Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "history of the word" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Pochodzenie i znaczenie wyrazu szkulepa
    Autorzy:
    Waniakowa, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/676382.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    history of the word
    etymology
    word szkulepa
    meaning
    dialect
    Opis:
    The origin and meaning of the word szkulepaThe article deals with the history and etymology of the word szkulepa ‘jade’, ‘old cow’, ‘old, ugly woman’. It exists in the Doroszewski’s dictionary as an old word with no etymology. The author presents the lexicographical history of the word in Polish and reflects on its origin and morphological structure. She explores for this purpose various dictionaries of foreign languages as follows: Russian, Byelorussian and Lithuanian. She confirms that probably related words appear only in Lithuanian. Then she analyses the morphology of the discussed word. Finally, she comes to a conclusion that the word szkulepa comes into existence on the Lithuanian-Byelorussian borderland and makes a hybrid consisting of the Lithuanian lexical morpheme škùl-, which exists in a few Lithuanian words, and the unproductive Byelorussian suffix -ep-a.  Происхождение и значение лексемы szkulepaСтатья посвящена этимологическому анализу лексемы szkulepa ‘дряхлая коняга’, ‘старая корова’, ‘старая, некрасивая женщина’. Данное слово отмечено в словаре под редакцией Дорошевского с пометой устарелое и без этимологии. Автор представила лексикографическую историю слова, обсуждая его происхождение и морфологическую структуру. Для этого использовались разные словари: русские, белорусские, литовские. Оказывается, что родственные слова можно найти лишь в литовском языке. На основе морфологического анализа можно сделать вывод, что слово szkulepa образовалось на литовско-белорусском пограничье и является гибридом, состоящим из литовской лексической морфемы škùl-, встречающейся в нескольких литовских словах, и непродуктивного белорусского суффикса -ер-а.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2010, 34
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie leksemy o rdzeniu piecz-/piek- pochodne od piec się
    Polish lexemes with the piecz-/piek- root derived from the verb piec się
    Autorzy:
    Krótki, Zuzanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045166.pdf
    Data publikacji:
    2015-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    history of the Polish language
    semantics
    word-forming cluster
    semantic changes
    Opis:
    In this article, the author presents the lexical family with piecz-/piek- roots. A pool of 39 lexemes was extracted from all the available lexicographic sources of historical vocabulary and presented in the form of a word-forming cluster. The goal of the analysis was to display the internal structure of the chronological derivation of the core of the cluster, piec się with the group of terms of varying degrees of derivation. The analysis is an attempt at explaining the meaning behind the formations with piecz-/piek-roots. The reconstruction of the cluster leads to a discussion of the observed transformations, as well as identifying the nature of the changes to the meaning of specific units. To a large extent, the semantic modifications discussed contributed to constraints in the meaning. Once the primary meaning had disappeared, Polish language users would gradually become less aware of the word formation of the derivatives. Subsequently, the very large etymological cluster disintegrated.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2015, 22, 2; 69-88
    1233-8672
    2450-4939
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsca przepowiadania słowa Bożego. Panorama historyczna
    The Places of Preaching the Word of God. The Historical Panorama
    Autorzy:
    Panuś, Kazimierz
    Radej, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571555.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    historia kaznodziejstwa
    miejsca przepowiadania
    słowo Boże
    history of preaching
    places of preaching
    the Word of God
    Opis:
    Słowo Boże głoszone było nie tylko w miejscach kultu. Sam Jezus, niedościgły wzór wszystkich kaznodziejów, głosił je  także na  otwartej przestrzeni, z  łodzi, w domach i w czasie uczty. W ślad za Jego wzorem szła praktyka apostolska oraz nauczanie Kościoła pierwszych wieków. Z upływem stuleci chrześcijanie zbudowali imponujące świątynie ze  wspaniałymi ambonami służącymi proklamacji słowa Bożego. Nigdy jednak głoszenie kazań nie ograniczało się wyłącznie do miejsc kultu. W poszukiwaniu słuchacza kaznodzieje udawali się bądź tam, gdzie on żył i działał: na pola bitew, na place miast, jarmarki, miejsca wykonywania kar, do leprozoriów i  szpitali, bądź tam, gdzie człowiek znajdował miejsce wiecznego spoczynku  – na cmentarze. Praktyka głoszenia słowa Bożego w Polsce również koncentrowała się w tych samych miejscach. Czasy najnowsze niewiele do tego dorzuciły. Największe bowiem zgromadzenia wiernych, niejednokrotnie kilkumilionowe, w czasie których głoszono słowo Boże – jak pielgrzymki papieskie czy Światowe Dni Młodzieży – miały swych prekursorów w kaznodziejskiej działalności świętych: Jana Kapistrana czy Wincentego Ferrera.
    Following Jesus Christ who preached the Word of  God not only in  the places of worship, but also in open space, from a boat, in houses or during feasts, there was an apostolic practice and the teaching of the Church of the first centuries. With the passing of  centuries the Christians built impressive shrines with wonderful pulpits designed for the proclamation of  the Word of  God. However, never has preaching been limited to the places of worship. While searching for the listeners the preachers used to go to places where they lived and worked: battlefields, town squares, markets, places of execution, leprosariums and hospitals or where a man crossed the great divide – cemeteries. The practice of preaching the Word of God in Poland was also concentrated in the same places. Modern times have not added much to it. The biggest assemblages of the faithful, often of several million, during which the Word of God was preached, such as Pope pilgrimages, or the World Youth Day, had their forefathers in the preaching activity of the Saints, i.e. John Capistrano, or Vincent Ferrer.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2018, 22, 1(50); 5-25
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zapomniane nomina acti na -ek (XVI–XVIII w.)
    Forgotten nomina acti with -ek (16th–18th century)
    Autorzy:
    Kobylińska, Józefa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/459523.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    słowotwórstwo
    nomina acti
    historia języka
    Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka
    word formation
    the history of language
    Opis:
    In the Old Polish and Middle Polish periods there existed deverbal nouns with the formant -ek, such nalazek, przepadek, spisek and others. Witold Doroszewski called them nomina acti. They are also found in Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka. Nowadays, the prefix-ek doesn’t serve this function.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2017, 12; 148-157
    2083-1765
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The “Just Once” and “Once for Ever” of the Word of God
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2028962.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Pascha Chrystusa
    natchnione pisma
    hermeneutyka eucharystyczna
    liturgia a historia zbawienia
    aktualizacja słowa Bożego
    liturgia słowa
    Christ’s Passover
    inspired writings
    eucharistic hermeneutics
    liturgy and salvation history
    making present of the word of God
    liturgy of the word
    Opis:
    The text asks the question about the role of the Word of God in connection with Pascha and its being made present in the liturgy. The article first refers to Joseph Ratzinger’s theology of liturgy. According to the Bavarian theologian, in Christian worship the historical event of the Passover (“just once”) corresponds to its continuous actuality (“once for ever”). The essence of Jesus’ words and actions – as the Son of the Father – at the Last Supper remains always present. It is then shown that the inspired writings can only be understood in connection with the words of institution at the Last Supper. The privileged time for listening to the word of God is the liturgy, during which Christ-the Lamb becomes the Exegete who opens up the deepest sense of Scripture (“Eucharistic hermeneutics”). An analogy is then presented between the entry of the past Passover into the present of the liturgy and the actualization of the events witnessed in the inspired books. This kind of “making present” is related to the sacramental transformation of the Jewish scriptures and feasts that Christ accomplished. The historical experience is not recreated, but recapitulated in the Eucharistic Passover. In the Blessed Sacrament Christ is also present in the spoken (and written under inspiration) word. In turn, the liturgy of the word is the verbal aspect of the sacramental action.
    W tekście postawiono pytanie o rolę słowa Bożego w związku z Paschą oraz z jej liturgicznym uobecnieniem. W artykule odwołano się najpierw do teologii liturgii Josepha Ratzingera. Według bawarskiego teologa w kulcie chrześcijańskim wydarzeniu historycznemu Paschy („raz jeden”) odpowiada jej nieustanna aktualność („raz na zawsze”). Istota słów i działań Jezusa – jako Syna Ojca – w czasie Ostatniej Wieczerzy pozostaje zawsze teraźniejsza. Następnie ukazano, że natchnione pisma mogą być zrozumiane jedynie w powiązaniu ze słowami ustanowienia z Ostatniej Wieczerzy. Uprzywilejowanym czasem słuchania słowa Bożego jest liturgia, w czasie której Chrystus-Baranek staje się Egzegetą otwierającym najgłębszy sens Pisma („hermeneutyka eucharystyczna”). Kolejno zaprezentowano analogię pomiędzy wkroczeniem przeszłej Paschy w teraźniejszość liturgii a uaktualnieniem wydarzeń, o których świadczą księgi natchnione. Tego rodzaju „uobecnienie” jest związane z przeobrażeniem sakramentalnym pism oraz świąt żydowskich, którego dokonał Chrystus. Nie następuje ponowne odtworzenie historycznych doświadczeń, lecz ich zrekapitulowanie w eucharystycznej Passze. W Najświętszym Sakramencie Chrystus jest obecny również w wypowiadanym (i spisanym pod natchnieniem) słowie. Z kolei liturgia słowa jest werbalnym aspektem działania sakramentalnego.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 1; 89-112
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Naukowe pasje misyjne. Odchodzący nestorzy misjologii z kręgu księży werbistów
    Academic Missionary Passions. The Departed Seniors of Missiology from the Circle of the Divine Word Society
    Autorzy:
    Pawlik, Jacek Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52158075.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    dialog międzyreligijny
    historia Kościoła
    komunikacja społeczna
    misjologia
    werbiści
    missiology
    Church history
    interreligious dialogue
    social communication
    Society of the Divine Word
    Opis:
    Artykuł przedstawia sylwetki trzech (zmarłych w 2021 roku) werbistów, którzy wsławili się w dziedzinie szeroko pojmowanej misjologii. Są to: ks. Lawrence Nemer SVD – historyk Kościoła i ekumenista, wykładowca w Catholic Theological Union w Chicago oraz Yarra Theological Union w Melbourne, rektor Londyńskiego Instytutu Misyjnego; ks. Andreas Bsteh SVD – promotor dialogu międzyreligijnego w Austrii, wykładowca w Philosophisch-Theologische Hochschule St. Gabriel w Mödling pod Wiedniem, organizator konferencji z wyznawcami religii niechrześcijańskich i redaktor kilkunastu monografii związanych z dialogiem; ks. Franz-Josef Eilers SVD – specjalista w zakresie komunikacji, założyciel i redaktor czasopisma Communicatio Socialis, wykładowca w Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Tagaytay koło Manili i innych instytucjach akademickich Filipin, sekretarz ds. komunikacji w FABC, autor kilku podręczników. Zaprezentowani werbiści rozpoczęli działalność naukową po Soborze Watykańskim II, włączając się w odnowę misyjnej działalności Kościoła.
    This article presents the profiles of SVD missionaries who died in 2021 and became famous in the field of missiology in its broadest sense. They are: Fr Lawrence Nemer SVD – Church historian and ecumenist, lecturer at the Catholic Theological Union in Chicago and at the Yarra Theological Union in Melbourne, rector of the London Missionary Institute, Fr. Andreas Bsteh SVD – a tireless propagator of interreligious dialogue in Austria, long-time lecturer at the Philosophisch-Theologische Hochschule St. Gabriel in Mödling near Vienna, organizer of numerous conferences with non-Christian believers and editor of several monographies on dialogue, and Fr. Franz-Josef Eilers SVD – a specialist in communication, founder and editor of the journal “Communicatio Socialis”, lecturer at the SVD Theological Seminary in Tagaytay near Manila and at several other academic institutions in the Philippines, secretary for communication at the FABC, and author of numerous textbooks. These figures began their scholarly activities immediately after the Second Vatican Council and were actively involved in the work of renewing the missionary activities of the Church.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2022, 1; 20-35
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy wszystko, co twierdzą autorzy natchnieni, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego? Konieczność pogłębionej interpretacji nr 11 Dei verbum
    Should Everything that the Inspired Authors Affirm be Regarded as Affirmed by the Holy Spirit? The Need for a Deeper Interpretation of Dei verbum 11
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20433642.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-26
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    reinterpretacja Dei verbum
    mowa Ducha Świętego
    Logos Wcielony
    słowo Boże
    natchnienie
    objawienie Boże
    prawda biblijna
    analogia inkarnacyjna
    uniżenie słowa Bożego
    wywyższenie słowa Bożego
    historia objawienia
    hermeneutyka biblijna
    egzegeza kanoniczna
    żywa Tradycja Kościoła
    reinterpretation of Dei verbum
    the Holy Spirit’s speech
    the Word of God
    the Logos incarnate
    inspiration
    divine revelation
    biblical truth
    incarnational analogy
    humiliation of the word of God
    exaltation of the word of God
    history of revelation
    biblical hermeneutics
    canonical exegesis
    living Tradition of the Church
    Opis:
    W numerze jedenastym Konstytucji o Objawieniu Bożym Dei verbum znalazło się sformułowanie: „wszystko to, co autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, twierdzą, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego”. W artykule ukazane zostały racje konieczności podjęcia pogłębionej interpretacji tego fragmentu. Spośród licznych przesłanek uzasadniających reinterpretację zostały wybrane te, które wynikają z odczytania cytowanego ustępu w kontekście całego numeru jedenastego i całego dokumentu soborowego. W pierwszej części artykułu wskazano najpierw na potrzebę uwzględnienia różnych możliwości rozumienia frazy, że Duch Święty „wszystko i tylko to, co sam chciał” przekazał przez ludzkich autorów. Następnie zaprezentowano różnicę między mową Boga w pojedynczym fragmencie oraz w całym kanonie. Znaczące wnioski wynikają również ze związku natchnienia z prawdą biblijną. W drugiej części tekstu za ojcami soboru odwołano się do analogii inkarnacyjnej, by na tej podstawie uzasadnić potrzebę przejścia od uniżonej formy słowa Bożego do jego wywyższenia, a także wzięto pod uwagę różnicę między Słowem Wcielonym i wypowiadanymi przez Niego słowami a pozostałymi słowami biblijnymi. Podane w DV 12 zasady interpretacji Biblii rzucają dodatkowe światło na poszukiwanie tego, co spodobało się Duchowi Świętemu wypowiedzieć przez hagiografów. W ostatniej partii materiału wyeksponowano fakt, że objawienie Boże dociera do Ludu Bożego w historii, co stanowi jeszcze jeden powód dla reinterpretacji DV 11.
    Paragraph eleven of Dei verbum, the Dogmatic Constitution on Divine Revelation, contains a formulation: “everything asserted by the inspired authors or sacred writers must be held to be asserted by the Holy Spirit.” The article presents the reasons for the necessity of undertaking a deeper interpretation of this passage. From among the numerous reasons justifying the reinterpretation, those that result from reading the quoted passage in the context of the whole of paragraph eleven and the whole of the conciliar document have been selected. The first part of the article points out the need to consider the different ways of understanding the phrase that the Holy Spirit “consigned to writing everything and only those things which He wanted” through human authors. The difference between the speech of God in a single passage and in the whole canon is then presented. Significant conclusions are also drawn from the relationship between inspiration and biblical truth. In the second part of the text, the Council fathers follow the incarnational analogy to justify on this basis the need to move from the humble form of the word of God to its exaltation, and the difference between the incarnate Word and the words he speaks, and the rest of the biblical words is taken into account. The principles of biblical interpretation given in DV 12 shed additional light on the search for what it pleased the Holy Spirit to utter through the hagiographers. The last part of the material highlights the fact that God’s revelation reaches God's people in history, which is one more reason for the reinterpretation of DV 11.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 83-118
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce świadectwa w przepowiadaniu homilijnym
    The Place of Testimony when Preaching a Homily
    Autorzy:
    Dyk, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621660.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-25
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Homilia
    świadectwo
    obecność Chrystusa
    słowo Boże
    liturgia
    życie wierzących
    historia zbawienia
    homily
    witness
    testimony
    Christ’s presence
    Word of God
    the liturgy
    life of believers
    salvation history
    Opis:
    Homilia jest naturalnym jest miejscem chrześcijańskiego świadectwa. Objawienie Boże, którego kontynuacją jest przepowiadanie słowa Bożego, ma bowiem charakter dialogiczny. Bóg udzielając siebie samego w głoszeniu Słowa daje świadectwo o sobie oraz oczekuje na odpowiedź człowieka, która rodzi się z doświadczenia osobowego spotkania z Nim. Odpowiedź ta przyjmuje zatem charakter świadectwa o spotkaniu człowieka z Bogiem. Świadectwo chrześcijańskiego życia jest potwierdzeniem mocy słowa Bożego, jego weryfikacją i ilustracją. W przepowiadaniu homilijnym świadectwo wiary może dojść do głosu w różny sposób, zawsze jednak z ust homilisty. Głosiciel słowa Bożego może w sposób pośredni przekazać doświadczenie Boga kogoś z wierzących lub swoje własne. Homilista ma zaświadczyć o tym, że „widział i słyszał” (doświadczył) Boga w słowie Boże, w liturgii i w życiu wiernych. Homilia jest bowiem słuchaniem Chrystusa obecnego w Piśmie Świętym, oglądaniem Go w ramach liturgii oraz zaświadczaniem o Jego działaniu w życiu wierzących.
    The homily is a natural place to give Christian witness. God’s self-revelation – the continuation of which is found in the preaching of God’s Word – is characterized by dialogue. God, in giving Himself through the preaching of the Word, witnesses about Himself and waits for man’s reply, which is born from man’s personal experience of meeting God. This response then takes on the character of man’s own witness about meeting God. The witness of a Christian’s life is the confirmation of the power of God’s Word, it’s verification and illustration. When preaching a homily, witnessing to the faith can be voiced in different ways, but is always to be proclaimed by the homilist. The preacher of God's Word can indirectly deliver experiencing God through one of the believers, or in his own words. The homilist is to witness that he "saw and heard" (experienced) God – in the Word of God, in the liturgy, and the lives of believers. Thus, the homily is listening to Christ who is present in Sacred Scripture, perceiving Him in the framework of the liturgy, and giving witness about His work in the life of the believer.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2015, 28; 401-422
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kim były szesnastowieczne malarki, murarki i mydlarki?
    Who were the 16th century malarka (she-painter), murarka (she-mason) and mydlarka (she-soaper)?
    Autorzy:
    Luto-Kamińska, Anetta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2116533.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    historia języka polskiego – XVI wiek
    słowotwórstwo historyczne
    nazwy żeńskie (feminatywa)
    nazwy zawodów
    history of Polish language – 16th century
    historical word formation
    female names (feminatives)
    names of the professions
    Opis:
    Artykuł opisuje trudności związane z interpretacją szesnastowiecznych nazw kobiet utworzonych od męskich nazw zawodowych. Badany materiał leksykalny ograniczono do żeńskich formacji utworzonych za pomocą przyrostka -ka od męskich nazw na -arz. Dzięki takiemu wyraźnemu zawężeniu formalnemu poddano analizie wszystkie feminatywa z tej klasy odnotowane w SPXVI oraz dodatkowe wystąpienia pochodzące z ekscerpcji własnej, które stanowiły ponad 60% przeanalizowanych tu użyć tekstowych. Skupiono się na dwu produktywnych wówczas funkcjach przyrostka -ka tworzącego nomina feminativa – nazwy żon oraz feminatywa „proste”, czyli takie, w których formant wnosi do znaczenia podstawy słowotwórczej jedynie znaczenie żeńskości. Analizie poddano ponad 60 leksemów. W pierwszej kolejności zbadano wszystkie zarejestrowane wystąpienia każdego wyrazu w renesansowych tekstach, ze szczególnym uwzględnieniem użyć w źródłach nieliterackich, dostarczających autentycznych danych historycznych o opisywanych osobach. Uzyskane informacje skonfrontowano z: 1) ustaleniami historyków, demografów czy socjologów badających rolę kobiety w renesansowym społeczeństwie oraz możliwości podejmowania przez nią pracy zarobkowej i wykonywania konkretnych zawodów; 2) opisami leksykograficznymi poszczególnych haseł w SPXVI, poszerzając analizę leksykograficzną o leksykę wcześniejszą zarejestrowaną w SStp oraz późniejszą w słowniku źródłowym (Cn). Ostatni etap badań obejmował formalną historyczną analizę słowotwórczą opisywanych feminatywów i jej zależności z opisami leksykograficznymi poszczególnych jednostek.
    The article describes difficulties connected with interpreting 16th century names of women created out of men’s profession names. The analyzed lexical material was limited to feminine formations created with the use of the -ka suffix out of masculine names ending with -arz. Due to such a clear formal restriction, I analyzed all feminatives in this class found in SPXVI as well as additional occurrences excerpted by me, which constituted over 60% of textual usages analyzed herein. I focused on two functions of the -ka suffix creating nomina feminativa of the time – the names of wives and the “simple” feminatives, that is those in which the formant provides the formative base only with the meaning of femininity. Over 60 lexemes were analyzed. In the first place, I examined all registered appearances of every word in Renaissance texts, with a particular emphasis of uses in non-literary sources providing authentic historical data about the people described. I confronted thus obtained information with 1) the findings of historians, demographics scholars or sociologists researching the role of women in Renaissance society and the opportunities available for women regarding taking up paid work and performing specific professions; 2) lexicographic descriptions of particular entries in SPXVI, broadening lexicographic analysis with the earlier lexis as registered in SStp and the later lexis found in source dictionary (Cn). The final stage of research involved a formal historical word formation analysis of the described feminatives and its dependencies with lexicographic descriptions of particular items.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica; 2021, 55; 11-35
    0208-6077
    2450-0119
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawozdanie z sympozjum naukowego Serce Jezusa szkołą świętości, Stadniki, 7 maja 2020 roku
    Report from the scientific symposium Jesus’ Heart as a school of holiness, Stadniki, May 7th, 2020
    Autorzy:
    Poleszak, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554005.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-28
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    Leon Dehon
    kult Najświętszego Serca Pana Jezusa
    kształcenie
    Kościół
    Bóg
    człowiek
    edukacja chrześcijańska
    Friedrich Gogarten
    historia
    katecheza
    liturgia
    miłość
    nowa ewangelizacja
    pedagogika
    pobożność ludowa
    powołanie
    słowo Boże
    społeczeństwo
    szafarz słowa Bożego
    szkoła
    świadectwo
    świętość
    teologia sekularyzacji
    teologia świata
    Trójca Przenajświętsza
    uświęcenie
    wiara
    wychowanie
    życie zakonne
    catechesis
    Church
    cult of the Sacred Heart of Jesus
    faith
    history
    holiness
    Holy Trinity
    liturgy
    new evangelization
    popular piety
    religious life
    sanctification
    the minister of the Word of God
    the Word of God
    theology of secularization
    theology of the world
    vocation
    witnessing
    Opis:
    Sprawozdanie z sympozjum naukowego Serce Jezusa szkołą świętości, Stadniki, 7 maja 2020 roku
    Report from the scientific symposium Jesus’ Heart as a school of holiness, Stadniki, May 7th, 2020
    Źródło:
    Sympozjum; 2020, 1(38); 257-262
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akwinatowy sens analogiczności teologii jako nauki – wiary in statu scientiae
    Aquinastic sense of analogy of theology as a scientific discipline – faith in statu scientiae
    Autorzy:
    Kubicki, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950329.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    antropologia teologiczna
    inteligibilność zachodnioeuropejska
    Słowo objawiające się w dziejach
    teologia jako wiara in statu scientiae
    analogical of the theology as the faith in statu scientiae
    postmodern philosophical anthropology
    theological anthropology
    word revealed in history
    theology as the faith in statu scientiae
    european inteligibillity
    Opis:
    In the context of epistemological dilemmas of the current postmodernism, the author addresses the issue of analogy between theology and faith in statu scientiae of the Aquinas. Since theology as a science acquired the status of a scientific discipline in the same way as all other disciplines in the criteria epistemological Aristotle, the problem of explaining the enigmatic stigma of theology is an important step of progress for the whole of the European science being institutionalized disinterested studying of reality to the ultimate causes of physis of reality and Universum and at the same time of the meaning of the Word manifested in the creation, together with its staging in the history of humanity in the Event of Jesus Christ.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 1
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie Słowa w liturgii
    Autorzy:
    Jurczak, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668889.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Liturgy
    word(s) in the liturgy
    incarnation
    creativity in the liturgy
    history of liturgy
    Second Vatican Council
    Logos
    liturgical music
    Dominican rite
    Roman rite
    liturgia
    słowo w liturgii
    wcielenie
    kreatywność w liturgii
    historia liturgii
    Sobór Watykański II
    muzyka liturgiczna
    ryt dominikański
    ryt rzymski
    Opis:
    There is no wordless liturgy, a celebration employing solely gestures or thoughts. Even if a liturgy of that sort could materialize, it would necessarily prove demeaning to man’s very humanity by eliminating the proper human “tools” which elevate him above all other creatures. In addition to this, a wordless liturgy would also clearly contradict the nature of the Creator himself who, especially in the liturgy, uses the Word to perform and to bring to completion the work of creation and redemption. In this article I would like to move closer towards the mystery of a word, or rather, towards the mystery of the Word and words, in the liturgy, so that eventually the full significance of words in Christian celebrations may be brought out. To achieve this goal I suggest a wide perspective, both historical and theological, which hopefully will allow for a better understanding of liturgy.
    Nie istnieje liturgia, która byłaby bezsłowna, to znaczy taka, w której celebracji posiłkowano by się wyłącznie gestami czy myślami. Gdyby przyjąć, że taką liturgię dałoby się zrealizować, to w konsekwencji musiałaby ona być swoistego rodzaju zdeprecjonowaniem człowieka, ograbiałaby go z typowo ludzkich „narzędzi”, z tego, co znacząco wynosi go ponad wszystkie inne stworzenia. Z drugiej strony bezsłowna liturgia stanęłaby w głębokiej sprzeczności z naturą samego Stwórcy, który Słowem – par excellence w liturgii – dokonuje oraz dopełnia dzieła stworzenia i odkupienia. Niniejszy tekst jest próbą przybliżenia się do tajemnicy słowa – czy raczej Słowa i słów – w liturgii, by koniec końców wydobyć pełne znaczenie słów dla celebracji chrześcijańskiej. Zaproponowana refleksja chce spojrzeć na problematykę w sposób możliwe szeroki, historyczny i teologiczny zarazem, poszukując syntezy, dzięki której lepiej będzie można zrozumieć samą liturgię.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2019, 17
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies