Przeciw tłumaczeniu: rola douli literackich w narodzinach i śmierci trzech literatur świata iberyjskiego

Większość przedstawicieli języków peryferyjnych tłumaczy swoje doświadczenia na język literacki dominujący w określonej społeczności, niemniej jednak nie wszyscy ich użytkownicy podporządkowują się tej zasadzie. Artykuł przedstawia trzy przypadki języków związanych ze światem iberyjskim: spanglish, judeo-hiszpańskiego oraz portuñol, w których twórcy literaccy pełnią funkcję swoistych douli towarzyszących przyjściu na świat lub wymieraniu języka. Idea douli wydaje się przeczyć możliwości przekładu tej literatury na języki należące do ich bazy. W artykule wysunięto również hipotezę, dlaczego odpowiedzialność za narodziny wersji literackich tych języków, wiążąca się z emocjonalnym obciążeniem w procesie ich legitymizacji, w sposób nieproporcjonalny spoczywa na barkach kobiet oraz przedstawicieli społeczności queer.

Speakers of minoritized languages have traditionally been required to translate their experience into the language of the larger society in which they live, but some people are resisting this obligation. This paper hypothesizes as to why linguistic labour, defined as the emotional burden of advocating for the legitimacy of a minoritized tongue, disproportionately falls on the shoulders of women and queer people and how these “literary doulas” in three Hispanic contexts have impacted their respective communities and opposed the idea of translating the minorized experience into a dominant language.