Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "icd 10" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Przegląd kryteriów diagnostycznych, cech i typów osobowości borderline wraz z próbą ich porządkowania
A review of diagnostic criteria, traits and types of borderline personality with an attempt to order them
Autorzy:
Brud, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087275.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
heterogeniczność
borderline
zaburzenie osobowości borderline
DSM-IV-TR
DSM-5
ICD-10
ICD-11
heterogeneity
borderline personality disorder
Opis:
Zaburzenie osobowości z pogranicza (borderline) jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych zaburzeń, a jednocześnie dość problematycznym w diagnozie, na co wskazywały kolejne edycje DSM i ICD. Od dawna wykazywano heterogeniczność osobowości borderline. Zasadniczo pokazywano ją przy pomocy dwóch uzupełniających się podejść: (1) skoncentrowanego na zmiennych, gdzie wyodrębniano czynniki oraz (2) skoncentrowanego na osobach, w którym identyfikowano typy jako konfiguracje zmiennych. W niniejszym artykule zaprezentowany jest przegląd literatury na temat zróżnicowania osobowości borderline w obu podejściach. Zidentyfikowanych zostało 37 modeli borderline, w tym 12, w których stosowano podejście skoncentrowane na zmiennych i 25 – podejście skoncentrowane na osobach. W modelach tych wyodrębnione zostały pojedyncze jednostki znaczeniowe, którymi autorzy posługiwali się do opisu osobowości borderline. Łącznie wyróżniono 59 takich jednostek, które następnie zostały połączone w 11 grup spójnych znaczeniowo.
Borderline personality disorder is one of the most common disorders and at the same time quiteproblematic to diagnose, as successive editions of the DSM and ICD have pointed out. The heterogeneity of borderline personality has long been demonstrated. It has generally been shown using twocomplementary approaches: (1) variable-centered, where factors were extracted, and (2) person-centered, where types were identified as configurations of variables. This paper presents a review of theliterature on borderline personality variation in both approaches. Thirty-seven borderline modelswere identified, including 12 that used a variable-centered approach and 25 that used a person-centered approach. In these models, single units of meaning were distinguished, which the authors usedto describe borderline personality. A total of 59 such units were distinguished, which were thencombined into 11 meaning-consistent groups.
Źródło:
Studia Psychologica; 2021, 21, 2; 37-56
1642-2473
Pojawia się w:
Studia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wskazania, zasady i możliwości korzystania z pomocy psychoterapeutycznej
Indications, Principles and Opportunities to Participation in Psychotherapy
Autorzy:
Ciepliński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342954.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
psychoterapia
ICD-10
diagnoza w psychoterapii
metody psychoterapii
etyka w psychoterapii
psychoterapia a duchowość
psychotherapy
diagnosis in psychotherapy
methods of psychotherapy
ethics in psychotherapy
psychotherapy and spirituality
Opis:
The article provides basic information to help family members take advantage of psychotherapy. The author argues the significance of psychotherapy in the current culture. Based up on selected definitions of psychotherapy and International Classification of Diseases (ICD-10) the author describes which groups of disorders can we cured by this form of treatment. The paper debates about the main schools and practical forms of psychotherapy. Moreover advises useful methods in the process of decision making, by seeking professional psychological help. In the last part of the article one discusses some of the most significant, ethical and anthropological aspects of the process of psychotherapy.
Źródło:
Roczniki Nauk o Rodzinie; 2010, 2; 95-108
2081-2078
Pojawia się w:
Roczniki Nauk o Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umieralność według pojedynczych przyczyn zgonu:rekonstrukcja danych dla Polski, 1970–2009
Mortality by single causes of death: reconstruction of data for Poland, 1970–2009
Autorzy:
Fihel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418248.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
mortality
cause of death
ICD-9
ICD-10
Polska
Opis:
All around the world every revision of the International Classification of Diseases and Related Health Problems of the World Health Organization introduces discontinuities into data concerned with deaths by single causes. In the case of Poland an additional factor contributing to the low quality of data is the rearrangement of death registration system in 1997, in particular by changes of coding practices and the introduction of institution of medical doctor stating the underlying cause of death. This article presents the organization of the system for collecting mortality data in Poland, and discusses the method of reconstructing homogeneous data by single causes of deaths for the period 1970–2009. The description is illustrated by examples of selected causes of deaths.
Źródło:
Studia Demograficzne; 2011, 2(160); 3-33
0039-3134
Pojawia się w:
Studia Demograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza zmian w profiu wezwań Zespołów Ratownictwa Medycznego Wojewódzkiej Stacji Pogotowia Ratunkowego w Rzeszowie w latach 2010–2013
Analysis of changes in the profie of calls to Emergency Medical Teams at Regional Ambulance Station in 2010–2013
Autorzy:
Gawełko, Jan
Wilk, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395119.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Zespoły podstawowe i specjalistyczne pogotowia ratunkowego
czas dojazdu ZRM
klasyfiacja pacjentów ZRM wg grup ICD-10
Rapid response and Urgent Transfer Emergency
Medical Teams time of arrival
the classifiation of emergency
patients according to ICD-10 groups
Opis:
Wstęp: zadaniem Zespołów Ratownictwa Medycznego jest udzielanie świadczeń zdrowotnych w razie wypadku, urazu, porodu, nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia oraz transport poszkodowanego. Realizacji tych zadań służy system Państwowego Ratownictwa Medycznego. cel badań: celem badań była analiza zmian w strukturze wezwań i wyjazdów ZRM w WSPR w Rzeszowie w latach 2010–2013. Materiał i metoda: metodą retrospektywnej analizy zbadano 87580 kart wyjazdu ZRM w WSPR w Rzeszowie z lat 2010–2013. Przeanalizowano częstość wyjazdów karetek pogotowia zespołów podstawowych i specjalistycznych, miejsca i pory zdarzenia, czas od przyjęcia zlecenia do przyjazdu na miejsce zdarzenia, postępowanie zespołu ratunkowego oraz kwalifiację przyczyn wyjazdów ZRM. Wyniki: w badanym okresie wezwania pilne stanowiły 88% wszystkich zgłoszeń, najczęściej ZRM wzywano do miejsca zamieszkania – 59%, największy odsetek pacjentów – 69% jest przekazywanych do szpitali ogólnych, do najczęstszych przyczyn wezwań zalicza się wg klasyfiacji ICD-10: zaburzenia oddychania R06, ból w gardle i klatce piersiowej R07, ból w okolicach brzucha i miednicy R10, złe samopoczucie, zmęczenie R53, omdlenie i zapaść R55. Odsetek zgonów pacjentów, do których wezwano ZRM wyniósł 2%, a w tym 77% zgonów nastąpiło przed przybyciem ZRM do pacjenta, 22% w trakcie udzielania pomocy, a 1% zgonów nastąpił w trakcie transportu. Wnioski: profi wyjazdów ZRM w latach 2010–2013 był zgodny z celami ustawowymi i statutowymi, czasy dotarcia ZRM do pacjenta różnią się w poszczególnych regionach kraju, czas dojazdu do miejsca wezwania był zgodny z celami ustawy, a odsetek dojazdów powyżej 20 minut wynikał z odległości miejsca wezwania (30–40 km), w przypadkach zakończonych zgonem pacjenta odsetek zgonu w trakcie udzielania pomocy był niski, a w trakcie transportu był bardzo niski i wynosił 1%. Rosnący odsetek chorych przekazanych do leczenia szpitalnego wymaga dalszych badań celem oceny liczby chorych przyjętych albo odesłanych z oddziału ratunkowego do domu.
Introduction: The task of Emergency Medical Teams is to provide health assistance in the event of an accident, injury, childbirth, sudden illness or sudden deterioration of health and transport of a victim. The State System of Emergency Medicine is intended to implement these tasks. Aim: The aim of this study was to analyze the changes in the structure of calls and trips of Emergency Medical Teams at Regional Ambulance Station in Rzeszów in 2010–2013. Material and Methods: Retrospective analysis of 87580 emergency logs of Emergency Medical Teams at Regional Ambulance Station in Rzeszów in 2010–2013. The frequency of urgent transfer vehicle and rapid response vehicle, place and time of the event, time since accepting the order to the arrival at the scene, conduct of the rescue team and the qualifiation of trip reasons were analyzed. Results: In the analyzed period urgent calls constituted 88% of all calls. Emergency Medical Teams were most frequently called to the place of patient’s residence – 59%. The largest percentage of patients (69%) were transferred to general hospitals. The most common causes of emergency calls according to ICD-10 were: breathing disorders (R06), pain in the throat and chest (R07), pain in the abdomen and pelvis (R10), malaise, fatigue (R53), syncope and collapse (R55). The proportion of deaths of patients to which Emergency Medical Teams were called amounted to 2%, including 77% of deaths before the arrival of Emergency Medical Teams, 22% in the course of the fist aid, and 1% of deaths occurred during the transport. conclusions: The profie of trips by Emergency Medical Teams in 2010-–2013 was in line with legal and statutory objectives, arrival times of Emergency Medical Teams varied in diffrent regions of the country, time of arrival at the scene was in line with the objectives of the Act, and the percentage of traveling time longer than 20 minutes resulted from a distance from the call (30–40 km). The percentage of patients’ death in the course of the fist aid was low and during transport was very low and amounted to 1%. Increasing proportion of patients transferred to hospital requires further research to assess the number of patients admitted or sent back home from A&E.
Źródło:
Medical Review; 2015, 2; 142-152
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Proposal for Reclassifying Causes of Death in Transylvania (1850–1920): The HCDT System
Autorzy:
Holom, Elena Crinela
Hegedűs, Nicoleta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145921.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
causes of death
parish registers
HPDT
classification
ICD-10
HCDT system
przyczyny zgonów
księgi parafialne
klasyfikacja
System HCDT
Opis:
Our research explores issues related to the process of classifying causes of death, using information from parish registers of burials included in the Historical Population Database of Transylvania (HPDT), and covering the period between 1850 and 1920. In the first phase, causes of death were subjected to several processes of standardization, English-language equivalence and accommodation according to the International Classification of Diseases, 10th Revision (ICD-10), a system often used in the field of historical demography. At a later stage, we developed a classification scheme suitable for the Transylvanian population in the past. Consequently, the Historical Causes of Death in Transylvania (HCDT) system has a narrower taxonomy, comprising only eight chapters with several subgroups, which take into the account the historical realities of Transylvania. Therefore, the HCDT system can be used as a research tool that meets the specific needs of historical demography and of the history of medicine, being also capable of providing pertinent answers to fundamental questions about historic mortality. The scheme proposed in our research could potentially be used for comparative analyses with other regions and historic populations.
Nasze badania dotyczą zagadnień związanych z procesem klasyfikacji przyczyn zgonów i wykorzystują informacje z parafialnych ksiąg pochówków zgromadzone w Historycznej Bazie Danych Ludności Transylwanii (HPDT). Obejmują one okres od 1850 do 1920 r. W pierwszej fazie prac przyczyny zgonów zostały poddane kilku procesom standaryzacji, równoważności anglojęzycznej i dostosowaniu do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (Rewizja 10 – ICD-10), tj. systemu często stosowanego w obszarze badań demografii historycznej. Na późniejszym etapie opracowaliśmy schemat klasyfikacji odpowiedni dla minionych populacji Transylwanii. W konsekwencji system Historycznych Przyczyn Śmierci w Transylwanii (HCDT) ma mniej rozbudowaną taksonomię, składającą się tylko z ośmiu rozdziałów z kilkoma podgrupami, które uwzględniają realia historyczne Transylwanii. System HCDT może być wykorzystywany jako narzędzie badawcze, które spełnia specyficzne potrzeby demografii historycznej i historii medycyny; jest w stanie wspomóc udzielanie trafnych odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące umieralności w przeszłości. Schemat zaproponowany w naszych badaniach może potencjalnie zostać wykorzystany do analiz porównawczych z innymi regionami i populacjami historycznymi.
Źródło:
Przeszłość Demograficzna Polski; 2022, 44; 7-28
0079-7189
2719-4345
Pojawia się w:
Przeszłość Demograficzna Polski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The direct costs of drug-induced skin reactions
Autorzy:
Kiepurska, Nina
Paluchowska, Elwira
Owczarek, Witold
Szkultecka-Dębek, Monika
Jahnz-Różyk, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/989873.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
adverse drug reactions
direct costs
icd 10
jgp
national health fund
Opis:
Objective. The aim of the study was an assessment of direct costs of patients hospitalised for for skin adverse drug reactions during 2002–2012 in the Department of Dermatology at the Military Institute of Medicine (Ministry of Defence) in Warsaw. The analysis was carried out from the perspectives of the public payer and service provider. Materials and method. The retrospective study was carried out in a group of 164 adult patients due to skin adverse drug reactions. Analysis was based on data from patient medical records and medical orders which provided information on the used resources, including diagnostic tests, medical consultations, medicinal products, hospitalisation duration, together with cost estimation, regardless of the treatment being the cause of the skin reaction. Results. According to the International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems(ICD) diagnosis and scores, assigned by the National Healthcare Fund, it has been estimated that patient hospitalisation at the Department of Dermatology for skin drug reaction incurred costs at the average amount of €717.00 per patient. The complex diagnostics and pharmacotherapy of the same group of patients generated costs for the hospital at the average amount of €680 per patient. Conclusions. As a result of the analysis, the therapy for skin adverse drug effects generates significant costs, both for the payer and the service provider. Since the costs are comparable, it seems that the pricing of medical procedures by the public payer is adequate for the costs incurred by the medical service provider.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2017, 24, 2
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homofobia, homouprzedzenie czy homosceptycyzm?
Homophobia, homoprejudice or homoscepticism?
Autorzy:
Margasiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943901.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ICD‑10
homonegativism
homoprejudice
homoscepticism
phobia
icd‑10
homofobia
homonegatywizm
homosceptycyzm
homouprzedzenie
fobia
Opis:
The survey is devoted to analysis of homophobia, homoprejudice and homonegativism. The homophobia term in accordance with the semantic word source as well as the contemporary classification of psychological diseases and disorders ICD‑10 and DSM‑IV should be used to describe this psychological disorder from the phobias group. It has been observed that the homophobia term is improperly redefined in a comprehensive social discourse, mostly stereotypically to describe all attitudes that are unfriendly or even hostile towards homosexuality. As a result the homophobia term is used to describe many different types of modality, which is an adverse phenomenon. Meanwhile there is some information which illustrates real examples of clinical homophobia. On the basis of worldwide literature, the author proposes to use the homophobia term exclusively in relation to a clinical unit of the phobia group. In relation to discrimination attitudes, marked with hostility and aggression towards sexual minorities, it is legitimate to use the homoprejudice term. According to some studies, The studies show that the emotional basis of such attitudes is connected with such emotions as hostility and aggression. There is no fear present or it is present only in trace amount among people who are unfriendly towards homosexuals. This term correlates well with psychological knowledge about prejudices. The third type of attitudes towards homosexuality is exhibited by individuals who do not accept homosexual behaviour but in personal and social relations they aretolerant and show no hostile, discriminatory behaviour towards gays and lesbians. Such critical attitudes were defined in the text as homoscepticism as opposed to homonegativism, the term which had already been used in literature in opposite meanings. The author is of the opinion that the presented proposal of organizing the terminology which is used to describe the attitudes towards homosexuality will satisfy specialists and will reduce the temperature of social arguments.
Autor artykułu analizuje problem homofobii, homouprzedzenia i homonegatywizmu. Termin homofobia zgodnie ze swym semantycznym źródłosłowem oraz współczesnymi klasyfikacjami chorób i zaburzeń psychicznych – ICD‑10 i DSM‑IV – powinien oznaczać zaburzenie psychiczne z grupy fobii. Obserwuje się, iż w dyskursie społecznym termin ten jest na ogół nieprawidłowo redefiniowany, najczęściej stosowany stereotypowo na określenie wszystkich postaw niechętnych bądź wrogich wobec homoseksualizmu. W rezultacie terminu homofobia używa się na określenie wielu różnych modalności, co jest zjawiskiem niekorzystnym. Tymczasem istnieją doniesienia ilustrujące przypadki kliniczne rzeczywistej homofobii. Opierając się na przeglądzie światowego piśmiennictwa, autor proponuje stosowanie terminu homofobia wyłącznie w odniesieniu do jednostki klinicznej z grupy fobii. W stosunku do postaw dyskryminacyjnych, nacechowanych wrogością i agresją wobec mniejszości seksualnych zasadne jest stosowanie terminu homouprzedzenia, badania wykazują, iż podłoże emocjonalne takich postaw wiąże się z emocjami, takimi jak wstręt i gniew. U osób niechętnych homoseksualistom lęk nie występuje wcale lub w ilościach śladowych. Termin ten dobrze koreluje z psychologiczną wiedzą na temat uprzedzeń. Trzeci rodzaj postaw wobec homoseksualizmu reprezentują jednostki, które nie akceptują zachowań homoseksualnych, ale w relacjach osobistych i społecznych są tolerancyjne, nie wykazują wrogich, dyskryminacyjnych zachowań wobec gejów i lesbijek. Takie postawy krytyczne zostały w tekście określone mianem homosceptycyzmu, w odróżnieniu od homonegatywizmu, który to termin był już używany w piśmiennictwie w przeciwstawnych znaczeniach. Autor wyraża przekonanie, iż przedstawiona propozycja uporządkowania terminologii stosowanej na określenie postaw wobec homoseksualizmu zadowoli specjalistów i obniży temperaturę sporów społecznych.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 4; 232-237
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaburzenie używania alkoholu według DSM-5. Możliwości i ograniczenia wynikające ze zmiany kryterów diagnostycznych
Alcohol use disorder according to DSM-5 Opportunities and constraints resulting from changing diagnostic criteria
Autorzy:
Modrzyński, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369740.pdf
Data publikacji:
2020-11-01
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
zaburzenie używania alkoholu
DSM-5
ICD-10
kryteria diagnostyczne
uzależnienie od alkoholu
alcohol use disorder
diagnostic criteria
alcohol addiction
Opis:
Kolejna rewizja podręcznika DSM (ang. Diagnostics and Statistical Manual of Mental Disorders – DSM-5) pojawiła się w 2013 roku i wprowadziła daleko idące zmiany w rozumieniu zaburzeń stosowania substancji psychoaktywnych. Najważniejszy przełom dotyczy rozumienia używania alkoholu. Odejście od dychotomicznego, zero-jedynkowego rozumieniauzależnienia od alkoholu i nadużywania pozwoliło na stworzenie nowej kategorii diagnostycznej zaburzeń używania alkoholu (alcohol use disorder – AUD). W artykule poruszono zagadnienie zmian w kryteriach diagnostycznych dotyczących zaburzenia używania alkoholu w świetle najnowszej klasyfikacji DSM-5. Zaprezentowano umiejscowieniekategorii zaburzeń używania alkoholu, jej definicję wraz z kryteriami diagnostycznymi. Dokonano również zestawienia objawów zaburzenia używania alkoholu wg DSM-5 z odpowiadającymi im kryteriami ICD-10 (ang. International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems). Na zakończenie artykułu przedstawiono liczne kontrowersje wokuł nowej kategorii. Podkreślono wyzwanie dla przyszłych badań, jakim jest planowanie leczenia w zależności od stopnia cieżkości zaburzenia używania alkoholu.
Another revision of the DSM manual (Diagnostics and Statistical Manual of Mental Disorders — DSM-5) appeared in 2013 and introduced far-reaching changes in the understanding ofpsychoactive substance use disorders. The most important breakthrough concerns the understanding of alcohol use. The move away from a dichotomous, binary understanding ofalcohol dependence and abuse has allowed the creation of a new diagnostic category of alcohol use disorder (AUD). The article addresses the issue of changes in diagnostic criteria for alcohol use disorder in the light of the latest DSM-5 classification. The location of the category of alcohol use disorder, its definition and diagnostic criteria will be presented. The author also compares the symptoms of alcohol use disorder according to DSM-5 with the corresponding ICD-10 International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems)criteria. The article ends with pointing out numerous controversies concerning the new category. The challenge for future research is to plan treatment according to the severity of the alcohol disorder.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2020, 19; 49-60
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies