Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "imperium brytyjskie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Modernizm, imperium i „podróż do”
Autorzy:
Snaith, Anna
Ostrowska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365079.pdf
Data publikacji:
2018-06-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Imperium Brytyjskie
gender
Londyn
modernizm
podróżowanie
mapy
Opis:
Artykuł stanowi fragment wprowadzenia do monografii zatytułowanej Modernist Voyages: Colonial Women Writers in London 1890–1945 (CUP 2014). Została  w nim opracowana analityczna podbudowa lektury „londyńskiego” pisarstwa kolonialnych kobiet, odbywających w okresie modernizmu „podróż do”, podbudowa, która podkreśla wagę genderu w nowych badaniach nad modernizmem. Artykuł rozpoczyna się namysłem nad kontrastującymi sprawozdaniami z „przybycia” dwóch karaibskich pisarzy: Uny Marson i C.L.R. Jamesa, którzy dotarli do Londynu w 1932 roku. Następnie zostaje zdefiniowany obszar interesującego autorkę artykułu pisarstwa, obejmującego postaci takie jak Jean Rhys, Sarojini Naidu, Katherine Mansfield i Olive Schreiner, jak również sposoby uczestnictwa ich prac w narracjach obronnych dotyczących zarówno genderu, jak i imperium. Powieści, opowiadania i autobiografie autorstwa tej grupy podróżujących kobiet kształtowane są przez politykę feministyczną i antykolonialną. W artykule omówione zostały sposoby uczestnictwa oraz przełamywania przez autorki dominujących dyskursów handlu imperialnego, wyższości serca imperium i kultury wystawiania na pokaz. Pisarki te są figurami nowoczesności, a ich transgresyjna mobilność ujawnia się w ramach przeobrażającego się imperium oraz ewoluujących idei kobiecego związku z tożsamością narodową.
Źródło:
Forum Poetyki; 2018, 11-12; 98-113
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imperium nie trzęsie się w posadach. „Neo-heritage” w kinie i telewizji brytyjskiej XXI wieku
The Empire Is Not Shaking at Its Foundations: Neo-Heritage in British Cinema and Television of the 21st Century
Autorzy:
Włodek, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341030.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
neo-heritage
James Ivory
Downton Abbey
imperium brytyjskie
British empire
Opis:
Autorka analizuje powrót sentymentów imperialnych w filmach i serialach brytyjskich XXI w., umieszczając je w tradycji kina dziedzictwa (heritage). O ile jednak twórcy filmów z lat 80. i 90. kojarzeni z tym nurtem, np. James Ivory, osadzając akcję w czasach Imperium, ujmowali ją z dystansem, melancholijnie, ale zarazem ironicznie, o tyle strategie współczesne zmieniają się. Wizualnie i tematycznie (życie klas wyższych) filmy, np. Czas mroku, oraz seriale, np. Korona, są kontynuacją kina dziedzictwa. Przeorientowaniu ulega jednak ocena świata przedstawionego. Stąd pojęcie neo-heritage, którego twórcy uwznioślają fikcyjnych (Downton Abbey) i historycznych (królowa Wiktoria, Elżbieta II) przedstawicieli klas panujących, manipulując fabułą i narracją tak, by zyskać dla nich nie tylko sympatię widzów, ale też poczucie wyjątkowej roli i misji społecznej pełnionej przez owe warstwy.
The author analyses the return of imperial sentiments in British films and TV series of the 21st century, placing them in the tradition of heritage cinema. However, while film-makers from the 1980s and 1990s associated with this trend, for example James Ivory, set the action in the time of the Empire, and did so with a distance, with a certain melancholy and irony, contemporary strategies are changing. Visually and thematically (life of the upper classes) films such as The Time of Darkness and TV series, such as The Crown, are a continuation of the heritage cinema. However, the assessment of the presented world is reoriented. Hence the concept of neo-heritage, whose creators elevate the fictitious (Downton Abbey) and historical (Queen Victoria, Elizabeth II) representatives of ruling classes, manipulating the story and narrative so as to gain for them not only the sympathy of viewers, but also a sense of unique role and social mission fulfilled by these social layers.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 75-91
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie brytyjskiego systemu imperialnego w Zatoce Perskiej po zakończeniu I wojny światowej
Shaping of The British Imperial System in The Persian Gulf after the end of WWI
Autorzy:
Bania, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943166.pdf
Data publikacji:
2017-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Imperium Brytyjskie
Zatoka Perska
polityka imperialna
British Empire
Persian Gulf
Imperial Policy
Opis:
Począwszy od połowy XVIII wieku Imperium Brytyjskie było zaangażowane w budowanie silnej pozycji mocarstwowej w obszarze Zatoki Perskiej. Obszar ten był traktowany jako istotny dla zabezpieczenia morskich szlaków komunikacyjnych pomiędzy metropolią a Indiami Brytyjskimi. W XIX wieku Wielka Brytania zdołała w oparciu o tzw. traktaty na wyłączność uzależnić od siebie arabskie szejkanaty Zatoki, obejmując je nieformalnym protektoratem. Rola Zatoki Perskiej dla Imperium Brytyjskiego wzrosła w przededniu wybuchu I wojny światowej, z uwagi na znaczenie znajdujących się tam zasobów ropy naftowej dla Royal Navy. Zakończenie I wojny światowej i objęcie przez Wielką Brytanię pozycji dominującego mocarstwa na Bliskim Wschodzie wymusiło konieczność opracowania nowych zasad polityki imperialnej wobec tego obszaru. Wypracowanie zasad tej polityki zostało zakończone pod koniec lat 20. XX wieku. Przyjęte wtedy rozwiązania określały podstawy brytyjskiej polityki wobec subregionu Zatoki do końca lat 40. XX wieku.
The British Empire had tried to build its dominant position in the Persian Gulf from the second half of the 18t century. The region was seen as a key position for the security of the naval routs between Great Britain and the Indian Sub-Continent. During the 19th century, the British Empire managed, using the so-called Exclusive Treaties, to cease its control over the Arab sheikdoms of the Gulf. The Gulf ’s significance for the British Empire has risen in the eve of the Great War. After the end of WWI, Great Britain became a dominant power in the Middle East. This situation forced the British Empire to establish new rules of the political and imperial engagement in the Middle East. This process was finished in the end of the 1920s. The rules of the imperial policy towards this region that had been established that time were executed till the end of the 1940s.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 55; 151-164
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieci Imperium. O kształtowaniu angielskiej tożsamości w latach 1890-1914
Children of the Empire. The shaping of English identity, 1890-1914
Autorzy:
Galewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2103105.pdf
Data publikacji:
2021-07-17
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Imperium Brytyjskie
Brytania
dzieci
edukacja
historia
tożsamość
British Empire
Britain
children
education
history
identity
Opis:
Brytania w ćwierćwieczu poprzedzającym wybuch wojny światowej była potęgą imperialną. Przywódcy wyrażali poczucie moralnej odpowiedzialności za zapewnienie kompetentnych i sprawiedliwych rządów narodom Imperium. Wypełnienie tego obowiązku było zarazem uzasadnieniem samego sprawowania władzy, rozumianym w kategoriach etycznych i zakładało przygotowanie obywatela Imperium, wykształconego i ukształtowanego przez powszechnie dostępną edukację szkolną. Nauczanie historii, powiązane z kształtowaniem tożsamości modelowego obywatela, zostało podporządkowane temu przygotowaniu. Niniejszy artykuł jest próbą wskazania obecności i zastosowania wątków historycznych w materiałach przeznaczonych do początkowej nauki czytania.
Britain was an imperial power in the quarter-century before the outbreak of World War. Leaders expressed a sense of moral responsibility for ensuring competent and just rule for the nations of the Empire. At the same time, the fulfillment of this duty was a justification for the exercise of power itself, understood in ethical terms, and involved the preparation of a citizen of the Empire, both educated and shaped by universally accessible school education. The teaching of history, linked to the formation of the identity of the model citizen, has been subordinated to this preparation. The current article is an attempt at indicating the presence and purpose of historical threads in materials intended for the initial learning of reading.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2021, XII(2(35)); 159-167
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Внешние и внутренние геополитические предпосылки восстания (бунта) 1916 года
The external and internal geopolitical prerequisites of revolt of 1916
Autorzy:
Суюнбаев, Мурат Н.
Суюнбаев, Ильяс М.
Курманов, Зайнидин К.
Узбеков, Досмир С.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2173761.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
powstanie z 1916 roku
geopolityka
Kirgistan
imperium rosyjskie
imperium brytyjskie
Turkiestan
revolt of 1916
geopolitics
Kyrgyzstan
Russian Empire
British Empire
Turkestan
Opis:
In is article the authors consider geopolitical situation which developed at the time of revolt of 1916 in Central Asia, raising questions of collision of political interests of the Russian and British empires.
W artykule autorzy rozważają sytuację geopolityczną Kirgistanu w czasie powstania, które miało miejsce w 1916 roku w Azji Centralnej, na tle konfliktu interesów politycznych imperium rosyjskiego i imperium brytyjskiego.
Źródło:
Studia Orientalne; 2016, 2(10); 95-102
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dominia jako semiperyferia politycznej struktury imperium brytyjskiego.
Dominions as Semi-periphery of British Empire’s Political Structure.
Autorzy:
Dańda, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441354.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Imperium Brytyjskie
dominia, Kanada
Australia
Nowa Zelandia
Immanuel
Wallerstein
semiperyferie
British Empire
dominions
Canada
New Zealand
semi-periphery
Opis:
W teorii światowego systemu gospodarczego Immanuel Wallerstein formułuje trzy podstawowe założenia, które stanowią bazę dla proponowanego przezeń geoekonomicznego podziału współczesnego świata: • Relacje ekonomiczne i polityczne między różnymi regionami świata oparte są na podziale na rdzeń (centrum), peryferie i semiperyferie; • Istnienie peryferii jest niezbędne dla istnienia rdzenia; • Istnienie semiperyferii jest wystarczającą nagrodą dla ich mieszkańców i dlatego odczuwają oni wspólnotę interesów z rdzeniem. • Próba zastosowania zaproponowanej przez Wallersteina siatki pojęciowej dla opisu struktury politycznej Imperium Brytyjskiego skutkuje wnioskami następującej treści: istotnie możliwe jest wyodrębnienie w brytyjskiej strukturze imperialnej elementów wymienianych przez Wallersteina jako konstytuujące strukturę geoekonomiczną określonego systemu. W Imperium Brytyjskim pierwszej połowy XX w. wyraźnie daje się wyodrębnić centrum (Anglia, czy też szerzej – Wielka Brytania), semiperyferie (dominia brytyjskie: Kanada, Australia i Nowa Zelandia) oraz peryferie (posiadłości afrykańskie, dalekowschodnie i inne). Również i druga teza Wallersteina znajduje swoje potwierdzenie w zaobserwowanych faktach: istnienie peryferii – czyli kolonii – istotnie było w realiach imperialnych niezbędne dla przetrwania rdzenia. Poważne trudności pojawiają się dopiero przy próbie dopasowania trzeciej z tez Wallersteina do obrazu Imperium Brytyjskiego. Można zaryzykować wręcz twierdzenie przeciwne do tej trzeciej tezy: to właśnie fakt, że pewne kraje wchodzące w skład Imperium cieszyły się na różnych etapach jego rozwoju statusem semiperyferiów sprawił, że kraje te prędzej lub później wyłamywały się z jednolitej struktury politycznej Imperium Brytyjskiego. Niniejszy artykuł, konfrontując tezy Wallersteina z brytyjską imperialną rzeczywistością, analizuje zarazem proces, w wyniku którego z jednolitego organizmu politycznego brytyjskiego Imperium wyodrębniły się inne podmioty stosunków międzynarodowych – quasi-niezależne jednostki państwowe: dominia brytyjskie.
In his theory of world economic systems Immanuel Wallerstein formulates three basic statements which constitute the basis for his proposition concerning the geoeconomic division of the contemporary world: • The economic and political relations which exist between the various world regions are based on a division into the core (the center), the periphery and the semi-periphery; • The existence of a periphery is essential for the existence of the core; • The existence of a semi-periphery is a sufficient reward for its inhabitants and that is why they feel connected, by their common interests, with the core. The attempt to apply Wallerstein’s terminology for the purposes of the description of the British Empire’s political structure results in the following conclusions: indeed, it is possible to distinguish in the British imperial structure the elements named by Wallerstein as the constitutive elements for a given geoeconomic system. In the British Empire of the first half of the 20th century the division into the core (England or, to accept the wider point of view, Great Britain), the semi-periphery (the British dominions: Canada, Australia and New Zealand) and the periphery (the African and Middle Eastern dependencies as well as other overseas territories) is clearly seen. Also, the second statement of Wallerstein finds its corroboration in the factography: the existence of a periphery – meaning: the colonies – was indeed essential for the continuous existence of the core in imperial reality. Only the third of Wallerstein’s statements presents some substantial problems when trying to match a general structural relation described by Wallerstein to the particular case of the British Empire. We can even risk a hypothesis which is contradictory to Wallerstein’s: the fact that certain countries comprising the British Empire were given the status of semi-periphery later compelled those countries to break away from the political structure of the British Empire. This article, while confronting Wallerstein’s generalizations with British imperial reality, also concentrates on an analysis of the process which ultimately led to the dissolution of the solid imperial political structure. The final stage of this process was marked by a new group of actors entering the international relations domain: the quasi-independent British dominions.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2010, 7; 29-52
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benjamin Disraeli a idea imperialna
Benjamin Disraeli and the Imperial Idea
Autorzy:
Diniejko, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509385.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
idea imperialna
retoryka imperialna
ekspansja kolonialna
Imperium Brytyjskie,
Benjamin Disraeli
konserwatyzm
socjotechnika
narracja narodowa
imperializm
imperial idea
imperial rhetoric
colonial expansion
British Empire
conservatism
social engineering
national narrative
imperialism
Opis:
W artykule z pogranicza nauk politycznych, historii i literaturoznawstwa, skoncentrowano się na wyjątkowym i znaczącym wkładzie Benjamina Disraelego w ewolucję idei imperialnej w Anglii. Chociaż Disraeli wywodził się ze skromnej rodziny żydowskich imigrantów, zyskał początkowo rozgłos jako ekscentryczny dandys i autor popularnych romansów. Później poświęcił się karierze politycznej, ale nadal pisał powieści i traktaty polityczne. Dokonał znaczących zmian w partii konserwatywnej. Ochrona Imperium i interesów brytyjskich na całym świecie należała do jego podstawowych priorytetów. Przeciwnicy Disraelego nazywali go cynicznym awanturnikiem i politycznym szarlatanem, motywowanym pragnieniem spełnienia swoich osobistych ambicji. Analiza jego dokonań sugeruje bardziej ostrożne wnioski. Disraeli, który głęboko wierzył w potrzebę zachowania tradycji i monarchii, posiadał czytelny zespół poglądów i zamierzeń, które wywodziły się z jego interpretacji historii i obserwacji życia politycznego i społecznego Anglii. Inspirował nie tylko wyobraźnię polityczną przyszłych pokoleń konserwatystów, ale także przyczynił się znacząco do wprowadzenia reform spo-łecznych w Wielkiej Brytanii i do rozkwitu Imperium Brytyjskiego.
This article, which is in the borderland of political science, history and literary studies, focuses on Benjamin Disraeli’s unique and significant contribution to the evolution of the imperial idea. Although Disraeli descended from a modest family of Jewish immigrants, he first gained notoriety as an eccentric dandy and author of popular romances. Later he devoted himself to political career, but still wrote novels and political tracts. He made significant changes in the Conservative Party. Protection of the British Empire and its interests throughout the world belonged to his fundamental priorities. Opponents of Disraeli called him a cynical adventurer and political charlatan, motivated by the desire to fulfil his personal ambitions. An analysis of his achievements suggests a more cautious conclusion. Disraeli, who deeply believed in the need to preserve the tradition and monarchy, had a clear set of views and plans that came from his interpretation of history and observation of the political and social life of England. He inspired not only the political imagination of future generations of conservatives, but contributed significantly to the introduction of social reforms in Britain and to the flowering of the British Empire.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2015, 39/2015 Filologia IV; 5-23
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traktat z Waitangi jako przykład twórczej translacji politycznej.
The Treaty of Waitangi as an example of creative political translation.
Autorzy:
Dańda, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441221.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Nowa Zelandia
Waitangi
Maorysi
Imperium Brytyjskie
negocjacje w dobrej wierze
tłumaczenie polityczne
suwerenność
kolonializm
New Zealand
Maori
British Empire
negotiating in good faith
political translation
sovereignty
colonialism
Opis:
6 lutego 1840 roku przedstawiciel Korony Brytyjskiej wicegubernator Hobson oraz 45 wodzów maoryskich z północnej części Wyspy Północnej podpisali Te Tiriti o Waitangi – Traktat z Waitangi. Każdemu z wodzów Maorysów, który złożył już swój podpis pod tekstem dokumentu, Hobson ściskał dłoń w geście braterstwa, dodając: He iwi tahi tatou („Jesteśmy teraz jednym ludem”). Czy Maorysi wiedzieli, na co wyrażają zgodę? Problem z Traktatem z Waitangi polega na tym, że został on przygotowany przez przedstawicieli Korony Brytyjskiej w dwóch wersjach językowych: angielskiej i maoryskiej. Teoretycznie miały być one wersjami jednobrzmiącymi. Jednakże w trakcie późniejszego stosowania przepisów Traktatu okazało się, iż jego tłumaczenie na język maoryski dokonane przez Brytyjczyków wcale nie było dokładnym odzwierciedleniem brytyjskiej wersji umowy. Celem artykułu jest przedstawienie determinant, które wpłynęły na decyzję Brytyjczyków odnośnie do przygotowania dwóch różniących się od siebie wersji językowych dokumentu. Szczególna uwaga zostaje zwrócona na problemy manipulacji, które pojawiają się w procesie przekładu tekstów politycznych oraz na trudności i pokusy, przed jakimi staje tłumacz w sytuacji, kiedy dany język nie jest jeszcze językiem w pełni wykształcony w konkretnej dziedzinie. W końcowych fragmentach tekstu autor stara się wykazać, że Traktat z Waitangi, który został wprowadzony do systemów prawnych Imperium Brytyjskiego i Nowej Zelandii, nie do końca z zachowaniem zasady prowadzenia negocjacji w dobrej wierze, jest obecnie uznawany zarówno przez Maorysów, jak i potomków białych osadników za kluczowy dokument konstytuujący współczesną narodowość nowozelandzką.
On February 6th 1840 Te Tiriti o Waitangi (the Treaty of Waitangi) was signed by the representative of the British Crown – Lieutenant-Governor Hobson – and 45 Maori chiefs from the northern part of the North Island. Each and every Maori chief, who already signed the text of the Treaty, was given a handshake by Hobson and a short remark: „He iwi tahi tatou” („We are now one people”). Did the Maori know what they gave their support to? The problem with the Treaty of Waitangi is that it was prepared by the representatives of the British Crown in two language versions: in English and in Maori. Those two versions were meant to be, in theory, linguistically equivalent. In later practice however, it turned out that the Maori translation prepared by the British was not accurate at all. The aim of the paper is to present determinants which influenced British decision to prepare the two non-equivalent texts of this international treaty. A special attention is given towards the question of manipulation in translation process and the opportunities for abuse which translator has to face when the language of translation is not fully developed in a given field yet. In the concluding remarks the author points out to the fact that the treaty, which has been implemented into the legal systems of both the British Empire and New Zealand not exactly in accord with the principle of negotiating in good faith, is today considered by the Maori and Pākehā alike as a key document which constitutes contemporary nationality of New Zealanders.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2011, 10; 29-42
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Stany Zjednoczone Europy” Winstona Churchilla, tłumaczenie
Autorzy:
Przemysław, Biskup,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894665.pdf
Data publikacji:
2020-08-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
integracja europejska
integracja gospodarcza
Wielki Kryzys
Paneuropa
Stany Zjednoczone Europy
relacje transatlantyckie
Imperium Brytyjskie i Wspólnota Narodów
European integration
economic integration
Great Depression
United States of Europe
Transatlantic Relations
British Empire and Commonwealth
W.S. Churchill
R. Coudenhove-Kalergi
G. Stresemann
A. Briand
E. Beneš
Opis:
The paper includes the full translation of Winston S. Churchill’s essay United States of Europe with the introduction and additional comments. The essay was published in February 1930 in the Boston-based „The Saturday Evening Post” weekly magazine. The text illustrates the state of the late-1920s European and Transatlantic debate on the economic and political integration in Europe, as well as the British politician’s personal views at that time. In comparison with the better-known Zurich speech of 1946, the translated text also demonstrates continuity of Churchill’s views. The key problems discussed in the Churchill’s essay are: economic ineffectiveness of Europe under the Versailles Treaty system; war debts and reparations, economic depression, and rise in nationalism; need for a new arrangement in European-American relations, as well as the Churchill’s assessment of different concepts of integration: the Paneuropean, the Imperial, and the Anglo-American one. Also, the essay presents the three circles concept which came into prominence after the Second World War. Opracowanie prezentuje pełne tłumaczenie eseju pt. Stany Zjednoczone Europy autorstwa Winstona Spencera Churchilla wraz z wprowadzeniem oraz komentarzami. Esej powstał w 1930 r. na potrzeby amerykańskiego tygodnika pt. „The Saturday Evening Post”. Dokumentuje on stan debaty nad integracją europejską po obu stronach Atlantyku na przełomie lat 20. i 30. XX w., a także osobiste poglądy brytyjskiego polityka w tym zakresie. W zestawieniu ze znanym przemówieniem Churchilla z Zurychu z 1946 r. esej stanowi świadectwo ciągłości jego koncepcji politycznych. Najważniejsze problemy poruszane w eseju Churchilla to: niewydolność gospodarcza Europy w ramach systemu wersalskiego; problem reparacji wojennych oraz kryzysu gospodarczego; wzrost nastrojów nacjonalistycznych; potrzeba zmiany zasad współpracy pomiędzy Europą a Stanami Zjednoczonymi; ocena koncepcji integracji: paneuropejskiej, imperialnej (w ramach Imperium Brytyjskiego) oraz w ramach wspólnoty narodów anglojęzycznych (ze szczególnym uwzględnieniem roli Kanady). W eseju przedstawiono również podstawowe założenia koncepcji „trzech kręgów”, która stała się znana po II wojnie światowej.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2012, 2 (25); 112-144
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies