Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "judeo-spanish" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
La reflexión metalingüística en la prensa sefardí
Autorzy:
Pawłowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186522.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
judeoespañol
ladino
djudezmo
judíos sefardíes
prensa sefardí
Judeo-Spanish
Ladino
Dhudezmo
Sephardic Jews
Sephardic press
Opis:
El objetivo del artículo consiste en analizar las reflexiones metalingüísticas presentes en la prensa sefardí escrita en judeoespañol, con el fin de averiguar cuál es el estatus de dicho idioma entre sus hablantes. Como fuente de información, nos serviremos de los artículos publicados en la revista Aki Yerushalayim (Israel) y en el semanario Şalom (Turquía) en un periodo de tres años, de 2013 a 2015. Nos centraremos en cuestiones como las distintas denominaciones de la lengua y sus connotaciones, las actitudes frente al judeoespañol y, en general, frente al papel de la prensa sefardí, las posturas en relación al castellano y otras lenguas, etc., a fin de determinar la importancia que tiene para la comunidad sefardí el idioma de sus ancestros expulsados de España.
Źródło:
Itinerarios; 2019, 29; 280-294
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ḥam Ribi Avram Finci’s Ladino Translation of Selected Texts from the Zohar as a Rare Glimpse into the Methodology of Traditional Bosnian Sephardic Yeshivot (Adult Learning Clubs) and Its Relation to the Local Sufi Islamic Tradition of “Ders”
Przekład Ḥam Ribi Avrama Finciego wybranych tekstów Zoharu na ladino jako rzadkie spojrzenie w metodologię pracy tradycyjnych bośniacko-sefardyjskich „jeszybot” (klubów edukacyjnych dla dorosłych) oraz jej związek z lokalną, islamsko-suficką tradycją homiletyczną
Autorzy:
Papo, Eliezer
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339655.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
studia sefardyjskie
kultura sefardyjska
literatura ladino
Żydzi osmańscy
Żydzi bośniaccy
żydowsko-hiszpańska literatura rabiniczna
homiletyka sefardyjska
kultura bośniacka
Żydzi bałkańscy
Sephardic studies
Sephardic culture
Ladino literature
Ottoman Jews
Bosnian Jewry
Rabbinic literature in Judeo-Spanish
Sephardic Sermon
Judaism & Sufism
Balkan Culture
Balkan Jews
Opis:
In traditional Sephardic culture, theoretical Kabbalah was an exclusive patrimony of the rabbinic elite. From the 17th century onward, many Sephardic laymen found even the Hebrew liturgical, and especially speculative, texts to be impenetrable and incomprehensible. Consequently, the rabbinic elite began to translate liturgical texts and halakhic works into popular Judeo-Spanish. However, the Zohar was usually not included in these projects of cultural intermediation. Consequently, a Judeo-Spanish translation of the integral text of the Zohar, or even of one of its volumes, does not exist to this day. At the same time, different Sephardic rabbis translated selected excerpts from the Zohar into the vernacular. This paper analyses one such anthology, Avram ben Moshe Finci’s Leket a-Zoar, published in 5619 (1858/9) in Belgrade. The anthology contains 246 excerpts from the Zohar, 121 of which conclude with Finci’s own reflections and a resumé of the moral of the story. Many of Finci’s discourses are masterpieces of the traditional Judeo-Spanish oral genre of darush. Finci was not interested in explaining theoretical kabbalistic terms and concepts. Rather, he reads the Zohar as if it were a work of Mussar. The traditional learning of Bosnian Sephardim seems to resemble, in both methodology and content, the learning traditions of their Muslim neighbours, showing once again that settled communities such as the Ottoman Sephardim cannot be researched only in the context of their affinity to the Jewish world. It is impossible to understand the way the Ottoman Sephardim developed Jewish concepts, practices and institutes without acknowledging the common Ottoman culture they shared with their Muslim and Christian neighbours.
W tradycyjnej kulturze sefardyjskiej kabała teoretyczna była dziedzictwem wyłącznie uczonej elity rabinów. Od wieku XVII dla wiernych należących do niewykształconych mas bardziej skomplikowane teksty liturgiczne (nie wspominając o spekulatywnych) były niezrozumiałe, dlatego też elita rabiniczna podjęła się zadania tłumaczenia podstawowych pism liturgicznych i halahicznych na język żydowsko-hiszpański. Ponieważ dzieła Zohar zwykle nie włączano do tego kulturalno-mediacyjnego projektu, do chwili obecnej nie powstał integralny, żydowsko-hiszpański przekład ani jednej z jego ksiąg. Różni rabini sefardyjscy przekładali na żydowsko-hiszpański jedynie własny wybór najbardziej pouczających tekstów pochodzących z tego ogromnego korpusu. Niniejszy artykuł analizuje jeden z takich zbiorów wybranych fragmentów, słynny Leket a-Zoar autorstwa Ḥam Ribi Avrama (syna Mojżesza) Finciego, wydany w Belgradzie w 5619 (1858/9) roku. Antologia Finciego zawiera przekład 246 fragmentów ksiąg Zoharu, z których 121 kończy się własnymi refleksjami i komentarzami Finciego. Wiele z tych wykładów Finciego to arcydzieła tradycyjnego sefardyjskiego gatunku ustnego darush (‘kazanie’). Finci, jako komentator, nie był zainteresowany wyjaśnianiem zagmatwanych kabalistycznych terminów i konceptów. Chętniej czytał i tłumaczył Zohar jak dzieło musar – dzieło żydowskiej etyki. Jak się wydaje, w tym podejściu połączyły się tradycyjny bośniacko-sefardyjski sposób czytania, uczenia i tłumaczenia ksiąg Zoharu oraz lokalna bośniacko-muzułmańska tradycja czytania, uczenia i tłumaczenia klasycznych tekstów sufickich. Dowodzi to faktu, że wspólnoty żydowskie, zakorzenione w określonym kontekście cywilizacyjnym, nie mogą być studiowane jedynie przez pryzmat ich wyjątkowości wobec reszty świata żydowskiego ani przez pryzmat kongruencji z nim. Niemożliwe jest zrozumienie rozwoju sefardyjskich idei, praktyk i instytucji bez brania pod uwagę wspólnej osmańskiej cywilizacji, w tworzeniu i rozwoju której Sefardyjczycy przez prawie 500 lat brali udział razem ze swoimi muzułmańskimi chrześcijańsko-prawosławnymi sąsiadami.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2020, 9; 181-222
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yiddish and Judeo-Spanish as Determinants of Identity: As Illustrated in the Jewish Press of the First Half of the Twentieth Century
Autorzy:
Olszewska, Izabela
Twardowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508724.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Yiddish language
Judeo-Spanish language
identity
Balkan Sephardim
Balkan Ashkenazim
Ostjuden group
Opis:
Yiddish and Judeo-Spanish as Determinants of Identity: As Illustrated in the Jewish Press of the First Half of the Twentieth CenturyThe paper shows an image and functions of Yiddish and Judeo-Spanish languages among Jewish Diaspora groups – the Balkan Sephardim and the Ashkenazim (the Ostjuden group) – in the period from the beginning of the twentieth century until the outbreak of World War II. The study is based on the articles from Jewish weeklies, magazines and newspapers from pre-war Bosnia and Hercegovina and from Germany/Poland. It demonstrates a double-sided attitude towards the languages. On the one hand – an image of the languages as determinants of Jewish identity. Touching on this theme, the authors of the paper also try to highlight the images of Yiddish and Judeo-Spanish and as determinants in a narrower sense – of the Sephardi/Ashkenazi identity in that period. On the other hand, the paper shows a tendency to treat the languages as “corrupted” and “dying” languages, and as factors slowing down the assimilation of Jewish groups and also as an obstacle for Zionist ideologies. Języki jidysz i żydowsko-hiszpański jako wskaźniki tożsamości – na przykładzie żydowskich tekstów prasowych pierwszej połowy XX wiekuArtykuł ukazuje obraz i funkcje języków jidysz i żydowsko-hiszpańskiego wśród żydowskich grup diasporowych – bałkańskich Sefardyjczyków oraz Aszkenazyjczyków (Ostjuden) – w okresie od początków wieku XX do wybuchu II wojny światowej. Opis oparty jest na artykułach z żydowskich magazynów, tygodników, prasy codziennej z przedwojennej Bośni i Hercegowiny oraz Niemiec/Polski. Ukazany jest ambiwalentny stosunek wobec języków. Z jednej strony – obraz języków jako wskaźników żydowskiej tożsamości, jak również obraz jidysz i żydowsko-hiszpańskiego jako wskaźników tożsamości w węższym ujęciu: tożsamości sefardyjskiej/aszkenazyjskiej w omawianym okresie. Z drugiej strony zaś – artykuł zwraca uwagę także na to, że oba języki były traktowane jako „zepsute”, „umierające” i stanowiące czynniki spowalniające asymilację grup żydowskich oraz przeszkodę dla idei syjonistycznych.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2016, 5
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gulliver en el país de los sefardíes: algunas observaciones acerca de Los dos vyajes de Guliver de Alexandr Ben Ghiat
Autorzy:
Linde-Usiekniewicz, Jadwiga
Kacprzak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2080916.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
Sephardi novel
Judeo-Spanish (Ladino)
Ben Ghiat (Ben GuiatBenguiat)
haskalá
Opis:
In the second half of nineteenth century haskalá, an intellectual movement whose objective was to educate and westernize Easter European Jews extends to Sephardi communities in the Ottoman Empire. The activities comprise opening of La Alliance Israelite Universelle schools, but also lead to the emergence of secular publications, including newspapers in Ladino (or Judeo-Spanish). Such papers oft en featured literary texts that were translated or adapted Western novels. One of these text is a version of Jonathan Swift’s Gulliver’s Travels by Alexandr Ben Ghiat, a journalist, translator and novelist from Smyrna. Ben Ghiat’s original text, written in Hebrew characters, was transcribed into Latin alphabet by Olga V. Borovaia, who also authored its several analyses, within literary and Translation Studies frameworks. This article presents some amendments to the transcription and proposes adding yet another layer of interpretation of the text.
Źródło:
Itinerarios; 2016, 24; 41-60
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“La ermoza istorya de Robinzon o la mizerya”: Sephardi Versions of “Robinson Crusoe”
„La ermoza istorya de Robinzon o la mizerya”: sefardyjska wersja „Robinsona Crusoe”
Autorzy:
Kacprzak, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339657.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
literatura sefardyjska
judeo-hiszpański
ladino
Taragan
adaptacja
Robinson Crusoe
Sephardic literature
Judeo-Spanish
Ladino
adaptation
Opis:
In the second half of the 19th century the Haskalah, an intellectual movement whose objective was to educate and westernize Eastern European Jews, also reached the Sephardic communities in the Ottoman Empire. As a result, there emerged Sephardic modern secular literature, represented mainly by narrative fiction, theatre plays and press. It should be added that modern Sephardic literature is primarily based on translations or adaptations of Western novels. Among these texts we find Sephardic editions of classics of European literature, such as Romeo and Juliet by William Shakespeare, Robinson Crusoe by Daniel Defoe and Gulliver’s Travels by Jonathan Swift. I have found four different versions of Robinson Crusoe that were written in Judeo-Spanish and edited in aljamía. Two of them were published serially in Sephardi press, one in Salonica in 1881 and the other in Constantinople in 1900. The other two editions were prepared by Ben Tsiyon Taragan and published as complete versions, the first one in Jerusalem in 1897 and the second one in Constantinople in 1924. The aim of this paper is to provide a brief analysis of the Sephardic adaptations of Robinson Crusoe by Taragan.
Haskala, zwana także Żydowskim Oświeceniem, to ruch intelektualny, którego celem było odrodzenie kulturowe i społeczne Żydów z EuropyWschodniej oraz ich integracja ze środowiskiem lokalnym. W drugiej połowie XIX wieku Haskala objęła także społeczność Żydów sefardyjskich zamieszkujących tereny należące do Imperium Osmańskiego, w wyniku czego powstała współczesna, świecka literatura sefardyjska reprezentowana głównie przez prozę, sztuki teatralne oraz prasę. Warto dodać, że współczesna literatura sefardyjska oparta jest przede wszystkim na przekładach lub adaptacjach powieści uważanych za klasykę literatury europejskiej, takich jak Romeo i Julia Williama Szekspira, Robinson Crusoe Daniela Defoe czy Podróże Guliwera Jonathana Swifta. W trakcie prowadzonych przeze mnie badań natrafiłam na cztery różne judeo-hiszpańskie wersje Robinsona Crusoe, które zapisane zostały alfabetem hebrajskim, tzw. pismem Rasziego. Dwie z nich ukazały się w prasie sefardyjskiej, jako powieść w odcinkach, pierwsza w Salonikach w 1881 r., a druga w Konstantynopolu w 1900 r. Pozostałe dwie, autorstwa Ben Tsiyona Taragana, zostały wydane w całości, pierwsza w Jerozolimie w 1897 r., druga zaś w Konstantynopolu w 1924 r. Celem tego artykułu jest prezentacja oraz krótka analiza sefardyjskich adaptacji Robinsona Crusoe autorstwa B. T. Taragana.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2020, 9; 223-232
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Los desafíos en la lectura e interpretación de textos judeoespañoles
The Challenges in Reading and Interpreting of Judeo-Spanish Texts
Autorzy:
Kacprzak, Marta
Castellano Martínez, José María
Nalewajko, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1032359.pdf
Data publikacji:
2020-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
novela sefardí
judeoespañol (ladino)
transcripción
Gulliver
Robison Crusoe
transcription
Sephardi novel
Judeo-Spanish (Ladino)
Robinson Crusoe
Opis:
Leer un texto aljamiado, es decir, un texto judeoespañol transcrito con caracteres hebreos constituye un reto. Es como armar un rompecabezas, puesto que la lectura consiste en descifrar las letras y anticipar los significados y la pronunciación de las palabras gracias a su estructura gramatical y su contexto de uso. Los problemas relacionados con el proceso de descifrado de las palabras sobre todo influyen en la pronunciación y la transcripción. El objetivo de este artículo consiste en presentar y comentar algunos problemas y dudas que surgen a la hora de leer y transcribir los textos judeoespañoles. Para ilustrar la cuestión hemos elegido fragmentos de dos ediciones de El asolado en la isla, así como del texto Los dos vyajes de Guliver: onde los lilipusyanos i onde los djigantes. El asolado en la izla es una de las adaptaciones sefardíes de la historia de Robinson Crusoe de Daniel Defoe. Las dos versiones que vamos a comentar se publicaron en aljamía hebraica en Beraha hameshuleshet o las tres luzes (hebr. La triple bendición o las tres luces); la primera versión salió a la luz en Salónica en 1880 o 1881, mientras que la segunda versión, se imprimió en Constantinopla en 1899 o 1900. El otro texto es una adaptación de una de las más célebres novelas de J. Swift, titulada Gulliver’s Travels. La versión sefardí elaborada por Ben Ghiat fue publicada en Esmirna en 1897 en el periódico El Meseret en la versión aljamiada original.
Reading a text printed in aljamía, that means written in Hebrew alphabet, can be considered as a challenge. It is like putting together a puzzle because reading consists of deciphering the letters and anticipating the meanings and pronunciation of the words due to its grammatical structure and its context of use. The problems related to the decryption process of the words above all influence the pronunciation and transcription. The aim of this article is to present and comment on some problems and doubts that arise when reading and transcribing the Judeo-Spanish texts. To illustrate the issue, we have chosen fragments from two editions of The isolated on the island (El asolado en la izla) and Two travels of Gulliver: among Lilliputians and Giants (Los dos vyajes de Guliver: onde los lilipusyanos i onde los djigantes). The isolated on the island is one of the Sephardic adaptations of the history of Robinson Crusoe by Daniel Defoe. The two versions we are going to comment on were published in hebrew aljamía in Beraha hameshuleshet o las tres luzes (hebr. The triple blessing or the three lights); the first version came to light in Thessaloniki in 1880 or 1881, while the second one was printed in Constantinople in 1899 or 1900. The other text is an adaptation of Gulliver’s Travels, one of the most celebrated novels by J. Swift. The Sephardic version elaborated by Ben Ghiat was published in Izmir in 1897 in the newspaper El Meseret in the original version in aljamía.
Źródło:
La traducción literaria en el contexto de las lenguas ibéricas; 102-118
9788323542841
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La traducción de las formas de tratamiento en la literatura en judeoespañol (ss. XIX-XX)
The Translation of the Address Forms in the Judeo-Spanish Literature (19th-20th Centuries)
Autorzy:
Fernández Martín, Elisabeth
Castellano Martínez, José María
Nalewajko, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1033973.pdf
Data publikacji:
2020-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
judeoespañol
estudios sefardíes
diálogos teatrales
formas de tratamiento
traducciones literarias
theatrical dialogues
address forms
literary translations
Judeo-Spanish
Sephardic studies
Opis:
El sistema de tratamientos del judeoespañol presenta una naturaleza singular que lo diferencia de cualquier otro paradigma empleado en el contexto hispánico. En el presente trabajo, dedicado al periodo final del siglo XIX y comienzos del XX, se realiza un rastreo de las formas de trato empleadas en la producción literaria sefardí de género adoptado (diálogos teatrales y narrativa) que procede de traducciones de obras extranjeras, principalmente francesas –pues estas eran las más numerosas y las que han ejercido mayor influencia en la sociedad sefardí (Romero 1979, 1992; Díaz-Mas 2009)–, con el objetivo de desentrañar su funcionamiento y ver si coincide con la información disponible sobre el sistema de trato del siglo XX (Malinowski 1983). Asimismo, se pretende comprobar si la lengua de los textos originales influye en la elección de las formas traducidas al judeoespañol y si esta pudo contribuir, de alguna manera, a la adopción de nuevas voces o a la transformación del esquema pronominal de trato del judeoespañol.
The Judeo-Spanish address system has a singular nature that differentiates it from any other paradigm used in the Hispanic world. In the current paper, dedicated to the end of the 19th century and the first of the 20th, I have made a tracking of the address forms used in the Sephardic literary production of adopted genre (drama and novel) that comes from translations of foreign books, mainly French –because these were the most numerous and influential on Sephardic society (Romero 1979, 1992; Díaz-Mas 2009)–, in order to detect its operation system and see if it matches the information available on the address system of the twentieth century (Malinowski 1983). Also, it is intended to check whether the language of the original texts influences the choice of forms translated into Judeo-Spanish and if this could contribute, in some way, to the adoption of new voices or to the transformation of the pronominal address scheme in Judeo-Spanish.
Źródło:
La traducción literaria en el contexto de las lenguas ibéricas; 158-180
9788323542841
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La traducción entre dos variedades lingüísticas: el caso del español y el judeoespañol en el Quijote sefardí de David Fresco
Translation between Two Linguistic Varieties: the Case of Spanish and Judeo- Spanish in the Sephardic Adaptation of Don Quixote by David Fresco
Autorzy:
Díaz-Mas, Paloma
Sánchez-Pérez, María
Castellano Martínez, José María
Nalewajko, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1032361.pdf
Data publikacji:
2020-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
judeoespañol
sefardíes
periodismo
Cervantes
Quijote
journalism
Judeo-Spanish
Sephardim
Don Quixote
Opis:
El periódico sefardí de Constantinopla El Amigo de la Famiya publicó por entregas en 1881 una adaptación en judeoespañol aljamiado de varias partes del Quijote. El autor de la adaptación debió de ser David Fresco, fundador y director de ese periódico. En este artículo analizamos las características de esa adaptación, los retos a los que tuvo que enfrentarse el adaptador para trasladar el texto español del siglo XVII a la lengua de los sefardíes del imperio otomano de finales del siglo XIX, y de qué recursos se sirvió para realizar una traducción entre dos variedades lingüísticas relativamente próximas, como son el español y el judeoespañol.
The Sephardic newspaper of Constantinople El Amigo de la Famiya published in installments, in 1881, an adaptation of several parts of Don Quixote to Judeo-Spanish, in Hebrew letters. Probably, the author of this adaptation was David Fresco, founder and director of that newspaper. In this article we analyze the characteristics of his adaptation, the challenges that Fresco had to face in order to translate the Spanish text of the 17th century into the Sephardic language of the Ottoman Empire at the end of the 19th century, and what resources he used to perform a translation between two linguistic varieties quite close to each other, as Spanish and Judeo-Spanish are.
Źródło:
La traducción literaria en el contexto de las lenguas ibéricas; 121-141
9788323542841
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sephardim and their language: Judeo-Spanish or Ladino?
Żydzi sefardyjscy i ich język: judeo-hiszpański czy ladino?
Autorzy:
de Chyży, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197211.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
Sephardic Jews
Judeo-Spanish
Ladino
Żydzi sefardyjscy
judeo-hiszpański
ladino
Opis:
The aim of this work is to describe the most relevant features of the languages spoken by the Sephardic Jews, focusing on Judeo-Spanish and Ladino. These two languages have been treated as a single language, even though Judeo-Spanish was a day-to-day communication language, and Ladino a calque-language used to translate religious texts from Hebrew during the 16th and 17th centuries. A brief overview of Sephardim historical background is necessary in order to understand who the Sephardim are, the development of their language and literature, and to discuss anything related to them.
Tekst opisuje najważniejsze aspekty języków, jakimi posługiwali się Żydzi sefardyjscy, ze szczególnym uwzględnieniem judeo-hiszpańskiego oraz ladino. Cechy i etymologia języków, jak i subtelne różnice między nimi zostały ukazane na przykładach najważniejszych tekstów literackich, takich jak: Proverbios morales Santoba de Carrión, Regimiento de la vida rabiego Moshé Almosnino, Libro de mantenimiento de la alma Josepha Qaro, Dialoghi di Amore Guedaliá Ibn Yahiá, Pentateuco, Psalmy w tłumaczeniu Abrahama Asy czy Edykt z Alhambry o wygnaniu Żydów z 1492 roku.
Źródło:
Językoznawstwo; 2019, 13; 93-108
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciw tłumaczeniu: rola douli literackich w narodzinach i śmierci trzech literatur świata iberyjskiego
Against Translation: The Figure of the Literary Doula in the Birth and Death of Three Hispanic Literatures
Autorzy:
Attig, Remy
Tokarz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25187720.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
języki peryferyjne
studia o translacji
spanglish
judeo-hiszpański
portuñol
minoritized languages
translation studies
judeo-spanish
Opis:
Większość przedstawicieli języków peryferyjnych tłumaczy swoje doświadczenia na język literacki dominujący w określonej społeczności, niemniej jednak nie wszyscy ich użytkownicy podporządkowują się tej zasadzie. Artykuł przedstawia trzy przypadki języków związanych ze światem iberyjskim: spanglish, judeo-hiszpańskiego oraz portuñol, w których twórcy literaccy pełnią funkcję swoistych douli towarzyszących przyjściu na świat lub wymieraniu języka. Idea douli wydaje się przeczyć możliwości przekładu tej literatury na języki należące do ich bazy. W artykule wysunięto również hipotezę, dlaczego odpowiedzialność za narodziny wersji literackich tych języków, wiążąca się z emocjonalnym obciążeniem w procesie ich legitymizacji, w sposób nieproporcjonalny spoczywa na barkach kobiet oraz przedstawicieli społeczności queer.
Speakers of minoritized languages have traditionally been required to translate their experience into the language of the larger society in which they live, but some people are resisting this obligation. This paper hypothesizes as to why linguistic labour, defined as the emotional burden of advocating for the legitimacy of a minoritized tongue, disproportionately falls on the shoulders of women and queer people and how these “literary doulas” in three Hispanic contexts have impacted their respective communities and opposed the idea of translating the minorized experience into a dominant language.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2022, 12; 1-24
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flores de otras guertas: las traducciones del español al judeoespañol en la revista Aki Yerushalayim
Yerushalayim, literatura hispánica Title: Flores de otras guertas: Translations from Spanish to Judeo-Spanish in
Autorzy:
Álvarez López, Cristóbal José
Castellano Martínez, José María
Nalewajko, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1032362.pdf
Data publikacji:
2020-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
traducciones
judeoespañol
prensa sefardí
literatura hispánica
Aki Yerushalayim
translations
Judeo-Spanish
Sephardic press
Hispanic literature
Opis:
Este artículo se centra en analizar las traducciones del español al judeoespañol en la revista Aki Yerushalayim. En esta publicación sefardí –que comenzó en 1979 y cesó en 2016– se pueden encontrar textos traducidos de diferentes lenguas, pero pongo mi atención solo en los textos traducidos del español por dos razones: por una parte, por ser complicado encontrar traducciones del español en la literatura sefardí –pues la mayoría se hacía del hebreo o del francés–; por otra, porque es interesante describir cómo se traduce a partir de un sistema lingüístico bastante próximo al judeoespañol. Las traducciones difieren dependiendo de los textos traducidos. Por ejemplo, resulta fácil traducir literalmente citas breves, pero hay una gran influencia del traductor en textos más extensos. Además, considerando que Aki Yerushalayim pretendía expandir la cultura sefardí en judeoespañol, es común encontrar adaptaciones que acortaban los textos originales. Así pues, para poder analizar traducciones propiamente dichas y debido al interés por la literatura española –poco común entre los sefardíes–, este artículo está dedicado a describir cómo se traducen dos textos españoles para una sección titulada Flores de otras guertas: un fragmento del Quijote, de Miguel de Cervantes, y un poema de Juan Ramón Jiménez.
This paper is focused on analysing translations from Spanish to Judeo-Spanish in the magazine Aki Yerushalayim. In this in 1979 and ended in 2016– it is possible to find texts translated from different languages, but I put my attention just in texts translated from Spanish for two reasons: on the one hand, it is hard to find translations from Spanish in Judeo-Spanish literature –translations were usually made from Hebrew or French–; on the other hand, it is very interesting to describe how to translate from a linguistic system that is really close to Judeo-Spanish. Translations are different depending on translated texts. For instance, it is easy to translate little quotes literally, but there is a higher influence from translators in longer texts. So that, considering that Aki Yerushalayim wanted to spread Sephardic culture in Judeo-Spanish, it is common to find adaptations that shortened original texts. Therefore, since my aim was to analyse proper translations and due to the interest in Spanish literature –not very common among Sephardim–, this paper is devoted to describe how two Spanish texts were translated in a section called Flores de otras guertas: a fragment from Don Quixote, by Miguel de Cervantes, and a poem by Juan Ramón Jiménez.
Źródło:
La traducción literaria en el contexto de las lenguas ibéricas; 142-157
9788323542841
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies