Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ironie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Mit Kurzformen spielerisch umgehen. Zu Beschaffenheit und humorvollem Potential der Backronyme
    Autorzy:
    Wowro, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559743.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    acronyms
    backronyms
    decoding
    humour
    irony
    Kurzwörter
    Akronyme
    Backronyme
    Dekodierung
    Humor
    Ironie
    Opis:
    Language Games with Acronyms. The specificity and comical potential of backronyms Abbreviations, acronyms and other forms created by abbreviating a word or a phrase are more and more frequently present in the lexicons of various languages, which confirms the tendency to make means of expression more economical. They may also serve as a point of departure for language games of different types. An example is provided by backronyms, that is peculiar decodings of acronyms, often coloured with humour and irony. The aim of the article is to discuss the structure of those decodings and the comical mechanisms contained in such a method, frequently ironic, of decoding acronyms of this type.
    Źródło:
    Orbis Linguarum; 2018, 52; 295-313
    1426-7241
    Pojawia się w:
    Orbis Linguarum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Plénitude du vide : dévoiement libertin des vanités classiques
    Finding plenitude in a void. The libertine subversion of classical vanities
    Autorzy:
    Ganofsky, Marine
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038106.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Libertines
    enlightenment
    death
    irony
    eighteenth century
    libertinage
    Lumières
    mort
    ironie
    XVIIIe siècle
    Opis:
    Could vanities be the overlooked essence of so-called ‘libertine ’ fiction? 18th century French erotic literature has observed and analysed the new human condition on the brink of modernity. There is no more God to fill up the void, no more eternity to hope for beyond human finitude; only humanity, the present moment and the truth of a sensation. The adventures of this fiction ’s characters stage the wis-dom of the homo bulla that would be, tacitly, a coping mechanism to that new re-ality. Nothing is vanity for these frivolous beings, as long as the vanity of pleasures manages to keep away the memory of the vanity of life. However, the irony of those narrations suggests, like in the classical model of vanitas, that these temporal delectations may not be enough to avoid angst. The reader is asked a question as he or she discovers in the libertine figure an anamorphosis of all humanity: knowing that you are mortal, what will you choose between anguishes and vanities?
    Les Vanités composeraient-elles l ’essence trop souvent oubliée de la littérature dite « libertine » du dix-huitième siècle ? La fiction voluptueuse du siècle des Lumières a observé et problématisé la nouvelle condition humaine à l ’aube de la modernité : plus de Dieu capable de remplir le vide ; plus d ’éternité à espérer au-delà de la finitude humaine ; plus rien que l ’humain, le moment présent et la vérité de la sensation. Les personnages de cette littérature érotique mettent en scène une sagesse de l ’homme-bulle qui serait un mécanisme d ’adaptation à cette nouvelle réalité. Rien n ’est vain pour ces êtres légers, tant que la vanité des plaisirs tient à dis-tance le souvenir de la vanité de l ’existence que menace le néant. Cependant, l ’ironie de ces narrations libertines suggère, comme dans le modèle classique, que ces jouissances temporelles peuvent ne pas suffire à combler l ’angoisse du vide. Une question est posée au lecteur qui surprend, dans la figure du libertin, l ’anamorphose de l ’hu-main : toi, te sachant mortel, entre angoisse et insouciance, quelle voie choisis-tu ?
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2018, 8; 53-63
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Une ironie sombre : le recours au tabou dans le discours de la publicité sociétale
    Somber irony and taboo in social advertising
    Autorzy:
    Woch, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683388.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    campagne sociétale
    ironie
    tabou
    analyse du discours
    social advertising
    irony
    taboo
    discourse analysis
    Opis:
    The aim of this paper is to analyse the use of taboos in social advertising, particularly of those aiming at raising the awareness of the general public on sexually transmitted diseases and other life threatening diseases, on physical or verbal violence and on deadly accidents. Thus, the article will examine the use of the somber irony in social marketing as it results from a corpus of slogans, posters, videoclips of social campaigns published on francophone and Polish sites between 1995 and 2006.
    Nous proposons d’analyser le recours aux domaines tabouisés dans la publicité sociétale visant la sensibilisation du public aux infections sexuellement transmissibles ainsi qu’aux autres dangers menaçant la santé, à la violence physique ou verbale et aux accidents mortels. La contribution aura pour l’objet d’examiner l’emploi de l’ironie sombre dans la publicité sociétale à partir d’un corpus constitué par des slogans, des affiches et des clips vidéo des campagnes de sensibilisation relevées sur les sites francophones et polonais entre 1995 et 2016.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2017, 12; 113-121
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Au pays des supplices : caricature et paroxysme dans la Chine fantasmée d’Octave Mirbeau
    In the land of torture: caricature and paroxysm in Octave Mirbeau’s fantasized China
    Autorzy:
    Roux, Gaultier
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038065.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    caricature
    ironie
    érotisme
    sadisme
    exotisme
    O. Mirbeau
    Chine
    irony
    eroticism
    sadism
    exoticism
    China
    Opis:
    Cet article étudie les stratégies de la caricature dans Le Jardin des supplices, œuvre emblématique du discours exotique et jalon dans la constitution des stéréotypes sur la Chine. Cependant, le récit, loin de chercher à représenter une Chine réaliste, ni même à en indiquer la barbarie supposée, vise au contraire à produire en creux une caricature de son pendant européen. Le Jardin des supplices a ainsi une vocation spéculaire, par laquelle l'Occident se reconnaît dans l’utopie fantasmagorique proposée ; on identifiera alors à la fois, dans cette farce sadique, une parodie des structures institutionnelles européennes et un pastiche des traits caractéristiques de la décadence littéraire. Nonobstant, Le Jardin des supplices informe bien durablement, et au second degré, la représentation de la Chine et des Chinois dans l’inconscient collectif.
    This article studies the tools and strategies employed in the creation of caricature in one of the prototypical works of the European exotic discourse. Le Jardin des Supplices is indeed an important milestone in the formation of stereotypes about China; however, this representation, far from seeking to develop a realistic depiction of China, or even to point out its supposed barbarity, aims, on the contrary, at producing a caricature of its counterpart, Europe, while using verbal and figurative exacerbation as main devices. Le Jardin des Supplices acts as a mirror in which the West recognizes itself in the described phantasmagorical utopia; in this sadistic farce, we will therefore identify both a parody of European institutional structures and a pastiche of the characteristic features of literary decadence. Notwithstanding, Le Jardin des Supplices provides a lasting and ironical view of the representation of China and the Chinese in the collective unconscious.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2020, 10; 122-132
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metadyskursywne markery tropów w języku francuskim i polskim
    Autorzy:
    Wołowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607700.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    marker
    tropic sense
    metaphor
    hyperbole
    irony
    marqueur
    trope
    métaphore
    ironie
    znacznik
    trop
    metafora
    hiperbola
    ironia
    Opis:
    inventoried the markers that are used in both languages to indicate the presence of the tropic sense, especially metaphorical, hyperbolic and ironic; we take into account the explicit markers (e.g. metaphorically speaking, to use a metaphor, etc.) whose function is to awaken the recipient’s attention by challenging the literal meaning and to direct the interpretation towards the tropic meaning. The analyzes are based on examples drawn mainly from Internet sites, illustrating the use of such markers in both languages.
    L’objectif de l’article est de décrire l’emploi de marqueurs verbaux du sens tropique en français et en polonais. Nous inventorions ainsi les marqueurs employés dans les deux langues pour signaler la présence du sens tropique, surtout métaphorique, hyperbolique et ironique ; nous prenons en compte les marqueurs explicites (ex. métaphoriquement parlant, pour employer une métaphore etc.) qui ont pour fonction d’éveiller l’attention du destinataire en contestant le sens littéral pour diriger l’interprétation vers le sens tropique. Les analyses s’appuient sur des exemples puisés surtout sur les sites d’Internet, illustrant l’emploi de tels marqueurs dans les deux langues.
    Celem artykułu jest opisanie użycia znaczników sensu tropicznego w językach francuskim i polskim. Uwzględnione zostały znaczniki używane w obu językach w celu zasygnalizowania odbiorcy obecności tropu, zwłaszcza metafory, hiperboli i ironii; analiza skupia się na znacznikach eksplicytnych (np. mówiąc metaforycznie, używając metafory itp.), których funkcją jest zwrócenie uwagi odbiorcy przez zakwestionowanie dosłownego znaczenia i skierowanie interpretacji w kierunku znaczenia tropicznego. Analizy opierają się na przykładach zaczerpniętych głównie z witryn internetowych, ilustrujących użycie tego typu znaczników w obu językach.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2018, 36, 1
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proza moralitetem podszyta. O modalności utworów Magdaleny Tulli
    Prose streaked with the morality play On the modality of works by Magdalena Tulli
    Prose garnie de moralité Sur la modalité des ouvrages de Magdalena Tulli
    Autorzy:
    Węgiel-Wnuk, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/534751.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    allegory
    morality-play seriousness
    theatre
    irony
    actors
    allégorie
    esprit sérieux des moralités théâtre
    ironie
    acteurs
    Opis:
    Although lacking elements of the poetics of drama, Magdalena Tulli’s prose draws extensively from the traditional Medieval morality play. The key figure here is allegory, which is often used in accordance with the convention of the morality play. This connection is referred to by the author of the following essay as the modality of the morality play, assuming the understanding of the category of modality after Włodzimierz Bolecki. In Tulli’s prose it manifests itself in that the plot is set beyond historic time and usually beyond specified space; the boundaries of the world are ultimately set by the distances between actors and props. Tulli’s writing refers the reader to universal issues present nunc et semper. She readily uses the concept of en ronde scene as a sole place of action (for instance the municipal square in Skaza). Before the eyes of a viewer – reader, she develops a plot told by allegoric characters; she does not give up moralizing but avoids exaggerated didacticism. The morality mode in Tulli’s writing is realized through the philosophical thesis of constantly emphasized inevitability of wander from birth to death.
    Malgré l’absence des éléments typiques du drame, la prose de Magdalena Tulli puise fortement dans la moralité médiévale. L’allégorie, en tant que figure clé, y fonctionne souvent selon les règles caractéristiques justement pour la convention de moralité. L’auteure de l’essai définit cette corrélation comme modalité de moralité, en adoptant la conception de modalité analysée dans le contexte des études littéraires par Włodzimierz Bolecki. La modalité de moralité dans la prose de Magdalena Tulli s’exprime par le fait que l’action de ses ouvrages se déroule en dehors du temps historique et, d’habitude, en dehors d’un espace déterminé ; les distances entre les acteurs et les accessoires constituent l’instance ultime des dimensions de l’univers. Ces oeuvres littéraires renvoient aux problèmes universels, présents nunc et semper. Elles appliquent volontiers le concept scénique en ronde comme le seul lieu de l’action (par exemple la place publique dans Skaza). Sous les yeux du spectateur-lecteur, elles content une histoire narrée par des personnages allégoriques ; elles ne renoncent pas aux fonctions moralisantes, mais elles évitent un didactisme exagéré. Par contre, c’est bel et bien la thèse philosophique qui porte les marques de la moralité dans la création littéraire de Tulli – elle souligne constamment l’inévitabilité du voyage qui se fait depuis la naissance jusqu’à la mort.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 241-254
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die imaginierten Abenteuer eines Mönchs. E.T.A. Hoffmanns "Die Elixiere des Teufels" als Ausdruck romantischer Unsicherheit
    The imagined adventures of a monk. E.T.A. Hoffmanns "Die Elixiere des Teufels" as an expression of romantic uncertainty
    Autorzy:
    Jaglewicz, Magda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30098209.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Romantik
    Wahnsinn
    romantische Ironie
    E.T.A. Hoffmann
    Romanticism
    Madness
    Romantic Irony
    romantyzm
    szaleństwo
    ironia romantyczna
    Opis:
    Der Beitrag analysiert das Wahnsinnsmotiv in den "Elixieren des Teufels" von E.T.A. Hoffmann. Die Literaturwissenschaft ist sich darin einig, dass der Protagonist des Romans das Problem der Ich-Dissoziation, des damit einhergehenden Wahnsinns sowie der Unmöglichkeit, für sich selbst zu entscheiden, veranschaulicht. Trotz mehrerer Indizien, die der Roman enthält, wurde von der Forschung übersehen, dass die Abenteuer des Mönchs Medardus mit der fiktiven Wirklichkeit wenig zu tun haben. Dies hat insbesondere, wie der Beitrag zeigt, damit zu tun, dass er seine Klosterzelle nie verlassen hat. Indem Hoffmann das Motiv des wahnsinnigen Mönchs nach dem Prinzip der romantischen Ironie bearbeitet, bringt er einerseits seine eigenen Ängste zum Ausdruck und andererseits polemisiert er mit der aufklärerischen und klassischen Überzeugung, dass der Mensch sich zu einem autonomen und einheitlichen Subjekt entwickeln könne.
    W ramach artykułu analizowany jest motyw szaleństwa w powieści "Die Elixiere des Teufels" E.T.A. Hoffmanna. Literaturoznawstwo jest zgodne co do tego, że postać głównego bohatera unaocznia problem rozdwojenia własnego ja, idącego za tym szaleństwa, a także niemożności decydowania o sobie samym. Mimo wielu wskazówek zawartych w powieści przeoczony został jednak przez badaczy fakt, że przygody mnicha Medarda mają niewiele wspólnego z fikcyjną rzeczywistością. Ma to, jak pokazuje artykuł, szczególny związek z tym, że protagonista nigdy nie opuścił swojej klasztornej celi. Modyfikując motyw szalonego mnicha według zasad ironii romantycznej, Hoffmann wyraża z jednej strony swoje własne obawy, a z drugiej polemizuje z oświeceniowym i klasycystycznym przekonaniem, że człowiek może stać się spójnym oraz autonomicznym podmiotem.
    This article analyses the madness motif in "Die Elixiere des Teufels" written by E.T.A. Hoffmann. There is consensus among literary scholars, that the novel’s protagonist exemplifies the problem of the split ego, the accompanying madness, and the impossibility of deciding for oneself. However, despite several hints in the novel, scholars have overlooked the fact that the adventures of the monk Medardus have little to do with fictional reality. This has to do in particular, as the article shows, with the fact that he never left his monastery cell. By treating the motif of the mad monk according to the principle of romantic irony, Hoffmann on the one hand expresses his fears and on the other polemicizes with the Enlightenment and classical conviction, that man could develop into an autonomous and unified subject.
    Źródło:
    Colloquia Germanica Stetinensia; 2023, 32; 25-40
    2450-8543
    2353-317X
    Pojawia się w:
    Colloquia Germanica Stetinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les faces du mépris chez Villiers de l’Isle-Adam
    Autorzy:
    Opiela-Mrozik, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912413.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    mépris
    dédain
    ironie
    bourgeois
    science
    gloire
    amour
    Villiers de l’Isle-Adam
    contempt
    disdain
    irony
    glory
    love
    Opis:
    L’article présente la genèse et les caractéristiques du mépris, ce sentiment et attitude complétés de dédain, qui constitue l’une des notions clés dans l’esthétique de Villiers de l’Isle-Adam. Le mépris, mis à l’aide de l’ironie au double service du « rêveur et railleur » en quête de la gloire, reste particulièrement protéiforme et révélateur de la philosophie villiérienne. À côté du mépris idéologique visant les valeurs matérialistes de la société bourgeoise qui détruit l’idéal, l’ œuvre de Villiers fait voir le mépris scientifique dirigé contre l’idée du progrès, et le mépris journalistique, inspiré par les expériences de l’écrivain condamné à l’échec. Au niveau psychologique, le dédain peut être feint et le mépris présupposé, mais aussi inhérent à l’amour, ce qui conduit à un acte d’auto-dévalorisation. L’article analyse la lutte entre ces deux passions qui se déroule au moyen du langage et des gestes.
    This article presents the origins and characteristics of contempt in the Villiers de l’Isle-Adam’s work. This feeling, complemented by disdain, is one of the key-terms in the aesthetics of this writer in search of glory. He used it as a dreamer and a scoffer as well; this term takes different forms and reveals Villiers’ philosophy. Next to the ideological contempt aimed at the materialistic values of bourgeois society which destroy the ideal, the Villiers’ œuvre also shows the scientific contempt aimed at the idea of progress and the journalistic contempt which has its origin in his experience of a writer who is doomed to failure. On the psychological level, the contempt can be pretended or assumed but it can also coexist with love, which leads to self-depreciation. This article analyses the struggle between two passions which proceeds by words and gestures.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 181-197
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Międzykulturowy intersemiotyczny transfer komizmu powieść Ericha Kastnera «35 maja albo Jak Konrad pojechał konno do mórz południowych» w opracowaniu graficznym Bohdana Butenki.
    Interkultureller und intersemiotischer Humortransfer. Erich Kästners Kinderroman «Der 35. Mai oder Konrad reitet in die Südsee» und dessen Grafikdesign von Bohdan Butenko
    Intercultural and intersemiotic transfer of humor. The children novel by Erich Kästner «The 35thof May or Conrad’s Ride to the South Seas» in the graphic design of Bohdan Butenko
    Autorzy:
    FRUŻYŃSKA, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/784317.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Bilderbuch
    Illustration
    Humor
    Karikatur
    Ironie
    książka obrazkowa
    ilustracja
    komizm
    karykatura
    parodia
    picture book
    illustration
    comic
    caricature
    irony
    Opis:
    The subject of the presented paper is the analysis of the graphic design of the novel The 35th of May or Conrad’s Ride to the South Seas by Erich Kästner, edited by Nasza Księgarnia publishing house in the period 1957-2008. The Polish edition of the book, illustrated by an eminent representative of the Polish School of illustration, Bohdan Butenko, has the features of a picture book. It is characterized by the versatility of the project, including typography and book “architecture". The graphic layout of the book, examined as a form of intersemiotic translation, is analyzed in terms of humor, which is present in both the literary text and illustrations in several typical figures: caricature, carnivalesque "world upside down", subtle parody and satire.
    Zusammenfassung Ziel des Artikels ist die Analyse des Grafikdesigns von Erich Kästners Kinderroman Der 35. Mai oder Konrad reitet in die Südsee in den Ausgaben des Verlages „Nasza Księgarnia“ von 1957-2008. Die polnische Ausgabe, illustriert von Bohdan Butenko, einem herausragenden Vertreter der polnischen Illustrationsschule, hat Eigenschaften eines Bilderbuches und zeichnet sich durch Vielseitigkeit des Designs aus, mit typographischen und bucharchitektonischen Elementen. Analysiert wird das als Intermedialitätsform betrachtete Grafik-Layout des Buches im Hinblick auf dessen Zusammenhang mit dem für Kästners Schaffen bezeichnenden Humor, der sowohl im literarischen Text als auch in den Illustrationen auf mehrere typische Arten vorhanden ist, wie z. B. in Karikaturporträts, der Karnavalsabbildung „der Verkehrten Welt“ oder dezenter Ironie und Satire.
    Tematem artykułu jest analiza szaty graficznej powieści Ericha Kästnera 35 maja albo Jak Konrad pojechał konno do mórz południowych w wydaniach Naszej Księgarni z lat 1957–2008. Polska edycja utworu, zilustrowana przez wybitnego przedstawiciela Polskiej Szkoły Ilustracji, Bohdana Butenkę, ma cechy książki obrazkowej i odznacza się wszechstronnością opracowania, obejmującego typografię i przestrzenną „architekturę” książki. Szata graficzna książki, traktowana jak forma przekładu intersemiotycznego, jest analizowana pod kątem związków z charakterystycznym dla twórczości Kästnera komizmem, który jest obecny zarówno w tekście literackim, jak i w ilustracjach w kilku typowych postaciach: portretu-karykatury, karnawałowego obrazu „świata na opak”, subtelnej parodii i satyry.
    Źródło:
    Transfer. Reception studies; 2018, 3
    2451-3334
    Pojawia się w:
    Transfer. Reception studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Der ironische Modus im aktuellen Liebesroman
    The Ironical Mode in the Contemporary Romance Novel
    Tryb ironiczny we współczesnej powieści miłosnej
    Autorzy:
    Pokrywka, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395502.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Liebesroman
    Liebe
    Ironie
    deutschsprachige Gegenwartsliteratur
    powieść miłosna
    miłość
    ironia
    współczesna literatura niemieckojęzyczna
    romance novel
    love
    irony
    contemporary German literature
    Opis:
    Der ironische Modus ist ein Komplex von literarischen, vor allem strukturellen, me-tafiktionalen, intertextuellen, verfremdenden und illusionsbrechenden Verfahren, die im ak-tuellen Liebesroman eingesetzt werden. Dem liegt ein relativistisches Verständnis der Liebe als kulturelles Konstrukt zugrunde. In diesem Beitrag wird der ironische Modus dem utopi-schen entgegengesetzt sowie nach seiner Wirksamkeit in der neuesten deutschsprachigen Li-teratur gefragt. Angesprochen werden Liebesromane von Wolf Haas, Monique Schwitter, Christoph Höhtker, Peter Handke, Martin Walser, Friedrich Christian Delius, Navid Kermani, Brigitte Kronauer, Olga Flor, Elfriede Jelinek, Sibylle Berg, Marlene Streeruwitz und Corinna T. Sievers.
    Tryb ironiczny stanowi zespół literackich, przede wszystkim strukturalnych, autotelicznych, intertekstualnych, dystansujących i znoszących iluzję chwytów, które znajdują zastosowanie we współczesnych powieściach miłosnych. U podstaw tego trybu leży relatywistyczne rozumienie miłości jako kulturowego konstruktu. Artykuł proponuje analizę trybu ironicznego w opozycji do utopijnemu trybu pisania o miłości. Jej podstawę tworzą powieści Wolfa Haasa, Monique Schwitter, Christopha Höhtkera, Petera Handkego, Martina Walsera, Friedricha Christiana Deliusa, Navida Kermaniego, Brigitte Kronauer, Olgi Flor, Elfriede Jelinek, Sybille Berg, Marlene Streeruwitz oraz Corinny T. Sievers.
    The ironical mode is a complex of literary, especially structural, metafictional, in-tertextual, distancing, and illusion-breaking methods that are used in contemporary German romance novels. A relativistic notion of love as cultural construct underlies this formal organ-ization. In the paper the ironical mode is opposed with the utopian mode, and questions con-cerning its efficacy in the contemporary German literature are posed. Romance novels by Wolf Haas, Monique Schwitter, Christoph Höhtker, Peter Handke, Martin Walser, Friedrich Christian Delius, Navid Kermani, Brigitte Kronauer, Olga Flor, Elfriede Jelinek, Sibylle Berg, Marlene Streeruwitz and Corinna T. Sievers are approached.
    Źródło:
    Transfer. Reception studies; 2020, 5; 181-199
    2451-3334
    Pojawia się w:
    Transfer. Reception studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niesamowite i dowcipne. O Kieszonkowym atlasie kobiet Sylwii Chutnik
    The uncanny and the witty, On Kieszonkowy atlas kobiet by Sylwia Chutnik
    Extraordinaires et spirituelles Sur Kieszonkowy atlas kobiet de Sylwia Chutnik
    Autorzy:
    Uniłowski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/534797.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    the uncannyness
    narrative qualities of ballad parody
    intertextual irony
    wit
    Sylwia Chutnik
    insolite
    style des ballades
    parodie
    ironie intertextuelle
    plaisanterie
    Opis:
    In Kieszonkowy atlas kobiet (2008), the first novel by Sylwia Chutnik (born in 1979), all protagonists bear traits of uncanniness. Her female characters reside between life and death, real life and nightmare, day and night, the acceptable and the (socially) forbidden. They are also bordering on madness. These motives, however, are presented by the author as comic, and what is more, in a manner resembling the game of cognitive perspectives in Romantic literature. Like a Romantic ballad-writer, the author’s narrator either enters the imaginary world vouching for its reality, or she undermines it, discreetly suggesting the fictional and literary nature of a story. The Romantic aesthetics has not, however, been revised by Chutnik, but used similarly to Umberto Eco’s notion of intertextual irony. Chutnik emphasizes her distance toward employed conventions (if only because of their historic character). As a result, she creates an ironic variation of the identity novel, which proves only partial identification of Chutnik’s writings with the prevailing narrative models. However indispensable these models are, their validity is totally arguable.
    Dans Kieszkonkowy atlas kobiet (2008), premier roman de Sylwia Chutnik (née en 1979), toutes les héroïnes les plus importantes portent les marques de l’insolite. Elles figurent comme des personnages se trouvant à la charnière de la vie et de la mort, de l’état de veille et du rêve-cauchemar, du jour et de la nuit, de l’admissible et de l’interdit (au niveau social). Elles frôlent également la folie. Cependant, l’écrivaine donne à ces motifs un caractère comique, et elle le fait de la façon qui évoque le jeu des perspectives cognitives dans la littérature romantique. À l’instar des auteurs romantiques de ballades, le narrateur tantôt pénètre dans l’univers représenté et affirme son caractère réel, tantôt il le met en question tout en soulignant d’une façon discrète le caractère fictif et littéraire du récit. Toutefois, l’esthétique romantique n’a pas été actualisée par Chutnik, mais elle a été réalisée d’une manière qui correspond à la notion de l’ironie intertextuelle introduite par Umberto Eco. Or, l’auteure marque la distance par rapport aux conventions rapportées (que ce soit à cause de leur caractère historique). En effet, l’écrivaine construit une variante ironique du récit identitaire témoignant d’une identification incomplète de la production littéraire de Chutnik aux narrations prédominantes ; même si l’on ne peut pas se passer de ces narrations-ci, leur validité est fort discutable.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 171-187
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Von ‚Ich liebe jede Falte’ bis ‚Hurra, wir leben noch!’ – der humoristische Umgang mit dem Älterwerden in Sandra Schönthals Shades of Fifty
    From ‚Ich liebe jede Falte‘ to ‚Hurra, wir leben noch!‘ – the humorous approach to getting older in Sandra Schönthals Shades of Fifty
    Od ‘Ich liebe jede Falte’ do ‘Hurra, wir leben noch!’ – humorystyczne podejście do starzenia się w Shades of Fifty Sandry Schönthal
    Autorzy:
    Stosik, Martin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28317656.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Sandra Schönthal
    Shades of Fifty
    Ironie
    Selbstironie
    Sarkasmus
    deutschsprachige Gegenwartsliteratur
    ironia
    autoironia
    sarkazm
    współczesna literatura niemiecka
    irony
    self-irony
    sarcasm
    contemporary German literature
    Opis:
    Ziel des Beitrags ist es, am Beispiel ausgewählter Fragmente des Romans Shades of Fifty, der die Dilemmata einer Frau im Prozess des Älterwerdens beschreibt, die Möglichkeiten der Erzeugung von Humor in Sandra Schönthals Werk darzustellen. Die Analyse umfasst Stilmittel wie Ironie, Selbstironie und Sarkasmus, die im Roman komische Situationen schaffen. 
    Celem artykułu jest prezentacja sposobów generowania humoru w twórczości Sandry Schönthal na przykładzie wybranych fragmentów powieści Shades of Fifty opisującej dylematy kobiety w procesie starzenia się. Analizie poddane zostały takie środku stylistyczne jak m.in. ironia, autoironia, sarkazm budujące w powieści sytuacje komiczne.  
    The aim of the article is to present the ways of generating humour in Sandra Schönthal's works on the example of selected fragments of the novel Shades of Fifty describing the dilemmas of a woman in the process of ageing. The analysis covers such stylistic means as irony, self-irony, sarcasm, which create comic situations in the novel. 
    Źródło:
    Transfer. Reception studies; 2021, 6; 83-98
    2451-3334
    Pojawia się w:
    Transfer. Reception studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies