Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kOH" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Adsorpcja dwutlenku węgla na węglach aktywnych otrzymanych z prekursorów polimerowych
Carbon dioxide adsorption on activated carbons obtained from polymeric precursors
Autorzy:
Choma, J.
Stachurska, K.
Osuchowski, Ł.
Dziura, A.
Jaroniec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237055.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
karbonizacja polimerów
aktywacja KOH
węgiel ultramikroporowaty
polymers carbonization
KOH activation
ultramicroporous carbon
Opis:
Badaniom poddano serię węgli aktywnych otrzymanych z następujących polimerów, jako prekursorów węglowych: polipirolu, sulfonowanej żywicy styrenowo-diwinylobenzenowej, poliwęglanu, włókien Kevlar® oraz poli(fluorku winylidenu). Polimery te karbonizowano w atmosferze przepływającego azotu w temperaturze 350÷700oC, a następnie aktywowano za pomocą KOH w stosunku węgiel:KOH równym 1:5 lub 1:5 w temperaturze 700oC. Otrzymane węgle aktywne miały powierzchnię właściwą zawartą w przedziale 1810÷2920 m2/g, całkowitą objętość porów w przedziale 0,87÷1,64 cm3/g, objętość mikroporów i małych mezoporów w przedziale 1,07÷1,47 cm3/g oraz objętość ultramikroporów w przedziale 0,44÷0,72 cm3/g. W celach porównawczych badano również handlowy węgiel aktywny Filtrasorb 400. Parametry struktury porowatej otrzymanych węgli aktywnych były średnio około dwukrotnie większe od parametrów struktury porowatej węgla handlowego. Węgle aktywne otrzymane z polimerów charakteryzowały się dobrymi właściwościami adsorpcyjnymi względem dwutlenku węgla w temperaturze 0oC i pod ciśnieniem od około 2 mmHg do około 900 mmHg. Maksymalna ilość adsorbowanego dwutlenku węgla w tych warunkach zawarta była, dla wszystkich węgli otrzymanych z polimerów, w przedziale od 4,31 mmol/g do 7,58 mmol/g. Izotermy adsorpcji CO2 w całym przedziale ciśnień równowagowych opisano za pomocą równania Dubinina-Raduszkiewicza (DR), wyznaczając graniczną adsorpcję CO2 (ao) w mikroporach i stałą równania (B). Wykazano, że graniczna wartość adsorpcji CO2 wyznaczona za pomocą równania DR dobrze liniowo korelowała z objętością ultramikroporów wyznaczonych na podstawie funkcji rozkładu objętości porów metodą (DFT). Bardzo dobre właściwości adsorpcyjne otrzymanych węgli aktywnych z prekursorów polimerowych, w tym także z polimerów odpadowych, stwarzają potencjalne możliwości do adsorpcyjnego pochłaniania i przechowywania dwutlenku węgla.
A series of activated carbons obtained from different polymers such as polypyrrole, sulfonated styrene divinylobenzene resin, polycarbonate, Kevlar® fibers, and poly(vinylidine fluoride) were included in the study. The polymeric precursors were carbonized in flowing nitrogen at a temperature from 350 to 700oC and activated with KOH at the carbon:KOH ratio of 1:4 and 1:5 at 700oC. Specific surface area of carbons obtained ranged from 1810 to 2920 m2/g, their total pore volume – from 0.87 to 1.64 cm3/g, volume of micropores and small mesopores – from 1.07 to 1.47 cm3/g, and finally the ultramicropore volume varied between 0.44 and 0.72 cm3/g. Additionally, the commercial activated carbon Filtrasorb 400 was studied for the comparison purposes. The porous structure parameters for the carbons studied were on average about twice as large as those of the commercial carbon Filtrasorb 400. The polymer-derived carbons showed high adsorption capacities toward carbon dioxide at 0oC and under the pressure from about 2 to 900 mmHg. The maximum capacity for carbon dioxide adsorption under the aforementioned conditions varied from 4.31 to 7.58 mmol/g. The CO2 adsorption isotherms were fitted by the Dubinin-Radushkevich (DR) equation to evaluate the maximum CO2 uptake (ao) by the micropores as well as the B constant. It was demonstrated that the maximum CO2 uptake calculated by the DR equation correlated well with the volume of ultramicropores determined on the basis of pore size distribution by the DFT (density functional theory) analysis. Very good adsorption properties of the carbons obtained from polymeric precursors, including polymeric wastes, render them potentially useful materials for capture and storage of carbon dioxide.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2015, 37, 4; 3-8
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości adsorpcyjne węgli aktywnych otrzymanych z włókien Kevlar®
Adsorption properties of active carbons obtained from Kevlar® fibers
Autorzy:
Choma, J.
Osuchowski, Ł.
Dziura, A.
Kwiatkowska-Wójcik, W.
Jaroniec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236991.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
polimer PPTA
karbonizacja
aktywacja KOH
węgiel mikroporowaty
PPTA polymer
carbonization
KOH activation
microporous carbon
Opis:
Z odpadowych włókien Kevlar® otrzymano serię czterech mikroporowatych materiałów węglowych za pomocą karbonizacji, a następnie aktywacji z użyciem KOH. Otrzymane pyłowe węgle aktywne charakteryzowały się dobrze rozwiniętą strukturą porowatą. Ich maksymalna powierzchnia właściwa wynosiła 2660 m2 /g, zaś całkowita objętość porów była równa 1,54 cm3 /g. Kontrolowany proces karbonizacji i aktywacji spowodował znaczący rozwój ultramikroporów i mikroporów, których objętość osiągała odpowiednio wartości 0,54 cm3 /g i 1,35 cm3 /g. Pomiary adsorpcji fizycznej wykazały następującą skuteczność adsorpcji: CO2 – 4,47 mmol/g (0°C, 800 mmHg) i 2,64 mmol/g (25°C, 850 mmHg), H2 – 21,4 mg/g (–196°C, 850 mmHg), CH4 – 1,21 mmol/g (20°C, 750 mmHg) oraz C6H6 – 17,3 mmol/g (20°C, p/p0≈1,0). Bardzo dobre właściwości adsorpcyjne mikroporowatych węgli aktywnych otrzymanych z odpadowych włókien Kevlar® wskazują, że mogą one być z powodzeniem wykorzystane w inżynierii środowiska do adsorpcji i przechowywania dwutlenku węgla oraz łatwo lotnych związków organicznych, a także znaleźć zastosowania związane z gromadzeniem i wykorzystaniem energii zaadsorbowanego wodoru.
A series of four microporous carbons was obtained from Kevlar® fibers by carbonization followed by KOH activation. The resulting powdered activated carbons possessed a well-developed porous structure. Their maximum specific surface area was 2660 m2 /g while the total pore volume was of 1.54 cm3 /g. The controlled process of carbonization and activation led to a significant ultramicropore and micropore development, the volume of which reached 0.54 cm3 /g and 1.35 cm3 /g, respectively. Measurements of physical adsorption of different substances demonstrated the following adsorption efficacy: CO2 – 4.47 mmol/g (0 °C, 800 mmHg) and 2.68 mmol/g (25 °C, 850 mmHg), H2 – 21.4 mg/g (–196 °C, 850 mmHg), CH4 – 1.21 mmol/g (20 °C, 750 mmHg) and C6H6 – 17.3 mmol/g (20 °C, p/p0≈1.0). Very good adsorption properties of microporous carbons obtained from Kevlar® fibers indicated that they might be successfully used in environmental engineering for adsorption and storage of carbon dioxide as well as volatile organic compounds. Other applications are associated with storage and usage of the energy of adsorbed hydrogen.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2014, 36, 4; 3-8
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modeling, Simulation and Calibration of Silicon Wet Etching
Autorzy:
Kociubiński, A.
Duk, M.
Bieniek, T.
Janus, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/308233.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Łączności - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
anisotropic wet etching
KOH
silicon technology
Opis:
The methods of parameter optimization in Etch3DTM simulator and the results of the comparison of simulations of silicon etching in KOH with experiments are presented. The aim of this study was to calibrate the tool to a set of process conditions that is offered by Institute of Electron Technology (ITE). The Taguchi approach was used to analyze the influence of every remove probability function (RPF) parameter on one or more output parameters. This allowed tuning the results of simulation to the results of real etching performed in ITE.
Źródło:
Journal of Telecommunications and Information Technology; 2009, 4; 65-70
1509-4553
1899-8852
Pojawia się w:
Journal of Telecommunications and Information Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marność ludzkiego życia w Księdze Koheleta?
The Vanity of Human Life in the Book of Ecclesiastes?
Autorzy:
Piwowar, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622089.pdf
Data publikacji:
2013-12-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Koheleta
hebel
marność
krótkość
przemijanie
życie ludzkie
Koh 3
19
Koh 6
4-12
Koh 7
15
Koh 9
9
Koh 11
8-10
The Book of Ecclesiastes
futility
vanity
brevity
transience
human life
Eccl 3
Eccl 6
Eccl 7
Eccl 9
Eccl 11
Opis:
The noun heḇel is the most characteristic term in the whole Book of Ecclesiastes. Because of this word, many people perceive the book as the one which deals primarily with vanity and which posits that everything is futile (cf. 1:2 and 12:8). The present article aims to answer the question posed in its title: Does Qoheleth really claim human life to be futile? The first part of the article comprises the analysis of the noun heḇel in the Old Testament. Subsequently, the word’s usage and meaning in the Book of Ecclesiastes are explored. The final part of the article analyzes the texts that make use of the word heḇel to speak about human life (namely, 3:19; 6:4-12; 7:15; 9:9; 11:8-10). The interpretation of these texts and the supporting arguments resulting from the analyses conducted by other scholars (e.g. C.L. Seow, L. Mazzinghi, K. Bardski, G. Ravasi, A. Bonora, T. Krüger i L . Schwienhorst-Schönberger) lead to the conclusion that Qoheleth does not judge human life as futile. What he claims instead is that human life is brief, transient and passes quickly.
Źródło:
Verbum Vitae; 2013, 24; 39-72
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwijanie mikroporowatości w węglach mezoporowatych
Development of microporosity in mesoporous carbons
Autorzy:
Choma, J.
Jedynak, K.
Fahrenholz, W.
Ludwinowicz, J.
Jaroniec, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237720.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
adsorpcja azotu
miękkie odwzorowanie
TEOS
nitrogen adsorption
KOH activation
SEM image
Opis:
Metodą miękkiego odwzorowania otrzymano, w obecności kwasu solnego lub kwasu cytrynowego, dwa mezoporowate węgle używając rezorcynolu i formaldehydu, jako prekursorów węglowych, oraz kopolimeru trójblokowego Pluronic F127, jako miękkiej matrycy. W celu rozwinięcia struktury mikroporowatej tak otrzymanych mezoporowatych węgli w trakcie ich syntezy dodano tetraetoksysilan (TEOS), a w końcowym etapie wytrawiono krzemionkę za pomocą roztworu NaOH. Druga metoda rozwijania mikroporowatości polegała na posyntezowej chemicznej aktywacji mezoporowatego węgla za pomocą KOH w temperaturze 700°C. Wykazano, że metoda z dodatkiem TEOS pozwoliła nie tylko na znaczne rozwinięcie mikroporowatości węgla, ale także na rozwinięcie jego mezoporowatości. Zastosowanie metody aktywacji za pomocą KOH spowodowało tylko znaczący rozwój mikroporowatości węgla, natomiast mezoporowatość uległa w znacznym stopniu zmniejszeniu (2÷4-krotnie) w stosunku do wyjściowych węgli mezoporowatych. Stwierdzono, że obie metody rozwijania mikroporowatości prowadziły do otrzymania węgli o bardzo dobrych parametrach strukturalnych. W najlepszym przypadku w metodzie z dodatkiem TEOS powierzchnia właściwa BET węgla wynosiła 1300 m2/g, a całkowita objętość porów ok. 1,4 cm3/g. W metodzie aktywacji za pomocą KOH powierzchnia właściwa węgla wynosiła natomiast ponad 2000 m2/g, a całkowita objętość porów ponad 1 cm3/g. Biorąc pod uwagę, że węgle otrzymane obiema metodami miały bardzo dobre właściwości adsorpcyjne, mogą być one z powodzeniem wykorzystywane w procesach adsorpcyjnego oczyszczania wody i powietrza.
Mesoporous carbons were obtained in the presence of hydrochloric and citric acids via soft-templating method. Resorcinol and formaldehyde were used as carbon precursors and triblock copolymer Pluronic F127 as a soft template. Tetraethyl orthosilicate was introduced to the system in order to develop microporosity and sodium hydroxide at the final stage to etch the silica. After silica dissolution the expected increase in microporosity was observed; interestingly, the mesoporosity was also improved. Post-synthesis activation with KOH at 700°C was proposed as an alternative approach to develop additional microporosity. The treatment resulted in the increased microporosity; however, the mesoporosity significantly decreased (2 to 4 fold) in comparison to the initial values. Both methods were effective and led to the formation of additional microporosity. For instance, the sample obtained with addition of TEOS exhibited the BET specific surface area of 1300 m2/g and total pore volume of about 1.4 cm3/g. The post-synthesis activation resulted in the specific surface area over 2000 m2/g and total pore volume exceeding 1 cm3/g. Carbon materials obtained with both methods showed good adsorption properties, therefore, they are suitable for environmental applications such as water treatment and air purification.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2013, 35, 1; 3-10
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kairologia w Ekl 3, 1-15
Autorzy:
Filipiak, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166624.pdf
Data publikacji:
1973
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
czas
Księga Koheleta
Koh 3
1-15
time
Ecclesiastes
Ecc 3
Opis:
La section Qoh 3, 1-15 renferme de réflexion sur le temps. Qoheleth y exprime son opinion que tous les incidents de la vie humaine ont leur temps propre et défini. Pour toute action humaine il y a un temps déterminé parce que propice, opportun. Hors de ce moment, pas de réussite possible. Qoheleth désigne le temps par 3 termes: ʽêt, zemān, ʽolām. Ces expressions ne sont pas synonymes. La première désigne le temps (incluant la durée), la deuxième — moment propice, convenable (pour qu’un fait ou un événement puisse arriver). Cependant quant au terme ʽolām, les opinions des auters sont très differentes: les exégètes l’expliquent par: „éternité”, „monde”, „connaissance”, „ignorance” ou „cours de temps”. L a 4-me opinion est la plus probable. ʽolām c’ est un long espace de temps qui ne se laisse pas définir aussi bien que le pouvoir des hommes sur le temps qui consiste en une conscience de la durée du temps et en une faculte de réfléchir sur le temps.
Źródło:
The Biblical Annals; 1973, 20, 1; 83-93
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Photochemical Degradation of Sulfadiazine
Fotochemiczny rozkład sulfadiazyny
Autorzy:
Lemańska-Malinowska, N.
Felis, E.
Surmacz-Górska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/205488.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
sulfadiazine
high performance liquid chromatography (HPLC)
HPLC
advanced oxidation processes (AOPs)
AOPs
kOH
sulfadiazyna
proces fotolizy
proces UV
Opis:
The photochemical degradation of the sulfadiazine (SDZ) was studied. The photochemical processes used in degradation of SDZ were UV and UV/H2O2. In the experiments hydrogen peroxide was applied at different concentrations: 10 mg/dm3 (2.94*10-4 M), 100 mg/dm3 (2.94*10-3 M), 1 g/dm3 (2.94*10-2 M) and 10 g/dm3 (2.94*10-1 M). The concentrations of SDZ during the experiment were controlled by means of HPLC. The best results of sulfadiazine degradation, the 100% removal of the compound, were achieved by photolysis using UV radiation in the presence of 100 mg H2O2/dm3 (2.94*10-3 M). The determined rate constant of sulfadiazine reaction with hydroxyl radicals kOH was equal 1.98*109 M-1s-1.
W ramach niniejszego eksperymentu przeprowadzono fotochemiczny rozkład sulfadiazyny (SDZ). Rozkład sulfadiazyny był realizowany z wykorzystaniem procesów UV oraz UV/H2O2. W badaniach użyto nadtlenek wodoru w następujących stężeniach: 10 mg/dm3 (2.94*10-4 M), 100 mg/dm3 (2.94*10-3 M), 1 g/dm3 (2.94*10-2 M) oraz 10 g/dm3 (2.94*10-1 M). Zmiany stężenia SDZ obserwowano przy wykorzystaniu HPLC. Najlepsze rezultaty rozkładu sulfadiazyny, 100% usunięcie badanej substancji, zaobserwowano w procesie fotolizy przy obecności 100 mg H2O2/dm3 (2.94*10-3 M). Stała szybkości reakcji sulfadiazyny z rodnikami hydroksylowymi kOH wynosiła 1.98*109 M-1s-1.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2013, 39, 3; 79-91
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies