Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "język staroangielski" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
On the Non-Existing Type of Clausal Ditransitives in Old English
O nieistniejącym typie czasowników z dwoma dopełnieniami w języku staroangielskim
Autorzy:
Charzyńska-Wójcik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945108.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
czasowniki z dwoma dopełnieniami
język staroangielski
clausal ditransitives
Old English
Opis:
Artykuł poświęcony jest odpowiedzi na pytanie, czy w języku staroangielskim istnieje typ czasowników, którym towarzyszą dwa dopełnienia – jedno w postaci frazy rzeczownikowej w dopełniaczu, drugie w postaci zdaniowej. O ile istnienie czasowników z dopełnieniem zdaniowym i frazą rzeczownikową w celowniku lub bierniku jest bezsporne, o tyle wspomniany wyżej typ z dopełniaczem nigdy nie był w literaturze omawiany, choć na jego istnienie wyraźnie wskazuje klasyfikacja czasowników, jaką podaje Mitchell (1985: § 1090). Artykuł przedstawia dane dotyczące rekcji czasowników staroangielskich, wskazujące wyraźnie, że typ taki w języku nie występował.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 5; 123-136
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structural location of Case Phrase (KP) in Old English
Struktura frazy przypadka (KP) w języku staroangielskim
Autorzy:
Bartnik, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945195.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przypadek
język staroangielski
fraza przypadka (KP)
projekcja funkcjonalna
case
Old English
Case Phrase (KP)
functional projection
Opis:
Artykuł omawia strukturę frazy przypadka (KP) w języku staroangielskim w ujęciu generatywnym. Zamiast jednak analizy przypadka jako cechy, zgodnie z wczesnymi założeniami Programu Minimalistycznego Noama Chomsky’ego, autor podejmuje próbę analizy tego elementu jako samodzielnej projekcji funkcjonalnej (KP). Autor rozważa trzy możliwości: w pierwszym przypadku projekcja funkcjonalna KP umieszczona jest nad frazą określnika (DP); w drugim podejściu KP znajduje się pod frazą określnika; w trzecim wreszcie – fraza KP jest połączona w jedną całość z DP. Aplikacja danych z języka staroangielskiego pokazuje, że jedynie ostatnia możliwość jest w stanie wyjaśnić dane w zadowalający sposób. W związku z tym postulowanie frazy przypadka jako samodzielnej projekcji funkcjonalnej jest zbędne.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 5; 39-47
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies