorzy:
    Pindór, Mirosława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1877443.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    granica
    dialog międzykulturowy
    Czeski Cieszyn – Český Tĕšín
    Cieszyn
    Kawiarnia-Restauracja Avion
    Kawiarnia poetycko-muzyczna Avion
    Czytelnia i Kawiarnia Avion (Čítárna a kavárna Avion)
    Biblioteka Miejska w Czeskim Cieszynie (Mĕstská knihovna Český Tĕšín)
    border
    intercultural dialogue
    Czech Cieszyn – Český Tĕšín
    “Avion” Coffee House – Restaurant
    Music and poetry Cafe “Avion”
    “Avion” Reading Room and Coffee House (Čítárna a kavárna Avion)
    Municipal Library in Czech Cieszyn (Mĕstská knihovna Český Tĕšín)
    Opis:
    W artykule poddano opisowi działalność (2010-2020) usytuowanej w Czeskim Cieszynie przy granicznym moście Przyjaźni Czytelni i Kawiarni Avion (Čítárna a kavárna Avion) - oddziału Biblioteki Miejskiej w Czeskim Cieszynie (Mĕstská knihovna Český Tĕšín), w aspekcie podejmowanych przez instytucję czesko-polskich inicjatyw społeczno-kulturalnych. Wśród przywołanych różnych form aktywności, sprzyjających ponadlokalnemu dialogowi międzykulturowemu w środowisku wielokulturowym, uwzględniono przede wszystkim Cykl Czesko -Polskich Salonów Dyskusyjnych/ Cyklus Česko-Polských Diskusních Salonů pt. „Bez stereotypów. Czesi i Polacy o sobie nawzajem/ Bez stereotypů. Češi a Poláci o sobĕ navzájem” (2013 - nadal). W opracowaniu przywołano dzieje poprzedniczki i zarazem pierwowzoru Czytelni i Kawiarni Avion - Kawiarni-Restauracji Avion (1933-1939), symbolu międzywojennego wielonarodowościowego Cieszyna. Przestawiono współczesne sposoby upamiętniania przedwojennej kawiarni Avion, przede wszystkim kilkunastoletnie (1996-2010) funkcjonowanie kawiarni poetycko-muzycznej Avion w pomieszczeniach Teatru Cieszyńskiego w Czeskim Cieszynie (Těšínské divadlo Český Tĕšín). We wnioskach wskazano, iż działania Czytelni i Kawiarni Avion wpisują się w ramy konceptualne dialogu międzykulturowego wymienione w Białej Księdze w sprawie dialogu międzynarodowego „Żyć wspólnie jako równi w godności”, takie jak „tworzenie przestrzeni dla dialogu międzykulturowego”, „uczenie i nauczanie kompetencji międzykulturowych” (Rabczuk, 2015, s. 31-32), przyczyniają się do integracji obu Cieszynów i zróżnicowanych narodowościowo społeczeństw je zamieszkujących.
    The paper describes the activities which have been undertaken by “Avion” Reading Room and Coffee House (Čítárna a kavárna Avion) since 2010, from the viewpoint of socio-cultural Czech and Polish initiatives. The House is situated in the Czech Cieszyn near the Friendship Bridge as a branch of the Municipal Library in Czech Cieszyn (Mĕstská knihovna Český Tĕšín). Among many different forms of activities which support an intercultural and supranational dialogue in the multicultural background, initially a focus is on a series of Czech-Polish Discussion Salons (Cyklus Česko-Polských Diskusních Salonů) entitled: “Without Stereotypes. Czechs and Poles in return about themselves” (Bez stereotypů. Češi a Poláci o sobĕ navzájem” (from 2013). The activity of the previous “Avion” café room and restaurant (1933-1939 ) is described as it has been simultaneously the model for the present one and symbol of interwar and multinational Cieszyn. The modern ways for the commemoration of the pre-war “Avion” are presented including the functioning for over a decade (1996-2010 ) of the poetical and musical “Avion” in the buildings of Cieszyn Theatre (Těšínského divadla). The conclusions indicate that the activities undertaken by “Avion” Reading Room and Coffee House comply with a conceptual frame of the multicultural dialogue cited in the White Book on the International Dialogue “Live together as equals in respect” following “to form a space for the intercultural dialogue”, “learning and teaching intercultural competencies” (Rabczuk, 2015, pp. 31-32 ). The initiatives contribute to the integration of the both sides of Cieszyn and societies which differ in terms of nationalities living there.
    Źródło:
    Edukacja Międzykulturowa; 2020, 12, 1; 245-261
    2299-4106
    Pojawia się w:
    Edukacja Międzykulturowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kioski z wódką i demokracją: historia polityczna warszawskich „Kawiarni Obywatelskich” jako miejsc kształtowania się nowych ruchów miejskich i reprodukcji podziałów społecznych
    Kiosks with Vodka and Democracy: The Political History of Warsaw’s ‘Civic Cafés’ as Places Shaping New Urban Movements and Reproducing Old Social Divisions
    Autorzy:
    Kusiak, Joanna
    Kacperski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/974043.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-01
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    city
    café
    urban social movements
    public sphere
    social divisions
    urbanization
    miasto
    kawiarnia
    miejskie ruchy społeczne
    podziały społeczne
    urbanizacja
    sfera publiczna
    Opis:
    Choć 10 kwietnia 2010 r. z wielu względów był bardzo szczególnym dniem w życiu Warszawy i choć istnieją tysiące zdjęć dokumentujących miasto w kilkanaście godzin po katastrofie samolotu rządowego Tu-154 w lesie pod Smoleńskiem, niewiele zostało napisane o pejzażu dźwiękowym (soundscape) Śródmieścia tamtego wieczoru, który z pewnością należał do najdziwniejszych w powojennej historii miasta. Rzadkie i dziwne jest doświadczenie bycia w tłumie, który gęsty i ściśnięty między pierzejami ulic, tak jak bywają tylko tłumy w czasie wielkich przewrotów politycznych lub na koncertach rockowych, zarazem jednak pozostaje niemal zupełnie cichy; w tłumie, który nie wytwarza naturalnego ludzkiego gwaru, lecz jedynie poszmer tak delikatny, a zarazem tak dojmujący jak zapach zniczy unoszący się nad Krakowskim Przedmieściem. Katastrofa, w której oprócz ówczesnego prezydenta zginęło łącznie (wraz z załogą samolotu) 96 osób, w przeważającej większości ważnych przedstawicieli życia politycznego kraju, i której skala, jak się wydawało, w czasach pokoju jest możliwa jedynie w filmach science fiction, wyrwała warszawiaków z prywatnego porządku weekendowych zajęć. Jakiś szczególny publiczny instynkt dosłownie wypchnął tysiące ludzi z domów na ulicę, zarazem jednak pozostawiając ich w stanie dziwnego osłupienia. Katastrofa dosłownie odebrała tłumowi mowę. I tak jak w czasie letnich ulew z suchego pomieszczenia wychodzi się prosto w ścianę deszczu, tak ze ściszonego szmeru ulicznego tłumu wchodziło się tamtego wieczoru w rozgwarzony zgiełk wypełnionych szczelnie po brzegi warszawskich kawiarni na Nowym Świecie, Krakowskim Przedmieściu i ich bocznych odnogach. Z ciszy wstępowało się we wrzawę, z której można było łowić strzępki wymyślanych na gorąco hipotez i scenariuszy politycznych sprowadzających się do odpowiedzi na to samo pytanie, które niczym ciężka chmura zagęszczało powietrze nad milczącym ulicznym tłumem: co właściwie teraz się stanie? Moment katastrofy - prócz ludzkiego, tragicznego wymiaru - był momentem ściśle politycznym, nie w sensie upolitycznienia żałoby (co wprawdzie rozpoczęło się już następnego dnia), ale w wymiarze powszechności odczucia, że oto właśnie wydarza się coś istotnego o wymiarze przekraczającym prywatny. W sferze politycznej coś się właśnie gruntownie zmieniało i prawie każdy, nawet jeśli na co dzień zupełnie nie był zainteresowany polityką, teraz przeczuwał tę zmianę, mimo że nie umiał jej dookreślić. Radykalna dwubiegunowość warszawskiego pejzażu dźwiękowego tego wieczoru, w którym ciszę (intensywną, bo ludzką, a nie wynikającą z pustki) od hałasu oddzielały jedynie przeszklone drzwi lokali, odsłoniła realną dwubiegunowość warszawskiej sfery publicznej. Moment, który wymagał natychmiastowej publicznej reakcji, naturalnie podzielił warszawiaków na dwie, tamtego wieczoru jeszcze nie zantagonizowane grupy - i nie przypadkiem to właśnie rozspekulowana warszawska „klasa gadająca” (chattering class), a nie milcząca większość, szukała schronienia w kawiarniach. Zamierzamy tu podjąć analizę społeczno-politycznej historii warszawskich kawiarni, ze szczególnym uwzględnieniem zarówno ich roli demokratyzującej, jak i ich roli w wytwarzaniu i reprodukcji podziałów społecznych. Powinno to rzucić nowe światło na fenomen tzw. kawiarni obywatelskich, które zaczęły powstawać w drugiej dekadzie transformacji postsocjalistycznej i które w Warszawie stały się miejscem narodzin nowego typu miejskiego aktywizmu.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2013, 57, 2; 67-89
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Propozycja zagospodarowania terenów po dawnych szkółkach na obszarze zespołu folwarcznego w Gdyni Orłowie
    Proposal for the development of the former nursery grounds in the area of the former manor complex in Gdynia
    Autorzy:
    Iwińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944138.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
    Tematy:
    założenie dworsko-parkowe Kolibki
    architektura krajobrazu
    rewitalizacja
    stacja rybacka
    kawiarnia dla rowerzystów
    park Kolibki.
    Kolibki manor-park complex
    landscape architecture
    revitalization
    fishing
    station
    cyclist café
    Kolibki park.
    Opis:
    Jedną z najstarszych części Gdyni jest założenie dworsko-parkowe Kolibki. Posiada ono bogatą historię, a jego początki sięgają XIV stulecia. Na przestrzeni wieków park przeszedł wiele zmian, które zawdzięcza swoim niezwykłym właścicielom. Jest to bardzo atrakcyjny obszar, zlokalizowany przy zboczu klifowym, znajdujący się na granicy z Sopotem. Ukształtowanie terenu parku jest zróżnicowane, co sprawia, że za każdym zakrętem można odkrywać nowe, piękne widoki. Obecnie organizowane są w nim różne wydarzenia skierowane do mieszkańców Trójmiasta, takie jak koncerty, targi czy wystawy psów. Niestety park jest częściowo zaniedbany i może się wydawać mało atrakcyjny dla użytkowników, a jego potencjał nie jest w pełni wykorzystany, dlatego w artykule zaproponowane zostały rozwiązania, których celem jest nadanie przestrzeni nowych funkcji, interesujących zarówno dla mieszkańców, jak i turystów. Pomysł zakłada również poprawienie bezpieczeństwa parku. W tym celu zaproponowane zostały elementy małej architektury, takie jak: oświetlenie oraz stojaki rowerowe, które jednocześnie podniosą walory estetyczne przestrzeni parkowej. Zaproponowane zostało również stworzenie kawiarni, która będzie przyciągała do siebie rowerzystów i spacerowiczów. Wszystkie zmiany są bezpieczne dla przyrody i uwzględniają cykl dobowy zwierząt zamieszkujących park. Poniższy artykuł przedstawia historię i problematykę miejsca. Na podstawie własnych analiz i obserwacji, autor proponuje rozwiązania, które uatrakcyjnią przestrzeń i jednocześnie nie zaburzą historycznego charakteru Kolibek.
    One of the oldest parts of Gdynia is the manor-park complex in Kolibki. It has a very rich history and its origins date back to the 14th century Over the centuries, the park has undergone several changes, thanks to its extraordinary owners. This is a very attractive area by the cliff on the border with Sopot. The terrain of the park is very diverse, which makes it possible to discover new, beautiful views at every turn. Currently, it hosts various events for the city’s residents, such as concerts, fairs and dog shows. Unfortu- nately, the park is partly neglected and may seem unattractive to users and its potential is not fully exploited. The article, therefore, proposes solutions to give the area new functions that are interesting for both residents and tourists. The idea is also to improve the safety of the park. For this purpose, I introduce small architectural elements such as lighting and bicycle stands that at the same time will enhance the esthetic value of the park’s space. The creation of a café is also proposed, which will attract cyclists and walkers. All the changes are safe for nature and take into account the daily cycle of the animals living in the park. The following article presents the history and problems of the site. Based on own analyses and observations, the author proposes solutions that will make the space more attractive and at the same time will not disturb the historical character of Kolibki.
    Źródło:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2020, 17/I; 9-34
    2299-1263
    2353-0987
    Pojawia się w:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „a wiosną – niechaj wiosnę, nie Polskę, zobaczę” – postawy młodego pokolenia literatów wobec odzyskania niepodległości
    The attitude of the young generation of Polish writers to regaining independence
    Autorzy:
    Doliwa, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621570.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Julian Tuwim, Stefan Żeromski, kawiarnia literacka „Pod Picadorem”, manifestacje artystów, literatura dwudziestolecia międzywojennego
    Julian Tuwim, Stefan Żeromski, literary café “Pod Picadorem”, artists’ manifestations, literature of the interwar period
    Opis:
    The aim of the paper is to present the artistic attitudes of the most outstanding Polish writers towards the newly regained independence. In the first years of independent Poland young artists carried out surprising postulate of the “great moralizer” Stefan Żeromski, who called for literature to be deprived of didactic functions. From that time on, the role of literature was not to serve the propagation of patriotism and raise young people, but rather to serve beauty and artistry and to praise what the writer recognized as beautiful or important. Literary work “has gone out into the street” – topics that were considered to be trivial but related to everyday life were raised, cabarets were created and happenings were multiplying. Unfortunately, Żeromski’s indications about the emancipation of literature from its moralistic function could only be applied in the first few years of the reborn Republic – history forced its creators to speak again on more important issues.
    Celem opracowania jest przedstawienie artystycznych postaw polskich pisarzy wobec odzyskanej właśnie niepodległości. W pierwszych latach niepodległej Polski młodzi twórcy, przyszli skamandryci i futuryści, realizowali zaskakujący postulat dotychczasowego „wielkiego moralizatora” – Stefana Żeromskiego – by zdjąć z literatury ciężary dydaktyczne. Odtąd literatura służyć miała służyć nie, jak dotąd, krzewieniu patriotyzmu i wychowywaniu młodych, tylko samemu pięknu i artyzmowi, pochwale tego, co za piękne czy istotne uznawał sam pisarz. Twórczość literacka „wyszła na ulicę” – podejmowano tematy dotąd uważane za błahe, związane z życiem codziennym, powstawały kabarety, mnożyły się happeningi. Niestety, wskazania Żeromskiego dotyczące uwolnienia literatury z jej funkcji służebnej, moralizatorskiej, mogły znaleźć zastosowanie jedynie w kilku pierwszych latach odrodzonej Rzeczpospolitej – wielka historia zmusiła twórców, by ponownie zabrali głos w sprawach ważnych.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 1; 11-24
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies