Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "katastrofa klimatyczna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Uniknięcie katastrofy klimatycznej wciąż realne
Avoiding a Climate Change Catastrophe Still Real
Autorzy:
Ważniewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454444.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
katastrofa klimatyczna
emisje CO2
COP 21porozumienie paryskie
efektywność energetyczna
OZE
climate catastrophe
CO2 emissions
COP 21
Paris Agreement
energy efficiency
renewable energy
Opis:
Do 2013 roku światowe emisje GHG szybko rosły, jednak długonie można było osiągnąć powszechnego porozumienia o ich ograniczeniu. Od 2014 roku sytuacja zaczęła się zmieniać. W roku tym tempo wzrostu emisji uległo zdecydowanemu spowolnieniu, a w dwu kolejnych latach całkowitemu zahamowaniu. Ponadto na konferencji COP w Paryżu w grudniu 2015 roku przyjęto pierwsze powszechne porozumienie o ich ograniczaniu. Optymizmem napawa też przyspieszenie poprawy efektywności energetycznej oraz utrzymujący się już ponad dekadę bardzo szybki rozwój odnawialnych źródeł energii i elektromobilności. Energetyka słoneczna i wiatrowa stały się bowiem konkurencyjne wobec energetyki wykorzystującej paliwa kopalne. Nasilenie groźnych zjawisk klimatycznych, a także akcje informacyjne w środkach masowego przekazu powoli powodują zmiany w świadomości społecznej, zwiększają gotowość ponoszenia kosztów na rzecz ochrony środowiska. Powyższe korzystne tendencje dają nadzieję, że ludzkość uniknie katastrofy klimatycznej. O ile decyzja prezydenta Trumpa o wycofaniu Stanów Zjednoczonych z porozumienia paryskiego nie będzie miała takiego znaczenia, jak można by sądzić na podstawie wielkości amerykańskiej gospodarki i jej udziału w światowej emisji CO2, to niepokoi powolność procesów zmiany świadomości i postaw społecznych oraz wzrostu zrozumienia dla niskoemisyjnej transformacji i ekonomii umiaru.
Until 2013, global greenhouse gas emissions grew quickly; however, for a long time it was not possible to reach agreement to offset them. However, from 2014, the situation began to change. That year the growth rate of emissions notably slowed down, and in the next two years totally hampered. In addition, at the COP Conference in Paris in December 2015 the first global agreement on the reduction of GHG emissions was adopted. Improving energy efficiency and lasting more than a decade the rapid development of renewable energy sources and electromobility also offer some grounds for optimism. In fact, solar energy and wind energy have become competitive to energy using fossil fuels. The intensity of severe climatic events, as well as information in the mass media, slowly cause changes in public awareness, increase the willingness to bear the cost of environmental protection. These favourable trends allow to believe that humanity may avoid climate catastrophe.
Źródło:
Unia Europejska.pl; 2017, 2; 28-37
2084-2694
Pojawia się w:
Unia Europejska.pl
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The collapse of the sustainable development strategy as the collapse of the modern civilization
Autorzy:
Ciążela, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1931799.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
climate catastrophe
sustainable development
neoliberalism
clash of interests
breakdown of civilization
katastrofa klimatyczna
rozwój zrównoważony
neoliberalizm
zderzenie interesów
upadek cywilizacji
Opis:
In the light of the latest IPCC panel reports published in October 2018 and August 2019, it is difficult to deny the fact that a radical collapse of the sustainable development strategy has occurred. Within the several decades of its promotion and implementation attempts, not only did it fail to achieve any of the postulated goals - it was not even able to restrain the negative phenomena threatening the future of the humankind on Earth. Instead of talking about any kind of development, we should rather talk about a desperate struggle for survival. The fundamental question of this reversal is whether the forces that have shattered the hopes associated with sustainable development will make it possible to save the sinking ship of the modern civilization.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2019, 141; 65-76
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katastrofa klimatyczna non-fiction
Climate catastrophe non-fiction
Autorzy:
Ochwat, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857109.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
katastrofa klimatyczna
zmiany klimatyczne
reportaż
filip springer
climate catastrophe
climate change
report
Opis:
This article seeks to explore the shifting public awareness of climate change and its consequences, and answer the question about the relationship between climate and culture, particularly in terms of representability of climate change and its disastrous impact in non-fiction literature. Researchers and authors point to a new role of the humanities in emphasising environmental challenges and sustainable development, but also criticising anthropogenic impact on the environment. The latter should be particularly exposed, that is effectively depicted by literature, so as to exercise constant pressure and promote pro-environmental activities. This is the context in which the author analyses Filip Springer’s series of articles on climate change in Poland (in the regions of Pomerania, Silesia, the Noteć River, in Warsaw and the Biebrza National Park), published in the monthly Pismo. Magazyn Opinii. Springer keeps a record of signs and symptoms of climate crisis, thus helping us to visualise its apocalyptic effects in the future in terms of people’s well-being, safety and stability, both in Poland and in the world.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 109, 2; 204-218
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ścieżki Chrisa Watsona. Afekty i performatywna sprawczość nagrań terenowych w kinie doby katastrofy ekologicznej
Chris Watsons Tracks. Affects and Performative Agency of Field Recordings in the Cinema of Climate Disaster Era
Autorzy:
Michnik, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340584.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
afekt
nagrania terenowe
Chris Watson
design dźwiękowy
dźwięk
dokumenty przyrodnicze
katastrofa klimatyczna
affect
field recording
sound
nature documentaries
climate disaster
sound design
Opis:
Autor przygląda się afektywnym aspektom oraz związanej z nimi performatywnej sprawczości wykorzystania we współczesnym kinie nagrań terenowych. Wywód jest zogniskowany wokół twórczości i postaci Chrisa Watsona, specjalisty od nagrań terenowych przyrody, pracującego m.in. dla BBC, zwłaszcza przy produkcjach Davida Attenborough. Zestawiając dyskursy współczesnych afektywnych teorii kina i jego warstwy dźwiękowej (m.in. Michela Chiona, Barbary Flückiger, Caryl Flinn, Danijeli Kulezic-Wilson) z dyskursami wokół samego field recordingu (Francisco López) oraz różnymi narzędziami współczesnej humanistyki, autor pokazuje, w jaki sposób nagrania terenowe współtworzą afektywne narracje filmów oraz oddziałują na odbiorcę, budując przestrzeń światów przedstawionych, a także w jaki sposób nagrania terenowe przyrody wpisują się w szerszy krajobraz afektywny niepokojów doby katastrofy klimatycznej.
The author examines affective dimensions and performative agency of field recordings used in contemporary cinema. The narrative is centred around the works of Chris Watson, a specialist in the field of nature recordings, and a long-time collaborator of David Attenborough in his BBC productions. The essay juxtaposes contemporary affective theories of cinema and its soundtrack (i.a. Michel Chion, Barbara Flückiger, Caryl Flinn, Danijela Kulezic-Wilson) with discourses of field recording itself (Francisco López) and different tools of current humanities, to show how field recordings co-create cinema’s affective narrations, as well as affecting the viewer through the creation of the space of cinematic worlds. The author also analyses the functioning of field recordings within broader affective landscape of uncertainty in the age of climate disaster.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 111; 105-122
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lamentacja dla przyrody – (bez)nadzieja „Ziemskiego lamentu”?
A Lamentation for Nature – the (Dis)consolation of “Ziemski Lament”?
Autorzy:
Łopuszyńska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44921717.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
lamentacja
żałoba
„Śpiewnik Pelpliński”
tradycyjny obrzęd wiejski
katastrofa klimatyczna
protest ekologiczny
pozaludzka przyroda
communitas
lamentation
mourning
"Śpiewnik Pelpliński"
traditional folk rite
climate disaster
ecological protest
non-human nature
Opis:
Founded in 2019, the “Ziemski Lament” [Earthly Lament] initiative revitalizes and recontextualizes the folk rite of singing lamentations and dirges which come from traditional rural culture. The group, which I describe using the category of communitas, performs songs taken from Śpiewnik Pelpliński, an extensive 19-century collection of religious songs. This type of communal expression is used to work through negative emotions caused by the consequences of the climate disaster and of exploitation of non-human nature. It is also an instrument of criticism of the strategies responsible for these phenomena. This article takes the study of the lamentation’s essential features and ways of circulation as the point of departure for a reflection on the functionality of this form of ecological protest.
Powstała w 2019 roku inicjatywa „Ziemski lament” rewitalizuje i rekontekstualizuje obrzęd śpiewu pieśni lamentacyjnych oraz żałobnych pochodzący z wiejskiej kultury tradycyjnej. Grupa, którą opisuję w kategoriach communitas, wykonuje utwory zaczerpnięte ze Śpiewnika Pelplińskiego. Ten rodzaj wspólnotowej ekspresji służy do przepracowywania negatywnych emocji wywołanych konsekwencjami katastrofy klimatycznej i eksploatacji pozaludzkiej przyrody. Jest także narzędziem krytyki odpowiedzialnych za te zjawiska strategii. Zawarte w artykule badanie cech gatunkowych oraz własności obiegu lamentacji stanowi punkt wyjścia do rozważań o funkcjonalności tej formy protestu ekologicznego.
Źródło:
Adeptus; 2021, 17
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Planować w skali planetarnej
Plan on a Planetary Scale
Autorzy:
Owczarek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15598928.pdf
Data publikacji:
2021-10-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bratton
planetarity
climate catastrophe
planning
computation
future
planetarność
katastrofa klimatyczna
planowanie
infrastruktura obliczeniowa
przyszłość
Opis:
Celem tego artykułu jest wprowadzenie do teorii i praktyki projektowej Benjamina Brattona. Jego słowa, że „patrzymy w przestrzeń kosmiczną i z niej z powrotem na Ziemię, żeby zrozumieć co powinna znaczyć planetarność”, wskazują na dwa kluczowe aspekty jego myśli, które omówię wraz z ich politycznymi konsekwencjami. Pierwszy polega na rozpoznaniu roli aparatów obliczeniowych jako warunku możliwości takich zjawisk jak kryzys klimatyczny. Drugi polega na opisie planetarnych środków produkcji oraz wytwarzanych przez nie przestrzeni suwerenności w ramach koncepcji Stosu. Rozważając politykę przyszłości, Bratton wyróżnia neokomunizm oraz neofeudalizm jako prawdopodobne scenariusze. Inspirując się jego myślą, formułuję dwa warunki konieczne racjonalnej polityki przyszłości: reorientację planetarnych aparatów obliczeniowych ku innym celom niż zysk i przeskalowanie planowania zarówno w czasie, jak i w przestrzeni. Omówienie pierwszych wyników programu badawczego The Terraforming pozwoli zobaczyć przez konkretne wizje działań w skali planetarnej możliwości egalitarnej i uniwersalnej polityczności.
The purpose of this paper is to introduce the theory and practice of Benjamin Bratton. His statement that “we look out into space, and from space back down to Earth to orient what planetarity should mean” indicate a two key aspects of his thought, which I discuss along with their political consequences. The first one is the recognition of planetary-scale computation as the condition for the possibility of phenomena such as climate catastrophe. The second one is the analysis of the planetary-scale means of production and the spaces of sovereignty they create. To achieve this, Bratton constructs a model of The Stack. Thinking about the future of politics, he speculates about two possible scenarios: neofeudalism and neocommunism. Inspired by his work, I formulate two necessary conditions of the rational politics of the future: the reorientation of planetary-scale computation to other purposes than a profit, and the rescaling of planning in both time and space. Elaborating on the first results of The Terraforming programme enables us to glimpse the possibility of an egalitarian and universal future through concrete projects.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 41, 3; 137-157
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rockowe klimaty? Muzyka popularna wobec antropocenu
Rock is in the air? Popular music in the Anthropocene
Autorzy:
Adamczewski, Tymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944365.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
antropocen
katastrofa klimatyczna
środowisko
muzyka popularna
ekokrytyka
Anthropocene
climate disaster
environment
popular music
ecocriticism
Opis:
This article analyses Western popular music in terms of content related to climate change. While references to nature have been present in song lyrics and various artistic at least since the 1960s, they seem to be gaining momentum in the view of the current ecological crisis. The discussion focuses on the ecological dimensions of rock defined also as a record of the cultural function of popular music, allowing us to take a closer look at the applications, description methods, and the purpose of environmental references. The aim of this article is not only to identify artists who address these issues, but also to reflect on the actual effects of incorporating the environmental content into popular music and its potential to express the cultural resistance. The paper is not so much interested in the recognition and cataloguing of references to the biosphere and its state or listing protest songs that call for greater care for the environment, but in how these issues have been exploited in recent cultural productions. The discussion focuses on popular music in English-speaking cultures, putting particular emphasis on broadly defined rock music recognised as largely responsible for the globalisation of many stereotypes and lifestyles so willingly copied and developed in other parts of the world.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 114, 2; 74-86
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ Covid-19 na stan środowiska w kontekście hierarchizacji potrzeb nabywania produktów codziennego użytku, zrównoważonej gospodarki odpadami oraz świadomości ekologicznej
Autorzy:
Kubasek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811443.pdf
Data publikacji:
2021-06-13
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Tematy:
ekologia
zrównoważona gospodarka
zachowania konsumenta
pandemia
Covid-19
ochrona środowiska
kryzys gospodarczy
nadkonsumpcjonizm
katastrofa klimatyczna
emisja gazów cieplarnianych
Opis:
Niniejsza praca jest próbą odpowiedzi na pytania związane z wpływem stanu pandemii COVID-19 na zachowania konsumenta, jego hierarchizację potrzeb, stan świadomości ekologicznej, w kontekście ogólnie pojętej ochrony środowiska oraz zrównoważonej gospodarki.Autor, analizując szereg raportów dotyczących wpływu pandemii na zachowania człowieka i środowisko, zgłębiając źródła naukowe dotyczące zachowań konsumenckich i nastrojów społecznych w dobie kryzysów gospodarczych, szuka odpowiedzi na pytania, na jakie dziedziny życia człowieka pandemia wywarła największy wpływ i czy środowisko naturalne skorzysta na tych zmianach. W pracy podjęto między innymi pytania: „Czy chwilowe zatrzymanie wszelkiej aktywności związane z lockdownem przyczyniło się do refleksji i zmiany zachowań w kontekście stylu postępowania społeczeństwa konsumpcyjnego?”, „Czy nowa rzeczywistość postpandemiczna będzie oparta na świadomych zrównoważonych wyborach konsumenckich?” i „Czy pandemia jest dla nas ratunkiem w dobie katastrofy klimatycznej?”.Zgłębiając źródła naukowe z dziedziny zachowań konsumenta, autor dochodzi do wniosku, że reakcja społeczna na efekty pandemii oraz trudne wydarzenia gospodarcze jest przewidywalnym mechanizmem. Podpierając się analizami wyników badań naukowych dotyczącymi emisji CO2 do atmosfery oraz wypowiedziami ekspertów z dziedziny ochrony środowiska, jak również zachowań konsumenta, autor wysnuwa konkluzję, że po krótkotrwałej poprawie stanu środowiska wywołanej zatrzymaniem gospodarki może dojść do tak zwanego efektu zanieczyszczeń odwetowych, które znacząco pogorszą stan środowiska w porównaniu do stanu przed pandemią.Autor jako cel niniejszych badań konstruuje własny scenariusz rzeczywistości postpandemicznej, w której wartością i kluczem do podejmowania decyzji w kierunku pozytywnej zmiany będzie motoryka świadomych, opartych na zrównoważonej gospodarce, systemowych rozwiązań.
Źródło:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2021, 2, 1; 19-36
2719-7816
Pojawia się w:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzea w świecie bez przyszłości
Autorzy:
Szeląg, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27782486.pdf
Data publikacji:
2022-09-19
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
zrównoważone muzeum
edukacja
przyszłość muzeów
antropocen
odpowiedzialność klimatyczna
katastrofa klimatyczna
Opis:
Artykuł poświęcony jest zaangażowaniu muzeów w działania na rzecz ochrony klimatu i przeciwdziałania katastrofie klimatycznej. Wobec kluczowego imperatywu warunkującego funkcjonowanie muzeów, których sens definiuje m.in. założenie, że będzie „jakaś” przyszłość, dla której warto dbać o eksponaty i inne świadectwa kultury minionej i współczesnej, katastrofa klimatyczna, której jesteśmy świadkami, stawia szczególne wyzwania przed muzeami. Jako instytucje zaufania społecznego, wciąż uznawane ze wiarygodne źródła wiedzy, angażują się coraz częściej w działania na rzecz ochrony środowiska. Świadczą o tym chociażby wystawy, które na temat antropocenu zorganizowały muzea na świecie w ciągu ostatniej dekady. Tekst prezentuje zakres zaangażowania muzeów w tym obszarze i jego przedmiot. Odnosi się także krytycznie do kluczowych dla przyszłości planety, nie tylko ludzi i tworzonych przez nich instytucji, czy szerzej kultur i cywilizacji, tematów, które – jak pokazuje praktyka – nie są podejmowane przez muzea (takie jak odpowiedzialność globalnych korporacji czy ideologia kapitalizmu wzrostu). W tym kontekście stawiane są też pytania o to, na ile muzea i w jakim stopniu mogą zmienić swoje praktyki oddziałujące negatywnie na klimat, takie jak chociażby rezygnacja lub przynajmniej ograniczenie udziału w globalnym ruchu turystycznym i rywalizacji o czas wolny zwiedzających w rynkowej grze o uwagę konsumentów.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 158-164
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropocen dyskursywizowany czyli jak nie mówić o katastrofie klimatycznej
The Anthropocene Discursivized, or, How Not to Talk About Climate Catastrophe
Autorzy:
Kluba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25415021.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
academic discourse
Anthropocene
Extinction Rebellion
climate catastrophe
activism
dyskurs akademicki
antropocen
katastrofa klimatyczna
aktywizm
Opis:
Antropocen jako przedmiot akademickiego dyskursu staje się jeszcze jednym obiektem antropcentrycznej kategorezy. Narastająca treść teoretyczna nie ma szans wpłynąć zasadniczo na przebudowę myślenia w czasie wystarczającym, aby odegrała istotną rolę w przeciwdziałaniu degradacji planety. Czy niejawna samowiedza wzbierającego gwałtownie dyskursu – i jego coraz częstszy fatalizm – tę niemożność przewiduje? A może więcej: w istocie pozostaje sceptyczna wobec szans na takie przeciwdziałanie, dekretując niejako katastroficzny scenariusz? Swoje wątpliwości formułuję z perspektywy teoretyczki literatury i komunikacji, a zarazem aktywistki ruchu Extinction Rebellion.
The anthropocene, as an object of academic discourse, becomes just another object of anthropocentric categoresis. The increasing theoretical content has no chance of achieving a significant transformation of thinking in sufficient time for it to play a relevant role in counteracting planetary degradation. Does the implicit self‑knowledge of this rapidly spreading discourse – and its frequent fatalism – predict this inability? Or maybe more: does it, in fact, remain sceptical about the chances of such counteraction, declaring a kind of catastrophic scenario? I formulate my doubts from the perspective of a literary and communication theoretician and an activist in the Extinction Rebellion movement.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 87-96
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estetyka hiperobiektów – reprezentacje globalnego ocieplenia i archiwum antropocenu
The Aesthetics of Hyperobjects: Representations of Global Warming and the Archive of the Anthropocene
Autorzy:
Marzec, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24873089.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
hiperobiekty
ontologia zwrócona ku przedmiotom
globalne ocieplenie
katastrofa klimatyczna
ekologia
hyperobjects
object-oriented ontology
global warming
climate disaster
ecology
Opis:
Autor zadaje pytanie o estetykę hiperobiektów oraz ich przedstawienia we współczesnym filmie. Najbardziej interesującym z perspektywy antropocenu hiperobiektem jest dla niego globalne ocieplenie, którego rozbudowaną reprezentację odnajduje w Impression météo (reż. Nicolas Carrier, Marie Ouazzani, 2019). Interpretując obraz francuskich artystów, autor skupia się na przedstawieniach konkretnych cech hiperobiektów, które odnajdziemy u Timothy’ego Mortona: lepkości, nielokalności, czasowym falowaniu, interobiektywności oraz fazowaniu. Tekst jest próbą udowodnienia, że współczesna sztuka filmowa ma do zaproponowania zdecydowanie więcej niż powszechnie dostępne naukowe obrazy globalnego ocieplenia. Autor wyjaśnia także różnicę pomiędzy intersubiektywnością i interobiektywnością, pokazując, że dzięki tej drugiej kategorii jesteśmy w stanie pomyśleć o archiwum antropocenu.
The author inquires about the aesthetics of hyperobjects and their visual representations in contemporary cinema. From the perspective of the Anthropocene, the most interesting hyperobject for him is global warming, and he finds its extensive representation in Impression météo (dir. Nicolas Carrier, Marie Ouazzani, 2019). Interpreting the film image of French artists, he focuses on presenting specific features of hyperobjects found in Timothy Morton’s work: viscosity, nonlocality, temporal undulation, interobjectivity, and phasing. The author demonstrates that contemporary film art has much more to offer than the commonly available scientific images of global warming. He explains the difference between intersubjectivity and interobjectivity by showing that thanks to the category of interobjectivity, we can think about the archive of the Anthropocene.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 122; 6-20
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katastrofa ekologiczna – od prognozy do rzeczywistości. Globalny problem refleksji filozoficznej w polskim lustrze
Environmental Catastrophe – from Forecast to Reality. The Global Problem of Philosophical Reflection through the Polish Mirror
Autorzy:
Ciążela, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22763433.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
globalna katastrofa klimatyczna
filozofia współczesna
polska filozofia współczesna
filozofia odpowiedzialności
ekofilozofia
Global climate catastrophe
contemporary philosophy
contemporary Polish philosophy
philosophy of responsibility
eco-philosophy
Opis:
Żyjemy w czasach cywilizacyjnego przełomu. Ludzka aktywność skierowana na podporządkowanie sobie środowiska naturalnego doprowadziła do jego dewastacji, niosącej katastrofalne skutki dla dalszego trwania ludzkości. Naukowe prognozy, publikowane od października 2018 roku, ukazują realne zagrożenie globalną katastrofą klimatyczną w najbliższych latach jako oczywisty scenariusz w przypadku niepodjęcia skutecznej próby przeciwdziałania zagrożeniu. Powstrzymanie katastrofy staje się coraz trudniejszym zadaniem dla społeczności ludzi obecnie żyjących. Artykuł koncentruje się na zagadnieniu reakcji na wspomniany kryzys w dyskursie filozoficznym. W świetle przeprowadzonej analizy wiele wskazuje na to, że w filozofii współczesnej zagrożenie globalną katastrofą nie wywołuje wyraźnej reakcji jej przedstawicieli. Przeprowadzona analiza zmierza do ukazania przyczyn tego stanu rzeczy.
We live in a time of civilization breakthrough. Human activity aimed at the submission of the natural environment resulted in its devastation with disastrous consequences. Scientific predictions published since October 2018 show the threat of a global climate catastrophe in the coming years as an inevitable scenario unless we counteract it effectively. Preventing the catastrophe is becoming one of the most pressing problems facing the world today. This article examines the ways contemporary philosophy is addressing this issue, arguing that in fact there is no specific philosophical reaction to the climate catastrophe and advancing an explanation of such a striking negligence.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2023, 59, 1; 131-153
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies