- Tytuł:
-
Założenia i tezy fenomenologii prawa Carlosa Cossio
Assumptions and Theses of Carlos Cossio’s Phenomenology of the Law - Autorzy:
- Gołębiewska, Maria
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/28762690.pdf
- Data publikacji:
- 2022
- Wydawca:
- Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
- Tematy:
-
prawo
fenomenologia
zachowanie
egologia
intersubiektywność
law
phenomenology
conduct
egology
intersubjectivity - Opis:
-
Carlos Cossio, argentyński filozof prawa rozwijał swoje koncepcje od lat trzydziestych XX wieku, będąc wykładowcą akademickim i aktywnie uczestnicząc w życiu społecznym. W założeniach, tezach i postulatach jego prawnicza teoria zajmuje się społeczną rolą prawa, przede wszystkim rolą sędziów i instytucji sądowych. W swojej fenomenologii prawa Cossio odwołuje się przede wszystkim do tez fenomenologicznych Edmunda Husserla, jak również do etyki Immanuela Kanta oraz do filozofii egzystencji – do koncepcji Miguela de Unamuno i Martina Heideggera. Cossio systematycznie podkreśla pierwszoosobową, czyli egologiczną i indywidualistyczną perspektywę wiedzy, decyzji i działań. Taka perspektywa pozwala nam rozpoznawać prawo jako działające wobec i dla ludzkich jednostek, z uwzględnieniem ich specyficznej sytuacji biograficznej i ich zachowania – prawo jest określane i nabiera ważności w konkretnym społecznym świecie. Równocześnie pozycja podmiotu w świecie jest określana przez intersubiektywny kontekst kultury, tożsamy ze specyficznie ludzkim „światem życia”. Cossio kieruje naszą uwagę ku tezom antropologicznym (antropologiczna potrzeba reguł i normatywności) oraz ku językowi i innym systemom znakowym, uznawanym za specyficznie ludzkie wytwory i nadające znaczenie „przedmiotom kultury” (Wilhelm Dilthey), czyli ku intersubiektywności (Lebenswelt) szeroko pojmowanej jako symboliczna, semiotyczna i semantyczna sfera.
The Argentinian legal philosopher Carlos Cossio developed his concepts from the 1930s, being an academic lecturer and actively participating in social life. In assumptions, theses and postulates, his theory of law examines the social role of law, primarily the role of judges and judicial institutions. In his phenomenology of law, Cossio refers above all to Edmund Husserl’s phenomenologist theses, but also to Immanuel Kant’s ethics and to the philosophy of existence – to the construals of Miguel de Unamuno and Martin Heidegger. Cossio systematically emphasises the first-person, i.e., egological and individualistic, perspective of knowledge, decisions and actions. Such a perspective allows us to recognise law as acting towards and for human individuals, taking into account their specific biographical situation and their conduct – law is defined and gaining importance in a concrete social world. At the same time, the position of the subject in the world is determined by the intersubjective context of culture, which is identical to the specifically human “world of life”. Cossio directs our attention towards anthropological theses (the anthropological need for rules and normativity) and towards the language and other sign systems presumed to be specific human products and giving meanings to “cultural objects” (Wilhelm Dilthey), i.e., towards intersubjectivity (Lebenswelt) broadly understood as a symbolic, semiotic and semantic sphere. - Źródło:
-
Logos i Ethos; 2022, 60, 2; 89-112
0867-8308 - Pojawia się w:
- Logos i Ethos
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł