Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "host range" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Morphological and molecular characterization of entomophthorales (Entomophthoromycota: Entomophthoromycotina) from Argentina
Autorzy:
Manfrino, Romina G.
Castrillo, Louela A.
López Lastra, Claudia C.
Toledo, Andrea V.
Ferrari, Walter
Jansen, Annette B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543394.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
morphological characteristics
molecular characteristics
Entomophthorales
Entomophthoromycota
Entomophthoromycotina
insect pest
host range
Argentina
Opis:
We characterized 17 insect-pathogenic entomophthoralean fungal isolates (Entomophthoromycotina: Entomophthorales) using morphological and molecular techniques. We identified four species from various insect hosts: (i) Entomophthora planchoniana, six specimens from aphids; (ii) Pandora neoaphidis, three specimens from aphids; (iii) Zoophthora phalloides from an aphid; and (iv) Z. radicans, seven specimens from insects in the orders Diptera, Hemiptera, and Lepidoptera. Analysis of ITS1 data from E. planchoniana showed clustering in accordance to aphid host species. Entomophthora planchoniana from Macrosiphum euphorbiae clustered together, separate from the isolate from Myzus persicae. The P. neoaphidis specimens clustered with sequences from other aphid-pathogenic Pandora species in GenBank. In this study, Z. phalloides from Brevicoryne brassicae and Z. radicans from an unidentified species of Chironomidae (Diptera) in Argentina were characterized for the first time. The present study was initiated to elucidate the taxonomy of the entomophthoralean fungi in Argentina according to their morphological and molecular characters. The presented results emphasize the significance of the combination of molecular data and information on morphology, ecology, and host range for accurate identification of entomophthoralean and allied genera.
Źródło:
Acta Mycologica; 2020, 55, 2; 5522
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Positive and negative implications of conventional and nonconventional Bacillus thuringiensis products
Autorzy:
Lonc, E.
Lachowicz, T.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/839764.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
host range
isolate
age specificity
Pseudomonas fluorescens
host specificity
Clavicobacter xyli
transgenic plant
transgenic microorganism
Bacillus thuringiensis
Bacillus
Źródło:
Annals of Parasitology; 1994, 40, 3
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Positive and negative implications of conventional and nonconventional Bacillus thuringiensis products
Autorzy:
Lonc, E.
Lachowicz, T.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2151478.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
host range
isolate
age specificity
Pseudomonas fluorescens
host specificity
Clavicobacter xyli
transgenic plant
transgenic microorganism
Bacillus thuringiensis
Bacillus
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 1994, 40, 3; 316-317
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Partial characterization of Sunn-hemp mosaic tobamovirus [SHMV] isolated from bean plants [Phaseolus vulgaris L.]
Autorzy:
Pospieszny, H
Palczewska, M.
Borodynko, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/65050.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
host range
electron microscopy
serology
plant protection
coat protein
Phaseolus vulgaris
bean plant
gel electrophoresis
Sunn-hemp mosaic tobamovirus
Opis:
This work presents some properties of Sunn-hemp mosaic tobamovirus (SHMV) orginally isolated from bean plants. Virus infected host range and induced symptoms that were typical for SHMV. Following plant species distinquished SHMV from tobacco mosaic tobamovirus (TMV): Phaseolus vulgaris, Pisum sativum, Lupinus albus and Lycopersicon esculentum. In immunoblotting the serum against SHMV did not react with TMV and Tomato mosaic tobamovirus (ToMV). The electrophoretical patterns of whole virions and capsid proteins were characteristic for SHMV and different from that of TMV and ToMV.
W pracy przedstawiono charakterystykę wirusa mozaiki krotalarii (SHMV) wyizolowanego z siewek fasoli wyrosłych z zainfekowanych nasion. Stwierdzono, że zakres roślin gospodarzy badanego izolatu SHMV oraz wywoływane przez niego objawy chorobowe były typowe dla tego wirusa. Gatunki roślin takie jak: Phaseolus vulgaris, Pisum sativum, Lupinus albus i Lycopersicon esculentum różnicują SHMV od TMV. W teście immunoblotingu surowica przeciwko SHMV nie reagowała z TMV-U i ToMV-2., z kolei surowica przeciwko TMV reagowała jedynie z TMV-U₁ i ToMV-2. Obrazy elektroforetyczne zarówno całych virionów jak i białek otoczki wirusowej były charakterystyczne dla SHMV i różne od tych dla TMV-U₁ oraz ToMV-2.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2001, 41, 2
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A revision of distribution and the ecological description of Orobanche picridis (Orobanchaceae) at the NE limit of its geographical range from Poland and Ukraine
Rewizja rozmieszczenia i analiza ekologiczna Orobanche picridis (Orobanchaceae) na NE granicy zasięgu, w Polsce i na Ukrainie
Autorzy:
Piwowarczyk, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27675.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
distribution
ecological description
Orobanche picridis
Orobanchaceae
geographic range
Polska
Ukraine
phytocoenosis
root parasite
habitat preference
host
taxonomy
Opis:
The paper presents the current distribution of Orobanche picridis in Poland and Ukraine, within the Polish borders in the interwar period, based on a critical revision of herbarium and literature data as well as the results of my field studies. The largest number of its localities is in S and SE Poland in the Wyżyna Śląsko-Krakowska, Wyżyna Małopolska, Wyżyna Lubelska uplands, Middle Roztocze, Small Polesie, the Pogórze Przemyskie foreland and in the former Tarnopol province (W Ukraine). These are the north-easternmost sites known for the species and extend its limit range. A map of its distribution in Poland and Ukraine is included. The taxonomy, biology, and ecology of O. picridis are also discussed.
Orobanche picridis należy do gatunków submediterrańsko- subatlantyckich. Zwartym zasięgiem obejmuje głównie Europę południowo-zachodnią. Stanowiska w Polsce i na Ukrainie tworzą północno- -wschodni kres zasięgu gatunku. Należy do holopasożytów korzeniowych i pasożytuje głównie na Picris hieracioides. W Polsce jest gatunkiem silnie zagrożonym, zamieszczonym w czerwonej księdze i liście, podlega także ścisłej ochronie prawnej. O. picridis notowany jest w kraju z 34 stanowisk, z czego niemal wszystkie znalezione zostały w ostatnim 10-leciu. W Polsce występuje głównie na południu kraju, na Wyżynie Śląsko-Krakowskiej, Wyżynie Małopolskiej, Wyżynie Lubelskiej, Roztoczu Środkowym, Małym Polesiu oraz na Pogórzu Przemyskim, natomiast na Ukrainie, w dawnym województwie tarnopolskim. Populacje gatunku na stanowiskach wynoszą od kilku do ponad tysiąca pędów. Preferuje inicjalne siedliska, silnie nasłonecznione, często na ciężkiej rędzinie kredowej, tj. odłogi, ugory śródpolne, obrzeża pól, porzucone pola, sady i pastwiska, murawy kserotermiczne. Są to głównie zbiorowiska przejściowe w obrębie półruderalnych kserotermicznych zbiorowisk pionierskich z klasy Artemisietea vulgaris (optimum w Dauco-Picridetum hieracioidis) z domieszką gatunków z Agropyretea-intermedio-repentis lub rzadziej w zbiorowiskach suchych łąk (Arrhenatherion elatioris); z dużym udziałem gatunków kserotermicznych z klasy Festuco-Brometea i Trifolio-Geranietea sanguinei, a także segetalnych z klasy Stellarietea mediae. W typowych murawach kserotermicznych notowany rzadziej, zazwyczaj w inicjalnych lub słabo zwartych ich postaciach ze związku Cirsio-Brachypodion pinnati. Głównym zagrożeniem dla gatunku jest wtórna sukcesja roślinności, a także niestabilny, często synantropijny charakter siedlisk. Ochrona siedlisk gatunku nie jest łatwa, gdyż zaraza rośnie często na gruntach prywatnych, w miejscach porzuconych pól, lub w ich strefie kontaktowej, skąd zagrożeniem jest wpływ herbicydów. Odłogi często są przekształcane w pola lub zostają zalesione. W celu ochrony należy, przede wszystkim, przeciwdziałać wzrostowi zwarcia siedlisk na skutek koszenia i okresowego płytkiego przedrapywania gleby, kontrolować liczebność żywiciela oraz objąć stanowiska monitoringiem przyrodniczym.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies