Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "hypersensitivity" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 28
Tytuł:
Prevalence of allergy in children with adenoid hypertrophy and otitis media with effusion admitted to the Department of Pediatric Otolaryngology in Poznan
Autorzy:
Adamczyk, Paulina
Pucher, Beata
Prauzińska, Magdalena
Kałuzna-Młynarczyk, Agata
Kotowski, Michał
Szydłowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552782.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
hypersensitivity, adenoids, otitis media with effusion.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2018, 3; 205-209
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peanut allergy immunotherapy: review of current treatment options
Immunoterapia alergii na orzechy ziemne: przegląd aktualnych metod terapeutycznych
Autorzy:
Jasiura, Adam
Dera, Izabela
Gorzel, Mateusz
Szlachcic, Karolina
Zmonarska, Joanna
Gomułka, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11236593.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
food hypersensitivity
immunotherapy
peanut hypersensitivity
sublingual immunotherapy
alergia pokarmowa
immunoterapia
immunoterapia podjęzykowa
alergia na orzechy ziemne
Opis:
Peanut allergy is the most common food allergy in developed countries of Europe and America, affecting nearly 2% of children. Ingestion of peanut proteins even in the minimal amount may result in a dangerous to life or health anaphylactic reaction, thereby being one of the most common causes of anaphylaxis with fatal effect. Possible therapeutic methods for peanut allergy are sought to achieve patients’ desensitization and antigen tolerance. Among currently considered therapies there are oral immunotherapy (OIT), sublingual immunotherapy (SLIT) and epicutaneous immunotherapy (EPIT), however all of them are still in clinical trials. The most effective immunotherapy is OIT, resulting in higher tolerated antygen doses in comparison to sublingual and epicutaneous therapy, though oral immunotherapy has a higher risk of adverse reactions, mostly gastrointestinal and oropharyngeal. It may be advantageous to fuse several immunotherapy methods into sequential schemes. Future studies are required to furtherly evaluate effectiveness and compare mentioned immunotherapy methods of peanut allergy.
Alergia na orzechy ziemne jest najczęściej występującą alergią pokarmową w krajach rozwiniętych Europy i Ameryki, dotykając 2% dzieci. Przyjęcie nawet znikomej ilości białek orzechów ziemnych może skutkować groźną dla zdrowia i życia reakcją alergiczną, przez co alergia na orzechy ziemne jest jedną z najczęstszych przyczyn anafilaksji ze skutkiem śmiertelnym. Poszukuje się możliwych metod terapeutycznych, umożliwiających osiągnięcie desensetyzacji i tolerancji antygenowej na białka orzechów ziemnych. Spośród obecnie rozważanych terapii wymienia się immunoterapię doustną, podjęzykową oraz naskórną, z których wszystkie są nadal na etapie badań klinicznych. Najskuteczniejszą metodą jest immunoterapia doustna, pozwalająca na osiągnięcie wyższych tolerowanych dawek antygenów, w porównaniu do immunoterapii podjęzykowej i naskórnej. Immunoterapia doustna jest jednak obarczona najwyższym ryzykiem występowania niepożądanych reakcji, głównie w obrębie układu pokarmowego i nosogardzieli. Korzystne może okazać się połączenie kilku metod immunoterapii w następujących po sobie schematach. Konieczne są jednak kolejne badania oceniające skuteczność i porównujące ze sobą możliwe metody immunoterapii u pacjentów z alergią na orzechy ziemne.
Źródło:
Review of Medical Practice; 2022, XXVIII, 1-2; 77-84
2956-4441
2956-445X
Pojawia się w:
Review of Medical Practice
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The incidence of lidocaine allergy in dentists: an evaluation of 100 general dental practitioners
Autorzy:
Janas-Naze, Anna
Osica, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2161981.pdf
Data publikacji:
2019-06-14
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
allergy
dentists
anaphylaxis
lidocaine
hypersensitivity
local anaesthetics
Opis:
Objectives Local anesthetics are some of the most common drugs used in dentistry and about 6 million people daily around the world are subjected to their effect in procedures performed by a similar number of dentists who, in turn, are usually not aware of the fact of being allergic to this group of medications. Assuming that dentists are also patients, and that in their daily practice the contact with the allergen is very frequent, it is essential to assess the incidence of allergy to lidocaine in general dental practitioners. Material and Methods The authors evaluated a group of 100 general dental practitioners in whom adverse reactions similar to anaphylaxis occurred after local anesthesia. The study included individuals who, in their thorough medical history, had experienced episodes of such reactions regarding the skin, airways, gastrointestinal tract and other areas. Results The relations between type I hypersensitivity and certain symptoms, time from exposure to their appearance, as well as time from the last episode were investigated. Allergy to lidocaine was detected in 17 subjects – type I hypersensitivity was diagnosed in 13 cases (skin prick test – 7; intradermic test – 6) and 4 subjects had IgE-independent allergy (patch test). In the group where type I hypersensitivity was detected, urticaria, angioedema and rhinitis were indicated as inclusion criteria more often than among other subjects. According to the results, the occurrence of angioedema increased the risk of detection of type I hypersensitivity 68.8 times, and 1 year longer period from the last episode decreased this risk by circa 55%. Conclusions The most important, from the clinical practice point of view, was to show the relation between the medical history indicating the anaphylactic nature of the lidocaine intolerance, and an allergy confirmed by skin tests. Int J Occup Med Environ Health. 2019;32(3):333–9
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2019, 32, 3; 333-339
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Allergies, asthma or hypersensitivity to NSAIDs – are they an equally important risk factor for the development of a specific CRS phenotype?
Autorzy:
Stryjewska-Makuch, Grażyna
Janik, Małgorzata
Kolebacz, Bogdan
Ścierski, Wojciech
Lisowska, Grażeyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397488.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
allergy
asthma
hypersensitivity
nasal surgical procedures
sinusitis
Opis:
Introduction: CRS is a complex systemic disease affecting more than 10% of the population. There are two main types of CRS phenotypes: CRSwNP and CRSsNP. In the Caucasian population, the prevalence of inflammation markers typical of the Th1 profile is observed in CRSsNP, whereas Th2 and Th17 in CRSwNP. Th2 inflammation is observed in the CRSwNP phenotype with concomitant allergies, asthma or hypersensitivity to NSAIDs. Objectives: The aim of the study was to evaluate, based on the authors’ own material, whether allergies, asthma or hypersensitivity to NSAIDs were a risk factor for the development of a specific CRS phenotype. An attempt was also made to investigate the influence of comorbidities on the extent of sinus endoscopic procedures, which depended on the severity of inflammation. Methods: In the years 2006–2015, ESS was performed on 2217 patients with different CRS phenotypes. Patients with an allergy, bronchial asthma and hypersensitivity to NSAIDs were subjected to analysis. Results: Based on logistic regression, it was found that among the mentioned comorbidities, only asthma (P < 0.0001) and hypersensitivity to NSAIDs (P = 0.0007) significantly affect the occurrence of the phenotype with polyps, whereas the impact of allergies is statistically insignificant (P = 0.1909). The relationship between the type of ESS and CRS phenotypes is statistically significant (P < 0.0001). Conclusions: Bronchial asthma and hypersensitivity to NSAIDs have a statistically significant effect on the occurrence of the CRSwNP phenotype. This effect was not observed in allergies. The impact of allergies, asthma and hypersensitivity on the phenotype was observed in the group of patients subjected to the most extensive surgery (ESS 4).
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 2; 8-16
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Auditory hypersensitivity – definition, etiology, etiopathogenesis, diagnostic and therapeutic possibilities
Autorzy:
Czarnecka, Emilia
Lachowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399061.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
auditory hypersensitivity
hyperacusis
misofonia
phonophobia
uncomfortable hearing level
Opis:
Introduction: Auditory hypersensitivity is a phenomenon difficult to define for several reasons. The most important obstacle to the formulation of a clear definition is the terminology complexity, variety reported symptoms, their subjectivity and circumstances of occurrence. Abnormalities in auditory, physiological and psychological processes are connected with auditory hypersensitivity. Despite the wide range of diagnostic tests, managing a patient with this disorder is not an easy task. Aim: The review explains the causes of inconsistencies in the terminology associated with this phenomenon, lists the types of auditory hypersensitivity mentioned in the latest literature, presents available epidemiological data and characterizes the most important diseases accompanied by auditory hypersensitivity. In addition, difficulties in determining the etiology and potential mechanisms for auditory hypersensitivity in subjects with no hearing impairment have been described. The paper also presents methods of diagnosis and treatment options proposed in the literature.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 27-34
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Acute hypersensitivity reaction following intravenous ferric carboxymaltose injection for iron deficiency anaemia: a case report
Autorzy:
Kumar, Neeraj
Gautam, Preeti Bala
Ahmad, Sarfaraz
Qutub, Danish
Prasad, Indira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432056.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Towarzystwo Pomocy Doraźnej
Tematy:
Ferric carboxy maltose
hypersensitivity reaction
intensive care unit
Opis:
Ferric carboxymaltose (FCM) is a non-dextran iron preparation used for intravenous treatment of iron deficiency anaemia (IDA) in adult patients with intolerance or poor response to oral iron therapy. Acute hypersensitivity reactions (HSRs) during iron infusions are very rare but can be life-threatening even after receiving a prior test dose. Here, we report a case of 42 years old female patient who underwent total laparoscopic hysterectomy with bilateral salpingo-oophorectomy. On the next postoperative day she received an injection of ferric carboxy maltose. She was diagnosed with IDA. She presented with the picture of an adverse drug reaction due to injection FCM. She was managed with oxygen, vasopressors, antihistaminics, intravenous fluids and, corticosteroids. She recovered well within 24 hours of intensive care unit admission following this adverse drug reaction. So, careful and precise observation is required in management of adverse reaction following ferric carboxymaltose and prompt recognition and treatment based on severity is warranted.
Źródło:
Critical Care Innovations; 2023, 6, 1; 41-45
2545-2533
Pojawia się w:
Critical Care Innovations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie masażu w nadwrażliwości skóry
Application of massage in skin hypersensitivity
Autorzy:
Wilk, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/526799.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
masaż
nadwrażliwość skóry
ból
massage
skin hypersensitivity
pain
Opis:
Wstęp: Zaburzenia dotyczące odbioru, analizy i odpowiedzi bodźców czuciowych mogą dotyczyć wielu obszarów: czucia powierzchniowego (skórnego), czucia głębokiego, temperatury i orientacji ruchu w przestrzeni. Nadwrażliwość czy niedowrażliwość może występować u dzieci chorych np. z zespołem Aspergera, lub u dzieci zdrowych. Dotyczy też osób dorosłych np. w przebiegu cukrzycy, w której jednym z powikłań może być nadwrażliwość na dotyk. Nieadekwatna, nadmierna odpowiedź organizmu na dotyk u dzieci uniemożliwia prawidłowy rozwój motoryki małej i dużej, u dorosłych prawidłowe wykonywanie czynności dnia codziennego, w innych przypadkach zaburza usprawnianie ruchowe. Materiał i metoda: U pacjentki z wieloma objawami, z różnorodnymi powikłaniami chorobowymi, wykonano zabieg masażu klasycznego. Metodyka masażu ograniczała się do wykonania głaskania, jednak najważniejsza była intensywność i kierunek ruchu. Celem zabiegu było zniesienie nadwrażliwości skóry na dotyk i redukcja bólu zlokalizowanego w obrębie stopy, stawu skokowego i łydki. Wyniki: Uzyskano zniesienie nadwrażliwości skóry na dotyk opracowywanego obszaru ciała oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych. Wnioski: Masaż może stanowić skuteczną formą terapii stosowaną w zaburzeniach funkcji receptorów czucia powierzchownego zlokalizowanych w skórze. Przyczynia się do obniżenia odczuwania dolegliwości bólowych obszaru zmienionego chorobowo, w którym występuje zaburzone czucie. Zabieg masażu może stanowić część wstępną do usprawniania ruchowego zaplanowanego indywidualnie dla każdego pacjenta.
Introduction: The dysfunction of the reception, analysis and responding to sensory impulses may refer to many areas such as superficial and deep cutaneous feeling, temperature and motor orientation in space. Over and under sensitivity can be found in healthy and sick children, for example, with Asperger’s syndrome. The symptom may also affect the adults with diabetes in whom oversensitivity to touch appears as a complication. Excessive reaction of the human body to touch is the reason of abnormal motor development in children. In adult persons this might disturb regular, every day activities. In other cases it can make physiotherapy impossible. Material and methods: The classical massage was performed to a patient with many disease symptoms and varied complications to reduce hypersensitivity to touch and decrease pain. We used superficial stroking but the most important was the intensiveness and the direction of the strokes. The purpose of the massage was to reduce the hyperesthesia of the skin and decrease pain in the area of the patient’s feet, ankles and calves. Results: After the massage the reduction of hyperesthesia and decrease in pain were achieved which made the continuation of another form of physiotherapy possible. Conclusions: We can use the massage, because it is an effective therapy in the dysfunction of the superficial receptors on the skin. After the massage we decrease the pain in the diseased area, where the disorder of feeling appears. The massage can serve as an introductory part to another kind of physiotherapy, individual for every patient.
Źródło:
Puls Uczelni; 2013, 4; 43-46
2080-2021
Pojawia się w:
Puls Uczelni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of upper respiratory allergy on acute respiratory response to ambient air pollution during physical exercise
Autorzy:
Kocot, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116537.pdf
Data publikacji:
2020-09-17
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
air pollution
exercise
spirometry
particulate matter
nitric oxide
hypersensitivity
Opis:
ObjectivesAmbient air pollution is related to adverse respiratory effects. Because of a popular habit of recreational physical activity, the effects of exposure to increased levels of air pollution attract increasing attention. It remains unclear whether the allergy status has an impact on acute responses to air pollution exposure during brief exercise in young adults. The aim of the study was to determine if acute respiratory responses to ambient air pollution during physical exercise differ between young subjects with and without a history of upper respiratory allergy.Material and MethodsOverall, 41 young males with (N = 15, 36.6%) and without allergy (N = 26, 63.4%) performed short moderate-intensive cycle-ergometer sessions in winter air pollution exposure conditions. Associations were analyzed between environmental conditions and acute physiological changes in spirometry, fractioned exhaled nitric oxide (FeNO) levels, blood pressure and pulse oximetry.ResultsNo associations between air pollution concentrations and changes in forced vital capacity, forced expiratory volume in 1 s and the Tiffeneau index were found. In the subjects without allergy, the increased air pollution concentrations recorded during exercise were associated with a post-exercise increase/a smaller decrease in FeNO (SO2: Spearman’s ρ = 0.44, NOx: ρ = 0.51, and particulate matter [PM] levels – PM10: ρ = 0.51, PM2.5: ρ = 0.52). This effect was not observed in the subjects with allergy.ConclusionsUpper-respiratory allergy may be a modifying factor in human response to air pollution during exercise. Exposure to air pollution during brief moderate-intensive exercise did not have any acute negative impact on respiratory and cardiovascular function in young males. However, in the case of FeNO, subclinical post-exercise changes related to air pollution were observed in volunteers without allergy.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2020, 33, 5; 649-660
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fatal outcome of anaphylaxis – triggers, cofactors, management, prevention and forensic aspects
Śmiertelny skutek anafilaksji – czynniki wyzwalające, kofaktory, postępowanie, zapobieganie i aspekty medyczno-sądowe
Autorzy:
Kycler, Maciej
Rzepczyk, Szymon
Świderski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43862884.pdf
Data publikacji:
2024-08-27
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
allergy
anaphylaxis
hypersensitivity
forensics
alergia
anafilaksja
nadwrażliwość
medycyna sądowa
Opis:
Anaphylaxis is a life-threatening condition characterized by a rapid onset, requiring immediate intervention. It occurs through immunologic or non-immunologic mechanisms and can be triggered by various factors such as foods, medications or insect venoms. The spectrum of symptoms is broad, with skin, respiratory, and gastrointestinal symptoms being most commonly observed. Diagnosis relies on clinical criteria, with the primary treatment involving the intramuscular administration of adrenaline. Prevention involves avoiding triggers and if avoidance is not possible, desensitization should be considered. Deaths from anaphylactic shock are rare and often result from delayed or improper medical assistance and the absence of witnesses to summon help. It is estimated that around 1% of anaphylactic shock cases result in death. Deaths from intentional attempts to induce anaphylactic reactions through suicide are rare. Postmortem diagnosis presents a challenge due to the lack of specific changes, therefore it is essential to thoroughly assess the circumstances of death, medical history and exclude other potential causes. Identifying factors that may trigger an anaphylactic reaction, such as ingested foods or contact with allergens is crucial. A rapid and accurate diagnosis is key to avoid errors resulting from post-mortem processes. Histopathological examinations and the measurement of biochemical markers, such as tryptase and IgE levels, may be helpful in determining the cause of death.
Anafilaksja to stan zagrażający życiu, charakteryzujący się szybkim przebiegiem i wymagający natychmiastowej interwencji. Zachodzi zarówno w mechanizmie immunologicznym, jak i nieimmunologicznym. Wywoływana jest przez różnorodne czynniki, takie jak pokarmy, leki czy jady owadów. Spektrum objawów jest bardzo szerokie; najczęściej obserwuje się objawy skórne, ze strony układu oddechowego oraz pokarmowego. Diagnostyka opiera się na kryteriach klinicznych, a głównym elementem leczenia jest domięśniowe podanie adrenaliny. Prewencja polega na unikaniu wyzwalaczy, a gdy nie jest to możliwe, należy rozważyć przeprowadzenie desensytyzacji. Zgony spowodowane wstrząsem anafilaktycznym są rzadkie i często wynikają z opóźnionej lub niewłaściwej pomocy medycznej oraz braku świadków, którzy mogliby wezwać pomoc. Szacuje się, że około 1% przypadków wstrząsu anafilaktycznego kończy się zgonem. Rzadko dochodzi do zgonu w wyniku samobójczych prób poprzez celowe wywołanie reakcji anafilaktycznej. Diagnostyka pośmiertna stanowi wyzwanie ze względu na brak specyficznych zmian, dlatego należy dokładnie ocenić okoliczności zgonu, historię medyczną oraz wykluczyć inne potencjalne przyczyny. Istotne jest zidentyfikowanie czynników mogących wywołać reakcję anafilaktyczną, takich jak spożyte pokarmy czy kontakt z alergenami. Kluczowa jest szybka i dokładna diagnostyka w celu uniknięcia błędów wynikających z procesów rozkładu ciała po śmierci. Badania histopatologiczne oraz oznaczenie markerów biochemicznych, takich jak poziomy tryptazy i IgE, mogą być pomocne w ustaleniu przyczyny zgonu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 187-196
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The 5-year Impact of the Ukrainian National Drug Hypersensitivity and Anaphylaxis Guideline on the Management of Hypersensitivity Induced by Local Anesthetics
5-letni wpływ ukraińskich krajowych wytycznych dotyczących nadwrażliwości na leki i anafilaksji na postępowanie w przypadku nadwrażliwości wywołanej miejscowymi środkami znieczulającymi
Autorzy:
Kaidashev, Igor
Gerasymenko, Nataliia
Digtiar, Nataliia
Avramenko, Yanina
Mormol, Irina
Skrypnykov, Petro
Lomikovska, Marta
Chopyak, Valentyna
Dumenko, Tetiana
Granovska, Galyna
Litus, Viktor
Babadzhan, Volodymyr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2215778.pdf
Data publikacji:
2023-03-01
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
Drug Hypersensitivity
Anaphylaxis
Local anesthetics
Anaphylactic shocks
Drug allergy
Opis:
Background: In Ukraine, drug hypersensitivity and anaphylaxis were traditionally practiced combining aspects of American and European schools. In 2015, the up-to-date Ukrainian National Drug Hypersensitivity and Anaphylaxis Guideline (UNDHAG) which covered diagnostic issues, indications, dosage, mechanisms, adverse effects, and future expectations, was implemented in clinical practice. We investigated the 5-year impact of UNDHAG on the management of drug hypersensitivity and anaphylaxis caused by local anesthetics. Methods: With a nationwide group of allergists, including mentors from postgraduate training programs in Allergy/Clinical Immunology, a questionnaire was developed. The questionnaire consisted of several sections: clinical facilities, physician specialty and experience, number of anesthesia done per week, first aid ability and staffing, anesthesia type and anesthetics used, clinical characteristics of hypersensitivity reactions, epinephrine use, drug diagnostic tests, management of patients with hypersensitivity to local anesthetics, continuous medical education. In total 272 physicians were interviewed in 2016, and 271– in 2020. Data was expressed as numbers and percentages. Statistical comparison between 2 groups was analyzed using the chi-square test.The probability of P<0.05 was considered statistically significant. Results: The majority of interviewed medical specialists were dentists and traumatologists with sufficient work experience. We observed an increase in the use of lidocaine 11.05% (21.86% P<0.0001), bupivacaine 7.99% (13.48%, P<0.0001), and a decrease in the use of chloroprocaine, trimecaine, etidocaine, pyromecaine, oxybuprocaine, bimecaine, prilocaine (P<0.05). The most frequent drug reactions were hypotension, hypertension, loss of consciousness, abdominal syndrome, skin reactions, dyspnea, anaphylaxis (66.95% and 59.97%), and anaphylactic shock (65.53% and 65.77%). Epinephrine administration during anaphylaxis and anaphylactic shock was decreased from 2016 to 2020. There was a dramatic increase in the number of physicians who never used epinephrine from 1.1% to 39.85% (P<0.0001). There was an increase in drug tests provided by allergists up to 21.32% and 36.53% (P=0.0003). We observed a decrease in the conjunctival and subcutaneous drug tests. Unfortunately, the growth of scarification and intradermal tests was detected. Positive and negative controls for in vivo testing were ever used only 8.45% and 8.12%. In case of hypersensitivity to local anesthetics, physicians referred patients to allergists 55.14% and 46.86%, but physicians changed anesthesia type more frequently – 6.98% and 18.45% (P=0.0002). Physicians referred patients to laboratory investigation only in 9.55% and 8.12%. 47.42% and 50.18% of respondents did not use any in vitro tests. At the same time, the Ukrainian Ministry of Health Public Service changed the policy for National Guidelines to liberate it. After that clinics might choose the preferable guidelines from international sources. Conclusion: The Ukrainian National Drug Hypersensitivity and Anaphylaxis Guideline significantly influenced the management of hypersensitivity induced by local anesthetics from 2016 to 2020. On the other hand, the number of anaphylaxis cases was underestimated. There were issues with epinephrine use and drug testing. In our opinion, national regulators should pay more attention to such national guidelines.
Wstęp: Na Ukrainie nadwrażliwość na leki i anafilaksja były tradycyjnie praktykowane, łącząc aspekty szkół amerykańskich i europejskich. W 2015 roku do praktyki klinicznej wdrożono aktualne Ukraińskie Narodowe Wytyczne dotyczące nadwrażliwości na leki i anafilaksji (UNDHAG), które obejmowały zagadnienia diagnostyczne, wskazania, dawkowanie, mechanizmy, działania niepożądane oraz przyszłe perspektywy. Zbadaliśmy 5-letni wpływ UNHAG na leczenie nadwrażliwości na leki i anafilaksji wywołanej miejscowymi środkami znieczulającymi. Metody: Wraz z ogólnokrajową grupą alergologów, w tym mentorami ze szkoleń podyplomowych z zakresu alergologii/immunologii klinicznej, opracowano kwestionariusz. Kwestionariusz składał się z kilku sekcji: placówka kliniczna, specjalizacja i doświadczenie lekarza, liczba znieczuleń wykonywanych w tygodniu, umiejętność udzielania pierwszej pomocy i personel, rodzaj znieczulenia i stosowane środki znieczulające, charakterystyka kliniczna reakcji nadwrażliwości, stosowanie epinefryny, testy diagnostyczne leków, postępowanie z pacjentami z nadwrażliwością na środki miejscowo znieczulające, ustawiczna edukacja medyczna. Łącznie w 2016 roku przeprowadzono wywiady z 272 lekarzami, a w 2020 roku z 271. Dane wyrażono liczbowo i procentowo. Porównanie statystyczne między 2 grupami analizowano za pomocą testu chi-kwadrat. Prawdopodobieństwo P<0,05 uznano za istotne statystycznie. Wyniki: Większość ankietowanych lekarzy specjalistów stanowili lekarze dentyści i traumatolodzy z wystarczającym stażem pracy. Zaobserwowaliśmy wzrost zużycia lidokainy o 11,05% (21,86% P<0,0001), bupiwakainy o 7,99% (13,48%, p<0,0001) oraz spadek zużycia chloroprokainy, trimekainy, etidokainy, piromekainy, oksybuprokainy, bimekainy, prylokaina (P<0,05). Najczęstszymi reakcjami na lek były niedociśnienie, nadciśnienie, utrata przytomności, zespół brzuszny, reakcje skórne, duszność, anafilaksja (66,95% i 59,97%) oraz wstrząs anafilaktyczny (65,53% i 65,77%). Podawanie epinefryny podczas anafilaksji i wstrząsu anafilaktycznego zmniejszyło się w latach 2016-2020. Nastąpił dramatyczny wzrost liczby lekarzy, którzy nigdy nie stosowali epinefryny, z 1,1% do 39,85% (P <0,0001). Nastąpił wzrost testów na obecność narkotyków wykonanych przez alergologów do 21,32% i 36,53% (P=0,0003). Zaobserwowaliśmy spadek testów spojówkowych i podskórnych. Niestety stwierdzono wzrost skaryfikacji i badania śródskórne. Kontrole pozytywne i negatywne do testów in vivo były kiedykolwiek używane tylko w 8,45% i 8,12%. W przypadku nadwrażliwości na środki miejscowo znieczulające lekarze kierowali pacjentów do alergologa 55,14% i 46,86%, ale częściej zmieniali rodzaj znieczulenia – 6,98% i 18,45% (P=0,0002). Lekarze skierowali pacjentów na badania laboratoryjne tylko w 9,55% i 8,12%. 47,42% i 50,18% ankietowanych nie stosowało żadnych badań in vitro. W tym samym czasie ukraińskie Ministerstwo Zdrowia Służby Publicznej zmieniło politykę Krajowych Wytycznych, aby ją uwolnić. Następnie kliniki mogą wybrać preferowane wytyczne ze źródeł międzynarodowych. Wniosek: Krajowe wytyczne Ukrainy dotyczące nadwrażliwości na leki i anafilaksji znacząco wpłynęły na postępowanie w przypadku nadwrażliwości wywołanej miejscowymi środkami znieczulającymi w latach 2016-2020. Z drugiej strony liczba przypadków anafilaksji była niedoszacowana. Wystąpiły problemy z używaniem epinefryny i testowaniem narkotyków. Naszym zdaniem krajowe organy regulacyjne powinny zwracać większą uwagę na takie krajowe wytyczne.
Źródło:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2023, 28, 1; 17-24
1427-3101
Pojawia się w:
Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies