Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "historical trauma" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Intergenerational Transgressions in Re-living War and the Uncertainty of Displacement: A Privilege or a Curse for the Third Generation
    Autorzy:
    Odrowąż-Coates, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1968335.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    trauma transmission
    historical trauma
    WWII
    generations
    healing
    social pedagogy
    Opis:
    Transgression is often seen as a negative term; to cross social or ethical boundaries. In this paper, it is defined as ‘blurring of the symbolic boundaries between grandparents and younger generations in terms of the WWII experience’, which leads to living memory of the war, but also to experiencing and re-living the trauma of war and dislocation. It occurs through the immersion of younger generations in family history narratives, memorabilia, diaries and photographs that become a family treasure, owned jointly by the family members. In this paper, intergenerational transgression is analysed as a softand symbolic phenomenon, which on one hand preserves the memory of past, but on the other, cascades the negative experiences onto children and grandchildren. If this is true for WWII survivors, then it should be considered in other cases of long-term conflict and dislocation, particularly in recent conflicts such as Syria, Iraq, and Afghanistan. Understanding the connection between intergenerational transgression of war trauma may aid the process of healing.
    Źródło:
    Kultura i Edukacja; 2019, 2(124); 55-70
    1230-266X
    Pojawia się w:
    Kultura i Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Never Trust a Survivor”: Historical Trauma, Postmemory and the Armenian Genocide in Kurt Vonnegut’s Bluebeard
    Autorzy:
    Piechucka, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032721.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-22
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Vonnegut
    Hirsch
    Armenian Genocide
    historical trauma
    postmemory
    art
    feminism
    Opis:
    The article focuses on Kurt Vonnegut’s lesser-known and underappreciated 1987 novel Bluebeard, which is analyzed and interpreted in the light of Marianne Hirsch’s seminal theory of postmemory. Even though it was published prior to Hirsch’s formulation of the concept, Vonnegut’s novel intuitively anticipates it, problematizing the implications of inherited, second-hand memory. To further complicate matters, Rabo Karabekian, the protagonist-narrator of Bluebeard, a World War II veteran, amalgamates his direct, painful memories with those of his parents, survivors of the Armenian Genocide. Both the novel and the theory applied to it centre on the problematics of historical and personal trauma, engendered by two genocides which are often the object of comparative analyses: the Armenian Genocide, also referred to as the Armenian Holocaust, and the Jewish Holocaust. The latter is central to Hirsch’s interdisciplinary work in the field of memory studies, encompassing literature, the visual arts and gender studies. In Bluebeard, Vonnegut holds to account a humanity responsible for the atrocities of twentieth-century history: two world wars and two genocides for which they respectively established the context. The article examines the American writer’s reflection on death and violence, man’s destructive impulse and annihilation. In a world overshadowed by memories of mass extermination, Vonnegut interrogates the possibility of a new beginning, pointing to women as agents of renewal and sociopolitical change. He also identifies the role that art plays in the process of potential reconstruction, the story of Karabekian, a failed artist and highly successful art collector, being a Künstlerroman with a feminist edge.
    Źródło:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2021, 11; 240-262
    2083-2931
    2084-574X
    Pojawia się w:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Репрезентация войны как травматического события в поэзии Ю. Кузнецова
    Representation of war as a traumatic event in Y. Kuznetsov’s poetry
    Autorzy:
    Ponamorenko, Maksym
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/523619.pdf
    Data publikacji:
    2018-11-26
    Wydawca:
    Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
    Tematy:
    trauma historyczna
    wojna
    reprezentacja
    zmitologizowana rzeczywistość
    archetyp
    historical trauma
    war
    representation
    mythologized reality
    archetype
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest analizie liryki rosyjskiego poety drugiej połowy XX wieku Jurija Kuzniecowa w kontekście teorii traumy (trauma studies). Powstała ona na przełomie XX-XXI wieku i posiada charakter interdyscyplinarny. W literaturze postmodernizmu, do której można również zaliczyć twórczość Kuzniecowa, nabiera ona szczególnej aktualności. Można to zauważyć, na przykład, w monografii Writing History, Writing Trauma. Wykorzystując tą teorię prezentujemy fakt, iż bohater liryczny J. Kuzniecowa wykazuje cechy związane z biografią autora i jest on ściśle związany z koncepcją wojny. Dla poety wojna stanowi nieprzezwyciężoną traumę z dzieciństwa. Dokładna analiza jego biografii pokazuje, iż ojciec poety w 1942 roku uratował ich wioskę przed niemieckimi okupantami, a później umarł w jednym ze starć na Krymie w 1944 roku. Te fakty zostały przez nas ukazane jako mające istotny wpływ na twórczość Jurija Kuzniecowa. W latach 90 XX wieku w badaniach Sz. Felmana, D. Łauba i K. Karuta pojawił się termin trauma historyczna, który wyraża, przede wszystkim, proces przejawiania się traumy w zbiorowej pamięci narodu. Jednakże, w naszej pracy główny cel stanowi rozwiązanie problemu wpływu wojny jako zmitologizowanej rzeczywistości na świadomość i twórczość jednostki. W kontekście twórczego świata Kuzniecowa mówi się o wojnie-post factum, to znaczy o psychologicznej recepcji przez bohatera lirycznego wydarzeń, w których nie brał on bezpośredniego udziału. Indywidualne traumatyczne doświadczenia Jurija Kuzniecowa, związane z utratą bliskiego człowieka – ojca, uruchamiają mechanizm reprezentacji minionego we współczesnym. Proces ten historyk i badacz teorii traumy Dominik La Kapra nazywa przetworzeniem (working trough). Skoncentrowaliśmy naszą uwagę na wewnętrznym doświadczeniu i pamięci Kuzniecowa-syna, które bazują na rodowej ciągłości i bezpośredniej więzi z osobą Kuzniecowa-ojca. W ten sposób, postać ojca występuje w liryce J. Kuzniecowa jako archetyp Ojca, co jest bezpośrednio związane z rzeczywistymi wydarzeniami, które miały miejsce w życiu poety. Rodowa podświadoma więź ojciec-syn pozwala bohaterowi lirycznemu prowadzić dialog z ojcem w granicach świata literackiego. Jednakże taki dialog rekonstruuje w tekście również samą wojnę jako złożone wydarzenie, które autor postrzega tak jakby sam w nim uczestniczył.
    The article is to analyse the lyric poetry of a Russian poet Yuri Kuznetsov in the context of trauma studies. This theory was established at the turn of the 19th and 20th centuries and it has interdisciplinary character. In the postmodern literature, to which the writings of Kuznetsov also belong, it becomes especially up to date. It can be seen, for example, in the monograph Writing History, Writing Trauma. Using this theory we show that lyrical protagonist of Kuznetsov is autobiographical and that he is tightly connected with the concept of war. For the poet the war is a childhood trauma which is impossible to overcome. The deep analysis of his biography shows that the father of the poet in 1942 saved their village from the German invaders, yet later on he died in one of the battles on Crimea in 1944. We find those facts having a great influence on the writing of Yuri Kuznetsov. In the 90's in the literary research of S. Felman, D. Laub and K. Karut appears a term historic trauma, which expresses, mainly, the process of realisation of trauma in the collective memory of the nation. However, in this paper the focus is on solving of the problem of the influence of war as mythologized reality on consciousness and art of an individual. In the context of artistic world of Kuznetsov we speak about the war after-the-fact, that is, about the psychological reception of the lyrical protagonist of the events in which he did not participate directly. The individual traumatic experience of Yuri Kuznetsov, connected with the loose of a dear person – his father, initiates the mechanism of representation of the past in the present. The process is described by the historian and the researcher of the trauma theory Dominik La Kapra as working trough. We focused our attention on the inner experience and individual memory of Kuznetsov-the-son, which are based on the continuity of family line and the direct bond with the person of Kuznetsov-the-father. Thus, the figure of the father plays in Kuznetsov's lyric the role of the Father’s archetype, what is directly connected with the real events, which took place in the life of the poet. The subconscious family bound father-son lets the lyrical protagonist to have a conversation with his father within the literary world. However, such conversation reconstructs the war itself in the text as complex incident, which is experienced by the author as if he himself took part in it.
    Źródło:
    humanistica 21; 2018, 2; 329-350
    2544-1345
    Pojawia się w:
    humanistica 21
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nomadic Sisters: Migrant Identity in Joanna Bator’s Cloudalia and Sandra Cisneros’ Caramelo
    Siostry nomadki – tożsamość migrantek w Chmurdalii Joanny Bator i Caramelo Sandry Cisneros
    Autorzy:
    Gondor-Wiercioch, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14769923.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Latino/a fiction
    Polish contemporary fiction
    feminism
    migration
    historical trauma
    transculturation
    proza Latino/a
    współczesna proza polska
    feminizm
    migracja
    trauma historyczna
    transkulturacja
    Opis:
    The article provides a comparative analysis of Joanna Bator’s Cloudalia and Sandra Cisneros’ Caramelo with regard to similar identity construction of the main female characters. Both authors concentrate on young women (Dominika Chmura in Cloudalia and Celaya Reyes in Caramelo) who set out for a journey of feminist self-discovery, crossing the boundaries of geography, history and culture. The author of the article argues that, despite the obvious differences between Poland and Mexico, the protagonists rebel against the same legacy of the Catholic patriarchal culture, reinforced by national visions of history and literary canon in the respective countries, and they gradually manage to rework historical trauma by reconstructing the doppelganger figure and creating new transcultural feminist paradigms. The arguments are reinforced not only by references to autobiographical motives in Bator’s and Cisneros’ fiction and diaries, but also by transnational identity studies of Zygmunt Bauman and Amaryll Chanady.
    Artykuł jest analizą komparatystyczną dwóch współczesnych powieści, Chmurdalii Joanny Bator i Caramelo Sandry Cisneros, uwzględniającą podobieństwo w konstrukcji tożsamości głównych postaci kobiecych. Obie autorki koncentrują się na młodych kobietach (Joanna Bator na Dominice Chmurze, a Sandra Cisneros na Celayi Reyes), które wyruszają w podróż umożliwiającą im feministyczne samopoznanie poprzez przekraczanie granic geograficznych, historycznych i kulturowych. Autorka artykułu udowadnia, że pomimo oczywistych różnic pomiędzy Polską a Meksykiem, bohaterki Bator i Cisneros buntują się przeciwko temu samemu dziedzictwu katolickiej kultury patriarchalnej w swoich krajach ojczystych, zbudowanemu wokół nacjonalistycznych wizji historii i kanonu literackiego. Stopniowo autorkom Chmurdalii i Caramelo udaje się przepracować traumę historyczną poprzez rekonstrukcję figury doppelgangera i wypracowanie transkulturowej tożsamości feministycznej. Autorka artykułu wykorzystuje nie tylko odniesienia do motywów autobiograficznych w prozie Bator i Cisneros, ale również transnarodowe teorie tożsamości autorstwa Zygmunta Baumana i Amaryll Chanady.
    Źródło:
    Porównania; 2023, 33, 1; 367-384
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Инварианты художественной репрезентации истории Алесем Аркушам: контекст современной белорусской прозы
    Inwarianty literackiej reprezentacji historii na przykładzie twórczości A. Arkusza
    Literary invariants in the representation of history in the works by A. Arkush
    Autorzy:
    Lidenkova, Olga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131291.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    современная белорусская литература
    миф
    тема
    культурная преемственность
    историческая травма
    współczesna literatura białoruska
    mit
    motyw
    ciągłość kulturowa
    trauma historyczna
    contemporary Belarusian literature
    myth
    motive
    cultural continuity
    historical trauma
    Opis:
    Вопросы культурного наследия и вопросы исторической правды были ключевыми в белорусской литературе на протяжении последних десяти лет, более того, их популярность и актуальность как для авторов, так и для читателей постоянно растет. Вместе с этим часто можно выделить множество повторяющихся мотивов и образов, появившихся в художественной литературе тех современных белорусских писателей, которые обращаются к критическому переосмыслению истории страны. С помощью таких мотивов авторы рассматривают проблемы исторической памяти, идентичности и культурной преемственности. В статье представлены «инварианты» литературного представления истории, часто определяемого исторической травмой советских и постсоветских времен.
    Pytania dotyczące kulturalnej spuścizny i kwestii prawdy historycznej były kluczowe w literaturze białoruskiej w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Ich popularność i znaczenie zarówno dla autorów, jak i czytelników stale rośnie. Jednocześnie można wyróżnić wiele powtarzających się motywów i obrazów, które pojawiły się w utworach tych współczesnych białoruskich pisarzy, którzy zwracają się w kierunku krytycznej reinterpretacji historii kraju. Za pomocą takich motywów autorzy omawiają pilne problemy historycznej pamięci i ciągłości kulturowej. Artykuł przedstawia «inwarianty» literackiej reprezentacji historii, często determinowanej historyczną traumą czasów radzieckich i poradzieckich.
    The questions of historical past and cultural heritage have been central in Belarusian literature over the past decades. Moreover, their importance for both authors and readers is steadily growing. At the same time, a number of recurrent motifs and images, with the help of which the authors address the urgent problems of historical memory, identity and cultural continuity have resurfaced in the fiction of contemporary Belarusian writers, who are addressing the need for a modern reinterpretation of key moments in national history. The article aims to single out “invariant” approaches to the literary representation of the national past often determined by the historical trauma of the Soviet and post-Soviet periods.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2020; 433-442
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Роман-травелог Гузель Яхиной Эшелон на Самарканд: от изживания исторической травмы к персональной мифологи
    Guzel Yakhinas novel-travelogue Echelon to Samarkand: from surviving historical trauma to personal mythology
    Powieść podróżnicza Guzel Jachiny „Eszelon do Samarkandy": od przezwyciężenia traumy historycznej do personalnej mitologii
    Autorzy:
    Smirnova, Alfiya I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311611.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Гузель Яхина
    роман-травелог
    путешествие
    историческая травма
    персональная мифология
    «новый историзм»
    Guzel Jachina
    powieść podróżnicza
    podróż
    trauma historyczna
    mitologia osobista
    „nowy historyzm”
    Gusel Yakhina
    novel-travelogue
    trip
    historical trauma
    personal mythology
    «new historicism»
    Opis:
    The article examines the novel Echelon to Samarkand by Guzel Yakhina, dedicated to the Soviet past and the theme of «great hunger» of the early 1920s, which is interpreted as a collective trauma; analyzes the chronotope of the way, semantics of nomination of chapters structuring the development of the plot, architectonics of the novel; reveals the mindset to create a text that includes elements of myth, fairy tale, parable, which promotes author’s personal mythology and determined the meta-genre specifics of the novel-travelogue. The analysis of the text shows that Yakhina's novel expression demonstrates a personal perception of the historical background of the disappeared country, «new historicism» in the understanding of the Soviet civilization.
    Artykuł dotyczy powieści Guzel Jachiny Eszelon do Samarkandy poświęconej sowieckiej przeszłości i tematowi „wielkiego głodu” na początku lat 20., który interpretuje się jako zbiorową traumę. W analizie utworu uwzględniono chronotop drogi, semantykę nominacji rozdziałów, strukturyzację rozwoju fabuły, architekturę powieści. Przedstawiono też cel stworzenia tekstu, w którym elementy mitu, baśni, przypowieści przyczyniają się do stworzenia osobistej mitologii autora. Określono także metagatunkową specyfikę powieści podróżniczej. Z analizy tekstu wynika, że powieści Jachiny ukazują osobiste postrzeganie historycznej przeszłości nieistniejącego już kraju, „nowy historyzm” w objaśnieniu cywilizacji sowieckiej.
    В статье рассматривается роман Гузель Яхиной Эшелон на Самарканд, посвященный советскому прошлому и теме «большого голода» начала 1920-х годов, который осмысливается как коллективная травма; рассматривается хронотоп пути, семантика номинации глав, структурирующей развитие сюжета, архитектоника романа; выявляется установка на создание текста, включающего в себя элементы мифа, волшебной сказки, притчи, что способствует реализации персональной мифологии автора и определило метажанровую специфику романа-травелога. Проведенный анализ текста свидетельствует о том, что романное творчество Яхиной демонстрирует личностное восприятие исторического прошлого исчезнувшей страны, «новый историзм» в осмыслении советской цивилизации.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 81-95
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Что делает дьявол на нашем диване?»: Холокост и Ленинградская блокада в прозе Сильвии Хутник, Игоря Остаховича, Андрея Тургенева
    “What is the Devil Doing on our Sofa?”: The Holocaust and the Leningrad Blockade in the Prose of Sylvia Chutnik, Igor Ostachowicz, Andrei Turgenev
    Autorzy:
    Adelgejm, Irina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433555.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    Holokaust
    oblężenie Leningradu
    postpamięć
    wielka narracja
    trauma historyczna
    Warszawa
    Muranów
    groteska
    dekonstrukcja
    terapia prowokatywna Franka Farrelliego
    Holocaust
    the Siege of Leningrad
    post-memory
    big narrative
    historical trauma
    Warsaw
    grotesque
    deconstruction
    provocative therapy of F. Farrelli
    Opis:
    W artykule zaanalizowano teksty polskich autorów Igora Ostachowicza i Sylwii Chutnik oraz rosyjskiego pisarza Andrieja Turgieniewa (pseudonim Wiaczesława Kuricyna), zrodzone perspektywę postpamięci, wcześniej czy później odsłaniającej i wypełniającej „białe plamy” – przez poczucie, że adekwatny dyskurs nie został wypracowany lub też istniejący już dyskurs nie funkcjonuje. Teksty literackie odnoszą się do tej części traumy historycznej, która nie została dostatecznie przepracowana albo została wyparta ze względu na haniebny lub przynajmniej nieheroiczny charakter doświadczenia, co uniemożliwia włączenie go do wielkiej narracji. Głównym pytaniem, na które stara się odpowiedzieć autorka artykułu, jest psychologiczno-artystyczny powód posługiwania się groteską, sarkazmem, czarnym humorem w odniesieniu do tematów sakralizowanych przez samą skalę ludzkiej tragedii – doświadczenie Holokaustu i oblężenie Leningradu.
    The article analyzes the texts of the Polish authors Igor Ostachowicz and Sylvia Chutnik and the Russian writer Andrei Turgenev (the pen name of Vyacheslav Kuritsyn), generated by post-memory perspective, sooner or later revealing and filling the «blank spots», through the feeling that an adequate discourse has not been worked out or the existing discourse «doesn’t work». The literary texts refer to the part of historical trauma that was not (at all or sufficiently) worked through, was repressed because of its shameful or, at least, non-heroic nature, which prevents the inclusion of this experience into the «big narrative». The main question that the author of the article is trying to answer concerns the psychological and artistic reasons for using grotesque, sarcasm, and black humor when referring to topics sacralized by the very scale of human tragedy – the experience of the Holocaust and the Siege of Leningrad.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2021, 4, 4; 103-119
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Архитектоника эмоций и субъективная логика национальной истории в прозе Тараса Шевченко
    Architectonics of emotions and subjective logic of national history in the prose of Taras Shevchenko
    Autorzy:
    Малиновский, Артур
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762084.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    historical memory
    melancholy
    nation narrative
    post-colonial trauma
    resentment
    emotional matrixes
    Opis:
    The article examines the prose of Taras Shevchenko in the context of a new model of historicism, the formation of a national narrative based on post-colonial rhetoric, speech mimicry, muted resistance to the official imperial discourse. Prose is presented as the most convenient way to develop a specifically politicized language, with the help of which a nation pronounces itself in a narrative, in its emotional matrices, historical reminiscences. The story „Naymichka” is analyzed in the aspect of everyday refraction of history, translation of collective emotional experience, its spatial deconstruction. Melancholy and resentment are considered as narrative formations that shed light on Ukrainian history and the post-traumatic experience generated by it. Emphasis is placed on its inescapability in the conditions of colonialism and hybrid identity. The topological analysis of emotions contributes to the understanding of the national landscape through the prism of the internalization of history in the mental structures of the individual.
    Źródło:
    Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne; 2022, 13; 11-29
    2084-1302
    Pojawia się w:
    Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Екологічна» школа електоральних досліджень: становлення, сучасний стан та перспективи розвитку
    «Ecological» School of Electoral Research: Formation, Current State and Prospects of Development
    Autorzy:
    Кривошеїн, Віталій
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2163424.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    політико-географічний підхід
    контекстна («екологічна»)
    модель аналізу голосування А. Зігфріда
    дослідницьке кредо «екологістів»
    Ф. Гогеля
    модель «історичної травми» П. Буа
    контекстний ефект Г. Тінгстена
    political and geographical approach
    contextual («ecological») model
    of analysis of Siegfried’s voting
    research credo of «ecologicalists» by F. Gogel
    model of «historical trauma» by P. Bois
    context effect of G. Tingsten
    Opis:
    Purpose: to reveal the peculiarities of the formation of «ecological» (contextual, spatial) school of electoral research, characterization of its current state and determine the prospects for the development of this area of electoral studies. The results of the study: it was shown that the formation of the «ecological» school is associated with the expansion of the electoral corps in Western European countries in the second half of the nineteenth century in connection with the introduction of universal suffrage, as well as the strengthening of the role of elections in the political life of Western countries on the basis of representative democracy; determined that the predecessors of the «ecological» direction of electoral research were statistical scientists E. Engel and O. Fokardi, who studied electoral statistics through the prism of political and geographical approach; it is established that the founder of the «ecological» school of electoral research is A. Siegfried, who proposed a contextual («ecological») model of voting analysis, where the key factor determining the electoral position of the voter and his electoral behavior is the environment in which the voter is; proved that the institutionalization of the «ecological» school of electoral research is associated with the activities of F. Gogel, who formulated the basic credo of «ecologicalists» – any research in the field of electoral behavior should be based on comparing election results and factors that may explain these results; it is traced that the further development of the «ecological» school in the second half of the twentieth century – the beginning of the twenty-first century carried out by P. Bois, R. Aron, M. Dogan, R. Heberle, J. Sartori, G. Tingsten, and others. Conclusions: «ecological» (contextual, spatial) school of electoral research is mainly applied; it focuses on the development of statistical methods for the study of aggregated quantitative data for prognostic purposes; political and geographical approach to the analysis of voting results allows to identify spatial changes in voter behavior; prospects of «ecological» approach to the study of electoral behavior are associated with a combination of classical methods of «ecologicalists» with various techniques of applied analysis (including qualitative).
    Мета: розкрити особливості формування «екологічної» (контекстуальної, просторової) школи електоральних досліджень, охарактеризувати її сучасний стан та визначити перспективи розвитку цього напряму електоральних досліджень. Результати дослідження: показано, що формування «екологічної» школи пов’язане з розширенням виборчого корпусу в країнах Західної Європи у другій половині ХІХ ст. у зв’язку із запровадженням загального виборчого права, а також як посилення ролі виборів у політичному житті західних країн на основі представницької демократії; визначено, що попередниками «екологічного» напряму електоральних досліджень були вчені-статистики Е. Енгель та О. Фокарді, які досліджували виборчу статистику через призму політико-географічного підходу; встановлено, що засновником «екологічної» школи електоральних досліджень є А. Зігфрід, який запропонував контекстну («екологічну») модель аналізу голосування, де ключовим фактором, що визначає електоральну позицію виборця та його електоральну поведінку, є середовище, в якому перебуває виборець; доведено, що інституалізація «екологічної» школи електоральних досліджень пов’язана з діяльністю Ф. Гогеля, який сформулював основне кредо «екологів» – будь-які дослідження у сфері електоральної поведінки мають базуватися на порівнянні результатів виборів і факторів. що може пояснити ці результати; простежено, що подальший розвиток «екологічної» школи у другій половині ХХ – на початку ХХІ століття здійснювали П. Буа, Р. Арон, М. Доган, Р. Хеберле, Дж. Сарторі, Г. Тінгстен та ін. Висновки: «екологічна» (контекстуальна, просторова) школа електоральних досліджень зосереджена на розробці статистичних методів дослідження агрегованих кількісних даних для прогностичних цілей; політико-географічний підхід до аналізу результатів голосування дозволяє виявити просторові зміни поведінки виборців; перспективи «екологічного» підходу до вивчення електоральної поведінки пов’язані з поєднанням класичних методів «екологістів» з різними прийомами прикладного аналізу (у тому числі якісного).
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2022, 4(36); 163-184
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauczanie treści związanych z Holokaustem w szkole podstawowej
    Teaching content related to the Holocaust in primary school
    Autorzy:
    Szwarc Zając, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2090021.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-25
    Wydawca:
    Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
    Tematy:
    Holokaust
    nauczyciel
    edukator
    trauma
    teksty literackie
    film
    psychika ucznia
    metody i techniki przekazywania wiedzy historyczne
    Holocaust
    teacher
    educator
    literary texts
    the psyche of the learner
    methods and techniques of transferring historical knowledge
    Opis:
    Celem artykułu jest wykazanie, jak ważny jest dobór metod i technik podczas przekazywania wiedzy historycznej, w sposób szczególny wiedzy na temat Holokaustu, dzieciom i młodzieży w taki sposób, aby nie doświadczyły traumy. Autorka skupiła się na pedagogicznym spojrzeniu na traumę, na tym, czym ona jest. Skoncentrowała się na (ogromnej) roli nauczyciela, którego zadaniem jest dbanie o higienę psychiczną ucznia. Przedstawione zostały teksty literackie dopasowane do wieku uczniów oraz sposoby ich omawiania. Znaczna część artykułu została poświęcona także filmowi. Autorka omówiła kilka produkcji, które nie były wyświetlane w kinach, jednak posiadają ogromny walor edukacyjny i artystyczny.
    The purpose of this article is to demonstrate the importance of choosing methods and techniques when teaching historical knowledge, specifically the Holocaust to children and adolescents, in such a way that they do not experience trauma. The author focused on the pedagogical approach to trauma, what it is. She also focused on the (huge) role of the teacher, whose task is to take care of the mental health of the student. Age-appropriate literary texts for students and ways of discussing them were presented, and a significant part of the article was devoted to film. The author discussed several productions, which while not shown in cinemas have a great educational and artistic value.
    Źródło:
    Kultura i Wychowanie; 2021, 20, 2; 163-184
    2083-2923
    Pojawia się w:
    Kultura i Wychowanie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies