Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kary pieniężne" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Odpowiedzialność z tytułu naruszenia obowiązku stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w orzecznictwie Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Sądu Apelacyjnego w Warszawie
Liability for the breach of the obligation to comply with the restrictions on the supply and consumption of electricity in the jurisprudence of the Court of Competition and Consumer Protection and the Court of Appeal in Warsaw
Autorzy:
Będkowski-Kozioł, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170526.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
bezpieczeństwo energetyczne
ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej
kary pieniężne
Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
Sąd Apelacyjny w Warszawie
energy security
limitations in the supply and consumption of electricity
fines
Court of Competition and Consumer Protection
Court of Appeal in Warsaw
Opis:
W celu zagwarantowania bezpieczeństwa energetycznego, w tym bezpieczeństwa dostarczania paliw i energii, ustawa z 10.04.1997 r. – Prawo energetyczne przewiduje szereg instrumentów prawnych. Wśród nich można wskazać spoczywający na odbiorcach energii elektrycznej obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej przewidziany w art. 11–11f ustawy. Naruszenie tego obowiązku podlega sankcji w postaci kary pieniężnej nakładanej na odbiorcę przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy. Celem niniejszego artykułu jest omówienie wyroków Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Sądu Apelacyjnego w Warszawie, wydanych wskutek wniesienia odwołania przez odbiorców od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, w odniesieniu do przesłanek ponoszenia przez odbiorców odpowiedzialności za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej oraz przesłanek ustalania wysokości kary pieniężnej albo odstąpienia od jej wymierzenia w takich wypadkach.
In order to guarantee the energy security, including the security of fuel and energy supply, the Act of 10 April 1997 on Energy Law provides for a number of legal instruments. Among them, the obligation on electricity consumers to comply with the restrictions in the supply and consumption of electricity provided for in Art. 11–11f can be named. Violation of this obligation is subject to a sanction in the form of a fine imposed by the President of the Energy Regulatory Office on energy consumers pursuant to Art. 56 sec. 1 point 3a. The purpose of this article is to discuss the judgments of the Court of Competition and Consumer Protection and the Court of Appeal in Warsaw issued as a result of an appeal by energy consumers against these decisions of the President of the Energy Regulatory Office, with regard to the grounds and conditions for liability by energy consumers for failure to comply with restrictions in the supply and consumption of electricity as well as the conditions for determining the amount of a financial penalty or withdrawing from its imposition in such cases.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2022, 50; 169-194
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowelizacja ustawy o odpadach: nowe obowiązki przedsiębiorców zbierających lub/i przetwarzających odpady — wybrane aspekty
The amendment to the Waste Act: new obligations of the entrepreneurs collecting and / or processing waste — selected aspects
Новая редакция закона об отходах: новые обязанности предпринимателей, собирающих и/или перерабатывающих отходы Избранные аспекты
Modifica della legge sui rifiuti: nuovi obblighi degli imprenditori che raccolgono e / o trattano i rifiuti — aspetti selezionati
Autorzy:
Brzóska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489152.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
odpady
magazynowanie odpadów
odmowa wydania zezwolenia
monitoring wizyjny
zabezpieczenie roszczeń
administracyjne kary pieniężne
karalność członków organów spółek
zmiana decyzji administracyjnej
waste
waste storage
refusal to issue a permit
video monitoring
security of claims
administrative monetary penalties
penalties of members of corporate bodies
change of administrative decision
отходы
хранение отходов
отказ в выдаче разрешения
видеомониторинг
обеспечения исковых требований
административные денежные штрафы
уголовная ответственность для членов правления компаний
изменение административного решения
rifiutti
deposito dei rifiuti
rifiuto di autorizzazione
monitoraggio video
sicurezza per i reclami
sanzioni amministrativi
punizione dei membri degli organi aziendali
rettifica di una decisione amministrativa
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wątpliwości związanych z nowymi instrumentami prawnymi wprowadzonymi ustawą z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2018 poz. 1592), która weszła w życie w dniu 5 września 2018 r. Nowelizacja ustawy o odpadach, uchwalana w atmosferze przetaczających się przez Polskę w okresie czerwca – lipca 2018 r. pożarów instalacji do zagospodarowywania odpadów oraz tzw. dzikich wysypisk, miała stanowić antidotum na problemy dotyczące nadmiernego gromadzenia odpadów w miejscach gromadzenia odpadów oraz w miejscach do tego nie przewidzianych. Nie do końca precyzyjna redakcja przepisów oraz brak do pewnego momentu, od którego należy badać stany faktyczne niektórych regulacji, doprowadziły do sytuacji, w której po kilu miesiącach od dnia wejścia w życie nowelizacji jest wiele pytań wymagających dokonania wykładni lub zmiany znowelizowanych przepisów. Zasadnicza zmiana dotyczy skrócenia okresu magazynowania odpadów, wprowadzenia obowiązkowego monitoringu wizyjnego miejsc magazynowa i składowania odpadów, zmiany organu właściwego dla wydawania zezwolenia na zbieranie oraz przetwarzanie odpadów, ograniczenie tytułów prawnych do nieruchomości, na których może być prowadzona gospodarka odpadami, wprowadzenie do ustawy o odpadach kompetencji przyznanych komendantowi miejskiemu (powiatowemu) Państwowej Straży Pożarnej na etapie ubiegania się o wydanie zezwolenia oraz na etapie kontroli, wprowadzenie konieczności wniesienia zabezpieczenia roszczeń czy nowych podstaw odmowy wydania zezwoleń powiązanych m.in. z karalnością wspólników oraz członków organów spółek. Z uwagi na fakt, że przepisy intertemporalne nakazują złożenie przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą w sektorze gospodarki odpadami wniosków o zmianę dotychczasowych zezwoleń – pod rygorem ich wygaśnięcia – w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy o odpadach (czyli do 5 września 2019 r.), pilne pochylenie się nad tym tematem wydaje się być konieczne.
The aim of this study is to present doubts related to the new legal instruments introduced by the Act of 20 July 2018 amending the Act on Waste and some other acts, which entered into force on September 5, 2018. The Amendment to the Act on Waste, adopted at the time when fires of installations for waste management and the so-called wild dumps were sweeping through Poland in the period June — July 2018, was supposed to be an antidote to the problems of excessive accumulation of waste in waste collection areas and in places not provided for such a purpose. Not exactly precise redaction of the provisions led to a situation in which, after several months from the date when the amendment came into force, there are still many questions requiring deeper analysis or amendment of the amended provisions. The main changes concern the shortening of the waste storage period, the introduction of mandatory video monitoring of storage and waste storage, change of the competent authority for issuing permits for collecting and processing waste, limiting the list of legal titles to real properties on which waste management can be carried out, introduction of competences to the Waste Act granted to the city (poviat) commander of the State Fire Service at the stage of applying for a permit and at the stage of control, introducing the need to lodge security for claims or new grounds for refusal of related permits, including the punishment of partners and members of company bodies. Due to the fact that the intertemporal regulations require entrepreneurs conducting economicactivity in the waste management sector to submit applications for the change of existing permits — under pain of their expiry — within 12 months from the date of the entry into force of the amendment to the Waste Act (i.e. until 5 September 2019), it seems necessary to urgently focus on this topic.
В настоящей статье представлены сомнения, вызванные новыми инструментами правового регулирования, введенными законом об отходах от 20 июля 2018 года, а также рядом других законов (Законодательный вестник РП за 2018 год, запись 1952), которые вступили в силу 5 сентября 2018 года. Новая редакция закона об отходах, принимаемая на волне охвативших Польшу в июне-июле 2018 года пожаров сооружений, предназначенных для управления отходами, а также несанкционированных свалок, должна была стать ключом к решению проблемы избыточного складирования отходов как в предназначен ных для этого местах, так и в местах, не предназначенных для свалок. Не вполне четкие формулировки закона, а также отсутствие конкретной даты, с которой вступают в силу некоторые положения закона, привело к тому, что через несколько месяцев после вступления в силу новой редакции число возникающих вокруг нее вопросов стало так велико, что новая редакция требует особых разъяснений или же внесения в нее очередных изменений. Ключевые изменения касаются сокращения времени складирования отходов, введения обязательного видеомониторинга в местах складирования и хранения отходов, смены инстанции, выдающей разрешение на сбор и переработку отходов. Введено также ограничение правовых титулов на участки недвижимости, на которой может осуществляться управление отходами. В новой редакции закона предусмотрены новые полномочия городского (районного) коменданта Государственной пожарной охраны, которые распространяются на этап подачи заявки на выдачу разрешения, а также на этап контроля. Вводится необходимость внесение средств для обеспечения исковых требований, оговариваются новые основания для отказа в выдаче разрешения, предусматривающие в том числе уголовную ответственность для партнеров или членов правления компаний. В связи с тем, что интертемпоральное право обязывает предпринимателей, осуществляющих деятельность в сфере управления отходами, подать заявления о внесении изменений в действующие разрешения — в противном случае разрешения могут быть аннулированы — в течение 12 месяцев с момента вступления в силу новой редакции закона об отходах (то есть до 5 сентября 2019 года), этот вопрос требует немедленного и внимательного рассмотрения.
L’oggetto di questo articolo è la presentazione dei dubbi relativi a nuovi strumenti giuridici introdotti dalla legge del 20 luglio 2018 riguardante una modifica della legge sui rifiuti e altre leggi (GU n. 2018 punto 1592), che è entrata in vigore il 5 settembre 2018. Questa modifica della legge sui rifiuti, adottata nel periodo degli incendi delle installazioni per la gestione dei rifiuti e cosiddette ‘discariche selvagge’ in Polonia tra giugno e luglio 2018, avrebbe dovuto essere un rimedio ai problemi di eccessivo accumulo di rifiuti nelle aree di raccolta dei rifiuti e in luoghi non adattati. La redazione di norme non precisa ha portato a una situazione in cui dopo diversi mesi dalla data di entrata in vigore della modifica ci sono molte questioni che richiedono l’analisa o il cambiamento delle disposizioni modificate.La principale modifica riguarda riduzione del periodo di deposito dei rifiuti, introduzione del monitoraggio obbligatorio delle aree di deposito e scarico, cambio dell’autorità competente per il rilascio dell’autorizzazione per la raccolta e il trattamento dei rifiuti, limitazione del catalogo dei titoli di beni immobili, su cui è possibile effettuare la gestione dei rifiuti, introduzione alla legge sui rifiuti delle competenze concesse al comandante cittadino (poviat) del Corpo dei vigili del fuoco dello Stato nella fase di richiesta di un permesso e nella fase di controllo, introduzione della necessità di depositare la sicurezza per i reclami o introduzione dei motivi di rifiuto del rilascio delle autorizzazioni correlati tra l’altro con la punizione dei partner e dei membri degli organi aziendali. A causa del fatto che i regolamenti intertemporali impongono agli imprenditori, che svolgono attività economiche nel settore della gestione dei rifiuti, di presentare domande di modifica delle autorizzazioni esistenti — pena la loro scadenza — entro 12 mesi dalla data di entrata in vigore della modifica della legge sui rifiuti (ossia fino al 5 settembre 2019), un’analisi urgente dell’argomento sembra necessaria.
Źródło:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2019, 1; 13-25
2451-3431
Pojawia się w:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strict liability Regime in Poland
Autorzy:
Emil, Śliwiński,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/903134.pdf
Data publikacji:
2020-03-11
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
objective liability
administrative liability
administrative monetary penalty
administrative offence
odpowiedzialność obiektywna
odpowiedzialność administracyjna
administracyjne kary pieniężne
delikty administracyjne
Opis:
The article focuses on administrative violations, which are considered to be based on strict (or objective) liability model. Due to the lack of in-depth scholarly analysis of administrative liability, its principles had to be developed in the case-law of the Constitutional Tribunal, which influences the decisions of administrative courts. The recently introduced provisions of the Code of Administrative Procedure concerning administrative monetary penalties are also analysed. The conformity of this model with the guarantees provided by the European Convention on Human Rights is examined, as well. The analysis leads to the conclusion that three exculpatory circumstances are recognized in this regime: force majeure, necessity and ensuring the standard of diligence established by the Constitutional Tribunal.
Źródło:
Studia Iuridica; 2019, 82; 294-308
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ regulacji typu soft law na orzecznictwo sądów polskich orzekających w sprawach kar nakładanych za praktyki ograniczające konkurencję (na wybranych przykładach)
Autorzy:
Famirska, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231085.pdf
Data publikacji:
2020-04-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
praktyki ograniczające konkurencję
naruszenie prawa konkurencji
kary pieniężne
metoda ustalania kar pieniężnych
soft law
wyjaśnienia w sprawie kar pieniężnych za stosowanie praktyk ograniczających konkurencję
orzecznictwo sądów polskich
Opis:
Artykuł zawiera analizę wpływu oficjalnych wyjaśnień Prezesa UOKiK dotyczących wymierzania kar pieniężnych za stosowanie praktyk ograniczających konkurencję na orzecznictwo sądów polskich. W pierwszej kolejności autorka poddaje analizie metodę ustalania wysokości kar pieniężnych wynikającą z wyjaśnień Prezesa UOKiK oraz przedstawia pojawiające się w piśmiennictwie zastrzeżenia dotyczące tej metodologii. Następnie przedstawia wybrane orzeczenia sądów polskich, w których zastosowano lub odwoływano się w różnym zakresie do metodologii stosowanej przez Prezesa UOKiK. Na koniec sygnalizuje zaś wątpliwości dotyczące stosowania przed sądy metodologii zaczerpniętej z dokumentu o niewiążącym charakterze.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2020, 9, 5; 141-151
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych jako organ właściwy w sprawie ochrony danych osobowych w Polsce - uwagi de lege lata
The President of Personal Data Protection Office as the competent authority for the protection of personal data in Poland - de lege lata comments
Autorzy:
Frątczak, Marta
Kwaśniewski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408265.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
ochrona danych
dane osobowe
organ nadzorczy
RODO
administracyjne kary pieniężne
Prezes UODO
data protection
personal data
supervisory authority
GDPR
administrative fines
the President of the PDPO
Opis:
Artykuł został poświęcony nowemu organowi nadzorczemu w Polsce – jakim jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych. Prezes UODO jest sukcesorem poprzedniego organu ochrony danych osobowych jakim był Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych. W artykule omówiono ogólne warunki związane z powoływaniem organu nadzoru w sprawach dotyczących ochrony danych osobowych wynikające z przepisów RODO. W publikacji przedstawiono zakres właściwości, wymogi formalne do objęcia stanowiska Prezesa UODO, które wynikają z ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych. W drugiej części przedstawiono zadania, kompetencje i uprawnienia Prezesa UODO, biorąc pod uwagę w szczególności kompetencje związane z nakładaniem kar za nieprzestrzeganie przepisów, dotyczących ochrony danych osobowych. Artykuł powstał w oparciu o analizę aktów prawnych oraz dostępnej literatury przedmiotu.
The article was devoted to the new supervisory authority in Poland – the President of the Personal Data Protection Office. The President of the PDPO is the successor of the previous personal data protection authority, which was the Inspector General for Personal Data Protection. In the article, the general requirements connected to the appointment of a supervisory authority for personal data protection resulting from the provisions of the GDPR, were discussed. The formal requirements and conditions that are required to assume the post of the President of the PDPO resulting from the Act of 10 May 2018 on the Protection of Personal Data were also described. In the second part of the article, the tasks, competences, and powers of the President of the PDPO were presented, with special regard to competences connected to imposing administrative fines for the infringement of personal data protection provisions. The article is based on the analysis of legal acts and available literature on the subject.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne; 2020, 16, 3; 12-33
1896-4087
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kary pieniężne w ustawie o radiofonii i telewizji – analiza krytyczna
Autorzy:
Gajek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167505.pdf
Data publikacji:
2019-04-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
ustawa o radiofonii i telewizji
administracyjne kary pieniężne
sankcje administracyjne
Przewodniczący KRRiT
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie przepisów o karach pieniężnych, zawartych w ustawie o radiofonii i telewizji. Ocenie poddano sposób opisu znamion deliktów administracyjnych, przesłanki stosowania (nakładania i wymiaru) kar pieniężnych, a także regulację ich wykonania (zapłaty) w kontekście przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Jednym z głównych kryteriów oceny przepisów są konstytucyjne granice swobody regulowania administracyjnych kar pieniężnych w wykładni Trybunału Konstytucyjnego. W artykule oceniono również sposób zrealizowania przez polskiego ustawodawcę tzw. założenia stopniowalnej regulacji wynikającego z dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych. Uzyskane wnioski pozwoliły ustalić czy obecnie obowiązujące przepisy zapewniają dostateczny poziom ochrony interesów zarówno publicznego, jak i indywidualnych, a także sformułować postulaty de lege ferenda.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 3; 7-30
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawne instrumenty ochrony zieleni na terenach innych niż leśne
Legal instruments of greenery in the areas other than forest
Autorzy:
Gawronski, K.
Gawronska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/59801.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
Tematy:
drzewa
krzewy
tereny zieleni
ochrona prawna
prawo administracyjne
zezwolenia na wyciecie drzew
wyciecie drzew bez zezwolenia
kary pieniezne
Opis:
Artykuł omawia funkcjonujące w polskim systemie prawnym mechanizmy mające na celu ochronę zieleni (drzew i krzewów) na terenach innych niż leśne w ramach regulacji prawa administracyjnego. W pracy skoncentrowano się na problematyce zezwolenia na usunięcie drzew (krzewów), przesłankach jego uzyskania, szczególnym obowiązku obciążającym posiadaczy nieruchomości związanych z uiszczeniem opłaty z tego tytułu wraz z wyjątkami od tego obowiązku. Odniesiono się ponadto do kwestii skutków braku uzyskania zezwolenia, które konkretyzują się w decyzji administracyjnej organów gminy nakładającej karę pieniężną z tego tytułu. W artykule przeanalizowano również, kto powinien być adresatem decyzji administracyjnej nakładającej karę za usunięcie drzew (krzewów) bez zezwolenia oraz jakie środki ochrony prawnej osobie takiej przysługują. W konkluzji stwierdzono, że polski system prawny prawidłowo chroni zieleń, a świadomość prawna obywateli jest wysoka, tym bardziej, że w społeczeństwie powszechna staje się wiedza, iż usuwanie drzew (krzewów) bez zezwolenia grozi daleko idącymi sankcjami finansowymi, których zakres niejednokrotnie może przekraczać możliwości zarobkowe osoby, która działania takie podjęła. W konkluzji artykułu wyrażono postulat przynajmniej stopniowego wprowadzania rozwiązań prawnych, które mają na celu ochronę szczególnie tych osób, które wprawdzie dokonały niedozwolonej ingerencji w drzewostan (usunęły bez zezwolenia drzewa lub krzewy) i z tego tytułu grozi im kara pieniężna, ale ingerencja ta była usprawiedliwiona szczególnymi okolicznościami (np. stanem wyższej konieczności wynikającym z zagrożenia dla życia lub zdrowia osób albo dla mienia).
The article presents mechanisms operating in Polish legal system aiming at protection of greenery (trees and bushes), in the areas other than forest grounds, on the basis of administrative law regulations. The paper focuses on the problems of tree (bush) removal permit, conditions of its obtainment, particular obligation imposed on the property owners and involving a payment resulting from this obligation and the exemptions from this duty. Moreover, the Authors addressed the issue of consequences of a lack of this permit, which assume a real shape in the administrative decision of the district authorities imposing a financial penalty. The article analyzed also the problem who should be the addressee of the administrative decision imposing a penalty for unlicensed tree (bushes) removal and to what available legal remedies such person is entitled. In conclusion it was stated that Polish legal system properly protects greenery and legal awareness of the citizens is high, the more so as, the information that removing trees (bushes) without a permit could have far-reaching consequences, the range of which in many cases may exceed financial possibilities of a person who undertook such activities, becomes a common knowledge. In conclusion of the article the Authors postulate at least a gradual implementation of legal solutions specially aiming at protection of the persons who although were guilty of illegal interference into a tree stand (removed trees or bushes) without permission and so are facing financial penalty, yet their interference was justified by the circumstances (e.g. the state of necessity resulting from threat to human life, health or property).
Źródło:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2012, 2/IV
1732-5587
Pojawia się w:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie w przedmiocie wymierzania kar pieniężnych na podstawie Prawa ochrony środowiska – wybrane uwagi
Proceedings concerning the imposition of fines under Environmental Protection Law – selected remarks
Autorzy:
Gruszecki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143596.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
ochrona środowiska
zasada „zanieczyszczający płaci”
kary pieniężne
odstąpienie od wymierzenia kary
environmental protection
polluter pays
fines
waiving of penalty
Opis:
Jedną z podstawowych zasad ochrony środowiska jest dyrektywa „zanieczyszczający płaci”, mająca umocowanie w postanowieniach art. 7 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Środkiem prawnym służącym jej realizacji są kary pieniężne wymierzane na podstawie art. 298 p.o.ś. za naruszenie warunków korzystania ze środowiska. Sposób ustalania wysokości kar został określony w art. 305 i 305a p.o.ś. Zasady postępowania w przedmiocie ich wymierzania zawarto jednak także w Kodeksie postępowania administracyjnego, którego art. 189f precyzuje, kiedy należy odstąpić od wymierzenia kary. Rozwiązanie to odnosi się również do kar wymierzanych na podstawie p.o.ś., w praktyce więc zachodzi konieczność łącznego stosowania rozwiązań wynikających z k.p.a. i p.o.ś. W artykule omówiono zatem przesłanki, które uzasadniają odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie warunków korzystania ze środowiska, a w podsumowaniu wskazano, że taki dualizm nie jest dobry, dlatego przepisy prawa w tym zakresie powinny zostać uporządkowane.
One of the fundamental principles of environmental protection is the „polluter pays” directive, which is anchored in the provisions of Article 7 of the Act of 27 April 2001. Environmental Protection Law (later on referred to as „p.o.ś.”) – hereinafter (Dz.U. of 2020, item 1219 as amended). The legal means for carrying out this objective are fines imposed under Article 298 of the p.o.ś., for violation of the conditions for using the environment. The method of determining the number of penalties is set out in Articles 305 and 305a of the p.o.ś. However, the rules of proceeding with the imposition of fines are also set out in the Code of Administrative Procedure, Article 189f which defines when the imposition of fines should be waived. This solution is also applied to fines imposed based on the p.o.ś. Therefore, in practice, it is necessary to apply both solutions resulting from the Code of Administrative Procedure and the p.o.ś. Therefore, the article presents premises justifying the withdrawal from the imposition of a financial penalty for violation of the conditions for using the environment. In conclusion, it was pointed out that such dualism is not good and therefore the law in this area should be organized.
Źródło:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2022, 1; 1-19
2451-3431
Pojawia się w:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność administracyjnoprawna dostawców usług medialnych za propagowanie mowy nienawiści
Legal liability of broadcasters for hate speech
Autorzy:
Grzesiok-Horosz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697066.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
usługa medialna
dostawca usługi medialnej
mowa nienawiści
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
kary pieniężne
media service
broadcaster
hate speech
The National Broadcasting Council
financial penalties
Opis:
Programmes or other broadcasts may not promote actions contrary to law, in particular, they may not include contents inciting to hatred. The Act on Broadcasting Corporation and Television contains also regulations about financial penalties imposed on broadcasters by The Chairman of the National Broadcasting Council.
Przepisy UTRV nakładają na dostawców usług medialnych obowiązek właściwego kształtowania przekazu medialnego, stanowiąc, że audycje i inne przekazy nie mogą propagować działań sprzecznych z prawem, jakim jest m.in. nawoływanie do nienawiści. Naruszenie obowiązków w tym zakresie rodzi odpowiedzialność prawną nadawcy oraz podmiotu dostarczającego audiowizualną usługę medialną na żądanie. W trybie i na zasadach opisanych w niniejszym artykule Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nakłada na dostawcę usług medialnych karę pieniężną.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2020, 18, 1; 9-28
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kary pieniężne w Prawie zamówień publicznych po nowelizacji Kodeksu postępowania administracyjnego
Autorzy:
Kiczka, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/583529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
Prawo zamówień publicznych
kary pieniężne
postępowanie administracyjne
Opis:
Stosowanie kar pieniężnych w Prawie zamówień publicznych winno uwzględniać zasady ogólne administracyjnych kar pieniężnych, ustanowione Kodeksem postępowania administracyjnego. Zasady ogólne administracyjnych kar pieniężnych kształtują nieistniejące uprzednio podstawy do odpowiednich działań prawnych Prezesa UZP. Wprowadzony stan prawny wzmacnia sytuację prawną jednostki w aspekcie nakładania i wykonywania administracyjnej kary pieniężnej w demokratycznym państwie prawnym.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2017, 497; 225-238
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek stosowania przez przedsiębiorców wewnętrznych procedur antykorupcyjnych w świetle projektu ustawy o jawności życia publicznego
The obligation for entrepreneurs to apply anti-corruption procedures in the light of the Draft Act on the Transparency of Public Life
Autorzy:
Kowalewska-Łukuć, Magdalena
Staniszewska, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692904.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
liability of collective entities
administrative fines
anti-corruption procedure
procedura antykorupcyjna
odpowiedzialność podmiotów zbiorowych
administracyjne kary pieniężne
Opis:
The article focuses on the issue of punishment in the draft bill of the Act on the Transparency of Public Life. The adoption of the concept of administrative sanctions for violation of the law is a matter of concern. Corruption, due to the fact it is culpable and blameworthy, has been penalized by criminal law for years. The new sanctioning procedure is related to the need to penalize collective entities more effectively and efficiently. However, there are undoubtedly already regulations in criminal law that allow such entities to be held accountable. The new amendment will create an additional regime of quasi-criminal liability, which will clearly not guarantee effective and quick punishment. Aside from the amount of the sanctions, which can reach a maximum of PLN10 million, the procedure for imposing penalties is also questionable. Firstly, the Head of the Central Anti-corruption Bureau (CBA) will impose a fine on the enterprise. If the entrepreneur does not pay this fine voluntarily, an application to hold the enterprise liable will be forwarded to the President of the Office of Competition and Consumer Protection (UOKiK). However, under the new regulations, the position of the President is reduced to the role of an enforcer. Furthermore, anti-corruption procedures clearly fall under the competence of the Head of CBA, not of the President of UOKiK, hence the structure adopted in the Act is incomprehensible. The conclusion of the article is that it is necessary for the authors of the Act to reflect on the model of punishment for violating anti-corruption procedures.
Artykuł koncentruje się na zagadnieniu karania w projekcie ustawy o jawności życia publicznego. Szczególne zastrzeżenia dotyczą przyjęcia koncepcji karania za naruszenia ustawy sankcją administracyjną. Zjawisko korupcji ze względu na swoją karygodność i moralną naganność od lat było penalizowane prawem karnym. Nowy tryb sankcjonowania związany jest z potrzebą karania podmiotów zbiorowych, i to w sposób sprawny i efektywny. Niewątpliwie jednak i w prawie karnym odnaleźć można regulacje pozwalające pociągnąć do odpowiedzialności takie podmioty. Projektowana procedura wymierzania administracyjnej kary pieniężnej nie jest gwarancją efektywnego i szybkiego karania, a wręcz przeciwnie – konieczność zapewnienia gwarancji zbliżonych do prawa karnego czyni to postępowanie quasi-karnym. Pomijając już samą wysokość kary, która w górnej swojej granicy może sięgać 10 mln zł, wątpliwości budzi także procedura jej wymierzania. Na pierwszym etapie szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego (CBA) wymierza karę pieniężną, a jeżeli przedsiębiorca jej nie uiści dobrowolnie, to szef CBA kieruje wniosek o ukaranie do prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). Pozycja prezesa za sprawą przyjętych rozwiązań została jednak sprowadzona do roli egzekutora. Niewątpliwie kwestie przeciwdziałania procedurom korupcyjnym leżą w kompetencji CBA, a nie prezesa UOKiK, stąd niezrozumiała jest przyjęta w ustawie konstrukcja. Konkluzja artykułu sprowadza się do tezy o konieczności przemyślenia przez projektodawcę modelu karania za naruszenie procedur antykorupcyjnych.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 3; 87-99
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowelizacja k.p.a. z 2017 roku a kary pieniężne za naruszenie zakazu praktyk ograniczających konkurencję
Autorzy:
Kulesza, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168044.pdf
Data publikacji:
2019-03-05
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
administracyjne kary pieniężne
polskie prawo ochrony konkurencji
postępowanie administracyjne
Opis:
Opracowanie poświęcone jest karom pieniężnym nakładanym przez Prezesa UOKiK na podstawie art. 106 i 106a ustawy z 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów w kontekście wprowadzonych nowelizacją k.p.a. z 2017 r. przepisów ogólnych o karach administracyjnych. We wstępie przedstawiony został zakres nowelizacji k.p.a. oraz związek tej nowelizacji z przepisami dotyczącymi postępowania przed organem antymonopolowym i nakładania przez Prezesa UOKiK kar pieniężnych. W części drugiej omówiono pokrótce stanowiska orzecznictwa i doktryny co do charakteru prawnego kar antymonopolowych. W części trzeciej przedstawiono treść przepisów nowego działu IVa k.p.a., a w części czwartej dokonano oceny zakresu stosowania tych przepisów do kar antymonopolowych nakładanych na podstawie uokik z 2007 r. Podsumowanie opracowania określa wąski zakres stosowania przepisów ogólnych k.p.a. do omawianych kar oraz ich wpływ na ocenę charakteru prawnego kar antymonopolowych.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 2; 31-39
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naruszenie obowiązku współpracy z organem nadzorczym w sprawach z zakresu ochrony danych osobowych jako podstawa do nałożenia administracyjnej kary pieniężnej
Lack of cooperation with the supervisory authority as basis for imposing administrative fines
Autorzy:
Łuczak-Tarka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057197.pdf
Data publikacji:
2021-12-19
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
personal data protection law
supervisory authority
President of the Personal Data Protection Office
controller responsibilities
administrative fines
prawo ochrony danych osobowych
organ ochrony danych osobowych
Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych
obowiązki administratora
administracyjne kary pieniężne
Opis:
Przedmiot badań: Niniejsze opracowanie poświęcone zostało analizie obowiązku prawnego współpracy podmiotów zobowiązanych do stosowania tzw. ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych (znanego szerzej jako RODO) z organem nadzorczym, którym w Polsce jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych, oraz konsekwencjom jego naruszenia. Przedmiotem swoich dociekań autorka artykułu uczyniła normy prawa ochrony danych osobowych oraz praktykę ich stosowania. Cel badawczy: Podstawowym celem niniejszego artykułu jest ustalenie i ocena czy rozwiązania prawne przyjęte w art. 31 RODO są właściwe i wystarczające z punktu widzenia zapewnienia sprawnej realizacji zadań powierzonych organom nadzorczym odpowiedzialnym za monitorowanie stosowania przepisów o ochronie danych osobowych. 1 Metoda badawcza: Podstawową, zastosowaną w przypadku niniejszego opracowania metodą badawczą jest analiza materiału normatywnego i poglądów piśmiennictwa. Ponadto, w oparciu o rozstrzygnięcia Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych analizie poddano stosowanie prawa ochrony danych osobowych we wskazanym powyżej zakresie. Wyniki: Obowiązek współpracy z organem nadzorczym, wyrażony wprost po raz pierwszy na gruncie przepisów tzw. ogólnego rozporządzenia o ochronie danych, jest ważnym instrumentem zapewniającym niezakłóconą realizację kompetencji przyznanych organowi nadzorczemu. W tym kontekście jest on jednym z elementów składających się na fundament europejskiej reformy prawa ochrony danych osobowych, jakim jest wzmocnienie pozycji organu nadzorczego w relacji z administratorami, podmiotami przetwarzającymi – oraz gdy ma to zastosowanie – ich przedstawicielami. Wprowadzenie możliwości zastosowania sankcji finansowej jako konsekwencji naruszenia art. 31 RODO zapewnia możliwość urzeczywistnienia tego celu i pozwala na realne dyscyplinowanie podmiotów zobowiązanych do stosowania przepisów ogólnego rozporządzenia – zarówno w wymiarze indywidualno-, jak i ogólnoprewencyjnym, tj. zarówno w stosunku do samego podmiotu ukaranego, jak i do przyszłych adresatów żądań kierowanych przez organ. Jak pokazuje ponad 3-letnia praktyka stosowania przepisów ogólnego rozporządzenia, przyjęcie przez prawodawcę europejskiego takiego rozwiązania okazało się konieczne. Możliwość nałożenia administracyjnej kary pieniężnej, w przypadku naruszenia obowiązku współpracy z organem nadzorczym, może się okazać jednym z niewielu, a czasem wręcz jedynym narzędziem, po który organ będzie mógł sięgnąć, dążąc do niezakłóconej i terminowej realizacji powierzonych mu zadań, w tym przede wszystkim monitorowania i egzekwowania stosowania ogólnego rozporządzenia. Tym samym norma ta w sposób pośredni wpływa również na realizację praw osób, których dane dotyczą. Z drugiej strony, zastosowana na gruncie art. 31 RODO konstrukcja prawna, z którą wiąże się konieczność odwołania do innych przepisów ogólnego rozporządzenia określających kompetencje organu, chroni te podmioty przed jej ewentualnym nadużywaniem i ma istotny wymiar gwarancyjny.
Background: The study deals with the analysis of the legal obligation of cooperation by subjects required to employ the norms of the GDPR with the supervisory authority, in case of Poland, the President of the Personal Data Protection Office, and the consequences of lack of such cooperation. The Author investigates the norms of the personal data protection law and their use in practice. Research purpose: The primary goal of this study is to establish whether the solutions adopted in Article 31 of the GDPR are enough when considering the mandate of supervisory authorities. Methods: The primary method used in this study has been the analysis of the normative material and scholarly review. Additionally, the decisions of the President of the Personal Data Protection Office have served as the basis for analysis of employment of GDPR relevant norms in this regard. Conclusions: The duty of the controller to cooperate with the supervisory authority, first stated in the GDPR, is an important instrument to ensure the execution of power granted to a supervisory authority. In that context it serves as one of the keystones of European personal data protection reform, as strengthening of the supervisory authority in relation to controllers, processors and – if applicable – their representatives. The introduction of administrative fines as a result of violating Article 31 ensures that this goal is met and allows for real disciplining of subjects required to employ the norms of the GDPR, both individually and generally. As demonstrated over the last three years of its use, the adoption of such solution by the European lawmakers has been necessary. The possibility of imposing administrative fines for lack of cooperation with the supervisory authority might be one of the few, and sometimes the only, tools that such authorities can employ to ensure the accomplishment of its mandate, especially in regard to monitoring and enforcing GDPR execution. Therefore, this norm indirectly affects the exercise of data subjects’ rights. On the other hand, the legal construct of Article 31 requires the implication of other GDPR norms by the authority, which serves to protect them from abuse by the institution.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 121; 105-124
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność administracyjna w ochronie środowiska
Administrative Liability in Environmental Protection
Autorzy:
Łyżwa, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1845576.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
odpowiedzialność administracyjna w ochronie środowiska
instrumenty odpowiedzialności administracyjnej
zadośćuczynienie administracyjne
zapobieganie i naprawianie szkód w środowisku
wstrzymanie działalności zagrażającej środowisku
administracyjne kary pieniężne i opłaty podwyższone
administrative liability in environmental protection
instruments of administrative liability
administrative compensation
prevention and redressing harm to environment
halting environment-threatening activity
administrative fines and raised fees
Opis:
The doctrine of environmental protection has always accepted the institution of administrative liability manifest in the fact that an entity that uses the environment unlawfully bears administrative liability regardless of civil or penal liability. The former was ultimately codified on 27 April 2001 in Law on Environmental Protection (i.e. Dziennik Ustaw [Journal of Laws] of 2008, No. 25, Item 150 as amended) as part of Title VI, section entitled “Administrative liability.” Administrative liability can be the subject of proceedings instituted ex officio only, which is the case for administrative proceedings concerning environmental protection. It is realized by means of relevant legal instruments i.e. decisions obliging a given entity to limit his impact on the environment and restore it to the former state, decisions to halt the activity or operation of installation of a legal entity or physical person using the environment, and decisions withdrawing or restricting previously obtained rights to use the environment. In principle, this is objective liability, therefore independent of the guilt. One can distinguish two basic forms of administrative liability: 1) administrative compensation as well as prevention and redressing harm to the environment, 2) halting activity, including withdrawing or restricting the existing decisions. Legal regulations concerning administrative liability provided by Law on Environmental Protection are not comprehensive, though. More regulations can be found in other acts, especially the law of 9 June 2011 “Geology and mining law” (Journal of Laws No. 163, Item 981 as amended) and the law of 27 April 2001 on waste material (Journal of Laws [2010], No. 185, Item 1243), which does not demonstrate inconsistency of law in this respect but rather points to the unique character of the subject matter.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 1; 113-129
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wprowadzenie programu compliance jako okoliczność łagodząca wymiar kar pieniężnych w świetle wytycznych włoskiego organu ds. konkurencji (Autorita’ Garante della Concorrenza e del Mercato)
Autorzy:
Materna, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167981.pdf
Data publikacji:
2019-09-05
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
programy compliance
publiczne egzekwowanie reguł konkurencji
kary pieniężne
okoliczności łagodzące
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie podejścia włoskiego organu ochrony konkurencji (Autorita’ Garante della Concorrenza e del Mercato) do stosowanych przez przedsiębiorców programów zgodności z prawem konkurencji. Prezentowane jest aktualne orzecznictwo tego organu oraz nowo przyjęte „Wytyczne w sprawie compliance w sprawach antymonopolowych”. Wdrażającym programy zgodności z prawem antymonopolowym przedsiębiorcom, którzy naruszyli prawo antymonopolowe, włoski organ antymonopolowy zapewnia, pod pewnymi warunkami, możliwość redukcji kary pieniężnej. Tym samym Autorita’ Garante della Concorrenza e del Mercato uznaje, że nagradzanie wysiłków na rzecz przestrzegania prawa, nawet jeśli naruszenie nastąpiło, zachęca przedsiębiorców do angażowania zasobów w zapobieganie naruszeniom. Jest to podejście odmienne niż m.in. przyjmowane przez polski organ antymonopolowy. Tym bardziej warto zaprezentować je polskiemu czytelnikowi w ramach dyskusji na temat relacji między programami compliance a publicznym egzekwowaniem zakazu praktyk ograniczających konkurencję.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 6; 92-106
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies