Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ingenium" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Czy modlitwy eucharystyczne Mszału Rzymskiego św. Pawła VI zachowują ingenium Romanum?
    Autorzy:
    Blaza, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041861.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Ingenium Romanum
    reforma liturgiczna
    anafora
    modlitwa eucharystyczna
    ryt rzymski
    Opis:
    W celu uzyskania odpowiedzi na pytanie postawione w tytule niniejszego artykułu, najpierw należy zdefiniować samo pojęcie ingenium Romanum, skoro to ono właśnie miało stanowić zasadnicze kryterium w przygotowaniach tekstów nowych  modlitw eucharystycznych do Mszału św. Pawła VI. Dopiero po sprecyzowaniu, czym jest ingenium Romanum podjęto się analizy treści czterech modlitw eucharystycznych, które znajdują się jako obligatoryjne w typicznym wydaniu tego Mszału, jak również w tłumaczeniach na języki narodowe. W niniejszym artykule zajmowano się późniejszymi modlitwami eucharystycznymi, zwłaszcza powstałymi w latach 70. XX w. Refleksja teologiczno-liturgiczna dokonana w niniejszym artykule wyraźnie pokazuje, że samo ingenium Romanum nie jest jakimś sztywnym szablonem, do którego przykłada się jedynie nowe propozycje zmian czy korekt, i bada, czy da się je zmieścić w uprzednio wyznaczonych ramkach. Ingenium Romanum to rzeczywistość raczej dynamiczna, otwarta na czerpanie z bogactwa nie tylko zachodnich, ale i wschodnich tradycji liturgicznych, jak również na wykorzystywanie rezultatów nowych badań historycznych i teologicznych nad tekstami liturgicznymi. Mszał Rzymski św. Pawła VI czerpie z aspektów dawnej tradycji rzymskiej oraz z tradycji pozarzymskich i stanowi nową syntezę elementów różnego pochodzenia.Z drugiej strony ingenium Romanum ma swoje granice, czego jaskrawym przykładem jest zdecydowany brak zgody na obecność epiklezy konsekracyjnej po opisie ustanowienia w nowych modlitwach eucharystycznych, mimo tego, że jest ona przecież umiejscowiona po opisie ustanowienia nie tylko w liturgiach wschodnich, ale teżw liturgii hiszpańskiej. Redakcja nowych modlitw eucharystycznych obok Kanonu Rzymskiego stworzyła nowe perspektywy i wyzwania. Pozostały jednak pewne wątpliwości ukazane w tym artykule, czy rzeczywiście nowe modlitwy eucharystyczne w pełni zachowują ingenium Romanum.
    Źródło:
    Studia Bobolanum; 2021, 32, 2; 19-44
    1642-5650
    2720-1686
    Pojawia się w:
    Studia Bobolanum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Energeia, ingenium i Arystotelesowskie pojęcie ruchu
    Energeia, ingenium and the Aristotelian Concept of Movement
    Autorzy:
    Niebelska-Rajca, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945403.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    energeia
    ingenium
    metafora
    przedstawienie unaoczniające
    żywość stylu
    metaphor
    representation
    vividness of style
    Opis:
    The category of “energeia” was an essential concept of seventeenth-century aesthetics and poetics. It has its source in Aristotle’s philosophical and rhetorical writings. In his “Physics” and “Metaphysics” it is an elementary component of the conception of movement understood as a transition from potentiality to act, in opposition to the category of “dynamis” defined as act, action, and realisation of potentiality. In the Rhetoric and Poetics it becomes an element of the theory of metaphor, and means the vividness of style accomplished by means of the presentation of reality in motion and the presentation made visible (pro ommaton poiein). The formation of metaphor in Stagirite’s theory depends on poetic talent (eufuia) and mental acuity (aghinoia). In the sixteenth century, the Italian translators and commentators of Aristotle Lodovico Castelvetro and Alessandro Piccolomini combined the origin of metaphor with the action of the rapid and acute ingenium, and they defined “energeia” as the presentation of movement and action. The categories of movement and “energeia”, together with the creative “ingenium” related with movement, play a very essential role in the baroque theory of concept and metaphor. In the writings of the theorists of concepticism, Emanuel Tesaur and Baltasar Gracián, also Matteo Peregrini, the expression of movement, the concepts of energy and agility, also rapidity, swiftness, and acuity of “ingenium” are categories that determine the effectiveness of metaphor and of the process of persuasion. The baroque poetics of concept, especially in Tesaur’s version, draws on Aristotle’s theory, but he transforms and reinterprets it, adjusting the Aristotelian concept to new aesthetics.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 1; 131-151
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metaphysics in the shackles of asteiology
    Metafizyka w więzach asteiologii
    Autorzy:
    Piotrowski, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593953.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    analogy
    asteiology
    ingenium
    metaphysics
    participation of being
    subreption
    analogia
    asteiologia
    metafizyka
    partycypacja bytu
    subrepcja
    Opis:
    Will the dog crush heron’s leg, or will the heron pluck out the dog’s eyes? – an array of possible decodings of this animalistic drama appears in the logical-ontological space of the image. However, an image does not participate in any of the worlds it implies. This visual asteism shows that the ontological participation is different from the metaphysical. Thus, the problem of metaphysical participation will not be solved by the logical-rhetorical trope of diaporesis that Abraham Hondius used to achieve almost an isocephaly in this struggle between what is high-flying and what is mundane or – perhaps – between metaphysics and asteiology. We find a paradigmatic display of this struggle in the Parmenides, where the One was wittily juxtaposed with idea of ... dust. Moreover, in the case of analogy of being, the diaporia is also an aporia, since analogia entis as analogy as such must be ultimately understood analogically (sic!), and thus asteiologically. And this is not a mistake of ignotum per ignotum but a good solution to our problem (an euporia), which is unlikely to satisfy ontology seeking an evidentialist truth. Such a conclusion would be potentially important for asteiology as the ingenium theory, which traces its subreptions also to metaphysics.
    Czy pies zgruchocze łapę czapli, czy czapla wydłubie mu oczy? – ustawia się w przestrzeni logiczno-ontologicznej malowidła szereg możliwych rozstrzygnięć zwierzęcego dramatu. Lecz obraz nie partycypuje w żadnym ze światów, które implikuje. Ten wizualny asteizm ukazuje, że partycypacja ontologiczna różni się od partycypacji metafizycznej. Problemu partycypacji metafizycznej nie wyczerpie więc trop diaporezy, jakim posłużył się Abraham Hondius, by osiągnąć prawie izokefalię w tej walce pomiędzy tym, co górnolotne, i tym, co przyziemne, czy – być może – metafizyczne i asteiologiczne, a czego paradygmatyczny popis mamy w Parmenidesie, gdzie Jedno zestawiono z ideą … kurzu. Co więcej, w przypadku analogii bytu diaporia jest zarazem aporią, skoro analogia entis musi być ostatecznie rozumiana analogicznie (sic!), a więc asteiologicznie. I nie jest to błąd ignotum per ignotum, lecz dobre rozwiązanie naszego problemu (euporia), które ontologii poszukującej ewidencjalistycznej prawdy raczej nie zadowoli. Taka konkluzja jest potencjalnie doniosła dla asteiologii jako teorii ingenium, która tropi jego subrepcje także w metafizyce.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 29-42
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies