Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "interes strony" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Entia non sunt multiplicanda praeter necessitatem, czyli o potrzebie uchwalenia ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczym
Entia non sunt multiplicanda praeter necessitate – on the necessity of the enactment of the Act on counteracting unfair use of superior bargaining power in the trade in agricultural and food products
Autorzy:
Szwedziak-Bork, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507830.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
przewaga kontraktowa
produkty rolne i spożywcze
istotny interes drugiej strony
organ ochrony konkurencji
bargaining power
agricultural and food
counterparty’s fundamental interest
competition authority
Opis:
Celem artykułu jest zaakcentowanie kilku podstawowych wątpliwości związanych z wejściem w życie ustawy z dnia 15 grudnia 2016 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi, a zaakcentowanych już w doktrynie w trakcie krótkiego czasu obowiązywania ustawy. Ustawa, pomimo ambitnych celów ochrony interesu publicznego oraz słabszej strony relacji handlowych w istotnym dla wszystkich konsumentów sektorze rolno-spożywczym, budzi szereg problemów interpretacyjnych, zwłaszcza dla przedsiębiorców będących adresatami ustawy oraz wprowadzonych w niej rozwiązań.
The aim of this paper is to underline some essential doubts indicated by some authors and related to the Act on counteracting unfair use of superior bargaining power in the trade in agricultural and food products. Despite ambitious goals concerning protection of public interest and weaker parts in trade relations in agricultural and food sector the Act is considered as a source of interpretative problems, especially for entities to which it is addressed.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 8; 108-114
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea sprawiedliwości proceduralnej w procedurze postępowania przed organem rentowym
The idea of procedural justice before the pension authority
Autorzy:
Szlachta-Kisiel, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057962.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
ubezpieczenia społeczne
sprawiedliwa procedura
demokratyczne państwo prawa
słuszny interes strony
Zakład Ubezpieczeń Społecznych
social insurance
procedural justice
democratic rule of law
the legitymate interest of the party
Social Insurance Institution
Opis:
Krystalizujące się przez wieki pojęcie sprawiedliwości, na gruncie prawa odgrywa szczególną rolę, zarówno w zakresie powoływania do życia norm prawa materialnego, jak i kształtowania procedur niezbędnych do ich realizacji. Znaczenie idei i zasad sprawiedliwości proceduralnej dla ubezpieczeń społecznych jest znaczące nie tylko z powodu wymogów samego prawa. Ma także doniosłą siłę oddziaływania społecznego. Analiza procedury postępowania przed organem rentowym z wniosków o świadczenia emerytalno-rentowe przez pryzmat konstytucyjnej zasady państwa prawa, idei sprawiedliwej procedury, zasady procedural due proces wskazuje, że sprawiedliwa procedura jako element osiągnięcia celu jest nieodzowna dla realizacji zasady demokratycznego państwa prawa. Dostrzegając także inne wartości procesu, zaczerpnięte z życia społecznego, Robert S. Summers widzi konieczne stosowanie ich nie tyle dla procedury jako środka do osiągnięcia określonego celu, ale dla procedury samej w sobie. W kontekście tych rozważań procedurę przed organem rentowym należy postrzegać także przez pryzmat ryzyka błędu, dobrego wyniku procedury, oceny procedury czy też zarządzania partycypacyjnego
The concept of justice, crystallizing over the centuries, is very important in creation of material law and shaping the procedures necessary for their implementation. The importance of ideas and principles of procedural justice for social insurance is essential not only because of the demand of law itself. Procedural justice is also important, because it influences the society. Analysis of the procedure before the pension authority on application for pension or retirement through the prism of the constitutional principle of the rule of law, concept of procedural justice and principle procedural due process indicates that justice is indispensable to realize the principle of the democratic rule of law. Robert S. Summers, recognizing other values of the process, taken from social life, sees the necessity to apply them not so much to the procedure as a means to achieve a specific goal, but to the procedure itself. In this context the procedure before the pension authority should be seen through the prism of the error risk, good result of the procedure, procedure evaluation and participatory management.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, specjalny II, XXI; 549-561
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materialnoprawne wygaśnięcie decyzji i proceduralne stwierdzenie wygaśnięcia jej mocy obowiązującej
Expiry of a decision under substantive law and procedural confirmation of expiry of its binding force
Autorzy:
Sołtysiak, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443949.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
decyzja administracyjna
materialne wygaśnięcie decyzji
procedura administracyjna,
bezprzedmiotowość decyzji
warunek
interes społeczny
interes strony
administrative decision
expiry of a decision under substantive law
administrative procedure
condition
public interest
interest of the party concerned
Opis:
Mówiąc o wygaśnięciu decyzji administracyjnej, mamy w istocie na myśli samoistną utratę przez decyzję mocy obowiązującej i skuteczności prawnej. Charakter i zakres związków norm materialnych i procesowych w prawie administracyjnym znajduje wyraz przede wszystkim w konstrukcjach pojęciowych obowiązywania zarówno formalnego jak i materialnego decyzji administracyjnej. Bezsprzecznie punktem wyjścia jest analiza treści art. 162 k.p.a., który ustanawia instytucję stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej. Zatem analiza treści art. 162 § 1 k.p.a. uzasadnia pewien wniosek, że zawarte tam przesłanki stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej można podzielić na trzy grupy. Pierwsza grupa (to znaczy pkt 1 in principio) ma charakter odsyłający47, ponieważ łączy pojęcie bezprzedmiotowości decyzji z wymogiem istnienia szczególnego przepisu, nakazującego stwierdzenie wygaśnięcia decyzji. Należy tu zwrócić uwagę, na fakt, iż odesłanie to ma w istocie podwójny charakter, bo przepisy szczególne nie tylko stanowią bezpośrednią podstawę wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie, ale niejednokrotnie dookreślają samo pojęcie „bezprzedmiotowości decyzji”48. Wspomniana druga przesłanka (pkt 1 in fine) ma złożony i samodzielny charakter49 ponieważ z jednej strony nawiązuje do pojęcia „bezprzedmiotowości decyzji”, z drugiej zaś wprowadza samoistne, dodatkowe warunki uchylenia „bezprzedmiotowej decyzji” (przypadek bezprzedmiotowości decyzji połączony z oceną, że „leży to w interesie społecznym lub w interesie strony”). Wreszcie trzecia przesłanka stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej (pkt 2) związana jest z konstrukcją prawną warunku, którego brak spełnienia jest podstawą do pozbawienia decyzji jej mocy obowiązującej. Stwierdzenie wygaśnięcia decyzji w przypadku „niezajścia” zdarzenia przyszłego i niepewnego podlega jurysdykcyjnej ocenie organu pierwszej instancji.
When considering expiry of an administrative decision, what we really have in mind is an automatic lapse of its binding force and legal effect. The institution of expiry of an administrative decision, as specified in the legal regulations, is not uniform. The institution of decision expiry may be construed not only as a measure of control of decision enforcement, but also as an exception to the rule of permanence of an administrative decision. Secondly, when considering the reasons for expiry of an administrative decision, one will find that these may vary, and, generally, result from the substantive administrative law or from the decision itself. Within this scope, Art. 162 of the Code of Administrative Procedure serves as a generalizing regulation for diverse cases of decision expiry existing in the substantive law. Thirdly, analysis of the provisions of Art. 162(1) of the Code of Administrative Procedure, regulating the premises for confirming decision expiry, leads to a conclusion that said provision combines, in fact, as many as three legal norms. According to the first norm, Art. 162(1)(1) states that the administrative body which issued the decision in the first instance confirms the expiry of such decision if it finds it objectless and confirmation of its expiry is required by legal regulations.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 239-251
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strona w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej
Party to administrative decision annulment proceeding
Autorzy:
Michalik, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443428.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
strona postępowania administracyjnego
postępowanie w sprawie stwierdzenia
nieważności decyzji administracyjnej
postępowanie administracyjne nieważność decyzji administracyjnej
interes prawny
legitymacja procesowa strony
party to administration proceedings administrative decision annulment proceedings
administration proceedings
nullity/invalidity of the administrative decision
legal interest
legal standing (of a party)
Opis:
Artykuł poświęcony został tematyce strony postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, które to postępowanie zalicza się do nadzwyczajnych trybów postępowania administracyjnego i odgrywa znaczącą rolę z punktu widzenia gwarancji procesowych strony z uwagi na to, iż ma ono na celu eliminację ze skutkiem ex tunc decyzji administracyjnych dotkniętych najcięższymi kwali'kowanymi wadami prawnymi określonymi w art. 156 § 1 KPA, których pozostanie w obrocie prawnym nie może mieć miejsca w państwie praworządnym. Prawna de'nicja pojęcia strony zawarta jest w art. 28 KPA, który stanowi, iż stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Stroną w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji będzie zaś każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy decyzja administracyjna, której żąda wery'kacji lub która jest przedmiotem wery'kacji w postępowaniu wszczętym z urzędu. Charakterystyczne pozostaje przy tym, iż nie zawsze musi zaistnieć tożsamość między podmiotami w  postępowaniu zwykłym i  w postępowaniu, którego przedmiotem jest stwierdzenie nieważności decyzji, niemniej jednak to przedmiot decyzji badanej w postępowaniu nieważnościowym określa krąg podmiotów będących stroną postępowania zarówno zwykłego, jak i prowadzonego w tzw. trybie nieważnościowym. Dodać należy, iż w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej legitymację do występowania w postępowaniu jako strona będzie miała też osoba, do której skierowana została decyzja administracyjna, mimo że nie była ona stroną w sprawie (przesłanka określona w art. 156 § 1 pkt 4 KPA).
!e article deals with the issue of a party in legal action for an administrative decision annulment that is classified as the extraordinary proceeding and plays a significant role in terms of the party`s procedural guarantees; the aim of the proceeding is to eliminate decisions containing the most serious defects that make them null, according to Article 156 §1 of the Code of Administrative Procedure, and the presence of which is not justified in the legal system of a democratic state. !e legal definition of `a party` is included in Article 28 of the Code of Administrative Procedure where the term `party` is defined as every person whose legal interest or duty is involved in the proceeding or a person who requests action for annulment due to their legal interest or duty. A party in action for a decision annulment will be a person whose legal interest or duty refers to the decision being verified or that is verified by the court on its own initiative. !e characteristic thing is that the persons are not always the same in the ordinary proceeding and the proceeding in which the decision is to be declared null and void. However, it is the subject matter of the verified decision that defines the range of persons who are parties in the ordinary as well as in the annulment proceeding. Furthermore, a person to whom the administrative decision has been sent will be eligible to act as a party in action for a decision annulment in spite of the fact that they have not been a party to a case (Article 156 §1 point 4 of the Code of Administrative Procedure).
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/2; 167-181
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relief in Repayment of Non-Tax Budget Receivables Granted by Local Government Units
Ulgi w spłacie niepodatkowych należności budżetowych udzielane przez jednostki samorządu terytorialnego
Autorzy:
Bogacki, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22180955.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
public finance act
non-tax sub-action dues
revenue capacity
public interest
interest of a party to proceedings
ustawa o finansach publicznych
niepodatkowe należności podatkowe
interes publiczny
interes strony postępowania
zdolność dochodowa
Opis:
As of 28 April 2017, amended provisions of the Public Finance Act are in force regarding the granting of relief in repayment of monetary receivables of a civil-law nature falling to government administration bodies, state budgetary units and state customs funds (e.g., fees from the lease or rental of real estate, costs of court proceedings), and non-tax budgetary receivables of a public-law nature (fines imposed by way of a penalty ticket, fines, administrative fees). The amended provisions of the Public Finance Act: with respect to civil law debts, they clearly specify when debts may be written off ex officio and when at the debtor’s request (Article 57), and they unify the premises for granting preferences in repayment of debts, which are general clauses: “important interest of the debtor” and “public interest.” The Act provides for the possibility to write off part of a debt, postpone repayment dates of all or part of a debt, or spread payment of all or part of a debt in installments – if justified by social or economic reasons, particularly the debtor’s ability to pay. Since the application of these reliefs will have a more lenient effect on the State Treasury, the body granting the relief will be able to rely on grounds other than full write-off, such as social or economic reasons, e.g. the debtor’s limited ability to pay.  
Od 28 kwietnia 2017 r. obowiązują zmienione przepisy ustawy o finansach publicznych, dotyczące udzielania ulg w spłacie należności pieniężnych mających charakter cywilnoprawny, przypadających organom administracji rządowej, państwowym jednostkom budżetowym i państwowym funduszom celowym (np. opłaty z tytułu najmu lub dzierżawy nieruchomości, koszty postępowań sądowych), oraz niepodatkowych należności budżetowych o charakterze publicznoprawnym (np. grzywny nakładane w drodze mandatu karnego, kary pieniężne, opłaty administracyjne). Zmienione przepisy ustawy o finansach publicznych: w zakresie należności o charakterze cywilnoprawnym wyraźnie określają, kiedy należności mogą być umarzane z urzędu, a kiedy na wniosek dłużnika (art. 57), oraz ujednolicają dla przesłanki udzielania preferencji w spłacie należności, stanowiące klauzule generalne: „ważny interes dłużnika” oraz „interes publiczny”. Ustawa przewiduje możliwość umorzenia należności w części, odroczenia terminów spłaty całości albo części należności lub rozłożenia na raty płatności całości albo części należności – gdy jest to uzasadnione względami społecznymi lub gospodarczymi, w szczególności możliwościami płatniczymi dłużnika. Ze względu na fakt, że zastosowanie tych ulg będzie wywoływać łagodniejsze skutki dla Skarbu Państwa, organ udzielający ulgi będzie mógł kierować się innymi niż przy całkowitym umorzeniu należności przesłankami, takimi jak względy społeczne lub gospodarcze, np. ograniczone możliwości płatnicze dłużnika.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2022, 17, 19 (2); 43-61
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies