Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kary pieniężne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-38 z 38
    Tytuł:
    Kary pieniężne w Prawie zamówień publicznych po nowelizacji Kodeksu postępowania administracyjnego
    Autorzy:
    Kiczka, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/583529.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Tematy:
    Prawo zamówień publicznych
    kary pieniężne
    postępowanie administracyjne
    Opis:
    Stosowanie kar pieniężnych w Prawie zamówień publicznych winno uwzględniać zasady ogólne administracyjnych kar pieniężnych, ustanowione Kodeksem postępowania administracyjnego. Zasady ogólne administracyjnych kar pieniężnych kształtują nieistniejące uprzednio podstawy do odpowiednich działań prawnych Prezesa UZP. Wprowadzony stan prawny wzmacnia sytuację prawną jednostki w aspekcie nakładania i wykonywania administracyjnej kary pieniężnej w demokratycznym państwie prawnym.
    Źródło:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2017, 497; 225-238
    1899-3192
    Pojawia się w:
    Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag o przedawnieniu kar pieniężnych w prawie energetycznym
    Autorzy:
    Szpyrka, Michalina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2167541.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    kary pieniężne
    przedawnienie
    prawo energetyczne
    ordynacja podatkowa
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie kształtowania się instytucji przedawnienia kar pieniężnych z prawa energetycznego. Instytucja przedawnienia ma istotne znaczenie w kontekście pewności prawa, gdyż jednostka musi posiadać wiedzę w jakim zakresie, także czasowym, organy administracji publicznej mają kompetencje do władczego regulowania jej pozycji prawnej. Z uwagi na fakt, iż kwestia przedawnienia kar pieniężnych z prawa energetycznego nie została jednoznacznie rozstrzygnięta w doktrynie i judykaturze, niezbędna była analiza i określenie sposobu kształtowania się tej instytucji w czasie obowiązywania prawa energetycznego, by zapewnić jej efektywne wykorzystywanie i zapobiec potencjalnym nadużyciom, w postaci nakładania kar pieniężnych, w czasie, gdy były one już przedawnione. Badania poświęcone temu zagadnieniu wykazały, że instytucja przedawnienia znajduje zastosowanie do kar pieniężnych z prawa energetycznego, jednakże jest ona kształtowana odmiennie, w zależności od sposobu regulacji tej instytucji w czasie obowiązywania prawa energetycznego.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 1; 48-54
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakter prawny kar pieniężnych z ustawy o grach hazardowych
    Autorzy:
    Skowronek, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45241356.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-28
    Wydawca:
    Akademia Policji w Szczytnie
    Tematy:
    kary pieniężne
    administracja
    gry hazardowe
    kodeks karny skarbowy
    Opis:
    Niniejsze opracowanie to analiza regulacji dotyczących instytucji kar pieniężnych na gruncie ustawy o grach hazardowych. Jednak część teoretycznych rozważań ma szerszy kontekst i może być odniesiona ogólnie do zagadnienia administracyjnej kary pieniężnej. Podstawowe pytanie badawcze, jakie autor postawił, to kwestia charakteru administracyjnej kary pieniężnej określonej w ustawie o grach hazardowych. W opracowaniu zostały przedstawione dwa poglądy w tym zakresie. Pierwszy, traktujący administracyjną karę pieniężną jako rodzaj odpowiedzialności karnej. Ten pogląd wskazuje, że przepisy ustawy o grach hazardowych określają, kto i za co podlega karze pieniężnej oraz jaka ma być wysokość kar, co nasuwa skojarzenia z karnomaterialnym pojęciem norm sankcjonujących. Sankcje z przepisów finansowych grożą za czyny polegające na nielegalnym urządzaniu gier hazardowych, na uczestniczeniu w takich grach oraz na urządzaniu gier na automatach poza miejscem, w jakim mogą być urządzane, tj. poza kasynem gry. Te zachowania odpowiadają ściśle przedmiotowym znamionom czynów zabronionych określonych w kodeksie karnym skarbowym. Drugi pogląd wskazuje, że jest to co prawda kara, ale pozostająca w obszarze norm administracyjnoprawnych. Kara pieniężna odnosi się do majątku podmiotu naruszającego obowiązki administracyjnoprawne. Innymi słowy podmiot naruszający normy administracyjnoprawne nie tyle godzi w konkretne dobra etyczno-moralne (jak to się dzieje przy naruszeniu norm prawa karnego), ile raczej przeszkadza w urzeczywistnianiu zadań administracji publicznej. Autor zgłaszając pewne uwagi, generalnie opowiada się za drugim z prezentowanych poglądów, zauważając, że administracyjna kara pieniężna jest jednym z rodzajów sankcji administracyjnych i powinna być każdorazowo analizowana z punktu widzenia norm oraz konstrukcji prawa administracyjnego, nie zaś karnego.
    Źródło:
    Przegląd Policyjny; 2022, 145(1); 62-72
    0867-5708
    Pojawia się w:
    Przegląd Policyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przepisy ustawowe mające zastosowanie do kar pieniężnych za nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych
    Statutory provisions applicable to fines for excessive delays in payment
    Autorzy:
    Piszcz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1532300.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
    Tematy:
    kary pieniężne
    nadmierne opóźnianie się
    fines
    excessive delays
    payment
    Opis:
    Artykuł prezentuje jedną spośród zmian przepisów ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (po nowelizacji — ustawa o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych), jakie weszły w życie 1.01.2020 r., a mianowicie wprowadzenie regulacji prawnej administracyjnych kar pieniężnych nakładanych przez Prezesa UOKiK za nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych. Celem artykułu jest analiza, jakie przepisy ustawowe mają zastosowanie do tych kar i wskazanie, jakie wątpliwości mogą powstać przy ich stosowaniu.
    This article presents one of the amendments to provisions contained in the Act on combating late payment in commercial transactions (the title after the amendments) that have come into effect on 1.01.2020, that is the introduction of the legal framework for fines for excessive delays in payment imposed by the President of UOKiK. The aim of the article is to examine what statutory provisions are applicable to these fines and present what doubts might emerge as a result of their application.
    Źródło:
    Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2020, 12; 21-25
    0137-5490
    Pojawia się w:
    Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowelizacja k.p.a. z 2017 roku a kary pieniężne za naruszenie zakazu praktyk ograniczających konkurencję
    Autorzy:
    Kulesza, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2168044.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-05
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    administracyjne kary pieniężne
    polskie prawo ochrony konkurencji
    postępowanie administracyjne
    Opis:
    Opracowanie poświęcone jest karom pieniężnym nakładanym przez Prezesa UOKiK na podstawie art. 106 i 106a ustawy z 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów w kontekście wprowadzonych nowelizacją k.p.a. z 2017 r. przepisów ogólnych o karach administracyjnych. We wstępie przedstawiony został zakres nowelizacji k.p.a. oraz związek tej nowelizacji z przepisami dotyczącymi postępowania przed organem antymonopolowym i nakładania przez Prezesa UOKiK kar pieniężnych. W części drugiej omówiono pokrótce stanowiska orzecznictwa i doktryny co do charakteru prawnego kar antymonopolowych. W części trzeciej przedstawiono treść przepisów nowego działu IVa k.p.a., a w części czwartej dokonano oceny zakresu stosowania tych przepisów do kar antymonopolowych nakładanych na podstawie uokik z 2007 r. Podsumowanie opracowania określa wąski zakres stosowania przepisów ogólnych k.p.a. do omawianych kar oraz ich wpływ na ocenę charakteru prawnego kar antymonopolowych.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 2; 31-39
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wprowadzenie programu compliance jako okoliczność łagodząca wymiar kar pieniężnych w świetle wytycznych włoskiego organu ds. konkurencji (Autorita’ Garante della Concorrenza e del Mercato)
    Autorzy:
    Materna, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2167981.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-05
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    programy compliance
    publiczne egzekwowanie reguł konkurencji
    kary pieniężne
    okoliczności łagodzące
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie podejścia włoskiego organu ochrony konkurencji (Autorita’ Garante della Concorrenza e del Mercato) do stosowanych przez przedsiębiorców programów zgodności z prawem konkurencji. Prezentowane jest aktualne orzecznictwo tego organu oraz nowo przyjęte „Wytyczne w sprawie compliance w sprawach antymonopolowych”. Wdrażającym programy zgodności z prawem antymonopolowym przedsiębiorcom, którzy naruszyli prawo antymonopolowe, włoski organ antymonopolowy zapewnia, pod pewnymi warunkami, możliwość redukcji kary pieniężnej. Tym samym Autorita’ Garante della Concorrenza e del Mercato uznaje, że nagradzanie wysiłków na rzecz przestrzegania prawa, nawet jeśli naruszenie nastąpiło, zachęca przedsiębiorców do angażowania zasobów w zapobieganie naruszeniom. Jest to podejście odmienne niż m.in. przyjmowane przez polski organ antymonopolowy. Tym bardziej warto zaprezentować je polskiemu czytelnikowi w ramach dyskusji na temat relacji między programami compliance a publicznym egzekwowaniem zakazu praktyk ograniczających konkurencję.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 6; 92-106
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Models of liability for the administrative tort sanctioned with financial penalties on the example of selected European countries
    Modele odpowiedzialności za delikt administracyjny sankcjonowany karami finansowymi na przykładzie wybranych krajów europejskich
    Autorzy:
    Staniszewska, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909466.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-04
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sankcje administracyjne
    administracyjne kary pieniężne
    delikt administracyjny
    model odpowiedzialności administracyjnej
    Opis:
    Przedmiotem niniejszego artykułu są modele odpowiedzialności administracyjnej za naruszenia prawa publicznego w wybranych państwach europejskich, tj. Austrii, Czechach, Francji, Niemczech i Wielkiej Brytanii. We Francji i Wielkiej Brytanii wpływ na model odpowiedzialności wywiera orzecznictwo sądowe, natomiast w pozostałych państwach modele te są regulowane prawem stanowionym, jednakże w sposób fragmentaryczny. Niestety, bardzo często prawo stanowione nie zawiera ogólnych regulacji dotyczących kar pieniężnych. Jest to negatywne zjawisko zwłaszcza ze względu na to, że kary administracyjne są istotnymi instrumentami zapewnienia wykonania aktów administracyjnych oraz normatywnych. Podjęcie problematyki sankcji administracyjnych jest spowodowane wyraźną tendencją prawodawców w wielu państwach Unii Europejskiej do stanowienia kolejnych deliktów administracyjnych i kar za nie wymierzanych. Ustawodawca często jednak czyni to bez głębszego zastanowienia i zagadnienie to reguluje tak, by wymierzane kary realizowały interes publiczny i były zgodne z międzynarodowymi zasadami ochrony praw człowieka. Biorąc pod uwagę ciężar gatunkowy administracyjnych sankcji, zwłaszcza kar pieniężnych, należy wskazać, że negatywnym aspektem jest niedostatek regulacji prawnych w tym zakresie. Stosowaniu sankcji administracyjnych towarzyszą poważne dylematy związane z możliwością ich wymierzania z pominięciem zasady trójpodziału władzy, a także z gwarancjami charakterystycznymi dla spraw karnych. Pomimo licznych uwarunkowań administracyjnoprawnych, wpływających na cha-rakter prawny instytucji sankcji administracyjnych, charakteryzują się one cechami właściwymi dla spraw karnych. Złożoność ich konstrukcji staje się jednak w pełni widoczna dopiero w obliczu analizy różnorodnych modeli ich stosowania. Żaden z nich nie ujmuje jednakże problemu sankcji administracyjnych kompleksowo w taki sposób, by mógł on posłużyć przykładem dla innych porządków prawnych.Autorka opracowania postuluje przygotowanie ogólnych regulacji zasad stosowania sankcji administracyjnych w poszczególnych państwach europejskich w celu pełnej realizacji zasady ochrony praw człowieka i obywatela w sprawach represyjnych.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2016, 1 (13); 67-84
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe elementy regulacji prawnej kar pieniężnych w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów.
    New Elements of the Legal Framework for Fines in the Act on Competition and Consumers Protection
    Autorzy:
    Piszcz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507781.pdf
    Data publikacji:
    2015-04-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    kary pieniężne
    łagodzenie kar
    odpowiedzialność osób zarządzających
    fines
    leniency
    liability of managers
    Opis:
    Artykuł prezentuje najważniejsze zmiany w regulacji prawnej kar pieniężnych zawartej w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów, jakie weszły w życie 18 stycznia 2015 r. Autorka analizuje zmiany dotyczące w szczególności podstawy wymiaru kar pieniężnych za naruszenia materialne, zasad odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej lub jej obniżenia, nowego rodzaju kar pieniężnych nakładanych na osoby zarządzające oraz czynników uwzględnianych przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych. Wskazuje przy tym, jakie problemy zdają się być rozwiązane oraz jakie nowe trudności mogą powstać w związku z nowymi przepisami ustawy.
    This article presents the most important changes in the legal framework concerning the imposition of fines contained in the Act on Competition and Consumers Protection which came into effect on 18 January 2015. The Author examines the amendments regarding, in particular: the base used to calculate fines for substantive infringements; rules for immunity from fines and fine reductions; a new type of fine which can now be imposed on managers; as well as factors taken into account while calculating the amount of the fine. At the same time, the Author outlines which of the old problems seem to have been resolved now, and what new difficulties might emerge as a result of the new legal provisions.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2015, 4, 2; 42-58
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kary pieniężne w ustawie o radiofonii i telewizji – analiza krytyczna
    Autorzy:
    Gajek, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2167505.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    ustawa o radiofonii i telewizji
    administracyjne kary pieniężne
    sankcje administracyjne
    Przewodniczący KRRiT
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest analizie przepisów o karach pieniężnych, zawartych w ustawie o radiofonii i telewizji. Ocenie poddano sposób opisu znamion deliktów administracyjnych, przesłanki stosowania (nakładania i wymiaru) kar pieniężnych, a także regulację ich wykonania (zapłaty) w kontekście przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Jednym z głównych kryteriów oceny przepisów są konstytucyjne granice swobody regulowania administracyjnych kar pieniężnych w wykładni Trybunału Konstytucyjnego. W artykule oceniono również sposób zrealizowania przez polskiego ustawodawcę tzw. założenia stopniowalnej regulacji wynikającego z dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych. Uzyskane wnioski pozwoliły ustalić czy obecnie obowiązujące przepisy zapewniają dostateczny poziom ochrony interesów zarówno publicznego, jak i indywidualnych, a także sformułować postulaty de lege ferenda.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 3; 7-30
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Administracyjne kary pieniężne w dobie pandemii COVID-19. Refleksje po roku stosowania
    Administrative financial penalties in the time of the COVID-19 pandemic. Reflections after a year of use
    Autorzy:
    Wierzbicka, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1834937.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    administracyjne kary pieniężne
    pandemia
    prewencja
    obostrzenia
    COVID
    administrative financial penalties
    pendemic
    prevention
    restrictions
    Opis:
    The aim of the article is to discuss the problems of the functioning of administrative financial penalties related to non-compliance with the restrictions during a pandemic. The amendment to the law on preventing and combating infections and infectious diseases introduced administrative fines. First, the principle of specificity was violated, as the regulations issued on the basis of the aforementioned Act are inappropriate due to the absence of constitutional emergency measures. Suspension of the execution of the decision was significantly limited due to the limitation of the activities of the courts and administrative authorities. and the suspension of time limits. The procedure for imposing administrative fines violates the principle of trust in public authorities and the principle of active participation of the party in the procedure. The year of application of administrative financial penalties has highlighted significant problems that will have consequences in the next few years. In practice, the administrative judiciary will be responsible for removing from legal circulation decisions imposing financial penalties.
    Celem artykułu jest omówienie problemów funkcjonowania administracyjnych kar pieniężnych. związanych z nieprzestrzeganiem obostrzeń podczas pandemii. Nowelizacja ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych wprowadziła administracyjne kary pieniężne. Po pierwsze została naruszona zasada określoności, gdyż rozporządzenia wydane na podstawie wymienionej ustawy są niewłaściwe ze względu na brak obowiązywania konstytucyjnych stanów nadzwyczajnych. Wstrzymanie wykonania decyzji zostało znacznie ograniczona z uwagi na ograniczenie działalności sądów i organów adm. oraz zawieszenie biegu terminów. Postępowanie w przedmiocie nałożenia administracyjnych kar pieniężnych narusza zasadę zaufania do władzy publicznej oraz zasadę czynnego udziału strony w postępowaniu. Rok stosowania administracyjnych kar pieniężnych uwypuklił istotne problemy, które będą miały swoje konsekwencje w perspektywie kilku najbliższych lat. W praktyce sądownictwo administracyjne będzie odpowiedzialne za usuwanie z obrotu prawnego decyzji nakładające kary pieniężne.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2021, (28), 1; 99-115
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postępowanie w przedmiocie wymierzania kar pieniężnych na podstawie Prawa ochrony środowiska – wybrane uwagi
    Proceedings concerning the imposition of fines under Environmental Protection Law – selected remarks
    Autorzy:
    Gruszecki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143596.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    ochrona środowiska
    zasada „zanieczyszczający płaci”
    kary pieniężne
    odstąpienie od wymierzenia kary
    environmental protection
    polluter pays
    fines
    waiving of penalty
    Opis:
    Jedną z podstawowych zasad ochrony środowiska jest dyrektywa „zanieczyszczający płaci”, mająca umocowanie w postanowieniach art. 7 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Środkiem prawnym służącym jej realizacji są kary pieniężne wymierzane na podstawie art. 298 p.o.ś. za naruszenie warunków korzystania ze środowiska. Sposób ustalania wysokości kar został określony w art. 305 i 305a p.o.ś. Zasady postępowania w przedmiocie ich wymierzania zawarto jednak także w Kodeksie postępowania administracyjnego, którego art. 189f precyzuje, kiedy należy odstąpić od wymierzenia kary. Rozwiązanie to odnosi się również do kar wymierzanych na podstawie p.o.ś., w praktyce więc zachodzi konieczność łącznego stosowania rozwiązań wynikających z k.p.a. i p.o.ś. W artykule omówiono zatem przesłanki, które uzasadniają odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie warunków korzystania ze środowiska, a w podsumowaniu wskazano, że taki dualizm nie jest dobry, dlatego przepisy prawa w tym zakresie powinny zostać uporządkowane.
    One of the fundamental principles of environmental protection is the „polluter pays” directive, which is anchored in the provisions of Article 7 of the Act of 27 April 2001. Environmental Protection Law (later on referred to as „p.o.ś.”) – hereinafter (Dz.U. of 2020, item 1219 as amended). The legal means for carrying out this objective are fines imposed under Article 298 of the p.o.ś., for violation of the conditions for using the environment. The method of determining the number of penalties is set out in Articles 305 and 305a of the p.o.ś. However, the rules of proceeding with the imposition of fines are also set out in the Code of Administrative Procedure, Article 189f which defines when the imposition of fines should be waived. This solution is also applied to fines imposed based on the p.o.ś. Therefore, in practice, it is necessary to apply both solutions resulting from the Code of Administrative Procedure and the p.o.ś. Therefore, the article presents premises justifying the withdrawal from the imposition of a financial penalty for violation of the conditions for using the environment. In conclusion, it was pointed out that such dualism is not good and therefore the law in this area should be organized.
    Źródło:
    Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2022, 1; 1-19
    2451-3431
    Pojawia się w:
    Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kara konfiskaty mienia w prawie polskim i obowiązującym na ziemiach polskich oraz w praktyce jego stosowania
    Forfeiture of Property in Polish Law, the Law in Force on Polish Territories, and the Practice of its Application
    Autorzy:
    Rzeplińska, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699048.pdf
    Data publikacji:
    1994
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    kara konfiskaty mienia
    prawo polskie
    kary pieniężne
    przestępstwa
    forfeiture of property
    Polish law
    pecuniary penalties
    offences
    Opis:
    Forfeiture of property is one of the oldest penalties in Polish law. Its origins can be traced in pre-state law, in the penalty of exclusion from tribe. Anybody could kill a person thus punished and destroy  his property, and would suffer no penalty for such acts. Later on, in early Middle Ages, the penalty of plunder was introduced: the offender’s possessions were looted, and his house burned. Destruction of the offender’s property as a penal sanction resulted from the conception of crime and punishment of that time. Crime was an offence against God, and punishment was seen as God’s revenge for crime – that offender’s house was destroyed as the place that had become unchaste, inhabited by an enemy of God. The penalties imposed in Poland in the 12th and 13th centuries were personal, material, and mixed penalties. There were two material penalties: forfeiture of the whole or part of property and pecuniary penalties. The utmost penalty was being outlawed which consisted of banishment of the convicted person from the country and forfeiture of his property by the ruler. Being outlawed was imposed for the most serious offences; with time, it became an exceptional penalty. In those days, forfeiture of property was a self-standing, as well as an additional penalty, imposed together with death, banishment, or imprisonment. As shown by the sources of law, forfeiture of property (as an additional penalty) could be imposed for “conspiracy against state” rape of a nun forgery of coins, cheating at games, and profiteering. Other  offences punishable in this way included murder, raid  with armed troops and theft of Church property, murder of a Jew committed by a Christian, and raid of a Jewish cemetery.  Data on the extent of the imposition of that penalty in the early feudal period are scarce; as follows from available sources, it was applied but seldom. The consequences of forfeiture were serious in those days. Deprived of property, the convicted person and his family inevitably lost their social and political status which  made forfeiture one of the most severe penalties. From  the viewpoint of the punishing authority (duke), forfeiture was clearly advantageous due to its universal feasibility; to the duke’s officials, it was profitable as they were entitled to plunder the convicted persons’s movables. In the laws of the 16th and 17th centuries, forfeiture was provided for: serious political crimes (crimen leaesae maiestatis – laese-majesty; perduelio – desertion to the enemy), offences against currency and against the armed forces.  As an additional penalty, it accompanied capital punishment and  being outlawed. The law also provided for situations where forfeiture could be imposed as a self-standing penalty. In 1573, the Warsaw Confederacy Act which guaranteed equality to confessors of different religions banned the inposition of forfeiture for conversion to another faith. Initially absolute – the whole of property being forfeited and taken over by the Treasury where it was at the king’s free disposal – forfeiture of  property  was limited already in the 14th century. To begin with, in consideration of the rights of the family  and third to forfeited property, the wife’s dowry was excluded from forfeiture. Later on, in the 16th century, the limitations concerned the king’s freedom of disposal of forfeited property. A nobleman’s property could no longer remain in the king’s hands but had to be granted to another nobleman. Forfeiture of property can also be found in the practice of Polish village courts; as follows from court registers, though, it was actually seldom imposed. European Enlightenment was the period of emergence of ideas which radically changed the conceptions of the essence and aims of punishment, types of penalties, and the policy of their imposition. In their writings, penologists of those days formulated the principle of the offender’s individual responsibility. This standpoint led to a declaration against forfeiture of property as a penalty which affected not  only the offender but also his family and therefore expressed  collective responsibility. The above ideas were known in Poland as well. They are reflected in the numerous drafts of penal law reform, prepared in 18th century Poland. The first such draft, so-called Collection of Jidicial Laws by Andrzej Zamojski, still provided for forfeiture. A later one (draft code of King Stanislaw August of the late 18th century) no longer contained this penalty. The athors argued that,  affecting not only the offender, that penalty was at variance with the principles of justice. The drafts were never to become the law. In 1794, after the second partition of Poland, an insurrection broke out commanded by Tadeusz Kościuszko. The rebel authorities repealed the former legal system and created a new system of provisions regulating the structure of state authorities, administration of justice, and law applied in courts. In the sphere of substantive penal law and the law of criminal proceedings, an insurgent code was introduced, with severe sanctions included in the catalog of penalties. Forfeiture of property was restored which had a double purpose: first, acutely to punish traitors, and second – to replenish the insurgent funds. When imposing forfeiture, property rights  of the convicted person’s spouse and his children’s right to inheritance were taken into account. Yet compared to the administration of justice of the French Revolution with its mass imposition of forfeiture, the Polish insurgent courts were humane and indeed lenient in their practice of sentencing. After the fall of the Kościuszko Insurrection, Poland became a subjugated country, divided between three partitioning powers: Prussia, Russia, and Austria. The Duchy of Warsaw, made of the territories regained from the invaders, survived but a short time. In the sphere of penal law and the present subject of forfeiture of property, that penalty was abolished by a separate parliamentary statute of 1809. After the fall of the Duchy of Warsaw, Poland lost sovereignty and the law of the partitioning powers entered into force on its territories. In the Prussian sector, a succession of laws were introduced: the Common Criminal Law of Prussian States of 1794, followed by the 1851 penal code and the penal code of the German Reich of 1871. Only the first of them still provided for forfeiture: it was abolished in the Prussian State by a law of March 11, 1850. Much earlier, forfeiture disappeared from the legislation of Austria. lt was already absent from the Cpllection of Laws on Penalties for West Galicia of June 17,1796, valid on the Polish territories under Austrian administration. Nor was forfeiture provided for by the two Austrian penal codes of 1803 and 1852. Forfeiture survived the longest in the penal legisation of Russia. In 1815, the Kingdom of Poland was formed of the Polish territories under Russian administration. In its Constitution, conferred by the Tsar of Russia, a provision was included that abolished forfeiture of property. It was also left in the subsequent Penal Code of the Kingdom of Poland, passed in 1818. Forfeiture only returned as a penal sanction applied to participants of the anti-Russian November insurrection of 1831. The Organic Statute of 1832, conferred to the Kingdom of Poland by the Tsar, reintroduced the penalty of forfeiture of property. Moreover, it was to be imposed for offences committed before Organic Statute had entered into force which was an infringement of the ban on retroactive force of law. Of those sentenced to forfeiture in the Kingdom of Poland, Lithuania, and Russia as participants of the November insurrection, few had estates and capital. A part of forfeited estates were donated, the rest were sold to persons of Russian origin. The proces of forfeiting the property of the 1830–1831 insurgents only ended in 1860 (the Tsar’s decree of February 2/March 2,1860). After November insurrection, the Russian authorities aimed at making the penal legislation of the Kingdom of Poland similar to that of the Russian Empire. The code of Main Corrective Penalties of 1847 aimed first of all at a legal unification. It preserved the penalty of “forfeiture of the whole or part of the convicted persons’ possessions and property” as an additional penalty imposed in cases clearly specified by law. It was imposed for offences against the state: attempts against the life, health, freedom or dignity of the Emperor and the supreme rights of the heir to the throne, the Emperor’s wife or other members of the Royal House, and rebellion against the supreme authority. Forfeiture was preserved in the amended code of 1866; in 1876, its application was extended to include offences against official enactments. The penalty could soon be applied – towards the participants of January insurrection of 1863 which broke out in the Russian Partition. The insurgents were tried by Russian military courts. After the January insurrection, 6,491 persons were convicted in the Kingdom of Poland; 6,186 of tchem were sentenced to forfeiture of property. Of that group, as few as 28 owned the whole or a part of real estate; 60 owned mortgage capital and real estate. The imposition of forfeiture on January insurgents stopped in 1867 in the Kingdom of Poland and as late as 1873 in Lithuania. The penalty was only removed from the Russian penal legislation with the introduction a new penal code in 1903. As can be seen, the Russian penal law – as opposed to the law of Prussia and Austria retained forfeiture of property the longest. It was designet to perform special political and deterrent functions as the penalty imposed on opponents of the system for crimes against state. It was severe enough to annihilate the offender’s material existence. It was also intended to deter others, any future dare-devils who might plan to resist authority. It was an   fitted element of the repressive criminal policy of the Russian Empire of those days. Forfeiture of the whole of property of the convicted person can be found once again in the Polish legislation, of independent Poland this time: in the Act of July 2, 1920 on controlling war usury where forfeiture was an optional additional penalty. At the same time, the act prohibited cumulation of repression affecting property (fine and forfeiture could not be imposed simultaneously). It originated from the special war conditions in Poland at the time. The ban on cumulation of repression affecting property is interesting from the viewpoint of criminal policy. The Polish penal code of 1932 did not provide for the penalty of forfeiture, and the Act on controlling war usury was quashed by that code’s introductory provisions. In the legislation of People’s Poland after World War II, forfeiture of property was re-established and had extensive application.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 1994, XX; 79-96
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wymierzanie administracyjnych kar pieniężnych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w świetle nowelizacji kodeksu postępowania administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2017 r.
    The imposition of administrative fines by the President of the Energy Regulatory Office in the context of the amendment of the Code of Administrative Procedure of 7 April 2017
    Autorzy:
    Zdyb, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508243.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    administracyjne kary pieniężne
    energetyka
    regulacja
    obowiązki przedsiębiorstw energetycznych
    administrative fines
    energy
    regulation
    obligations of energy companies
    Opis:
    Niniejsze opracowanie odnosi się do problematyki wymierzania w drodze decyzji administracyjnej Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki administracyjnych kar pieniężnych za niewykonywanie obowiązków o charakterze publicznoprawnym przewidzianych w ustawie z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne. W części pierwszej przedstawione zostały w sposób węzłowy poglądy na temat charakteru prawnego administracyjnych kar pieniężnych. Następnie przedstawiono nowe regulacje dotyczące administracyjnych kar pieniężnych dodane do k.p.a. nowelizacją z 7 kqwietnia 2017 r. Kolejny punkt traktuje na temat regulacji szczególnych dotyczących administracyjnych kar pieniężnych w prawie energetycznym. Artykuł kończy się podsumowaniem zawierającym postulaty de lege ferenda w zakresie zmniejszenia liczby aktów prawnych stosowanych przez Prezesa URE przy wymierzaniu administracyjnych kar pieniężnych.
    The article refers to the issue of imposing fines by way of an administrative decision of the President of Energy Regulatory Office for the failure to perform public law obligations provided for in the Energy Law Act of 10 April 1997. The first part of the paper outlines the legal nature of administrative fines. The next part presents new regulations on administrative fines added to Code of Administrative Procedure by the amendment from 7 April 2017. The paper then deals with specific regulations on administrative fines contained in the Energy Law Act. The article concludes with a summary containing postulates de lege ferenda on the reduction of the number of legal acts used by the President of the Energy Regulatory Office to impose administrative fines.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 6; 55-68
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasady ustalania wysokości kar pieniężnych według projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów
    Principles of calculating the amount of fines according to the draft act amending the Act on Competition and Consumer Protection and some other acts
    Autorzy:
    Piszcz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508629.pdf
    Data publikacji:
    2013-03-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    kary pieniężne
    podstawa wymiaru kary pieniężnej
    okoliczności łagodzące
    okoliczności obciążające
    fines
    base used to calculate fine
    mitigating factors
    aggravating factors
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest wybranym propozycjom zmian prawa zawartym w projekcie ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz o zmianie niektórych innych ustaw. W pierwszej kolejności autorka zwraca uwagę na propozycje zmian dotyczące podstawy wymiaru kar pieniężnych. Po drugie, artykuł porusza kwestie dotyczące proponowanych czynników uwzględnianych przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych. W ostatnim rzędzie autorka skupia uwagę na projektowanych okolicznościach łagodzących oraz obciążających.
    The article is concerned with the discussion of some of the proposals outlined in the draft act amending the Act on competition and consumer protection and some other acts. First, emphasis is laid on the base amount used to calculate fines. Second, the author explains some of the issues related to the proposals on changes to the factors to be taken into account while calculating fines. Last, the author focuses on proposed mitigating factors and aggravating factors.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2013, 2, 1; 31-44
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obowiązek stosowania przez przedsiębiorców wewnętrznych procedur antykorupcyjnych w świetle projektu ustawy o jawności życia publicznego
    The obligation for entrepreneurs to apply anti-corruption procedures in the light of the Draft Act on the Transparency of Public Life
    Autorzy:
    Kowalewska-Łukuć, Magdalena
    Staniszewska, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/692904.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    liability of collective entities
    administrative fines
    anti-corruption procedure
    procedura antykorupcyjna
    odpowiedzialność podmiotów zbiorowych
    administracyjne kary pieniężne
    Opis:
    The article focuses on the issue of punishment in the draft bill of the Act on the Transparency of Public Life. The adoption of the concept of administrative sanctions for violation of the law is a matter of concern. Corruption, due to the fact it is culpable and blameworthy, has been penalized by criminal law for years. The new sanctioning procedure is related to the need to penalize collective entities more effectively and efficiently. However, there are undoubtedly already regulations in criminal law that allow such entities to be held accountable. The new amendment will create an additional regime of quasi-criminal liability, which will clearly not guarantee effective and quick punishment. Aside from the amount of the sanctions, which can reach a maximum of PLN10 million, the procedure for imposing penalties is also questionable. Firstly, the Head of the Central Anti-corruption Bureau (CBA) will impose a fine on the enterprise. If the entrepreneur does not pay this fine voluntarily, an application to hold the enterprise liable will be forwarded to the President of the Office of Competition and Consumer Protection (UOKiK). However, under the new regulations, the position of the President is reduced to the role of an enforcer. Furthermore, anti-corruption procedures clearly fall under the competence of the Head of CBA, not of the President of UOKiK, hence the structure adopted in the Act is incomprehensible. The conclusion of the article is that it is necessary for the authors of the Act to reflect on the model of punishment for violating anti-corruption procedures.
    Artykuł koncentruje się na zagadnieniu karania w projekcie ustawy o jawności życia publicznego. Szczególne zastrzeżenia dotyczą przyjęcia koncepcji karania za naruszenia ustawy sankcją administracyjną. Zjawisko korupcji ze względu na swoją karygodność i moralną naganność od lat było penalizowane prawem karnym. Nowy tryb sankcjonowania związany jest z potrzebą karania podmiotów zbiorowych, i to w sposób sprawny i efektywny. Niewątpliwie jednak i w prawie karnym odnaleźć można regulacje pozwalające pociągnąć do odpowiedzialności takie podmioty. Projektowana procedura wymierzania administracyjnej kary pieniężnej nie jest gwarancją efektywnego i szybkiego karania, a wręcz przeciwnie – konieczność zapewnienia gwarancji zbliżonych do prawa karnego czyni to postępowanie quasi-karnym. Pomijając już samą wysokość kary, która w górnej swojej granicy może sięgać 10 mln zł, wątpliwości budzi także procedura jej wymierzania. Na pierwszym etapie szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego (CBA) wymierza karę pieniężną, a jeżeli przedsiębiorca jej nie uiści dobrowolnie, to szef CBA kieruje wniosek o ukaranie do prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). Pozycja prezesa za sprawą przyjętych rozwiązań została jednak sprowadzona do roli egzekutora. Niewątpliwie kwestie przeciwdziałania procedurom korupcyjnym leżą w kompetencji CBA, a nie prezesa UOKiK, stąd niezrozumiała jest przyjęta w ustawie konstrukcja. Konkluzja artykułu sprowadza się do tezy o konieczności przemyślenia przez projektodawcę modelu karania za naruszenie procedur antykorupcyjnych.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 3; 87-99
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wina jako przesłanka wymierzania administracyjnych kar pieniężnych
    Guilt as a premise for imposing administrative fines
    Autorzy:
    Żurek, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052893.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    administracyjne kary pieniężne
    odpowiedzialność administracyjna
    wina
    Kodeks postępowania administracyjnego
    administrative fines
    administrative responsibility
    guilt
    Code of Administrative
    Procedure
    Opis:
    Artykuł prezentuje kwestię charakteru odpowiedzialności administracyjnej sankcjonowanej administracyjnymi karami pieniężnymi oraz znaczenie winy jako przesłanki wymierzania tego rodzaju sankcji. Autor zwraca uwagę na rozwiązania wprowadzone do Kodeksu postępowania administracyjnego przez nowelizację z 2017 roku. Artykuł wskazuje wpływ dokonanych zmian na konstrukcję administracyjnych kar pieniężnych. Pokazuje również sposób uregulowania przez ustawodawcę przesłanki winy w przepisach szczególnych.
    This article presents the issue of the nature of administrative responsibility sanctioned by administrative fines and the significance of guilt as a premise for imposing this type of sanction. The author draws attention to the solutions introduced to the Code of Administrative Procedure by the 2017 amendment. The article indicates the impact of the changes made on the construction of administrative fines. It also shows how the legislator regulates the premise of guilt in specific provisions.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 3, XX; 181-192
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawne instrumenty ochrony zieleni na terenach innych niż leśne
    Legal instruments of greenery in the areas other than forest
    Autorzy:
    Gawronski, K.
    Gawronska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/59801.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
    Tematy:
    drzewa
    krzewy
    tereny zieleni
    ochrona prawna
    prawo administracyjne
    zezwolenia na wyciecie drzew
    wyciecie drzew bez zezwolenia
    kary pieniezne
    Opis:
    Artykuł omawia funkcjonujące w polskim systemie prawnym mechanizmy mające na celu ochronę zieleni (drzew i krzewów) na terenach innych niż leśne w ramach regulacji prawa administracyjnego. W pracy skoncentrowano się na problematyce zezwolenia na usunięcie drzew (krzewów), przesłankach jego uzyskania, szczególnym obowiązku obciążającym posiadaczy nieruchomości związanych z uiszczeniem opłaty z tego tytułu wraz z wyjątkami od tego obowiązku. Odniesiono się ponadto do kwestii skutków braku uzyskania zezwolenia, które konkretyzują się w decyzji administracyjnej organów gminy nakładającej karę pieniężną z tego tytułu. W artykule przeanalizowano również, kto powinien być adresatem decyzji administracyjnej nakładającej karę za usunięcie drzew (krzewów) bez zezwolenia oraz jakie środki ochrony prawnej osobie takiej przysługują. W konkluzji stwierdzono, że polski system prawny prawidłowo chroni zieleń, a świadomość prawna obywateli jest wysoka, tym bardziej, że w społeczeństwie powszechna staje się wiedza, iż usuwanie drzew (krzewów) bez zezwolenia grozi daleko idącymi sankcjami finansowymi, których zakres niejednokrotnie może przekraczać możliwości zarobkowe osoby, która działania takie podjęła. W konkluzji artykułu wyrażono postulat przynajmniej stopniowego wprowadzania rozwiązań prawnych, które mają na celu ochronę szczególnie tych osób, które wprawdzie dokonały niedozwolonej ingerencji w drzewostan (usunęły bez zezwolenia drzewa lub krzewy) i z tego tytułu grozi im kara pieniężna, ale ingerencja ta była usprawiedliwiona szczególnymi okolicznościami (np. stanem wyższej konieczności wynikającym z zagrożenia dla życia lub zdrowia osób albo dla mienia).
    The article presents mechanisms operating in Polish legal system aiming at protection of greenery (trees and bushes), in the areas other than forest grounds, on the basis of administrative law regulations. The paper focuses on the problems of tree (bush) removal permit, conditions of its obtainment, particular obligation imposed on the property owners and involving a payment resulting from this obligation and the exemptions from this duty. Moreover, the Authors addressed the issue of consequences of a lack of this permit, which assume a real shape in the administrative decision of the district authorities imposing a financial penalty. The article analyzed also the problem who should be the addressee of the administrative decision imposing a penalty for unlicensed tree (bushes) removal and to what available legal remedies such person is entitled. In conclusion it was stated that Polish legal system properly protects greenery and legal awareness of the citizens is high, the more so as, the information that removing trees (bushes) without a permit could have far-reaching consequences, the range of which in many cases may exceed financial possibilities of a person who undertook such activities, becomes a common knowledge. In conclusion of the article the Authors postulate at least a gradual implementation of legal solutions specially aiming at protection of the persons who although were guilty of illegal interference into a tree stand (removed trees or bushes) without permission and so are facing financial penalty, yet their interference was justified by the circumstances (e.g. the state of necessity resulting from threat to human life, health or property).
    Źródło:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2012, 2/IV
    1732-5587
    Pojawia się w:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strict liability Regime in Poland
    Autorzy:
    Emil, Śliwiński,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/903134.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-11
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    objective liability
    administrative liability
    administrative monetary penalty
    administrative offence
    odpowiedzialność obiektywna
    odpowiedzialność administracyjna
    administracyjne kary pieniężne
    delikty administracyjne
    Opis:
    The article focuses on administrative violations, which are considered to be based on strict (or objective) liability model. Due to the lack of in-depth scholarly analysis of administrative liability, its principles had to be developed in the case-law of the Constitutional Tribunal, which influences the decisions of administrative courts. The recently introduced provisions of the Code of Administrative Procedure concerning administrative monetary penalties are also analysed. The conformity of this model with the guarantees provided by the European Convention on Human Rights is examined, as well. The analysis leads to the conclusion that three exculpatory circumstances are recognized in this regime: force majeure, necessity and ensuring the standard of diligence established by the Constitutional Tribunal.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2019, 82; 294-308
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Osoba zarządzająca” w rządowym projekcie ustawy zmieniającej ustawę o ochronie konkurencji i konsumentów
    The “manager” in the Government’s Draft Amendment Act to the Competition Act
    Autorzy:
    Piszcz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507846.pdf
    Data publikacji:
    2013-11-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    osoba zarządzająca; przedsiębiorstwo
    część przedsiębiorstwa
    odpowiedzialność osoby zarządzającej
    kary pieniężne
    manager
    undertaking
    part of an undertaking
    management liability, fines.
    Opis:
    Artykuł prezentuje wybrane rozwiązania dotyczące tzw. osoby zarządzającej zawarte w rządowym projekcie ustawy zmieniającej ustawę o ochronie konkurencji i konsumentów. Autorka wskazuje na pewne problemy, jakimi może skutkować wprowadzenie regulacji prawnych o treści proponowanej przez projektodawcę. Jednocześnie podejmuje próbę wskazania, w jaki sposób można zmodyfikować projektowane przepisy.
    This article considers a number of legal provisions concerning “managers” that have been included in the Government’s 2013 Draft Amendment Act to the Competition and Consumers Protection of 2007. The author indicates some potential difficulties that might arise if such provisions were in fact to be introduced into the national competition law system. At the same time, the author attempts to answer questions such as how the Draft could be modified.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2013, 2, 7; 23-30
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O odpowiedzialności osób fizycznych w polskim prawie konkurencji – de lege lata i de lege ferenda
    About the Project of Amendments of the Competition and Consumer Protection Act as well as the Guidelines thereto
    Autorzy:
    Syp, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507785.pdf
    Data publikacji:
    2012-10-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    odpowiedzialność osób fizycznych
    zmiany w prawie konkurencji
    polityka konkurencji
    kary pieniężne
    liability of individuals
    changes in competition law
    competition policy
    fines
    Opis:
    Artykuł porusza w głównej mierze kwestię proponowanych zmian w zakresie prawa konkurencji w Polsce, zakładających wprowadzenie odpowiedzialności osób fizycznych za dopuszczenie do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazu praktyk ograniczających konkurencję. W celu usystematyzowania wywodu, najpierw omówiono odpowiedzialność osób fizycznych na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (tzw. odpowiedzialność za naruszenia proceduralne). Dalej zaprezentowane zostały główne założenia odpowiedzialności osób fizycznych według propozycji polskiego organu antymonopolowego (tzw. odpowiedzialność sensu stricto o charakterze materialnoprawnym). Postulaty te zostały następnie skonfrontowane z dotychczas sformułowanymi stanowiskami (m.in. Stowarzyszenia Prawa Konkurencji czy Grupy Roboczej CARS). Wreszcie przedstawiona została autorska ocena proponowanego rozwiązania zakładającego odpowiedzialność osób fizycznych, uwzględniająca rozwiązania innych ustawodawstw w tym względzie oraz dorobek piśmiennictwa.
    The article focuses on the proposed amendments to the Polish Competition Act which would introduce the institution of an individual’s liability for allowing an undertaking to commit a violation of the prohibition of anti-competitive practices. Discussed first is the liability of individuals on the basis of current provisions of the Act on Competition and Consumer Protection (i.e. procedural infringements liability). Presented next are the main assumptions surrounding an individual’s liability as currently proposed by the Polish Antitrust Authority (i.e. substantive liability sensu stricto). These assumptions are confronted with the comments already submitted by, among others, the Polish Competition Law Association and the CARS Working Group. Presented in conclusions is the Author’s own evaluation of an individual’s liability taking into account the comparative law approach and the achievements of the doctrine.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2012, 1, 4; 7-19
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Administratywizacja karania
    Autorzy:
    Śliwiński, Emil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034071.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    administracyjne kary pieniężne
    sankcje administracyjne
    delikty administracyjne
    prawo wykroczeń
    karanie
    administrative monetary penalties
    administrative sanctions
    administrative violations
    petty offences law
    punishing
    Opis:
    Artykuł opisuje zjawisko administratywizacji karania. Polega ono na wyborze przez ustawodawcę przy regulowaniu danej dziedziny stosunków społecznych administracyjnych kar pieniężnych zamiast klasycznych instrumentów prawa represyjnego, takich jak utworzenie typu przestępstwa czy wykroczenia. Przeanalizowano w szczególności przyczyny takiego zjawiska. Ponadto (na przykładzie ustawodawstwa z ostatnich lat) opisano charakter administracyjnych kar pieniężnych. Dokonano także wskazania możliwych kierunków rozwoju odpowiedzialności administracyjnej w kontekście systemowym.
      The article describes the phenomenon of “administrativisation” of punishment. The legislator, when regulating an area of social relations, frequently chooses administrative monetary penalties instead of other instruments of repressive law, such as creating a crime or a petty offence. In particular the reasons for such a decision were analysed. On the basis of statutes adopted during last few years the character of the administrative monetary penalties was described. The possible directions of development of administrative liability in the context of system of law were also indicated.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2021, 97; 199-224
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Regulation of Administrative Fines in the Polish Code of Administrative Procedure
    Autorzy:
    Rafał, Stankiewicz,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902530.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-11
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    administrative sanctions
    administrative coercion
    administrative law
    administrative fines
    Code of Administrative Procedure
    sankcje administracyjne
    przymus administracyjny
    prawo administracyjne
    administracyjne kary pieniężne
    Kodeks postępowania administracyjnego
    Opis:
    This article presents the problems of administrative fines in the Code of Administrative Procedure. These solutions were introduced to this act in 2017. The amendment to the Code of Administrative Procedure provided for the introduction of a new section (Section VIa), the provisions of which lay down the rules for imposing administrative penalties, ie penalties, cases justifying waiving the imposition of a penalty and granting the public administration authority the prescription, limitation of the imposition and enforcement of the penalty, and also the rules of postponement, payment in installments and cancellation of penalties. This article presents only selected issues of the regulation of imposing administrative fines in the Code of Administrative Procedure.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2019, 82; 263-273
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Usługi telekomunikacyjne o podwyższonej opłacie
    Premium Rate Services
    Autorzy:
    Piątek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507838.pdf
    Data publikacji:
    2012-11-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    usługi o podwyższonej opłacie
    świadczenie dodatkowe
    obowiązek informacyjny
    blokowanie połączeń
    kary pieniężne
    premium rate service
    value added service
    information obligation
    blocking of connections
    fines
    Opis:
    Artykuł przedstawia przyczyny i następstwa nowelizacji Prawa telekomunikacyjnego z 2011 roku w zakresie warunków świadczenia usług o podwyższonej opłacie, w skład których obok usługi telekomunikacyjnej wchodzi dodatkowe świadczenie. Masowe naruszenia interesów użytkowników i niepowodzenie samoregulacji spowodowało wprowadzenie środków daleko wykraczających poza wymagania ochronne Unii Europejskiej. Dokonano analizy obowiązków informacyjnych dostawców przy promocji usług o podwyższonej opłacie, zawieraniu umowy i w czasie korzystania z usług. Omówiono środki zapewniające osobom korzystającym z tych usług możliwości kontroli nad wydatkami. Przedstawiono kompetencje regulatora dotyczące egzekwowania obowiązków dostawców tych usług oraz wykonawców świadczeń dodatkowych.
    This paper aims to present grounds and results of the 2011 amendment of Telecommunications Law concerning provisions on the delivery of prime rate services, that combine the telecommunications service with value added service. Extensive infringements of users’ rights and failure of selfregulation initiatives resulted in the introduction of protective regulations exceeding the requirements of the European Union. The analyze regards the suppliers’ information obligations related to the promotion of those services, conclusion of service contract and the process of service provision. The article addresses measures that provide users of premium rate services with controls over the amount of expenses related to the service. The competences of the regulator aimed at the enforcement of obligations imposed on telecommunications service providers and suppliers of value added part of the service were discussed in detail.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2012, 1, 5; 40-57
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność administracyjnoprawna dostawców usług medialnych za propagowanie mowy nienawiści
    Legal liability of broadcasters for hate speech
    Autorzy:
    Grzesiok-Horosz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/697066.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    usługa medialna
    dostawca usługi medialnej
    mowa nienawiści
    Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
    kary pieniężne
    media service
    broadcaster
    hate speech
    The National Broadcasting Council
    financial penalties
    Opis:
    Programmes or other broadcasts may not promote actions contrary to law, in particular, they may not include contents inciting to hatred. The Act on Broadcasting Corporation and Television contains also regulations about financial penalties imposed on broadcasters by The Chairman of the National Broadcasting Council.
    Przepisy UTRV nakładają na dostawców usług medialnych obowiązek właściwego kształtowania przekazu medialnego, stanowiąc, że audycje i inne przekazy nie mogą propagować działań sprzecznych z prawem, jakim jest m.in. nawoływanie do nienawiści. Naruszenie obowiązków w tym zakresie rodzi odpowiedzialność prawną nadawcy oraz podmiotu dostarczającego audiowizualną usługę medialną na żądanie. W trybie i na zasadach opisanych w niniejszym artykule Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nakłada na dostawcę usług medialnych karę pieniężną.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2020, 18, 1; 9-28
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych jako organ właściwy w sprawie ochrony danych osobowych w Polsce - uwagi de lege lata
    The President of Personal Data Protection Office as the competent authority for the protection of personal data in Poland - de lege lata comments
    Autorzy:
    Frątczak, Marta
    Kwaśniewski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408265.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
    Tematy:
    ochrona danych
    dane osobowe
    organ nadzorczy
    RODO
    administracyjne kary pieniężne
    Prezes UODO
    data protection
    personal data
    supervisory authority
    GDPR
    administrative fines
    the President of the PDPO
    Opis:
    Artykuł został poświęcony nowemu organowi nadzorczemu w Polsce – jakim jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych. Prezes UODO jest sukcesorem poprzedniego organu ochrony danych osobowych jakim był Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych. W artykule omówiono ogólne warunki związane z powoływaniem organu nadzoru w sprawach dotyczących ochrony danych osobowych wynikające z przepisów RODO. W publikacji przedstawiono zakres właściwości, wymogi formalne do objęcia stanowiska Prezesa UODO, które wynikają z ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych. W drugiej części przedstawiono zadania, kompetencje i uprawnienia Prezesa UODO, biorąc pod uwagę w szczególności kompetencje związane z nakładaniem kar za nieprzestrzeganie przepisów, dotyczących ochrony danych osobowych. Artykuł powstał w oparciu o analizę aktów prawnych oraz dostępnej literatury przedmiotu.
    The article was devoted to the new supervisory authority in Poland – the President of the Personal Data Protection Office. The President of the PDPO is the successor of the previous personal data protection authority, which was the Inspector General for Personal Data Protection. In the article, the general requirements connected to the appointment of a supervisory authority for personal data protection resulting from the provisions of the GDPR, were discussed. The formal requirements and conditions that are required to assume the post of the President of the PDPO resulting from the Act of 10 May 2018 on the Protection of Personal Data were also described. In the second part of the article, the tasks, competences, and powers of the President of the PDPO were presented, with special regard to competences connected to imposing administrative fines for the infringement of personal data protection provisions. The article is based on the analysis of legal acts and available literature on the subject.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne; 2020, 16, 3; 12-33
    1896-4087
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag do projektu założeń ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów
    A few remarks on the draft assumptions for an Act amending the Act on competition and consumer protection
    Autorzy:
    Piszcz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508304.pdf
    Data publikacji:
    2012-07-04
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    konsultacje społeczne
    kontrola
    nakaz zaniechania praktyki
    ugoda
    kary pieniężne
    public consultations
    inspection
    order to bring an infringement to an end (cease and desist order); settlement
    fines
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest wybranym zagadnieniom i propozycjom zmian przedstawionym w projekcie założeń ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (uokik). Projekt został opublikowany przez Prezesa UOKiK i przekazany do konsultacji społecznych w maju 2012 r. W pierwszej kolejności autorka zwraca uwagę na znaczenie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej dla projektowania zmian przepisów uokik o kontroli w toku postępowania przed Prezesem UOKiK. Po drugie, artykuł porusza niektóre kwestie dotyczące środków zaradczych oraz tzw. dobrowolnego poddania się karze. W ostatnim części autorka skupia uwagę na pewnych problemach związanych z karami pieniężnymi oraz odpowiedzialnością osób fizycznych.
    The article is concerned with the discussion of some of the issues and suggestions outlined in the draft assumptions for an act amending the Act on competition and consumer protection (ACCP). The draft document was published by the President of the Office of Competition and Consumer Protection (OCCP) for consultation in May 2012. First, the author explains the significance of the Act on freedom of economic activity for drafting amendments to the provisions in ACCP relating to inspections in proceedings before the President of the OCCP. Second, emphasis is laid on some issues related to remedies and so-called no-contest plea. Last, the author concentrates on some problems related to fines and liability of individuals.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2012, 1, 2; 7-15
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Admissibility of Mitigation of the Administrative Monetary Penalty for the Occupation of the Road Lane without Permission in the Light of Article 189D of the Code of Administrative Procedure
    Autorzy:
    Sylwia, Łazuk,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902938.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-08
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    administrative monetary penalty
    mitigation
    Code of Administrative Procedure
    public roads
    Act on Public Roads
    administracyjne kary pieniężne
    Kodeks postępowania administracyjnego
    drogi publiczne
    Ustawa o drogach publicznych
    Opis:
    It should be noted that not every monetary penalty can be mitigated pursuant to article 189d of the Code of Administrative Procedure – if special provisions include premises which should be followed by the authority in the course of imposing a penalty, then it is impossible to make auxiliary use of the guidelines expressed in the Code (following the principle lex specialis derogat legi generali). Pursuant to article 40 (12) of the Act on Public Roads, the occupation of the road lane for non-road purposes without appropriate permission is punishable with an administrative monetary penalty. In this article, the authors discuss the admissibility of mitigation of the administrative monetary penalty for the occupation of the road lane in the light of article 189d of the Code of Administrative Procedure.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2019, 82; 189-197
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wylanie dziecka z kąpielą” – czyli o leniency plus w Polsce
    “Throwing out the baby with the bathwater” – about leniency plus in Poland
    Autorzy:
    Syp, Szymon
    Semeniuk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508370.pdf
    Data publikacji:
    2013-11-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    prawo konkurencji
    zmiany w prawie konkurencji
    leniency plus
    amnesty plus
    kary pieniężne
    inność porozumienia
    Polish competition law
    changes to the Polish competition law
    administrative fines
    another agreement
    Opis:
    Przedmiotowy artykuł stanowi próbę oceny planowanych zmian w prawie konkurencji. Autorzy w sposób szczegółowy omawiają konstrukcję prawną, która stanowić ma novum w polskim prawie konkurencji: instytucję leniency plus. Polegać ma ona na przyznaniu dodatkowej obniżki kary pieniężnej dla przedsiębiorcy (leniency plus), który złożył wniosek leniency, ale nie udało mu się uzyskać odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej, a który zdecydował się na ujawnienie Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dodatkowych informacji o innym, dotychczas nieznanym – niedozwolonym porozumieniu, w którym bierze udział. Systematyka wywodu obejmuje w pierwszej kolejności omówienie instytucji leniency plus wraz ze stanowiskiem (również krytycznym) autorów co do jej uzasadnienia ekonomicznego, proponowanego kształtu i wpływu na wzrost wykrywalności porozumień antykonkurencyjnych. Wreszcie trzon wywodu stanowią uwagi dotyczące rozumienia tzw. inności porozumienia i wybranych, związanych z tym problemów konstrukcyjnych.
    This paper aims to assess the planned changes to the Polish Competition Act of 2007 discussing in detail the introduction of a legal institution which is a novum for the Polish legal system – leniency plus. The goal of leniency plus is to grant an additional fine reduction to an entrepreneur that submitted an unsuccessful leniency application (which, under the current law, would not give rise to a fine reduction), but disclosed to the NCA information on another, so far unknown illegal agreement in which that company participates. The paper first discusses the institution of leniency plus and criticizes its economic justification, its proposed form and in determining the meaning of “another” agreement.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2013, 2, 7; 31-41
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ regulacji typu soft law na orzecznictwo sądów polskich orzekających w sprawach kar nakładanych za praktyki ograniczające konkurencję (na wybranych przykładach)
    Autorzy:
    Famirska, Sabina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2231085.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    praktyki ograniczające konkurencję
    naruszenie prawa konkurencji
    kary pieniężne
    metoda ustalania kar pieniężnych
    soft law
    wyjaśnienia w sprawie kar pieniężnych za stosowanie praktyk ograniczających konkurencję
    orzecznictwo sądów polskich
    Opis:
    Artykuł zawiera analizę wpływu oficjalnych wyjaśnień Prezesa UOKiK dotyczących wymierzania kar pieniężnych za stosowanie praktyk ograniczających konkurencję na orzecznictwo sądów polskich. W pierwszej kolejności autorka poddaje analizie metodę ustalania wysokości kar pieniężnych wynikającą z wyjaśnień Prezesa UOKiK oraz przedstawia pojawiające się w piśmiennictwie zastrzeżenia dotyczące tej metodologii. Następnie przedstawia wybrane orzeczenia sądów polskich, w których zastosowano lub odwoływano się w różnym zakresie do metodologii stosowanej przez Prezesa UOKiK. Na koniec sygnalizuje zaś wątpliwości dotyczące stosowania przed sądy metodologii zaczerpniętej z dokumentu o niewiążącym charakterze.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2020, 9, 5; 141-151
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag do projektu nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów
    A few comments on the Draft Amendment to the Act on Competition and Consumer Protection
    Autorzy:
    Maziarz, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508408.pdf
    Data publikacji:
    2013-11-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    zmiany w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów
    środki zaradcze
    kary pieniężne
    program łagodzenia kar
    leniency
    changes in the Act on competition and consumer protection
    remedies
    penalties
    leniency program
    Opis:
    Artykuł przedstawia wybrane propozycje zmian zawarte w projekcie ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego. Wybrane rozwiązania zostały poddane analizie w porównaniu z analogicznymi rozwiązaniami przyjętymi w prawie Unii Europejskiej oraz w prawie wybranych krajów. Dodatkowo artykuł dokonuje oceny planowanych zmian w odniesieniu do postulatów doktryny. W podsumowaniu przedstawiono syntetyczną ocenę całego projektu ustawy nowelizacyjnej.
    This paper presents some of the changes proposed by the Draft Act Amending the Law on Competition and Consumer Protection of 2007. They are analyzed in comparison with analogous solutions adopted in EU law as well as in selected cou ntries. The article also assesses the planned amendments in light of the views expressed by Polish doctrine. The summary of the article contains a synthetic evaluation of the entire Draft Amendment Act.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2013, 2, 7; 8-15
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Naruszenie obowiązku współpracy z organem nadzorczym w sprawach z zakresu ochrony danych osobowych jako podstawa do nałożenia administracyjnej kary pieniężnej
    Lack of cooperation with the supervisory authority as basis for imposing administrative fines
    Autorzy:
    Łuczak-Tarka, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057197.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-19
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    personal data protection law
    supervisory authority
    President of the Personal Data Protection Office
    controller responsibilities
    administrative fines
    prawo ochrony danych osobowych
    organ ochrony danych osobowych
    Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych
    obowiązki administratora
    administracyjne kary pieniężne
    Opis:
    Przedmiot badań: Niniejsze opracowanie poświęcone zostało analizie obowiązku prawnego współpracy podmiotów zobowiązanych do stosowania tzw. ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych (znanego szerzej jako RODO) z organem nadzorczym, którym w Polsce jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych, oraz konsekwencjom jego naruszenia. Przedmiotem swoich dociekań autorka artykułu uczyniła normy prawa ochrony danych osobowych oraz praktykę ich stosowania. Cel badawczy: Podstawowym celem niniejszego artykułu jest ustalenie i ocena czy rozwiązania prawne przyjęte w art. 31 RODO są właściwe i wystarczające z punktu widzenia zapewnienia sprawnej realizacji zadań powierzonych organom nadzorczym odpowiedzialnym za monitorowanie stosowania przepisów o ochronie danych osobowych. 1 Metoda badawcza: Podstawową, zastosowaną w przypadku niniejszego opracowania metodą badawczą jest analiza materiału normatywnego i poglądów piśmiennictwa. Ponadto, w oparciu o rozstrzygnięcia Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych analizie poddano stosowanie prawa ochrony danych osobowych we wskazanym powyżej zakresie. Wyniki: Obowiązek współpracy z organem nadzorczym, wyrażony wprost po raz pierwszy na gruncie przepisów tzw. ogólnego rozporządzenia o ochronie danych, jest ważnym instrumentem zapewniającym niezakłóconą realizację kompetencji przyznanych organowi nadzorczemu. W tym kontekście jest on jednym z elementów składających się na fundament europejskiej reformy prawa ochrony danych osobowych, jakim jest wzmocnienie pozycji organu nadzorczego w relacji z administratorami, podmiotami przetwarzającymi – oraz gdy ma to zastosowanie – ich przedstawicielami. Wprowadzenie możliwości zastosowania sankcji finansowej jako konsekwencji naruszenia art. 31 RODO zapewnia możliwość urzeczywistnienia tego celu i pozwala na realne dyscyplinowanie podmiotów zobowiązanych do stosowania przepisów ogólnego rozporządzenia – zarówno w wymiarze indywidualno-, jak i ogólnoprewencyjnym, tj. zarówno w stosunku do samego podmiotu ukaranego, jak i do przyszłych adresatów żądań kierowanych przez organ. Jak pokazuje ponad 3-letnia praktyka stosowania przepisów ogólnego rozporządzenia, przyjęcie przez prawodawcę europejskiego takiego rozwiązania okazało się konieczne. Możliwość nałożenia administracyjnej kary pieniężnej, w przypadku naruszenia obowiązku współpracy z organem nadzorczym, może się okazać jednym z niewielu, a czasem wręcz jedynym narzędziem, po który organ będzie mógł sięgnąć, dążąc do niezakłóconej i terminowej realizacji powierzonych mu zadań, w tym przede wszystkim monitorowania i egzekwowania stosowania ogólnego rozporządzenia. Tym samym norma ta w sposób pośredni wpływa również na realizację praw osób, których dane dotyczą. Z drugiej strony, zastosowana na gruncie art. 31 RODO konstrukcja prawna, z którą wiąże się konieczność odwołania do innych przepisów ogólnego rozporządzenia określających kompetencje organu, chroni te podmioty przed jej ewentualnym nadużywaniem i ma istotny wymiar gwarancyjny.
    Background: The study deals with the analysis of the legal obligation of cooperation by subjects required to employ the norms of the GDPR with the supervisory authority, in case of Poland, the President of the Personal Data Protection Office, and the consequences of lack of such cooperation. The Author investigates the norms of the personal data protection law and their use in practice. Research purpose: The primary goal of this study is to establish whether the solutions adopted in Article 31 of the GDPR are enough when considering the mandate of supervisory authorities. Methods: The primary method used in this study has been the analysis of the normative material and scholarly review. Additionally, the decisions of the President of the Personal Data Protection Office have served as the basis for analysis of employment of GDPR relevant norms in this regard. Conclusions: The duty of the controller to cooperate with the supervisory authority, first stated in the GDPR, is an important instrument to ensure the execution of power granted to a supervisory authority. In that context it serves as one of the keystones of European personal data protection reform, as strengthening of the supervisory authority in relation to controllers, processors and – if applicable – their representatives. The introduction of administrative fines as a result of violating Article 31 ensures that this goal is met and allows for real disciplining of subjects required to employ the norms of the GDPR, both individually and generally. As demonstrated over the last three years of its use, the adoption of such solution by the European lawmakers has been necessary. The possibility of imposing administrative fines for lack of cooperation with the supervisory authority might be one of the few, and sometimes the only, tools that such authorities can employ to ensure the accomplishment of its mandate, especially in regard to monitoring and enforcing GDPR execution. Therefore, this norm indirectly affects the exercise of data subjects’ rights. On the other hand, the legal construct of Article 31 requires the implication of other GDPR norms by the authority, which serves to protect them from abuse by the institution.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 121; 105-124
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza wybranych regulacji wprowadzonych ustawą o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi – jakie zmiany w polskim prawie?
    Analysis of essential issues related to the act on counteracting the unfair use of superior bargaining power in the trade in agricultural and food products – what changes in Polish law?
    Autorzy:
    Salitra, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508597.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    przewaga kontraktowa
    produkty rolne i spożywcze
    administracyjne kary pieniężne
    nieuczciwe wykorzystywanie przewagi kontraktowej
    nieuczciwe praktyki
    Prezes UOKiK
    konkurencja
    contractual advantage
    agricultural and food products
    fines
    unfair use of contractual advantage
    unfair practices
    President of UOKiK
    competition
    Opis:
    The article presents selected provisions contained in the Act of 15 December 2016 on counteracting the unfair use of superior bargaining power in the trade in agricultural and food products, which has been prepared by the Ministry of Agriculture and Rural Development. The Act provides for an administrative fine for the unfair use of superior bargaining power. A proceeding of this nature shall be initiated by the President of UOKiK ex officio, rather than by request of any party to such proceeding. However, any entrepreneur with a reasonable suspicion of being the subject to a practices involving the unfair use of superior bargaining power may submit a complaint to UOKiK. It is the intention of the author to present a brief description of what are believed to be the key provisions contained in the new Act and show some difficulties that entrepreneurs may face when evaluating their activities for compliance with the provisions of this Act.
    Artykuł prezentuje wybrane regulacje zawarte w ustawie z 15 grudnia 2016 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi przygotowanej przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Ustawa dotyczy wprowadzenia pieniężnych kar administracyjnych za nieuczciwe wykorzystywanie przewagi kontraktowej. Postępowanie będzie wszczynał z urzędu Prezes UOKiK, a zawiadomienie dotyczące podejrzenia stosowania tych praktyk będzie mógł zgłosić przedsiębiorca, jeżeli podejrzewa stosowanie takich praktyk wobec siebie. Autorka podejmuje próbę przedstawienia zwięzłego opisu najistotniejszych – w jej ocenie – postanowień zawartych w ww. ustawie. Jednocześnie wskazuje na pewne trudności, z jakimi mogą spotkać się przedsiębiorcy przy ocenie swoich działań pod kątem zgodności z przepisami omawianej ustawy.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 1; 126-140
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność z tytułu naruszenia obowiązku stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w orzecznictwie Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Sądu Apelacyjnego w Warszawie
    Liability for the breach of the obligation to comply with the restrictions on the supply and consumption of electricity in the jurisprudence of the Court of Competition and Consumer Protection and the Court of Appeal in Warsaw
    Autorzy:
    Będkowski-Kozioł, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2170526.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
    Tematy:
    bezpieczeństwo energetyczne
    ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej
    kary pieniężne
    Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
    Sąd Apelacyjny w Warszawie
    energy security
    limitations in the supply and consumption of electricity
    fines
    Court of Competition and Consumer Protection
    Court of Appeal in Warsaw
    Opis:
    W celu zagwarantowania bezpieczeństwa energetycznego, w tym bezpieczeństwa dostarczania paliw i energii, ustawa z 10.04.1997 r. – Prawo energetyczne przewiduje szereg instrumentów prawnych. Wśród nich można wskazać spoczywający na odbiorcach energii elektrycznej obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej przewidziany w art. 11–11f ustawy. Naruszenie tego obowiązku podlega sankcji w postaci kary pieniężnej nakładanej na odbiorcę przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy. Celem niniejszego artykułu jest omówienie wyroków Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Sądu Apelacyjnego w Warszawie, wydanych wskutek wniesienia odwołania przez odbiorców od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, w odniesieniu do przesłanek ponoszenia przez odbiorców odpowiedzialności za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej oraz przesłanek ustalania wysokości kary pieniężnej albo odstąpienia od jej wymierzenia w takich wypadkach.
    In order to guarantee the energy security, including the security of fuel and energy supply, the Act of 10 April 1997 on Energy Law provides for a number of legal instruments. Among them, the obligation on electricity consumers to comply with the restrictions in the supply and consumption of electricity provided for in Art. 11–11f can be named. Violation of this obligation is subject to a sanction in the form of a fine imposed by the President of the Energy Regulatory Office on energy consumers pursuant to Art. 56 sec. 1 point 3a. The purpose of this article is to discuss the judgments of the Court of Competition and Consumer Protection and the Court of Appeal in Warsaw issued as a result of an appeal by energy consumers against these decisions of the President of the Energy Regulatory Office, with regard to the grounds and conditions for liability by energy consumers for failure to comply with restrictions in the supply and consumption of electricity as well as the conditions for determining the amount of a financial penalty or withdrawing from its imposition in such cases.
    Źródło:
    Prawo w Działaniu; 2022, 50; 169-194
    2084-1906
    2657-4691
    Pojawia się w:
    Prawo w Działaniu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagadnienia konstytucyjności sposobu liczenia oraz miarkowania kar administracyjnych dla przedsiębiorców wynikające z ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych
    Autorzy:
    Stryczyńska, Jadwiga
    Białasik, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20874732.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    zatory
    kary administracyjne
    miarkowanie kary
    opóźnienia w transakcjach handlowych
    ustawa zatorowa
    świadczenia pieniężne
    Opis:
    Postępowania prowadzone na podstawie ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych dostarczają znacznych wątpliwości natury praktycznej i interpretacyjnej. Konstrukcja niektórych, wprowadzonych ustawą zatorową, przepisów spowodowała zaistnienie wątpliwości, które ze względu na ich charakter oraz pozycję przedsiębiorcy, mogą być postrzegane jako naruszające podstawowe uprawnienia strony w postępowaniu administracyjnym. Z praktyki wynika bowiem, że niektóre z regulacji wpłynęły na odmienność sytuacji przedsiębiorców w zbliżonych stanach faktycznych. Co więcej, prowadzone postępowania, ich długość oraz poziom skomplikowania wpłynęły również na wysokość orzeczonych kar administracyjnych. W artykule poruszono problemy związane z modelem liczenia kar administracyjnych oraz ich miarkowania przed dokonaniem zmiany przepisów z dniem 8 grudnia 2022 r. oraz po ich wprowadzeniu. Autorki dokonały również analizy rozwiązań regulacyjnych wprowadzonych w zakresie przeciwdziałania opóźnieniom w płatnościach w innych krajach Europy.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2023, 12, 3; 35-53
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    System kar pieniężnych w polskiej ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów – potrzeba i kierunek dalszych zmian
    System of pecuniary sanctions in Polish competition law – the need and direction for further changes
    Autorzy:
    Modzelewska de Raad, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508110.pdf
    Data publikacji:
    2015-04-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    sankcje antymonopolowe
    instrumenty egzekwowania reguł konkurencji
    kary pieniężne
    polityka karania
    kara za praktyki ograniczające konkurencję
    kara na osoby fizyczne za dopuszczenie do naruszenia prawa antymonopolowego
    kara sprawiedliwa
    kara optymalna
    anti-trust
    sanctions
    enforcement instruments
    pecuniary sanctions
    sanctioning policy
    anti-trust fines
    fines on individuals
    fair fine
    optimal fine
    Opis:
    W pierwszej części, artykuł omawia wady i niekonsekwencje systemu sankcji w polskiej Ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów („uokik”). Kary w uokik są określone jako % obrotu, określona kwota pieniężna bądź jako wielokrotność przeciętnego wynagrodzenia; niektóre są wyrażone w PLN , a niektóre – w EUR. Efektem tego mogą być nieuzasadnione różnice w wysokościach kar nakładanych przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. W dalszej części, artykuł wyjaśnia, że systemowo – kary pieniężne i ich egzekwowanie powinny być ostrożnie wyważone na tle innych możliwych konsekwencji naruszenia prawa antymonopolowego w danej jurysdykcji. Na tym tle autorka prezentuje możliwe i spodziewane zmiany w aktualnej polityce karania, ze szczególnym uwzględnieniem tych zmian, które mogą wynikać ze zmienionej obecnie uokik. Jedną z zasadniczych kwestii wpływających na wysokość sankcji jest ustalenie tzw. kwoty bazowej. Zasady adekwatności i proporcjonalności wskazują, że punktem referencyjnym w tym względzie powinny być przychody przedsiębiorcy osiągnięte ze sprzedaży dóbr lub usług, będących przedmiotem praktyki.
    In its initial part, the article discusses the drawbacks and inconsistencies in the sanctioning system provided by the current Act on Competition and Consumers Protection (the “Act”). In the Act, pecuniary fines are expressed as a % of the turnover, as a lump-sum, or a multiplication of the average income; some are set out in PLN, others in EUR. Such an inconsistent approach may thus lead to unfair differences in the fines imposed by the UOKiK President (President of the Office for Competition and Consumer Protection). The paper explains also that pecuniary sanctions and their execution should be carefully balanced with other types of sanctions envisaged for antitrust violations in a given jurisdiction. In the following part of the paper, the Author anticipates possible (and required) changes in the actual execution of fines, in particular those that are promoted by the amended Act. One of the crucial issues here is the establishment of the base amount for the fine calculation. It is claimed that proportionality and fairness should make the sanctioning authority look at the income reached from the sales of the goods/services subject of the violation. The paper strives also to identify major problems surrounding sanctioning policy in antitrust enforcement in the EU and the US. Many competition authorities and legislator continue to work on designing the most effective measures possible to discourage antitrust violations, which are often repeatedly committed by the same companies. Indeed, apart from effectiveness, the fine should be fair and proportional, a consideration to which the rest of the paper is devoted. Hence, several questions arise in light of Polish jurisprudence in this area: should the fine for the same type of violation have the same reference base; should the first violation of a given type be sanctioned more leniently, or should fines for procedural actions be kept in proportion to fines for substantive violation. The paper’s purpose is not to answer these questions in an exhaustive manner but to make legislators aware of a broader context and interdependencies of their sanctioning policy in order to create effective, but also fair and proportional, enforcement of competition rules in Poland.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2015, 4, 2; 93-105
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terminy na składanie sprawozdań na podstawie ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach
    Date for the reports from the Act of 13th September 1996 on Maintaining cleanliness and order in municipalities
    Сроки предоставления отчетов согласно закону о поддержании чистоты и порядка на территории гмины от 13 сентября 1996 года
    Termini per la presentazione dei resoconti a norma della legge 13 settembre 1996 di mantenere la pulizia e l’ordine nei comuni
    Autorzy:
    Nawrot, Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489179.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    sprawozdania
    terminy
    odpady komunalne
    utrzymanie czystości i porządku w gminach
    administracyjne kary pieniężne
    reports
    dates
    municipal waste
    maintaining cleanliness and order in municipalities
    administrative monetary penalties
    отчеты
    сроки
    бытовые отходы
    поддержание чистоты и порядка на
    территории гмины
    административные денежные штрафы
    resoconti
    termini
    rifiuti urbani
    mantenere la pulizia e l’ordine nei comuni
    sanzioni amministrativi
    Opis:
    Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wątpliwości związanych z terminami na składanie sprawozdań wskazanych w ustawie z dnia 13 września 1996 roku o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz tzw. sprawozdań zerowych. Stany faktyczne, dotyczące nakładania kar administracyjnych za nieterminowe złożenie sprawozdań sporządzanych przez podmioty prowadzące działalność na podstawie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, wielokrotnie były analizowane przez sądy administracyjne. Nie do końca precyzyjna redakcja przepisów oraz brak do pewnego momentu niektórych regulacji, spory co do charakteru terminu określonego dla poszczególnych sprawozdań, milczenie literatury dotyczącej tego problemu, a także rozbieżności w orzecznictwie skłaniają do pochylenia się nad tym tematem. Również nie do końca jasna pozostaje kwestia sprawozdań zerowych składanych przez podmioty prowadzące działalność na podstawie powyższej ustawy. W pierwszej części artykułu autor omawia obowiązujące przepisy w tym zakresie, w tym tych dotyczących obowiązków sprawozdawczych, następnie przechodzi do przedstawienia poglądów doktryny i dotychczasowego orzecznictwa. W dalszej części zaprezentowano wnioski płynące z tej analizy. W części ostatniej omówiono kwestię wymogu składania sprawozdań zerowych.
    The main aim of this paper is to present doubts connected with the date for the reports from the Act of 13th September 1996 on Maintaining cleanliness and order in municipalities and the issue of the “null reports”. Cases concerning administrative monetary penalties for delayed reports prepared by the entities conducting activity on the basis of the Act on Maintaining cleanliness and order in municipalities, were analyzed by the administrative courts multiple times. Imprecise redaction of some articles, lack of some regulations untill a certain moment, the absence thereof in the literature and disparity in judicature make this issue worth being considered again. Also the issue of the “null reports” is still not clear. In the first part, the author analyzes regulations in this matter, including the reporting obligations. Further, the views from the doctrine and the jurisdiction are presented. In the following part, the evaluation of present regulations is made. The last part concerns the “null reports”.
    В настоящей статье приводятся размышления автора о целесообразности сроков предоставления отчетов, указанных в законе о поддержании чистоты и порядка на территории гмины от 13 сентября 1996 года, а также так называемых нулевых отчетов. Ситуация, де-факто сложившаяся в связи с наложением административных штрафов за несвоевременное предоставление отчетов субъектами, деятельность которых регулируется данным законом, неоднократно становилась предметом рассмотрения административных судов. Недостаточно четкие формулировки некоторых положений закона, отсутствие целого ряда положений, споры вокруг сроков предоставления отдельных отчетов, отсутствие публикаций на эту тему, а также противоречивость судебной практики — все это делает данную проблему заслуживающей особого внимания. Не до конца понятным остается и вопрос предоставления нулевых отчетов субъектами, деятельность которых регулируется данным законом. В первой части статьи оговаривается действующий в этой области порядок регулирования, в том числе касающийся отчетной деятельности. Далее автор рассматривает правовую доктрину и существующую по данному вопросу судебную практику и делает выводы на основании проведенного анализа. В последней части статьи поднимаются вопросы предоставления нулевых отчетов.
    L’oggetto di questo articolo è la descrizione dei dubbi relativi ai termini per la presentazione dei resoconti a norma della legge 13 settembre 1996 di mantenere la pulizia e l’ordine nei comuni e anche cosiddette i “resoconti neutre”. Fatti accertati, riguardanti l’imposizione di sanzioni amministrative per mancato rispetto del termine per la presentazione dei resoconti elaborate dai soggetti che svolgono un’attività a norma della legge 13 settembre 1996 di mantenere la pulizia e l’ordine nei comuni, erano analizatti molte volte dai tribunali amministrativi. La redazione di norme non precisa e anche l’assenza di una regolazione ad un certo punto, controversie riguardanti il carattere del termine specificato per alcuni resoconti, quiete in letteratura relativa a questo problema e anche discrepanze nella giurisprudenza sono le ragioni per analizzare questo tema. Altresi la questione dei resoconti neutre, presentate dai soggetti che svolgono un’attività in base alla norma sopra descritta, non è abbastanza chiara. Nella prima parte dell’articolo l’autore descrive le norme in vigore in questo ambito, incluse le norme che riguardano gli obblighi di resoconti, poi l’autore passa alla presentazione dei giudizi di dottrina e alla giurisprudenza attuale. In seguito, l’autore presenta le conclusioni di quest’analisi. Nell’ultima parte è stata descritta la questione di resoconti neutre.
    Źródło:
    Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2019, 1; 105-121
    2451-3431
    Pojawia się w:
    Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność administracyjna w ochronie środowiska
    Administrative Liability in Environmental Protection
    Autorzy:
    Łyżwa, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1845576.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    odpowiedzialność administracyjna w ochronie środowiska
    instrumenty odpowiedzialności administracyjnej
    zadośćuczynienie administracyjne
    zapobieganie i naprawianie szkód w środowisku
    wstrzymanie działalności zagrażającej środowisku
    administracyjne kary pieniężne i opłaty podwyższone
    administrative liability in environmental protection
    instruments of administrative liability
    administrative compensation
    prevention and redressing harm to environment
    halting environment-threatening activity
    administrative fines and raised fees
    Opis:
    The doctrine of environmental protection has always accepted the institution of administrative liability manifest in the fact that an entity that uses the environment unlawfully bears administrative liability regardless of civil or penal liability. The former was ultimately codified on 27 April 2001 in Law on Environmental Protection (i.e. Dziennik Ustaw [Journal of Laws] of 2008, No. 25, Item 150 as amended) as part of Title VI, section entitled “Administrative liability.” Administrative liability can be the subject of proceedings instituted ex officio only, which is the case for administrative proceedings concerning environmental protection. It is realized by means of relevant legal instruments i.e. decisions obliging a given entity to limit his impact on the environment and restore it to the former state, decisions to halt the activity or operation of installation of a legal entity or physical person using the environment, and decisions withdrawing or restricting previously obtained rights to use the environment. In principle, this is objective liability, therefore independent of the guilt. One can distinguish two basic forms of administrative liability: 1) administrative compensation as well as prevention and redressing harm to the environment, 2) halting activity, including withdrawing or restricting the existing decisions. Legal regulations concerning administrative liability provided by Law on Environmental Protection are not comprehensive, though. More regulations can be found in other acts, especially the law of 9 June 2011 “Geology and mining law” (Journal of Laws No. 163, Item 981 as amended) and the law of 27 April 2001 on waste material (Journal of Laws [2010], No. 185, Item 1243), which does not demonstrate inconsistency of law in this respect but rather points to the unique character of the subject matter.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 1; 113-129
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowelizacja ustawy o odpadach: nowe obowiązki przedsiębiorców zbierających lub/i przetwarzających odpady — wybrane aspekty
    The amendment to the Waste Act: new obligations of the entrepreneurs collecting and / or processing waste — selected aspects
    Новая редакция закона об отходах: новые обязанности предпринимателей, собирающих и/или перерабатывающих отходы Избранные аспекты
    Modifica della legge sui rifiuti: nuovi obblighi degli imprenditori che raccolgono e / o trattano i rifiuti — aspetti selezionati
    Autorzy:
    Brzóska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489152.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    odpady
    magazynowanie odpadów
    odmowa wydania zezwolenia
    monitoring wizyjny
    zabezpieczenie roszczeń
    administracyjne kary pieniężne
    karalność członków organów spółek
    zmiana decyzji administracyjnej
    waste
    waste storage
    refusal to issue a permit
    video monitoring
    security of claims
    administrative monetary penalties
    penalties of members of corporate bodies
    change of administrative decision
    отходы
    хранение отходов
    отказ в выдаче разрешения
    видеомониторинг
    обеспечения исковых требований
    административные денежные штрафы
    уголовная ответственность для членов правления компаний
    изменение административного решения
    rifiutti
    deposito dei rifiuti
    rifiuto di autorizzazione
    monitoraggio video
    sicurezza per i reclami
    sanzioni amministrativi
    punizione dei membri degli organi aziendali
    rettifica di una decisione amministrativa
    Opis:
    Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wątpliwości związanych z nowymi instrumentami prawnymi wprowadzonymi ustawą z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2018 poz. 1592), która weszła w życie w dniu 5 września 2018 r. Nowelizacja ustawy o odpadach, uchwalana w atmosferze przetaczających się przez Polskę w okresie czerwca – lipca 2018 r. pożarów instalacji do zagospodarowywania odpadów oraz tzw. dzikich wysypisk, miała stanowić antidotum na problemy dotyczące nadmiernego gromadzenia odpadów w miejscach gromadzenia odpadów oraz w miejscach do tego nie przewidzianych. Nie do końca precyzyjna redakcja przepisów oraz brak do pewnego momentu, od którego należy badać stany faktyczne niektórych regulacji, doprowadziły do sytuacji, w której po kilu miesiącach od dnia wejścia w życie nowelizacji jest wiele pytań wymagających dokonania wykładni lub zmiany znowelizowanych przepisów. Zasadnicza zmiana dotyczy skrócenia okresu magazynowania odpadów, wprowadzenia obowiązkowego monitoringu wizyjnego miejsc magazynowa i składowania odpadów, zmiany organu właściwego dla wydawania zezwolenia na zbieranie oraz przetwarzanie odpadów, ograniczenie tytułów prawnych do nieruchomości, na których może być prowadzona gospodarka odpadami, wprowadzenie do ustawy o odpadach kompetencji przyznanych komendantowi miejskiemu (powiatowemu) Państwowej Straży Pożarnej na etapie ubiegania się o wydanie zezwolenia oraz na etapie kontroli, wprowadzenie konieczności wniesienia zabezpieczenia roszczeń czy nowych podstaw odmowy wydania zezwoleń powiązanych m.in. z karalnością wspólników oraz członków organów spółek. Z uwagi na fakt, że przepisy intertemporalne nakazują złożenie przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą w sektorze gospodarki odpadami wniosków o zmianę dotychczasowych zezwoleń – pod rygorem ich wygaśnięcia – w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy o odpadach (czyli do 5 września 2019 r.), pilne pochylenie się nad tym tematem wydaje się być konieczne.
    The aim of this study is to present doubts related to the new legal instruments introduced by the Act of 20 July 2018 amending the Act on Waste and some other acts, which entered into force on September 5, 2018. The Amendment to the Act on Waste, adopted at the time when fires of installations for waste management and the so-called wild dumps were sweeping through Poland in the period June — July 2018, was supposed to be an antidote to the problems of excessive accumulation of waste in waste collection areas and in places not provided for such a purpose. Not exactly precise redaction of the provisions led to a situation in which, after several months from the date when the amendment came into force, there are still many questions requiring deeper analysis or amendment of the amended provisions. The main changes concern the shortening of the waste storage period, the introduction of mandatory video monitoring of storage and waste storage, change of the competent authority for issuing permits for collecting and processing waste, limiting the list of legal titles to real properties on which waste management can be carried out, introduction of competences to the Waste Act granted to the city (poviat) commander of the State Fire Service at the stage of applying for a permit and at the stage of control, introducing the need to lodge security for claims or new grounds for refusal of related permits, including the punishment of partners and members of company bodies. Due to the fact that the intertemporal regulations require entrepreneurs conducting economicactivity in the waste management sector to submit applications for the change of existing permits — under pain of their expiry — within 12 months from the date of the entry into force of the amendment to the Waste Act (i.e. until 5 September 2019), it seems necessary to urgently focus on this topic.
    В настоящей статье представлены сомнения, вызванные новыми инструментами правового регулирования, введенными законом об отходах от 20 июля 2018 года, а также рядом других законов (Законодательный вестник РП за 2018 год, запись 1952), которые вступили в силу 5 сентября 2018 года. Новая редакция закона об отходах, принимаемая на волне охвативших Польшу в июне-июле 2018 года пожаров сооружений, предназначенных для управления отходами, а также несанкционированных свалок, должна была стать ключом к решению проблемы избыточного складирования отходов как в предназначен ных для этого местах, так и в местах, не предназначенных для свалок. Не вполне четкие формулировки закона, а также отсутствие конкретной даты, с которой вступают в силу некоторые положения закона, привело к тому, что через несколько месяцев после вступления в силу новой редакции число возникающих вокруг нее вопросов стало так велико, что новая редакция требует особых разъяснений или же внесения в нее очередных изменений. Ключевые изменения касаются сокращения времени складирования отходов, введения обязательного видеомониторинга в местах складирования и хранения отходов, смены инстанции, выдающей разрешение на сбор и переработку отходов. Введено также ограничение правовых титулов на участки недвижимости, на которой может осуществляться управление отходами. В новой редакции закона предусмотрены новые полномочия городского (районного) коменданта Государственной пожарной охраны, которые распространяются на этап подачи заявки на выдачу разрешения, а также на этап контроля. Вводится необходимость внесение средств для обеспечения исковых требований, оговариваются новые основания для отказа в выдаче разрешения, предусматривающие в том числе уголовную ответственность для партнеров или членов правления компаний. В связи с тем, что интертемпоральное право обязывает предпринимателей, осуществляющих деятельность в сфере управления отходами, подать заявления о внесении изменений в действующие разрешения — в противном случае разрешения могут быть аннулированы — в течение 12 месяцев с момента вступления в силу новой редакции закона об отходах (то есть до 5 сентября 2019 года), этот вопрос требует немедленного и внимательного рассмотрения.
    L’oggetto di questo articolo è la presentazione dei dubbi relativi a nuovi strumenti giuridici introdotti dalla legge del 20 luglio 2018 riguardante una modifica della legge sui rifiuti e altre leggi (GU n. 2018 punto 1592), che è entrata in vigore il 5 settembre 2018. Questa modifica della legge sui rifiuti, adottata nel periodo degli incendi delle installazioni per la gestione dei rifiuti e cosiddette ‘discariche selvagge’ in Polonia tra giugno e luglio 2018, avrebbe dovuto essere un rimedio ai problemi di eccessivo accumulo di rifiuti nelle aree di raccolta dei rifiuti e in luoghi non adattati. La redazione di norme non precisa ha portato a una situazione in cui dopo diversi mesi dalla data di entrata in vigore della modifica ci sono molte questioni che richiedono l’analisa o il cambiamento delle disposizioni modificate.La principale modifica riguarda riduzione del periodo di deposito dei rifiuti, introduzione del monitoraggio obbligatorio delle aree di deposito e scarico, cambio dell’autorità competente per il rilascio dell’autorizzazione per la raccolta e il trattamento dei rifiuti, limitazione del catalogo dei titoli di beni immobili, su cui è possibile effettuare la gestione dei rifiuti, introduzione alla legge sui rifiuti delle competenze concesse al comandante cittadino (poviat) del Corpo dei vigili del fuoco dello Stato nella fase di richiesta di un permesso e nella fase di controllo, introduzione della necessità di depositare la sicurezza per i reclami o introduzione dei motivi di rifiuto del rilascio delle autorizzazioni correlati tra l’altro con la punizione dei partner e dei membri degli organi aziendali. A causa del fatto che i regolamenti intertemporali impongono agli imprenditori, che svolgono attività economiche nel settore della gestione dei rifiuti, di presentare domande di modifica delle autorizzazioni esistenti — pena la loro scadenza — entro 12 mesi dalla data di entrata in vigore della modifica della legge sui rifiuti (ossia fino al 5 settembre 2019), un’analisi urgente dell’argomento sembra necessaria.
    Źródło:
    Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2019, 1; 13-25
    2451-3431
    Pojawia się w:
    Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-38 z 38

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies