Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "intelektualizm" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Henryk Elzenberg a istota stoicyzmu
Autorzy:
Kowalik, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098312.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
stoicyzm
pesymizm
katastrofizm
estetyzm
intelektualizm
kompleksy
wojna
Opis:
Henryk Elzenberg wiązał w młodości ze stoicyzmem wielkie nadzieje, sądząc, że dzięki pojmowaniu filozofii jako sztuki wyrzeczenia zdobędzie wewnętrzną równowagę i uwolni się od bolesnych przeżyć. Jednak stoicyzm widziany jako doktryna ascetyczna przysparzał udręk estetycznej stronie osobowości Elzenberga, która kazała mu cenić sztukę oraz wszechstronny rozwój życia. Elzenberg zbuntował się przeciw ascetycznej stronie swojej osobowości i odtąd miał uraz do stoicyzmu. Pomimo to Elzenberg reprezentował w dużej mierze stoicki typ umysłowości. Dostrzegali to jego przyjaciele, m.in. Zbigniew Herbert, który stworzył legendę Elzenberga jako stoika, dedykując mu wiersz Do Marka Aurelego.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 4; 439-461
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Woluntaryzm i intelektualizm w etyce Jana Dunsa Szkota
Autorzy:
Koszkało, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705587.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Jan Duns Szkot
woluntaryzm
intelektualizm
konieczność
wolność
wolna wola
Opis:
Zarówno we współczesnych opracowaniach obcojęzycznych etyki Jana Dunsa Szkota, jak i polskiej literaturze przedmiotu jego poglądy doczekały się rozmaitych, często sprzecznych interpretacji. W artykule przedstawiam zasadnicze elementy metaetyki Dunsa Szkota i odpowiadam na pytanie, czy można jego etykę scharakteryzować jako woluntarystyczną, a jeśli tak, to jakiego typu woluntaryzmy można mu przypisać i jak należy je rozumieć. Proponuję charakteryzować stanowisko Szkota w ramach trzech typów woluntaryzmu: psychologicznego, teologicznego i kauzalnego. Charakteryzuję go jako woluntarystę umiarkowanego: uznaje bowiem wolę za doskonalszą od intelektu ze względu na doskonałość jej aktów; przyznaje, że normy moralne pierwszej tablicy dekalogu mają mocniejszy charakter obligatoryjny niż normy drugiej tablicy; uznaje wolę za pierwszorzędną przyczynę wolnego działania, która nie podlega determinacji nawet ze strony Najwyższego Dobra. Wolę zatem obdarza wysoką autonomią, a jednocześnie własną, niezależną od intelektu racjonalnością.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 441-458
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiedza-jak a umiejętność. O lingwistycznym aspekcie sporu intelektualizmu z praktykalizmem
Autorzy:
Palczewski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952377.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
intelektualizm
praktykalizm
neoryleanizm
wiedza-jak
wiedza-że,umiejętność
atrybucje wiedzy
Opis:
Dyskusja o relacji pomiędzy „wiedzą-jak” a „wiedzą-że” toczy się współcześnie wokół dwóch głównych tematów. Pierwszy jest natury językowej i dotyczy postulatu analizy zdań o wiedzy-jak jako zwykłych zdań epistemicznych z dopełnieniem erotetycznym, tj. zdań o wiedzy-gdzie, -kiedy, -kto, itd. Postulat ten jest charakterystyczny dla intelektualizmu lingwistycznego. Drugi jest natury konceptualnej i dotyczy postulatu analizy wiedzy-jak jako rodzaju umiejętności lub dyspozycji. Postulat ten jest charakterystyczny dla neoryleanizmu (dyspozycjonalizmu). W pracy bronię argumentów na rzecz intelektualizmu lingwistycznego, a przeciwko neoryleanizmowi. Ponadto zajmuję się problemem przekładu tej problematyki na inne języki, w szczególności język polski.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 135-152
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjomat Elzenberga
Autorzy:
Wolniewicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098571.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
system aksjologiczny
logika deontyczna
rozum a wola
intelektualizm vs woluntaryzm (woluntatyzm)
Opis:
System aksjologiczny Elzenberga od strony logiki budowany był świetnie, ale załamał się, gdyż był źle posadowiony antropologicznie. Po pierwsze, opierał się na aksjomacie Rousseau (melioryzm), głoszącym, że rozum zwraca wolę stale ku lepszemu. Ponadto zawierał aksjomat drugi – ujmujący ogólniej stosunek rozumu do woli. W postaci kanonicznej aksjomat ten brzmi: (AE) „Jeżeli wiemy, że coś powinno być, to powinniśmy też chcieć, żeby było”. Formalnie tę niby prostą i oczywistą formułę można wyrazić dwojako: (AE1) O(wx(Op) ⇒ chx(p)); (AE2) wx(Op) ⇒ O(chx(p)). (W obu wersjach poprzednik oznacza rozum, a następnik wolę.) Analiza logiczna ujawnia jednak, że wszelka oczywistość z aksjomatu Elzenberga się ulatnia. Elzenberg stawia się swoim aksjomatem w jednej z dwu wielkich tradycji zachodniej myśli etycznej: na linii Sokrates – Tomasz – Kant. To etyczny intelektualizm, któremu naprzeciw staje etyczny woluntaryzm (czy lepiej: woluntatyzm), reprezentowany przez linię Augustyn – Anzelm – Duns Szkot – Hume – Schopenhauer. Otóż intelektualizm etyczny jest poglądem fałszywym – chimerą czy iluzją. Jedyną przyczyną ludzkich działań jest osobowa wola; rozum jest bierny – na dobro i zło ślepy. Nie on dyktuje woli, co ma chcieć, tylko ona dyktuje to sobie sama, autonomicznie. „My” i „nasza wola” to jedno; a rozum stoi obok.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 4; 277-288
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda wolności. Uwagi na marginesie encykliki Veritatis splendor Jana Pawła II
The truth of freedom. Remarks occasioned by John Paul IIs encyclical Veritatis splendor
Autorzy:
Gałkowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015983.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
etyka
antropologia filozoficzna
wolność
intelektualizm
woluntaryzm
ethics
philosophical anthropology
freedom
intellectualism
voluntarism
Opis:
The article considers the problem of relations between freedom, intellect and will in the context of Christian philosophy, and especially in the sphere of Karol Wojtyła's thought. The author comes to the following conclusions. Complete freedom is the so-called 'freedom to', that is freedom to do good for other people. Good acts are acts consistent with the conscience of the acting person as well as with rational premises. 'Freedom to' is different from 'freedom from' that consists in gaining independence from 'pressures of evil' (both outer and inner) that threaten man. In this way the author proclaims himself in favour of the intellectualist solution of the opposition will − intellect, that is of the Thomist solution, and against the standpoint of Duns Scotus (voluntarism).
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 1; 105-113
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja aksjologii Elzenberga w świetle jego tekstów. Analiza filologiczno-filozoficzna
Autorzy:
Zubelewicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098575.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
aksjologia
Henryk Elzenberg
analiza
maksymalizacja dobra
aksjologia merytoryczna
aksjologia formalna
intelektualizm etyczny
wola
rozum
Opis:
Henryk Elzenberg zajmował się aksjologią merytoryczną i aksjologią formalną. Można wyróżnić względnie wyraźne okresy tej działalności. Aksjologia merytoryczna przypadła głównie na okres od około 1910 do 1931 r. Do roku 1930 Elzenberg opracowywał różne szczegółowe zagadnienia, potem w latach 1930–1931 analizy jego koncentrowały się m.in. na podsumowaniu szczegółowej aksjologii merytorycznej. Aksjologię formalną Elzenberg rozwijał od 1930 r. do maja 1940 r. W okresie późniejszym zaczął wątpić w swoje wcześniejsze ustalenia. Ten okres wątpienia trwał od maja 1940 do około grudnia 1943 r.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 4; 371-389
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
It is better to know. Ethical intellectualism as an auxiliary tool of modern economics
Lepiej wiedzieć. Intelektualizm etyczny jako narzędzie pomocnicze współczesnej ekonomii
Autorzy:
Bukowski, Beniamin
Mierzejewski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/468967.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
ethical intellectualism
customer communication
ethics of economy
intelektualizm etyczny
komunikacja z klientem
etyka ekonomii
Opis:
The main idea of the article is to confront the Socratic idea of ethical intellectualism, assuming that having particular knowledge is a sufficient basis for proper behaviour, with modern economy. The initial thesis, backed with philosophical arguments taken from the Plato’s dialogues, states that it is beneficial for any market entity to has the broadest economical knowledge possible. Access to specific data and skill of interpreting them in a proper manner would be, according to such assumption, an important protection of individual customers against financial threats. On the other hand, a set of problems arises, which have to be overcome in such case. The customer are often uninterested in improving the level of their knowledge, the banks restrain from providing them with all the information needed on purpose or the information given is simply incomprehensible. The article is an attempt to indicate possible solutions of these problems applying modern economical knowledge and Plato’s philosophical intuitions.
Punktem wyjścia dla niniejszego artykułu jest próba odniesienia sokratejskiej koncepcji intelektualizmu etycznego, zakładającego, że posiadanie wiedzy jest gwarantem właściwego postępowania, do współczesnej ekonomii. Wyjściowa teza artykułu, poparta filozoficznymi argumentami zaczerpniętymi z dialogów Platona, zakłada, że w interesie każdego podmiotu rynkowego jest posiadanie jak największej wiedzy z zakresu ekonomii. Dostęp do odpowiednich danych i umiejętność ich właściwej interpretacji byłaby, zgodnie z takim założeniem, istotnym zabezpieczeniem klientów indywidualnych przed zagrożeniami finansowymi. Z drugiej strony, pojawia się szereg problemów, z którymi należy zmierzyć się w takim wypadku: częstokroć klienci nie są zainteresowani podnoszeniem swojej wiedzy, banki celowo nie przekazują im wszystkich informacji, działając na ich niekorzyść, albo przekazywana wiedza pozostaje niezrozumiała. Artykuł stanowi próbę zaproponowania konkretnych rozwiązań tych problemów przy wykorzystaniu współczesnej wiedzy ekonomicznej i filozoficznych intuicji Platona.
Źródło:
Prakseologia; 2018, 160; 87-102
0079-4872
Pojawia się w:
Prakseologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Голосні струни Лесі Українки й Меланхолійний вальс Ольги Кобилянської: художньо-типологічні паралелі
Lesya Ukrainka’s Голосні струни and Olha Kobylianska’s Valce melancolique: artistic and typological parallels
Голосні струни Łesi Ukrainki i Valce melancolique Olgi Kobylanskiej. Artystyczno-typologiczne paralele
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877368.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
literatura ukraińska
szkic
nowela
paralele artystyczno-typologiczne
autobiograficzność
intelektualizm
„muzyczność” tekstu
motyw melancholii
motyw ciszy
motyw piękna/brzydoty
Ukrainian literature
essay
novelette
artistic and typological parallels
autobiographism
intellectualism
text’s musicality
motif of melancholy
motif of silence
motif of beauty/ugliness
Opis:
Można wskazać co najmniej kilka punktów, w których przecinają się twórcze i życiowe drogi Łesi Ukrainki (1871-1913) i Olgi Kobylanskiej (1863-1942). Obie kobiety – to wielkie postaci literatury ukraińskiej. Obie żyły i tworzyły w tym samym czasie, choć starsza o osiem lat Olga przeżyła Łesię o blisko 28 lat. Wspólna przestrzeń obu kobiet to wczesny modernizm ukraiński w literaturze oraz czerniowieckie adresy – w życiu realnym. Pisarki łączyła niezwykła więź duchowa, znajdująca swoje odzwierciedlenie zarówno w ich spuściźnie epistolarnej, jak i w twórczości. Szczególnie w dwóch utworach: szkicu Голосні струни Łesi Ukrainki i noweli Valce melancolique Оlgi Kobylanskiej, obecne są artystyczno-typologiczne paralele, wynikające ze wskazanych wyżej punktów stycznych w życiu i twórczości obu pisarek. Należą do nich: prawie ten sam czas napisania utworów, podobieństwo w obrębie gatunku, autobiograficzność obu tekstów, intelektualizm. W obu utworach obecny jest konflikt między realną rzeczywistością a sztuką, pojmowany jako wariant konfliktu artysta–społeczeństwo, szeroko pojęta „muzyczność” tekstów. W obu tekstach wzajemnie przeplatają się również motywy tęsknoty/melancholii oraz milczenia/ciszy, a także szczególnie popularny w okresie modernizmu motyw piękna/ brzydoty.
One can identify at least a few points at which the artistic careers and personal lives of Lesya Ukrainka (1871-1913) and Olha Kobylianska (1863-1942) had crossed their paths. Both women are great figures of Ukrainian literature. They both lived and worked in the same time, although 8 years older Olga outlived Lesya by nearly 28 years. They shared the literary space, that is the early Ukrainian modernism, and the everyday environment, both living in the Chernivtsi district. The writers were linked by a special spiritual bond which was reflected in their epistolary oeuvre and their work in general. In two works of theirs in particular, that is in Lesya Ukrainka’s essay Голосні струни and Olha Kobylianska’s novelette Valce melancolique one can trace artistic and typological parallels stemming from the similarities between their personal lives and work. These are: timewise similarity, similarity within the genre, autobiographism of both texts and their intellectualism. In both works a conflict between the reality and Art is present, interpreted as a variant of the conflict between an artist and the society, as well as the feature of broadly understood ‘musicality’. Moreover, in both texts the motifs of longing/ melancholy and silence/ quietness, as well as the then popular motif of beauty/ ugliness are intertwined.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 7; 55-74
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies