Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "hydrolizaty roślinne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Biodegradable Nonwoven of an Aliphatic-Aromatic Copolyester with an Active Cosmetic Layer
Biodegradowalna włóknina z kopoliestru alifatyczno-aromatycznego z aktywną warstwą kosmetyczną
Autorzy:
Owczarek, Monika
Szkopiecka, Monika
Jagodzińska, Sylwia
Dymel, Marzena
Kudra, Michał
Gzyra-Jagieła, Karolina
Miros-Kudra, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/232234.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
aliphatic-aromatic polymer
cosmetic nonwoven
mechanical properties
hyaluronic acid
collagen
plant-hydrolates
spun-bonded
microbiological activity
biodegradation
polyester
polimer alifatyczno-aromatyczny
włóknina kosmetyczna
właściwości mechaniczne
kwas hialuronowy
kolagen
hydrolizaty roślinne
spun-bond
aktywność mikrobiologiczna
biodegradacja
poliester
Opis:
Polymeric products enriched with natural additives e.g. hyaluronic acid, plant hydrolates or collagen may find a wide application avenue due to the ever growing demand for natural cosmetics. The ecology of cosmetics is equally important. Therefore, in the work presented a biodegradable nonwoven was prepared with natural components as an active layer for cosmetic application. Synthesied was the biodegradable aliphatic-aromatic copolyester: poly(1.4 butylene succinate-co-glutarate-co-adipate-co-terephtalate) suitable for the forming of spunbond nonwoven. The active layer was deposited by padding on basic nonwoven. Assessed were microbiological and mechanical properties as well as the in – compost decomposition of the product. Activity against S. aureus and E. coli was tested and microbiological purity estimated. The best serviceable composition of the active layer was selected based on the microbiological properties tested. It contains sodium hialuronate, plant hydrolate of the bitter orange (Neroli), and collagen. Thanks to good mechanical properties, nonwoven made of aliphatic-aromatic co-polyester may serve as a carrier of the cosmetic layer in applications like face masks.
Polimerowe wyroby wzbogacone naturalnymi dodatkami np. kwasem hialuronowym, hydrolatami roślinnymi lub kolagenem mogą znaleźć szerokie zastosowanie w kosmetyce, ze względu na coraz większe zainteresowanie konsumentów naturalnymi kosmetykami. Również aspekt ekologiczny zaczyna odgrywać ważną rolę w wyrobach kosmetycznych. Dlatego też w pracy zaprojektowano biodegradowalną włókninę z naturalnymi składnikami stanowiącymi warstwę aktywną do celów kosmetycznych. Przeprowadzono syntezę biodegradowalnego kopoliestru alifatyczno-aromatycznego poli(bursztynian-co-glutaran-co-adypinian-co-tereftalan1,4-butylenu) w celu uzyskania polimeru o określonych właściwościach fizykochemicznych, zdolnego do przetwórstwa na włókniny metodą spunbonded. Następnie na włókninę bazową naniesiono warstwę aktywną metodą napawania. Produkt został poddany ocenie mikrobiologicznej, mechanicznej oraz ocenie stopnia biorozkładu w środowisku kompostowym. Przeprowadzono badania aktywności wobec S. aureus oraz E. coli oraz ocenę czystości mikrobiologicznej wytworzonych włóknin. Na podstawie badań mikrobiologicznych wytypowano najkorzystniejszy skład warstwy aktywnej. Wykonano badania właściwości mechanicznych ze szczególnym uwzględnieniem właściwości użytkowych takich jak zdolności absorpcyjne i układalność. Dzięki dobrym właściwościom mechanicznym włóknina z kopoliestru alifatyczno-aromatycznego może pełnić funkcję bazy kosmetycznej. Jest ona również biodegradowalna co obecnie jest ważną cechą ze względu na ekologię. Wytypowana warstwa aktywna zawierająca w składzie mieszaninę hialuronianów sodu, hydrolat z kwiatu gorzkiej pomarańczy (Neroli) oraz kolagen wykazuje dobre właściwości mikrobiologiczne i mechaniczne. Kolagen, kwas hialuronowy oraz hydrolat z gorzkiej pomarańczy wykazują właściwości pielęgnacyjne i są szeroko stosowane w kosmetyce a naniesione na włókninę mogą doskonale spełniać funkcję kosmetyczną np. w postaci aktywnej maseczki.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2019, 6 (138); 102-109
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Właściwości przeciwutleniające hydrolizatów białek z ziarna uprawnych i dzikich gatunków owsa (Avena L.)
Antioxidant properties of protein hydrolysates (Avena L.) form grains of cultivated and wild oat species
Autorzy:
Karas, M.
Jakubczyk, A.
Paczos-Grzeda, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828016.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
owies
gatunki uprawne
gatunki dzikie
Avena
ziarno
bialka roslinne
hydrolizaty bialkowe
izolaty bialkowe
wlasciwosci przeciwutleniajace
Opis:
Owies i produkty owsiane są ważnym źródłem tłuszczów, błonnika pokarmowego, sacharydów, składników mineralnych, witamin oraz białka. Hydroliza enzymatyczna białek prowadzi do uwalniania peptydów, które mogą wykazywać różnorodną aktywność, w tym przeciwutleniającą. Przeprowadzone badania miały na celu określenie właściwości przeciwutleniających hydrolizatów białek owsa uzyskanych z 12 odmian (genotypów) uprawnych i dzikich heksa- i tetraploidalnych gatunków z rodzaju Avena L. Izolat białkowy (IBO9) otrzymany z ziaren dzikiej formy owsa należącej do gatunku A. maroccana CN 43136 charakteryzował się największą liczbą polimorficznych frakcji białkowych. Ponadto hydrolizat HBO9 otrzymany z białek ziaren owsa A. maroccana CN 43136 wykazywał najwyższą zdolność do neutralizacji wolnych rodników generowanych z ABTS (87,27 %) oraz DPPH (46 %). Natomiast największą zdolność do chelatowania jonów Fe (II) – 90,12 %, oznaczono w HBO7 (A. sterilis AVE 2116), forma dzika. Stwierdzono, że krzyżowanie międzygatunkowe podwyższa właściwości przeciwutleniające hydrolizatów białek owsa, a w konsekwencji korzystnie wpływa na właściwości prozdrowotne ziarna.
Oatmeal and oat products are an important source of fat, dietary fibre, carbohydrates, mineral compounds, vitamins, and, first of all, proteins. Enzymatic hydrolysis of proteins leads to the release of peptides, which may show various activities including antioxidant activity. The objective of the research study performed was to determine the antioxidant properties of oat protein hydrolysates obtained from the 12 varieties (genotypes) of cultivated and wild hexa-and tetraploid species of the Avena L genus. The protein isolate (IBO9) obtained from grains of the A. maroccana CN 43136 wild oats was characterised by the highest number of polymorphic protein fractions. Furthermore, the HBO9 hydrolysate obtained from proteins contained in the grains of the A. maroccana CN 43136 oats showed the highest ability to neutralize free radicals generated from ABTS and DPPH: 87.27 % and 46 %, respectively. On the other hand, the highest ability to chelate iron (II) - 90.12 % was determined for wild HBO7 (A. sterilis AVE 2116). It was confirmed that the inter-specific crosses increased the antioxidant properties of oat protein hydrolysates and, thus, beneficially impacted the pro-health properties of grains.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 6
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka wlasciwosci funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowanych koncentratow bialek soczewicy i ich trypsynowych hydrolizatow
The profile of functional properties of native and acylated lentil protein concentrates and their trypsin hydrolysates
Autorzy:
Kowalczyk, D
Stryjecka, M.
Baraniak, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826205.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
soczewica
bialka roslinne
rosliny straczkowe
wlasciwosci funkcjonalne
nasiona
koncentraty bialkowe
hydrolizaty bialkowe
otrzymywanie
koagulacja kwasowa
hydroliza bialka
Opis:
Celem pracy było scharakteryzowanie wybranych właściwości funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowalych koncentratów białek nasion soczewicy, otrzymanych metodą koagulacji kwasowej lub flokulacyjno-kwasowej oraz ocena wpływu hydrolizy trypsyną na badane właściwości. Z nasion soczewicy ekstrahowano białka słabym roztworem ługu z jednoczesną ich chemiczną modyfikacją bezwodnikiem kwasu octowego (acylacja). Następnie białka wydzielano z ekstraktu, stosując dwa sposoby agregacji cząsteczek: koagulację poprzez zakwaszenie ekstraktu 2M HCl do punktu najmniejszej rozpuszczalności białek (pH = pI) bądź kwasową koagulację połączoną z flokulacją białek przy użyciu polielektrolitów Magnafloc LT22S (kationowy) lub Magnafloc LT27 (anionowy). Preparaty białek niemodyfikowanych otrzymano w analogiczny sposób, z pominięciem w trakcie ekstrakcji czynnika modyfikującego. Uzyskane koncentraty poddawano hydrolizie trypsyną, a produkty hydrolizy liofilizowano. W koncentratach oraz ich hydrolizatach określono zawartość białka, rozpuszczalność, absorpcję wody i tłuszczu, aktywność emulgowania, trwałość emulsji, wydajność pienienia oraz trwałość piany. Zarówno modyfikacja, jak i sposób agregacji białka spowodowały zmianę poszczególnych właściwości funkcjonalnych. Koncentraty białek niemodyfikowanych wykazywały dobrą zdolność absorpcji wody wynoszącą, w zależności od sposobu wytrącenia białek, od 184 do 234% oraz absorpcję tłuszczu na poziomie od 61 do 70%. Acylowanie istotnie (α=0,05) zwiększyło wodochłonność koncentratów, w największym stopniu o 136% (przy agregacji białek z udziałem flokulanta anionowego), a w przypadku koncentratów otrzymanych z wykorzystaniem flokulacji nastąpiło również istotne zwiększenie zdolności pochłaniania tłuszczu (od 8 do 15%). Aktywność emulgowania i trwałość emulsji nie uległy istotnym zmianom po modyfikacji białka, a ich maksymalną wartość (odpowiednio 42 i 39%) uzyskano w przypadku koncentratów otrzymanych przy udziale flokulanta Magnafloc LT 22S. Koncentraty te odznaczały się również dziesięciokrotnie lepszą zdolnością do tworzenia piany. Wydajność pienienia pozostałych preparatów była niewielka i w obu przypadkach wyniosła 2 ml. Acylacja poprawiła właściwości pianotwórcze białek soczewicy, jednakże wzrost trwałości piany zaobserwowano jedynie w przypadku białek koagulowanych kwasem. W wyniku chemicznej modyfikacji nastąpił wzrost rozpuszczalności białek w pH powyżej punktu izoelektrycznego. Natomiast w silnie kwaśnym środowisku rozpuszczalność acylowanych białek uległa zmniejszeniu. Hydroliza wszystkich badanych koncentratów białkowych spowodowała zwiększenie ich rozpuszczalności w zakresie pH od 3,5 do 6,5. Hydrolizaty w porównaniu z koncentratami charakteryzowały się na ogół wyższą absorpcją wody i trwałością emulsji. Hydroliza białek spowodowała istotną poprawę ich właściwości pianotwórczych.
The purpose of this study was to characterize the chosen functional properties of native and acylated protein concentrates received from lentil seeds by acidic or flocculation-acidic coagulation and estimate of effect trypsin hydrolysis on studied proprieties. From the lentil seeds, proteins were extracted by weak solution of lye and chemically modified with acetic anhydride (acylation) at the same time. Then protein in extract were exuded applying two ways of aggregation of particles: coagulation by souring the extract 2M HCl to the point of the smallest solubility of proteins (pH = pI) or acidic coagulation joint from the flocculation of proteins using polyelectrolytes ‘Magnafloc LT22S’ (kationic) or ‘Magnafloc LT27’ (anionic). Unmodified protein concentrates were prepared analogically, except no acylating agent witch was added during extraction. Protein concentrates were hydrolyzed with tripsin and than desiccated by lyophilisation. Protein content, solubility, water and oil absorption, emulsifying activity, emulsion stability, foam capacity and foam stability were determined in concentrates and their hydrolysates. Both the modification and the way aggregation of proteins caused changes of individual functional proprieties. Native protein concentrates possessed good ability to water absorption, carrying out from 184 to 234% in dependence from the way precipitation of protein, and oil absorption in range 61–70%. Acylation essentially (α=0,05) increased water absorption of concentrates, in largest degree about 136% (in case aggregation of proteins by anionic flocculant) and significantly increased ability to oil absorption (in range 8-15%) in the case of concentrates received with utilization of flocculation. The emulsifying activity and emulsion stability did not change significantly after protein modification, achieving maximum value (42 and 39% respectively), for concentrates received with flocculant ‘Magnafloc LT 22S’. These concentrates were also characterizing by ten times better ability to foam creating. The foam capacity remaining preparations was small and achived 2ml in both cases. Acylation improved foam proprieties of lentil proteins, yet the growth of foam stability was observed only in the case proteins coagulated by the acid. The chemical modification caused of highest protein solubility in range above isoelectric point. However solubility of acylated proteins decreased in the strong acid medium. The hydrolysis of studied protein concentrates caused increased their solubility in range pH 3,5-6,5. Hydolysates in comparison with concentrates were characterizing higher water absorption and emulsion stability. The hydrolysis of proteins caused the significant improvement of their foam proprieties.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 102-112
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies