Artykuł omawia strukturę frazy przypadka (KP) w języku staroangielskim w ujęciu generatywnym. Zamiast jednak analizy przypadka jako cechy, zgodnie z wczesnymi założeniami Programu Minimalistycznego Noama Chomsky’ego, autor podejmuje próbę analizy tego elementu jako samodzielnej projekcji funkcjonalnej (KP). Autor rozważa trzy możliwości: w pierwszym przypadku projekcja funkcjonalna KP umieszczona jest nad frazą określnika (DP); w drugim podejściu KP znajduje się pod frazą określnika; w trzecim wreszcie – fraza KP jest połączona w jedną całość z DP. Aplikacja danych z języka staroangielskiego pokazuje, że jedynie ostatnia możliwość jest w stanie wyjaśnić dane w zadowalający sposób. W związku z tym postulowanie frazy przypadka jako samodzielnej projekcji funkcjonalnej jest zbędne.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00