Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "homo religious" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
O świętej przestrzeni, Stanisławie Vincenzie i Eliadem. Próba konfrontacji religioznawstwa z literaturą
About the sacred space, Stanislaw Vincenz and Eliade. Literature vs. religious studies: The confrontation attempt
Autorzy:
Iwanek, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1077280.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
space
sacrum
homo religious
Eliade
Vincenz
przestrzeń
homo religiosus
Opis:
Artykuł stanowi relację z przeprowadzonych zajęć z doktorantami literaturoznawstwa poświęconych zagadnieniu świętej przestrzeni w Prawdzie starowieku Stanisława Vincenza w odniesieniu do terminów religioznawczych: homo religiosus, sacrum, profanum, religia kosmiczna, którymi posługiwał się Mircea Eliade. Autorka podjęła się próby odczytania tekstu literackiego za pomocą terminologii filozofii religii. Konfrontacja ta odsłoniła nowe możliwości interpretacyjne prozy Vincenza, a także ujawniła potencjał tkwiący w interdyscyplinarnym podejściu do czytania literatury.  
The article is a report of classes conducted with PhD students of literary studies devoted to the issue of the sacred space in Prawda starowieku by Stanisław Vincenz in relation to religious terms: homo religiosus, sacrum, profanum, cosmic religion, used by Mircea Eliade. The author undertook an attempt to read the literary text using the terminology of philosophy of religion. This confrontation exposed the new possibilities of interpreting Vincenz’s prose, and revealed the potential of interdisciplinary approach to reading literature.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2017, 6; 147-158
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kategoria obecności w kontekście religii
Autorzy:
Klimowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667947.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Presence
secrecy
God present
God’s hidden
encounter
revelation
God’s closeness
homo religious
capax Dei
the persuit of God
the silence of God
Gabriel Marcel
Martin Heidegger
Abraham Joshua Heschel
Hans Jonas
Augustine of Hippo
Opis:
The article is an analysis of the cathegory of Presence in the context of religion. The scope is to show the phenominon of presence as a fundamental cathegory in the aspect of religious existence. Article mentions definitions of presense known in both classical and modern philosophy. Especially interesting for the work is the concept of God’s presence through: the word, the Providence, the world and the mystical experience. The matter of God’s presence is complemented by analisys of God’s secrecy often discussed in the religious literature, especially in the theologhy of spirituality. The text is featuring reciprocal correlation, dialectics of both terms and the consequences for the spiritual life. There are mentioned antropological conditions of the posibility for religious relationship, especailly relationship in which the essence is the presence – that are: capax Dei (man’s ability (and need) to relate to the Divine) and quaerere Deum (man’s ability (and need) to seak for Divine).
Źródło:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2015, 5
2391-6540
2083-9952
Pojawia się w:
Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Human Experience: A Ground for the Affirmation of God
Autorzy:
Zdybicka, Zofia J.
Wójtowicz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507532.pdf
Data publikacji:
2016-03-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
experience
existence
cognition
world
God
affirmation
reality
person
transcendence
man
religious being
homo religiosus
Opis:
The authoress claims that the experience of the man’s own existence is genetically earlier than all other types of cognition. It can be called the man’s primordial, basic, radical, fundamental experience: the experience of human existence immersed in the world. It constitutes a foundation and place wherein the problem of God arises in the most natural and spontaneous way, and where the very roots of the problem are to be sought. She emphasizes that it is extremely important that the affirmation of the man’s existence is achieved along with cognitional contact with extra-subjective reality whose affirmation allows for man to more deeply penetrate the affirmation of his own existence, to know his existence as connected with other personal and non-personal beings—and ultimately connected with the existence of a higher and stronger reality, the reality of God. These are not man’s impressions or desires, but facts stated by man. The authoress concludes that it is human experience which reveals man as a correlate of a higher, stronger and transcendent reality. Man thus turns out to be a religious being—homo religiosus.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2016, 5, 1; 283-296
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religious motifs in contemporary speculative literature
Motywy religijne we współczesnej literaturze spekulatywnej
Autorzy:
Trocha, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145260.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
speculative fiction
religion
posthumanism
religious experience
God
Church
religious man
fikcja spekulatywna
religia
posthumanizm
doświadczenie religijne
Bóg
Kościół
homo religiosus
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie i uporządkowanie motywów religijnych występujących we współczesnej fantastyce spekulatywnej. Ten typ literatury bardzo często reaguje na trendy i tendencje społeczne obecne w kulturze popularnej. Przedstawione w artykule motywy zostały uporządkowane tematycznie, tak aby można było dostrzec pewien zarys paradygmatu figur literackich, poprzez które tworzący je pisarze odwołują się do treści religijnych. Zestawienie motywów wyznacza trzy główne perspektywy traktowania religii w omawianym typie literatury.
The object of this article is to present and organize the religious motifs found in contemporary speculative fiction. This type of literature very often reacts to the social trends and tendencies existing in popular culture. The motifs presented in this article are arranged thematically, so that one can see a certain outline of the paradigm of literary figures through which the writers who create them refer to the religious content. The juxtaposition of motifs determines three main perspectives of treating religion in the discussed type of literature.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 42; 19-36
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Ecce Homo (1879-1881) Adama Chmielowskiego
A Picture Ecce Homo (1879-1881) by Adam Chmielowski
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440900.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
malarstwo religijne
malarstwo sakralne
Adam Chmielowski (1845-1916)
św. Brat Albert Chmielowski (1845-1916)
Jezus Chrystus
Ecce Homo
Kościół Rzymskokatolicki
Sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta w Krakowie
Siostry Albertynki
Kraków
religious painting
sacred painting
St. Brother Albert Chmielowski (1845-1916)
Jesus Christ
the Roman Catholic Church
the Sanctuary of Ecce Homo of St. Brother Albert in Cracow
Sisters of St. Albert
Cracow
Opis:
Powstanie obrazu Ecce Homo poprzedza okres głębokich przemian wewnętrznych, jakich doświadczył w swej duszy Adam Chmielowski. Dotkliwym ciosem dla artysty była śmierć serdecznego przyjaciela i opiekuna – Lucjana Siemieńskiego, pisarza, poety i krytyka sztuki, którego poglądy estetyczne w zasadniczy sposób wpłynęły na ukształtowanie się jego postawy artystycznej. Wstrząśnięty śmiercią bliskiej osoby, targany rozterkami natury duchowej, szukał ukojenia w modlitwie. W 1877 r. wyjechał do Tarnopola, by tam w konwikcie ojców jezuitów, w ciszy klasztornej i modlitewnej kontemplacji przeprowadzić rekolekcje i odzyskać spokój dla zbolałej duszy. Współbraci budował swoją pobożnością: był milczący i głęboko skupiony, często przystępował do Komunii św., podejmował dodatkowe umartwienia. Ten stan ducha połączony z wewnętrzną walką dotyczącą własnej egzystencji i poszukiwaniem coraz głębszych treści w życiu i sztuce znalazły odbicie w jego kompozycjach malarskich, gdzie kluczowym motywem stał się nokturn; włoski cmentarz zanurzony w mroku to temat dwóch obrazów z 1880 r. pt. We Włoszech (Cmentarz włoski I) i Szara godzina (Cmentarz II). Melancholijna aura tych obrazów, ich nostalgiczny ton odzwierciedlają wnętrze artysty, który coraz bardziej koncentrował się na zagadnieniach religii. O przeżywanych w tym okresie zmaganiach wewnętrznych przez Adama Chmielowskiego tak napisał przyjaciel artysty, Leon Wyczółkowski: „Wiem, że toczył ze sobą straszliwą walkę. Już po powzięciu decyzji wstąpienia do klasztoru, niejako w przeddzień zamknięcia się za furtą, przyszedł do mnie do pracowni, porwał paletę i począł malować. W kilka godzin namalował uroczą, böcklinowską boginkę leśną. Potem powiada mi: »Wiesz, ty takie dobre malujesz kwiaty, domaluj jej tu kwiaty«. Tak też zrobiłem. Odprowadziłem go do domu. Gdy mijaliśmy gmach teatru, dowiedzieliśmy się z afiszów, że niebawem rozpocznie się przedstawienie operetki. I nagle Chmielowskiego opanowała gorąca chęć, by pójść na przedstawienie. Przez chwilę stał i walczył zaciekle z pokusą. Zwyciężył ją, bo nagle porwał się i uciekł do domu. A nazajutrz przyszedł Adam znów do mej pracowni. Popatrzył na swoje wczorajsze dzieło i potem kilkoma pociągnięciami pędzla zamalował boginkę i na tej nimfie wymalował widok Rzymu… Ponury obraz, cały czarny i czerwony” . W jednym z listów do przyjaciół Adam Chmielowski tak pisze o swoich ówczesnych zmaganiach, z którymi przyszło mu się zmierzyć jako artyście i jako głęboko wierzącemu człowiekowi: „Czy sztuce służąc, Bogu też służyć można? […] Ja myślę, że służyć sztuce to zawsze wyjdzie na bałwochwalstwo, chybaby jak Fra Angelico sztukę i talent, i myśli Bogu ku chwale poświęcić i święte rzeczy malować; aleby trzeba na to, jak tamten, siebie oczyścić i uświęcić, i do klasztoru wstąpić, bo na świecie to bardzo trudno o natchnienie do takich szczytnych tematów. A piękna to rzecz bardzo – święte obrazy. Bardzo bym sobie chciał u Boga wyprosić, żeby je robić, ale ze szczerego natchnienia, a to nie każdemu dane” . Przytoczony fragment listu bardzo wyraźnie świadczy o głębokim pragnieniu oddania się malarstwu religijnemu. Koncepcja obrazu Ecce Homo zrodziła się w 1879 roku we Lwowie, tuż po powrocie Adama Chmielowskiego z kilkumiesięcznego pobytu w Wenecji. Chcąc połączyć aktywność twórczą z kontemplacją Transcendencji, rozpoczął pracę nad wizerunkiem umęczonego Chrystusa, korzystając z udostępnionej przez jezuitów przykościelnej pracowni. Do obrazu pozował Bolesław Krzyżanowski, kuzyn Chmielowskiego. Obraz Ecce Homo, dramatyczny w wyrazie i szkicowy w formie emanuje mistycznym spokojem, powagą i smutkiem, który doskonale licuje z ideą, jaką sobie autor nakreślił. Nieruchoma, niemalże posągowa postać zastygła w bolesnym bezruchu, ukazana została na tle rzymskich arkad nieopodal pretorium. Jej wyrazistość podkreśla ostrość rysunku i kolorystyczny kontrast – czerwieni i zieleni zróżnicowanych walorowo. Purpura dynamicznie namalowanej szaty Chrystusa odbija się krwawym refleksem na Jego umęczonej twarzy, pozbawionej naturalistycznie odtworzonych ran. Opadająca z ramion szata obnaża rozświetloną pierś splątaną powrozem, która przybiera symboliczną formę Odkupieńczego Serca Chrystusa. Natężenie fizycznego cierpienia i mistycznej koncentracji oddaje złocisty płomień, przenikający ledwo zauważalną aureolę. Adam Chmielowski obdarzony był niezwykłą wrażliwością kolorystyczną. Widział kolory tam, gdzie inni gubili się w konturach. Sam wyznał wiele lat później siostrze Bernardynie Jabłońskiej: „Zawsze od młodości gra barw robiła na mnie wrażenie” . Dlatego też tak bliskie było mu malarstwo słynnego malarza okresu włoskiego renesansu Fra Angelico. Tworzony około trzech lat obraz Ecce Homo stał się zapisem duchowego przeobrażenia Adama Chmielowskiego z artysty w zakonnika. Jak podkreślają biografowie, jest wyrazem jego duchowej transformacji oraz mistycznych przeżyć, które w późniejszym okresie życia pozwoliły mu dojrzeć oczyma duszy, znieważone oblicze cierpiącego Chrystusa w człowieku cierpiącym i opuszczonym. Obecnie, uznany jako jeden z lepszych obrazów religijnych w sztuce polskiej, znajduje się w ołtarzu kościoła-sanktuarium św. Brata Alberta w Krakowie.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 2(2); 177-180
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Idea of God and Religion in the Poetry of Anna Frajlich
Autorzy:
Wróbel-Best, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440936.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Literary criticism
thematic critique
Polish-American poetry
Polish-Jewish diaspora in America
religious motifs in literature Frajlich-Zając Anna (1942-)
religion, philosophy and literature
sacrum in literature
Jewish poetry of the 20th century “homo viator” as a literary symbol
hermeneutics
Krytyka literacka
krytyka tematyczna
literatura polska na emigracji polska diaspora żydowska w Ameryce
motywy religijne w literaturze Frajlich-Zając Anna (1942-)
religia
filozofia i literatura
sacrum w literaturze
żydowska poezja XX wieku
“homo viator” jako symbol w.
literaturze
hermeneutyka literacka
Opis:
The presented article is a conceptual work. It examines the poetry of Anna Frajlich-Zając (born in 1942-). The article aims at presenting Frajlich’s poetry using a very unique perspective of God and religion, which was never applied to her poetry in the past. It is also an attempt to comprehensively envision this poetry as the “palimpsest of meanings” that leads to polyphony of aesthetic values. The research method applied to the article is based on thematic critique. We also use the principles of the “hermeneutic circle” by Wilhelm Dilthey (1833-1911) to conduct the analysis. The “hermeneutic circle” stresses synergistic effects between the “whole” and “parts” of poetic writings. Finally, we underline Frajlich’s symbolic imagination as part of our methodology. The article shows an evolving structure of the idea of God and religion in the poetry of Anna Frajlich. It introduces the concept of “homo viator,” “religious syncretism,” and “closed”/“open” religion. It provides the unique interpretation of Frajlich’s poetry. The intellectual conclusions of the article are not limited to academia and journalism. They are useful to investigate popular culture and links that exist among religion, literature as well as philosophy. The results of this analysis can lead to new solutions in the humanities (literature, art, and philosophy). Also, they provide grounds for further research. The article is socially applicable in academia. It could be interesting for students as well as educators/academic instructors. The article provides a new and creative analysis of literary writings by Frajlich.
Artykuł jest rodzajem tekstu konceptualnego. Analizuje on poezję Anny Frajlich, posługując się ideą Boga i religii, co prowadzi w rezultacie do oryginalnych rozwiązań. Jest on próbą całościowego opisania tej poezji (definiowanej, jako „palimpsest znaczeń”), która odsłania polifonię jakości estetycznych. Metodologia artykułu opiera się głównie na krytyce tematycznej oraz założeniach hermeneutyki Wilhelma Diltheya (1833-1911). Koło hermeneutyczne jest postrzegane w tej analizie jako zależność interpretacyjna pomiędzy „częścią” i „całością” dzieła. Wychodzimy z założenia, że jednostkowa oraz izolowana „część” poszczególnych utworów wiedzie nieuchronnie w stronę ukrytej, semantycznej „całości” w poezji Anny Frajlich. Artykuł odsłania rozwijającą się strukturę tej poezji i wprowadza różnorodne pojęcia („homo viator”, „synkretyzm religijny”, „zamknięta / otwarta religia” i inne), aby ją całościowo opisać. Analiza taka odsłania głębokie i unikalne warstwy wyobraźni poetyckiej Anny Frajlich. Wnioski i rozwiązania intelektualne, proponowane w artykule, mogą być przydatne nie tylko w badaniach naukowych, kręgach uniwersyteckich lub dziennikarskich. Są one również pomocne w definiowaniu współczesnych założeń kultury popularnej i socjologii kultury oraz relacji istniejących pomiędzy religią, literaturą i filozofią. Mogą one, ponadto, prowadzić do nowych odkryć w dziedzinie nauk humanistycznych, bo badanie linii rozwojowej (znaczenie Boga i religii) w poezji Anny Frajlich jest nowe, twórcze oraz oparte na utworach, wydanych zarówno w języku polskim jak i angielskim.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 4(4); 187-208
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies